TIME TO REMEMBER
Episode 01
เสียงปืนดังสนั่นทั่วบริเวณ
ดีน (คนสนิทพระเอก)
เอาไงดีครับบอส! //ขับรถหลบกระสุน
เชนทร์ (พระเอก)
ต้องทำกันขนาดนี้เลยหรอวะ!
เชนทร์ (พระเอก)
(แถวนี้มีแต่ป่ายังไงก็ไม่รอดแน่)
เชนทร์ (พระเอก)
//โผล่หัวไปนอกรถ+ยิงสวน
เชนทร์ (พระเอก)
อึก… //โดนยิง
ดีน (คนสนิทพระเอก)
บอสครับ!
เชนทร์ (พระเอก)
ไม่ต้องห่วงกู //กดแผล
มีรถสีดำคันใหญ่ขับมาขวางไว้
ดีน (คนสนิทพระเอก)
เห้ย!!! //หักหลบ
รถของทั้งคู่ชนเข้ากับต้นไม้อย่างจัง ทำให้รถพลิกคว่ำ
เชนทร์ได้กระเด็นออกจากตัวรถมาไกลมากและหัวได้ไปกระแทกกับก้อนหินจนหมดสติไป ส่วนดีนก็ยังติดอยู่ในตัวรถ
ดีน (คนสนิทพระเอก)
บ…บอส //ติดอยู่+สลบไป
คนร้าย
1: เห้ย พวกมึงไปดูดิมันตายยังวะ
คนร้าย
2: //เดินเข้าไปใกล้ๆ
คนร้าย
2: ตายแล้วครับลูกพี่(นอนนิ่งๆตายแล้วแหละ)
คนร้าย
3: อีกคนมันติดอยู่ในรถครับ
คนร้าย
1: ชั่งมันเดี๋ยวก็ตายไม่มีใครขับผ่านแถวนี้หรอก //ขึ้นรถ
หลังจากพวกคนร้ายกลับไป เวลาผ่านมาหลายชั่วโมง
ชาวบ้าน
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย! //ลงไปช่วย
ดีน (คนสนิทพระเอก)
//สลบอยู่
โดยไม่มีใครรู้เลยว่าเชนทร์นอนจมกองเลือดอยู่ข้างทาง
รวงข้าว (นางเอก)
เห้อ ทำไมวันนี้ชั้นซวยอย่างนี้เนี่ย
รวงข้าว (นางเอก)
โดนไล่ออกจากบ้าน! โดนใส่ร้ายจนตกงาน😭 //ร้องไห้
รวงข้าว (นางเอก)
ชั้นไปอยู่บ้านพักตากอากาศก็ได้!
รวงข้าว (นางเอก)
ทางน่ากลัวชะมัด //ขับรถ
รวงข้าว (นางเอก)
เห้ย! ข้างหน้ามีอุบัติเหตุนี่
รวงข้าว (นางเอก)
ทำไมมีแต่รถล่ะ แล้วคนไปไหน //มองรอบๆ+เห็นเชนทร์
รวงข้าว (นางเอก)
//จอดรถ+ลงไปช่วย
รวงข้าว (นางเอก)
คุณ! คุณคะ //ประคองหัวขึ้นมา
รวงข้าว (นางเอก)
(โดนยิงมาหรอ) //เห็นแผล
รวงข้าว (นางเอก)
(ชีพจรยังเต้นอยู่ ต้องรีบแล้ว)
รวงข้าว (นางเอก)
ฮึบ! //พยุงเชนทร์ไปขึ้นรถ
รวงข้าว (นางเอก)
//ขับไปบ้านพัก
Please follow for next episode
Episode 02
รวงข้าว (นางเอก)
//พยุงเชนทร์เข้าบ้าน
รวงข้าว (นางเอก)
ดีนะชั้นเป็นหมอ แถวนี้โรงบาลก็ไม่มี
รวงข้าว (นางเอก)
ต้องรีบผ่าเอากระสุนออก //เตรียมอุปกรณ์
หลังจากนั้นรวงข้าวได้เริ่มผ่าตัดเอากระสุนออกและทำแผลให้เชนทร์
เชนทร์ (พระเอก)
//หลับอยู่บนเตียง
รวงข้าว (นางเอก)
เห้อ //ปาดเหงื่อ
รวงข้าว (นางเอก)
เสร็จเรียบร้อย!
รวงข้าว (นางเอก)
แต่ชั้นไม่มีอุปกรณ์ขนาดนั้นหน่ะสิ เค้าจะเป็นไรบ้างมั้ยนะ
รวงข้าวได้ให้เชนทร์นอนพัก ส่วนเธอนั้นก็ไปทำอย่างอื่น
เชนทร์ (พระเอก)
//รู้สึกตัว
เชนทร์ (พระเอก)
//มองไปรอบๆ
เชนทร์ (พระเอก)
ที่นี่ที่ไหนกัน
เชนทร์ (พระเอก)
เกิดอะไรขึ้น ทำไมเราจำอะไรไม่ได้เลย
รวงข้าว (นางเอก)
//เดินเข้ามาในห้อง
รวงข้าว (นางเอก)
อ้าวคุณ! คุณฟื้นแล้ว! //ดีใจ
เชนทร์ (พระเอก)
คุณเป็นใครหรอครับ
รวงข้าว (นางเอก)
อ๋อ ชั้นขับรถผ่านที่เกิดเหตุ
รวงข้าว (นางเอก)
เห็นคุณบาดเจ็บอยู่ แถวนี้ไม่มีโรงบาล
รวงข้าว (นางเอก)
ชั้นเลยพาคุณมาทำแผลที่นี่
รวงข้าว (นางเอก)
แล้วคุณล่ะ ทำไมถึงเป็นแบบนั้น
เชนทร์ (พระเอก)
ผมจำอะไรไม่ได้เลยครับทุกอย่างมันเลือนลาง
รวงข้าว (นางเอก)
แสดงว่าหัวคุณน่าจะไปกระแทกอะไรสักอย่าง
รวงข้าว (นางเอก)
เลยทำให้ความจำเสื่อม
เชนทร์ (พระเอก)
ความจำเสื่อมหรอ
รวงข้าว (นางเอก)
แต่คุณไม่ต้องกังวลนะ มันหายได้
รวงข้าว (นางเอก)
ชั้นจะช่วยคุณเอง
รวงข้าว (นางเอก)
ช่วงนี้คุณอยู่บ้านชั้นก่อนก็ได้
เชนทร์ (พระเอก)
ขอบคุณนะครับ
รวงข้าว (นางเอก)
คุณพอจะจำอะไรได้บ้างมั้ยคะ
เชนทร์ (พระเอก)
ผมจำได้ว่า ผมชื่อเชนทร์
เชนทร์ (พระเอก)
//พยายามนึก
เชนทร์ (พระเอก)
อึก… //ปวดหัว+กุมหัว
รวงข้าว (นางเอก)
คุณไม่ต้องหักโหมนะคะ
รวงข้าว (นางเอก)
ค่อยๆก็ได้ค่ะ วันนี้พักก่อน
รวงข้าว (นางเอก)
พรุ่งนี้ค่อยลองดูใหม่ก็ได้นะคะ //ยิ้มให้กำลังใจ
เชนทร์ (พระเอก)
ว่าแต่คุณจะไม่ลำบากที่มีผมมาอยู่ด้วยแบบนี้หรอครับ
รวงข้าว (นางเอก)
ไม่เลยค่ะ
รวงข้าว (นางเอก)
ชั้นก็อยู่ที่นี่คนดียว จะได้ไม่เหงาด้วย
เชนทร์ (พระเอก)
ผมขอถามได้มั้ยครับ
เชนทร์ (พระเอก)
ทำไมคุณถึงอยู่คนเดียวในป่าลึกแบบนี้ล่ะครับ
รวงข้าว (นางเอก)
คือชั้น… //น้ำตาคลอ
เชนทร์ (พระเอก)
ไม่ต้องเล่าก็ได้ครับ
เชนทร์ (พระเอก)
ขอโทษที่ผมเสียมารยาท
รวงข้าว (นางเอก)
ไม่เป็นไรค่ะ ชั้นเล่าได้
รวงข้าว (นางเอก)
จริงๆบ้านพักหลังนี้ชั้นกับพ่อเคยสร้างไว้พักผ่อน
รวงข้าว (นางเอก)
ตั้งแต่พ่อเสียไปชั้นก็ไม่ค่อยได้มาที่นี่เท่าไหร่
รวงข้าว (นางเอก)
ทุกวันนี้ชั้นก็อาศัยอยู่กับพ่อเลี้ยงและแม่
รวงข้าว (นางเอก)
แต่พ่อเลี้ยงชั้นมีลูกสาวติดมาด้วย แม่ก็เอาแต่ให้ท้าย
รวงข้าว (นางเอก)
จนพ่อเลี้ยงมันคิดจะข่มขืนชั้น ชั้นหนีรอดมาได้
รวงข้าว (นางเอก)
พ่อเลี้ยงเลยใส่ร้ายชั้นให้แม่ฟัง
รวงข้าว (นางเอก)
แม่ก็ไม่เชื่อชั้น เค้าไล่ชั้นออกจากบ้าน
รวงข้าว (นางเอก)
แถมยังทำให้ชั้นโดนไล่ออกจากการเป็นหมอ //น้ำตาไหล
เชนทร์ (พระเอก)
คุณไม่ต้องเสียใจไปนะครับ
เชนทร์ (พระเอก)
คนเลวๆอย่างนั้นไม่ต้องไปสนหรอกครับ
รวงข้าว (นางเอก)
แต่เค้าเป็นคนมีอำนาจตอนนี้ข่าวชั้นดังไปทั่ว //ร้องไห้
รวงข้าว (นางเอก)
มีแต่คนรังเกียจชั้น
เชนทร์ (พระเอก)
ข่าวปล่อยไปสักพักก็เงียบ
เชนทร์ (พระเอก)
ตัวเราทำอะไรเรารู้อยู่กับใจ
เชนทร์ (พระเอก)
คนอื่นจะพูดยังไงปล่อยเค้าไปเถอะครับ //พูดให้กำลังใจ
รวงข้าว (นางเอก)
ขอบคุณนะ ขอบคุณจริงๆ //เข้าไปกอด
เชนทร์ (พระเอก)
//กอดตอบ+ปลอบ
รวงเข้าร้องไห้อยู่นานจนกระทั่ง…
รวงข้าว (นางเอก)
เอ้อ! ชั้นพึ่งนึกได้ //เช็ดน้ำตา
รวงข้าว (นางเอก)
คุยกันตั้งนานแล้วชั้นยังไม่ได้บอกชื่อคุณเลย
เชนทร์ (พระเอก)
ผมก็ว่าจะถามอยู่
รวงข้าว (นางเอก)
ชั้นชื่อรวงข้าวนะ นายล่ะ
เชนทร์ (พระเอก)
ผมชื่อเชนทร์
รวงข้าว (นางเอก)
อื้ม //ยิ้ม
รวงข้าว (นางเอก)
อยู่ที่นี่ลำบากหน่อยนะ
เชนทร์ (พระเอก)
สบายมาก รอบๆบ้านมีผักผลไม้เต็มไปหมด
เชนทร์ (พระเอก)
อยู่ได้สบายๆ
รวงข้าว (นางเอก)
อย่าดีแต่พูดละกันน้าาา //ทำหน้ากวน
Please follow for next episode
Episode 03
รวงข้าว (นางเอก)
//ทำความสะอาด
เชนทร์ (พระเอก)
คุณจะกินอะไร เดี๋ยวผมทำให้
รวงข้าว (นางเอก)
ไม่เจ็บแผลแล้วหรอ
รวงข้าว (นางเอก)
เดี๋ยวแผลก็เปิดหรอก //จัดของ
เชนทร์ (พระเอก)
ไม่เจ็บแล้ว ผมอึดจะตาย //ขำ
รวงข้าว (นางเอก)
ชั้นกินอะไรก็ได้เอาง่ายๆอ่ะ
เชนทร์ (พระเอก)
อื้ม งั้นเดี๋ยวผมมา //เดินไปที่สวน
เชนทร์ (พระเอก)
//เก็บผักต่างๆ
เชนทร์ (พระเอก)
ที่นี่อากาศบริสุทธิ์ชะมัดเลย //นึกถึงภาพบางอย่าง
ภาพบางอย่างเกิดขึ้นในหัวของเชนทร์
เชนทร์ (พระเอก)
ไอดีน! มึงมาช่วยกู่ก่อน //รดน้ำผัก
ดีน (คนสนิทพระเอก)
ผมขอพักก่อนเถอะนะค้าบ //นั่งพัก
เชนทร์ (พระเอก)
มึงนี่มันขี้เกียจจริงๆ //บ่น
เชนทร์ (พระเอก)
ทีจับปืนฆ่าคนอ่ะทำได้
เชนทร์ (พระเอก)
ให้ปลูกผักนิดเดียวงอแงเป็นเด็กเลยนะมึง
ดีน (คนสนิทพระเอก)
โห่บอส ผมไม่ถนัดงานแบบนี้นี่หน่า
เชนทร์ (พระเอก)
เออๆ จะพักก็พักไป
เชนทร์ (พระเอก)
อึก… //ปวดหัว
เชนทร์ (พระเอก)
รีบกลับก่อนละกัน //มึนๆ
เชนทร์ (พระเอก)
//เดินเข้ามา
รวงข้าว (นางเอก)
เอ้าคุณมาแล้วหรอ
รวงข้าว (นางเอก)
ได้อะไรมาบ้างล่ะ
เชนทร์ (พระเอก)
ได้พวกผักบุ้ง พริก แล้วก็ผักอื่นๆอีกเยอะเลย
เชนทร์ (พระเอก)
ผมว่าจะทำผัดผักบุ้งอยู่นะ อุปกรณ์ครบเลย
รวงข้าว (นางเอก)
ว้าว ผัดผักบุ้งหรอ //ตาเป็นประกาย
เชนทร์ (พระเอก)
อย่าบอกนะว่าไม่เคยกิน
รวงข้าว (นางเอก)
ป่าวว แค่ไม่ได้กินนาน
เชนทร์ (พระเอก)
อ๋อ แล้วคุณทำอาหารเป็นมั้ย
รวงข้าว (นางเอก)
แหะๆ ไม่เป็นอ่ะ
เชนทร์ (พระเอก)
เห้อ ฝึกทำไว้บ้างก็ดีนะคุณ
เชนทร์ (พระเอก)
อนาคตจะได้ทำให้แฟนกินไง
รวงข้าว (นางเอก)
ไม่เอาอ่า ขี้เกียจทำ
เชนทร์ (พระเอก)
ค้าบๆ งั้นนผมไปทำอาหารให้คุณก่อนเนี่ย
เชนทร์ได้เข้าไปทำอาหารในครัวจนเสร็จ
เชนทร์ (พระเอก)
คุณมากินได้แล้วอาหารกำลังร้อนๆเลย //ตะโกนบอก
รวงข้าว (นางเอก)
โอเค //ตะโกน+เดินลงมา
รวงข้าว (นางเอก)
มาแล้ว! โหวน่ากินมาก
เชนทร์ (พระเอก)
ดีนะที่ในตู้เย็นมีเนื้อสัตว์อยู่บ้าง
เชนทร์ (พระเอก)
ผมเลยทำออกมาได้หลายเมนูเลย
รวงข้าว (นางเอก)
อ๋อเนื้อสัตว์พวกนี้ชั้นพึ่งซื้อมาตอนมาที่นี่หน่ะ
เชนทร์ (พระเอก)
แต่ทำอาหารไม่เป็น???
รวงข้าว (นางเอก)
ช่าย555 //ขำ
ทั้งคู่ก็เริ่มกินข้าวและพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน
เชนทร์ (พระเอก)
เอ้อคุณ ผมลืมบอกคุณไปเลย
เชนทร์ (พระเอก)
ตอนไปเก็บผัก ผมนึกถึงภาพบางอย่าง
เชนทร์ (พระเอก)
เหมือนผมเคยทำมาก่อน
เชนทร์ (พระเอก)
แล้วก็คุยเล่นกับผู้ชายคนนึง น่าจะชื่อดีน
เชนทร์ (พระเอก)
เค้าเรียกผมว่าบอส แล้วก็พูดเกี่ยวกับการยิงปืน
เชนทร์ (พระเอก)
ผมก็จำได้แค่นี้
รวงข้าว (นางเอก)
คุณนึกได้เท่านี้ก็ดีแล้ว
รวงข้าว (นางเอก)
ค่อยๆเป็นค่อยๆไป
รวงข้าว (นางเอก)
ชั้นเชื่อว่าสักวันคุณจะจำทุกอย่างได้
เชนทร์ (พระเอก)
ผมก็หวังให้เป็นอย่างงั้นนะ
เชนทร์ (พระเอก)
คุณกินอิ่มแล้วใช่มั้ย ผมจะได้เอาจานไปล้างให้
รวงข้าว (นางเอก)
ไม่เป็นไรคุณ เดี๋ยวชั้นล้างเอง
เชนทร์ (พระเอก)
ไม่เป็นไรหรอก คุณทำงานบ้านมาทั้งวันแล้ว
เชนทร์ (พระเอก)
ให้ผมช่วยคุณเถอะ
เชนทร์ (พระเอก)
งั้นคุณไปพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวผมปิดบ้านให้
รวงข้าว (นางเอก)
งั้นชั้นฝากคุณด้วยนะ //เดินขึ้นห้อง
เชนทร์ (พระเอก)
ฝันดีนะคุณ //ยิ้ม
รวงข้าว (นางเอก)
คุณก็เหมือนกันล่ะ //ยิ้ม
เชนทร์ (พระเอก)
//ล้างจาน+เก็บอุปกรณ์
เชนทร์ (พระเอก)
เห้อ เสร็จละไปปิดบ้านก่อน
เชนทร์ (พระเอก)
//ล็อคบ้าน+ตรวจความเรียบร้อย
เชนทร์ (พระเอก)
เรียบร้อยหมดละ ไปนอนดีกว่า
หลังจากทำทุกอย่างเสร็จเชนทร์ก็ได้ขึ้นไปนอนอีกห้องที่รวงข้าวเตรียมไว้
Please follow for next episode
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
