มัลโก้:ป่านนี้พวกเมารีคงฉลองกันใหญ่แล้วหรือที่จะให้เราไปนิวซีแลนด์เพราะเรื่องนี้กันนะขุมทรัพย์ในตำนานคืออะไร

?:นั่นสินะป่านนี้แล้วมันจะยังอยู่หรือเปล่า

มัลโก้:สงสัยจัง

?:ถ้ามีอยู่จนิงละก็รีบชิงขโมยก่อนเงินมหาศาลเชียวละ

พ่อเบ็ค:ไงเบ็คลูกรักเตรียมตัวแข่งหมากรุกชิงแชมป์โลกที่นิวยอร์กแล้งรึยัง

เบ็ค:เกินร้อยครับรอดูผมคว้าแชมป์ได้เลยแต่มีอุปสรรคทุกทีเนี่ยสิเพราะเจ้านั่นแท้ๆ

พ่อเบ็ค:ไม่ต้องกังวลฮีโร่ไปเข้าค่ายฟุตบอลแล้ว

เบ็ค:แน่ใจเหรอ

?:ศาสตราจารย์ทุกคนรออยู่นะครับ

พ่อเบ็ค:โอเคๆต้องวางละเจอกันที่สนามบินนะลูก

เบ็ค:ครับ พ่อ

โรเรมี:พี่ ขอคุยกับพ่อด้วยสิ

เบ็ค:เดี๋ยวก็จะไปเจออยู่แล้วไงคงไม่มีปัญหานะถึงเจ้าฮีโร่จะไม่อยู่แต่ก็ยังไม่น่าไว้ใจอยู่ดีทิ้งโทรศัพท์ไว้ดีกว่าจะได้ไม่รับสายเจ้านั่นรึว่าเจ้าฮีโร่กลับมาแล้วรึเจ้าหัวเม่นต้องขวางเราแน่โดเรมีถ้าเป็นเจ้าฮีโร่บอกว่าพี่ไม่อยู่ไปอเมริกาแล้วนะ

โรเรมี:เฮ้อ...จะบ้าตายใครคะ

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:เอ่อบ้านคุณเบ็คใช่ไหมครับคือว่า...ผมมาหาคุณเบ็คครับ

เบ็ค:เอ๋เสียงลุงพ่อบ้านนี่นา

โดเรมี:พี่รู้จักด้วยเหรอ

เบ็ค:อย่าเพิ่งเปิดประตู

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:คุณเบ็คไม่ได้เจอกันซะนานผมจะมาขอความช่วยเหลือจากคุณเบ็คแบบด่วนๆ

เบ็ค:เอ๊ะว่าแต่มาคนเดียวใช่มั้ยแล้วโซฟีล่ะครับไม่ได้แอบซ่อนอยู่ใช่มั้ย

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:คุณหนูโซฟีไม่ได้มาด้วยหรอกครับ

เบ็ค:เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือ

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:ตอนนี้คุณหนูป่วยหนักอยู่ที่โรงพยาบาลครับ

เบ็ค:หา...ทำไมจู่ๆถึง...

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:ก่อนหน้านี้คุณหนูโหมงานหนักทุกวันแทบไม่ได้พักเลย

โซฟี:เฮ้อ...ทำงานวันแรกก็เจองานหนักซะแล้วต่อไปเราต้องดูแลกิจการพิพิธภัณฑ์แค่นี้สู้ไม่ถอยอยู่แล้ว

เบ็ค:นั่นโซฟีจริงๆเหรอ

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:นั่นแหละคุณหนูคุณหนูกำลังวุ่นเรื่องการส่งคืนศีรษะนักรบเมารีน่ะครับ

เบ็ค:หา!ศีรษะนักรบเมารีเพิ่งอ่านเจอในหนังสือพิมพ์ไม่ยักรู้ว่าอยู่ในพิพิธภัณฑ์ของโซฟี

โดเรมี:ศีรษะนักรบเมารีคืออะไร

เบ็ค:ชาวเมารีเป็นชนพื้นเมืองของนิวซีแลนด์มีรอยสักตามน่ายกายทำให้ชาวยุโรปในศตวรรษที่19สนใจอย่างมากศีรษะที่มีรอยสักทั่วหน้าราคาสูงมากได้ยินง่าถูกเก็บรักษาไว้ในพิพิธภัณฑ์หลายแห่งของอังกฤษและฝรั่งเศสก่อนหน้านี้รัฐบาลนิวซีแลนด์ก็เคยเรียกร้องศีรษะนักรบคืนแต่ถูกปฏิเสธตลอดมาจนในปีค.ศ.2010สมาชิกรัฐสภาฝรั่งเศสลงมติผ่านกฎหมายให้ส่งคืนบ้านเกิดได้นะ

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:อืม ใช่แล้วคุณหนูตั้งใจจะไปนิวซีแลนด์ก็เพราะเรื่องนี้

เบ็ค:อ้าวแล้วเกิดเรื่องอะไรขึ้นล่ะครับ

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:คือว่าคุณหนู!ไม่ได้กินอะไรตั้งหลายวันเดี๋ยวไม่สบายนะครับ

โซฟี:จิ๊บจ๊อยหุ่นเพรียวขึ้นเยอะเลยผอมสวยคุ้มค่าจริงๆ

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:คุณหนูก็อย่างที่เล่าครับ

เบ็ค:หึที่แท้ก็ไอเดตจนหัวทิ่มตกบันไดนี่เอง

โดเรมี:พี่น่าจะเห็นใจเขาหน่อยนะ

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:คุณหนูนอนรักษาตัวอยู่ผมเลยต้องไปนิวซีแลนด์แทนคุณหนู

เบ็ค:เอ๋นี่คงไม่มาชวนผมไปคืนศีรษะรักรบหรอกนะ

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:เปล่าหรอกครับผมจัดการไปแล้วละแต่จะมาบอกเรื่องขีมทรัพย์ในตำนานของเผ่าเมารี

เบ็ค:ขุมทรัพย์งั้นเหรอ

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:สมกับเป็นคุณเบ็คจริงๆพอคุณหนูโซฟีรู้เรื่องนี้เข้า...

โซฟี:ว่าไงนะขุมทรัพย์ในตำนานรึรอด้วยฉันจะออกไปเดี๋ยวนี้แหละ

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:คุณหนูอยู่นิ่งๆก่อนครับผมจะจัดการให้เอง

โซฟี:ฮืองั้นช่วยไปหาเบ็คที

เบ็ค:ง่ะผมเหรอ

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:นั่นแหละผมถึงต้องมาเกาหลี

เบ็ค:ไม่เอาเด็ดขาดผมต้องไปแข่งหมากรุกชิงแชมป์โลก

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:ไม่นะคุณเบ็คขอร้องละ

เบ็ค:ไม่มีทาง

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:คุณเบ็ค

เบ็ค:ไม่เอาผมจะไปนิวยอร์ก

โดเรมี:พี่ทำแบบนี้ไม่ใจร้ายไปหน่อยเหรอ

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:หนูคือน้องของคุณเบ็คงั้นเหรอ

โดเรมี:ใช่แล้วค่ะหนูชื่อโดเรมี

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณหนูโดเรมี

โดเรมี:อ๊ายเรียกคุณหนูเลยหรืออยากให้พี่หนูไปด้วยใช่มั้ยคะตกลง!หนูจะไปนิวซีแลนด์ตอนนี้พี่เป็นผู้ปกครองหนูยังไงก็ต้องตามไป

เบ็ค:ยายตัวแสบหมดกันแชมเปียนหมากรุก

โดเรมี:ว้าวเนี่ยเหรอโอกแลนด์ดมืองใหญ่ที่สุดในนิวซีแลนด์

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:แม่นแล้วครับ

โดเรมี:งั้นที่นี่ก็เป็นเมืองหลวงใช่มั้ย

เบ็ค:ไม่ใช่ยัยทึ่มเวลลิงตันหรอกโอกแลนด์เป็นเมืองท่าทางวัฒนธรรมและเศรษฐกิจมีผู้คนมากกว่า1ใน3ของประเทศแถมมีเรือยอร์ชมากที่สุดในโลกด้วยจึงถูกเรียกว่าเมืองแห่งเรือยอร์ช

โดเรมี:อ๊ะแมงโม้คืนชีพแล้วหรือ!

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:รีบไปกันเถอะเครื่องบินใกล้จะออกแล้ว

โดเรมี:อ้าวนึกว่าถึงแล้วซะอีก

เบ็ค:ต้องต่อเครื่องไปโรโทรัวละสิ

โดเรมี:กลิ่นอะไรน่ะ

เบ็ค:กลิ่นกำมะถันจากน้ำพุร้อนคนจึงเรียกที่นี่ว่าเมืองกำมะถันโรโทรัวอยู่บนแนวภูเขาไฟมีบ่อน้ำพุร้อนอยู่มากและเป็นศูนย์กลางวัฒนธรรมเมารี

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:ถึงแล้วครับ

ราฟฟี:มากันแล้วเหรอครับ

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:ไงราฟฟี

โดเรมี:เขาทำอะไรน่ะ

เบ็ค:ทักทายแบบเมารียายซื่อบื้อเอ๊ย!เรียกว่าฮองงิใช้จมูกชนกัน2ครั้งเบาๆ

เบ็ค:แล้วก็พูดว่าคิออราเหมือนกับการจับมือของประเทศอื่นยังไงล่ะ

ราฟฟี:นี่ยอดนักล่าขุมทรัพย์ที่คุณลุงพูดถึงใช่ไหม

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:ใช่เลยตาถึงนะ

เบ็ค:สวัสดีฉัรชื่อเบ็คเป็นอัจฉริยะระดับโลกชาวเมารีเขาทักทายแบบนี้

ราฟฟี:อ๊าก!จะขอฉันแต่งงานหรือไงชนจมูกตั้ง3ครั้ง

เบ็ค:เจ้ย!ไม่ใช่อย่างนั้น

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:ราฟฟีรอด้วยจะรีบไปไหนเก็บของก่อนนะแล้วค่อยไป

ราฟฟี:จะถึงแล้วทางนี้ครับเผ่าเราได้จัดพิธีต้อนรับไว้ข้างในแล้ว

เบ็ค:หา!พิธีต้อนรับเหรอระบำพื้นเมืองเมารีที่เรียกว่าปอยนี่นา

ราฟฟี:ปอยยังหมายถึงอุปกรณ์คล้ายลูกบอลและเป็นของเล่นของนักรบเมารีสมัยก่อน

โดเรมี:เอ๋ทำไมหน้าผู้หญิงดูแปลกๆมีอะไรติดใต้ปากน่ะเขาไม่ได้ส่องกระจกเห

เบ็ค:รอยสักของชาวเมารีต่างหากแบบของรอยสักจะขึ้นอยู่กับเผ่าหรือฐานะของคนคนนั้นด้วยผู้หญิงเมารีคิดว่าปากสีแดงดูไม่สวยก็เลยสักปากกับคางเป็นสีน้ำเงิน

โดเรมี:ดูเก๋ไปอีกแบบนะ

เคนา:มากันแล้วหรือครับ

ราฟฟี:จ๊าก!เคามาทัว(คุณปู่)

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:ไม่เจอกันนานเลยท่านหัวหน้าเผ่า

เคนา:แฮแรมาย(ยินดีต้อนรับ)

โดเรมี:หัวหน้าเผ่าดูใจดีจัง

เคนา:โอ้วันนี้มีแขกมาด้วยสินะ

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:ท่านเคนาครับผมพาสุดสุดยอดนักล่าขุมทรัพย์มาด้วยคุณเบ็คกับคุณหนูโดเรมี

เบ็ค:สวัสดีครับ

โดเรมี:สวัสดีค่ะ

เคนา:สุดยอดนักล่าขุมทรัพย์งั้นหรือนี่มันเรื่องอะไรกัน

ราฟฟี:ผมขอให้พวกเขามาเองครับจะให้ช่วยตาใหาขุมทรัพย์อีกแรงแล้วก็

เคนา:เพื่อ...

ราฟฟี:หมอนี่เป็นสุดยอดนักล่าขุมทรัพย์ระดีบโลกเชียวนะครับต้องช่วยเราหาขุมทรัพย์เจอแน่นอน

เคนา:ขุมทรัพย์ศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าเมารีห้ามพวกต่างชาติมายุ่ง!เด็ดขาดอย่าทำให้ฉันลำบากใจเลยต้องขอโทษพวกเธอแทนหลานด้วย

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:ฟังก่อนครับหา

เบ็ค:หา

โดเรมี:หา

เบ็ค:เสียเที้ยวชัดๆทำแบบนี้ได้ไงครับ

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:ขอโทษด้วยนะคุณเบ็ค

โดเรมีพี่ก็...คุณพ่อบ้านไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้สักหน่อย

เบ็ค:แล้วไงล่ะไหงไม่รู้จักถามให้ดีก่อน!โชคชะตากลั่นแกล้งหมดหวังคว้าถ้วยแชมเปียนหมากรุกจะไปนิวยอร์กตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วด้วย

โดเรมี:ขุมทรัพย์คืออะไรนะทำไมต้องหวงขนาดนี้

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:เห็นว่าเกี่ยวกับตำนานของเมาอิ...

โดเรมี:เมาอิคืออะไรเหรอคะ

เบ็ค:มีตำนานมากมายเกี่ยวกับเมาอิวีรบุรุษของชาวเมารีที่เป็นมนุษย์กึ่งเทพเจ้า

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:ใช่แล้วหนึ่งในนั้นคือเรื่องตกปลา

โดเรมี:เอ๊ะ!ปลายักษ์หรือ

เบ็ค:ฮ่าๆแม่นแล้วตำนานปลายักษ์วันหนึ่งเมาอิกับพี่น้องออกไปตกปลากลางทะเล...เบ็ดของเมาอิไม่ใช่เบ็ดธรรมดาเพราะทำจากกระดูกคางของยายน่ะ

โดเรมี:อ้ะ!กระดูกคางของยายเนี่ยนะ

เบ็ค:เขาเป็นเทพเจ้าไงยายก็คงไม่ใช่คนธรรมดาเบ็ดมี่ว่ามีพลังมหาศาลมากๆแล้วเมาอิก็ใช้เบ็ดนั้นตกปลาขนาดใหญ่ขึ้นมานั่นก็คือเกาะเหนือของนิวซีแลนด์ยังไงล่ะ

โดเรมี:เกาะนี่นะ!ไม่จริงมั้งอ๋อ!เกาะเหนือของนิวซีแลนด์รูปร่างคล้ายปลานี่เอง

เบ็ค:ใช่นี่คือเหตุที่สถานที่บนเกาะเหนือตั้งชื่อเป็นส่วนต่างๆของปลาเช่นปากหางและตอนนั้นเองเรือแคนูของเมาอิได้กลายเป็นเกาะใต้

โดเรมี:งั้นเมาอิก็ตัวเท่ายักษ์สิ

เบ็ค:เป็นแค้ตำนานน่ะแล้วมีเมาอิใช้เชือกจับดวงอาทิตย์อีกไทนก็มีตำนานพื้นบ้านชื่อพื้นที่อย่างแหลมงอบเกาะทะลุเกาะสากเขาตาม่องลายเขาตะเกียบตั้งจากตำนานเกาหลีก็มีเทพเจ้ากลายร่างมาจากหมีกับเสือญี่ปุ่นก็มีตำนานว่าหมู่เกาะญี่ปุ่นคือลูกเทวดาแล้วตำนานเมาอิเกี่ยวกับขุมทรัพย์ยังไงล่ะ

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:เบ็ดของเมาอิคือขุมทรัพย์ไงล่ะครับ

เบ็ค:หา!เบ็ดของเมาอิรึไม่เชื่อ!โม้น่า!เบ็ดยักษ์ในตำนานจะมีจริงได้ไงครับถ้างั้นตำนานเกาะสากที่เกิดจากสากกะเบือที่ขว้างลงทะเลก็เป็นจริงหรือครับจ้างให้เชื่อก็ไม่เชื่อ

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:ขอโทษจริงๆครับคุณเบ็ค

เบ็ค:โดนหลอกให้มาเจอเรื่องไร้สาระไม่น่ามาเลยเสียเวลาชะมัดราฟฟีทำอะไรอยู่กึกๆน่ะ

ราฟฟี:ผีหลอก!นายมาคนเดียวเหรอคุณปู่ไม่ได้มาด้วยนะ

เบ็ค:ซ้อมอะไรน่ะ

ราฟฟี:เฮ้อ...ค่อยยังชั่วถ้าคุณปู่มาเห็นเข้าต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่

เบ็ค:ทำไมล่ะ

ราฟฟี:คุณปู่กับฉันมีความฝันต่างกันน่ะ

เบ็ค:หือ

ราฟฟี:ฉันชอบรักบี้มากและจะต้องเป็นนักกีฬารักบี้ทีมชาติให้ได้

เบ็ค:อ๋อทีมรักบี้ออลแบล็กของนิวซีแลนด์มีชื่อเสียงระดับโลกเลยนี่นา

ราฟฟี:ส่วนคุณปู่ต้องการให้ฉันสืบทอดตำแหน่งหัวหน้าเผ่าเพื่อรักษาวัฒนธรรมเมารีไว้

เบ็ค:เข้าใจ

ราฟฟี:ไหนจะห่วงเรื่องขุมทรัพย์ในตำนานอีกเมื้อกี้นางคงตกใจสินะฉันควรจะบอกคุณปู่ตั้งแต่แรกขอโทษด้วยนะ

เบ็ค:ไม่ต้องขอโทษหรอกฉันเองเลิกคิดจะล่าขุมทรัพย์นั้นแล้วเหลวไหลสิ้นดี!

ราฟฟี:หืม

เบ็ค:ก็เรื่องที่จะตามมาขุมทรัพย์นั่นไงเบ็ดของเมาอิจะมีอยู่จริงได้ไงหาไปก็เหนื่อยเปล่า

ราฟฟี:อ๋อเบ็ดของเมาอิที่เป็นสมบัติของเผ่าเมารีไม่ใช่เบ็ดในตำนานหรอก

เบ็ค:จึ๋ย

ราฟฟี:ท่านคูเปได้แกะสลักหินเป็นรูปเบ็ด

เบ็ค:คูเปชาวเมารีรุ่นแรกที่มายังนิวซีแลนด์เมื่อ1,000ปีก่อนคูเปคือผู้ที่ค้นพบเกาะเหนือของนิวซีแลนด์ตอนพายเรือแคนูมาจากโปลินีเซียใช่ไหมล่ะ

ราฟฟี:โหนายรู้ด้วยเหรอ

เบ็ค:ภรรยาของคูเปมองเห็นนิวซีแลนด์อยู่ไกลๆจึงตะโกนว่า"แปลว่าดินแดนแห่งเมฆยาวสีขาว

ราฟฟี:คูเปก็เลยแกะสลักเบ็ดขนาดใหญ่ขึ้นเพื่อดป็นสิ่งที่ระลึกที่พบเกาะเหนือจึงมีตำนานเล่าต่อๆกันว่ามันถูกซ่อนไว้ที่ไหนสักแห่งบนเกาะนี้

เบ็ค:ถ้างั้นขุมทรัพย์ที่ว่าก็คือเบ็ดที่คูเปแกะสลักแสดงว่ามีจริงน่ะสิถ้ามีลายแทงต้องหาเจอแน่นอน

ราฟฟี:คาพาย(ยอดไปเลย)อย่างนายต้องหาเจอแน่

เบ็ค:ฮ่าๆยังไม่ได้เริ่มเลย

ราฟฟี:แต่ถ้าคุณปู่ไม่เห็นด้วยล่ะต้องเป็นนักรบเมารีเท่านั้นถึงจะมีสิทธิ์ล่าขุมทรัพย์

เบ็ค:หือ!นักรบเมารีงั้นเหรอ

ราฟฟี:เอ่อคุณปู่ครับ

เคนา:สำนึกผิดแล้วรึเอาเวลาไปเตรียมตัวสำหรับการคัดเลือกที่จะถึงซะ

ราฟฟี:เอ่อคือว่า...

เคนา:มีอะไรยืนอ้ำอึ้งอยู่ได้ทำตัวให้สมกับเป็นทายาทผู้สืบทอดของเผ่าหน่อย

ราฟฟี:เอ่อคือว่าผม...

เคนา:หลานต้องหาขุมทรัพย์นั้นให้เจอตอนแรกปู่ก็ไม่เชื่อเรื่องนี้คิดว่าคงเป็นแค่เรื่องเล่าต่อกันมา...แต่หลังจากทำพิธีรับศีรษะนักรบปู่ก็รู้ว่ามันอาจมีจริงก็ได้เราต้องหามันให้เจอตามเจตนารมณ์ของบรรพบุรุษ

ราฟฟี:ผมรู้ว่าเผ่าเราสืบเชื้อสายจากท่านคูเปและรู้ว่ามีสมบัติตกทอดมาถึงยังไงก็ตามคุณปู่ครับ...

เคนา:ใช่มันก็คือรูปแกะสลักคูเปสมบัติของบรรพบุรุษตอนที่ปู่พบมัน...ด้านหลังของรูปปกะสลักนั้น

เบ็ค:ต้องเป็นฃายแทงขุมทรัพย์แหงๆ!ให้ผมช่วยตามหาเถอะนะครับ

เคนา:เธอมาที่นี่ได้ยังไง

เบ็คหาลายแทงง่ายกว่าที่คิดซะอีกเรื่องนี้ยกให้ผมจักการเอง

เคนา:หึผูที่มีคุณสมบัติเท่านั้นถึงจะดูลายแทงนี้ได้

เบ็ค:ต้องเป็นนักรบเมารีสินะผมจะเข้าคัดเลือกนักรบด้วย

เคนา:หาเธอนะเหรอชาวต่างชาติจะรู้เรื่องนักรบเมารีแค่ไหนกันเชียว

เบ็ค:ก็พอรู้อยู่บ้างครับทั้งตำนานประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของเผ่าเมารีส่วนเรื่องอื่นก็ฝึกสิครับผมมั่นใจว่าต้องผ่านการคัดเลือกไปได้แน่ผมกับราฟฟีจะช่งยกัน

เคนา:เธอ2คนงั้นรึ

ราฟฟี:ครับคุณปู่เราจะต้องผ่านการคัดเลือกนักรบเมารีให้ได้ครับต้องให้สำเร็จ

เคนา:แค่4วันก็จะถึงวันคัดเลือกนะพวกเธอมั่นใจหรือว่าจะผ่านการคัดเลือกได้

เบ็ค:น...แน่นอนครับ

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:ในที่สุดท่านหัวหน้าเผ่าก็ใจอ่อนคุณเบ็คเก่งมาก

เบ็ค:จิ๊บๆระดับสุดยอดนักล่าขุมทรัพย์ซะอย่าง

โดเรมี:พี่ราฟฟีทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ

เคนา:หลานดูมั่นใจกับการคัดเลือกครั้งนี้จริงนะปู่จะลองให้โอกาสเจ้าหนูนี่ดู

ราฟฟี:แต่ฉันไม่มั่นใจว่าจะผ่านการคัดเลือก

เบ็ค:หา

โดเรมี:ว้าย!ตายแล้ว

เบ็ค:ว่าไงนะ4วันนี้นายก็รีบสอนฉันสิเราต้องผ่านให้ไดเ

ราฟฟี:เอ่อคือ...เรื่องที่ใช้กำลีงก็พอได้อยู่หรอก...แต่ฉันไม่ถนัดเรื่องใช้สมองน่ะสิต้องทดสอบความจำวากาปาปาให้ได้ด้วย

เบ็ค:วากาปาปาสายตระกูลเนี่ยนะแค่จำสายตระกูลบรรพบุรุษนี่นาอย่าบอกนะว่านายจไม่ได้

ราฟฟี:ก็พอจำได้อยู่หรอกแต่รวมตระกูลเทพเจ้าด้วยนี่สิท่องเป็นเพลงตามที่คุณปู่สอนดีมั้ยนะเอ้า!นี่ไงเนื้อเพลง

เบ็ค:เอ๋ท่อนสุดท้ายหมายความว่าไงนะ

ราฟฟี:ยาวจะตายไปใครจะจำได้ล่ะเนี่ย

เบ็ค:นี่แค่แผ่นเดียวเองจำไม่ได้รึไง

ราฟฟี:มันยากนี่ฉันไม่ถนัด

เบ็ค:แล้วทำไมถึงจำชื่อผู่เล่นทีมออลแบล็กได้ละ

ราฟฟี:ริชชีแม็กคาว,แดนคาร์เตอร์,ทานาอูมากาซอนนี,บิลล์วิลเลียมส์สบายแฟนรักบี้ตังยงซะอย่าง

เบ็ค:สมมติว่าเทพเจ้าเป็นนักรักบี้ทีมออลแบล็กสิแล้วก็วางตำแหน่งตามใจช

ราฟฟี:จับเทพเจ้ามาเล่นรักบี้งั้นรึรังงิกับปาปารูปร่างใหญ่เล่นตำแหน่งกองหน้าทังการัวอยู่ตรงนี้รองโงอยู่นู้นส่วนทาพีรีกับท่าจะวิ่งเร็วไปอยู่กองหลังน่าจะเข้าท่า

เบ็ค:แค่นี้ก็จำง่ายแล้วฝึกบททดสอบอื่นต่อเถอะ

ราฟฟี:ต่อไปก็จะเป็นฮากาและพายเรือแคนู

โดเรมี:ฮากาคืออะไรเหรอ

เบ็ค:ฮากาก็คือการเต้นรำของนักรบเมารีเพื่อแสดงพลังแฃะความกล้าหาญข่มขวัญศัตรูการเต้นฮากาของทีมรักบี้ทีมชาตินิวซีแลนด์โด่งดังมากเลย

ราฟฟี:ใช้ก่อนการแข่งขันทีมออลแบล็กจะเต้นฮาการ่วมกันทั้งทีมเพื่อข่มขวัญทีมคู่แข่ง

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:เจ๋งไปเลยครับคุณราฟฟี

โดเรมี:เก่งจังพี่เบ็คทำมั่งสิ

ราฟฟี:เดี๋ยวก่อนเบิกตากว้างๆหน่อยแสดงพลังแลบลิ้นออกมาให้สุดทำหน้าตาดุดันแบบนี้ไงไม่ใช่อย่างงั้นนี้เป็นบททดสอบข้อแรกถ้าไม่เต้นให้แข็งแกร่งดุดันต้องถูกคัดออกแน่

เคนา:คนที่1กับ3ไม่ผ่าน

เบ็ค:ต้องฝึกมากกว่านี้!แล้วบททดสอบถัดไปล่ะ

ราฟฟี:พายเรือแคนูเป็นทีมไปถึงเกาะนู้นแล้วกลับมา

เบ็ค:ชิวชิว

ราฟฟี:งั้นเหรอคุณปู่นั่งไปด้วยนะคอยแล้วดูว่าใครพายไม่ไหวหรือหมดแรงไปก่อน

เบ็ค:เราต้องรีบฟิตร่างกายซะแล้วแล้วบททดสอบที่3ล่ะ

ราฟฟี:ศิลปะการใช้หอกใช้มือจับตรงกลางแบบนี้ตามองตรงไปข้างหน้าหมุนไหล่ตั้งท่าโจมตี...บุก!สีหน้าต้องได้ต้องแสดงพลังและความดุดันของนักรบต่อไปจะเป็นการประลองคุณปู่จะเป็นคู่ต่อสู้ในการประลองฝีมือไม่ตกเลยตั้งแต่หนุ่มจนกระทั่งตอนนี้

?:หนึ่งสองหนึ่งสองหนึ่งสอง

เบ็ค:โอ้ย

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:จะไหวไหมเนี่ย

ราฟฟี:ท่องเก่งจังถึงไม่มีพี่เบ็คก็คงผ่านต้องตื่นเต้นแน่ๆเลยถ้าวันจริงได้ใส้เสื้อทีมออลแบล็กก็ดีแต่ตอนคัดเลือกนักรบต้องถอดเสื้อซะด้วย

โดเรมี:พี่ราฟฟี

ราฟฟี:เอ๋

โดเรมี:ใส่สร้อยคอนำโชคสิ

ราฟฟี:จี้รูปเสื้อทีมออลแบล็กนี่นา

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:เมื่อวานเย็นลุงกับโดเรมีช่วยกันทำขึ้นมาเอง

ราฟฟี:ขอบคุณมากนะชักจะมีกำลังใจขึ้นมาแล้วสิ

เบ็ค:ต้องมั่นใจทำยังไงดีล่ะ

โดเรมี:เอ๋ค่ะคุณพ่อพวกเราสบายดีว้าวพี่ฮีโร่ได้เป็นนักเตะยอดเยี่ยมของค่ายฟุตบอล

เบ็ค:หน็อยเจ้าหัวเม่นอวดเก่งอีกตามเคยช่างเถอะต้องรีบล่าขุมทรัพย์ก่อน

โดเรมี:อ๊ะเด็กอัจริยะคว้าแชมป์หมากรุกไปงั้นเหรอคะว้าวดีจังแชมเปี้ยนได้ถ่ายโฆษณาทีวี

เบ็ค:แค้นแค้นแชมป์ควรเป็นของเราแท้ๆ

ราฟฟี:เบ็คได้เวลาแล้วละ

เบ็ค:คามาเทคามาเทย้าก!เข้ามาเลยคนกำลังโมโห

?:เย้ยน่ากลัว

เคนา:เยี่ยม!

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:คุณเบ็คผ่านบททดสอบแรกไปได้แล้ว

โซฟี:2คนนั้นเต้นฮากาได้สุดยอดไปเลยครับ

?:คามาเทคามาเท

โซฟี:เชอะ...ดูไม่รู้เรื่องเลยถ่ายมาแบบนี้ใครจะดูรู้เรื่องล่ะ

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:จ๊าก!ผมผิดไปแล้วตื่นเต้นไปหน่อยมือก็เลยสั่นพายเรือแคนูคราวนี้ไม่พลาดแน่ครับ

โดเรมี:เริ่มพายเรือแคนูกันแล้วนะคะออกไปแล้ว

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:ลืมถ่ายตอนเริ่มออกตัวซะด้วยสิ

โซฟี:ทำอะไรอยู่น่ะคุณพ่อบ้าน

เบ็ค:ปวดแขนชะมัด

เคนา:คาราเคีย(เริ่มร้องเพลงได้)

เบ็ค:จำเพลงวากาปาปาได้แล้วนี่

ราฟฟี:ฮึดในที่สุดก็ต้องร้องแล้ว

เคนา:ร้องนำสิ!ราฟฟี

เบ็ค:ราฟฟี

ราฟฟี:รักบี้ๆเทพเจ้ากำลังเล่นรักบี้

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:ราฟฟีเยี่ยมมากไม่ผิดเฃยสักนิดคุณหนูโซฟีพวกเขาผ่านบททดสอบที่2แล้วครับขอบคุณครับคุณหนูโดเรมี

โดเรมี:ไม่เป็นไรค่ะโล่งใจที่ผ่านไปได้

เคนา:บททดสอบสุดท้าย...ใช้หอกต่อสู้ตามแบบของนักรบเมารี!

เบ็ค:ถึงตาเราแสดงฝีมือบ้างแล้วนี่เราต้องผ่าน...เอ๊ะ!

ราฟฟี:เหวอ

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:เท่มากคุณเบ็คตาคุณราฟฟีนับ12โพส!

เบ็ค:ยังกับถ่ายรายการทีวี

เคนา:เข้ามาเลย

?:จ๊าก!ตก!

?:บุกละนะ!

เคนา:ไม่ผ่าน

?:โอ้ย

เคนา:ราฟฟีตาเธอแล้ว

เคนา:ฮึ่ม...

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:สูสีกันจริงๆ

เคนา:ระวัง!

ราฟฟี:ย้ากก!คุณปู่ข้อมือของคุณปู่!

เคนา:เก่งขึ้นเยอะนะเรา

ราฟฟี:คุณปู่

โดเรมี:พี่ราฟฟีผ่านแล้วไชโย!

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:ยอดไปเลย

เคนา:แสดงฝีมือได้ดีมากสมกับเป็นทายาทนักรบเมารีแต่สัญญาของเรา...คือต้องผ่านการคัดเลือกให้ได้ทั้งคู่เข้ามาเลยเบ็ค

ราฟฟี:เบ็ค

โดเรมี:จะรอดไหมเนี่ย

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:ตื่นเต้นฉี่จะราด

ราฟฟี:หาจุดอ่อนให้เจอคุณปู่อายุมากแล้ววิ่งวนให้คุณปู่เวียนหัว

เบ็ค:ขอโทษนะครับปมต้องผ่านการทดสอบ!

เคนา:เจ้าเด็กนี่

เบ็ค:จัวหวะเหมาะ!ย้าก!

ราฟฟี:เบ็ค!

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:อึ๋ย

เคนา:ไม่ผ่าน

ราฟฟี:นายโอเคนะ

?:ไมเป็นใช่ไหม

เคนา:เบ็คฉันอยากถามเธอเรื่องหนึ่ง...ทำไมถึงเปลี่ยนใจไม่โจมตีทั้งๆที่มีโอกาสล่ะ

เบ็ค:เพราะว่า...ผมกลัวฝาดถูกต้นไม่ครับถ้าฟาดแรงกิ่งไม้บนต้นคงหักลงมาด้วยแน่ครับจิตวิญญาณเมารีที่แท้จริงคือการปกป้องธรรมชาติกฎศักดิ์สิทธิ์สอนให้รักธรรมชาติไม่ทำลายแม้แต่ต้นไม้ใบหญ้าเล็กๆ

เคนา:เป็นอย่างที่ฉันคิด...พวกเธอทั้งคู่ผ่านการคัดเลือกแล้วละ

ราฟฟี:จริงหรือครับคุณปู่

เบ็ค:ขอบคุณครับนกกีวีนกประจำชาตินิวซีแลนด์นี่

ราฟฟี:อืมเป็นสัญลักษณ์แห่งชัยชนะและจอตวิญญาณใช้เป็นรอยสักของนักรบเมารีเท่านั้นสมันก่อนเวลาสักจะใช้เข็มที่ทำจากกระดูกแหลมๆจิ้มลงไปที่เนื้อ

เบ็ค:อึ๋ยคงจะเจ็บน่าดู

เคนา:เอาละปู่จะให้ดูสมบัติชิ้นนี้เป็นบุญตา

เบ็ค:อ๊ะในที่สุด

เคนา:ราฟฟีปู่ภูมิใจในตัวหลาน

ราฟฟี:คุณปู่...

เคนา:เพราะเจตนารมณ์บรรพบุรุษวันที่จักพิธีต้อนรับศีรษะนักรบเมารีจึงพบรูปแกะสลัก

ราฟฟี:พูดรอบที่ร้อย!วกเข้าเรื่องนี้อีกแล้วพอเถอะครับ

เคนา:อยากดูของจริงไหมล่ะ

เบ็ค:ว้าวมีลายแทงจริงๆด้วยแต่ก็ไม่รู้ว่าเป็นที่ไหนอยู่ดี

ราฟฟี:อ้าว!จริงหรือคุณปู่รู้จักไหมครับ

เคนา:พวกเธอน่าจะรู้อยู่แล้วนะคำตอบก็อยู่ในเพลงที่พวกเธอร้องตอนพายเรือยังไงล่ะ

?:เพลงคือลายแทง

ราฟฟี:เพลง...รึว่า

?:งั้นขุมทรัพย์นั้นก็มีอยู่จริงน้ะสิ

?:ราคาดีหรือเปล่าล่ะ

?:จะดีเหรอมันเป็นสมบัติของเผ่านะ

?:ฉันไม่สนหรอกว่าเป็นใคร!

?:เพื่อเงินเข้าใจมั้ยเราต้องการเงิน

?:ปริศนาขุมทรัพย์ซ่อนอยู่ในเพลงดทพเจ้าเล่นรักบี้!

เคนา:ว่าไงนะรักบี้อะไร

ราฟฟี:แหะๆเพลงวากาปาปาน่ะครับ

เคนา:มันเป็นเพลงแห่งขุมทรัพย์ที่ทายาทคูปเปร้องสืบทอดกันมา

เบ็ค:ปริศนาซ่อนอยู่ในเพลงรึเนื้อเพลงท่อนสุดท้ายหมายถคงอะไรครับหรือว่าเพลงบอกที่ซ่อนขุมทรัพย์กันครับ

เคนา:ก็เป็นไปได้แต่ก็ไม่รู้ว่าซ่อนอยู่ที่ไหนกันแน้

เบ็ค:ทาเนเทพเจ้าแห่งป่าทังการัวเทพเจ้าแห่งท้องทะเล

ราฟฟี:ป่ากับทะเลไม่ใช่เล็กๆซะหน่อย

เบ็ค:ทังการัวออกไปเที่ยวเล่นกับทาเนจะหมายถึงน้ำทะเลไกลเข้าไปในป่ารึเปล่านะทังการัวอาศัยอยู่กับทาเนทะเลกับป่าไม้อยู่รวมกันงั้นหรือ

ราฟฟี:หาไม่เจอหรอกทั้งทะเลหรือป่า

เบ็ค:เอ...

เคนา:นิวซีแลนด์ก็มีภูมิประเทศนี้

เบ็ค:ก็ภูมิประเทศแบบฟยอร์ดไงเกิดจากหุบเขาที่ถูกธารน้ำแข็งกัดเซาะทำให้น้ำทะเลไหลเข้ามาที่นี่เป็นอุทยานแห่งชาติของนิวซีแลนด์และเป็นมรดกโลกอีกด้วย

ราฟฟี:หาใช่แล้วอุทยานๆแห่งชาติฟีออร์ดแลนด์นั่นเอง

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:ยิ้มหน่อย

ราฟฟี:ลุงพ่อบ้าน

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:จะให้พลาดฉากสำคัญตอนเจอที่ซ่อนขุมทรัพย์ได้ยังไงกันครับอีกอย่างคุณหนูโซฟีก็กำลังติดตามอย่างใกล้ชิดด้วย

โซฟี:พ่อบ้านนี่คือล่าขุมทรัพย์เรียลลิตี้โชว์

เบ็ค:ทำเหมือนเจอขุมทรัพย์แล้วยังไม่เจอสักหน่อย

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:หือหาไม่เจอแล้วไม่ใช่เหรอ

เคนา:ไม่ใช่ว่าจะหาง่ายอุทยานแห่งชาติฟีออร์ดแลนด์มีภูมิประเทศเป็นเทือกเขาขนาดใหญ่ที่ถูกธารน้ำแข็งกัดเซาะมีพื้นที่กว้าง12,000ตร.กม.

ราฟฟี+เบ็ค:หูย!ใหญ่จัง

เบ็ค:ดูแผนที่ใต้นูปแกะสลักดีๆสิอาจจะเป็นบริเวณชายฝั่งที่น้ำทะเลไหลเข้ามาก็ได้

เคนา:แต่ที่น้ำทะเลไหลเข้ามาก็มีอยู่หลายที่นะ

เบ็ค:อ๊ะ!นี่ไงทีสัญลักษณ์บอกทิศอยู่นี่ด้วยดาวกางเขนใต้ดป็นเสมือนเครื่องนำทางในซีกโลกใต้ยังไงล่ะ

เคนา:อืม...

เบ็ค:ดาวแกมมา(y)อยู่ทิศเหนือดาวแอลฟา(a)อยู่ทิศใต้จากตำแหน่งดาวน้ำทะเลน่าจะไหลขึ้นทิศเหนือตรงนั้นคือมิลฟอร์ดซาวนด์ในเขตอ่าวอะนิตาไงล่ะอ่าวอะนิตาเคยเป็นสถานที่ขุดพลอยของชาวเมารีในสมัยก่อน

เคนา:เยี่ยมมาก!ไขปริศนาได้แล้ว

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:ไขปริศนาที่ซ่อนได้แล้ว

โดเรมี:คุณลุงพ่อบ้านไม่ไปด้วยเหรอคะ

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:เหวอ!ผมช่วยถือดีกว่านะครับคุณหนูโดเรมี

เบ็ค:เตรียมตัวไปไหนไม่ทราบ

ราฟฟี:ไปมิลฟอร์ดซาวนด์กันเลยนะต้องนั่งเครื่องไปลงควีนส์ทาวน์ในเกาะใต้ก่อน

ลุงพ่อบ้านของโซฟี:แล้วเช่ารถแคมเปอร์แวนที่ควีนส์ทาวน์ขับรถเที่ยวล่าขุมทรัพย์

โดเรมี:น่าสนุกที่สุดเลยขอหนูไปด้วยคนนะ!

เบ็ค: