ข้าเกลียดเจ้าเหลือเกิน
ข้ายังรอพวกเจ้า
จื่อฉิง(มารดา)
ฝนตกอีกแล้วหรือ//มองสายฝน
จื่อซู(น้องสาม)
ท่านแม่หนาวหรือขอรับ//วิ่งไปหยิบผ้าห่ม
จื่อฉิง(มารดา)
อาซูเจ้ามิต้องวิ่งหรอก
จื่อซู(น้องสาม)
ฮ่าามิทันแล้วขอรั–//ล้มหน้าทิ่ม
จื่อฉิง(มารดา)
อาซู!//รีบวิ่งเข้าไปดู
จื่อซู(น้องสาม)
ฮ่าๆๆท่านแม่ข้ามิเป็นไร//รีบพยุงตัวลุกขึ้น
จื่อฉิง(มารดา)
งั้นหรือ//ลูบหัวอาซู
จื่อซู(น้องสาม)
ใช่ขอรับ~!//โดนลูกหัว
จื่อฉิง(มารดา)
เช่นนั้นก็ดีแล้ว//มองออกไปข้างนอก
จื่อฉิง(มารดา)
ช่างน่าเศร้าเสียจริง(เมื่อไหร่พวกเจ้าจักกลับมาหาแม่)//ฝืนยิ้ม
จื่อซู(น้องสาม)
ท่านแม่เป็นอันใดไปหรือขอรับ//มึนงง
จื่อฉิง(มารดา)
มิมีอีนใดข้าเพียงอยากกินอันใดที่อร่อย
จื่อซู(น้องสาม)
งั้นรึขอรับไว้ข้าจักทำขนมให้ท่านแม่เอาไหมขอรับ//ยิ้มกว้าง
จื่อฉิง(มารดา)
อื้อ//เดินกลับเข้าห้อง
จื่อซู(น้องสาม)
//เช็ดโต๊ะต่อ
หากอาชิวอาซวนอาซานกลับมาก็คงดีสิ
ข้าเป็นห่วงพวกเจ้าเหลือเกิน
จื่อฉิง(มารดา)
หลายปีมานี้พวกเจ้ามิเคยมาหาแม่เลย
จื่อฉิง(มารดา)
มีแต่อาซูที่มา
จื่อซู(น้องสาม)
//แอบมองท่านแม่
จื่อฉิง(มารดา)
ข้าอยากจักเห็นหน้าพวกเจ้ายิ่ง
จื่อฉิง(มารดา)
คงโตกันหมดเสียแล้ว
จื่อซู(น้องสาม)
//เดินไปทำขนมให้ท่านแม่
จื่อซู(น้องสาม)
ข้าก็คิดถึงพวกท่านเช่นกันหนาพี่ใหญ่พี่รองอาซาน
จื่อซู(น้องสาม)
ทำขนมให้ท่านแม่ต่อดีกว่า
จื่อซู(น้องสาม)
//นั่งทำขนมต่อ
พวกเจ้าตายแน่
จื่อซวน(น้องสอง)
พี่ใหญ่ข้าอยากกลับบ้านเหลือเกิน
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
อดทนอีกสองวันก็จักได้กลับแล้ว
จื่อซวน(น้องสอง)
น่ากลัวเหลือเกินข้าอยากเจอหน้าท่านแม่
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
มีข้าอยู่ทั้งคนจักกลัวอันใดอยากแข็งแกร่งมิใช่หรือไง
จื่อซวน(น้องสอง)
ก็ใช่แต่ข้ามิอยากมาตีเจ้าพวกสัตว์น่าเกลียดๆพวกนี้ทุกวันหนิ
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
หากมิทำเช่นนี้แล้วจักไปทำเช่นไหน
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
ตะวันใกล้ลับฟ้าแล้วเราพักตรงนี้กันเถอะ
จื่อซวน(น้องสอง)
//วางข้าวของลง
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
//นั่งลงแล้วเอนตัวพิงต้นไม้
จื่อซวน(น้องสอง)
ท่านพี่ข้าจักไปหาของป่าแถวนี้มากิน
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
อื้มเอาสิ
จื่อซวน(น้องสอง)
//วิ่งเข้าป่า
จอมมาร
ข้ารู้สึกกว่าเหมือนจักมีพวกเซียนอยู่ทางนู้น
ซิ่วหาน(มือขวา)
เซียนงั้นรึ
ซิ่วหาน(มือขวา)
ชั่งน่าสนุก
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
ข้าว่ามันจักต้องมาเป็นอาหารเย็นพวกเรา
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
พวกเซียนชั้นตํ่า
จอมมาร
ข้าว่าเราพักกันตรงนี้ก่อน
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
ข้าขอตัวไปเดินดูแถวนี้
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
เช่นนั้นข้าขอไปดูด้านนู้น
จอมมาร
พวกเจ้าไปเถอะข้ามิว่า
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
//รีบเดินไปด้านนู้น
ซิ่วหาน(มือขวา)
//เดินไปดูรอบๆ
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
//เดินตามดู
ซิ่วหาน(มือขวา)
นั่นเรือนผู้ใดกัน
จื่อซู(น้องสาม)
//นั่งเช็ดพื้นให้เรือน
จื่อซู(น้องสาม)
//มองออกไปข้างนอกเรือน
จื่อซู(น้องสาม)
นั้นมันเผ่ามาร!
จื่อซู(น้องสาม)
ท่านแม่ขอรับ!
จื่อฉิง(มารดา)
มีอันใดหรืออาซู//เดินไปหา
จื่อซู(น้องสาม)
ท่านแม่นั่นมันเผ่ามารมิใช่หรือ?!
จื่อฉิง(มารดา)
เผ่ามารงั้นหรือ!?
จื่อฉิง(มารดา)
//มองออกไปข้างนอก
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
หึพวกมนุษย์!!
จื่อฉิง(มารดา)
อาซู!เจ้าหนีไปหาพวกพี่ๆของเจ้าเสียอย่าได้กลับมาอีก
จื่อซู(น้องสาม)
ท่านแม่ข้ามิไป
จื่อฉิง(มารดา)
รีบไปเสีย!!//ตะคอกใส่
จื่อซู(น้องสาม)
อื่อ!//ร้องไห้พลางวิ่งออกไป
ซิ่วหาน(มือขวา)
คิดว่าจักหนีรอดงั้นรึ!
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
มนุษย์ชั้นตําจงตายเสียเถอะ!
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
//หยิบกระบี่ขึ้นมาแทง
จื่อฉิง(มารดา)
เฮือก!!//กระอักเลือด
จื่อฉิง(มารดา)
อย่าได้อาจ...ทำร้ายลูกข้า!
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
หึ!จักตายแล้วยังมีหน้ามาพูด
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
//บีบคอ
จื่อฉิง(มารดา)
เอ๊ะ!!!//หายใจไม่ออก
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
ฮ่าๆๆๆ!!!//บีบแรงขึ้น
จื่อฉิง(มารดา)
อ..อย่า..ได้อาจ..แตะต้องลูกชาย...ของข้า//หมดลมหายใจ
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
เหอะ//ปล่อยมือพลางมองด้วยสายตาเย็นชา
ซิ่วหาน(มือขวา)
หนุ่มน้อยเจ้าจักหนีไปไหนหรือ
จื่อซู(น้องสาม)
ฮือออท่านพี่พวกท่านอยู่ไหน!!!//วิ่งหนีสุดชีวิต
ซิ่วหาน(มือขวา)
ฮ้าๆๆเจ้าหนีไม่พ้นข้าหรอก//วิ่งตามไป
จื่อซวน(น้องสอง)
เสียงอาซูหนิ
จื่อซู(น้องสาม)
ฮือออพี่รอง!
ซิ่วหาน(มือขวา)
โอ้น่าสนุกเสียจริง~หึ
จื่อซู(น้องสาม)
พี่รองข้าโดนเจ้ามารร้ายนี้ตามฆ่า!!//วิ่งไปหลบหลัง
จื่อซวน(น้องสอง)
ช่างกล้าเหลือเกินมาทำร้ายอาซู!!
ซิ่วหาน(มือขวา)
แล้วเช่นไร
ซิ่วหาน(มือขวา)
เหยื่อมาหาข้าถึงที่ดีเหลือเกิน
จื่อซวน(น้องสอง)
อาซูตามข้ามา//วิ่งนําไปหาพี่ใหญ่
จื่อซู(น้องสาม)
อื่อ!//วิ่งตามไป
จื่อซวน(น้องสอง)
พี่ใหญ่!พี่ใหญ่!//ตะโกนเรียก
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
อาซวนกลับมาเร็วยิ่ง
จื่อซวน(น้องสอง)
พี่ใหญ่!//วิ่งไปหา
จื่อซู(น้องสาม)
พี่ใหญ่พี่รองช่วยข้าด้วย
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
เกิดอันใดขึ้น
จื่อซู(น้องสาม)
ข้าเจอพวกเผ่ามารขอรับ
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
เจ้าเจอได้เช่นไร
จื่อซู(น้องสาม)
พวกมันเข้ามาในเรือนได้เช่นไรมิรู้
จื่อซู(น้องสาม)
ส่วนท่านแม่โดนพวกมันฆ่าตายขอรับ
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
กล้าดีเยื่ยงไรมาฆ่าท่านแม่!!
จื่อซวน(น้องสอง)
พี่ใหญ่โปรดระงับโทสะ
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
โถ่//กำหมัดแน่น
ซิ่วหาน(มือขวา)
หึ..หึ~~อยู่นี้กันเองรึ
จื่อซู(น้องสาม)
จ..เจ้าอีกแล้ว..
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
เจ้ามารโง่เขลา
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
อยากตายหรือ
ซิ่วหาน(มือขวา)
หาา~ใยปากเสียยิ่ง
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
เจ้ามันก็แค่มารตํ่าต้อย
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
//เดินเข้าไปจับเจ้าเซียนน่าโง่กดลงพื้น
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
อ๊ะ!//ขัดขืน
จื่อซู(น้องสาม)
ฮือออท่านพี่//วิ่งเข้าไปหวังจะถีบเจ้ามารบ้า
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
//ดึงคอเสื้อไว้
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
หนุ่มน้อยข้าว่าเจ้าอยู่เฉยๆรอความตายเสียดีกว่าหนา
จื่อซู(น้องสาม)
ปล่อยข้า//ถีบๆ
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
แรงเท่ามดเช่นเจ้ามาถีบข้าน่าขันสิ้นดี
จื่อซู(น้องสาม)
หื้อ!!//นํ้าตาคลอ
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
โอ้ๆแค่นี้ก็จักร้องแล้วหรือ..
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
พวกเจ้าหากมิอยากตายตรงนี้ก็หุบปากไปเสีย!!//ตะคอก
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
.....//นิ่ง
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
ปล่อยข้า!//ต้านแรง
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
ดื้อดึงยิ่ง//กดแรงขึ้น
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
อ๊าก!//นํ้าตาคลอเบ้า
จื่อซวน(น้องสอง)
//พยายามคลานหนีเงียบๆ
ซิ่วหาน(มือขวา)
//เหยียบหลังไว้
จื่อซวน(น้องสอง)
จ..เจ้า..
ซิ่วหาน(มือขวา)
มีอันใด//จับมัดแขนไว้
จื่อซวน(น้องสอง)
//ถีบไปที่เป้าอีกฝ่าย
ซิ่วหาน(มือขวา)
อ๊ะ!//เอามือกุมเป้าตนไว้
จื่อซวน(น้องสอง)
เจ็บรึ...สม!//แกะเชือกออก
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
ได้เวลากลับแล้ว
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
น่าเสียดายยิ่งยังมิทันได้เล่นด้วยกัน
ซิ่วหาน(มือขวา)
ข้าก็ว่าเช่นนั้น
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
มิต้องเสียดายไป
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
จับพวกมันไปด้วยเสีย
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
ความคิดเจ้าดี
จื่อซู(น้องสาม)
อย่าเอาข้ากับพวกท่านพี่ไปเลยหนา
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
หนุ่มน้อย~ไปกับข้าเถอะ//อุ้ม
จื่อซู(น้องสาม)
ข้ามิเอา...เจ้าบ้าอุ้มข้าทำไม!!//ทุบอกอีกฝ่าย
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
ฮ่า~//หยิบยา(?)มายัดปากอีกฝ่าย
จื่อซู(น้องสาม)
//โดนยายัดปาก
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
กลืนมันไปเสียสิหนุ่มน้อย~//ยิ้มร้าย
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
เจ้าจักกลืนดีๆหรือจักให้ข้าใช้กำลังเล่า
จื่อซู(น้องสาม)
.....//ยอมกลืน
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
ดีมาก//ยิ้ม
จื่อซู(น้องสาม)
อือ..//สลบ
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
ต้องให้มันได้เช่นนี้สิเด็กดี~
จื่อซวน(น้องสอง)
อาซู...พี่ใหญ่..//พยายามหนี
ซิ่วหาน(มือขวา)
//กอดอกมอง
ซิ่วหาน(มือขวา)
//จับมัดขา
จื่อซวน(น้องสอง)
ปล่อยข้า!
ซิ่วหาน(มือขวา)
ใยข้าต้องปล่อยในเมื่อข้าได้ของเล่นแล้ว..
จื่อซวน(น้องสอง)
ข้ามิใช่ของเล่นเจ้า!
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
หากยังมิหยุดข้าจักตัดลิ้นเจ้า!!
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
ข้าเจ็บแขน!!
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
//หยุดกดแล้วจับอีกฝ่ายมัดแทน
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
คิดว่าข้าเป็นสิ่งของหรือไงจึงอยากทำอันใดก็ทำ
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
ใช่ข้าคิดว่าเจ้าเป็นสิ่งของแล้วยังตํ่าอีก
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
เจ้ามันโง่เขลา!
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
หุบปาก//จับจูบ
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
อื่อ//ดิ้น
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
//รีบถอนจูบ
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
หากยังมิหุบปากข้าก็จะจูบเจ้าเช่นนี้อีก
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
//ก้มหน้าหนี
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
//ลากอีกฝ่ายกลับไปด้วย
ซิ่วหาน(มือขวา)
มาถึงแล้วเสียที
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
เซียนพวกนี้หนักยิ่ง
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
ข้าว่าเอาพวกนี้มัดไว้เสียมิเช่นนั้นอาจจักหนีได้
มารทั้งสามได้ทำการมัดเหล่าเซียนติดเสาทั้งสามด้านไว้
โอ้~มันคือดีย์~
อุ้ย แต่งเองขำเองแล้ว1 ไม่รู้ว่าทุกคนจะชอบมั้ยก็ช่วยกันเม้นบอกหน่อยน้าา
โอ้~มันคือดีย์~
เรื่องราวจะเป็นยังไงก็ตามชมกันต่อได้เลย
เจ้ามารตํ่าต้อย
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
ข้าว่าเราออกไปหาท่านจอมมารกันเถอะ
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
อื้มไปกัน
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
//หายตัว
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
//หายตัวตาม
ซิ่วหาน(มือขวา)
//เดินไปหาท่านจอมมาร
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
เจ้าพวกชั้นตํ่าออกไปกันแล้ว
จื่อซวน(น้องสอง)
อาซูๆ//สกิดอาซูให้ตื่น
จื่อซู(น้องสาม)
อือ//ค่อยลืมตาขึ้น
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
//พยายามดิ้น
จื่อซวน(น้องสอง)
พี่ใหญ่ต่อให้ท่านดิ้นไปมันก็มิหลุด
จื่อซู(น้องสาม)
เจ้ามารบ้าเอายาอันใดให้ข้ากินกัน
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
อาซูเจ้ามิเป็นอันใดก็ดีแล้ว
จื่อซวน(น้องสอง)
เจ้าพวกนั่นเห็นพวกเราเป็นสิ่งของหรือไงกัน
จื่อซาน(น้องเล็ก)
//โผล่ออกมาหา
จื่อซาน(น้องเล็ก)
พี่ใหญ่ขอรับ//รีบวิ่งไปแก้มัดให้
จื่อซวน(น้องสอง)
อาซาน!เจ้ามาได้เช่นไร
จื่อซาน(น้องเล็ก)
พี่ใหญ่พี่รองและพี่สามพวกท่านมิต้องห่วง
จื่อซาน(น้องเล็ก)
ข้าเพิ่งกลับมาเรือนและมิเห็นพวกท่านเลยออกมาตาม
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
แล้วท่านแม่เล่า?!
จื่อซาน(น้องเล็ก)
ท่านแม่..ศพโดนเหยียบยํ่าจนมิเหลือชิ้นดี
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
.....ท่านแม่ข้าจักต้องแก้แค้นให้ท่าน!!
จื่อซาน(น้องเล็ก)
พี่ใหญ่ท่านใจเย็นก่อน
จื่อซวน(น้องสอง)
อาซานหลายปีมานี้เจ้าเป็นเช่นไรบ้าง
จื่อซาน(น้องเล็ก)
ข้าสบายดีขอรับ
จื่อซวน(น้องสอง)
เช่นนั้นก็ดี
จื่อซู(น้องสาม)
พวกเราจักออกไปได้เช่นไรกันทางออกก็มิมี
จื่อซาน(น้องเล็ก)
พวกท่านมิต้องห่วง
จื่อซาน(น้องเล็ก)
มารพวกนั้นมิทำอันใดพวกท่าน
ตึกตึกตึก...มีเสียงฝีเท้าหนึ่งใกล้เข้ามา
ซิ่วหลุน(มารแดนเหนือ)
//หยุดเดิน
ซิ่วหลุน(มารแดนเหนือ)
อาซานเรากลับกันเถอะ...
ซิ่วหลุน(มารแดนเหนือ)
พวกเจ้าเป็นผู้ใด!?
จื่อซาน(น้องเล็ก)
ซ..ซิ่วหลุน
ซิ่วหลุน(มารแดนเหนือ)
เจ้าพวกนี้เป็นผู้ใด//เดินเข้าไปใกล้
จื่อซาน(น้องเล็ก)
โปรดฟังข้าก่อน..
จื่อซาน(น้องเล็ก)
นี้คือพี่ใหญ่พี่รองพี่สามของข้า
จื่อซาน(น้องเล็ก)
จื่อซูพี่สาม
จื่อชิวพี่ใหญ่
จื่อซวนพี่รอง
ซิ่วหลุน(มารแดนเหนือ)
....สวัสดีท่านพี่
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
ใครให้เจ้าเรียกพวกข้าว่าท่านพี่
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
แล้วเจ้ามายุ่งอันใดกับอาซาน
ซิ่วหลุน(มารแดนเหนือ)
ข้าอยากจักเป็นน้องเขยพวกท่าน
จื่อซวน(น้องสอง)
//อ้าปากค้าง
จื่อซู(น้องสาม)
//ปิดหูมิรับรู้
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
เจ้าบ้าแล้วหรือ
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
เซียนและมารมิอาจอยู่ร่วมกันได้
ซิ่วหลุน(มารแดนเหนือ)
มิอาจอยู่ร่วมกันได้เช่นไร
ซิ่วหลุน(มารแดนเหนือ)
อาซานแม้เป็นเซียนยังอยู่ร่วมกับข้าได้
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
จริงหรือ?
จื่อซาน(น้องเล็ก)
ข..ขอรับ...
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
อาซาน!เจ้าทำเยื่ยงนี้ได้เช่นไร
จื่อซวน(น้องสอง)
พี่ใหญ่โปรดระงับโทสะด้วย
จื่อซู(น้องสาม)
//หงอยหลับ
จื่อซาน(น้องเล็ก)
พี่สามท่านเป็นอันใด
ซิ่วหลุน(มารแดนเหนือ)
นั่นมันยาของข้ามิใช่หรือเขากินเข้าไปได้เยี่ยงไร?
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
เจ้ามิไปถามพวกเจ้าเล่า
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
อยู่ๆก็เอามาให้อาซูกิน
ซิ่วหลุน(มารแดนเหนือ)
ซิ่วเทียนเจ้าอีกแล้วสินะ
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
อาซานเจ้ามิกลับกับพวกข้าหรือ
จื่อซาน(น้องเล็ก)
ข้าอยู่กับซิ่วหลุนข้ามิเป็นไร
หึ...หึ..คุยอันใดกันครึกครื้นเสียจริง
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
//เดินเข้ามา
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
หนุ่มน้อยเจ้ายังมิตื่นอีกหรือ
ซิ่วหาน(มือขวา)
//มองทุกอย่างด้วยสายตาเย็นชา
ซิ่วหลุน(มารแดนเหนือ)
มากันแล้วรึ
ซิ่วหลุน(มารแดนเหนือ)
ซิ่วเทียนข้าบอกว่าอันใด!
ซิ่วหลุน(มารแดนเหนือ)
ห้ามนํายาของข้ามาให้ผู้อื่นกิน
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
ก็เพียงแค่นิดหน่อยมิเห็นเป็นไร
เสียงฝีเท้าบางเบาได้เดินออกไป
จื่อซาน(น้องเล็ก)
ท่านพี่ให้พวกท่านไปตามทางก็จักเจอทางออก
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
ขอบคุณเจ้ามากอาซาน
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
อาซวนอาซูไปกันเถอะ
จื่อซวน(น้องสอง)
//เดินนําหน้าพี่ใหญ่
จื่อซู(น้องสาม)
//ค่อยๆเดินตามพี่รอง
จื่อซาน(น้องเล็ก)
//เดินกลับเข้าไปหาซิ่วหลุน
ซิ่วหลุน(มารแดนเหนือ)
อาซาน//รีบเข้าไปหา
ซิ่วหลุน(มารแดนเหนือ)
เจ้าไปไหนมารีบ
จื่อซาน(น้องเล็ก)
ข้าไปนําทางพี่ใหญ่มา
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
//มองไปทางเสา
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
หายไปแล้ว
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
มิต้องกังวลไป
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
คงไปกันได้มิไกลเป็นแน่
ซิ่วหาน(มือขวา)
//เดินไปหาพวกเซียนเงียบๆ
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
//หายตัว
พี่ใหญ่ๆพวกเราเจอทางออกแล้ว
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
//วิ่งหนี
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
//คว้าข้อมือไว้
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
//สะบัดมือ
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
//บีบข้อมือ
จื่อซวน(น้องสอง)
//กระโดดเข้าไปถีบ
จื่อซวน(น้องสอง)
อ๊ากกก!!เจ้าบ้า!//ทุบแขน
ซิ่วหาน(มือขวา)
//หยิบขนมมายัดปากอฝ.ไว้
ซิ่วหาน(มือขวา)
ไปกับข้า//ลากไปที่เรือน
ซิ่วหาน(มือขวา)
มาอยู่ที่นี้จักปลอดภัย
ซิ่วหาน(มือขวา)
หากเจ้าไม่รังเกลียดให้ข้าดื่มสุราชมจันทร์กับเจ้าในยามคํ่าคืนได้หรือไม่
จื่อซวน(น้องสอง)
//นอนลงพื้น
ซิ่วหาน(มือขวา)
เจ้าทำอันใดของเจ้ากัน
ซิ่วหาน(มือขวา)
ขึ้นมานอนบนเตียงกับข้า
ซิ่วหาน(มือขวา)
//อุ้มอฝ.ขึ้นเตียงแล้วจับกด
ซิ่วหาน(มือขวา)
หือเจ้าจักเอาเช่นไร
จื่อซวน(น้องสอง)
ข..ข้า//หน้าแดงก่ำ
ซิ่วหาน(มือขวา)
//ขยับหน้าเข้าไปใกล้ๆ
จื่อซวน(น้องสอง)
//หันหน้าหนี
ซิ่วหาน(มือขวา)
ฮ้าๆๆ//ลูบหัวอฝ.
ซิ่วหาน(มือขวา)
//ลุกขึ้นไปหยิบขนมมาให้
จื่อซวน(น้องสอง)
//ยกมือขึ้นมาปิดหน้าตนไว้
จื่อซู(น้องสาม)
มิต้องมาเรียกข้าเลย!
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
โกรธข้าหรือ~
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
//อุ้มมานั่งตัก
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
โถ่ๆข้าทำเจ้าโกรธเสียแล้วหรือเนี่ย
ซิ่วเทียน(มือซ้าย)
งดงามยิ่ง~//ดึงเข้ามากอด
จื่อซู(น้องสาม)
อ๊ะ!//ตามแรงดึงไป
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
ข้าตํ่าต้อยแล้วทำไม
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
ใยต้องทำร้ายข้าด้วย!
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
ข้าอยากทำอันใดก็เรื่องของข้า
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
เจ้ามันชั่วสิ้นดี
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
หากเจ้ายังมิหยุดข้าจักจับเจ้าจูบเสีย
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
//จับเท้าอฝ.ไว้
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
//ดึงขาอฝ.ให้ล้ม
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
เอ๊ะ!?//ล้มหน้าทิ่ม
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
//เอาเท้าเขี่ยอฝ.
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
//ลุกขึ้น
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
เจ้ามารตํ่าต้อย!
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
หุบปากเสีย
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
เจ้ามันบ้าแถมนิสัยเสียเจ้ามันชั่วมิมีใครเทียบเอาแต่ทำร้ายกายข้าช่างดีเหลือเกิน
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
//ฟังเงียบๆ
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
เจ้ามันเป็นแค่สุนัขที่โง่เขลา
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
//ดึงอฝ.มาจูบ
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
....//ดิ้น
ซิ่วอี้(มารแดนใต้)
//จ้องตาอฝ.
จื่อชิว(พี่ใหญ่)
//ผลักอฝ.ออก
ก็เรื่องของข้าหนักหัวเจ้าหรือไง
มิได้หนักเช่นนั้นก็เรื่องของข้า
โอ้~มันคือดีย์~
เป็นยังไงกันบ้างงงอยากให้แก้คำตรงไหนไหมเอ่ยยเม้นบอกเลยน้าา
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
