NovelToon NovelToon

มณีบุษรา

จิรกาลที่:๑

เคยได้ยิน.หลายคนพูดกันว่า รักกันงาย เลิกกันง่าย นั้นจริงหรือ มาวันหนึ่ง จึงได้พบเจอกับเธอ ใจจึงเผลอ รักเธอ...อย่างง่ายดาย.....
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
บุษรานั่นเจ้าจะไปไหน
มณีบุษรา
มณีบุษรา
ข้า...ไปเมืองมนุษย์
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
!!!
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
เจ้า
มณีบุษรา
มณีบุษรา
ข้าแค่อยากเจอคนที่ข้ารักอีกสักครั้ง
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
ผู้นั้นเป็นใคร
มณีบุษรา
มณีบุษรา
ข้า...ไม่รู้...
มณีบุษรา
มณีบุษรา
รู้เพียงแค่ว่าเขาเป็นแม่ทัพที่เก่งกาจและกล้าหาญเป็นที่สุด
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
.....
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
เห้ออออ
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
งั้นข้าจะตามเจ้าไปเป็นเพื่อนเจ้า
มณีบุษรา
มณีบุษรา
ข้าห้ามเจ้าได้ที่ไหน
มณีบุษรา
มณีบุษรา
งั้นไปกันเถอะก่อนที่ท่านนาคราชจะมาเห็น
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
อื้ม
เมืองมนุษย์
NovelToon
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
ที่นี่....ช่างสวยงามเสียจริง
มณีบุษรา
มณีบุษรา
ใช่ไหมละ
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
หยุดเลยเจ้า ไหนละชายผู้ใดที่ทำให้องค์หญิงมณีบุษรามีความรัก
มณีบุษรา
มณีบุษรา
เจ้า!
มณีบุษรา
มณีบุษรา
เห้อ~
มณีบุษรา
มณีบุษรา
ไปกันเถอะ
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
ท่านยายสิ่งนี้เรียกว่าอะไรหรือไยจึงสวยงามเพียงนี้
ยมนา
ยมนา
สิ่งนี้เรียกว่ากำไลขอรับ
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
???
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
อะ..ขอบใจที่บอกข้า
ยมนา
ยมนา
มิเป็นไร
ยมนา
ยมนา
แม่นางอยากได้หรือ
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
เอ่อ..เปล่า ข้ามิได้อยากได้!
ยมนา
ยมนา
งั้นหรือ
มณีบุษรา
มณีบุษรา
รัสีตลรัศมีเจ้าทำอันใดอยู่
มณีบุษรา
มณีบุษรา
เอ่อ..
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
ข้าแค่ดู...
ยมนา
ยมนา
แม่นางผู้นี้กำลังดูกำไลอยู่ขอรับ
มณีบุษรา
มณีบุษรา
อ๋อออออ
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
อ๋ออะไรกันเล่า!
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
รีบไปกันได้แล้ว
ตรีศูล
ตรีศูล
ยมนานั่นเจ้าทำอะไรอยู่
มณีบุษรา
มณีบุษรา
!!!
มณีบุษรา
มณีบุษรา
เสียงนี้!
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
มีอะไรหรือบุษรา
มณีบุษรา
มณีบุษรา
ผู้นั้น นั่นคือชายที่ข้าพูดให้เจ้าฟังยังไงละ
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
//เหลียวมอง
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
อื้มมม ก็หล่อใช่เล่นจริงๆนั่นแหละ
มณีบุษรา
มณีบุษรา
หรือว่านี่เจ้าก็...
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
นี่ๆ อย่าคิดไกลเชียวข้าแค่ชมในหน้าตาเท่านั้น
มณีบุษรา
มณีบุษรา
แล้วไป( ̄ヘ ̄;)
ตรีศูล
ตรีศูล
แม่หญิงเราเคยพบเจอกันหนือไม่?
มณีบุษรา
มณีบุษรา
!!!
มณีบุษรา
มณีบุษรา
เอ่อ..
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
เคยสิเคย!
ยมนา
ยมนา
แม่นางนะมานี่ยืนดูห่างๆเถิด
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
นี่เจ้า!
มณีบุษรา
มณีบุษรา
สีต...
ตรีศูล
ตรีศูล
แม่นาง
มณีบุษรา
มณีบุษรา
เคย....
ตรีศูล
ตรีศูล
งั้นเหรอ ใช่แม่นางที่อยู่ริมน้ำวันนั้นหรือไม่
มณีบุษรา
มณีบุษรา
//พยักหน้า
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
บุษราได้เวลากลับแล้ว
มณีบุษรา
มณีบุษรา
เอ่อ งั้นข้าขอตัว
ตรีศูล
ตรีศูล
เดี๋ยวสิ//จับแขน
มณีบุษรา
มณีบุษรา
!!!
ตรีศูล
ตรีศูล
ให้ข้าไปส่งเถิด นี่ก็เริ่มเย็นแล้ว
มณีบุษรา
มณีบุษรา
เอ่อ..มิเป็นไรข้ากลับกันเองได้
ตรีศูล
ตรีศูล
เถิดนะ ให้ข้าไดไปส่งเถิดหญิงสาวเดินกลับบ้านในช่วงนี้ข้ากลัวจะเกิดเรื่องมิดีขึ้นกับแม่นางทั้งสอง
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
ไม่มีมนุ...ผู้ใดมาทำร้ายพวกข้าได้หรอก
ยมนา
ยมนา
อย่าประมาทไป แม่นางตัวแค่นี้แล้วดูพวกกระไทชายพวกนั้นสิรูปร่างก็บึกบึนเรี่ยวแรงนั้นก็มีมากแถมมิใช่มาแคผู้เดียวด้วยแม่นางจะสู้ไหวจริงๆหรือ
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
.....
ยมนา
ยมนา
ปะ...ไปกันข้าจะไปส่งแม่นางเอง//จับมือ
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
นี่! ปล่อยข้า!
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
ข้ากลับเองได้!
ตรีศูล
ตรีศูล
บ้านแม่นางอยู่แถวไหนหรือ
มณีบุษรา
มณีบุษรา
เอ่อ...คือว่า...
ตรีศูล
ตรีศูล
แถวแม่น้ำนั้นหรือไม่
มณีบุษรา
มณีบุษรา
ชะ..ใช่ๆ
ตรีศูล
ตรีศูล
งั้นเอง งั้นมาเถิดข้าจะไปส่งแม่นางเอง
มณีบุษรา
มณีบุษรา
^/////^
. .
ตรีศูล
ตรีศูล
บ้านแม่นางอยู่ไหนหรือ
มณีบุษรา
มณีบุษรา
เอ่อ..เลยแม่น้ำไปฝั่งด้านนู้นอีกนิดก็ถึงแล้วละ
ตรีศูล
ตรีศูล
งั้น...
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
มิเป็นไรๆ พวกข้าเดินไปเองได้!
ตรีศูล
ตรีศูล
แต่...
มณีบุษรา
มณีบุษรา
มาส่งพวกข้าเท่านี้ก็เพียงพอแล้วละ
มณีบุษรา
มณีบุษรา
ข้าขอบใจพวกท่านมากที่มาส่ง
ยมนา
ยมนา
มิเป็นไรหรอกแม่นาง
ยมนา
ยมนา
งั้นข้ากลับก่อนนะแม่นาง...สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
!!!!!
สีตลรัศมี
สีตลรัศมี
เจ้า!//ชี้หน้า
มณีบุษรา
มณีบุษรา
นี่! กลับกันเถิด//พยายามห้าม
ตรีศูล
ตรีศูล
ข้ากลับก่อนนะแม่นาง....
มณีบุษรา
มณีบุษรา
มณีบุษรา...
ตรีศูล
ตรีศูล
แม่นางมณีบุษรา
มณีบุษรา
มณีบุษรา
。◕‿◕。
. . .
*กระไทชาย=ผู้ชาย
ไข่มุกดำ
ไข่มุกดำ
สวัสดีฮับ! นี่เป็นเรื่องแรกของผมยังไงก้ขอฝากด้วยนะฮับ!
ไข่มุกดำ
ไข่มุกดำ
ถ้าใช้คำผิดหรือเขียนผิดประการใดก็อภัยให้ด้วยนะค้าบบบบ

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!