เปิดเทอมวันแรก

แม่:ลูกๆๆตื่อนได้แล้วเดียวจะไปโรงเรียนสายเอานะ6:30แล้วตื่นๆๆ

เม:ค้า~~แม่

แม่:อาบน้ำ แต่งตัวเสร็จแล้วก็ลงมาทานข้าวก่อนไปโรงเรียนน่ะ แม่จะออกไปตลาดกับน้า

เม:ค่ะ แม่

ณ ห้องครัว เวลา7:00

เม:มีอะไรทานบ้างเนี้ยย โห้มีแต่อาหารน่าทานทั้งนั้นแล้วอ่าา~~

เมทานข้าวเสร็จตอน7:28

เมออกมานั่งรอรถรับส่ง

เม:เมื่อไรรถจะมีเนี้ย สายแล้วนะ

ป้างข้างบ้าน:โถ้ๆๆกนูเมยังไม่ไปโรงเรียนอีกหรอจ้ะ

เม:อืม..ยังค่ะ

ป้าข้างบ้าน:เนี้ย ลูกป้าไปตั้งแต่7:00โน้แหละ มีรถBmมารับด้วยน่าา หนูเมก็คงไม่เห้นสิน่ะเพราะตื่นที่นี้ปาไปตั้ง7:30ล่ะ555

เม:5555ป้าก็คงไม่เห็นสินะคะว่าลูกแสนดีของคุณป้าทำเวรทำกรรมอะไรไว้ที่โรงเรียน อุ้ยรถมาล่ะมีอะไรไว้คุยกันนะคะป้าา บายย~~~

ป้าข้างบ้าน:หน่อยแหะกล้ามาว่าลูกสาวฉันได้ไงเนี้ยเดะเถอะคอยดู

ณ โรงเรียน

ฟ้าลูกป้าข้างบ้านอยู่ม.4/6

ฟ้า:นี่พวกแกวันนี้ใครจะโดดคาบวิทกับกูบ้างว่ะ

เพื่อนฟ้า:เอาดิกูโดดด้วยจะไปหาแฟนน

ฟ้า:แหม่ๆๆช่วงนี้มีแฟนแล้วหรอย่ะ

เพื่อนฟ้า:ก็มีนานแล้วอ่ะน่ะแต่แค่ยังไม่อวดอ้ะ

ฟ้า:หรออออจ้ะ

เพื่อนฟ้า:สรุปโดดน่ะ

ฟ้า:เคจ้าา

ณ ห้องเรียน

ครู :เม ฟ้าหายไปไหน

เม:เอ่อ..เอ่อ..

ครู:ตอบครูสิ!!!

เม:หนูก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะยังไม่เห็นฟ้าตั้งแต่มื้อเช้าแล้วค่ะ

ครู:พวกเขาพากันโดดเรียนคาบครูอีกแล้วใช่ไหม!!!!!

เม:ก็....ก็....ประมาณนั้นค่ะ

ครู:ถ้าเจอฟ้าบอกฟ้ามาหาครูหน่อยน่ะเพราะมันมากเกินไปแล้ว

เม:ถึงบอกไปฟ้าเขาก็ไม่ฟังอยู่ดีค่ะ

ครู:งั้นเสาร์นี้ครุจะไปเยี่ยมบ้านเขาเอง

เม:ไปเยี่ยมเขาก็ไม่ค่อยอยุ่บ้านหรอกค่ะ

ครู:ไม่เป็นไรครุอยากคุยกับแม่เขา

เม:ค่ะ

เม:ครูคะ ขออนุญาตไปเข้าห้องน้ำได้ไหมคะ

ครู:ค่ะรีบไปรีบมา

เม:ได้ค่ะ

ณ ห้องน้ำ

ฟ้านั่งสูบบุหรี่อยู่กับเพื่อนๆของฟ้า

เม:ปัดบุรี่ของฟ้าทิ้ง นี่ฟ้าฟ้าทำแบบนี้ไปเพื่ออะไรห้ะ

ฟ้าไม่รุ้หรอว่ามันไม่ดีแถมมันผิดกฎหมายด้วย

แล้วคาบมื้อกี้ฟ้าโดดเรียนอีกแล้วน่ะ รู้ไหมว่าครุและเพื่อนๆเป็นห่วงฟ้ามากก

ฟ้า:มึงไม่ต้องมายุ่งกับกูกูจะทำอะไรมันก็เรื่องของกูไม่ต้องมาสะระแน//เดินชนแขน//

เม://ดึงเเขนฟ้าไว้//นี้ฟ้าถือว่าเมขอร้องน่ะเลิกทำนิสัยแบบนี้ได้ไหม เมเขาใจนะว่าฟ้าไม่อยากเรียนแต่ฟ้าทำเพื่อครอบครัวไม่ได้หรอ เนี้ยมื้อเช้าอ่ะแม่ฟ้ายังมาอวยฟ้าให้เราฟังเลยมีฟ้าเป้นเด็กดีตั้งใจเรียนไม่โดดเรียนมีรถมารับตอนเช้า ฟ้ารุ้ไหมว่าเมอยากเป้นฟ้ามากแค่ไหน

ฟ้า:ที่แม่ก็ไม่เคยที่จะสนใจกูอยู่แล้วนิ มึงก็แค่โกหกกู

เม:ฟ้าเมพูดความจิงทุกอย่างเมอยากให้ฟ้ากลับมาตั้งใจเรียนมาติวหนังสือให้เมเหมือนเดิมอะได้ไหม

ฟ้า:เมเมฟังฟ้าน่ะเรื่องของเรามันไม่มีอะไรแล้ว ปล่อยย

เม://ร้องไห้//.

ณ.บ้าน

แม่:กลับมาแล้วหรอจ้ะ

เม:ค่ะ

แม่:ทำไมลูกดูซึมไปจัง เป็นไรหรือป่าว

เม:ป่าวค่ะ เเค่เมนอนดึกก้เลยง่วงนิดหน่อยนะค่ะ

แม่:อ่ออ หิวอะไรไหมจ้ะ

เม:ไม่ค่ะ

แม่:งั้นขึ้นไปเปลี่ยนชุดก่อนไป

โม:ค่ะ

ผ่านไป30นาที

แม่:เมลูกไปจ่ายตลาดกับแม่ไหม

เม:ไม่ค่ะ เมมีการบ้านเยอะนะคะวันนี้แม่ไปคนเดียวได้ใช่ไหมคะ

แม่:ได้จ้ะ ตั้งใจทำการบ้านน้าา

เม:ค่ะ

ผ่านไปอีก30นาที

เม ลงมารดน้ำต้นไม้

ป้าข้างบ้าน:เป็นไงบ้างวันนี้ไปเรียนหรือไป.....ไม่พูดดีกว่า เออนี้แม่หนูเมไปไหนอะ

เม:แม่ไปจ่ายตลาดค่ะ

ป้าข้างบ้าน:เนี้ยวันนี้นะ แฟนไอ้ฟ้ามันอะพาไปกินของฝรั่งเศสด้วยน่ะ แล้วแฟนไอ้ฟ้ามันก็บอกว่าถ้าไอ้ฟ้ามันเรียนจบนะจะเอาเงินมาขอไอ้ฟ้า 2000000บาท ทอง5บาท3เส้น แล้วก็แหวนเพชรอีกหนึ่งวงวงล่ะ.....

เม:พอเถอะคะ น่ารำคาญ//เดินเข้าบ้านน//

เวลา18:20นาที

แม่:กลับมาแล้วจ้าา

เม:ไหนมาเมช่วยค่ะ

แม่:ขอบใจจ้าา

เสียงทะเลาะกันดังมาจากบ้านของฟ้า

แม่:เอ๊ะ มันเกิดอะไรขึ้นกับสองแม่ลูกคู่นั้นอ่ะ

เม:ไม่ต้องไปสนใจหรอกค่ะ ไปทำกับข้าวกันเถอะค่ะ

แม่:เอ่อเอ่อ เคจ้ะ

เวลา19:30นาที

เม:ป๊ากลับมาแล้วหรอคะ คิดถึงมากเลย

แม่:อ่าวคุณ กลับมาแล้วหรอพอดีเลยมาทานข้าววด้วยกัน

ป๊า:ได้เลยครับ

พอทานข้าวเสร็จทุกคนก็แยกย้ายกับไปอาบน้ำนอนกัน

พอรุ่งเช้า

แม่ก็ปลุกเมอีกเช่นเคย

ป๊าก็ออกไปทำงานตั้งแต่เช้า

แม่:เมลูกตื่นได้แล้วเดี่ยวมันจะสายเอาน้าา

เม:ค่า~~แม่

เมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วก็ลงมาทานข้าวเช้า แล้วก็ไปลอรถรับส่งเหมือนเดิม

พอถึงโรงเรียนเมก็รู้ว่าวันนี้ฟ้าไม่ได้มาเรียนเมจึงรีบโทรหาเมโดยเร็ว

แต่ก็โทรไม่ติดอยู่ดี

พอให้แม่เมไปถามที่บ้านก็ไม่มีใครอยู่แล้ว