หอสมุดโลก'อินเทลเลคท์'คือสถานที่รวบรวมภูมิความรู้ทั้งหมดทั้งมวลจากภพสวรรค์ ภพปีศาจ ภพมนุษย์ และรวมถึงภาพวิญญาณและยังเป็นสถานที่เก็บรักษาหนังสือเทพและปีศาจที่เป็นอันตรายต่อพิภพถูกปิดผนึกไว้ภายในนั่น ศาสตร์แห่งตำราและอักษร รวมไปถึงการใช้เวทมนตร์ล้วนรวบรวมไว้ที่นี้น พระผู้สร้างพิภพที่ยิ่งใหญ่คืผู้รวบรวมสิ่งเหล่านี้และพระองค์ได้สร้างเผ่าพันธุ์ที่จะเป็นผู้รักษาและปกป้องภูมิความความรู้ซึ่งก็คือ..

ภูตเผ่าดีวาแห่งแสงสว่าง(สว่างยิ่งกว่าหลอดไฟ) และภูตเผ่าดีมอนแห่งความมืด

ผู้นำของเผ่าภูพเผ่าดีวาและเผ่าดีมอนได้กำหมดขอตกลงและกฏระเบียบในการทำงานร่วมกันทั้ง2เผ่า เพื่อการทำงานดูแลรักษาษาหอสมุดอย่างมีประสิทธิภาพและเพื่อแก้ปัญหาการขัดแย้งที่เคยเกิดขึ้นในอีกอันเนื่องมาจากความแตกต่างในต้นกำเนิดพลังของเขาแต่ไม่ทันที่ข้อตกลงนี้และกฏระเบียบนี้จะได้ใช่ หอสมุดแห่งนี้.. ก็ถูกโจมตีโดยจอมเวทปริศนากลุ่มหนึ่ง ทำให้เหล่าภูตทั้ง2เผ่าต้องต่อสู้เพื่อป้องกันห้อสมุดเอาไว้ เเละในตอนนั้นเองที่ภูตผู้ดูแลหอสมุดคนหนึ่งได้ทรยศลักลอบขนหนังสือถายในห้องสมุดบางส่วนออกไปเหล่าภูพก็ได้จามเก็บกลับมาจนเกือบครบในภายหลัง..

หลังจากการต่อสู้กับจอมเวทย์ปริศนาจบลงฝ่ายภูตผู้ดูแลหอสมุดยังคงสามารถปกป้องหอสมุดเอาไว้ให้ได้ แต่พวกเขาก็เกิดการสูญเสียไปไม่น้อยเช่นเดียวกัน จำนวนภูตทั้งสองเผ่าเหลือรอดจากการโจมตีครั้งนี้ไม่ถึงครึ่ง(โห่กลุ่มปริศนาเดียวแม่งล่อเป็นครึ่งทัพ) ด้วยเหตุนี้จึงทำให้พวกเขาไม่อาจดูแลหอสมุดได้อย่างทั่วถึงเพราะภูตเผ่าดีวาและดีมอนต่างมีอายุยืนยาวและให้กำเนิดชีวิตใหม่ได้ยากกว่าจะมีการกำเนิดของภูตสักตนหนึ่งต้องใช้เวลานับร้อยปีผู้นำของภูตทั้งสองเผ่าจึงมาลงความเห็นให้เปิดรับความช่วยเหลือจากเผ่าพันธุ์อื่น เพื่อมาดูแลหอสมุดที่ยิ่งใหญ่แห่งนี้ โดยเรียกผู้ดูแลทั้งหมดเหล่านั้นว่า 'บรรณารักษ์' เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดการทรยศดังเช่นครั้งก่อนผู้น้ำทั้งสองเผ่าจึงได้สร้างตราประทับแห่งคำปฏิญาณขึ้น และประทับตรานี้ลงบนหลังมือขวาของเหล่าบรรณารักษ์ทั้งหมด

การจำง่ายๆ ดีวาคือ:ภูตสวรรค์

ส่วนดีมอน คือ:ปีศาจ

ตราประทับนี้มีอำนาจในการสังหาร..หากผู้ที่ได้ประทับตราก่อการทรยศเมื่อใดไม่สามารถร้องขอการอภัยโทษได้นับเป็นการลงทัณฑ์ที่เด็ดขาดที่สุด หลังจากกฎและข้อบังคับใหม่ถูกนำมาใช้ หอสมุดโลกแห่งนี้ก็มีระเบียบมากขึ้นในการดำรงอยู่อย่างสงบสุกเรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน..

ในช่วยหลายศตวรรษต่อมา ..

ณ คฤหาสน์หลังใหญ่ในเมืองของเหล่าภูตผู้ดูแลหอสมุดโลก มีผู้ทรงอำนาจจากทั่วสารทิศมาเยือนด้วยสีหน้าปลาบปลื้มและลุ้นระทึกการให้กำเนิดทายาทของภูตผู้มีอำนาจสูงสุดในเผ่าทั้งสองที่กว่าสิงร้อยปีจะเกิดขึ้นสักครั้ง ย่อมมีผู้มาร่วมเเสดงความยินดีกันมากหน้าหลายตาเป็นธรรมดา

"จะคลอดออกมาปลอดภัยไหมนะ" ย้ำเสียงเจือกังวลของชายหนุ่มภูตเผ่าดีมอน ผู้ดูแลสูงสุดแห่งหอสมุดโลกดังขึ้นพร้อมกับดวงตาสีแดงเลือดที่มองตรงไปยังห้องทำคลอดอย่างกระวนกระวาย

"ต้องปลอดภัย ต้องปลอดภัย " และอีกหนึ่งผู้ดูแลสูงสุดหอคอยโลกเผ่าดีวากุมมือภาวนาอย่างที่ไม่ค่อยได้ทำนัก สีหน้าไม่สู้ดีนั้นทำให้คนอื่นๆ เป็นห่วงเจ้าตัวไม่น้อย กลัวว่าจะเป็นลมไปเสียก่อนจะได้เห็นหน้าทารกน้อยที่กำลังกำเนิดมา

"ท่านพ่อท่านตาครับ ช่วยเงียบๆ หน่อยเถอะ"

ชายหนุ่มอีกคนที่ยืนลุ้นอยู่ไกลก็หันมาดูพ่อแม่ไปกับตาของตนทำกำลังพึมพำไม่เลิกเสียที

"เจ้าเองก็เหมือนกันนะคัทซ์ เดินไปเดินมาซะข้า

เวียนหัวแทนแล้วเนี่ย" เคทูซมองหน้าลูกชายผมดำอย่างอ่อนใจ ชายผมทองพยักหน้ารับอย่างเห็นด้วย "ก็ข้ากังวลนี้ครับ" คัทซ์ยิ้มแห้งๆแล้วยกมือเกาหัว "เรื่องนั้นช่างเถอะ ที่ข้าสนตอนนี้น่ะมีแค่เรื่องของหลานเท่านั้นแหละ จะได้หลานชายหรือหลานสาวกันนะ" ผู้ดูแลผมสีทองเอ่ยขณะมองไปที่ประตูทำคลอด"ถ้าได้หลานสาวคงจะน่ารักไม่น้อยแต่ถ้าเป็นหลานชาย.." " ได้วินาสันตะโรกันแน่คราวนี้ล่ะ" สามหนุ่มพูดขึ้นมาอย่างพร้องเพรียงกัน ก่อนที่จะมองหน้ากันเองแล้วยิ้มเเหยออกมา"ท่านพ่อกับท่านตาอ่านหนังสือทำนายแล้วใช่ไหมครับ"คัทซ์ถาม

"อ่านแล้วล่ะ"ทั้งสองพยักหน้ารับ

"ชะตาเด็กคนนี้ประหลาด มีทั้งความเรียบง่ายและยุ่งเหยิง"ผู้ดูแลผมดำกล้าวด้วยสีหน้าจริงจัง ก่อนผู้ดูแลผมทองจะว่าเสริม "แต่การกำเนิดของเด็กคนนี้จะทำให้เผ่าพันธุ์ของเราได้พบกับความสงบสุขไปอีกนานนับพันปี" "ใช่ครับ เป็นดวงชะตาที่ยิ่งใหญ่ แต่ว่า.."ชายหนุ่มผู้กำลังจะเป็นพ่อเอ่ยอย่างเคร่งเครียด ทำให้คนที่ยืนฟังพลอยคิ้วขมวดไปด้วย "แต่ว่าอะไรรึ" "เราจะเลี้ยงดูเขาอย่างไรให้ยิ่งใหญ่อย่างชะตาทำนายล่ะครับท่านพ่อ" คัทซ์ตอบแล้วถอนหายใจออกมาเบาๆ "ผมยังคิดแนวทางเลี้ยงเขาไม่ออกเลย หรือจะเอาไปหากพวกสัตว์ประหลาดดี จะได้ถึกๆ เหมือนพวกนั้น"

โป๊ก!!

มะเหงกหนักๆ ซัดเข้ากลางหัวคัทซ์อย่างพร้อมเพรียง ดวงตาสีแดงเลือดและดวงตาสีทองจ้องเขม็งปานจะกินหัวคนคิดพิเรนทร์ทันที "ถ้าเจ้าเอาไปฝากเลี้ยงกับพวกนั้น เกิดหลานข้ากลายพันธุ์ขึ้นมาจะทำไงฟะ !" เจ้าของดวงตาสีแดงเอ่ยเสียงเข้ม ทำท่าอยากจะเขกหัวลูกชายตัวดีอีกสักที ชายผมทองก็หันว้ากใส่ด้วยเหมือนกัน "ใช่ๆ หลานข้าจะต้องไม่ถูกสิ เขาต้องเรียนเย็บปักถักร้อยเท่านั้น"

"ฮะ!?"

เดียวนะ...

"เอ่อท่านพ่อตาครับ เรายังไม่รู้เลยนะครับว่าเด็กคนนี้เป็นผู้ชายหรือเด็กผู้หญิง ท่านจะรีบเลือกเกินไปรึป่าวครับ!!"

คัทซ์คิ้วกระตุกนิดๆกับความคิดของพ่อตา

"ไม่เอาน่า จะชายหรือหญิงฝึกไว้ก่อนก็ไม่เสียหายนี้เนอะ!!" "ไม่!!"สองพ่อลูกไข้วมือกากบาททั้นทีโดยไม่ต้องหยุดคิด...

"มันต้องฝึกความแข็งแกร่งต่างหาก เพาะกายให้มีกล้ามเป็นมัดไปเลย" นั้นคือคำแย้งของผู้ดูแลสูงสุดผมดำ ซึ่งคำตอบที่ได้คือกากบาทเหมือนกัน

"ไม่!!"

แล้วคัทซ์ก็เสนอบ้าง"ต้องเลี้ยงให้นิสัยเหมือนกะบพวกเราสิครับ ท่านตา ท่านพ่อ !"

"เฮ้ยเข้าท่า!"(โห่มีแต่คนไม่สมประกอบ)

"เงียบหน่อยไม่ได้รึไงวกเจ้า!!"เสียงตวาดราวกับฟ้าคำรามดังขึ้นจากนางพญาที่เปิดประตูห้องคลอดออกมา ดวงตาสีแดงสดจ้องเขม็งไปยังสามบุรุษที่เสียงดังอยู่ในขณะนี้"ถ้าไม่เงียบจะไล่ไปนอนในห้องน้ำให้หมดเลย!"

"เงียบแล้วครับ !" สาวหนุ่มตอบกลับพร้อมตะเบ๊ะให้ด้วยก่อนที่จะยืนตัวเเข็งทื่อเพราะหวั่นเกรงสายตาของนางพญาผมดำตาสีแดงเลือด(บ้านนี้สีผมกับตาคงน่าจะเหมือนกันทั้งบ้าน) ผู้มีศักดิ์เป็นภรรยาของท่านผู้ดูแลสูงสุดหรือแม่ของคัทซ์นั้นเอง เมื่อเห็นว่าไม่มีใครส่งเสียงดังแล้ว

นางพญาก็กลับเข้าไปในห้องอีกครั้งเพราะมีเสียงเรียกอย่างสุภาพสตรีอีกนางที่อยู่ภายในห้อง

"บูเบล รีบมาเร็ว"

บูเบลเดินเข้าไปหาพร้อมปิดประตูลงไม่นานหลังจากที่ประตูปิดลง ท้องฟ้าในคฤหาสน์ก็เปลี่ยนสีจากฟ้าครามแจ้มใสกลายเป็นเมฆครึ้มสีเทากันเสียงฟ้าคำรามและแผ่นดินสั้นสะเทือน ก่อนจะสงบลงเมื่อ......

" อุเเว้ ! "

เสียงทารกน้อยดังขึ้น มันดีงก้องกังวานไปทั่งแดนภูตแห่งหอสมุดแสงสีเงินลอดผ่านก่อนเมฆสีเทานั้นลงมาปกคลุมทั่วคฤหาสน์ รัศมีที่เปล่งประกายออกมาตอบรับเสียงของทารกน้อยนั้นช่างระยิบระยับราวกับปาฏิหาริย์(ก็ใช่น่ะสิไอลูกครึ่งดีมอนกับดีว่าส่วนใหญ่แม่งจะตายตั้งแต่เกิด)" ด..เด็กรอด.. "(ถ้าไม่รอดแม่งไม่ร้องหลอก)เสียงร้องอย่างยิ่งดีดังระงมไปทั่วทั้งคฤหาสน์ต้อนรับการกำเนิดของทารกของทั้งาองเผ่าที่มีพลังต่างกันสุดขั่ว

ประตูห้องคลอดถูกเปิดออกพร้อมกับเสียงเพลงกล่อมของหญิงสาวผมทองสลวยข้างๆกันคือนางพญาที่กำลังอุ้มทารกน้อยไว้

" ยินดีด้วยนะคัทซ์เจ้าได้บุตรชาย " นางว่าก่อนจะส่งทารกให้กับผู้เป็นพ่อ

คัทซ์อุ้มบุตรชายไว้ในอ้อมแขนอย่างสั่นเทา "ลูกชายของข้า.."

" เอ้า!ตั้งชื่อสิคัทซ์ " เฟวี่เอ่ยพร้อมร้อยยิ้ม(เฟวี่คือนางพญาคนนั้นนั้นและหรือแม่ของคัทซ์) คัทซ์มองทารกที่กำลังหลับตา เขายิ่มก่อนที่จะเอ่ยมอบนามนั้นให้

" ต่อไปนี้ชื่อของเจ้าคือ.... "(คีเทล ไฮท์ ดีมอน!!)

คัทซ์กระซิบบอกนามนั้นอย่างเเห่งเบาก่อนที่จะจุมพิตที่หน้าผากของทารกอย่างอ่อนโยน เสียงเฮแสดงความยินดี

______________________________________________

" พอ "

ก่อนที่เเม่งจะบ้าตายกับตัวละครงั้นมาเนะนำชื่อกัยก่อนนน

ครอบครัวของคุณ' คีเทล '

ปู่คือ:เคทูต ไฮท์ ดีมอน

ตาคือ:เธียรชัย ไฮท์ ดีวา

ยาย:เฟวี่ ไฮท์ ดีมอน

พ่อคือ: คัทซ์ ไฮท์ ดีมอน

แม่คือ มีเรีย ไฮท์ ดีวา

______________________________________________

และขี้ข้าของคีเทล..เห้ยคู่หู#

#คัมภีร์

#ซอร์ว(ขี้ข้าคนใหม่ของคุณคีเทล;-;)

______________________________________________

ตัวประกอบ:')

#ซอร์ว(ตัวประกอบไรค่า)

เกล:เพื่อนคัมภีร์

มีนา:ยัยลูกคุณหนู!!

อัลย่า:สาวประเภทสอง

อัล:พี่ชายสุดที่รักของอัลย่า

และมีศพอีก4-5ตัว;-;

______________________________________________