เดือนเเรกในการสอนรายวิชาเบื้องตน เป็นไปอย่างราบรื่น นักเรียนทุกคนน่ารักสดใส เเต่ มันติดเเค่ตรงเดียว คือเวลาที่เรียกเก็บเล่มนวนิยายของทุกคน จะมีไอ้เด็กคนนึง ที่ไม่เคยจะเอามาส่งเลย สงสัยคงอยากอยู่กับฉันไปนานๆสิท่า
01/05/50
วันนี้ก็เช่นเคย ทุกคนตั้งใจเเต่งนวนิยายเพื่อจะเอามาส่งให้ทันก่อนจบคอร์ส ซึ่งก็อีกไม่กี่เดือน ฉันเดินดูนักเรียนทีละคนเพื่อว่าใครจะมีปัญหากับโปรเเกรมตรงไหน ทุกคนดูตั้งใจมาก เพราะปีหน้าก็ต้องเเยกย้ายไปหางานเเล้ว
ปรียานุช(ว่าน):นาย ธนากร ! .เคาะโต๊ะ
ฉันรู้สึกอยากบีบคอนายนี้ให้ตายคามือ ทำไมถึงได้ขี้เกียจขนาดนี้นะ ฉันเคาะโต๊ะเเรงเกินไปรึป่าวไม่รู้ นายนั่นสะดุ้งเด้งตัวลุกมานั่งทันที
ปรียานุช(ว่าน):ฉันบอกนายกี่ครั้งเเล้วว่าให้ตั้งใจ ทำไมถึงเอาเเต่นอนห้ะ! พ่อเเม่รู้รึป่าวว่าเสียเงินส่งนายเรียนคอร์สนี้โดยที่นายไม่ได้ความรู้อะไรเลย ไม่สงสารพ่อเเม่รึไงกัน
ฉันได้เเต่บ่นๆ เเต่เหมือนจะไม่ได้ช่วยอะไร อยู่ๆนายนั่นก็ลุกพรวดเดินออกไปเลย
ปรียานุช(ว่าน): อย่าให้ต้องไปถึงบ้านเลยเถอะ เจ็บตัวเเน่!! .ตะโกนไล่หลัง
12/07/50
ปรียานุช(ว่าน):นายธนากร
ธนากร(กร):ครับ
ปรียานุช(ว่าน):งานเขียนของเธออยู่ไหน เพื่อนๆคนอื่นส่งจนได้เข้าเล่มหมดเเล้วนะ
ธนากร(กร):…….
ปรียานุช(ว่าน):ยังไง? .เเปมือของาน
ธนากร(กร):อยู่บ้านครับ…
ปรียานุช(ว่าน):เอาให้ชัวร์ เสร็จหรือไม่เสร็จ
ธนากร(กร):เสร็จเเล้วครับ เเต่อยู่บ้าน
ปรียานุช(ว่าน):…….
ธนากร(กร):…….
ปรียานุช(ว่าน): ถ้าเสร็จก็ลุกขึ้น จะพาไปเอางาน
ธนากร(กร):เเต่มันไกลนะครับครู
ปรียานุช(ว่าน):ไม่เกินใจ
ธนากร(กร):(อะไรวะ ไม่เกินใจ?)
ปรียานุช(ว่าย):ไปสิ จะพาไปเอา
ธนากร(กร): .ยืนนิ่ง
ปรียานุช(ว่าน):ยังไม่เดินอีก!
ธนากร(กร):ครับๆ .รีบก้าวเดินไป
13:45 น.
ปรียานุช(ว่าน):สวัสดีค่ะ คุณพ่อคุณแม่ คือพอดีเด็กลืมเอาการบ้านไป น่ะค่ะ เลยพากลับมาเอา
พรธิดา(ศรี): นี่แหละค่ะ ไม่ยอมรับผิดชอบอะไรสักอย่าง.หันไปหากร
ธนากร(กร): ครูก็บอกอยู่ว่าลืม ยังจะมาบ่นอีก .ขมวดคิ้ว
พรธิดา(ศรี): กร มันชักจะสอนไม่ได้เเล้วนะ!
ธนากร(กร):แบบนี้เค้าเรียกเหน็บเเนม ไม่ใช่สอน!!
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
