ศึกแย่งชิงบัลลังก์เทพเจ้า
บทต้น.บทสนทนาของเหล่าเทพ
ณ สถานที่ประชุมของเหล่าเทพ
บุคคลลึกลับ
ได้ข่าวว่า บัลลังก์เทพเจ้า กำลังว่างอยู่
บุคคลลึกลับ
นั้นสินะอย่างนี้พวกเราคงจะต้องครองบัลลังก์เทพเจ้ากันแล้วล่ะ
บุคคลลึกลับ
ห๊าา! พูดอะไรของเจ้ากันพวกเราที่ไหนต้องข้าต่างหากที่จะได้ครองบัลลังก์นั่น//พูดด้วยน้ำเสียงไม่เห็นด้วย
เทพทุกองค์ทะเลาะกันอยู่พักใหญ่จนมีน้ำเสียงหนึ่งพูดขึ้นว่า
บุคคลลึกลับ
ถ้าบัลลังก์เทพว่างอยู่อย่างนี้แล้วไม่สามารถแบ่งที่ครองบัลลังก์กันได้
บุคคลลึกลับ
งั้นทำไมไม่ลองส่งตัวแทนครึ่งมนุษย์ครึ่งเทพเพื่อแย่งชิงบัลลังก์เทพพระเจ้าซะเลยล่ะ
เหล่าเทพทั้งหมดต่างเงียบไปสักพัก
และลองคิดพิจารณาคำพูดของเทพองค์นั้น
จนเหล่าเทพสามารถปรึกษากันได้อย่างลงตัว
บุคคลลึกลับ
ที่เจ้าพูดก็มีเหตุผลดี งั้นเรามาลองส่งตัวแทนของพวกเราลงสู่ศึกนี้กันเถอะ//พูดอย่างเห็นด้วย
บุคคลลึกลับ
ดีความคิดดีนี่ข้าเอาด้วย//คิดเห็นตรงกับเทพที่พูดก่อนหน้า
บุคคลลึกลับ
งั้นแล้วเราจะหาตัวแทนจากไหนล่ะในเมื่อเราไม่สามารถสร้างตัวแทนได้เพราะพวกเราไม่ใช่เทพผู้สร้าง//สอบถามเพื่อความแน่ชัดเกี่ยวกับการส่งตัวแทน
บุคคลลึกลับ
พวกเราก็แค่หาตัวแทนจากโลกมนุษย์แล้วทำสัญญากับคนที่ไม่เหลือความหวังแล้วเพื่อที่พวกเขาจะได้ไม่มีความลังเลในการสู้กับศึกครั้งนี้ยังไงล่ะ
บุคคลลึกลับ
อย่างน้อยก็เพื่อสมดุลโลก ตกลง//รับข้อเสนอของเทพองค์นั้น
บุคคลลึกลับ
แน่นอนอยู่แล้ว//ไม่มีอะไรให้คัดค้าน
บุคคลลึกลับ
//เห็นด้วยกับเทพทุกองค์อยู่แล้ว
ถ้างั้นมาเริ่มศึกชิงบัลลังก์เทพเจ้ากันเลย
บทที่2 จุดเริ่มต้นที่ขมขื่น1
ตัวประกอบชาย
พ่อ : แก!เพราะแกไอลูกอกตัญญู! ฉันอุตส่าห์ส่งเสียเลี้ยงดูแกมาแต่แกทำกับทำตัวเสเพลเกเรไปทั่ว! //ทีบ+ด่าทอต่างๆนาๆ
คิเรย์(ตัวแทนของเทพแห่งปัญญา)
อึก!//โดนทีบ
ตัวประกอบชาย
พ่อ : แกได้ฟังที่ฉันพูดไหมไอลูกเวร!ไปจากบ้านหลังนี้แล้วไม่ต้องมาให้ฉันเห็นหน้าอีก!//จะตบคิเรย์อีกรอบ
คิเรย์(ตัวแทนของเทพแห่งปัญญา)
เอาสิ!เอาเลย..ตบผมเลย พ่อไม่เคยฟังเหตุผลผมด้วยซ้ำ!วันๆเอาแต่ด่าผมอย่างเดียวทำไมถึงไม่ฟังกันเลย...เป็นเพราะผมที่เป็นต้นเหตุที่ทำให้แม่ตายรึป่าวพ่อถึงได้เกลียดผมมากถึงขนาดนี้//หน้าสิ้นหวัง+เย็นชา
ตัวประกอบชาย
พ่อ : หึ้ย!//เลือดขึ้นหน้า+เจ็บใจกับคำพูดของคิเรย์
ตัวประกอบชาย
พ่อ : ใสหัวออกไป!ฉันบอกให้ออกไป!เร็วสิ!ก่อนฉันจะเอาปืนมายิงแก!//ไล่ไปโดยไม่สนหัวคนเป็นลูก+สีหน้านิ่งๆ
คิเรย์(ตัวแทนของเทพแห่งปัญญา)
//กัดปากเพราะเจ็บใจกับคำพูด
คิเรย์(ตัวแทนของเทพแห่งปัญญา)
//วิ่งขึ้นไปเก็บของบนห้อง
คิเรย์(ตัวแทนของเทพแห่งปัญญา)
//นึกถึงคำพูดที่พ่อพูดก่อนหน้า
คำพูดก่อนหน้า
พ่อ : แก!เพราะแกไอลูกอกตัญญู! ฉันอุตส่าห์ส่งเสียเลี้ยงดูแกมาแต่แกทำกับทำตัวเสเพลเกเรไปทั่ว!
คิเรย์(ตัวแทนของเทพแห่งปัญญา)
คิดในใจ* พ่อนะ..จะไปรู้อะไรคนที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้คือพ่อไม่ใช่หรอ//😓+นึกย้อนถึงภาพในอดีต
ในอดีตตอนที่คิเรย์กำลังเรียนอยู่
ตัวประกอบหญิง
ครู : เอาล่ะนร.พักเที่ยงได้//เดินออกจากห้อง
คิเรย์(ตัวแทนของเทพแห่งปัญญา)
คิเรย์ตอนเป็นนร. : //กำลังเก็บของใส่กระเป๋า
ตัวประกอบชาย
เด็กนร.ชาย : นี่ไอลูกไม่มีแม่!ทำอะไรอยู่นะ//เดินมาทางคิเรย์
ตัวประกอบชาย
เด็กนร.ชาย : เห~ได้ข่าวว่าแม่เจ้านี่เสียเพราะคลอดมันออกมานี่หว่า//เด็กนร.ชายอีกคนพูดขึ้น
ตัวประกอบชาย
เด็กนร.ชาย : ช่าย พอแม่มันตายพ่อก็ไม่รักมัน ไม่มีใครชอบมันด้วยเพราะตอนอยู่ร.ร.เก่ามันชอบเกเรนี่ ฮ่าๆ//หัวเราะด้วยความสะใจ
ตัวประกอบชาย
เด็กนร.ชาย : ฮ่าๆ//เยาะเย้ยด้วยความสนุก
ตัวประกอบชาย
เด็กนร.ชาย : ฮ่าๆ
เด็กนร.ชายกลุ่มนั้นต่างหัวเราะด้วยสนุกโดยไม่ใส่ใจคำพูดที่ตัวเองพูดออกไป
คิเรย์(ตัวแทนของเทพแห่งปัญญา)
คิเรย์ตอนเป็นนร. : //เก็บความโกรธไว้ในใจ+คิดแผนบางอย่างออก
คิเรย์(ตัวแทนของเทพแห่งปัญญา)
คิเรย์ตอนเป็นนร. : //เอาถังน้ำที่ใส่น้ำหมึกล้างยากมาไว้บนขอบประตูห้องน้ำพร้อมกับเตรียมเซอไพรซ์พิเศษหลังประตูห้องน้ำที่มีกับดัก
คิเรย์(ตัวแทนของเทพแห่งปัญญา)
คิเรย์ตอนเป็นนร. : ที่เหลือก็รอเหยื่ื่อมาติดกับ//ปัดมือเล็กน้อย+รอคอยเวลาที่เหยื่อมาติดกับ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
