NovelToon NovelToon

ระยะห่างที่ไม่อาจเอื้อมถึง

บทที่1

เรื่องนี้มีคำหยาบ
ถ้าไม่พอใจบอกนะคะจะปรับเปลี่ยนให้ค่ะ
จะอธิบายก่อนนะ:พ่อพระเอกและแม่นายเอกเป็นพี่น้องแต่มีแม่ไม่ใช่คนเดียวกันและพระเอกเราเนี่ยเป็นอาพระเกิดก่อนหลายปี
เริ่มเรื่องเลยแล้วกัน
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
แม่ครับ
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
หืม? ว่าไง
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
ผมหิวแล้วมีอะไรให้ผมกินบ้างใหม
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
นี่ไงกำลังทำอยู่พอดี
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
อ้อ!
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
ซีลูกไปซื้อ.หัวหอม.กระเทียม.ให้แม่หน่อย
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
เอ๋~แม่แต่มันไกลมากๆเลยนะ
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
นะๆซีของแม่เดี๋ยวแม่ซื้อเค้กช็อคโกเแลตให้
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
!
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
รับทราบครับ
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
(º_º)
ตึก.ตึก.ตึก.ตึก
ปั้ง!!
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
รีบซะจริง
ตัดไปที่ซีที่กำลังเลือกผัก
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
ฮืมม~ป้าครับมีอ.หัวหอม.กระเทียม.ใหมครับเอาแบบสวยๆสดนะ
โฮะๆจ้า
นี่จ้ะทั้งหมด30บาท
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
ขอบคุณครับป้า
ตัดไปที่บ้านน.อ
ก๊อกๆๆ
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
?
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
ใครครับ
ภพ(พ่อพอ.)
ภพ(พ่อพอ.)
ภพ...
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
!
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
ไปแล้วครับๆ
ประตูได้เปิดออกฝนคิดว่าเขาคงมาอีกแล้วแน่ๆแต่ที่ใหนได้เขากลับไม่ได้มาคนเดียว
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
สวัสดีครับคุณน้า
ภคินได้ยกมือไหว้อย่างนอบน้อม
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
อะ.เอ่อสวัสดีครับ
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
!!?
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
น้องซีอยู่ใหมครับ
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
//มองด้วยสายตาหวาดระแวง
ภพ(พ่อพอ.)
ภพ(พ่อพอ.)
ฝน..
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
อะ.อ่อซีออกไปซื้อของนะครับ
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
งั้นเข้ามานั่งตรงโซฟาก่อนก็ได้ครับ
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
เข้ามาเถอะ
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
//ยิ้ม+จับมือ
ภพ(พ่อพอ.)
ภพ(พ่อพอ.)
<ไอ้นี่เข้าไปก่อนแล้ว
แกร๊ก
ประตูได้ปิดลง
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
งั้นเราก็นั่งตรงนี้แหละ
ภพ(พ่อพอ.)
ภพ(พ่อพอ.)
//เดินดุ่มๆเข้าไปหาฝน
ภพ(พ่อพอ.)
ภพ(พ่อพอ.)
นี่~เมื่อใหร่จะหายโกรธฉันซักที
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
อย่ามากอดได้ใหมครับ
ภพ(พ่อพอ.)
ภพ(พ่อพอ.)
....ไม่ได้
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
ตอนนี้ผมพูดดีๆแล้วนะ
ภพ(พ่อพอ.)
ภพ(พ่อพอ.)
.....ไปก็ได้ๆ
แกร๊ก
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
แม่ครับ~ผมซื้อมาใก้แล้วน้า
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
อุ๊ฟ! ฮ่าๆ
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
!!กรี๊ดดดด
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
〒▽〒
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
〒▽〒
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
หวัดดีครับน้องซี
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
พี่เรนน~ซีคิดถึงจัง
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
แล้วไม่คิดถึงอาบ้างหรอ
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
คิดถึงสิครับ
พูดเสร็จคนตัวเล็กำด้ทั้งกอดแล้วหอมแก้มคนเป็นอา
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
//ชะงัก
ภพ(พ่อพอ.)
ภพ(พ่อพอ.)
อะแฮ่มๆ
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
เอ้า!
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
ตาภพ!สบายดีมั้ย
ภพ(พ่อพอ.)
ภพ(พ่อพอ.)
//ฉึก
เด็กน้อยพูดเสร็จคนที่นั่งอยู่ถึงกับกระอักเลือด
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
( ´ ー `)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
555ซีอย่าพูดแบบนั้นสิ
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
ข้าวมาแล้วครับ
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
แม่ผมช่วยยกนะ
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
ครับๆ
ทั้ง2ได้ยกข้าวมาตั้งโต๊ะอาหาร
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
โหน่ากินจังครับ
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
ฮะฮะ
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
ผมกินเลยนะ
ภพ(พ่อพอ.)
ภพ(พ่อพอ.)
<ไอ่นี้ก็กินไปก่อนอีกแล้ว
สายตาทุกคนมองไปทางภพคนเดียว
ภพ(พ่อพอ.)
ภพ(พ่อพอ.)
หืม?//มองทุกครกลับ
ภพ(พ่อพอ.)
ภพ(พ่อพอ.)
....อะฮะฮะ.มันหิวนะ
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
อ๋า~ลุงงกินไม่เรีบร้อยเลยหิวมาจากใหนเนี่ย
ภพ(พ่อพอ.)
ภพ(พ่อพอ.)
เงียบไปเลยเจ้าเด็กคนนี้นี่
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
แบร่
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
ฮ่าฮ่า
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
ฮ่าฮ่า
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
(´△`)
จากนั้นทุกคนก็ได้กินข้าวและคุยกันไปด้วย
จบ
แบตจะหมด

บทที่2

หลังจากกอนอิ่มกันหมด
ตอนนี้เป็นเวลา19:24
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
แม่ผมอิ่มแล้วอะ
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
ไปอาบน้ำครับ
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
;-;
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
อีกนิดไม่ได้หรอ
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
ไม่ได้
ภพ(พ่อพอ.)
ภพ(พ่อพอ.)
⊙︿⊙(ไม่สนใจกันเลย)
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
......
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เอ่อคือ...
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
?
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
?
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
จะให้พวกผมนอนห้องใหนหรอครับ
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
พี่เรนนอนกับซีก็ได้
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
อื้มได้ครับ.°˖✧◝(⁰▿⁰)◜✧˖°
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
แล้วอาละซี
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
....
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
แม่มีห้องเหลือใหมครับ
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
มีแต่ห้องใต้หลังคานะ
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
แต่ห้องมันกว้างอยู่นะ
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
?
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
ห้องออกตั้งกว้างนอน3คนก็ได้
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
จริงด้วย
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
ไม่ดีกว่าครับผมไม่ขอยุ่งดีกว่า
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
ทำไม. !
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
ผมไม่อยากขวางหรอกนะ
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
อ่ะไม่ต้องทะเลาะกันก็ได้พี่นอนห้องใต้หลังคาก็ได้
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
พี่เรนไม่ต้องหรอกพี่ผมนอนห้องใต้หลังคานี่แหละมองดูดาวมันสวย
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
.( •̥́ ˍ •̀ू ) 
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เอางั้นหรอ
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
ให้พี่ไปนอนด้วยใหม
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
ก็บอกแล้วไงว่าไม่ต้อง!!
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
!
ภพ(พ่อพอ.)
ภพ(พ่อพอ.)
!
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
!
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
!
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
เป็นอะไรของนาย!
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
บ้ารึป่าวทำไมต้องไปตะคอกใส่เรนด้วย!!
ภพ(พ่อพอ.)
ภพ(พ่อพอ.)
พอได้แล้ว!
ภพ(พ่อพอ.)
ภพ(พ่อพอ.)
แกก็หัดควบคุมตัวเองบ้าง
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
พ่อ!ก็ซี-
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
หยะ..หยุดเถอะนะ
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
ซีไม่เป็นไรนะลูก
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
ครับ
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
ขอโทษครับที่ผมตะคอกใส่
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
!..(ได้ไงละ..อย่างนี้ฉันก็เป็นคนผิดนะสิ)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
ซ..ซีพี่ไม่เป็นไรช่างเถอะ
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
งั้นผมขึ้นห้องก่อนนะครับ
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
ซี!
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
เดี๋ยวก่อน
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
ซี!!
จากนั้นบรรยากาศก็เงียบลงทันที
ตัดไปที่ซี
ปั้งง!!
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
.......
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
อึก...
แปร๊บ!
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
ทำไมละ
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
คุณอาไม่เคยดุผมขนาดนี้นี่น่า
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
คุณอารักพี่เรนจริงๆหรอ
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
ให้ใจเค้าไปแล้วหรอ
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
ฮึก..อึก..ฮืออออ
ซีได้ร้องให้อยู่หน้าประตูอยู่กว่า2ชั่วโมง
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
ฟืดด~
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
อาบน้ำดีกว่า
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
เหนียวตัวหมดแล้ว
20นาทีก่อนที่ซีจะอาบน้ำเสร็จ
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
นายหัดใจเย็นไม่ได้หรือไง!
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
......
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
ทำไมต้องดุน้องขนาดนั้น
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
ถ้าคิดที่จะสำนึกจริงๆก็ไปนอนกับน้องซะ
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
ทำไมนายถึงเข้าข้างเด็กนั่นหละ
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
ไอ่เด็กนั่นมันด่านายเชียวนะ
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
ภคินนายฟังนะตอนนี้เราเป็นแค่แฟนเก่ากันเท่านั้น
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
ที่หมั้นเพราะเรื่องธุระกิจเท่านั้น
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
แต่ฉันรักนายจริงๆนะ
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
.....(ผิดแล้ว)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
พอเถอะเลิกคุยกันเรื่องนี้แล้วก็ไปนอนกรับน้องซะ
ตัดจบ

บทที่3

ต่อ
ห้องภคิน
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
หลับไปแล้ว
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
นายโกรธฉันจริงๆนะหรอ
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
........
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
สมควรแล้วนี่
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
ก็ตะคอกแรงซะขนาดนั้น
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
หายโกรธรึยังนะ
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
ไปดูหน่อยดีกว่า
ภคินได้เดินขึ้นไปห้องใต้บันไดแต่ก็เช่นเดียวกันที่ปิดประตูเบาๆไม่ให้คนข้างๆได้ยิน
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
//ลืมตา
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เรน(คู่หมั้นพอ.)
เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันแล้ว
ตัดมาที่หน้าห้องซี
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
.........·´¯`(>▂<)´¯`·.
ก๊อก.ก๊อก
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
ครับ
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
แม่หรอ
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
รอแปปหนึ่งนะ
ประตูได้เปิดออก
ซีได้หุบยิ้มทันทีเมื่อได้เจอคนตรงหน้า
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
ขอเข้าไปได้ใหม
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
....อา..เข้ามาสิครับ
ทั้ง2ได้เดินเข้าไปในห้องและประตูได้ปิดลง
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
คุณอามาทำไมหรอครับ
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
พึ่งอาบน้ำเสร็จหรอ
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
ครับ
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
ช่วยติดกระดุมเสื้อใหม
ภาพตรงหน้าคือ
NovelToon
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
ไม่ต้องครับติดเสร็จแล้ว
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
ให้เป่าผมให้รึป่าว
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
ไม่ต้องครับผมเป่าเองได้
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
(ปฏิเสดหมดเลย....)
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
โกรธ หรอ?
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
.... .
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
ป่าวครับ
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
มันถูกแล้วไม่ใช่หรอที่ผมจะโดนดุ
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
ผมเป็นดาราที่มีความรับผิดชอบนะ
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
.....งั้นหรอ
เดินไปเป่าผมให้
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
ทำอะไรครับ
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
จะเป่าผมให้
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
บอกว่าไม่ต้องไงครับ
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
อยากทำ
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
ครับแล้วแต่
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
มาห้องผมเพราะจะพูดแค่นี้หรอครับ
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
ป่าว
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
......
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
ขอโทดนะ
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
เรื่องอะไรครับ
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
ตอนทานข้าว
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
ครับไม่เป็นไรผมผิดนี่น่า
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
ผมของผมแห้งแล้วคุณอากลับไปที่ห้องเถอะ
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
....นอนที่นี่ไม่ได้หรอ
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
กลับไปครับ
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
นอนห้องใครห้องมัน
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
(ปกติ..จะไม่ปฏิเสดนี่)
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
อยากนอนที่นี่
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
.....
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
เฮ้อ
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
ก็ได้ครับ
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
นอนที่โซฟาครับผมจะปิดไฟแล้ว
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
อยากนอนกับนาย..
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
ไม่ได้ครับผมเป็นโอเมก้าจะให้อัลฟ่าระดับสูงแบบคุณมานอนกับผมมันเสี่ยงไป
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
กินยาระงับแล้ว
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
...จะมานอนก็มาครับจะปิดไฟ
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
อืม
พรึ่บ
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
ผมเอาหมอนกั้นไว้แล้วนะครับ
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
อย่ามาโดนตัวผม
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
ू(ʚ̴̶̷́ .̠ ʚ̴̶̷̥̀ ू)⁽ƈ เข้าใจแล้ว
10นาทีผ่านไป
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
นี่โกรธมากเลยหรอ
ซี(นอ.)
ซี(นอ.)
ถ้าพูดอีกผมจะไล่แล้วนะครัับ
ภคิน(พอ.)
ภคิน(พอ.)
เงียบแล้วๆ
ตัดมาที่คู่พ่อแม่
ภพ(พ่อพอ.)
ภพ(พ่อพอ.)
นายจะอาบน้ำก่อนใหม
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
อาบก่อนเถอะครับ
ภพ(พ่อพอ.)
ภพ(พ่อพอ.)
ครับ
20นาทีผ่านไป
ภพ(พ่อพอ.)
ภพ(พ่อพอ.)
เย็ดชะมัดทำไมเปิดแอร์แรงขนาดนี้
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
เรื่องของผมครับ
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
เสร็จแล้วออกมาจากประตูห้องน้ำซะทีผมจะอาบ
ภพ(พ่อพอ.)
ภพ(พ่อพอ.)
......
เดินเข้ามากอด
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
ทำอะไร
ภพ(พ่อพอ.)
ภพ(พ่อพอ.)
ทำไมนายถึงโกรธขนาดนี้
ภพ(พ่อพอ.)
ภพ(พ่อพอ.)
มันผ่านมานานแล้วนะ
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
อย่ามายุ่งกับผมครับผมไม่สนว่าคุณจะมาวิธีใหนมันน่ารังเกียจ
ภพ(พ่อพอ.)
ภพ(พ่อพอ.)
ถ้าเป็นไปได้ฉันก็อยากย้อนกลับไปตอนรั้นเหมือนกัน
ฝน(แม่นอ.)
ฝน(แม่นอ.)
//กำหมัด
ตัดจบ

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!