หมายเหตุ* เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวกับเหตุการณ์หรือกฎต่างๆ ที่มีอยู่ในชีวิตจริง แต่อาจอ้างอิงชื่อสถานที่ในชีวิตจริงมาใช้

มีการใช้คำพูดและการกระทำที่ไม่เหมาะสม ไม่ตรงตามหลักความเป็นจริง โปรดใช้วิจารณญาณในการเสพ

ณ ห้องนอนที่ปิดไฟแล้ว มีเด็กสาวหน้าตาน่ารักนอนหัวฟุบติดกับหมอน แต่ทำไมหน้าตาถึงดูซีดจัง

( คึกๆ คึกๆ )

เสียงเหมือนฝีเท้าใครบางคนกำลังเดินอยู่ ณ ห้องที่มืดมิดนี้ มีใครกำลังตื่นอยู่งั้นหรือ

" เด็กคนนี้ได้ตายอย่างสงบ— "

เสียงแผ่วเบาๆที่เอ๋ยขึ้นมานั้น มาจากฝีปากของชายคนหนึ่ง ก่อนที่จะพูดอีกครั้งว่า

" อายุยังน้อยอยู่เลย——· "

แล้วจู่ๆ ผ้าม่านบริเวณริมหน้าต่างในห้องของเด็กสาวก็ค่อยๆขยับเหมือนมีลมพัด มีควันสีม่วงและสีขาววงเวียนอยู่เต็มห้อง ก่อนที่จะมารวมตัวกันเป็นกลุ่มควันรูปคล้ายทรงกลมบนมือขนาดใหญ่

' งั้นขอนำวิญญาณมาประสาน '

แล้วจู่ๆก็ลมก็พัดแรงขึ้น! ก้อนควันสีขาวนั้นคงเป็นวิญญาณบริสุทธิ์ของเด็กสาว ส่วนควันสีม่วงคงเป็นของชายคนนั้น

ชายคนนั้นยกมือที่มีกลุ่มควันนั้นสูงขึ้นก่อนจะพูดในใจว่า

' พลังวิญญาณจงแข็งแกร่ง— ยืมร่างตนนี้ ปลุก ร่างเก่าแตกสลาย ขออภัยที่ลวงเกิน บัดนี้ " ข้าขอเข้ากายเพื่อใช้ " '

เวลาล่วงเลยมาถึงเช้า ผู้หญิงท่าทางเหมือนคุณแม่ของเด็กสาว ได้เข้ามาดูในห้องก็ได้ตกใจ

" ยังไม่ตายแฮะ "

นั่นคือสิ่งที่ผู้เป็นแม่พูดงั้นหรือ

" มันโถจ๋าา มาเปลี่ยนชุดเตรียมไปโรงเรียนเร็วเข้า~ "

" ค่าาา "

เด็กสาวได้ตื่นขึ้น เธอมีนามว่ามันโถ เด็กสาววัยอนุบาลน้อย หลังจากที่แต่งตัวด้วยชุดนักเรียนแล้ว ก็ได้ไปรับประทานอาหารกับคุณพ่อคุณแม่ของมันโถ

" วันนี้จะหาเพื่อนได้หรือปล่าว~ "

คุณพ่อได้กล่าวขึ้น!

" วันนี้นะ มันโถจะหาเพื่อนให้ได้เลยค่ะ! "

" รีบหาเร็วเข้าน้าาา "

คุณแม่กล่าว

ณ โรงเรียนนามว่า " จักรวัง "

" อี๋! ยัยแปลกประหลาดมาโรงเรียนแล้วหวะ! "

" เด็กผีสิงๆ "

" อย่าไปเล่นกับเด็กคนนั้นนะลูก "

" อย่าไปเล่นกันมัน น่าอวก "

เสียงเจี๊ยวจ๊าวยามเช้า เมื่อมันโถมาถึงโรงเรียน ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครอยากที่จะเข้าใกล้เธอเลยด้วยซ้ำ ผู้ปกครองหลายคนที่ส่งลูกมาโรงเรียนต่างก็ไม่อยากให้ลูกของตัวเองไปเข้าใกล้มันโถ

" ท่านผอ.คะ! ถ้าเด็กคนนี้ยังอยู่อาจทำให้โรงเรียนขายขี้หน้าแถมเสียชื่ออีกนะคะ! "

" นั้นสิครับ ท่านผอ. ตอนนี้ตั้งแต่เกิดเหตุมา 3 เดือนนี้ มีผู้ปกครองให้นักเรียนย้ายโรงเรียนไปเกือบ 40 คนแล้วนะครับ โดยเฉพาะในชั้นปฐมวัย "

เสียงพวกคุณครูกำลังให้ท่านผอ. ทำอะไรสักอย่าง

" ยังไงก็ตาม... เด็กคนนั้นควรที่จะได้รับการศึกษาเหมือนคนทั่วไป แต่... เด็กคนนั้นต้องมีผู้ที่เหมือนเขามาช่วยไว้ "

" บุคลากรของเราก็ไม่มีความสามารถในการช่วยเหลือเด็กคนนั้น... "

ณ หลังเลิกเรียน

' บางทีการกลับมาเรียนอนุบาลบาลใหม่ก็เป็นเรื่องที่ยาก แต่ก็ไม่ได้ยากเย็นนัก '

' จะใช้ความสามารถที่มีอยู่ตอบคำถามให้ถูกคงน่าสงสัยเกินไป '

มัดฮวาคิด

มันฮวานั้นคือชื่อของชายผู้เข้าร่างเด็กสาวนั้นเอง

' เพราะเกิดใหม่ไม่ได้——· '

' เลยสิงซะเลย——· '

( ตึกๆ ตักๆ )

เสียงเดินจากฝีเท้าของมันโถ ด้วยร่างกายของเด็กน้อย การเดินสำรวจรอบโรงเรียนที่กว้างให้เช่นนี้คงเหนื่อยเกินไป

' แต่ก็ต้องขอบคุณเด็กคนนี้ที่ให้ร่างนะเนี่ย '

' การเข้ามาในร่างเด็กคนนี้ทำให้เราได้รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นกับเด็กคนนี้ ความสามารถ ความชอบ สาเหตุ สิ่งที่เกลียด สิ่งที่ถนัด '

มัดฮวาได้คิดไปเดินไป ขนาดที่เธอเดินก็ยังมีเสียงเจี๊ยวจ๊าวดูถูกและต่อว่าเธออยู่เสมอตลอดทาง

" อย่าให้เธอโดนน้ำเชี่ยวนะ55 "

" ถึงโดนแล้วไงอะ เธอจะวิ่งมาบอกพวกเราหรอ55 "

กลุ่มเด็กวัยรุ่นฟุตบอลชาย กำลังพูดกันอย่างสนุกปากเลยทีเดียว

' ใช่แล้วเด็กคนนี้มีพลังวิเศษเมื่อโดนน้ำ หรือเห็น ถึงอย่างนั้นฉันก็เป็นผู้มีฝีมีในการควบคุมพวกนี้อยู่แล้ว ฉันไม่ใช่สุ่มสี่สุ่มห้าหรอก '

มัดฮวาคิด

ณ บ้านมันโถ

หลังจากที่คุณพ่อไปรับมันโถจากโรงเรียน คุณแม่ที่รออยู่ที่บ้านก็ได้พูดขึ้น

" มันโถกลับมาแล้วหรอจ๊ะลูก♡ วันนี้ได้เพื่อนมาหรือเปล่าหละ?- มาๆๆ มานั่งกินข้าวไปพูดไปนะ "

เมื่อเวลาพลบค่ำ คุณแม่ได้พามันโถ เข้านอน

" ฝันดีนะ~ "

//ปิดประตู//

ห้องของเด็กคนนี้ไม่เหมือนห้องของเด็กวัยนี้เลยด้วยซ้ำไป!

' มันโถเอ๋ย มันโถ~ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเด็กคนนี้ไม่มีเพื่อนเลยสักกะคน '

' ลองดูรอบๆห้อง มีทั้งหนังสือการ์ตูนภูติผี ภาพวาดที่วาดเองและเกี่ยวกับภูติผี ผ้าห่มรูปดาวสีเหลือง '

นอนคว่ำบนเตียง

' ถึงคุณแม่จะพูดสุภาพและยิ้มอย่างนั้น แต่ก็เป็นคนที่วางยาพิษลูกตัวเองแท้ๆ ทั้ง2คนก็ยังดูเด็ก '

" เฮ้อออออ "

//ถอนหายใจ//

' จริงก็น่าจะสงสัยกันอยู่ว่าทำไม่ลูกตัวเองถึงไม่ตาย '

" จริงสิ! "

' พรุ่งนี้ต้องลองหาเพื่อนสักคนให้มันโถซะแล้วสิ '

' และก็..... '

' ถ้าเกินโดนวางยาอีกครั้งจะทำยังไงดีหละ '

มัดฮวาครุ่นคิด และหลับตาลง

' ใช่ '

' ก็แค่ปิดปากพวกมัน:) '

วันรุ่งขึ้น มัดฮวาที่ร่างกายเป็นมันโถ ก็ได้มาที่โรงเรียน

' ฮึๆ เราต้องสืบว่าใครกันที่ชอบเรื่องภูติผี และไม่ได้มีอคติกับเรา และเขาต้องไม่มีเพื่อน เขาจะได้เชื่อใจแค่ฉัน ฮิๆ '

เวลาผ่านไปไม่นาน' ใช้พลังมันก็อย่างงี้แหละนะ '

' เจอตัวแล้วยัยหนู '

มันโถได้เดินไปแตะที่ไหล่ของเด็กหญิงวัยปฐมวัยคนหนึ่ง

" อะ "

เด็กหญิงคนนั้นตกใจ เธอกำลังนั่งเหงาๆที่ชิงช้าสนามเด็กเล็ก

" อะ เธอคือ วะๆ ว้าว มันโถนี้เองหรอ แฮะๆๆ "

พูดติดๆขัดๆ

" มีอะไรงั้นหรอ อ๋อและก็ที่ฉันรู้จักเธอหนะเพราะได้ยินมาบ่อยหนะ! อย่าเข้าใจผิดนะ>:0 "

" อ๋อๆงั้นหรอ "

' มันก็แน่อยู่แล้วสิ '

มัดฮวาคิด

" สรุปมีอะไร— งั้นหรอ? "

เด็กหญิงคนนั้นกล่าวขึ้น

' การที่ฉันที่เป็นชาย มาอยากเป็นเพื่อนกับเด็กหญิงนี้ช่างดูแปลกเสียจริง '

" มาเป็นเพื่อนกันไหม?- "

" อะเอ๋! "

// ตกใจ //

ติดตามตอนต่อไป—

หมายเหตุ* เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวกับเหตุการณ์หรือกฎต่างๆ ที่มีอยู่ในชีวิตจริง แต่อาจอ่างอิงชื่อสถานที่ในชีวิตจริงมาใช้

มีการใช้คำพูดและการกระทำที่ไม่เหมาะสม ไม่ตรงตามหลักความเป็นจริง โปรดใช้วิจารณญาณในการเสพ

" หมายถึงเพื่อนไง... "

' จะสำเร็จหรือไม่กัน '

มัดฮวาครุ่นคิด

" ก็... "

เหลือบ—

" งั้นฉันชื่อว่า หยี นะยินดีที่ได้รู้จัก ปกติจะเป็นคนไม่ค่อยพูดเพราะว่าไม่มีเพื่อนหนะ แต่ก็ยินดีเป็นเพื่อนจริงๆนะ ไม่คิดหักหลังด้วย! "

' ก็เป็นคนพูดมากนี้นา... '

มัดฮวาครุ่นคิดก่อนเอ่ยขึ้นว่า

" ฉันชื่อ มันโถ ต่อไปนี้เราจะเป็นเพื่อนกันแล้วนะ "

เด็กสาวผมสีน้ำตาล นัยตาสีแดง วัยไล่เลี่ยกับมันโถ เธอสูงกว่ามันโถเล็กน้อย แต่เพราะอายุของมัดฮวาที่มากกว่าทำให้เธอเป็นเหมือนหลานสาวของหลานของหลานของหลานของหลานเท่านั้น

' ฮึ ข้าพอจะรู้เหตุที่ทำให้เด็กสาวคนนี้ไม่มีใครคบแฉกเช่นร่างนี้ นัยตาสีแดงที่ดูหยั่งกะดวงตาของปีศาจนี้นยังไงหละ! '

' ฮึ ข้าก็ไม่อยากจะคิดใช้ผลประโยชน์จากเด็กสาวซักเท่าไหร่หรอกหนา '

' แ#ต่(ห@า+ก"มั!น-จ2ำเ¢ป็~น{ข้®า^ก็9จ/ะ?ใช้ '

ณ ห้องเรียน

" นักเรียนทุกคนคะ~ วันนี้คุณครูจะให้นักเรียนปั้นดินน้ำมันเป็นกลุ่มละ 3 คนขึ้นไปนะคะ "

" เอ่อ รู้สึกว่าจะไม่มีใครมาเข้ากลุ่มเราเลยนะ "

หยีกล่าว

" กลุ่มไหนยังไม่ครบยกมือนะคะ "

มันฮวาได้ยกมือขึ้น

" กลุ่มพวกหนูมีแค่สองคนค่ะคุณครู "

" อย่างงั้นหรอคะ ตรงนั้นไงคะเด็กชายตรงนั้น เรียกเพื่อนตื่นเร็ว "

ที่หลังห้องมีเด็กชายคนหนึ่งที่เหมือนจะไม่ได้นอนมาโรงเรียนเลยหลับอย่างนั้น

มันโถได้เดินเข้าไปปลุก

" เฮ้นาย—  ตื่นๆ "

ไรการตอบโต้...

" นาย— "

ไรการตอบโต้..........

มันโถชักจะโมโหก็เลยตีเข้าไป โป๊ะ!!

และแล้วเด็กชายก็สะดุ้งตื่นขึ้น!

" อะ อะ— ทำอะไยกันอ่อ "

เด็กชายได้กล่าวขึ้นก่อนที่คุณครูจะพูดขึ้น

" ตอนนี้คุณครูให้นักเรียนจับกลุ่มปั่นดินน้ำมันกลุ่มละ 3 คนขึ้นไปนะคะ เด็กชายหลุย— "

' เด็กคนนั้นชื่อหลุยสินะ '

เด็กชายตาหวานสีน้ำเงิน ผมสั้นม้วนสีบลอนด์ไล่ไปน้ำตาล หน้าตาช่างเหมือนสาวงามยิ่งนัก

' เหตุผมที่ไม่มีใครปลุกเขาเลย มัดฮวาคิดได้ 2 ประการ คือ หนึ่ง เด็กชายผู้นั้นกำลังโดนเพื่อนของเขาแกล้งอยู่ สอง เด็กชายผู้นั้นไม่มีเพื่อนเพราะดูผิดแปลกเป็นผู้ชายหน้าตาสละสลวย หากเป็นดั่งข้อสองจริงนั้น ก็ควรที่จะรวบมัดไว้มิใช่หรือ? '

เด็กชายหลุยได้เขามานั้นรวมกลุ่มกับหยีและมันโถ

" อะ— ขอโทษนะว่าแต่มีโจทย์ปั้นหรือเปล่าหรอ?- "

หลุยถาม

" จริงๆคุณครูก็ยังไม่ได้บอกนะ รอดูไปก่อนดีกว่าเดี๋ยวคุณครูก็คงบอกแหละ ว่าแต่นายชื่อหลุยใช่ไหมฉันชื่อว่าหยีนะ ส่วนนี้มันโถนะ "

" หยี่กับหมั่นโถวหรอ?- "

" ไม่ใช่ๆ ' หยี ' กับ ' มันโถ ' ต่างหากหละ "

" อ๋อแฮะๆ "

' อย่างที่คิดไว้ว่าเป็นคนพูดมากจริงๆหละ '

" อ๋อ งั้นก็ขอโทษทีที่ฟังผิดนะขอโทษจริงๆ "

เมื่อมัดฮวาได้ยินเช่นนั้นจึงรีบพูดออกมาว่า

" ไม่จำเป็นต้องขอโทษเรื่องเล็กน้อยหรอก! คำว่า ' ขอโทษ ' เป็นคำที่ฝ่ายเรารู้สึกผิดและอีกฝ่ายเป็นผู้เสียหายเท่านั้น หากเรารักสึกผิดแต่อีกฝ่ายไม่เสียหาก็ไม่จำเป็นต้องขอโทษนี่?- "

" เห็นนั้นเฉยๆตอนนี้รู้แล้วว่าทำไมพวกเธอเป็นเพื่อนกันได้ "

" ทำไมหรอ?- "

มัดฮวาและหนีพูดพร้อมกัน

" พูดมากจร้าาา "

หลังจากที่ได้ยินคำนั้นทั้งมัดฮวาและหยีก็ได้อึ่งไปเลย หมอนี้ปากร้ายมาก

" อะแฮ่มๆ วันนี้ครูจะให้โจทย์เป็นวัฒนธรรมของ ' โค่มาเชี้ยหนาย* ' ทั้งเสื้อผ้า สถานที่และอื่น แล้วแต่ว่านักเรียนจะปั่นอะไรนะคะ "

คุณครูเอ่ยขึ้นพร้อมหันไแทางโต๊ะของมันโถ

*โค่มาเชี้ยหนายหรือทวีปโค่ หากเปรียบเทียบกับแผนที่ปัจจุบันจะเป็นจีนถึงเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

" นี้พวกเธอจะปั่นอะไรกันหรอ?- "

หลุยถาม

" คิดว่าคงเป็นเทพมั้ง "

มันโถตอบ

" เธอจะปั่นเทพอะไรหรอมันโถ "

หยีถามด้วยความสงสัย

" เทพมัดฮวา ซี่เหลียงหนะ "

" แต่นั่นมันเป็นเทพปีศาจไม่ใช่หรอ ตามที่แม่ฉันเคยเล่านิทานให้ฟังว่า.....

ในเนื้อเรื่องนิทาน

กาลครั้งหนึ่งนานมานักแล้วนั้น มีเทพปีศาจตนหนึ่งหยิ่งผยองจองต้องการที่จะนำธิดาของเทพผู้สูงส่งมาเป็นภริยาของตน จึงได้ลักพาตัวนางโดนเสกรูปร่างปีศาจที่น่าเกลียดเป็นชายเทวดารูปงามมาเกี้ยวพาราสี

ธิดาของเทพนั้นถึงแม้จะเป็นถึงนางฟ้าแต่ก็มีจิตใจกิเลสอยากสละพรมจันทร์ของนาง เพราะความใคร่นั้นจึงทำให้เทพผู้สูงส่งพิโรธสาปนางที่เป็นธิดาให้กลายเป็นนางฟ้าตกสวรรค์ เกิดในครอบครัวที่ยากจน

ถึงแม้ท่านเทพผู้สูงส่งจะไม่ได้ลบความทรงจำของนางเพื่อให้นางทำความดีชดใช้ แต่นางกลับลักเล็กขโมยน้อย พูดปด ทำร้ายผู้อื่น และอื่นๆ เมื่อนางใช้ชีวิตไม่ถึง20นางก็ได้ตาย

ท่านเทพผู้สูงส่งผู้เป็นบิดาจึงต้องให้นางกลายเป็นปีศาจ และหลังจากนั้นท่านเทพผู้สูงส่งจึงถูกลดตำแหน่งให้เป็นเพียงเทพเท่านั้น เพราะสั้งสอนธิดาไม่ดีพอ แต่ธิดาก็ไม่ได้สนใจใยดี

หลังจากนั้นเทพมัดฮวา ซี่เหลียงก็ถูกสาปจากญาติของธิดาให้ไม่สามารถเกิดใหม่ได้และจะเป็นปีศาจชั่วนิรันดร์ และไม่วายที่ธิดาจะมาครองรักกับเทพปีศาจและเป็นภริยาเขาตลอดไป

ก็ประมาณนี้แหละนะ "

เมื่อมัดฮวาฟังก็ได้คิด

' เทพสวรรค์ผู้ใด้กันที่เล่าเรื่องราวที่ไม่เป็นความจริงเฉกเช่นนี้ให้พวกมนุษย์ฟังกันนี่ อันธิดาองค์นั้นที่เป็นภริยาของข้านั้นถูก... แต่ที่ข้าเป็นเทพปีศาจนี้สิผิดโถ่ โถ่ โถ่ เครียดเลย- '

' แต่อย่างน้อยก็ถูก 60 เปอร์เซ็นต์ เผือกด่าตูว่าน่าเกลียดอีก... '

" ฉันคิดว่าเขาไม่ใช่เทพปีศาจหรอนะ "

" อืมมม ก็น่าคิดนะ "

หยีพูด

เวลาผ่านไป 2 ชั่วโมง 18 นาที

" นักเรียนคะ ตอนนี้ก็หมดคาบแล้วไปเตรียมตัวทานอาหารกันคะ กลุ่มไหนที่เพื่อนยังทำไม่เสร็จต้องช่วยเพื่อนทำให้เสร็จแล้วจึงมาส่งพร้อมกันนะคะ ครูให้เวลา 1 อาทิตย์ให้เอากลับไปให้ผู้ปกครองเพื่อนไปที่บ้านช่วยหรือจะมาทำตอนเย็นหลังเลิกเรียนก็ได้คะ หัวหน้าห้อง~ "

" นักเรียนทั้งหมดกล่าวคำเคารพ "

" ขอบคุณสำหรับการสอนนะคะ/ครับคุณครู "

" หลุยมากับพวกเราดีกว่านะ "

หยีกล่าว

" เอ่อ... จะดีหรือคนอื่นจะไม่มองฉันเป็นพวกตุ๊ดหรอ... "

" ไม่เป็นไรหรอกน่าพวกรุ่นพี่*หรือคนอื่นจะมองยังไงก็ไม่สำคัญหรอ "

*รุ่นพี่ที่หมายถึงเป็นชั้นตั้งแต่ อนุบาล3ถึงมัธยมศึกษาปีที่3 

" แต่ที่นี่มีคนเยอะมากเลยนะในโรงอาหารอะ "

" ไม่เป็นไรหรอกกกก "

ทันใดนั้นมัดฮวาก็ได้พูดแซกขึ้น

" แต่ว่านายหนะหน้าหวานอยู่นะ ถ้าไปเปลี่ยนเป็นกางเกงสำหรับทำกิจกรรมน่าจะมีคนคิดว่านายเป็นผู้หญิงนะหลุย "

ติดต่อตอนต่อไป

* ขอชี้แจ้งนะคับผม

คนเยอะมาก เยอะขนาดไหนหรือ ขอกล่าวความว่า โรงเรียนที่มันโถเข้านั้นเป็นโรงเรียนขนาดใหญ่แยกเป็น3โซนปิดรั้วคือ

  - โซนปฐม อนุบาล 1- ประถมศึกษาปีที่ 3 ค่าอาหารฟรีเพราะร่วมค่าเทอมแล้วประมาณ 5,040 บาทต่อ 1 เทอม สุ่มข้าวกลางวัน มีห้องละ 30 คน 1 ชั้นมี 7 ห้อง

  - โซนวัยเติบโต ประถมศึกษาปีที่ 4- มัธยมศึกษาปีที่ 3 ค่าอาหารจ่ายเอง มีร้านค้าให้เลือกซื้อ ค่าเทอม 6,320 บาท ต่อ 1 เทอม มีห้องละ 40 คน 1 ชั้นมี 15 ห้อง

  - โซน เด็กโต มัธยมศึกษาปีที่ 4- 6 ค่าอาหารจ่ายเอง มีร้านค้าให้เลือกซื้อ สามารถเปิดร้ายขายของได้ทั้ง3โซน ราคาอาหารไม่เกิน 35 บาท ไม่ต้องมีใบรับรองจากผู้ปกครอง ค่าเทอม 6,450 บาท ต่อ 1 เทอม มีห้องละ 40 คน 1 ชั้นมี 18 ห้อง มีหอเช้าฟรีไม่จ่ายค่าน้ำค่าไฟแต่จ่ายแค่ค่าทำความเสียหาย แยกชาย-หญิง

  - ครูผู้สอนรับทั้งสอบเข้าและนักศึกษาสอน มี ผอ.1ท่านและผู้ช่วยผอ. แต่ละระดับชั้น 9 คน

ติอตามตอนต่อไป