แต่งหญิงพิชิตใจฝ่าบาท
ทะลุมิติ
ตปก.
นี่มู่หยาง นี่นายกำลังทดลองตัวยาไปได้ถึงไหนแล้ว
มู่หยาง
เสร็จแล้วล่ะแต่ฉันว่ามันยังไม่สมบูรณ์
มู่หยาง
คงต้องทำอีกสักพักเเล้วจะลองชิมดู
ตปก.
นายนี่เก่งจริงๆแม้กระทั่งยาตัวนี้ก็ทำออกมาได้
ตปก.
นายคิดว่ายาตัวนี้มันจะสำเร็จไหมเพราะช่วงนี้เจ้าพวกรักผิดเพศนั่นมันอยากท้องได้น่ะ
มู่หยาง
ได้สิเดี๋ยวฉันจะเอามาให้นายฟรีๆเลยขวดหนึ่ง
ตปก.
จะบ้าหรอฉันไม่ได้รักผู้ชายด้วยกัน
มู่หยาง
แต่ความจริงฉันทำตัวยานี้ออกมาเพื่อให้ผู้หญิงที่ท้องยากนะเเต่พวกผู้ชายที่เป็นฝ่ายรับน่ะดันอยากได้ ฉันก็เลยทำออกมาสองแบบ
ตปก.
งั้นหรอ แต่ก็อย่าฝืนล่ะนายน่ะทดลองยาตัวนี้มาหลายวันแล้วนะ
มู่หยาง
อืมขอบใจนะแต่นายเชื่อฉันเถอะ
ตปก.
จริงหรอฉันขอขวดหนึ่งนะฉันจะลองใช้ดู
มู่หยาง
เอาสิฉันก็เป็นคนบอกไว้ว่าจะให้ยาตัวนี้กับนาย
มู่หยาง
งั้นฉันกลับบ้านก่อนล่ะ
ไม่นานมู่หยางก็มาถึงบ้านก่อนจะเดินเข้าไปในห้องเเล้วดื่มยาตัวนั้นเข้าไป
มู่หยาง
อืม?...ไม่เห็นจะมีอะไรผิดปกติสงสัยยาคงไม่สมบูรณ์แน่เลยหรือสมบูรณ์นะ
มู่หยาง
หรือยายังไม่ออกฤทธิ์งั้นนอนก่อนแล้วกัน
หลินจื่อฝาน(ก่อนแต่งหญิง)
ที่นี่ที่ไหนฉันจำได้ว่านอนอยู่นะ...โอ๊ย!เจ็บๆ
หลินจื่อฝาน(ก่อนแต่งหญิง)
แผลเต็มไปหมดเลยเกิดอะไรขึ้นกับฉันกันแน่
หลินจื่อฝาน(ก่อนแต่งหญิง)
เอ๊ะ! มีภาพอะไรบางอย่างเข้ามาในหัวฉัน
ภาพความทรงจำของเจ้าของร่าง
หลินฟงซี
พี่คะ ทำไมต้องเป็นพี่ด้วยที่ไปออกรบ
หลินฟงซี
น้องไม่อยากให้พี่ไปเลย
หลินจื่อฝาน(ก่อนแต่งหญิง)
น้องรักพี่สัญญาว่าจะกลับมาแน่นอน
หลินฟงซี
พี่พูดจริงๆนะพี่จะไม่หลอกหนูนะ
หลินจื่อฝาน(ก่อนแต่งหญิง)
จริง พี่จะหลอกน้องไปทำไม
หลินจื่อฝาน(ก่อนแต่งหญิง)
งั้นพี่ไปออกรบก่อนนะ
หลินจื่อฝาน(ก่อนแต่งหญิง)
นาย! ซูฝานอย่าคิดว่านายจะชนะในศึกสงครามนี้ได้นะ
ซูฝาน
หึ! เจ้าจะมาเป็นคนของข้าหรือจะนอนตายอยู่ที่นี่
หลินจื่อฝาน(ก่อนแต่งหญิง)
คิดหรอว่าข้าจะแพ้เจ้า
หลินจื่อฝาน(ก่อนแต่งหญิง)
หึๆ ฮ่าๆ ข้าแพ้แล้วสินะ ข้าขอโทษนะน้องรักที่พี่ไม่สามารถรักษาสัญญาที่ให้ไว้ได้
จากนั้นกองทัพตละกูลหลินก็ได้พ่ายแพ้ในศึกสงครามนี้
หลินจื่อฝาน(ก่อนแต่งหญิง)
หึๆเป็นอย่างนี้นี่เองฉันได้ตายไปแล้วเเละได้มาอยู่ในร่างของหลินจื่อฝาน
หลินจื่อฝาน(ก่อนแต่งหญิง)
ตอนที่หลินจื่อฝานตายก็ตรงกับตอนที่ฉันนอนวิญญาณของฉันก็เข้ามาอยู่แทน
หลินจื่อฝาน(ก่อนแต่งหญิง)
ถ้าอย่างนั้นฉันจะดูแลน้องสาวนายแทนแล้วกัน
หลินจื่อฝาน(ก่อนแต่งหญิง)
ข้ากลับมาแล้ว
หลินจื่อฝาน(ก่อนแต่งหญิง)
อะ อะไรกันไฟไหม้ได้ยังไง
หลินฟงซี
พี่คะพี่กลับมาแล้วฮือๆ
หลินจื่อฝาน(ก่อนแต่งหญิง)
เกิดอะไรขึ้น
หลินฟงซี
เจ้าพวกคนใช้และคนเฝ้าประตูเมื่อรู้ข่าวว่าท่านพี่แพ้แล้วพวกเขาจึงเอาทรัพย์สินสมบัติของพวกเราไปหมดเลยฮือๆ
หลินฟงซี
ตอนนี้เราก็หนีกันเถอะหนีไปซ่อนตัวจนกว่าจะรักษาท่านพี่ให้หาย
หลินจื่อฝาน(ก่อนแต่งหญิง)
(ว้าว!ที่นี่สินะที่เรียกว่าหอนางโลมพึ่งเคยเห็นครั้งแรกลองเข้าไปดูหน่อยคงไม่เสียหาย)
หลินจื่อฝาน(ก่อนแต่งหญิง)
อะ เอ่อ...
ตปก.
พวกเราไปหาที่นั่งกันเถอะค่ะ
หลินจื่อฝาน(ก่อนแต่งหญิง)
อืม...ก็ดี
ตปก.
เรามาเล่นหมากลุกกันไหมคะ
หลินจื่อฝาน(ก่อนแต่งหญิง)
น่าเบื่อ แต่ก็เอาเถอะเจ้าชวนข้า ข้าก็จะเล่นด้วย
ตปก.
คุณชายขอรับคุณหญิงกลับมาจากวังแล้วขอรับ
หลินจื่อฝาน(ก่อนแต่งหญิง)
อะไรนะน้องสาวข้ากลับมาแล้ว//ลุกขึ้น
หลินจื่อฝาน(ก่อนแต่งหญิง)
แม่นางข้าขอกลับก่อน พอดี
หลินจื่อฝาน(ก่อนแต่งหญิง)
น้องสาวของข้ากลับมาแล้วข้าขอตัว
หลินจื่อฝาน(ก่อนแต่งหญิง)
น้องสาวข้ากลับมาแล้ว
หลินจื่อฝาน(ก่อนแต่งหญิง)
เจ้า เจ้าเป็นอะไรงั้นหรอ
หลินฟงซี
ฮือๆฝ่าบาทไม่เคยสนใจข้าเลยเเม้แต่สักนิด
หลินฟงซี
ตั้งแต่ที่ข้าเข้าวังไปเขาไม่เคยแม้แต่จะสนใจข้า ข้าจึงได้แต่แอบมองแต่ก็ไม่กล้าคุยเขาอาจจะเลิกสนใจข้าแล้วก็ได้ฮือๆ
หลินจื่อฝาน(ก่อนแต่งหญิง)
เจ้าซูฝานทั้งๆที่น้องสาวข้าก็แต่งกับเจ้าเเต่เจ้ากลับไม่สนใจ
หลินจื่อฝาน(ก่อนแต่งหญิง)
อ่อ..ข้ารู้แล้ว
หลินจื่อฝานก็ได้เดินไปห้องแต่งตัว
หลินจื่อฝาน(ก่อนแต่งหญิง)
ข้าว่าเราหน้าตาออกจะคล้ายกันคงไม่เป็นไรหรอกที่พี่จะสามารถช่วยเจ้าได้
หลินฟงซี
(หุๆ ท่านพี่ท่านชั่งใจดีจริงๆทีนี้ข้าจะกินจะนอนยังไงก็ไม่มีใครมาว่าข้า)
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
เสร็จแล้ว
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
เหมือนไหม
หลินฟงซี
เหมือนมากๆเลยค่ะท่านพี่
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
งั้นพี่เข้าวังก่อนล่ะ พี่จะพิชิตใจฝ่าบาทให้น้องเอง
วางแผนพิชิตใจ
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
(ว่าแต่จะจัดการยังไงดีล่ะ)
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
(ตอนที่ข้าเข้ามาในวังแทนซีซีข้ายังไม่ได้เจอเจ้าซูฝานเลย)
เทียนหลัว
พระสนมหลินท่านเป็นอะไรหรือป่าวคะ
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
ข้าไม่เป็นอะไรหรอกเพียงเเค่เบื่อๆน่ะ
ห่างจากที่หลินจื่อฝานนั่งอยู่ไม่ไกลมากก็มีหญิงสาวคนหนึ่งผ่านมาเห็น
หยานเฟิงซี
นั่นมันแม่นางฟงซีไม่ใช่รึ
หยานเฟิงซี
มานั่งตรงนั้นคงมาดักรอฝ่าบาทแน่ๆ//เดินไปหา
หยานเฟิงซีก็ได้เดินมาหาหลินจื่อฝานที่นั่งเล่นอยู่ตรงศาลาริมสระบัว
หยานเฟิงซี
นี่สนมหลินงั้นรึ
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
เอ่อ..เธอเป็นใคร
หยานเฟิงซี
(หน๋อยแน่! ฟงซีฉันจะจัดการกับแกยังไงดี)
หยานเฟิงซี
แหะๆ สนมหลินก็พูดไปข้าเองหยานเฟิงซีไง
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
อ้อ...ยินดีที่ได้พบค่ะพี่หยานเฟิง
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
แล้วพี่หยานเฟิงมาทำอะไรที่นี่งั้นหรอ
หยานเฟิงซี
พี่ว่าจะมาพาน้องหลินไปนั่งดูดอกบัวข้างศาลานี้น่ะ
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
จริงหรอคะพี่หยานเฟิงรีบไปดูกันเร็ว
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
(คงจะมาแกล้งฉันน่ะสิแผนแค่นี้ทำให้ฉันตกหลุมพลางไม่ได้หลอก)
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
พี่คะดอกบัวนี้สวยจังถ้าเอาไปนั่งพับให้สวยๆก็คงดี//ยืนค้ำเข่า+ก้มลงดู
หยานเฟิงซี
ใช่จ่ะมันคงจะสวยมากๆเลย//เตรียมพลักตกน้ำ
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
(หึ! ฉันรู้ทันน่ะ)
ทั้งสองที่ยืนอยู่ตรงขอบสระบัวก็ไม่รู้ว่าฝ่าบาทได้เดินมาถึงที่ๆพวกเขาอยู่แล้ว
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
//หันมา
หยานเฟิงซี
ตกน้ำซะเถอะ//ผลัก
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
เธอก็ลงมาเองสิ//จับเเขน
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
เอ๊ะ!//ข้อเท้าเคล็ด+ตกน้ำ
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
ชะ ช่วยด้วยฉันว่ายน้ำแค่กๆ ไม่อึก ไม่เป็นแค่กๆ
หยานเฟิงซี
ลาก่อนหลินฟงซี//ขึ้นจากขอบสระบัว
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
อึก...//กำลังจม
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
ท่านแค่กๆ ท่านคือ....//สลบ
ซูฝาน
//พาขึ้นจากขอบสระบัว
ซูฝาน
ไปตามหมอหลวงมา//ตะโกน
ซูฝาน
//กำลังจะพาไปที่ห้อง
หยานเฟิงซี
ฝะ ฝ่าบาท หม่อมฉันก็ตกน้ำเหมือนกันเพคะ//จับเเขนเสื้อ
ซูฝาน
เจ้ายังมีหน้ามาพูดอีกรึว่าตกน้ำเธอเองไม่ใช่รึที่ผลักหลินฟงซีตกน้ำ
หยานเฟิงซี
ฝ่าบาท//เอามือกุมหน้าอก+ทำท่าน่าสงสาร
ซูฝาน
อาการนางเป็นอย่างไรบ้าง
ตปก.
อาการไม่แย่มากนักเพียงแค่สำลักน้ำเยอะเกินไปจึงทำให้นางสลบเท่านั้นพะย่ะค่ะ
ตปก.
คงต้องพักสักหน่อยเดี๋ยวอาการก็ดีขึ้น
ซูฝาน
ไม่สิเจ้าเเค่หน้าตาเหมือนหลินจื่อฝานพี่ชายเจ้าเท่านั้น
ซูฝาน
ถ้าเจ้าเป็นหลินจื่อฝานก็คงจะดี....
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
อืม..//กำลังจะตื่น
ซูฝาน
//ลุกขึ้น+กำลังเดินออกจากห้อง
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
ฝะ ฝ่าบาทหรอ...คะแค่กๆ
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
ข้าแค่กๆ ขอบคุณฝ่าบาทที่ช่วยนะแค่กๆเพคะ//ยิ้มอ่อนๆ
ซูฝาน
ชั่งเถอะเจ้าพักผ่อนซะ//เดินออกไป
ทันทีที่ซูฝานออกไปแล้วหลินจื่อฝานก็ยิ้มออกมา
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
หึๆ ซูฝานก็มีด้านที่ดีเหมือนแฮะ//หัวเราะเบาๆ
เดินเล่น
เทียนหลัว
พระสนมหลินคะ ท่านพึ่งจมน้ำไม่นานท่านร่างกายยังไม่เเข็งแรงดีนะคะ
เทียนหลัว
ฝ่าบาทบอกให้ท่านพักผ่อนนะคะ
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
ชั่งเถอะข้าแค่อยากออกมาสูดอากาศน่ะ//เดินไปนั่งศาลาข้างๆขอบสระบัว
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
//เหม่อ
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
อ๊ะ! มะ มีอะไรงั้นหรอเทียนหลัว
เทียนหลัว
ท่านดูเหม่อๆนะคะ เทียนหลัวคิดว่าท่านกลับตำหนักไปพักสักหน่อยดีกว่านะคะ
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
ข้ารู้สึกเบื่อๆน่ะ
เทียนหลัว
ทำไมท่านไม่หาอะไรทำสนุกๆล่ะคะ
ทั้งสองที่คุยกันอยู่ก็ไม่ทันสังเกตว่ามีใครแอบดักฟังอยู่
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
ที่ข้าเบื่อน่ะเป็นเพราะฝ่าบาทไม่เคยมาหาข้าเลยตั้งแต่ข้าเข้าวังมา
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
ข้าจึงรู้สึกอยากกลับบ้านแต่ก็ทำไม่ได้เพราะข้าได้แต่งกับฝ่าบาทไปแล้วจึงไม่สามารถออกไปได้
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
แต่ชั่งเถอะเพราะยังไงถึงข้าจะกลับไปก็ไม่มีใครอยู่มีเพียงแค่ข้ารับใช้กับคนเฝ้าประตูเท่านั้น
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
ฝ่าบาทท่านมาที่นี่มีอะไรหรอคะ
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
เอ๊ะ!?..
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
ท่านว่าอะไรนะคะ
ซูฝาน
เจ้ามากับข้าหรือที่ข้าพูดเจ้าไม่เข้าใจ
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
พะ เพคะ//เดินไปหา
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
ฝ่าบาทพาข้ามาที่นี่ท่านมีอะไรให้ข้าดูหรือคะ
ซูฝาน
ที่เจ้าพูดตอนนั้นหมายความว่าอะไร
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
พูด? พูดตอนไหนเพคะ
ซูฝาน
ก็ที่เจ้าคุยกับข้ารับใช้ของเจ้าที่ศาลาขอบสระบัว
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
เอ่อ...คือข้าเเค่เบื่อๆเพราะว่า...ตั้งแต่ที่ข้าแต่งเข้าวังมาท่านไม่เคยสนใจข้าเลย
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
ข้าก็เลยคิดว่าท่านเบื่อข้าแล้ว
ซูฝาน
เจ้าคิดแบบนี้มาโดยตลอดเลยรึ
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
//พยักหน้า
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
(หึๆ นี่เป็นโอกาสดีที่ข้าจะทำให้ฝ่าบาทหลงรัก)//ยิ้มอ่อนๆ
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
อ๊ะ! มะ ไม่มีอะไรหรอก
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
ท่าน!
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
ท่านยิ้มงั้นหรอเนี่ย!! ข้าพึ่งเคยเห็นท่านยิ้มแบบนี้ครั้งแรก
ซูฝาน
เจ้าดูท่าจะหายดีแล้วเเละข้าก็ไม่มีอะไรจะพูดกับเจ้าแล้วงั้นข้าไปก่อนเเล้วกัน
หลังจากที่ซูฝานเดินออกไปหลินจื่อฝานก็คิดอะไรได้
หลินจื่อฝาน(แต่งหญิง)
สงสัยคงต้องจดเรื่องเกี่ยวกับนิสัยของซูฝานไว้ให้น้องฟงซีซะแล้วสิ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
