อนันหรือคิว ได้ตื่นขึ้นมาในห้องนอนที่มีขนาดใหญ่

[ อา....นี้ฉันมาอยู่ที่นี้ได้ไง แล้วที่นี้มันที่ไหนกัน ]

ติ้ง !!

ระบบเปิดใข้งาน

โปรดตั้งชื่อ อาณาจักรของคุณ

[ หืม....ระบบเหรอ ] 

อนันหรือคิว นั่งคิดอยู่พักหนึ่ง 

[ ชั่งมันเหอะ ฉันขอตั้งชื่ออาณาจักรของฉันเป็น จักรวรรดิไรช์ที่หนึ่ง หรือ จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ แล้วกัน ] 

ติ้ง !! 

ผู้เล่นได้ตั้งชื่ออาณาจักรของคุณเรียบร้อยแล้ว 

ชื่อ คิว 

สถานะ จักพรรดิไรช์ที่หนึ่ง 

พื้นที่ที่ครอบครอง 230,000 ตร.กม. 

จำนวนประชากร 5,220,00 คน 

ทหาร 120,000(5000) คน 

เงิน 100,000 เหรียญทอง 

[ หืม แล้ว 100,000 เหรียญทองนี้มันเยอะขนาดไหนกัน ] 

ระบบ 10 เหรียญทองแดง \= 1 เหรียญเงิน 10 เหรียญเงิน \= 1 เหรียญทอง แบบนี้ไปเรื่อยๆ 

[ อา...เข้าใจล่ะ แล้วแก่ทำอะไรได้ล่ะ ระบบ ] 

ระบบเป็นระบบทหาร ผู้เล่นสามารถแลกอาวุธจากโลกเก่าจากปี ค.ศ 1900 จนถึง ปัจจุบัน ของโลกเก่าผู้เล่น 

[ งั้นฉันของแลกระเบิดนิวเคลียร์ได้ไหม ] 

ระบบ ได้ แต่ระดับปัจจุบันของผู้เล่นยังไม่ถึง 

[ แล้วตอนนี้ฉันอยู่ระดับที่เท่าไรแล้วเหรอ ] 

ผู้เล่นอยู่ที่ ระดับ 1 

[ แล้วฉันต้องทำอย่างไรให้ระดับเพิ่มงั้นเหรอ ] 

ระบบ ผู้เล่นต้องทำภารกิจที่ระบบมอบหมายให้ถึงจะสามารถเลื่อนระดับได้ 

[ งั้นออกภารกิจให้ฉันตอนนี้เลยได้ไหม ] 

ติ้ง !! 

ผู้เล่นได้รับภารกิจ แก้ไขปัญหาความอดอยากของจักรวรรดิไรข์ที่หนึ่ง ให้ได้ภายใน 1 เดือน 

[ 1 เดือนงั้นเหรอ ] 

อนันหรือคิว ได้ลุกขึ้นจากเตียงนอนแล้วเดินไปอยู่หน้ากระจกขนาดใหญ่ อนันหรือคิวได้ทำการถอนหายใจ 

[ เห้อ... อดีตก็คืออดีตปัจจุบันก็คือปัจจุบัน ] 

(ต่อไปนี้จะใช้ชื่อคิวนะครับ) 

คิวได้ เดินออกจากห้องนอน เขาเดินตามทางไปเรื่อยๆ จนไปเจอหัวหน้าเมคของปราสาท 

[ ลิน ไปเรียก ทุกคนมาประชุมหน่อย ] 

[ พระยาคะ ] ภายในห้องบังลังก์ คิวนั่งอยู่บนบัลลังก์ด้วยกลิ่นอาย ที่ดูลึกลับและทรงอำนาจ บวกกับใบหน้าที่หล่อเหลา ทำให้ไม่มีใครสามารถล่ะสายตาจากเขาไปได้ ขุนนางทุกคนเดินเข้ามาภายในห้องบังลังก์ 

คิว รอให้ขุนนางทุกคนเดินเขามาภายในห้องให้หมดก่อนจะพูออะไร 

องค์ราชา

 ท่านเรียกพวกกระหม่อมมามีอะไรงั้นหรือขอรับ 

คิว ไม่ตอบ ขุนนางคนนั้นก็ไม่กล้าถามอีกเพราะกลิ่นอายที่เปลี่ยนไปของเขา 

คิว รอจนทุกคนเข้ามาภายในห้อบังลังก์เรียบร้อยแล้ว เขาจึงเริ่มพูดออกมา 

[ ต่อไปนี้อาณาจักรแห่งนี้จะกลายเป็นจักรวรรดิไรซ์ที่หนึ่ง ]

ทุกคนในห้องบังลังก์ต่างตกตะลึง แต่คำต่อมาทำให้ขุนนางทุกคนตกตะลึงและกังวลมากกว่า 

[ ต่อไปนี้จักรวรรดิไรซ์ที่หนึ่ง จะไม่มีระบบขุนนางอีกต่อไป ]

ขุนนางทุกคนตกตะลึง ทันใดนั้นเองมีขุนนางอ้วนลุกขึ้นมา

[ ท่านจะทำอย่างนี้ไม่ได้มันเป็นการประกาศสงครามกับพวกเราเหล่าขุนนางชัดๆ ] เจ้าอ้วนกล่าวอย่างหยิ่งยโส 

[ ใช่ ๆ ] ขุนนาง 90% ประท้วงขึ้นมา

[ ท่านไม่มีสิทธิ์มายกเลิกระบบขุนนาง เพราะยังไงงั้นเหรอมันก็เพราะ ทหาร 115,000 คน เป็นคนของพวกเราเหล่าขุนนางยังไงล่ะ ] ขุนนางอ้วนพูดอย่างหยิ่งยโส

[ งั้นเหรอ แล้วไงต่อ ทหารองค์รักจับพวกขุนนางทุกคนที่ลุกขึ้นมาต่อต้านเมื่อกี้ไปขังไว้หมดซะ ใครขัดขืนข้าอนุญาตฆ่าทิ้งได้เลย แล้วฉันจะสอบสวนอีกที ]

ทหารที่จงรักษ์พักดีต่อ คิว ทำการควบคุมขุนนางที่ลุกขึ้นมาต่อต้านทั้งหมดทันที

[ ท่านขังพวกเราไม่ได้นานหลอก เพราะทหารที่พวกเราควบคุมจะต้องมาช่วยเราแน่ๆ ค่อยดู แล้วพอถึงตอนนั้นข้าจะทรามานท่าน จนท่านอยากตายเลย ] เจ้าอ้วนยังคงกล่าวอย่างหยิ่งยโย โดยไม่มีความกลัวเลย

[ ขอให้เป็นแบบนั้นเถอะ ] คิวกล่าว

[ ระบบ ตอนนี้ฉันสามารถแลกอะไรกับนายได้บ้าง ]

ติ้ง !!

ระดับผู้เล่นคือ ระดับ 1 

ผู้เล่นสามารถแลกเปลี่ยนอาวุธที่ทำการผลิตในปี ค.ศ 1900-1920 ของโลกเก่าผู้เล่นได้ 

แต่ในเมื่อผู้เล่นได้ทำการแลกเปลี่ยนจากระบบเป็นครั้งแรก 

ระบบจึงมอบ 1 กองพัน(704คน) 

ปืน Lee-Enfield หรือ ลี-เอนฟิลด์

ผลิต 1895-1904

[ 1 กองพัน งั้นเหรอนี้หน้าจะพอในการเด็ดหัวหัวหน้าพวกกบฏพวกนั้น ระบบแล้ว ตอนนี้ทหารของฉันอยู่ที่ไหน 

งั้นเหรอ]

ผู้เล่นตอนนี้ทหารของผู้เล่นอยู่ในสนามฝึกซ้อมของปราสาท 

[ งั้นเหรอ งั้นไปที่นั้นกัน ] คิวเดินไปที่สนามฝึกซ้อมของปราสาท พอเขาไปถึงแล้วเขาก็เห็น กองพันของเขาที่ยืนเรียงแถวตอน อย่างเป็นระเบียบ ทุกคนใส่ชุดทหารโลกครั้งที่ 1 มีปืน ลี-เอนฟิลด์ อยู่ข้างกาย ถ้าว่ากันเรื่องชึดส่วนตัวชอบชุดทหารเยอะมันมากกว่า [ ชั่งเหอะ ก็ของฟรีอ่ะนะ ]

ชุดทหาร

[ เอาล่ะทหารของ ข้าจงไปสังหารหัวหน้าพวกกบฏให้หมดซะ ]

ไฮล์ !!!!

ระหว่างที่ทหารของเขาไปกำจัดหัวหน้ากบฎอยู่นั้น

คิว ว่าจะไปรอที่ห้องทำงานของเขา

ระหว่างทางไปห้องทำงานอยู่นั้น 

[ นี้ระบบ นายใช้หลักการอะไรในการเอาทหารในโลกเก่าของฉันมาที่นี่เหรอ ใช่การย้อนเวลาไปแล้วดึงทหารมาที่นี่ประมาณไหม ]

ระบบไม่ตอบ

[ เฮ้อ..... ช่างมันเถอะ ]

พอ คิว เดินถึงห้องทำงาน เขาค่อยๆ เดินไปที่ทำงานของเขา 

( อนันกับคิว ไม่ใช้การยึดร่างนะครับ แต่เป็นการหลอมรวมความทรงจำ )

เขาอ่านรายงานบนโต๊ะแล้วพบสิ่งผิดปกติมากมายที่เขาไม่เคยเป็นมาก่อน

อย่างเช่น 

จากใบการขอเบิกการแก้ไขปัญหาท่อระบายน้ำตัน จากที่เขาคำนวณคร่าวๆ มันเป็นค่าใช่จ่ายจิง แค่30%

อีกอัน 

การพัฒนาการเกษตรของอาณาจักรจากที่เขาคำนวณรวมกับของโลกก่อน ค่าใช้จ่ายจริงของทัน แค่10% ของงบที่ขอเบิกด้วยช้ำ 

ก็ว่าเถอะ นิสัยเก่าของฉัน(โลกนี้) เป็นคนยอมใครง่ายๆ อยู่แล้ว 

ก็ยังดีอยู่ที่มีทหารองครักษ์ที่จงรักภักดีต่อเขาอยู่ หรือไม่ก็ยังจงรักษ์ภักดีต่อพ่อเขาอยู่

[ เฮ้อ........ ]

ณ บ้านหลังหนึ่ง ย้านของบ้านพักชนชั้นสูง

มีการจัดงานเลี้ยงขึ้น ชึ้งเป็นที่รวมตัวของเหล่าหัวหน้ากลุ่มกบฏ 

ด้วยไม่มีใครรู้เลยว่าโศกนาฏกรรมได้ 

เริ่มขึ้นแล้ว

ตอนนี้ทหารของ คิว ทั้ง 704 นาย ได้วางกองกำลังไว้รอบบ้านไว้ได้หมดแล้ว ทหารทุกนายค่อยๆ ใส่ที่เก็บเสียงปืน 

และประจำที่รอคำสั่งโจมตีหรือคำสั่งยิงเท่านั้น

ผู้นำกองพันค่อยๆ ยกมือขึ้นอย่างช้าๆ

แล้วเอามือลงอย่างรวดเร็ว

ยิงได้ !!!!!

ปั๊งงงๆ!! ปั๊งงงๆๆ!!! ปั๊งงงๆๆๆ!!!!  

กระสุนถูกสาปเข้าไปในงานเลี้ยง

ผู้เข้าร่วมงานที่ยังไม่ถูกยิงต่างพากันหาที่หลบด้วยความแตกตื่น

ใครที่หลบไม่ทันก็ถึงกับร่างพุล ไม่ก็สมองกระจาย

( พุลนี้ผมเขียนถูกไหมครับ บอกผมด้วยนะครับเพราะนิยายเรื่องนี้ต้องอยู่กับคำนี้อีกนานเลย )

ใครที่ถูกยิงแล้วตายทันทีเลยก็ดีไป

แต่สำหรับคนที่ถูกยิงแล้วยังไม่ตาย หรือ ค่อยๆ หมดลมหายใจไป 

เป็นเหมือนการตกนรกทั้งเป็นกันเลยทีเดียว

การยิงการเป็นอย่างนี้ 20-30 นาที

เป็นเหมือนการตกนรกทั้งเป็นสำหรับคนที่ รอดอยู่

เสียงปืนค่อยๆ เงียบลง

ถึงเสียงปืนจะเงียบลงแล้ว แต่คนที่รอดอยู่ก็ยังไม่กล้าโผล่หัวขึ้นไป 

ทันใดนั้นเอง ก็มีทหารถือปืนเก็บเสียงเข้ามา

พวกเขาทำการควบคุมคนที่ยังรอดชีวิตอยู่ให้มารวมกัน

และจับไปขัง รอคำตัดสินจาก คิว 

พวกเขาจึงทำการค้นหาผู้นำของกบฏต่อ

ผู้พันครับ เราเจอผู้นำกบฏแล้วครับ 

อยู่ในสภาพที่ดูแทบไม่ได้เลยครับ

ผู้พันเดินไปดู 

สภาพดูไม่ได้จริงๆ

โอเค งานเสร็จแล้ว ไปรายงานองค์จักรพรรดิซะ

แล้วทำความสะอาดที่นี้ด้วย

ไฮล์

ผู้พันมองรอบแล้วจึงค่อยๆ เดินออกไป

ณ ห้องทำงานของ คิว

ก๊อกๆ

[ เข้ามา ]

นายทหารเดินเข้ามาในห้องทำงาน

ไฮล์ องค์จักรพรรดิ

[ อืม มีอะไร ]

พวกเราได้ทำการกำจัดผู้นำกลุ่มกบฏเรียบร้อยแล้วครับ

[ อืม แล้วมีอะไรอีกไหม ]

เราจับคนที่รอดชีวิตไว้ เราควรทำอย่างไรดีครับ

[ ตรวจสอบความผิดแล้วลงโทษตามความผิดซะ ]

[ อ่อใช่ ฝากไม่ประกาศบอกชาวเมืองด้วยว่า พน. ตอนเที่ยง ข้ามีเรื่องสำคัญจะประกาศ ]

[ เอาล่ะ ออกไปได้ ]

ไฮล์ องค์จักรพรรดิ

คิว ไม่สนใจนายทหารที่เดินออกไปอีกแล้วกับมาสนใจรายงานในมือของเขาต่อ

จบตอน

ปล.จากผู้เขียนครับ

ที่เก็บเสียงปืนผมไม่แน่ใจนะครับ ว่าปีคศ.1900-1920

นี้มีที่เก็บเสียงปืนยัง ผมหาแหล่งข้อมูลในกูเกิ้ลที่มันบอกตรงๆ ไม่เจอ แต่ผมเห็นมันเขียนว่าปี1900กว่าๆ นี้แหละ

ผมเลยคิดว่ามันมีแล้ว

ถ้าผู้รู้ว่ามันถูกผลิตในปีไหนก็ช่วยตอบด้วยนะครับ

เพื่อผมและคนที่มาอ่านจะได้ อ่านเป็นความรู้

ครับ ขอบคุณครับ