อ้าวเอ๊ย..ชั้นจะเอาตัวรอดในมิตินี้ยังไงดี
ตื่น
อือ..สงสัยกะลังฝันอยู่แน่เลย
ตัวประกอบ
กรี๊ดดคนนนเจ้าข้าเอ๊ยยย
ตัวประกอบ
มาดูคนโรคจิตมานอนเปลือยกายไม่อายฟ้าอายดินอยู่ตรงนี้
ตัวประกอบ
กรี๊ดดดไอ้คนโรคจิต
หล่อนเริ่มขว้างปาสิ่งของใส่
ชิวเย่
โอ๊ยยย...โอ๊ยยอะไรเนี่ยอยู่ดีๆมาขว้างของใส่ทำไม
ชิวเย่
เว้ยยยเอ้ยยยเสื้อผ้าชั้นไปไหนหมดเนี่ย
ชิวเย่
อะไรกันว่ะเนี่ยยยยย
ชิวเย่
เมื่อครู่จำได้ว่ากำลังต้ม ม่าม่า อยู่ดีๆก็รูสึกง่วงนอนก็ว่าจะนอนซักงีบนึงแล้วค่อยลุกมากินม่าม่าป่านนี้ ม่าม่าชั้นคง. อืดดหมดแล้วแน่ๆเลย โอ๊ยพอพูดถึงขิงกินล่ะก็ รู้สึกหิวชะมัด
ชิวเย่
รอก่อนนะลูกกกก..เดี๋ยวพ่อจะหาอะไรให้กินเอง
ชิวเย่
โอยยย..เดินจนเจ็บเท้าไปหมด
ชิวเย่
รู้อย่างนี้ก็น่าจะจิ้กรองเท้ามาด้วยก็ดี
ชิวเย่
ตื่นมาก็บาดแผลเต็มตัวเลยยยง่ะ...อยากจะร้องไห้
ชิวเย่
ต้องเดินไปทางไหนล่ะ?อือ...อือ..แม่จ๋า...แม่อยู่หนายยยย
ชิวเย่
ป๋ม...คิดถึงแม่...แม่ช่วยหนูด้วยยย
และแล้วดาดาก็เดินไปตามทางเดินอย่างไร้จุดหมายปลายทาง ในสมองก็มีแต่คำถามว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
ชิวเย่
ไม่รู้ว่าเส้นทางนี้จะไปจบลงที่ใด?
ชิวเย่
ชั้นเหนื่อยจนจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว
ที่ไหน
ชิวเย่
โอ๊ยยย..แฮ่กๆเหนื่อยจริงๆ
ชิวเย่
ที่นี่มันทีไหนเนี่ย
ชิวเย่
ความทรงจำนี้มันของใครกัน
ชิวเย่
ซวยจริงๆตื่นมาก็ต้องมาเจออะไรหยั่งงี้เลยเหรอ
เดินมาเรื่อยๆจนมาเจอธารน้ำใส
ชิวเย่
อ่ะดีเลยล้างหน้าซ่ะหน่อยดีกว่า
เดินเหยียบก้อนกรวดด้วยเท้าเปล่า
ใคร
ชั้นมองดูเงาตัวเองที่สะท้อนอยู่บนผิวน้ำ
ชิวเย่
เอ่อ..หน้าดำปี๋เลยแฮะ
ธารน้ำใสและแมกไม้อุดมสมบูรณ์
ชิวเย่
นี่ชั้นอยู่ที่ไหนเนี่ยยย
ชิวเย่1
แค่นี้ก็ทำท่าจะร้องไห้หาแม่แล้วเหรอดาด้า
ชิวเย่1
ยัยนักเขียนงี่เง่า
ชิวเย่
เอ๊ยย..ใครๆกำลังด่าชั้นอยู่
ชิวเย่
เดี๋ยวแม่จะปั๊ดให้น่วมเลย
ชิวเย่1
เขียนชั้นไว้ดีนักนี่
ชิวเย่1
โดนจับแก้ผ้าแล้วไปโยนข้างถนนเอย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
