เสี่ยวไป๋ ชายหนุ่ม พนักงานหน้าใหม่ ที่พ่่อเสียไปตั้งแต่อายุ 8 ขวบ เขาได้อาศัยอยู่ปู่ ตั้งแต่ตอนนั้นจนตอนนี้ หลักจากเลิกงานเขาได้ไป ร่วมงานเลี้ยงรุ่น แต่ก็มีเหตุการณ์เกิดขึ้นมากมาย จนมาถึงเวลาจบงานเลี้ยว ในระหว่างที่เขาได้เดินทางกลับบานด้วยแท็กซี่นั้น ก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิด ทำให้ชีวิตเขาได้ จมดิ่งลงสู่ก้นบึ้นของหัวใจ

.

.

.

ณ ประเทศC เมืองQ

.

.

.

บริษัท หลินไห่ จำกัด

**เฮ้ย!! นี่แกทำงานยังไงของแกกัน ฮ่ะ!

ทำงานแบบนี้ลูกค้าจะว่าว่ายังไงกัน ฮ่ะ!

ไปทำงานมาใหม่ ฮึ่ย! ทำงานไม่ได้เรื่องจริงๆ เลยเจ้าเด็กใหม่

**เสียงบ่นของ ผู้จัดการ ที่กำลังบ่นให้กับการทำงานของ พนักงานหน้าใหม่**

**ผมมีนามว่าเสี่ยวไป๋ ปีนี้ผมก็อายุย่างเข้า 22ปีแล้ว

หลังจากจบจากมหาลัยผมก็ได้มาสมัครทำงานที่บริษัทนี้

ใช่แล้ว ผมเป็นคนทำงานไม่ค่อยจะได้เรื่องเท่าไหร่ แต่ผมก็พยามยามทำสุดความสามารถที่มี แต่ก็ยังทำให้ เจ้านายพอใจยังไม่ได้

พ่อและแม่ของผมก็ได้จากไปตั้งแต่ผมอายุ8ขวบแล้ว

ตอนนี้ผมอาศัยอยู่กับ ปู่ของผม ตั้งแต่ตอนนั้นมาจนถึงตอนนี้ เห้อ~~

3 ชั่วโมงผ่านไป ~~

**เห้อ~~ ตอนนี้กี่โมงแล้วนะ 16:00 แล้วคงได้เวลาเลิกงานแล้วสินะ งานก็ยังแก้ไม่เสร็จด้วยสิ แถมคืนนี้มีงานเลี้ยงรุ่น ที่โรงแรม ซึหยาง ซ่ะด้วยสิ

อย่างแรกคงต้องกลับบ้านไปแต่งตัวให้ดูดีก่อนแล้วกัน

ณ บ้านของ เสี่ยวไป๋ แถบชนบท

เอี๊ยดด~~

กลับมาแล้วค้าบบบบ~~

โอ้ว~~กลับมาแล้วสินะ เสี่ยวไป๋ วันนี้ก็เหนื่อยอีกแล้วสินะ เป็นยังไงบ้างกับงานวันนี้ [ปู่ของเสี่ยวไป๋ได้ถาม]

ก็ผ่านไปด้วยดีครับปู่ [ถึงแม้การโกหกมันจะไม่ดีก็เถอะ แค่เผื่อความสบายใจของปู่แล้วละก็นะ] เสี่ยวไป๋ได้คิดในใจ

โอ้ะ! เกือบลืมเลย

ปู่ครับวันนี้ผมคงไม่ได้กินข้าวฝีมือปู่ซ่ะแล้วสิ พอดีวันนี้เป็นวันเลี้ยงรุ่นที่มหาลัยผมจัดขึ้นที่ โรมแรมซึหยาง [เสี่ยวไป๋ได้เอ่ยขึ้นมา]

งั้นหรอกรึ ไปร่วมงานไปเจอเพื่อนๆของหลานซ่ะเถอะนะ

โอเครครับปู่งั้นผมไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนนะ

*เห้อ~~ งานเลี้ยงรุ่นสินะ* [เสี่ยวไป๋ได้คิดในใจ]

คิดไปก็หนักหัวป่าวๆ อาบน้ำแต่งตัวก่อนละกัน

โอเคอายูเรดี้~~ #(";฿+฿-฿฿(_+; วอเอ๊ะๆๆๆ

[เสียงโทรศัพท์ของเสี่ยวไป]

หื้อใครโทรมากันนะ

// หวัง ชิงชิง \

[แฟนสาวของเสี่ยวไป๋]

โอ้ะ หวังชิงชิงโทรมามีอะไรรึป่าวนะ

นี่~~ ตัวเองจะมางานเลี้ยงรุ่นรึป่าว [หวัง ชิงชิง ได้ถาม]

แน่นอนอยู่แล้วต้องไปสิ จะไม่ไปได้ยังไงฉันอยากไปเจอเธอนิ [เสี่ยวไป๋ ตอบด้วยความเขินอาย]

นี่พูดอะไรของนายกันเนี้ย

ได้ฉันจะรอนายที่งาน [หวัง ชิงชิง ตอบด้วยความหน้าแดง]

ถึงแม้ว่าเราจะพูดไปยังงั้นก็เถอะ แต่หวัง ชิงชิง เป็นถึงลูกสาวตระกูลดัง เรามันก็แค่ยาจก หาเช้ากินค่ำเท่านั้นเอง หวังว่าเธอจะไม่อายนะที่มีแฟนแบบฉัน แถมวันนี้เธอจะประกาศ กับเพื่อนๆว่าเราเป็นแฟนกันด้วยสิ แค่คิดก็เขินจะแย่แล้ว โชคดีจริงๆเลยเรา [เสี่ยวไป๋ มีตัดพ้อและเพ้อเล็กน้อย]

ณ โรงแรมซึหยาง

ว้าว!! โอ้วว~~ นั้นรถสุดหรูนี่ คงเป็นรถของคุณหนู หรือ คุณชายจากที่ตระกูลไหนแน่ๆ [เสียงพูดคุยของคนในงาน]

พึ่บ~ [เสียงเปิดประตูรถ]

เชิญครับคุณหนู

สาวสวย ผมสีขาว ผิวขาว หุ่นผอมเพรียว

และชุดที่ สุดแสนจะอลังการ ได้ลงมาจากรถ

ว้าว~~ น้้นคือเธอนิ หวัง ชิงชิง สวยสดงดงามมาก

ฉันเป็นผู้หญิงยังหลงเสน่ห์ของเธอเลย ใครได้เป็นแฟนคงโชคดีสุดๆ [เสียงของคนในงานที่แห่ชมในความงดงามของ หวัง ชิงชิง ]

บึ๊นๆ ~~

นั้นเสียงรถหรูมาอีกแล้วสินะ จะเป็นคุณชายหรือนางฟ้าแบบ หวัง ชิงชิง อีกกันนะ [เสียงผู้คนในงานต่างสงสัย]

พึ่บ~~

ผมน้ำตาล ขนาดตัวสมส่วน มีหน้าตาที่สุดแสนจะหล่อเหลา

OMG!! นั้นคือเขา!! คุณชาย ซึ ไค่

เป็นลูกชายของ ซึ ไห่ เจ้าของโรมแรมแห่งนี้ไง

หล่อมากค่ะแม่ ผัวฉ๊านนนน [เสียงสาวๆในงาน]

คุณชาย ซึ ไค่ ช่างดูเหมาะสม กับ เทพธิดา หวัง ชิงชิง ซ่ะจริง [ เสียงของคนในงาน]

เอี๊ยดด~~

มาอีกแล้วหรอ คุณชายจากที่ไหนอีกละทีนี้

[เสียงของ คนในงาน]

ทะ-แท๊กซี่!?

ปัดโถ่วก็นึกว่าจะเป็นคุณชาย จากไหนอีก ที่แท้ก็เป็นแค่ไอจน คนหนึ่ง เองสินะ [เสียงนินทาของคนในงาน]

**จากนั้นทุกคนที่เป็นรุ่นที่ 47 ต่างก็แยกย้ายกันไปนั่งโต๊ะ ของห้องที่เคยเรียนอยู่

หวัง ชิงชิง และ ซึ ไค่ ได้นั่ง ข้างกัน ทำเอาทุกคนต่างๆอุทาาว่า สองคนนี้ช่างเหมาะสมกันดีจริงๆ และแล้วเสี่ยว ไป๋ ของเราก็ได้เดินมานั่งอีกฝั่งของ หวัง ชิงชิง

เฮ้ย!! ไอนั้นมันคนนั่งแท๊กซี่มานี่ ไอหมอนั้นมันเป็นใครกันถึงกล้าไปนั่งข้างๆ เทพธิดาของเรา [เสียงของคนในงาน]

**เอาละๆ!! ในเมื่อทุกคนพร้อมกันแล้ว เรามาเริ่มฉลองงานเลี้ยงรุ่น ที่47 กันเลยดีกว่า เอาาาา ชน!!

[เสียงของผู้อำนวยการ]

ทุกคนในงานล้วนสนุกสนาน ร้องเต้นกันไป

แต่ทันใดนั้น ได้เกิดเหตุการณ์ที่ทำเอาทุกคนในงานต่างพากันไปหันมอง เพราะภาพที่ปรากฏตรงหน้า...

** คุณหนู หวัง ชิงชิง ครับได้โปรดมาคบกันผมได้รึป่าวครับ [เสียงของ ซึ ไค่ ]

ดูเหมือนว่าจะเป็นภาพของ การขอคบกันของหนุ่มสาวนั้นเอง

ตอบตกลงไปเลยสิ!! [มีเสียงๆหนึ่งได้ตะโกนออกมา]

ตกลงๆๆๆๆๆๆ!!! [เสียงของคนในงานต่างพากันเชียร์ ]

เสี่ยวไป๋ได้หน้าซีดเล็กน้อยและได้คุ่นคิดในใจฉันหวังว่าเธอคงจะไม่หักหลังฉันหรอกนะ หวัง ชิงชิง

.

.

.

ขอโทษด้วยค่ะ ฉันมีแฟนแล้ว

ทำเอาคนในงานและ ซึ ไค่เงียบกันเป็นแถวๆ

ทันใดนั้น หวัง ชิงชิง ได้เดินไปหา เสี่ยวไป๋และพูดออกไปว่า นี่แหละค่ะ คือคนในใจของฉัน

ด้วยคำพูดนั้นของ หวัง ชิงชิง ทำเอาคนทั้งหอ เงียบกันยิ่งกว่าเดิม

โอ้วไม่นะ เทพธิดาของฉันต้องพ่ายแพ้ให้ ไอยาจกนั้นได้ยังไง [ เสียงคนในงาน ]

ฉันต้องฝันไปแน่ๆ [ เสียงของคนในงาน ]

เป็นแค่ขยะแต่ได้เป็นแฟนกับเทพธิดา น่าอิจฉาจริงๆ [เสียงของคนในงาน]

ซึ ไค่ ได้รู้สึกโมโหอย่างมาที่มากล้าหักหน้ากันและสร้างความอับอายให้แก่เขา เขาได้เดินออกจากงานไป

และเขาได้ขึ้นรถพร้อมความโมโหอย่างสุดขีด

เขาได้สั่งคนของเขาให้ไปสืบ ค้นข้อมูลของ เสี่ยวไป๋ทั้งหมด

ท่านครับ! [เสียงเรียกของลูกน้อง ซึ ไค่]

ผมได้ให้ลูกน้องไปตรวจสอบมาหมดแล้ว มันชื่อ เสี่ยวไป๋ ทำงานอยู่ที่ บริษัทหลินไห่ จำกัด พ่อแม่เสียไปตั้งแต่8 ขวบ ตอนนี้อาศัยอยู่กับปู่ แถวชนบทครับ

ดีมาก! ทำงานได้ดี!!! สั่งคนไปจัดการปู่ของมันซ่ะ ทรมานปู่ของมันและอัดคลิปไว้ และไปจับตัว นางสารเลว หวัง ชิงชิง และ ไอเวร เสี่ยวไป๋มาให้ฉัน ซ่ะ

ขอรับนายน้อย

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ [เสียงหัวเราะสุดแสนจะชั่วร้ายของ หลิน เฟิง]

ณ โรงแรม ซึหยาง หลังจากจบงานเลี้ยงไป

นี่หวัง ชิงชิง กลับบ้านดีๆละ ฉันรักเธอนะ

วันนี้ทำเอาฉันหน้าเสียและดีใจมากเลยละ

[เสียงของ เสี่ยวไป๋ ]

อื้ม ฉันไม่มีวันทรยศนายหรอกนะ เสี่ยวไป๋

ฉันก็รักนายเหมือนกัน

[เสียงของ หวัง ชิงชิง]

กลับบ้านดีๆละ!! [ เสียงของทั้งสองคนที่พูดพร้อมกัน ]

ต่างคนต่างแยกย้ายกันไป

เสี่ยวไป๋ ได้โบกแท๊กซี่กลับบ้าน ที่หน้าโรงแรม

ในระหว่างทางที่เสี่ยวไป๋ กำลังนั่งแท็กซี่เกิดนั้น ได้มีรถ ยนต์สองคันได้ ประกบรถแท็กซี่และ ได้ยิงล้อ จนรถแท็กซี่เสียหลักคว่ำ คนขับแท็กซี่ได้ เสียชีวิตลง จากการพลิกคว่า แต่เสี่ยวไป๋นั้น ยังโชคดีที่บาดเจ็บเล็กน้อย

ในระหว่างที่เสี่ยวไป๋กำลังจะหนี ได้มี ชายปริศนาสองคน ได้จับตัวเขาไป

เสียงสาดน้ำได้ดังขึ้น เสี่ยวไป๋ได้สติขึ้นมา ในระหว่างที่กำลังจะได้สติ ได้มีเสียงของ ชายหนุ่มพูดขึ้น

ฮ่าๆ ตื่นแล้วสินะ เสี่ยวไป๋ ยินดีที่ได้รู้จัก [ เสียงทักทาย จาก ซึ ไค่

เสี่ยวไป๋ที่ได้สติ ได้เห็นห้องรอบของเขา มีแต่จอยักษ์มากมาย รวบๆตัวเขาเต็มไปหมด เขาสงสัยเป็นอย่างมากและ รู้สึกไม่ดีสุดๆ

ที่นี้คือที่ไหน และจับฉันมาทำไหมกัน !

[เสียงตะโกนถามของ เสี่ยวไป๋ ]

ฮ่าๆฉันก็แค่อยากจะเซอร์ไพรส์ แก่ด้วยวีดีโอพวกนี้เอง ไม่ต้องตกใจไปละ ฮ่าๆๆๆ

[เสียงหัวเราะอันสะใจของ ซึ ไค่]

แกเตรียมตัววีดีโอ พวกนี้ให้ดี ดีกว่านะเสี่ยวไป๋ ฮ่าๆ

และทันใดนั้น วีดีโอแรกก็เริ่มขึ้น.......................

.

.

.

ณ ห้องลับที่ไหนสักแห่ง

เอาล่ะเปิดคลิปแรกได้เลย

[คำพูดของ ซึ ไค่ได้ออกคำสั่งต่อลูกน้อง]

พึ่บ

อ๊ากก~! อ๊า~! เฮือก~!

เสียงอันทรมานได้ออกมาจากคลิปวีดีโอ

ค-คุณ ปู่!!! นี่พวกแกกำลังจะทำอะไรกับปู่ของฉันกัน!

[เสียงของเสี่ยวไป๋ ได้ถาม]

ท่านใดนั้น น้ำตาของ เสี่ยว ไป๋ ได้ไหลลงมา

และจิตใจ ของเขาได้ตกเป็นอย่างมาก เพราะนี่คือครอบครัวคนสุดท้ายของเขาที่มีอยู่ตอนนี้ เสี่ยว ไป๋ โกรธเป็นอย่างมาก แต่ก็ไม่สามารทำอะไรได้ แรง ก็ไม่มีแล้ว

**ซึ่งในคลิปๆนั้น ได้มีการทรมานปู่ของ เสี่ยว ไป๋ โดยการ ตัดแขน ตัดขา และควักลูกตา ตัดหู ปาดคอ และ ควักไส้ ทำเอา เสี่ยว ไป๋ หดหู่และถึงกับอาเจียนออกมา**

ฮ่าๆ เป็นยังไงบ้างละ เสี่ยว ไป๋ นี้มันแค่คลิปแรกเองนะ

แค่นี้แก ก็ทนไม่ได้แล้วสินะ ฮ่าๆ

[เสียงหัวเราะอันสะใจของ ซึ ไค่]

เอาละเรามาเริ่มคลิปที่สอง กันเลยดีกว่า ฮ่าๆ

ติ๊ง~

ไม่อย่านะ! ซึ ไค่ ไอสารเลว ไอระยำ!!

ฉันแจ้งตำรวจให้มาจับนายแน่

ฮ่าๆ คิดหรอว่าวันนี้เธอจะรอดจากฉันไปได้ หวัง ชิงชิง ฉันสารภาพเธอไปตั้งมากมาย แต่ทุกครั้งเธอก็เอาแต่ ปฏิเสธฉัน เธอคิดได้ยังไงถึงไปคบกับไอขยะนั้น จนก็จน

หึ! ถึงเขาจะจนแต่เขาก็ไม่ทำตัวเสเพแบบนาย กิน เที่ยว แถมเป็นเสือผู้หญิงอีกต่างหาก ไอเลวเอ้ยย!!

ปากดีนักน่ะ นางร่าววันนี้ฉันจะเปิดชิงเธอเอง ฮ่าๆ

ไม่อย่านะ! ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ .........

ไอเxี้ย ซึ ไค่!! ไอสารเลว [คำด่าของ เสี่ยว ไป๋ ที่ตะโกนออกมาพร้อมน้ำตา]

ฉันขอโทษนะ หวัง ชิงชิง ฉันมันเป็นได้แค่สวะ เวลานี้ฉันทำได้แค่มองดูเธอ

[ เสี่ยว ไป๋ เสียใจเป็นอย่างมาก ที่ไม่สามารถทำอะไรได้เลย ปู่ก็โดนฆ่าตายไปแล้ว แถมคนรักยังมาถูกแย่งชิงไปอีก]

** เสี่ยวไป๋ได้ โกรธเป็นอย่างมาก คล้ายๆสติของเขาจะเริ่มหลุดลอยออกไป จิตใจของเขาตอนนี้ แถบจะไม่เหลืออะไรแล้ว **

เสี่ยว ไป๋ ! อย่าพึ่งเป็นบ้าไปสิ! แฟนสาวของนาย รสชาติดีสุดๆไปเลยเพื่อน ฮ่าๆ

แกคงกำลังสงสัยสินะว่าทำไหมฉันถึงต้องทำถึงขนาดนี้

แกลองมองดูที่ ขาซ้ายฉันดีๆสิ ใช่ นี่คือขาเทียม

.

.

.

.

เมื่อ14 ปีที่แล้ว

ฮึ่บ! นี่คงเป็นชิ้นสุดท้ายแล้วสินะ

[พ่อของ เสี่ยว ไป๋ “หลิน ตง” ]

ขอบพระคุณมากเลยนะครับ ที่ใช้บริการ ทางบริษัทของเรา **หลิน ตง ได้กล่าวขอบคุณลูกค้า**

เอาละนี่ก็เป็นบ้านหลังสุดท้ายแล้ว คงได้เวลากลับไปที่บริษัทเอารถไปเก็บ แล้วก็กลับบ้านสินะ ~~

วันนี้มีงานสำคัญด้วยสิ วันเกิดของลูกชาย ต้องรีบกลับไปให้ทัน ก่อนถึงบ้านคงต้องแวะซื้อ ของขวัญให้ลูกหน่อยละกันนะ

[ หลิน ตง ได้พูดในใจคนเดียว อย่างสบายใจ]

แต่ในระหว่างที่เขากำลังขับอย่างสบายใจนั้น ได้มีเดฺ็กคนหนึ่งได้ เผลอวิ่งมาตัดหน้ารถ จนทำให้รถเขาเสียหลัก พลิกคว่ำในวันนั้น จนทำให้เขาเสียชีวิต และเด็กคนนั้นได้ ถูก เฉียว ที่ขาซ้าย ทำให้ขาของเขาเกิดการผิดลูบ

จนต้องทำให้ถูกตัดขามาใส่ ขาเทียม จนทุกวันนี้ และเด็กคนนั้นก็คือ ซึ ไค่

ซึ เจียง แม่ของ ซึ ไค่ ได้โกรธเป็นอย่างมากที่ ลูกของเขาต้องมาพิการ ต้องใส่ขาเทียม ถึงแม้ว่าลูกของเขาจะผิดที่วิ่งมาตัดหน้ารถ เธอนั้นได้ รู้ว่า คนขับคือ คนจาก ตระกูล เสี่ยว เธอได้สือข้อมูล และได้พยายาม ทำให้ครอบครัวของ เสี่ยว ไป๋ ได้มีหนี้มากมาย ทำอะไรก็โดนกีดกั้นไปหมด

.

.

.

ณ ที่บ้านของ เสี่ยว ไป๋

เสี่ยวไป และแม่ของเขา “เสี่ยว เย่” ได้นั่งอยู่ที่บ้าน รอพ่อกลับมางานวันเกิดของ ลูก แต่เวลาได้ร่ำเลยไป จนกระทั่ง

กริ๊ง~ ตื้ดดด~~

ใครโทรมากันนะ หรือจะเป็นพ่อกัน [เสี่ยว เย่ ได้สงสัยกับสายที่โทรเข้ามา]

สวัสดีครับ~ ใช่ครอบครัว คุณ เสี่ยว ตง รึป่าวครับ

ใช่แล้วค่ะ มีอะไรรึปล่าวค่ะ?

คุณนายทำใจดีๆไว้นะครับ คุณ เสี่ยว ตงได้ เสียชีวิต จากอุบัติเหตุ รถยนต์พลิกคว่ำนะครับ ตอนนี้เราได้นำศพของเขาไปไว้ที่ โรงพยาบาลแล้วนะครับ

ตุ๊บ!!! เสี่ยว เย่ ได้เป็นลมและ สลบไป จากการโทรมาของเจ้าหน้าที่

ฮัลโหล ครับคุณนาย!? เป็นอะไรรึป่าวครับ?

ฮัลโหล! ฮัลโหล!

แม่ครับ! แม่ครับ!! แม่!!!!

.

.

.

เช้าวันถัดมา

ได้เกิดการเสียชีวิตของ สองสามีภรรยา

เสี่ยวไป๋ ได้เสียใจเป็นอย่างมาก ที่พ่อกับแม่ของเขาได้เสียชีวิต ในวันเกิดของเขา ตอนนี้เขาเหลือเพียงแค่ ปู่ เท่านั้น

.

.

.

ณ ปัจจุบัน

ในเวลานั้นฉันรู้สึกว่า ฉันพอแล้วใจและไม่ได้แค้นอะไร ครอบครัวของแกแล้วก็เถอะ แต่ในวันงาน แกก็ได้ทำฉันเสียหน้า แถมยังมาแย่งเทพธิดาจากฉันไปอีก แถมแก่ยังเป็น ลูกของคนที่ทำฉันพิการอีก ฮ่าๆ ช่าง น่าบังเอิญจริงๆ ในตอนเรียนกันอยู่ที่มหาลัย ฉันไม่ได้สนใจแกเลยแม้แต่นิดเดียวด้วยซ้ำ แต่ก็นึกไม่ถึงเหมือนกันนะ ฮ่าๆๆ

ตอนนี้ชีวิตแกคงโดนทำรายแบบสมบูรณ์แล้วละ

ถ้าจะฆ่าแกทิ้งมันก็ดูแก จะสบายเกินไปนะ เอาเป็นฉันจะปล่อยแกไป ละกันฉันจะดูว่า แกจะใช้ชีวิตที่เหลือยังไง

ฮ่าๆ ปู่ก็ตาย แฟนก็โดนแย่งไปอีก ฮ่าๆๆๆๆ

ปั๊ง!!!!

ฮื้ม? นั้นเสียงอะไร แกไปตรวจสอบดูสิ !

ได้ครับนายน้อย!

.

.

.

5 นาทีผ่านไป

รายงานครับนายน้อย หวัง ชิงชิง ได้ทำการเอาปืนที่นายน้อยเก็บไว้ในห้อง เธอได้หาเจอแล้วทำการยิงฆ่าตัวตายครับ!

เห้อ~ งั้นสินะ น่าเสียดายส่ะจริงเลย ที่เทพธิดาต้องมาฆ่าตัวตายไป เสียของจริงๆ เอาเป็นว่าฉันยกร่างของเธอให้พวกแก ละกัน ถือว่าวันนี้ทำงานกันได้ดี

**เสี่ยว ไป๋ได้ยินทุกอย่าง เขาได้นั่งคอตก ไม่พูดอะไร ไม่มีกิริยาตอบโต้อะไร ทั้งสิ้น ร่าวครับว่าคนตาย]

ฉันเริ่มจะเบื่อแล้วสิ เอาล่ะพวกแกเอามันไป ปล่อยทิ้งไว้ข้างทางที่ไหนก็ได้ ต่อให้มันไปแจ้งตำรวจ ตำรวจก็คงทำอะไรฉันไม่ได้หรอก เพราะฉันได้ซื้อตำรวจ เมืองนี้ไว้หมดแล้ว

ได้ครับ นายน้อย!

.

.

.

20 นาที ต่อมา

เอาล่ะโยนไอขยะนี้ ลงไปตรงนี้แหละ ฮ่าๆๆ

** เสี่ยว ไป๋ ได้สิ้นหวัง เขาคิดอะไรไม่ออกแล้ว เขาอยากตายเป็นอย่างมาก เขาไม่มีจิตใจที่จะใช้ชีวิตอีกแล้ว**

ทำไหมกันนะ ชีวิตของฉันถึงทุกข์ทรมานแบบนี้

พระเจ้า กำลังเล่นตลกอะไรอยู่กับฉันอยู่กันนะ ชีวิตถึงระยำขนาดนี้

เสี่ยว ไป๋ ได้ลุกขึ้น และเดินตรงไปข้างหน้าตรงไปแบบไร้จุดหมาย ร่างกายของเขาไม่ต่างจากร่างที่ไร้วิญญาน

เขาได้เดินจนมาถึงสะพาน เขาได้ตัดสินใจยืนขึ้นไปบนสะพาน เขาได้คิดที่ฆ่าตัวตาย

** เห้อ ฉันขอตายซ่ะดีกว่าต้องใช้ชีวิต เxี้ยๆแบบนี้ ไอพระเจ้าเฮงซวย ชาติหน้ามีจริงฉันขอเกิดที่ต่างโลกมีชีวิตที่แสนจะมีความสุข และมีสกิลเทพๆ แบบในนิยายที่ฉันอ่านมาก็คงดีสิ ฮ่าๆๆ มันก็เป็นได้แค่ฝันเท่านั้นแหละ **

เสี่ยว ไป๋ได้โดนลงจากสะพาน เขาได้ตัดสินจบชีวิตที่บ้านี่ลง

ในระหว่างที่ร่างของ เสี่ยว ไป๋ กำลังจบดิ้นลงแม่น้ำ

** พ่อ~~

แม่~~

ปู่~~

หวัง ชิงชิง~~

หวังว่าเราจะได้เจอกันอีกในชาติหน้านะ

ตระกลู ซึ ฉันจะจำพวกแกไว้**

.

.

.

ณ Dark world

หื้อ นี่เรายังไม่ตายหรอกหรอ แล้วที่นี่มันที่ไหนกัน

ต้นไม้เต็มไปหมด แถม ท้องฟ้าสีแดงน่ากลัวสุดๆ

ฉันจำได้ ฉันได้ฆ่าตัวตายไปแล้วนิ หรือว่าฉันจะได้มาเกิดใหม่ที่ต่างโลกกันนะ นี่มันก็ดีสุดๆไปเลยไม่ใช่รึไง

ฉันจะได้เริ่มชีวิตใหม่ ในต่างโลก

[เสี่ยว ไป๋ ได้ตกใจและมึนงง เป็นอย่างมากที่ได้มาต่างโลกจริง แถมเขายังดีใจสุดๆ ที่จะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ ในต่างโลก]

(แต่เขานั้นไม่รู้ตัวเลยว่า โลกแห่งนี้มันไม่ได้สวยงามอย่างที่เขา วาดไว้ แถมตอนนี้ได้มีตัวอะไรบ้างอย่างกำลังคืบคลานเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็ว)