Love Or Not Love, It'S Up To You.[ รักไม่รักก็อยู่ที่คุณ]
มึงอ่ะแหล่ะ
พึ่งเปิดเทอมแม่งจะสายเลยหรอวะมึง!!!!
ภูผา[ม.5]
เหี้ยไรนักหนาวะไอป่าช้า!!!
ดีคับผมถูผาสุดหล่อพึ่งอยู่ม.5อายุหรอ มันก็แค่ตัวเลขอ่ะ•`♡`•
ผืนป่า[ม.6]
มึงตื่นไอสัส!!
ผืนป่า[ม.6]
แม่งจะเจ็ดโมงอยู่ละ
ดีคับผมผืนป่าพี่ชายไอ้ผามัน อยู่ม.6 และผมว่าผมหล่อมากขนาดผู้ชายยังชอบ
ภูผา[ม.5]
ปีที่แล้วกูไปโรงเรียนตั้งเก้าโมง~
ผืนป่า[ม.6]
แล้วเข้าห้องปกครองตั้งแต่วันแรกอ่ะนะ?
ผืนป่า[ม.6]
เร็วด้วยกูทำมาม่าไว้ให้มึงละ
ภูผา[ม.5]
เช้ามาแม่งแดกมาม่าเลยหรอวะ
และใช่คับพวกเราสิงคนจนมากแต่ที่ยังเรียนมาถึงม.5-6ได้เพราะพวกผมเป็นเด็กทุนคับ เห้อชีวิต
ภูผา[ม.5]
//เดินไปอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟัน
ภูผา[ม.5]
กูใส่ชุดนี้ดีปะวะ
ภูผา[ม.5]
ชุดนี้แหละแม่งไม่มีอะไรจะใส่ละ
ภูผา[ม.5]
แล้วไมมึงไม่แดกรอวะไอ้ป่าช้า
ผืนป่า[ม.6]
ถ้ากูกินก่อนเดี๋ยวม๊ากับป๊าที่ดูอยู่ก็ถีบกูพอดี
ภูผา[ม.5]
พูดเหมือนม๊ากับป๊ายังอยู่อ่ะมึง55
และก็ม๊ากับป๊าพวกผมก็พวกเขาทิ้งพวกผมไปแล้วคับ พวกเขาเคยบอกว่าจะไปทำงานสุดท้ายก็เอาไว้ให้แค่เงินและก็ทิ้งพวกเราไปเมื่อสอวปีก่อน
ผืนป่า[ม.6]
เสื้อมึงอ่ะแหวกไปไหน
ภูผา[ม.5]
ใส่ยังกะว่าอากาศมันหนาวมากอ่ะ
ผืนป่า[ม.6]
ตรงไหนก่อนค้าบไอ้ผา
ภูผา[ม.5]
กูแดกจะเสร็จละนะ
ภูผา[ม.5]
ถ้ามึงแดกเสร็จที่หลังกูมึงเตรียมล้างจานเลยนะไอป่าช้า
ผืนป่า[ม.6]
มาดิค้าบไอ้น้องรัก
จากนั้นพวกผมก็รีบกิน เพราะว่าไม่อยากล้างจานแต่สุดท้ายผมเป็นคนที่กินเผ็ดไม่เก่งก็มัวแต่กินน้ำจนไอ้ป่าช้ามันชนะผมจนได้
ภูผา[ม.5]
มึงใส่พริกให้กูเยอะชิบหายเลยซื้ดด..
ภูผา[ม.5]
คอยดูเถอะไอ้ป่าช้า
จากนั้นผมก็ไปล้างจาน และพวกผมสองคนก็ได้เดินไปโรงเรียนด้วยกันแต่มันก็ไม่ได้เป็นเหมือนคนปกติเพราะพวกผมถ้าใครพูดไรขัดหูกันนิดหน่อยก็ต้องมีด่ากันบ้าง แต่พวกผมก็ไม่เคยวางมวยกันสักครั้ง เพราะถ้าเป็นอะไรขึ้นมาแล้วต้องไปโรงพยาบาลล่ะก็...ใช่คับพวกผมจ่ายไม่ไหว
ภูผา[ม.5]
//เดินเข้าโรงเรียน
ผืนป่า[ม.6]
//เดินอยู่ข้างๆ
พี่ผืนป่าสุดหล่อของหนู~~!!!
เทรย์[ปี1]
ผา ผืนป่าพี่ให้
ภูผา[ม.5]
นี่มันสร้อยที่ผมอยากได้เลยอ่ะพี่เทรย์!!!
เทรย์[ปี1]
ถ้าชอบก็เอาไปเถอะ
เทรย์[ปี1]
ถือว่าเป็นของขวัญวันเปิดเทอม^^
ผืนป่า[ม.6]
ไม่เป็นไรก็ได้คับพี่เทรย์
ผืนป่า[ม.6]
มันแพงเกินไปพวกผมจ่ายไม่ไหวหรอก
ผืนป่า[ม.6]
ถ้าไอ้ผามันอยากได้เดี๋ยวผมเก็บตังซื้อให้มันก็ได้คับ
ภูผา[ม.5]
แต่พี่เทรย์เขาให้เลยนะมึง!!
ภูผา[ม.5]
อย่าเสียมารยาทดิไอ้ป่าช้า!!
เทรย์[ปี1]
พี่ก็รู้จักพวกแกมาตั้งแต่พวกแกยังอยู่ป.ห้าป.หกละนะ
เทรย์[ปี1]
สอนการบ้านให้แทบทุกวันแถมยังช่วยค่านู่นนี้อีกตั้งหลายอย่าง
เทรย์[ปี1]
แค่นี้ถือว่าจิ๊ปๆ
ภูผา[ม.5]
ขอบคุณคับพี่เทรย์!!//รับมา+ไหว้
ผืนป่า[ม.6]
ขอบคุณคับพี่^^
ใกล้ได้เลือกสภานักเรียนแล้วมานี่เลย!!
ภูผา[ม.5]
มึงพูดตามกูไมวะไอ้ป่าช้า!
พี่เทรย์กับพวกพี่ผานี่เหมือนเป็นพี่น้องกันจริงๆเลยเนอะแก!!
ทีระพัต[อาจารย์]
นักเรียนคับ^^
ทีระพัต[อาจารย์]
ใกล้ได้เวลาเช็คชื่อแล้วกรุณากลับห้องด้วยคับ^^
ภูผา[ม.5]
สวัสดีคับจารย์ที//ไหว้
ทีระพัต[อาจารย์]
คับภูผา^^
ผืนป่า[ม.6]
สวัสดีคับ//ไหว้
ทีระพัต[อาจารย์]
//ยิ้มรับ
ทีระพัต[อาจารย์]
เกือบสายเลยนะนายสองคนน่ะ
ภูผา[ม.5]
ก..ก็นิดหน่อยคับจารย์
ภูผา[ม.5]
งั้นผมขึ้นห้องก่อนนะคับจารย์
ทีระพัต[อาจารย์]
เดี๋ยวอาจารย์ก็ต้องไปดูนักเรียนห้องอาจารย์เหมือนกัน
ผืนป่า[ม.6]
ไปก่อนนะคับอาจารย์
ทีระพัต[อาจารย์]
คับนักเรียน^^
ไอ้13
ดีครัชผมปอมเปย์เรียกว่าปอมหรือเปย์อย่างใดอย่างหนึ่งก็ได้คับ ผมเป็นเพื่อนสนิทคนเดียวของไอ้ผามัน ผมเป็นเพื่อนกับมันมาตั้งแต่ม.2ละ
ภูผา[ม.5]
ก็ไอ้พี่ป่าช้าอ่ะแหล่ะ
ทีระพัต[อาจารย์]
//เดินเข้ามา
ทีระพัต[อาจารย์]
เอาล่ะนักเรียนม.5
ทีระพัต[อาจารย์]
สองสามวันนี้ก็เชิญตามสบายก่อนนะ
ทีระพัต[อาจารย์]
พึ่งจะเปิดเทอมยังไม่มีเรียน
ทีระพัต[อาจารย์]
งั้นอาจารย์ไปสอนน้องป.ปลายก่อนนะ
ทีระพัต[อาจารย์]
//เดินออกไป
ภูผา[ม.5]
กูได้หลับแล้วเว้ย
ปอมเปย์[ม.5]
มึงก็นอนตักกูก็ได้
ภูผา[ม.5]
//เอากระเป๋าวาง+นอน
ไอ้ผานี่มันเป็นโพขวาแน่ๆ//ก.ซ
ปอมเปย์[ม.5]
ซุบซิบเหี้ยไร!
ทีระพัต[อาจารย์]
//เดินเข้ามาในห้อง
ทีระพัต[อาจารย์]
นี่นายปวริศ
ทีระพัต[อาจารย์]
ไปช่วยอาจารย์เก็บงานน้องม.2หน่อย
ปอมเปย์[ม.5]
แปปนึงนะคับจารย์
ทีระพัต[อาจารย์]
เดี๋ยวตามอาจารย์มานะ
ปอมเปย์[ม.5]
ไอ้ผา!//เขย่าตัว
ปอมเปย์[ม.5]
ไปช่วยจารย์เก็บงานน้องม.2กับกูหน่อย
ปอมเปย์[ม.5]
//กอดคอภูผาไป
ปอมเปย์[ม.5]
เสียงดังชิบหาย
ปอมเปย์[ม.5]
นี่คนหรือลิงวะ
เมื่อผมและไอ้เปย์เดินเข้าห้องไป ผมกับไอ้เปย์หูนี่แทบแตกและผมก็ไม่วายรู้สึกเหมือนมีคนจ้องตลอดเวลาเดินไปเก็บงานของแต่ละคนแต่ด้วยความที่ผมยังง่วงๆอยู่เลยไม่ค่อยใส่ใจอะไรมาก
แต่พอผมเดินไปถึงน้องคนนึงปึ๊ปหัวใจผมนี่แทบหยุดมันก็คือไอ้น้องเลขที่13แม่ง จ้องผมตาเป็นมันแต่มันก็ดูเป็นคนเงียบๆแต่แม่ง 'น่าหวานมาก' แต่มันก็ดู'น่ากลัว'แถมไม่พอตอนมันยื่นใบงานให้ผมนะแม่งแอบเอามือมาจับมือผมด้วย
ภูผา[ม.5]
💭//คนเชี่ยไรแม่งน่ากลัวชิบ
ทิศเหนือ[ม.2]
💭//น่าจับทำเมียว่ะ
ทิศเหนือ[ม.2]
เดี๋ยวคับพี่//จับข้อมือ
ทิศเหนือ[ม.2]
พี่อยู่ม.อะไรหรอคับ^^
ภูผา[ม.5]
ม.5ห้องคิง มึงมีไร
ทิศเหนือ[ม.2]
ป่าวคับพี่คิง^^
เนี่ย บอกว่าอยู่ห้องคิงแม่งเรียกผมคิงเลยเด็กเวร เห้อผมละเหนื่อย นี่มันห้องคิงจริงรึป่าวเนี่ย
วายุ[ม.2]
มึงเล็งพี่คนนั้นใช่ปะ
ทิศเหนือ[ม.2]
มึงก็เอาพี่อีกคนละกันหว่ะ
ทิศเหนือ[ม.2]
กูรู้สึกถูกชะตากับพี่คนนี้หว่ะ
ทีระพัต[อาจารย์]
ขอบคุณนะนายปวริศ นายภูรพัตร
ภูผา[ม.5]
บวกคะแนนหน่อยก็ได้นะคับ~~
ทีระพัต[อาจารย์]
ไม่ต้องเลย
ปอมเปย์[ม.5]
มันก็เป็นอย่างนี้แหล่ะคับจารย์
ทีระพัต[อาจารย์]
เดี๋ยวอาจารย์หารให้
ทีระพัต[อาจารย์]
หรือจะไม่เอา
ทีระพัต[อาจารย์]
หึๆ//ส่ายหัว
หลังจากนั้นผมและไอ้เปย์ก็เดินออกมาจากห้องพักครูของอาจารย์ทีระพัต
ภูผา[ม.5]
ไอ้น้องเลข13แม่งน่ากลัว ถึงหน้ามันจะหวานก็ตามเหอะ
ปอมเปย์[ม.5]
ไอ้น้องเลข12ก็เหมือนกันหว่ะ
ปอมเปย์[ม.5]
เดี๋ยวพวกมันก็มา
ผมนั้นที่เป็นคนจนมากกก เรียกได้ว่าน่าจะจนที่สุดในห้อง ไม่สิต้องเรียกว่าจนที่สุดในโรงเรียนเลยก็ว่าได้ แต่ไอ้ป่าช้ามันมีตังเยอะกว่าผมอยู่แล้วเพราะมันทำงานหลายอย่าง
และผมก็ได้ค้นกระเป๋ากางเกงผมค้นแล้วค้นอีกผมก็ไม่เจอกระเป๋าตังเลยแม้แต่เหรียญบาทเหรียญสิบของผมที่พกมาผมก็ไม่เจอ และใช่คับนั้นคือเงินที่ไอ้ป่าช้ามันให้มาสำหรับพอซื้อข้าวและขนม เมื่อผมเจออย่างนั้นผมนี่ถึงกับหน้าซีดเลย
ภูผา[ม.5]
เงินกูหายหว่ะมึง!!!
ภูผา[ม.5]
ไอ้ป่าช้าแม่งยังไม่มีให้เพิ่มแน่เลย
ปอมเปย์[ม.5]
มึงเอาเงินกูก่อนมั้ย!?
ภูผา[ม.5]
กูว่ากูเอาไว้ดีแล้วนะ!!
ทิศเหนือ[ม.2]
พี่คิงคับ!!//วิ่งมา
ภูผา[ม.5]
เลิกเรียนแล้วรึไง!
ทิศเหนือ[ม.2]
นี่ประเป๋าตังพี่รึป่าวคับ//ยื่นให้
ภูผา[ม.5]
มึงเจอที่ไหนเนี่ย!
ทิศเหนือ[ม.2]
ตรงบรรไดตรงนั้นอ่ะคับ^^
ภูผา[ม.5]
ขอบใจมึงมากละกัน//ตบไหล่
ทิศเหนือ[ม.2]
ผมขอเฟสพี่หน่อยได้มั้ยอ่ะ
ภูผา[ม.5]
ไปมึง//กอดคอปอมเปย์เดินไป
ทิศเหนือ[ม.2]
ไม่รู้จักบุญคุณกันเลยนะพี่คับ~^^
5,000
ภูผา[ม.5]
แดกข้าวผัดก็ได้มั้ง
ปอมเปย์[ม.5]
กูแดกบะหมี่ละกัน
จากนั้นผมและไอ้เปย์ก็แยกกันไปซื้อข้าวและน้ำมานั่งกินด้วยกันที่โต๊ะเบอร์10ของโรงอาหาร แต่ในขณะที่ผมและไอ้เปย์กำลังกินข้าวที่ซื้อมาอยู่นั้นไอ้เด็กเวรม.2ห้องคิงสองคนนั้นมันก็เข้ามาแจมที่โต๊ะเดียวกับผม
ภูผา[ม.5]
เชี่ยไรของมีงเนี่ย
ทิศเหนือ[ม.2]
ผมก็แค่อยากมานั่งด้วย
ทิศเหนือ[ม.2]
ผมกับเพื่อนเป็นเด็กใหม่เลยไม่ค่อยรู้จักใครน่ะคับ^^
ทิศเหนือ[ม.2]
ผมทิศเหนือนะคับ
ภูผา[ม.5]
แล้วมึงแดกอะไรอ่ะ
ทิศเหนือ[ม.2]
ก็ข้าวที่พ่อบ้านผมทำมาให้น่ะคับ
ทิศเหนือ[ม.2]
พี่อยากกินมั้ย
ภูผา[ม.5]
แม่งน่ากินหว่ะ!!
เมื่อผมเห็นอาหารของไอ้13 เอ้ยไอ้เหนือ อาหารของมันโคตรน่ากินและดูเหมือนว่ามันจะรวยมากแถมยังอยู่ห้องคิงอีกแม่งผมละอิจฉามัน
ปอมเปย์[ม.5]
แล้วของมึงล่ะไอ้ยุ
เสียงกลืนน้ำหลายของผมและไอ้เปย์ดังขึ้นพร้อมกันเพราะอาหารของไอ้เหนือและไอ้ยุมันโคตรน่ากิน
ภูผา[ม.5]
//หยิบมือถือขึ้นมา
ปอมเปย์[ม.5]
.-.- -- ..- -.--. -. ..- .- --. ..-.. -. .... .-- ..- .-...
(แม่งน่ากินหว่ะ)
ภูผา[ม.5]
-..-. .-. ..-.. -.--. .-..- -...- ..- . .... .. ...- -.-- -.-.-- -.-.--
(จริงไอ่เหี้ย!!)
ทิศเหนือ[ม.2]
พวกพี่พิมพ์ไรกันอ่ะคับ
ทิศเหนือ[ม.2]
ผมไม่เห็นเข้าใจเลย
ภูผา[ม.5]
มึงไม่ต้องรู้หรอก
ภูผา[ม.5]
กูลืมบอกชื่อกูไปเลย
ปอมเปย์[ม.5]
กูชื่อปอมเปย์เรียกปอมหรือเปย์อย่างใดอย่างหนึ่งก็ได้
ปอมเปย์[ม.5]
แล้วพวกมึงเป็นเด็กใหม่หรอ
วายุ[ม.2]
พวกผมพึ่งมาวันแรกเลย
วายุ[ม.2]
และพวกก็รู้จักแค่พวกพี่นี่แหล่ะ
ปอมเปย์[ม.5]
ถ้าอยากรู้อะไรก็ถามพวกกูละกัน
ปอมเปย์[ม.5]
ยังไงพวกกูก็เป็นรุ่นพี่
วายุ[ม.2]
💭//เดี๋ยวก็เป็นเมียพวกผม:)
ทิศเหนือ[ม.2]
💭//เดี๋ยวผมจะทำให้พี่เรียกผมว่าพี่แทนเอง:)
หลังจากนั้นพวกเราสี่คนก็นั่งกินข้าวด้วยกันแต่ผมและไอ้เปย์ก็นั่งกินไปด้วยจ้องอาหารไอ้เหนือและไอ้ยุไปด้วย และผมกับไอ้เปย์น่าจะจ้องมากเกินไปจนไอ้เหนือและไอ้ยุต้องถามพวกผม
วายุ[ม.2]
พวกพี่จ้องทำไมหรอคับ
ทิศเหนือ[ม.2]
พวกพี่อยากกินหรอ
ปอมเปย์[ม.5]
ใครจ้องไม่มี!!
ทิศเหนือ[ม.2]
พวกผมให้พวกพี่กินก็ได้นะ^^
ทิศเหนือ[ม.2]
พี่ต้องให้ที่อยู่ เบอร์โทร เฟส และพี่จะต้องไปเที่ยวบ้านผม
ทิศเหนือ[ม.2]
งั้นพี่ไม่ต้องกินนะ
ผมตอบมันไปอย่างห่วนๆเพราะว่านานๆทีจะได้กินของแบบนี้ และผมก็อยากเอาไปให้ไอ้ป่าช้ามันด้วย
ทิศเหนือ[ม.2]
งั้นสลับกันนะคับ
ทิศเหนือ[ม.2]
พี่กินของผมผมกินของพี่
ทิศเหนือ[ม.2]
//สลับถ้วยกัน
ปอมเปย์[ม.5]
เออ..คือเอิ่ม..
วายุ[ม.2]
ผมไม่เรื่องมากเหมือนไอ้เหนือหรอก
วายุ[ม.2]
แค่พี่ให้ผมป้อนและไปเที่ยวบ้านผมก็พอ
จากนั้นผมกับไอ้เหนือก็สลับถ้วยกันและกินแบบปกติแต่ไอ่ที่ไม่ปกติก็คือคู่ไอ้เปย์กับไอ้ยุมัน ไอ้เปย์มันต้องโดนไอ้ยุป้อนข้าวให้จนเหล่าบรรดาสาววายที่นั่งอยู่ใกล้ๆต่างหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายกันให้วุ่น
หลังจากที่พวกผมกินเสร็จก็ได้ไปซื้อขนมกันแต่ด้วยความที่ผมมีเงินน้อยเลยซื้อแค่นมสตอเบอร์รี่มาหนึ่งขวดส่วนอีกสามหน่อก็ซื้อขนมที่จะกินและพวกผมก็ไปนั่งเล่นที่โต๊ะหินใต้ต้นลมแล้งหรือต้นราชพฤกษ์กัน
ทิศเหนือ[ม.2]
พี่คับนี่เฟสพี่ใช่มั้ยคับ
ทิศเหนือ[ม.2]
[พี่สะใภ้มึงไง]//ทำปาก
ทิศเหนือ[ม.2]
ป่าวหรอกคับพี่ผา~^^
นรา[ม.1]
แล้วจะแต่--!!//โดนปิดปาก
ทิศเหนือ[ม.2]
เอาเท่าไหร่ว่ามา
ทิศเหนือ[ม.2]
เอาเงินสดแทนได้ปะ มือถือไม่ว่าง~
ทิศเหนือ[ม.2]
//หยิบเงินให้
นรา[ม.1]
สวัสดีฮะพี่ผา ผมนราน้องเฮียเหนือ
ภูผา[ม.5]
ทำไมต้องเรียกไอ้เหนือว่าเฮียด้วยหรอ
นรา[ม.1]
อ๋อก็เฮียเหนือเป็นพี่ชายผมไง^^"
ภูผา[ม.5]
แล้วน้องเป็นเลสรุกหรอ
นรา[ม.1]
ไว้เจอกันครั้งหน้านะพี่ผา
ทิศเหนือ[ม.2]
น้องผมก็งี้แหล่ะมาๆไปๆ
ทิศเหนือ[ม.2]
พี่ชอบผู้ชายปะ
ภูผา[ม.5]
อยู่ที่ว่าคนๆนั้นจะรักกูจริงรึป่าว
ภูผา[ม.5]
แล้วไอ้เปย์กับไอ้ยุมัน..หายไปไหน
ปอมเปย์[ม.5]
เออๆนั้นแหล่ะ
ปอมเปย์[ม.5]
เชี่ยโดนหัวเต็มๆ
ใช่คับเมื่อผมที่ตอนแรกแทบไม่ได้นึกถึงอีกสองคนเลยพอมองหาภาพตรงหน้าขิงผมนั้นทำผมอึ้งไปเลยเพราะมันเป็นภาพที่ไม่เหมือนกับพี่น้องสอนกันเล่นเกมแต่มันเหมือนกับแฟนสอนกันมากกว่า
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!