ในเช้าที่สดใสผมได้ออกไปทำงานตั้งแต่เช้าพอผมไปถึงก็ลงเวลาลงวัดอุณภูมิเรียบร้อยแล้วนั่นผมเลยเข้าไปหลังร้านเพื่อที่จะเอากระเป๋าไปเก็บและในขณะที่ผมกำลังจะขึ้นไปหาของนั้นเองก็มีโซ่มาลัดขาผมเอาไว้และมีเหมือนลวดที่ผมนั้นมองไม่เห็นรัดตัวผมเอาไว้ และมีผู้หญิงคนนึงบอกว่า จะดีเหรอค่ะจับเขาไว้แบบนี้ ผู้หญิงอีกคนเลยบอกว่า เอาน่าแบบนี้คงไม่หนีไปไหนแน่ ผมเลยคิดในใจว่า แบบนี้แย่แน่ ยังไงก็ต้องหาวิธีอะไรสักอย่างเพื่อที่จะออกไปจากที่นี่ นี่คู่หูเปิดใช้การติดตั้งอาวุธแบบอัตโนมัติ เห้ยคู่หูแบบนั้น นายจะแย่เอาน่ะ ไม่เป็นไรหรอกฉันมีแผนอยู่ ตามนี้นะคู่หู ช่วยไม่ได่นะจะทำตามที่นายบอกแล้วกัน หลังจากนั้นผู้คนนั้นเลยบอกต่อไปว่า แล้ว เรย์กิกับริโกะล่ะ ไมกะเลยบอกว่าคุณริโกะเข้าห้องน้ำอยู่อ่ะค่ะส่วนคุณเรย์กิก็ยืนเฝ้าคุณริโกะอยู่ มิยาซากะ เลยบอกว่าจริงๆเลยสองคนนั้นต้องให้ฉันมาคุมเองตลอดเลยและมิยาซากะเลยบอกกับเอนะว่า เอนะอย่าปล่อยให้หนีไปหล่ะถ้าเรย์กิรู้เดี๋ยวพวกเราจะแย่ เอนะเลยบอกว่า ฉันไม่ต้องให้เธอมาสั่งฉัน ฉันก็จะทำแบบนั้นอยู่แล้ว ขณะที่เหล่าวัลคิวลี่กำลังคุยกันอยู่ผมเลยบอกแค่ว่า นี่! ฉันหิวน้ำอ่ะแล้วก็อยากเข้าห้องน้ำด้วย ช่วยปล่อยฉันได้รึเปล่า  มิยาซากะ เลยบอกต่อไปว่า เฮอะ! คิดจะหนีล่ะสิ ฉันไม่ปล่อยให้นายหนีหรอกนะ ผมเลยบอกว่า ฉันไม่คิดที่จะหนีหรอกน่า มิยาซากะเลยบอกกับเอนะต่อไปว่า เอนะถ้าเจ้านี้คิดหนี ลัดให้ตายเลยนะ เอนะเลยบอกต่อไปว่า ฉันบอกว่าเธออย่ามาสั่งฉันไง ไมกะเลยบอกกับมิยาซากะว่า ปล่อยเขาไปเถอะค่ะ ขืนให้อยู่แบบนี้ลำบากกับเขาด้วย มิยาซากะเลยบอกกับเอนะว่า ช่วยไม่ได้นะ เอนะปลดลวดออก เดี๋ยวฉันจะปลดโซ่เอง เอนะลังเลยบอกแค่ว่า จะปล่อยไปจริงๆเหรอ มิยาซากะเลยบอกว่า ไม่ต้องห่วงหรอกถ้าคิดจะหนีจะใช้โซ่นี้รั้งเอาไว้ไม่ให้หนีไปไหนเลยและเอนะกับมิยาซากะก็ปลดลวดกับโซ่ออก และผมก็ถูกโซ่ปลดขาออกแล้วลวดที่ลัดตัวผมก็ถูกปลดออก มิยาซากะเลยพูดได้แค่ว่า ถ้านายอยากจะไปกินน้ำหรือจะไปทำอะไรก็รีบไปซะ-มิยาซากะพูดได้แค่นั้นก็หยุดพูดลง ผมเลยก้มหน้าและยิ้มออกมาแล้วบอกแค่ว่า คู่หูติดตั้งอาวุธแบบอัตโนมัติ อะโอ้ หลังจากนั้นก็มีแสงห่อหุ้มตัวของผมจนแสงนั้นจากหายไป มิยาซากะเลยตกใจแล้วบอกไปแค่ว่า ระ ร่างนั้นมัน ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย มิยาซากะเลยบอกกับเอมิกับไมกะว่า เอมิไมกะเตรียมรับมือ ไมกะเลยบอกว่า ไม่ต้องให้คุณมาสั่งฉันหรอกนะค่ะ เอมิเลยบอกว่า ใช่ค่ะไม่ต้องให้คุณมาสั่งหรอกค่ะและเอมิก็ใช้ปืนยิงมาหาผม ผมเห็นเลย ใช้หลังเท้าเตะอนุภาคนั่นขึ้นไปโดนกำแพงด้านบนจนเศษก้อนหินร่วงลงมา เอมิตกใจเลยบอกแค่ว่า อะไรค่ะนั่นไอ้ท่าแบบนั้นพอไมกะเห็นเลยบอกว่า ให้ฉันจัดการเองค่ะ และไมกะก็ใช้ธนูยิงมาหาผมพอผมเห็นผมเลยใช้เคียว หมุนรอบพอผมหมุนเคียวเสร็จทำให้เกิดพายุขนาดกลางพัดลูกธนูของไมกะจนแตกละเอียดจนหมด ไมกะตกใจเลยบอกแค่ว่า แค่สายลมอ่อนๆ ทำให้ลูกธนูของฉัน แตกละเอียดได้ในขนาดนี้...! และเอโกะก็เดินมาข้างหน้าพร้อมโล่ที่สุดจะเเข็งแกร่ง และผมเลยใช้เคียวโจมตีโต้กลับไปแต่ไม่เป็นผลเคียวแสงที่ผมโจมตีไปทำให้เอโกะใช้โล่กันเอาไว้ ผมเลยคิดว่า เป็นโล่ที่แข็งแกร่งยิ่งนักผมคิดแบบนั้นหลังจากนั้นเรย์กิกับริโกะก็ขึ้นมาพอดีพอผมเห็นผมเลยเข้าไปในสต๊อกที่เก็บพวกขนมและผมก็เข้าไปเปิดหน้าต่างตรงข้างเชลล์มาม่าพอผมเปิดหน้าต่างออกก็มีเหล็กกั้นอยู่พอผมคิดได้ดั้งนั้น ผมเลยหยิบปืนออกมาแล้วยิงเข้าไปยังเหล็กที่กั้นอยู่จนเกิดระเบิดขึ้นดัง ตู้ม! ดั่งสนั่นหวั่นไหวถึงยังข้างล่างและผมก็เอาขาข้างนึงเหยีบแล้วเอามือข้างขาวจับขอบหน้าต่าง ผมเลยหันมาตอบแค่ว่า ฉันไม่ยอมโดนจับง่ายๆหรอกนะ แต่ถ้าอยากจะตามฉันให้ทันก็รีบเข้าล่ะ ไปล่ะ! หลังจากนั้นผมก็กระโดดออกนอกหน้าต่างแล้วบอกเพียงว่าเจ็ตโหมดมีเหมือนปีกออกมาด้านข้างและมีไอพ่นออกมาจากด้านหลังของปีกทั้งสองและที่ขาสองและผมก็บินทะยานออกไป เรย์กิเลยบอกริโกะแค่ว่า ริโกะเธอตามไปที ริโกะตกใจเลยบอกแค่ว่า ฉะ ฉันเหรอค่ะ  เรย์กิเลยบอกว่า นอกจากเธอคงไม่มีใครแล้วล่ะ ฝากด้วยล่ะริโกะ ริโกะเลยบอกแค่ว่า โธ่! พวกคุณนี้จริงๆเลยนะค่ะเนี้ยหลังจากนั้นมริโกะก็ใช้ปีกของตัวเองบินตามผมไปขณะที่ผมกำลังบินออกห่างจากริโกะเรื่อยๆ จู่ๆก็มีใบมีดจะมาโจมตีผม พอผมหันกลับไปก็บอกแค่ว่า กงเล็บสายลมหลังจากนั้นผมเลยเหวี่ยงมือออกไปทำให้เกิดสายลมที่รุนแรงขึ้นจนทำให้ใบมีดเหล่านั้นปลิวหายไปในพริบตา และผมก็บินต่อไปเรื่อยๆหลังจากนั้นริโกะเลยบอกว่า หยุดสักทีเถอะค่ะ ฉันไม่อยากตามคุณไปไกลกว่านี้นะค่ะ ผมเลยบอกว่า ถ้าเกิดฉันหยุดเธอก็จะจับตัวฉันไปไหนก็ไม่รู้ดิและริโกะก็บินไล่ผมมาเรื่อยๆ ผมเลยคิดแค่ว่า ชิ! ตามไม่เลิกจริงๆ จะเอาไงต่อล่ะทีนี้ คู่หูผมพูดขึ้นมาว่า คู่หูฉันว่านายยอมให้เขาจับเถอะขืนนายหนีต่อไปแบบนี้ ไม่รู้จะไปสุดที่ไหนนะ ผมเลยพูดแค่ว่าจะดีเหรอแบบนั้น ยอมโดนจับตัวง่ายๆเนี้ยนะ คู่หูเลยบอกว่าอาจจะมีอะไรสนุกๆรออยู่ก็ได้ว่างั้นไหม ผมเลยตอบไปแค่ว่า ถ้ามันมีอะไรสนุกๆอย่างที่นายว่าจริงๆก็คงต้องลองดูหน่อย ถ้างั้น...!และหลังจากนั้นผมก็หยุดบินและริโกะก็เลยบินมาผมพอดีแต่เบรกไม่อยู่แต่โชคยังดีที่ผมรับตัวริโกะไว้ทัน ผมเลยบอกว่า เกือบไปนะ ถ้าเกิดฉันรับไม่ทันเธอคงร่วงไปนานแล้ว ริโกะเลยบอกทั้งที่หน้าแดงว่า ขะ ขอบคุณนะค่ะ แล้วก็ช่วยปล่อยฉันได้รึยัง มีคนอื่นมาทำแบบนี้ ฉันก็อายเป็นนะค่ะ พอผมเห็นสิ่งที่ผมทำผมเลยขอโทษริโกะไปว่า ทะ โทษทีมันเผลอหน่ะ ริโกะเลยถามผมว่า ตกลงคุณจะยอมช่วยพวกเราใช่ไหมค่ะ ผมเลยตอบกลับไปว่า ก็นะโดนบินตามมาซะขนาดนั้นก็คงต้องยอมหละ แต่ฉันมีข้อแม้อยู่หนึ่งอย่างนะ ริโกะทำหน้างงแล้วบอกแค่ว่า ข้อแม้อะไรค่ะนั้น ผมเลยบอกต่อไปว่า ถ้าเกิดทำให้ฉันสนุกได้ฉันก็จะไป แต่ถ้าไม่จะให้เธอไล่ตามฉันจนหมดแรงเลยดีไหม ริโกะเลยบอกว่า โธ่! ฉันไม่ไล่ตามคุณแล้วนะค่ะ แต่ถ้าคิดว่าเป็นความสนุกส่วนนึงของคุณเองจะขอคิดอีกทีค่ะผมยิ้มแล้วจากนั้นผมเลบอุ้มริโกะในถ้าของเจ้าหญิง ผมเลยบอกกับริโกะว่า เกาะแน่นๆล่ะริโกะเดี๋ยวจะพาไปหาพวกเรย์กินะและริโกะก็เกาะขอผม ผมเลยร้องโอ๊ะขึ้นมาแล้วบอกต่อไปว่า เกาะเบาๆก็ได้ริโกะ ถ้าเธอร่วงขึ้นมาฉันไม่รับผิดชอบชีวิตเธอนะ ริโกะหน้าแดงแล้วบอกขอโทษผมว่า ขะ ขอโทษค่ะ และก็บอกกับคู่หูว่า เปิดใช้พลังงานสำรองทีคู่หู คู่หูผมเลยบอกว่า จริงๆเลยนะนายเนี้ย แต่เอาเถอะ เปิดใช้พลังงานสำรองพอพลังงานสำรองถูกเปิดใช้ผมเลยบอกแค่ว่า เร่งความเร็วห้าสิบเปอร์เซนต์ไอพ่นหลังเท้าเริ่มมีไอร้อนขึ้นตัวปีกทั้งสองข้างของเจ็ทโหมดก็มีไอร้อนขึ้นเช่นเดียวกันหลังจากนั้นผมเลยทะยานออกตถวไปด้วยความเร็วระดับกลางเพื่อมุ่งไปหาพวกเรย์กิพอมาถึงผมก็ค่อยๆลงมาพอลงมาถึงทั้งไอพ่นตรงเจ็ทโหมดกับไอพ่นตรงหลังเท้าก็ดับลง ผมเลยบอกว่า ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงนะ แต่ฉันพาริโกะมาส่งแล้ว  เรย์กิเลยถามริโกะว่า เป็นไงริโกะเขาจะยอมไปกับ เรารึเปล่า ริโกะพูดได้เพียงว่า ยอมไปค่ะ เพียงแต่...! เรย์กิงงกับพูดของริโกะเลยถามริโกะไปเพียงว่า เพียงแต่ อะไรล่ะนั้น! ริโกะเลยบอกว่า เพียงแต่ ถ้าทำให้เขาสนุกในแบบของเขาได้ก็จะไปค่ะ ผมก็เลยบอกว่า ก็ตามนั้นนะขืนช้าฉันเปลี่ยนใจไม่ไปด้วยนะ เรย์กิเลยโมโหแล้วบอกแค่ว่า ไม่ต้องให้นายมาสั่งฉันหรอก มิยาซากะไปกันเถอะ มิยาซากะเลยบอกว่า เธอนี่ปากไม่ตรงกับใจเลยนะแต่ช่างเถอะ ถ้ามีเขาอยู่คงจะสนุกในแบบที่เขาว่า เเละประตูมิติก็ถูกเปิดออก ผมอยู่ในใจว่า ความสนุกต่อจากนี้กำลังจะเริ่มอีกไม่นาน ในตอนหน้าจะเป็นตอนแรกของการพบพานของเหล่าวัลคิวลี่ทั้ง9ในชื่อตอนเจ้าหญิงแห่งดาบ ผู้ใช้ศาสตร์แห่งคมดาบ โปรดติดตามชม

ตอนที่1 วัลคิวลี่คนที่1เจ้าหญิงแห่งดาบ ผู้ใช้ศาสตร์แห่งคมดาบ

เจ้าหญิงแห่งดาบที่ใช้ศาสตร์แห่งดาบได้หลากหลายตำนานบทใหม่แห่งคมดาบได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว

ในเช้าของวันรุ่งขึ้นซึ่งเป็นเช้าที่สดใสและเหมาะแก่การเดทมากคนแรกที่ได้ออกเดทคือ เรย์กิหรือฉายาที่ว่า"เจ้าหญิงแห่งดาบ" นั้นเอง มิยาซากะเลยบอกว่าเธอได้เดทก่อนฉันเหรอเนี้ยแต่เอาเถอะฉันฝากเคนจิโร่ด้วยนะ ถ้าเธอเผลอเมื่อไรฉันจาเป็นคนแย่งมาเอง เรย์กิเลยบอกว่า ฉันไม่ยกเคนจิโร่ให้เธอหรอกนะ เขาคือคนสำคัญของฉัน ฉันไม่ยอมให้เธอได้เขาไปแน่ มิซากะเลยบองไปเพียงสั้นๆ ว่า โฮ! แล้วฉันจารอดูนะ ไมกะเลยบอกว่า ดีจังเลยนะค่ะคุณเรย์กิได้เดทคนเเรก เอมิ เลยบอกว่า ใช่ค่ะ ยังไงก็ฝากคุณเคนจิโร่ด้วยนะค่ะ ริโกะ เลยบอกว่า ฉันจาคอยเอาใจช่วยพวกคุณทั้ง2นะค่ะ เรย์กิเลยบอกต่อไปว่า ขอบคุณพวกเธอมากเลยนะ ฉันเองก็จาพยายามทำให้ดีที่สุดไม่ให้แพ้พวกเธอเลย เรย์กิเลยบอกต่อไปว่า แล้วเคนจิโร่หายไปไหนเนี้ยเป็นการเดทของฉันทั้งที ริโกะเลยบอกว่า ฉันเองก็ไม่เห็นตั้งแต่เช้าแล้วค่ะไม่รู้ว่าเขาไปไหน คุณมิยาซากะไม่ลองออกไปตามหาคุณเคนจิโร่ล่ะค่ะ มิยาซากะเลยบอกว่า ไม่ล่ะ ทำไมไม่ให้เรย์กิออกไปตามหาเคนจิโร่ล่ะ ป่านนี้ไม่รู้ว่าไปฝึกพิเศษกับ จิยะถึงขั้นไหนแล้วก็ไม่รู้ เนอะเรย์กิ! เรย์กิหน้าแดงแล้วบอกว่า ใครจาไปสนคนอย่างหมอนั้นล่ะ ฉันเป็นห่วงหมอนั้นก็เท่านั้นขอตัวไปดูเคนจิโร่ก่อนนะ หลังจากนั้นเรย์กิก็เดินออกไปหาเคนจิโร่ มิยาซากะเลยบอกต่อไปว่า จริงๆ เลยนะยัยเรย์กิปากไม่ตรงกับใจเลย แต่ถ้าเป็นแบบนี้คงจาไปรอดอยู่ ไมกะเลยบอกว่ามีอะไรที่พวกเราพอจะทำได้ไหมค่ะ ดูน่าเป็นห่วง2คนนั้นยังไงก็ไม่รู้ เอมิก็เลยบอกว่านั้นสิค่ะงั้นพวกเราไปดูคุณเคนจิโร่กันหน่อยไหมค่ะ ไมกะก็เลยบอกว่าก็ดีเหมือนกันนะค่ะไม่รู้ว่าคุณเคนจิโร่จาฝึกให้คุณจิยะถึงขั้นไหนแล้ว มิซากะก็เลยบอกว่า เฮ๋! ไมกะ รึว่าเธอแอบชอบเคนจิโร่งั้นเหรอ ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยนะเนี้ย ไมกะหน้าเเดงแล้วบอกต่อไปอีกว่า มะ ไม่นะค่ะ ฉันแค่เป็นห่วงคุณเคนจิโร่ก็เท่านั้นเอง ระ รีบไปกันเถอะค่ะ หลังจากนั้นทั้ง มิยาซากะ ไมกะ และเอมิทั้ง3คนก็เลยไปหาเคนจิโร่พอทั้ง3ไปถึงก็เจอเข้ากับเอโกะกำลังนั่งรอให้เคนจิโร่เดินมาหา ไมกะเลยถามเอโกะไปว่าแล้วคุณเคนจิโร่ล่ะค่ะ เอโกะก็ชี้ไปตรงลานฝึกเลยบอกว่า อยู่เขา2คนอยู่ตรงนั้นค่ะ ไมกะเลยสงสัยแล้วถามไปว่า เฮ๋!ไปทำอะไรตรงลานกว้างๆ ล่ะค่ะเนี้ย เอโกะเลยบอกต่อไปว่าไปฝึกพิเศษให้คุณจิยะอ่ะค่ะ ไมกะเลยตอบไปสั้นๆ ว่า อ๋อ งั้นเหรอค่ะ! และมิซากะก็ไปเจอเข้ากับเรย์กิซึ่งกำลังยืนรอเคนจิโร่อยู่ แล้วเดินเข้าไปถามสั้นๆ ว่า รอเคนจิโร่ อยู่เหรอ เรย์กิ! เรย์กิตอบเพียงสั้นๆ ว่า ใช่ค่ะ มีอะไรรึเปล่าค่ะ! มิยาซากะเลยตอบไปว่า เปล่าหรอกแค่คิดว่า2คนนั้นสนิทกันดีจังเลยนะ กลัวเธอจาหึงซะก่อนหน่ะ เรย์กิหน้าแดงแล้วบอกไปว่า คะ ใครมันจาไปหึงกันล่ะค่ะ อย่างเคนจิโร่ จาไปอยู่กับใครก็ไม่เกี่ยวกับฉันนิค่ะ ขอตัวก่อนนะค่ะ เป็นเดทแรกของฉันด้วย ไม่อยากให้พลาดอ่ะค่ะ งั้นฉันขอตัวก่อนนะค่ะ พอพูดจบเรย์กิก็เดินจากไป มิยาซากะก็เลยบอกไปว่า จริงๆ เลยนะยัยเรย์กิ ปากไม่ตรงกับใจจริงๆ เพราะแบบนี้เคนจิโร่ถึงได้ชอบรึเปล่านะ!หลังจากนั้นทั้งผมเเละจิยะก็เดินเข้ามาหาและก็เจอเข้ากับ มิยาซากะ ผมเลยถามมิยาซากะไปว่า แล้วเรย์กิล่ะไม่ได้อยู่กับเธอเหรอ! มิยาซากะก็เลยบอกไปว่า เรย์กิเดินกลับไปแล้วหน่ะ ป่านนี้คงจาหาชุดสวยๆ เพื่อไปเดทกับนายแน่ๆ เอ้าเคนจิโร่เดทแรกระหว่างนายกับเรย์กินิ อย่าให้ผู้หญิงต้องรอรีบไปซะสิ! ผมก็เลยบอกว่า จริงๆ เลยนะเธอเนี้ย งั้นฉันรีบไปหาเรย์กิก่อนนะ จิยะเลยบอกว่า ขอโทษนะค่ะที่ให้คุณมาฝึกพิเศษให้กับฉัน เป็นเดทแรกของคุณเรย์กิแท้ๆ ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ!ผมก็เลยบอกต่อไปว่า ไม่เป็นไรหรอก ยังไงฉันก็ฝึกพิเศษให้เธอเสร็จแล้ว! งั้นฉันขอตัวไปหาเรย์กิก่อนนะ ปล่อยให้รอนานๆ เดี๋ยวจาโดนโมโหใส่อีก งั้นฉันไปล่ะ มิยาซากะก็เลยบอกว่า ฝากดูแลเรย์กิแทนฉันด้วยนะจิยะเลยบอกกับผมเพียงสั้นๆ ว่า ขอให้โชคดีนะค่ะ! เอมิเลยบอกกับผมว่า ถึงจาน่าอิจฉาก็เถอะค่ะแต่ฉันจาเป็นกำลังใจให้เองค่ะ เอโกะก็เลยบอกว่า ยังไงก็ฝากเรย์กิด้วยล่ะ เรย์กิเขาอ่อนไหวง่ายหน่ะ ถ้าได้อยู่กับนายคงจามีความสุขกว่านี้ ผมก็เลยบอกไปว่า ยังไงก็ขอบคุณนะ เรย์กิฉันจาปกป้องและดูแลเอง หลังจากนั้นผมก็ไปหาเรย์กิเพื่อเริ่มการเดทของผมกับเรย์กิ พอผมมาถึงผมก็ได้เจอกับเรย์กิ เรย์กิเลยบอกกับผมว่า มาช้านะค่ะ! มัวไปทำอะไรอยู่ค่ะเนี้ย ผมก็เลยบอกว่า พอดีหาชุดที่จาใส่เพื่อมาเดทกับเธอนานไปหน่อยอ่ะ เรย์กิเลยบอกต่อไปว่า ช่วยไม่ได้นะค่ะ งั้นเราไปกันเถอะค่ะ! และผมกับเรย์กิก็เริ่มทำการเดทแรกของพวกเราทั้ง2กัน!และพวกเรา2คนก็ได้เริ่มเดทกัน เรย์กิหยุดแล้วบอกกับเคนจิโร่ว่า คุณเคนจิโร่ค่ะวันนี้ฉันแต่งตัวเป็นยังไงบ้างค่ะ! ผมเลยหันมาตอบว่า ก็ดูสวยดีนะเหมาะกับเธอไม่ว่าใครๆ ก็หลงรักเธอแน่เรย์กิ ฉันคงเป็นหนึ่งในนั้น! พอเรย์กิได้ยินที่ผมพูดออกไปก็หน้าแดงแล้วบอกกับผมว่าขอบคุณที่ชมนะเคนจิโร่แต่ฉันก็ไม่ได้เกลียดนายหรอกนะ! หลังจากนั้นพวกเราทั้ง2ก็เดินเข้ามายังห้าง เรย์กิเลยบอกว่า โฮ๋! เป็นห้างที่คนเยอะดีนะค่ะเนี้ย! ผมก็เลยบอกไปว่า ก็นะ ปกติก็มีคนมาเดินที่นี้เยอะอยู่ เรย์กิเลยบอกต่อไปว่า เราขึ้นไปดูชั้น2กันเถอะค่ะ และเรย์กิก็จับมือของผมแล้วเดินขึ้นบันใดเลื่อนเพื่อไปยังชั้น2 หลังจากที่พวกเราได้ซื้อของกันเสร็จแล้วนั้นพวกเราทั้ง2ก็ไปหาอะไรทานกันพอทานเสร็จนะหว่างที่กำลังจากลับมีปีศาจตัวนึงออกอาละวาดภายในห้าง เรย์ก็เลยบอกกับผมว่า รีบหนีกันเถอะมันอันตรายนะถ้าจาอยู่ที่นี้ต่อ ผมก็เลยบอกว่า เธอหน่ะรีบหนีไปซะ ฉันจาคอยถ่วงเวลาไว้ให้เองรีบไปซะ เร็วเข้า! และผมก็เห็นเข้ากับ มิยาซากะ ไมกะ เอมิ ริโกะ และจิยะ มิยาซากะเลยบอกว่า ช่วยไม่ได้นะ ฉันจาคอยช่วยนายเองล่ะกัน ไมกะเลยบอกกับริโกะว่ารีบอพยพผู้คนไปที่ปลอดภัยกันเถอะค่ะ คุณริโกะ! ริโกะตอบรับเพียงสั้นๆ ว่า ค่ะ ผมเลยบอกกับเรย์กิว่า เธอเองก็รีบอพยพไปกับพวกผู้คนซะ เรย์กิเลยบอกว่า แล้วนายหล่ะ จาให้ฉันทิ้งนายแล้วหนีไปได้ยังไง! ผมก็เลยบอกว่า เจ้านั้นเดี๋ยวฉันจัดการเอง เธอรีบไปซะ ผมก็เลยบอกกับมิยซากะว่า มิซากะใช้โซ่เธอรั้งปีศาจนั้นที มิซากะก็เลยบอกว่า นึกว่าจาให้รั้งนายซะอีกนะ เคนจิโร่! แต่ถ้านายขอมาก็ช่วยไม่ได้อ่ะนะ หลังจากนั้นมิซากะก็ใช้โซ่รั้งปีศาจตนนั้นเอาไว้ แต่ปีศาจตนนั้นแข็งแกร่งมาก จากนั้น โซ่ของมิซาก็ขาดออกจากกันง่ายดายมาก มิซากะเลยบอกขอโทษผมว่า ขอโทษนะเคนจิโร่ ปีศาจตนนั้นแข็งแกร่งมากโซ่ฉันเลยรั้งไว้ไม่อยู่ ผมก็เลยบอกต่อไปว่า งั้นเหรอ! ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันลุยเอง จากนั้นผมก็พุ่งเข้าไปหาปีศาจตนนั้น แต่กลับพลาดท่าจนทำให้ผมลงไปนอนอยู่กับพื้น ปีศาจตนนั้นแข็งแกร่งเกินจนผมไม่สามารถจัดการได้ ปีศาจตนนั้นเลยบอกกับผมว่า นายนี้มารนหาที่ตายจริงๆ เลยนะ ฉันจาฆ่านายตรงนี้เลยก็ได้ แต่ว่านายตอนนี้ไม่เหมาะที่จาให้ฉันฆ่าเลยสักนิด การเตรียมใจของนายมันยังครึ่งๆ กลางๆ อยู่เลย ฉันไม่อยากให้มือของฉันต้องเปื้อนเลือดให้กับคนอย่างนายหรอกนะ ทั้งอ่อนแอ่ ไร้พลัง ถึงจาเคยเป็นมนุษย์มาก่อนก็เถอะแต่ตอนนี้นายกลับเกิดใหม่เป็นปีศาจ ปีศาจที่แสวงหาความแข็งแกร่งอย่างฉันต่างมีคนมาพึ่งพาฉันแต่นายกลับเป็นเพียงปีศาจที่ตํ่าต้อยที่ไม่มีค่าพอจาให้ฉันต้องฆ่านายแท้แต่นิดเดียว ฉันหมดอารมณ์จาสู้แล้ว ถ้าสู้กับคนอ่อนแออย่างนายฉันคงจาเป็นปีศาจชั้นต่ำหน้าดู เอาไว้นายเตรียมใจพร้อมเมื่อไรค่อยมาสู้กับฉันก็แล้วกันนะ ไปล่ะ หลังจากนั้นปีศาจตนนั้นก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยจนเหลือเพียงผมที่ตอนนี้ไม่มีความรู้สึกใดๆ เลย เรย์กิรีบวิ่งมาหาผมแล้วบอกว่า คะ เคนจิโร่เป็นอะไรรึเปล่า แต่ผมก็ไม่ได้ตอบอะไรเพราะผมรู้ดีว่าตอนนี้ตัวผมเองยังไร้ซึ่งพลังต้องรอให้ใครสักคนมาปกป้องผมแต่ทั้งๆ ที่ผมจาเป็นฝ่ายที่จาต้องปกป้องใครสักคนแท้ๆ แต่กลับทำอะไรไม่ได้เลยผมตอนนี้เลยสมเพชตัวเองที่เป็นอยู่เป็นในตอนนี้! และพวกเราก็กลับมายังที่พัก ไมกะก็เลยบอกไม่ทันจบคำว่า คุณเคนจิโร่ค่ะ งั้นเราไป...ไมกะหยุดพูดเพียงแค่นั้นแล้วผมเลยบอกกับไมกะไปว่าขอโทษนะพอดีฉันเหนื่อยอ่ะขอตัวไปพักก่อนนะ แล้วไมกะก็บอกเพียงสั้นๆ ว่า ค่ะ! หลังจากนั้น ทั้ง มิยาซากะ ไมกะ เอมิ ริโกะ และ จิยะ ก็มารวมตัวกันที่ห้องอาหาร เรย์กิเลยถามไมกะไปว่าเคนจิโร่เป็นยังไปบ้าง ไมกะก็เลยบอกว่า ดูคุณเคนจิโร่เขาไม่ค่อยจาร่าเริงเลยค่ะ ตอนพวกเรากำลังนั่งรถกลับมา คุณเคนจิโร่ก็เอาเเต่นั่งนิ่งเงียบ ไม่ยอมพูดอะไรสักคำเลยค่ะ แบบนี้น่าเป็นห่วงนะค่ะ

มิยาซากะ ก็เลยบอกว่า นั้นสิน่าเป็นห่วงมากๆ เลย งั้นไมกะเธอไปเรียกเคนจิโร่มาที่ห้องอาหารทีนะ อีกเดี๋ยวจามีการประชุม เพื่อรับมือกับปีศาจตนนั้น ฉันฝากเธอด้วยนะไมกะ! ไมกะเลยบอกว่า ทำไมคุณไม่ไปเรียกเองล่ะค่ะคุณมิซากะ ให้ฉันไปเรียกให้ทำไม! มิยาซากะเลยบอกว่า ถ้าเกิดฉันไปเรียกเคนจิโร่มันจาดูแย่หนักกว่าเดิมนะ เป็นเธอแหล่ะดีแล้วไมกะ! ไมกะเลยบอกต่อไปว่า ช่วยไม่ได้นะค่ะเดี๋ยวฉันจาไปเรียกคุณเคนจิโร่ให้เองค่ะ! มิซากะเลยบอกต่อไปว่า ฝากเธอด้วยนะ ดูเคนจิโร่หดหู่ขนาดนั้นไม่รู้ว่าป่านนี้จาเป็นยังไงบ้าง ดูน่าเป็นห่วงยังไงก็ไม่รู้! ไมกะเลยตอบกลับไปว่า ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะคุณเคนจิโร่ฉันจาเป็นคนพามาเอง หลังจากนั้นไมกะก็เดินมาที่ห้องของผมแล้วบอกว่า คุณเคนจิโร่อยู่รึเปล่าค่ะ คุณเรย์กิจาเริ่มประชุมเเล้วนะค่ะ แต่ผมก็บอกไปสั้นๆ ว่า รอแปปนะจาไปเดี๋ยวนี้เเหละ และผมก็เดินมาเปิดประตูขณะที่สภาพผมตอนนี้ยังหดหู่อยู่พอผมเลื่อนประตูออกก็เข้ากับไมกะอยู่ตรงหน้าพอดี ไมกะเลยถามผมว่า เป็นอะไรรึเปล่าค่ะ พักหลังคุณดูไม่ค่อยร่าเริงเลย ผมเลยตอบกลับไปว่า ไม่มีอะไรหรอก มีประชุมใช่ไหม ไปสายเดี๋ยวโดนยัยนั้นว่าอีก และผมก็เดินออกไปโดยที่ไม่พูดอะไร โดยที่ไมกะเดินตามหลังอยู่ห่างๆ พอผมมาถึงก็เจอเข้ากับ มิยาซากะ เอมิ ริโกะ

ริโกะเลยบอกว่า คะ คุณเคนจิโร่มาสายนะค่ะเนี้ย ผมเลยเดินเข้ามานั่งโดยที่ไม่ได้พูดอะไรเลย และการประชุมก็เริ่มขึ้น ภายในนั้น มีวัลคิวลี่ทั้ง9คนคือ เจ้าหญิงแห่งดาบ เรย์กิ โซ่ตรวนผูกรั้ง มิยาซากะ ธนูมือฉกาจ ไมกะ นักแม่นปืน เอมิ

ปีกรวดเร็วดุจสายลม ริโกะ เสริมพลังการฟื้นฟู มายากะ มีดสายฟ้าฟาด จิยะ ลวดที่มองไม่เห็นที่ผูกรัดทุกสิ่ง เอนะ และการป้องกันสุดแกร่ง เอโกะและรวมถึงตัวผมด้วย เรย์กิเลยบอกว่า เอาล่ะ จาทำยังไงกับปีศาจนั้นดี ดูแข็งแกร่งมากด้วย มิยาซากะเลยบอกว่า นั้นสิ โซ่ฉันก็ตรึงมันไว้ไม่อยู่ ทำเอาโซ่ฉันขาดเลย ริโกะเลยบอกว่า ปีกฉันเองมันต้องเข้าไปใกล้ๆ อ่ะค่ะ แต่ฉันก็เข้าประชิดตัวปีศาจนั่นไม่ได้เลย เคนจิโร่แล้วนายหล่ะว่าไง พอเรย์กิมาถามถึงผมก็นึงคำพูดของปีศาจนั่นมาได้ว่า"นายนี้มารนหาที่ตายจริงๆ เลยนะ ฉันจาฆ่านายตรงนี้เลยก็ได้ แต่ว่านายตอนนี้ไม่เหมาะจาให้ฉันฆ่าเลยสักนิด การเตรียมใจของนายมันยังครึ่งๆ กลางๆ อยู่เลย ฉันไม่อยากให้มือของฉันต้องเปื้อนเลือดให้กับคนอย่างนายหรอกนะ ทั้งอ่อนแอ่ ไร้พลัง ถึงจาเคยเป็นมนุษย์มาก่อนก็เถอะแต่ตอนนี้นายกลับเกิดใหม่เป็นปีศาจ ปีศาจที่แสวงหาความแข็งแกร่งอย่างฉันต่างมีคนมาพึ่งพาฉันแต่นายกลับเป็นเพียงปีศาจที่ตํ่าต้อยที่ไม่มีค่าพอจาให้ฉันต้องฆ่านายแม้แต่นิดเดียว ฉันหมดอารมณ์สู้กับนายแล้ว ถ้าสู้กับคนอ่อนแออย่างนายฉันคงจาเป็นปีศาจชั้นต่ำหน้าดู เอาไว้นายเตรียมใจพร้อมเมื่อไรค่อยมาสู่กับฉันก็แล้วกันนะ" พอผมครุ่นคิดอยู่นาน2นาน ไมกะเลยถามไปว่า เราจาเอายังไงกับปีศาจนั้นดีค่ะ บอกวิธีที่จาจัดการกับปีศาจตนนั้นด้วยเถอะค่ะ! ผมเลยพูดขึ้นมาลอยๆ ว่า พวกเธอยังต้องการพลังจากฉันอยู่รึเปล่า! มิยาซากะเลยบอกว่า มันก็แน่อยู่แล้ว ฉันต้องการพลังของนายนะ ถึงนายจาไร้ซึ่งพลัง แต่นายก็เป็นพลังให้พวกฉันได้ฉันเชื่อเเบบนั้น! ริโกะ เลยบอกว่า ใช่ค่ะ ถึงตัวคุณจาไร้ซึ่งพลังพวกเราก็จาช่วยเหลือคุณเองค่ะ เพราะงั้น...!พอผมได้ยินที่ริโกะพูดผมเลยเงียบไปสักพักแล้วบอกว่า มีแต่ฉันที่ถูกพวกเธอช่วยเหลือมาตลอด แต่ตอนนี้คนที่จาคอยช่วยเหลือพวกเธอก็คือฉัน คนอย่างฉันไม่ยอมให้ใครเป็นฝ่ายต้องให้มาช่วยหรอกนะ ฉันนี่สิที่ต้องเป็นฝ่ายช่วยพวกเธอ น่าสมเพชตัวเองชะมัดตัวเองต้องเป็นฝ่ายคอยช่วยเหลือพวกเธอแท้ๆ แต่ฉันกลับโดนพวกเธอช่วยมาตลอดฉันนี้มันเป็นพวกไม่เอาไหนเลยนะ ที่ต้องให้พวกเธอคอยช่วยฉันมาตลอด ต่อจากนี้ฉันจาไม่พึ่งพาพวกเธออีก ฉันจาหาทางทำอะไรสักอย่างเอง ถ้าเกิดพวกเธอช่วยฉันไว้มากๆ ล่ะก็ตัวฉันเองก็ไม่มีค่าพอที่ใครจามาปกป้อง เพราะงั้นปล่อยฉันไว้ที่นี้เถอะจนกว่าปีศาจนั้นจามาฉันจาไม่ออกไปไหนทั้งนั้น ถ้าปีศาจนั้นมาก็ให้มันมาฆ่าฉันซะตายไปแล้วรอบนึงจาตายอีกรอบก็ไม่เห็นเป็นไรคนที่จาหายไปไม่ใช่พวกเธอแต่เป็นฉัน เพราะฉันไม่ควรอยู่บนโลกใบนี้! พอผมพูดจบเรย์กิก็เดินเข้ามาเเล้วตบหน้าผม ดัง ผัวะ! แล้วบอกว่า นายนี่มันเป็นคนที่อ่อนแออย่างที่ปีศาจนั้นว่าเลยนะ พวกฉันน่ะแข็งแกร่งพอจนไม่พึ่งพลังของนายก็จริง! แต่ว่านะเคนจิโร่ตัวนายตอนนี้ไม่มีค่าพอที่ใครจามาปกป้องหรอก พวกเราคอยช่วยเหลือนายมาตลอดไม่เคยทิ้งนาย แต่นายกลับบอกว่าตัวเองไร้ซึ่งพลังไม่ควรให้ใครมาปกป้อง ถึงนายจาไร้ซึ่งพลังแต่พวกเราต้องการนายฉันเคยคิดแบบนั้น แต่ตอนนี้ฉันขอเปลี่ยนความคิด ตัวนายตอนนี้ยังไม่สามารถปกป้องใครได้ ถ้านายอยากเป็นดาบของฉัน นายต้องแข็งแกร่งยิ่งกว่านี้ ตอนนี้นายยังเป็นดาบของฉันไม่ได้เลย ดาบที่พุพังแล้วใช้งานไม่ได้ฉันไม่ต้องการ ฉันเคยชอบนายนะเคนจิโร่แต่ตอนนี้ฉันเกลียดนายมากกับความคิดที่ว่าตายไปแล้วรอบนึงจาเป็นไรคนที่จากหายไปจากโลกนี้ไม่ใช่พวกเราแต่เป็นนายฉันเคยคิดว่านายไม่สำคัญกับใครแต่นายสำคัญกับฉันมากฉันเคยคิดแบบนั้น แต่ตอนนี้นายมันไม่สำคัญกับฉันแล้วเพราะว่านายในตอนนี้ไม่ใช่คนที่อยากจาพึ่งพา ถ้าเกิดนายหายไปพวกฉันเองก็คงอยู่ไม่ได้เหมือนกัน แต่นายในตอนนี้ไม่ใช่คนที่ฉันอยากจะอยู่ด้วย ความรู้สึกของฉันที่ฉันมีให้นายในตอนนั้นเป็นเพียงเเค่ความรู้สึกเล่นๆ สินะ นายไม่เคยจริงใจกับใครเลย คิดถึงแต่ตัวเอง ฉันเกลียดนายที่เป็นแบบนั้น ตอนนี้ฉันคงพึ่งพานายไม่ได้อีกต่อไปแล้วนายไม่มีค่าพอที่ฉันอยากจาอยู่ต่อด้วยนายจารอปีศาจนั้นมาฆ่านายก็แล้วแต่นาย นายจาอยู่หรือตายก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน เพราะงั้นฉันจาไม่พึ่งพานายอีกเพราะฉันเกลียดนายที่เป็นอยู่ในตอนนี้! หลังจากนั้นเรย์กิก็วิ่งออกไปทั้งที่มีนํ้าตา ไมกะบอกเพียงแค่สั้นๆ ว่า คุณเคนจิโร่ค่ะ ฉันว่าเรา... ไมกะพูดได้เพียงแค่นั้นแล้วผมก็บอกไมกะไปว่า ขอโทษนะ! พอดีฉันอึดอัดหน่ะขอตัวไปสูดอากาศข้างนอกก่อนนะ และผมก็เดินก้มหน้าแล้วเปิดประตูออกจากนั้นก็เดินออกไปข้างนอกในสภาพที่หดหู่ยิ่งกว่าเดิม พอผมออกไปได้ไม่นาน

ริโกะเลยบอกเพียงสั้นๆ ว่า จาเอายังไงดีค่ะเนี้ย มิยาซากะเลยบอกว่า เดี๋ยวฉันไปตามหาเรย์กิเอง ความจริงฉันก็ไม่อยากพึ่งเธอหรอกนะแต่นอกจากเธอเเล้วก็คงไม่มีใครที่ฉันพึ่งได้เลย มิยาซากะเลยบอกต่อไปสั้นๆ ว่า ไมกะ ฉันฝากเคนจิโร่ด้วยนะ! ไมกะเลยตกใจแล้วบอกว่า ฉันเหรอค่ะ! ทำไมไม่ให้คุณริโกะไปล่ะค่ะ ริโกะเลยบอกว่า พอดีฉันปลอบใจคนไม่ค่อยเก่งเท่าไรอ่ะค่ะ เพราะงั้นไมกะฝากเคนจิโร่ด้วยนะถ้าเป็นเธอคงจาทำอะไรสักอย่างกับเคนจิโร่ได้แน่! ไมกะเลยบอกว่าไม่ต้องห่วงหรอค่ะคุณเคนจิโร่ฉันจาเป็นคนไปปลอมเอง ถึงเขาจาไม่ต้องการก็เถอะ!หลังจากนั้นไมกะออกมาตามหาผม ตัวผมได้แต่นั่งคิดว่าทำไมตัวเองถึงได้น่าสมเพชแบบนี้ทั้งที่ต้องเป็นฝ่ายปกป้องแต่กลับถูกปกป้องซะเองแล้วผมเลยบอกกับตัวเองว่า ฉันนี่มันน่าสมเพชตัวเองจริงๆ ต้องเป็นคนที่อยากจะช่วยเหลือและปกป้องแท้ๆ แต่ดันกลับเป็นฝ่ายคอยช่วยเหลือและถูกปกป้องซะเอง คนอย่าฉันนี้มัน...! หลังจากนั้นไมกะก็วิ่งมาแล้วเจอเข้ากับผมพอดี แล้วบอกว่า จริงๆ เลยนะค่ะเนี้ยชอบทำให้คนอื่นเขาเป็นห่วงอยู่เรื่อยเลยนะค่ะคุณเคนจิโร่! ผมเลยตอบกลับไมกะไปสั้นๆ ว่า ขอโทษ ที่ต้องทำให้เป็นห่วงนะไมกะ! ไมกะเลยบอกว่า จาออกไปตามหาคุณเรย์กิไหมค่ะ! ดูน่าเป็นห่วงยังไงไม่รู้ ผมเลยบอกไปว่าเธอไปตามหาเองเถอะฉันคงไม่มีหน้าไปเจอกับเรย์กิหรอก ไมกะก็เลยบอกต่อไปว่า ทำไมล่ะค่ะ! รึว่าฉันทำให้คุณต้องเดือดร้อนรึเปล่า ผมเลยบอกต่อไปว่า เธอไม่ได้ทำให้ฉันเดือดร้อนหรอกนะไมกะ แค่ตอนนี้ฉันไม่เจอหน้าเรย์กิหน่ะ ขอฉันอยู่คนเดียวสักพักนะ ตัวฉันตอนนี้ไม่มีค่าพอให้ใครต้องมาปกป้องหรอก พอไมกะได้ยินก็ตบหน้าผมเข้าอย่างจัง ดังผัวะ! แล้วบอกว่า อย่างที่คุณเรย์กิบอกเลยนะค่ะว่าคุณในตอนนี้ไม่มีค่าพอที่จามาปกป้องหรือคอยที่จาพึ่งพาคุณแม้แต่นิดเดียว คุณก็ควรสมเพชตัวเองอยู่หรอกค่ะที่ในตอนนี้ไม่สามารถทำอะไรได้เลยแต่ว่านะค่ะ...! และไมกะก็เข้ามากอดผมแล้วบอกว่า แต่ว่านะค่ะตอนนี้ความรู้สึกของพวกเราที่อยากจาให้อยู่ที่นี้เป็นของจริงค่ะ ฉันไม่คิดว่าคุณจามีความรู้สึกครึ่งๆ กลางๆ อย่างที่ปีศาจนั้นพูดหรอกนะค่ะ ผมก็เลยบอกว่า เธอจาไปเข้าใจอะไรคนอย่างฉันที่ไร้ซึ่งพลัง แถมยังพึ่งพาก็ไม่ได้ แบบนั้นแล้วเธอยังจา...! และไมกะก็เข้ามาหาผมแล้วก็จูบผม แล้วบอกต่อไปว่า ตัวคุณตอนนี้อาจจาไร้ซึ่งพลัง แต่ว่านะค่ะพวกฉันเองก็ยังอยากเป็นพลังให้คุณไม่ว่าคุณจาต้องการหรือไม่ก็ตาม ฉันก็อยากที่จาอยู่กับคุณนะค่ะ คุณอาจจะไม่ใช่คนสำคัญของใครแต่สำหรับฉันคุณคือคนสำคัญที่สุดค่ะ เพราะงั้นอย่าบอกว่าตัวเองไร้พลังและพึ่งพาไม่ได้เลยนะค่ะ เเค่มีคุณอยู่มันก็สำคัญกับฉันมากแล้ว พวกเราต้องการคุณค่ะ ฉันเชื่อว่าคุณเรย์กิก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน เพราะงั้นอย่าจากพวกเราไปไหนเลยนะค่ะ พวกเราต้องการคุณค่ะ คุณเคนจิโร่! พอหลังจากนั้น มิยาซากะก็มาเลยเดินบอกว่า โฮ! ไมกะเธอนี้ใจกล้าจังเลยนะ จับเคนจิโร่กอดอย่างแนบแน่นและจูบที่เร้าร้อน ทำเอาอิจฉาเลยนะเนี้ย!หรือว่าจาชอบเคนจิโร่จริงๆ ทั้งกอดทั้งจูบ ไม่รู้ว่าเธอจะชอบเคนจิโร่ขนาดนั้นน่าอิจฉาจังเลยนะ! แล้วไมกะก็หน้าแดงแล้วบอกว่า มะ ไม่ใช่นะค่ะ แค่ปลอบใจคุณเคนจิโร่เขาเฉยๆ เองค่ะ มิยาซากะเลยบอดต่อไปว่า เห๋!งั้นเหรอแต่ฉันได้ยินเธอพูดว่า"ตัวคุณตอนนี้อาจไร้ซึ่งพลังแต่ว่านะค่ะพวกฉันเองก็อยากเป็นพลังให้คุณไม่ว่าคุณจาต้องการหรือไม่ก็ตามฉันก็อยากที่จาอยู่กับคุณนะค่ะ คุณเองอาจจาไม่ใช่คนสำคัญของใครแต่สำหรับฉันคุณคือคนสำคัญที่สุดค่ะเพราะงั้นอย่าบอกว่าตัวเองไร้ซึ่งพลังและพึ่งพาไม่ได้เลยนะค่ะแค่มีคุณอยู่มันก็สำคัญกับฉันมากแล้ว พวกเราต้องการคุณค่ะ" มิยาซากะเลยบอกว่า ซาบซึ้งดีจังเลยนะ ไม่รู้ว่าเธอจาคิดกับเคนจิโร่แบบนั้น รึว่าชอบเขาจริงๆ สินะ ไมกะเลยหน้าแดงอีกรอบแล้วบอกว่า บอกว่าไม่ใช่ ไงล่ะค่ะ โธ่!คุณมิยาซากะนี้ ชอบแกล้างฉันอยู่เรื่อยเลย แล้วหาคุณเรย์กิเจอไหมค่ะ มิยาซากะเลยบอกต่อไปว่าไม่เลยบางทีคิดว่าน่าจาไปจัดการกับปีศาจด้วยกันกับ เอมิ ริโกะ แล้วก็ เอโกะหน่ะ ไมกะเลยบอกว่า งั้นเหรอค่ะ งั้นพวกเรารีบไปกันเถอะค่ะคุณเคนจิโร่ ผมเลยบอกว่า ถ้าเจอหน้าเรย์กิไม่รู้ว่าจาต้องทำยังไงนี้สิ ไมกะเลยบอกต่อไปว่า ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะถ้าคุณมีความมุ่งมั่นและความพยายามถึงตัวคุณจาไร้ซึ่งพลัง คุณเรย์กิจาต้องเจอเข้าใจความรู้สึกของคุณในตอนนี้แน่นอนค่ะ เพราะงั้นรีบไปหาคุณเรย์กิกันเถอะค่ะ มิยาซากะเลยบอกว่า จาเอายังไงล่ะ จาไปช่วยเรย์กิไหมเคนจิโร่ ผมก็เลยบอกว่าช่วยไม่ได้นะมาถึงขนาดนี้แล้วไม่ช่วยก็คงไม่ได้ถึงเรย์กิจาไม่ชอบใจฉันก็เถอะนะแต่ถ้าตกอยู่ในอันตรายก็คงต้องไปช่วยอยู่แล้ว มิยาซากะ ไมกะไปกันเถอะ ไมกะยิ้มแล้วบอกว่าค่ะ คุณเคนจิโร่ ไปช่วยคุณเรย์กิกัน มิยาซากะเลยบอกว่า ไปกันเถอะเคนจิโร่ไปช่วยเรย์กิกันคนรักของนายกัน ผมหน้าแดงแล้วบอกว่า คะ คนรักอะไรล่ะ แต่เอาเถอะเป็นแบบนี้ก็ไม่เลว และหลังจากนั้นทั้งผมไมกะและมิยาซากะก็รีบวิ่งไปช่วยเรย์กิกัน และพวกเราก็ออกไปช่วยพวกเรย์กิกัน ทางฝั่งของเรย์กิ เอโกะเลยบอกว่า จาต้านไม่ไหวแล้วนะค่ะ เอายังไงดีค่ะคุณเรย์กิ เรย์กิเลยบอกต่อไปว่าเอโกะ คอยต้านเอาไว้จนกว่าพวกเคนจิ-ไม่สิจนกว่าพวกมิยาซากะจามา เอโกะเลยบอกไปเพียงสั้นๆ ว่า ยังทะเลาะกันอีกเหรอค่ะเนี้ย! เรย์กิเลยถามริโกะว่า ริโกะปีกของเธอสามารถไปหาปีศาจนั้นได้ไหม ริโกะก็เลยบอกว่า ไม่ไหวหรอกค่ะ แค่ขยับปีกยังไม่ขึ้นเลยแบบนี้เราไม่รอดแน่ค่ะ เรย์กิเลยถามเอมิต่อว่าปืนของเธอสามารถยิงมันได้อีกไหม เอมิเลยบอกว่า พลังงานที่ปืนฉันใช้ไปหมดแล้วค่ะ แบบนี้พวกเราไม่รอดแน่ค่ะ คุณเรย์กิ!ในขณะที่กำลังจาถูกปีศาจเข้ามาโจมตีเสียงที่คุ้นเคยก็พุ่งตัวมาหาปีศาจเพื่อสกัดการโจมตีเอาไว้ พอริโกะเงยหน้าขึ้นมามองถึงกับตกใจแล้วบอกว่า คะ คุณเคนจิโร่ มาอยู่ที่นี้ได้ยังไงค่ะเนี้ย ผมเลยบอกว่า ไง ริโกะ เอมิ เอโกะ แล้วก็เรย์กิ ขอโทษที่มาช้านะ ฉันมาช่วยแล้ว! ริโกะเลยบอกต่อไปว่า ไปทำอะไรมาค่ะเนี้ย ทำไมถึงมาช้าจัง ผมก็เลยบอกต่อไปว่า โทษทีพอดีเตรียมอะไรหลายๆ อย่างก็เลยมาช้า และผมก็ตะโกนเรียกทั้ง2คนว่า มิยาซากะไมกะตอนนี้แหละ ทั้ง2คนโผล่ออกมาจากไหนไม่รู้ มีโซ่เข้าไปรั้งพวกปีศาจจำนวนมากเอาไว้ด้านบนของโซ่มีปลายแหลมๆ ติดอยู่ มิยาซากะเลยบอกว่า โห๋! โซ่นี้เบาดีแฮะ ใช้ง่ายด้วย และก็มีเหมือนลูกธนูจำนวนมากยิงใส่พวกปีศาจ ไมกะก็เลยบอกว่า ใช้ง่ายดีนะค่ะธนูอันนี้ ผมเลยบอกว่าไงเรย์กิ ไม่เจอกันนานนะ ชอบทำให้คนอื่นเขาเป็นห่วงอยู่เรื่อยเลยนะ! เรย์กิเลยบอกว่า ฮึ! ฉันก็ไม่อยากให้นายเป็นห่วงหรอกนะทำไมไม่รอพวกปีศาจมาฆ่าล่ะ จามาช่วยฉันทำไม ฉันยังไม่อยากพึ่งพานายมาจนตอนนี้หรอกนะ เพราะงั้นนายควรจา...! เรย์กิพูดได้แค่นั้นผมเลยหันมาหาเรย์กิแล้วนั่งคุกเข่าด้วยขาข้างเดียวแล้วค่อยเอาดาบวางไว้ข้างตัว หลังจากนั้นผมเลยจับคางของเรย์กิและจูบโดยทันที พอจูบเสร็จผมเลยบอกว่า ฉันอาจไม่ใช่ดาบของเธอก็จริง แต่ฉันอยากที่จาอยู่กับเธอแบบนี้ไปตลอด ไม่ว่าเธอจาไม่ต้องการฉันก็ตาม ฉันอยากที่จาดูเเลเธอและปกป้องเธอแบบนี้ต่อไป จาไม่ทอดทิ้งเธอ จาไม่ทำให้เธอต้องทุกข์ทรมานอีก ตอนนี้ฉันอาจจาไม่สำคัญกับเธอแต่เธอสำคัญกับฉันมาก จาไม่ยอมปล่อยเธอไปไหนจะอยู่ข้างเธอแบบนี้ตลอด ฉันจาเป็นพลังให้กับเธอเองในวันที่เธอไม่เหลือใครฉันก็จาขออยู่เคียงข้างเธอเอง เพราะว่าฉันชอบเธอและรักเธอมากความรู้สึกของฉันตอนนี้อาจจายังไม่แน่ชัด แต่ความรู้สึกที่ฉันอยากมีเธออยู่ข้างกายฉันมันเป็นของจริงเพราะฉะนั้นฉันจาไม่ทิ้งเธอไปแน่เพราะว่าเธอคือคนที่ฉันอยากจะรักยังไงล่ะถ้าขาดเธอไปฉันคงอยู่ต่อไปไม่ได้แน่เธอเป็นคนที่ฉันอยากจะรักนะต่อให้ฉันตอนนี้ไม่ต้องการใครแค่มีเธออยู่มันก็มีค่าและสำคัญกับฉันมากแล้ว เพราะว่าเธอคือคนที่ฉันอยากจะรักยังไง

แล้วถ้าขาดเธอไปฉันคงอยู่ต่อไปไม่ได้ เพราะงั้นมาเป็นคนรักของฉันเถอะนะฉันสัญญาว่าจะไม่ทิ้งเธอจะอยู่ดูแลเธอจาคอยปกป้องเธอ ในวันที่ไม่มีใคร เธอคือสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตฉันและสำคัญกับฉันมาก เพราะฉันรักและชอบเธอที่เป็นแบบนี้ จาไม่ทิ้งเธอไปไหนแน่ฉันสัญญา เพราะเธอคือคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตของฉันเลยนะ เรย์กิ! แล้วเธอล่ะคิดว่าฉันเป็นคนสำคัญของเธอรึเปล่า! เรย์กิเลยบอกว่า ฉันก็คิดว่านายเป็นคนสำคัญของฉัน แต่ฉัน...! และเรย์กิก็เข้ามาจูบและกอดผม แล้วบอกว่า แต่ฉันคิดว่านายคือคนเดียวที่ฉันอยากจาอยู่ด้วย จาไม่ทิ้งนายไปไหนแน่ เพราะว่านายสำคัญกับฉันมาก ความรู้สึกของฉันตอนนี้อาจจะส่งไปไม่ถึงนายแต่ความรู้สึกที่ฉันชอบนายและรักนายมันคือของจริง อย่าทิ้งฉันไว้ตรงนี้คนเดียวอีกเลยนะฉันต้องการนายถึงนายอาจจะไร้ซึ่งพลังแต่นายคือสิ่งสำคัญและมีค่าที่สุดในชีวิตฉัน เพราะงั้นอย่าจากฉันไปไหนเลยนะฉันต้องการนาย คนที่ฉันอยากจาอยู่ด้วยและใช้ชีวิตด้วยกันก็คือนายนะ เคนจิโร่! เรย์กิเลยบอกต่อไปว่า ให้ฉันเป็นคนที่นายอยากจะรักแล้วอยู่ต่อไปกับนายตลอดไปเลยได้ไหม เคนจิโร่! ฉันจาไม่ทอดทิ้งนายแน่ฉันสัญญาจะอยู่กับนายแบบนี้ไปตลอด ผมก็เลยบอกต่อไปว่า ฉันก็จาอยู่กับเธอแบบนี้ไปตลอดนะ เพราะเธอคือคนที่ฉันรักยังไงล่ะเรย์กิ! ฉันสัญญาว่าจาไม่ทอดทิ้งเธอเเน่ อยู่กับฉันแบบนี้ตลอดไปนะ เรย์กิ! มิยาซากะเลยบอกว่าซาบซึ้งดีจังเลยนะ พวกนาย2คน แต่ฝากเรย์กิด้วยนะ ถึงจาเป็นคนที่โมโหง่ายแต่ก็รักนายแบบใจจริงนะ เพราะงั้นฝากดูแลเรย์กิด้วยล่ะทำให้เธอมีความสุขด้วยนะเคนจิโร่! ผมเลยตอบกลับไปว่า ของมันแน่นอยู่แล้ว ฉันจะทำให้เรย์กิมีความสุขเอง ฉันสัญญา เเละจาไม่ให้เธอต้องเสียใจที่เลือกฉันเพราะว่าเธอคือคนที่ฉันจะรักไปตลอด! ปีศาจตนนั้นบอกว่าหวานเลี่ยนดีนะความรักระหว่างมนุษย์ที่กลายเป็นปีศาจกับเหล่าวัลคิวลี่มันเป็นไปไม่ได้ มันเป็นสิ่งต้องห้ามด้วยซํ้า ถ้านายอยากจาแข็งแกร่งขึ้นก็จงมากับฉัน ฉันจะแสวงหาความแข็งแกร่งให้กับนายเอง จนลืมพวกวัลคิวลี่พวกนั้นไปเลย ฉันจาจัดหาวัลคิวลี่ที่แข็งแกร่งให้นายเองเอ้า! รีบทิ้งวัลคิวลี่พวกนั้นซะแล้วมาอยู่กับฉัน ฉันจะหาวัลคิวลี่คนที่แข็งแกร่งให้กับนายเอง ผมเลยบอกว่า ไม่ล่ะ ขอปฎิเสธ! ฉันจาทำให้วัลคิวลี่พวกนี้แข็งแกร่งในแบบที่ฉันต้องการจาให้ทิ้งเหล่าวัลคิวลี่พวกนี้ฉันทำไม่ได้หรอกนะ ฉันจาแสวงหาความแข็งแกร่งเองแค่มีพวกนี้อยู่มันก็สำคัญกับฉันมากแล้วคนที่แสวงหาความแข็งแกร่งจนมีคนมาพึ่งพาฉันไม่ต้องการฉันจาแข็งแกร่งในแบบของฉันและจะทำให้เหล่าวัลคิวลี่พวกนี้ แข็งแกร่งในแบบที่ฉันต้องการเองปีศาจที่ชั่วร้ายอย่างแกฉันจาเป็นคนจัดการเองถึงฉันจาไร้ซึ่งพลังแต่ถ้ามีเหล่าวัลคิวลี่พวกนี้อยู่มันก็สำคัญกับฉันมากแล้วจะไม่ยอมเป็นคนอย่างที่แกต้องการแน่เพราะงั้นเรย์กิช่วยฉันหน่อยนะ! เรย์กิเลยบอกว่า จริงๆ เลยนะนายเนี้ยชอบทำให้คนอื่นเขาเดือดร้อนอยู่เรื่อยเลยแต่ก็ช่างเถอะจากนี้ไปฉันจาอยู่กับนายจาให้นายรับรักฉันเพียงคนเดียว! ปีศาจตนนั้นเลยบอกว่านี่นายจะบ้ารึไงความรักระหว่างมนุษย์ที่เป็นปีศาจกับวัลคิวลี่มันเป็นไปไม่ได้ ถ้าเกิดนายกลับไปยังโลกเดิมไม่ได้นายจะทำยังไง ผมเลยบอกว่า ถ้าฉันกลับไปยังโลกของฉันไม่ได้ ฉันก็แย่สิ แต่ว่านะสิ่งสำคัญที่ฉันอยากจะปกป้องมันอยู่ตรงหน้าจาไม่สูญเสียมันไปเด็ดขาด ฉันคิดแบบนั้น และฉันจะไม่เป็นคนที่ในแบบที่แกต้องการแน่! เพราะถ้าเกิดฉันเป็นคนแบบที่แกต้องการฉันคงจะแย่น่าดู! เพราะงั้นเพื่อเหล่าวัลคิวลี่ฉันจะปกป้องไม่ให้หายไปเอง ฉันเชื่อแบบนั้น! ปีศาจตนนั้นเลยบอกว่า ความคิดของนายชั่งโง่เขลาซะจริงคิดจาครองรักกับวัลคิวลี่ทั้งที่ตัวเองเป็นปีศาจงั้นเหรอ เห้อ!นายนี้มันเป็นปีศาจที่มีความคิดแบบตํ่าๆ นะ การครองรักระหว่างวัลคิวลี่ที่สูงส่งกับปีศาจชั้นตํ่าอย่างนายมันเป็นไปไม่ได้ ถ้าอยากแสวงหาความแข็งแกร่งจงมากับฉันซะ ผมเลยบอกว่า ไม่ล่ะ! ความแข็งแกร่งแบบนั้นฉันไม่ต้องการฉันจะเเข็งเเกร่งในแบบของฉัน จาสูงส่งหรือตํ่าต้อยฉันไม่สนแค่ฉันอยากใช้ชีวิตที่อยู่กับเหล่าวัลคิวลี่มันก็แค่นั้น ฉันคิดแบบนั้น และจะปกป้องเหล่าวัลคิวลี่ด้วยตัวของฉันเอง! มิยาซากะเลยบอกว่า โฮ๋! นายพูดได้ดีหนิเคนจิโร่ เพราะแบบนี้เรย์กิถึงชอบสินะ! เรย์กิหน้าแดงแล้วบอกว่า แค่มีคุณเคนจิโร่อยู่ ฉันก็มีความสุขมากแล้วค่ะ!หลังจากนั้นผมก็เปิดฉากการต่อสู้ระหว่างผมกับปีศาจตนนั้นหลังจากสู้ได้ไม่นานผมก็เป็นฝ่ายชนะ และปีศาจตนนั้นก็เลยบอกว่า หน็อนแหนะแก ฝากไว้ก่อนเถอะ และตัวผมก็นั่งลงไปกับพื้นด้วยความเหนื่อย และเรย์กิก็วิ่งเข้ามากอดผมแล้วบอกว่า จากนี้ฉันจามีแค่คุณนะค่ะจาไม่ทิ้งคุณไปไหนอีก แค่มีคุณอยู่ก็ทำให้ฉันมีความสุขมากแล้ว อย่าจากฉันไปไหนเลยนะค่ะ ฉันจาเป็นคนรักของคุณเองค่ะไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็จะอยู่กับคุณไปตลอด ผมก็เลยบอกว่า ฉันก็จะอยู่กับเธอไปตลอดนะจะไม่ทิ้งเธอไปไหนแน่ จะทำให้เธอมีความสุขในแบบของฉันเอง เรย์กิยิ้มทั้งที่มีน้ำตาแล้วโอบกอดผม มิยาซากะเลยบอกว่า ต่อไปถึงตาฉันแล้วสินะ! ผมก็เลยบอกต่อไปว่า นั้นสิ ต่อไปตาเธอแล้ว อยากไปไหนไหม มิยาซากะ เลยบอกต่อไปว่า งั้นไปสวนสนุกกันไหม ผมก็เลยบอกไปว่า เป็นเด็กรึไงเธอเนี้ย แต่เอาเถอะ ถ้ามีเธออยู่คงจะสนุกกว่านี้ ว่างั้นไหม มิยาซากะเลยบอกว่า ฉันก็จะทำให้นายสนุกและมีความสุขในแบบที่ฉันต้องการเหมือนกันนะ และพวกเราก็ได้เดินทางกลับไปยังบ้านของพวกเรากัน ตอนหน้า โซ่ตรวนพันธนาการพันธสัญญาเเห่งเลือด โปรดติดตามชม

ตอนที่2วัลคิวลี่คนที่2 โซ่ตรวนพันธนาการ พันธสัญญาเเห่งเลือด

ดั่งโซ่ตรวนผูกรั้งทุกสิ่ง พันธสัญญาเเห่งเลือด ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว มิยาซากะเลยบอกว่า เอาล่ะต่อไปฉันเป็นคนที่2สินะ รองจากเธอรึเปล่าเรย์กิ เรย์กิเลยบอกว่า คุณจะเป็นรองหรือที่1ฉันไม่สนหรอกค่ะขอแค่ทำให้เคนจิโร่มีความสุขในแบบที่เขาต้องการก็พอค่ะฉันไม่ขัด ริโกะเลยบอกว่า พยายามเข้านะค่ะคุณมิยาซากะ มัดใจคุณเคนจิโร่เอาไว้ให้ได้! มิยาซากะ เลยบอกต่อไปว่า ของมันแน่อยู่แล้วจะยกเคนจิโร่ให้กับพวกเธอ2คนได้ยังไงเนอะเรย์กิ! เรย์กิเลยบอกต่อไปว่า ก็แล้วแต่เธอสิแต่ถ้าเกิดเธอพลาดขึ้นมาฉันขอเคนจิโร่คืนนะ! มิยาซากะเลยบอกว่า ฉันไม่ยอมยกเคนจิโร่ให้กับเธอแน่เพราะเขาจะต้องไปเดทกับฉันหลังจากนี้! เรย์กิเลยบอกไปสั้นๆ ว่าจะรอดูนะค่ะ คุณมิยาซากะ! เรย์กิเลยถามมิยาซากะไปว่า แล้วเคนจิโร่ไปไหนเนี้ยไม่เห็นตั้งแต่เช้าเลย! ริโกะเลอกบอกต่อไปว่า คุณเคนจิโร่เขาไปฝึกให้กับคุณไมกะ ต่อไปก็ตาของคุณไมกะแล้วด้วย! มิยาซากะเลยบอกว่า จริงสิ ต่อไปก็ตาของไมกะแล้วดูไมกะก็ชอบเคนจิโร่ซะด้วย ฮะๆ! เรย์กิคู่แข่งความรักเธอเพิ่มมาอีกคนแล้วนะ! เรย์กิหน้าแดงแล้วบอกว่า พอดีฉันร้อนอ่ะค่ะ ขอตัวไปอาบนํ้าก่อนนะค่ะ หลังจากนั้นเรย์กิก็เดินออกไป มิยาซากะเลยบอกว่า จริงๆ เลยยัยเรย์กิปากไม่เคยตรงกับใจเลยสักนิด ริโกะงั้นเราไปอาบนํ้ากันบ้างเถอะ ถ้าเกิดเดินไปแล้วบังเอิญจังเจอเคนจิโร่จะได้ให้เขามาอาบด้วยเลย แต่เธอเองก็ชอบเคนจิโร่ใช่ไหม แบบนี้เป็นคู่แข่งความรักของไมกะอีกคนเลยนะ! ริโกะหน้าแดงแล้วบอกว่า ฉันขอตัวไปหาคุณเรย์กิก่อนนะค่ะ! และริโกะก็เดินจากไป และผมก็บอกว่า มิยาซากะเธอมายืนทำไมตรงหน้าประตูเนี้ย มิยาซากะ

เลยบอกว่า ก็มารอนายไปอาบนํ้าด้วยกันนี้ไง ผมเลยบอกไปว่า ไม่ต้องรอฉันหรอกเธอไปอาบก่อนเลยเดี๋ยวฉันกับไมกะค่อยไปอาบกันทีหลัง ไมกะเลยบอกว่า คะ คุณเคนจิโร่จะอาบด้วยกันกับฉันเหรอค่ะน่าอายออกค่ะ มิยาซากะเลยบอกต่อไปว่า นายนี่รุกหนักจังนะชวนไมกะไปอาบนํ้ากัน2คนรึว่านายอยากจับไมกะกดงั้นเหรอเคนจิโร่ ผมเลยบอกทั้งที่หน้าแดงว่า ฉันเหนื่อยกับการฝึกมากพอแล้วขอตัวไปอาบนํ้าก่อนล่ะ ไมกะไปกันเถอะ และผมก็จับมือไมกะแล้วเดินไปยังห้องอาบนํ้า มิยาซากะเลยบอกว่า ติดนิสัยปากไม่ตรงกับใจมาจากเรย์กิรึเปล่าเนี้ย! แต่ช่างเถอะฉันเองก็ไปอาบด้วยดีกว่า และผมกับไมกะก็มาถึงยังห้องอาบนํ้า แล้วบอกกับไมกะว่า ไมกะเธอเข้าไปก่อนเลยฉันมีเรื่องจะคุยกับมิยาซากะหน่ะ ไมกะเลบบอกว่า งั้นเหรอค่ะงั้นฉันเข้าไปก่อนนะค่ะคุณเองก็ตามเข้ามาทีหลังนะค่ะ ระหว่างนั้นผมก็คิดว่าทำไมไมกะไม่ถอดเสื้อผ้าออกแต่พอผมคิดได้ไม่นาน สายตาผมก็ไปเห็นสิ่งที่ไม่น่าจาเห็นเข้า ผมเลยบอกไมกะว่า ไมกะถ้าเธอไม่รีบเข้าไปล่ะก็ฉันคงแย่น่าดู หลังจากนั้นไมกะก็ก้มมองร่างกายของตัวเอง จากนั้นไมกะก็หน้าแดงแล้วรีบยิบผ้าจากตะกร้ามาปิดเลือนร่างของตน แล้วบอกกับผมว่า คะ คุณเคนจิโร่ เห็นใช่ไหมค่ะ! ผมก็เลยบอกว่า เปล่าไม่เห็นถึงจาเเค่นิดเดียวก็เถอะ มิยาซากะ ก็เลยเดินมาพอดี แล้วบอกว่า นาย2คนนี้เร่าร้อนกันจังเลย ผมก็เลยบอกทั้งที่หน้าแดงอีกรอบว่า ระ รีบ เข้าไปอาบน้ำกันเถอะฉันรู้สึกร้อนๆ ยังไงไม่รู้ มิยาซากะเธอก็รีบถอดเสื้อผ้าเสร็จค่อยเข้ามาแล้วกันเดี๋ยวฉันรอ มิยาซากะ เลยบอกต่อไปว่า นายไม่คิดจาจับอะไรของฉันหน่อยเหรอ ผมเลยบอกว่า รีบถอดเสื้อผ้าแล้วรีบเข้ามาเดี๋ยวฉันเข้าไปรอข้างในกับไมกะ เร็วๆ เข้าล่ะ! มิยาซากะเลยบอกว่า นายนี่ใจร้อนจริงๆ เลยนะ เพราะแบบนี้เรย์กิถึงชอบรึเปล่านะ หลังจากนั้นผมกับไมก็เดินเข้าไปยังห้องอาบนํ้าและมิยาซากะเลยเข้าตามมาทีหลังภายให้ห้องอาบนํ้ามีเหล่าวัลคิวลี่คนทั้ง9คน คือ เรย์กิ มิยาซากะ ไมกะ ริโกะ เอมิ มายากะ จิยะ เอนะ เอโกะ ซึ่งทุกคนนั้นเปลือยกายกันหมด! และผมก็เดินเข้ามายังห้องอาบนํ้าและลงมาแช่นํ้า จากนั้นผมเลยถามมิยาซากะไปว่า ทำไมเธอถึงเลือกที่จะไปที่สวนสนุกล่ะ! มิยาซากะเลยบอกว่า ฉันเคยไปตั้งแต่ยังเด็กผมเลยสงสัยเลยถามไปว่า เคยไปตั้งแต่ยังเด็กกับใครล่ะนั้น! มิยาซากะเลยตอบว่า ฉันเองก็จำไม่ได้เหมือนกันน่าจาไปกับอาจารย์ฉันหน่ะ ผมเลยถามต่อไปว่า แล้วอาจารย์ของเธอตอนนี้ไม่อยู่แล้วเหรอ! มิยาซากะเลยตอบว่า อาจารย์ฉันเสียไปแล้วหน่ะ ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน ผมเลยบอกว่า คงจาเศร้าน่าดูเลยนะ ที่ต้องอยู่คนเดียว มิยาซากะเลยบอกว่า ก็ไม่นะ แค่มีนายอยู่ก็มีค่าและสำคัญกับฉันแล้ว และมิยาซากะก็เข้ามาจูบผมทั้งๆ ที่เปลือยอยู่แล้วบอกว่า เคนจิโร่ ช่วยอยู่กับฉันแบบนี้ตลอดไปทีนะ ถึงนายตอนนี้จะไร้ซึ่งพลังแต่ฉันก็จะอยู่กับนายแบบนี้ไปตลอดฉันยอมเป็นที่2ก็ได้แค่นายจะไม่จากฉันไหน ผมก็เลยบอกว่า เป็นรองจากเรย์กิจะดีแน่เหรอมิยาซากะ! มิยาซากะเลยบอกว่า ถึงตอนนี้ฉันจะเป็นรองแต่ฉันจะแย่งอันดับ1จากเรย์กิมาให้ได้เลย เรย์กิเลยบอกว่า ฉันคืออันดับ1ของเคนจิโร่นะ ถ้าคิดว่าจะแย่งอันดับ1ของฉันไปได้ก็ลองดูสิ มิยาซากะ มิยาซากะเลยบอกว่า ฉันจะเอาอันดับ1ของเธอมาให้ได้ และจะคว้าใจเคนจิโร่ และจะทำให้เขามีความสุขในแบบที่ฉันต้องการเอง เรย์กิก็เลยบอกว่า ฉันไม่ยอมให้คุณได้อันดับ1ไปหรอกค่ะ ฉันจะอยู่กับเคนจิโร่ และจะทำให้เขามีความสุขในแบบของฉันเหมือนกันค่ะ! และไมกะก็เข้ามากอดผมแล้วบอกว่า ฉันก็จะไม่ยอมให้ให้คุณเคนจิโร่เป็นของใครเหมือนกันค่ะนอกจากฉัน ฉันยอมเป็นที่3ก็ได้อันดับ1ฉันก็จะเอามันมาให้ได้เหมือนกันค่ะ เพราะคนที่จะอยู่กับเขาไปตลอดและเป็นคนสำคัญของฉันก็คือเขาค่ะเรย์กิก็เลยบอกว่า โฮ๋! ไมกะเธอนี้ช่างกล้านิ แต่คนที่เป็นอันดับ1ก็คือฉันเพราะฉันเป็นคนรักคนแรกของเขา ถ้าทำได้ก็ลองดู! มิยาซากะก็เลยบอกว่า เฮ๋! น่าสนุกดีหนิ ยังไงเคนจิโร่ก็เป็นคนสำคัญของฉัน ฉันจะไม่ยอมยกให้ใครแน่! ไมกะเลยบอกว่า ฉันก็ไม่ยอมเหมือนกันค่ะ คุณเคนจิโร่ก็เป็นคนสำคัญของฉันเหมือนกัน ฉันก็จะไม่ยอมยกให้ใครเหมือนกันค่ะ ผมเลยบอกว่าแล้วพลางยิ้มไปด้วยแล้วบอกว่า พวกเธอนี่นะ แต่เอาเถอะเจออะไรแบบนี้ก็สนุกไปอีกแบบก็ถือว่าไม่เลว! ผมเลยถามมิยาซากะ ไปว่า ว่าแต่เธอไม่มีเพื่อนบ้างเลยเหรอ มิยาซากะ ก็เลยบอกว่า ก็มีอยู่นะ เคยเรียนอยู่ด้วยกันสมัยม.ต้น แต่ตอนนี้ไม่รู้ว่าป่านนี้จาเป็นยังไงบ้าง ผมเลยถามมิยาซากะไปว่าเพื่อนเธอชื่ออะไรล่ะนั้น มิยาซากะเลยบอกต่อไปว่า ก็ชื่อ มาซากะ มาซากิ เคยเรียนอยู่ม.ต้นด้วยกันหน่ะ เป็นคนที่ใช้โซ่เก่งมากเลย ตอนนี้ไม่รู้ว่าเขาอยู่ไหนนี้แหละ! ผมก็เลยบอกไปสั้นๆ ว่า ก็นะ ถ้าได้เจอก็คงจะดี! หลังจากนั่นผมก็ได้ไปเดทกับมิยาซากะกันที่สวนสนุก พอพวกเรามากันที่สวนสนุก มิยาซากะเลยบอกว่า ไปกันเถอะเคนจิโร่ ไปเรื่มการเดทของพวกเรากัน ผมก็เลยบอกไปว่า ใจร้อนจังเลยนะเธอเนี้ย แต่เอาเถอะ แบบนี้ก็ไม่เลว! หลังจากนั้นผมกับมิยาซากะก็เริ่มการเดทกัน มิยาซากะเลยบอกว่า มีเครื่องเล่นเยอะจังเลยนะ จะไปเล่นอะไรก่อนดีหล่ะ ผมก็เลยบอกว่า เอาเป็นเครื่องเล่นที่น่ากลัวก่อนล่ะกัน มิยาซากะ ก็เลยบอกต่อไปว่า เล่นเครื่องเล่นน่ากลัวก่อน พอฉันตกใจก็จะได้กระโดดกอดนายใช่ไหม ผมหน้าแดงแล้วบอกว่า ระ รีบไปกันเถอะ หลังจากนั้นผมกับมิยาซากะก็เข้าไปเล่นบ้านผีสิงกัน! มิยาซากะเลยบอกว่าที่นี่น่ากลัวดีนะ จามีอะไรโผล่มาก็ไมรู้ เคนจิโร่ขอควงแขนนายหน่อยนะ ผมก็เลยบอกว่า เธอจะมาควงแขนฉันทำไม กลัวเหรอมิยาซากะ! มิยาซากะก็เลยบอกต่อไปว่า ถ้าเกิดมีอะไรโผล่ขึ้นมาจริงๆ ฉันก็จะได้...! ผมก็เลยงงกับคำพูดของมิยาซากะ แล้วบอกไปเพียงสั้นๆ ว่า ฉันก็จะได้...! อะไรล่ะนั้น! มิยาซากะ ก็เลยบอกว่าฉันก็จะได้พานายหนีไง ใช่ไหมเคนจิโร่! ผมก็เลยบอกสั้นๆ ว่า ก็คงงั้นมั้ง! และเราทั้ง2ก็เดินเข้ามายังบ้านผีสิงกัน บรรยกาศภายในดูค่อนข้างน่ากลัว มีโคมไฟติดอยู่ หลุมศพ และอื่นๆ หลังจากเข้าไปได้ไม่นาน ก็มีอะไรบางอย่าง โผล่ขึ้นมาตรงหน้าเรา พอมิยาซากะเห็นก็ร้องกรี๊ดด้วยความ

ตกใจ! แล้วเข้ามากอดผม แล้วบอกว่า เคนจิโร่ ช่วยทำอะไรกับเจ้านั้นทีสิ เป็นแบบนี้ฉันไปต่อไม่ไหวหรอก ผมเลยบอกไปสั้นๆ ว่า เธอนี่ขี้กลัวจังเลยนะ งั้นก็ช่วยไม่ได้นะ! พอผมเงยหน้าขึ้นมา ผมก็มองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าด้วยสายตาที่น่าหวาดกลัว พอสิ่งที่อยู่ตรงหน้าผมสบตากับผมเข้า ก็ลอยหายไปไหนไม่รู้! ผมเลยบอกไปว่า ก็แค่ของเล่นเด็กๆ ไม่เห็นจะมีอะไรน่ากลัวเลย มิยาซากะ ไปกันต่อเถอะ แต่มิยาซากะเอาแต่กอดผมและร้องให้แล้วบอกว่า ไม่ฉันจะไม่ไปไหนเพราะงั้นอย่าให้ฉันเจออะไรน่ากลัวแบบนั้นเลยนะ ผมเลยบอกมิยาซากะไปว่า มิยาซากะ ตั้งสติก่อนมันไปแล้ว โน้น! นั้นไงไม่เห็นจะมีอะไรเลย มิยาซากะเลยถามผมด้วยความมั่นใจว่า จริงๆ นะ ไม่มีอะไรน่ากลัวแบบนั้นจริงๆ นะ! ผมก็เลยบอกว่า ใช่ ไม่มีอะไร น่ากลัวแล้ว เพราะงั้นฉันจาอยู่กับเธอไปตลอด มิยาซากะเลยบอกว่า อื้อ ฉันรักนายที่สุดเลย เพราะงั้นอย่าทิ้งฉันไว้นะ! เเละผมก็เผลอคิดในใจว่า ยัย มิยาซากะ ปกติ เป็นคนที่พึ่งพาได้มาตลอดแท้ๆ แต่พอเจออะไรที่น่ากลัวก็เหมือนกับเด็กเลยแหะ แต่ก็ดูน่ารักไปอีกแบบ! และก็มีเสียงคนเดินเข้ามา พอผมได้ยินผมก็จับมือมิยาซากะ วิ่งเข้าตรงเข้าไปแอบในซอกแคบๆ พนักงานคนนั้นเลยบอกว่า ฉันว่าไม่เห็นจะมีอะไรน่ากลัวเลยนะ เธอคิดไปเองรึเปล่า พนักงานอีกคนเลยบอกว่า แต่ฉันเห็นจริงๆ นะค่ะ แล้วพนักงานคนนั้นก็เลยบอกต่อไปอีกว่า แล้วสิ่งที่เธอเห็นรูปร่างมันเป็นยังไง พนักงานอีกคนก็เลยบอกต่อไปอีกว่า ฉันเห็นเหมือนดวงตาค่ะ สีดำมืดกำลังมองฉันอยู่ด้วยน่ากลัวมากค่ะ พนักงานคนนั้นเลยบอกไปว่า เธอคงเห็นภาพหลอนหน่ะ รีบออกไปกันเถอะ และพนักงานทั้ง2ก็ปิดประตูแล้วเดินออกไป เหลือเพียงแค่ผมกับมิยาซากะในช่องแคบๆ ผมเลยชะโงกหน้าออกไปดู แล้วถอนหายใจแล้วบอกว่า เฮ้อ! เกือบไม่รอดแล้ว มิยาซากะไปกันต่อเถอะ! มิยาซากะเลยมองหน้าผม และกอดผมทั้วที่มีนํ้าตาว่า รักนายนะ ชอบด้วย ไม่ยกให้ใครแน่ ผมเลยบอกว่า เฮ้ย! มิยาซากะ ดูท่าเธอจะอาการไม่ค่อยดีนะ รีบออกไปกันเถอะ และมิยาซากะ ก็มองหน้าผมจานั้นก็เอาปากมาประกบกับผม ทั้งที่ผมยังไม่ได้ตั้งตัวแล้วบอกเพียงสั้นๆ ว่า มิยาซากะ นี้เธอ...! มิยาซากะ เลยบอกว่า ฉันรักและชอบนายมากอย่าจากฉันไปไหนเลยนะ! ผมก็เลยบอกว่า ฉันไม่ทิ้งเธอไปไหนแน่ ฉันสัญญา! มิยาซากะดีใจแล้วบอกว่า จะไม่ทิ้งฉันไปไหนจริงๆ นะ ผมก็เลยบอกต่อไปว่า อ่า! แน่นอน แค่มีเธออยู่ฉันก็มีความสุขแล้ว! และผมกับมิยาซากะ ก็ได้เดินออกมาจากบ้านผีสิงกัน มิยาซากะ เลยบอกว่า สนุกจังเลย เนอะเคนจิโร่! ผมก็เลยยิ้มแล้วบอกว่า ก็นะ! แค่เห็นเธอสนุก ฉันก็ดีใจแล้ว! ผมก็เลยบอกต่อไปว่า ดูเธอไม่ค่อยถูกกับ อะไรที่น่ากลัวเลย มิยาซากะเลยบอกว่า ตอนเด็กๆ ฉันเจอเรื่องน่ากลัวมาเยอะหน่ะ นิสัยความเป็นเด็กของฉันก็เลออกมา ผมก็เลยบอกว่า งั้นเหรอ! แต่ตอนเธอนิสัยเป็นเด็กก็ดูน่ารักดีออก รู้สึกแปลกใหม่ดี! มิยาซากะหน้าแดงแล้วบอกไปสั้นๆ ว่า นะ นายพูดอะไรของนายเนี้ย! ผมก็เลยบอกต่อไปว่า ก็มันจริงนิ ดูน่ารักดี น่าดูแลดีออก แบบนี้ฉันถึงได้ชอบไง มิยาซากะ! มิยาซากะหน้าแดงอีกรอบ แล้วบอกว่า ก็ไม่รู้ว่านายจะสื่ออะไรให้ฉันเข้าใจหรอกนะ แต่ก็ไม่ได้เกลียดหรอกนะ ฉันชอบและรักนายมาก แค่มีนายอยู่ฉันก็สนุกและมีความสุขได้ทั้งวันแล้ว มิยาซากะ เลยบอกไปเพียงสั้นๆ ว่า ไปหาเครื่องเล่น เล่นกันต่อเถอะ เคนจิโร่! ผมเลยบอกไปว่า รีบร้อน จริงๆ เลยนะเธอเนี้ย แต่เอาเถอะ แค่มีเธออยู่ฉันก็มีความสุขและสนุกกับมันไปได้ตลอด! ทั้ง ไมกะ เรย์กิ ริโกะ มายากะ และ เอโกะ ก็แอบดูอยู่หลังเสาไฟ ไมกะเลยบอกว่า2คนนั้นดูสนิทกันจังเลยนะค่ะ คุณเรย์กิไม่ไปกับเขาด้วยเหรอค่ะแบบนี้จะโดนคุณมิยาซากะ แย่งไปนะค่ะ! เรย์กิเลยบอกว่า ถึงมิยาซากะจะเป็นรองจากฉันก็เถอะนะ แต่ฉันไม่ยอมยกเคนจิโร่ให้ใครแน่ และเรย์กิก็บอกกับริโกะว่า โดนมิยาซากะ แย่งไปต่อหน้าแบบนี้ดีแล้วแน่เหรอ ดูเธอจะชอบเคนจิโร่ด้วยนิ ถึงเจ้าตัวจะยังไม่รู้ก็เถอะ! ริโกะเลยบอกว่า มะไม่หรอกค่ะ ฉันจะทำทุกวิถีทาง เพื่อให้คุณเคนจิโร่ รับรักฉัน และจะอยู่กับเขาไปตลอด! มายากะเลยบอกไปว่า เห๋! เธอนี้ช่างกล้าเนอะริโกะ จะให้เคนจิโร่รับรักเธอแค่คนเดียว แสดงว่าเธออยากจะอยู่ใน1ในฮาเร็มของเคนจิโร่สินะ มีมิยาซากะอยู่ด้วยคงไม่ยากหรอก ริโกะหน้าแดงแล้วบอกว่า คะ ใครจะไปอยู่ใน1ในฮาเร็มของคุณเคนจิโร่กันล่ะค่ะ และริโกะก็เอานิ้วชนกันแล้วบอกต่อไปว่า ถ้าเป็นคุณเคนจิโร่ถ้าได้อยู่ใน1ในฮาเร็มของคุณเคนจิโร่ฉันก็โอเคค่ะ ต่อให้เป็นเรื่องลามก ถ้าเป็นคุณเคนจิโร่ฉันยอมค่ะ มายากะเลยบอกต่อไปว่า เห๋! เธอนี้เร่าร้อนดีจังนะ แสดงว่าให้เคนจิโร่จับกดก็ได้ไม่มีปัญหาใช่ไหม ริโกะเลยบอกอย่างมั่นใจว่า ค่ะ! ถ้าเป็นคุณเคนจิโร่ ต่อให้เป็นเรื่องลามก หรืออะไรฉันก็ยอม! มายากะเลยถามเอโกะไปว่า เห๋! ดูเร่าร้อนดีนะแล้วเธอไมอยากติด1ในฮาเร็มของเคนจิโร่บ้างเหรอ เอโกะเลยบอกว่า ฉันก็ไม่ขัดนะอยากให้เคนจิโร่ลองจับฉันกดดูบ้าง แลดูเร้าร้อนดีถ้าได้ติดใน1ในฮาเร็มของเคนจิโร่ก็ไม่เลวดูน่าเร้าใจดี จะได้ให้ทำเรื่องลามก และเรื่องอย่างว่าด้วย เนอะไมกะ! ไมกะเลยตกใจแล้วบอกไปสั้นๆ ว่า แล้วเกี่ยวอะไรกับฉันค่ะเนี้ย! เอโกะเลยบอกต่อไปว่า อ้าว! ไม่ใช่เหรอเห็นตอนอยู่ในห้องนํ้า เคนจิโร่เอามือไปจับหน้าอกของเธอไม่ใช่เหรอนึกว่าเธอจาติด1ในฮาเร็มของเคนจิโร่ซะอีก ดูเร้าร้อนกันขนาดนี้เป็นใครก็อิจฉา เนอะเรย์กิ! เป็นแบบนี้เธอยอมได้เหรอ เรย์กิเลยบอกว่า ฉันไม่ยกเคนจิโร่หรอกนะถึงไมกะจะเป็นที่3รองจากมิยาซากะถ้าคิดว่าแย่งที่1ของฉันไปได้ก็ลองดูค่ะ! ไมกะเลยบอกว่า ฉันก็จาไม่ยอมยกคุณเคนจิโร่ให้ใครเหมือนกันค่ะจะแย่งอันดับ1ของคุณเรย์กิ และเป็นที่หนึ่งในใจเขาให้ได้ค่ะ! เอโกะเลยบอกว่า โฮ๋! เธอนี่ดูมั้นใจใจจังเลยนะ ริโกะเธอไม่เอากับเขาบ้างล่ะ เป็นแบบนี้เคนจิโร่จะถูก3คนนี้แย่งไปเอาน้า! ริโกะเลยบอกว่า ฉันไม่สนใจอันดับหรอกค่ะแค่อยู่ใกล้ๆ กับคุณเคนจิโร่แค่นั้นฉันก็พอใจแล้วค่ะ! มายากะเลยบอกต่อไปว่า โฮ๋! พูดได้ดีนิ พอถึงตาฉันจาให้เคนจิโร่ลองจับกดดู อยากรู้ว่าจะเร้าร้อนสมคำลํ่าลือรึเปล่า เนอะเอโกะ เธอเองก็อยากให้เคนจิโร่ลองจับกดบ้างใช่ไหม เอโกะเลยบอกว่า ก็นั้นสิ เอาไว้ถึงตาฉันจะให้เคนจิโร่ลองจับกดในแบบที่เขาต้องการเอง! หลังจากนั้น ทั้ง เรย์กิ ไมกะ ริโกะ มายากะ และ เอโกะ ก็แอบตามผมกับมิยาซากะแต่ก็คาดกัน ไมกะบอกเพียงสั้นๆ ว่า ทั้งสองคนนั้นหายไปไหนของเขาค่ะเนี้ยๆ! มายากะบอกว่า คาดกันจนได้นะแบบนี้ท่าจะตามไปไม่ทัน ไมกะเลยบอกต่อไปว่า เพราะคุณนั่นแหละค่ะ คุณมายากะ มั่วแต่คิดวิธิให้คุณเคนจิโร่ มาจับกดเลยคาดสายตากันเลยค่ะเนี้ย มายากะเลยบอกว่า อย่ามาโทษฉันสิ เพราะเธอมัวแต่คิดถึงแต่เคนจิโร่เลยคาดสายตากันเลย ไมกะเลยบอกว่า เดี๋ยวฉันไปหาทางนั้นเองค่ะ คุณมายากะก็ไปหาฝั่งตรงโน้นนะค่ะ มายากะเลยบอกไปสั้นๆ ว่า ฉันไม่ทำตามที่เธอสั่งหรอกนะ! ไมกะพอได้ยินก็โมโหแล้วบอกเพียงสั้นๆ ว่า คุณมายากะ! พอเรย์กิเห็นก็เลยห้ามทั้ง2คน เรย์กิก็เลยบอกว่า เอาน่า ทั้งสองคนอย่าทะเลาะกันเลย เดี๋ยวฉันกับไมกะจะเป็นหาฝั่งนั้นเอง ส่วน มายากะ เอโกะ ริโกะ พวกเธอ3คนไปหาฝั่งโน้นนะ มายากะเลยบอกว่า ช่วยไม่ได้นะ จะยอมทำตามที่พูดก็ได้ เอโกะไปกันเถอะ! เอโกะเลยบอกว่า เข้าใจแล้ว ก็ไม่รู้ว่าเคนจิโร่กับมิยาซากะอยู่ไหนถ้าออกตามหาก็คงจะเจอ ริโกะไปกันเถอะไปออกตามหาเคนจิโร่กับมิยาซากะกันเป็นห่วง2คนนั้นยังไงไม่รู้! ริโกะเลยบอกว่า ค่ะ! ฉันเองก็เป็นห่วงคุณเคนจิโร่กับคุณมิยาซากะยังไงก็ไม่รู้ เราไปกันเถอะค่ะ คุณมายากะ คุณเอโกะ และคุณริโกะทั้ง5คนก็ออกตามหาผมกับมิยาซากะ ตัดมาที่ฝั่งเคนจิโร่และมิยาซากะ ผมก็เลยบอกว่า นี้ก็ใกล้เที่ยงแล้วไปหาอะไรกินกันหน่อยไหม มิยาซากะเลยบอกว่า นั่นสิไปหาอะไรกินกันก่อนค่อยไปเดินหาอะไรเล่นต่อดีกว่า หลังจากที่พวกเรา2คนกินข้าวกันเสร็จแล้วจะไปหาอะไรเล่นต่อ ความบังเอิญที่ไม่น่าเชื่อก็อยู่ตรงหน้า พอมิยาซากะเห็นก็หยุดชะงัก ผมเลยถามมิยาซากะไปว่า เฮ้ย! มิยาซากะ เป็นอะไรรึเปล่าสีหน้าดูไม่ดีเลยนะ มิยาซากะเลยเอ่ยออกมาทั้งที่ผมไม่ได้รู้อะไรว่า ไม่คิดว่า จะได้เจอเธอที่นี้อีกเลยนะ มาซากิ! มาซากิเลยบอกว่า แหม! บังเอิญจังเลยนะค่ะที่ได้เจอมิยาซากะอยู่ที่นี้ แล้วคนข้างๆ ใครแฟนเธอเหรอ! มิยาซากะเลยบอกว่า เขาคือคนที่จะทำให้พวกเราแข็งแกร่ง คนอย่างเธอไม่มีสิทธิ์จะยุ่งกับเขา มาซากิเลยบอกต่อไปว่า เห๋! งั้นเหรอ งั้นมาอยู่กับฉันไหมล่ะ จะได้เพิ่มความแข็งแกร่งแบบที่ตัวเองต้องการด้วย มีสาวสวยอกโตมาขอร้องทั้งทีฉันว่าไม่น่าจะปฎิเสธนะ! มิยาซากะเลยบอกต่อไปว่า ขอโทษยกนะเคนจิโร่เป็นคนของพวกเรา ไม่ยอมยกให้กับเธอแน่ มาซากิเลยบอกต่อไปว่า เห๋! งั้นเหรออุตส่าเชิญชวนแล้วทั้งที ผมเลยบอกกับมิยาซากะว่า เฮ้ย! มิยาซากะ จะให้ฉันไปอยู่กับเพื่อนเธอเนี้ยฉันคงทำไม่ได้หรอก ถ้าไปอยู่กับเพื่อนเธอไม่รู้จะโดนทำอะไรบ้าง มิยาซากะเลยบอกว่า ไม่ต้องห่วงหรอกเคนจิโร่ ฉันจะไม่ให้นายไปอยู่กับเพื่อนฉันแน่ ถ้านายโดนทำอะไรที่น่าสยิวกิ้วแล้วมีแต่ฉันที่ไม่ได้ทำอะไรแบบนั่นกับนายฉันก็แย่สิ ผมเลยบอกต่อไปว่า เฮ้ย! อยู่ในสถานการณ์แบบนี้เธอยังจะพูดทีเล่นทีจริงอีก ดูท่าทางเพื่อนเธอเเข็งแกร่งมากด้วยถ้าเกิดเธอพลาดท่าขึ้นมาแล้วฉันต้องไปอยู่กับเพื่อนเธอฉันก็แย่สิ! มิยาซากะเลยบอกต่อไปว่า ฉันไม่ให้เพื่อนฉันทำอะไรแบบนั่นกับนายหรอก ตอนนี้นายรีบหนีไปซะ ส่วนมาซากิ ฉันจาจัดการเอง ผมเลยบอกว่า จะให้ฉันทิ้งเธอสู้กับเพื่อนเธอคนเดียวได้ยังไง งั้นเดี๋ยวฉันจะชะ- มิยาซากะเลยพูดขึ้นมาขัดผมว่า มาซากิหน่ะแข็งแกร่งกว่าฉันหลายเท่าถ้าเกิดถูกมาซากิทำอะไรที่น่าสยิวกิ้วก่อนฉันก็แย่สิ ถ้าเกิดทำอะไรแบบนั้นต่อหน้าฉันเองก็รับไม่ได้เหมือนกัน เพราะงั้นนายรีบหนีไปให้ไกลที่สุด ส่วนมาซากิฉันจาขัดขวางไว้เอง ถ้าเกิดมาซากิได้ตัวนายไปแล้วทำแบบนั่นก่อนฉัน ฉันก็แย่สิ! ผมก็เลยบอกว่า เธอนี้จริงๆ เลย ฉันเชื่อใจเธอนะมิยาซากะ ฝากด้วยล่ะ พอหลังจากนั้นผมก็รีบวิ่งให้ห่างจากมาซากิโดยเร็ว พอมาซากิเห็นผมก็จะรีบวิ่งเข้าไปหาผม แต่มิยาซากะก็ใช้โซ่รั้งตัวมาซากิเอาไว้เพื่อที่จะไม่ให้ไปถึงตัวของผม มาซากิเลยบอกว่า ฉันไม่มีเวลามาเล่นกับคุณหรอกนะค่ะ เขาคนนั้นดูท่าจะแข็งแกร่งอยู่พอควรถึงจะไร้ซึ่งพลัง แต่ถ้ามาอยู่กับฉัน ฉันก็จะมอบความแข็งแกร่งที่ไม่มีใครเทียบให้กับเขาได้แน่นอนค่ะ และจะทำให้เขาตกมาเป็นของฉันเหมือนกัน! มิยาซากะเลยบอกว่า ขอโทษนะ! เคนจิโร่คือคนสำคัญของฉันจะไม่ยอมยกให้กับเธอแน่! มาซากิเลยบอกว่า เห๋! งั้นเหรอค่ะ ดูคุณจะชอบคนที่ชื่อเคนจิโร่มากเลยนะค่ะแล้วคุณไม่อยากให้เขาทำแบบนั้นบ้างเหรอค่ะ ถึงเขาตอนนี้จะไร้ซึ่งพลังแต่ถ้าเกิดให้เขามาลองจับฉันกดฉันเองก็ไม่ขัดนะค่ะ ดูเร่าร้อนดี ว่าไหมค่ะ มิยาซากะ

มิยาซากะเลยบอกว่า เขาจะจับฉันกด ก็ไม่ว่าหรอกค่ะ เพราะว่าเขาเป็นของฉัน ไม่ยอมยกเขาให้กับเธอเเน่ แต่ถ้าเธอคิดจะแย่งเขาไป ฉันก็จาขัดขวางเธอเพื่อไม่ให้ไปถึงตัวเขา มาซากิเลยบอกต่อไปว่า เห๋งั้นเหรอ! ซาบซึ้งดีนะ มิตรภาพเนี้ยแต่ถ้าได้เขามาครอบครองฉันก็จะได้เล่นสนุกกับเขาทั้งคืนเลย ถ้าเกิดเขาคิดจะหนีฉันก็จาใช้โซ่นี่รั้งตัวเขาเอาไว้เพื่อไม่ให้หนีไปไหน และเขาก็จะได้อยู่กับฉันไปตลอด ของๆ เธอฉันแย่งมาได้แล้วหนึ่งนะ มิยาซากะ! มิยาซากะเลยบอกต่อไปว่า ฉันไม่ยอมยกเคนจิโร่ให้กับเธอแน่เพราะเขาคือคนสำคัญของฉัน ฉันจาปกป้องและดูแลเขาเอง! มาซากิเลยบอกต่อไปว่า งั้นเหรอ! ถึงเธอตอนนี้จะไม่แข็งแกร่งพอที่จะสู้กับฉันก็เถอะนะ ถ้าเป็นเขาคนนั้นคงจาทำให้เขาแข็งแกร่งในแบบที่เขาต้องการเอง ฉันไม่มีเวลามาเล่นกับเธอมากหรอกนะ ฉันจะไปหาคนที่ชื่อเคนจิโร่ และจะทำให้เขามาเป็นของฉันอย่างสมบูรณ์ มาซากิพูจบก็กระโดนข้ามมิยาซากะไป ส่วนมิยาซากะที่ได้แต่มองก็วิ่งตามมาซากิไป แล้วมิยาซากะก็เลยบอกว่า เคนจิโร่รอฉันก่อนนะ ฉันจะไม่ยอมยกนายให้ใครนอกจากฉันแน่ พอมิยาซากะพูดจบก็รีบวิ่งตามมาซากิไป ส่วนตัวผมก็วิ่งหนีสุดชีวิตเพื่อให้ห่างจากมาซากิ แต่ก็ไม่พ้นมาซากิวิ่งไล่มาทันผม แล้วมาซากิก็เลยบอกว่า จะหนีไปไหนค่ะ ฉันไม่ยอมปล่อยให้คุณหนีหรอกค่ะ! ผมก็เลยบอกว่า ถ้าไม่หนีฉัน ก็ตายสิ เธอจะอะไรกับฉันนักหนา และผมก็วิ่งหนีต่อไปแต่ก็ไม่รู้ว่าจะหนีไปไหน ในขณะนั่น มาซากิก็กระโดนขึ้นไป แล้วเหวี่ยงโซ่ลงมาที่พื้นอย่างแรง แต่โชคยังดีที่ผมกระโดนหลบทัน แล้วบอกไปว่า มันอันตรายนะ ถ้าเกิดฉันตายขึ้นมาจะทำยังไงเนี้ย! มาซากิเลยบอกต่อไปว่า ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะฉันไม่เอาคุณถึงตายหรอกค่ะ เอาล่ะค่ะจะมาอยู่กับฉันไหมค่ะ ถ้าเกิดคุณมาอยู่กับฉัน ฉันก็จะมอบความแข็งแกร่งอย่างที่ใครต้องการเองค่ะ คุณจะเล่นสนุกกับร่างกายฉันเมื่อไรก็ได้ จะจับฉันกดเมื่อไรก็ได้ ทิ้งวัลคิวลี่อย่างมิยาซากะไปแล้วมาอยู่กับฉัน ฉันจะทำให้คุณแข็งแกร่งเอง! ผมเลยบอกว่า ขอโทษนะ จะให้ทิ้งมิยาซากะเเล้วไปอยู่กับเธอฉันคงทำให้ไม่ได้! มาซากิเลยบอกว่า นี้คุณจะบ้ารึไงค่ะ จาอยู่กับคนอ่อนแอ อย่างมิยาซากะไปทำไม เอาล่ะค่ะ! ถ้าเกิดคุณมาอยู่กับฉัน ฉันจะให้ในสิ่งที่คุณต้องการเองค่ะ ผมก็เลยบอกต่อไปว่า ไม่ล่ะ ขอปฏิเสธ! ถึงมิยาซากะจะอ่อนแอ ฉันเองก็อยากอยู่เป็นพลังให้ เพราะสำหรับมิยาซากะเป็นสิ่งสำคัญที่ฉันอยากจะปกป้องและดูแลไปตลอดยังไงล่ะ! มาซากิเลยบอกต่อไปว่า นี้นายจะบ้าไปแล้วรึไง คนอ่อนแอแบบนั้น จะไปมีค่าให้คอยปกป้องได้ยังไง เอาล่ะมาอยู่กับฉันซะแล้วฉันจะมอบความแข็งแกร่งในแบบที่นายต้องการเอง! และผมก็บอกต่อไปว่า ไม่ล่ะ! ความแข็งแกร่งแบบนั้นฉันไม่ต้องการ สิ่งที่ฉันต้องการก็คือการปกป้องใครสักคนถึงบางครั้งจะอ่อนแอไปบ้างแต่การที่มีมิยาซากะอยู่มันก็ทำให้ฉันมีความสุขมากแล้วในตอนนี้ถ้าขาดมิยาซากะไปชีวิตของฉันต่อจากนี้คงจะแย่น่าดู มิยาซากะคือคนที่ฉันจะปกป้องและดูแล แค่มีมิยาซากะอยู่ฉันก็มีความสุขมากแล้ว ถ้าเกิดเธอจะแย่งมิยาซากะไปจากฉันล่ะก็ ฉันก็จาจัดการเธอตรงนี้! มาซากิเลยบอกว่า นี้นาย จะบ้าไปแล้วรึไง ให้มิยาซากะมาอยู่ข้างนายเป็นคนสำคัญของนายทั้งอ่อนแอและแข็งแกร่งไม่เท่าฉัน ถ้านายมาอยู่กับฉัน ฉันก็จาได้เพิ่มความแข็งแกร่งให้กับนายได้แล้วแท้ๆ ฉันหมดอารมณ์จะพูดแล้ว นายจงตายอยู่ที่นี่ซะ! ขณะที่โซ่ของมาซากิกำลังพุ่งเข้ามาหาผม จู่ๆ ก็มีโซ่อีกเส้นนึงมาปัดการโจมตีของโซ่มาซากิ และเสียงที่คุ้นเลยก็ลอยตามมา มิยาซากะเลยบอกว่า ไงเคนจิโร่ ขอโทษที่มาช้าฉันมาช่วยนายแล้ว ผมเลยบอกว่า มาช้านะมิยาซากะมัวไปทำอะไรมา มิยาซากะเลยบอกต่อไปว่า ก็มัวแต่วิ่งวุ่นหานายอยู่นี้ไง ไม่รู้ว่าจะเจอนายในสภาพแบบนี้ แล้วนายเป็นอะไรเนี้ยหน้าแดงเชียว ผมก็เลยบอกว่า มันพูดอยากหน่ะ ปกติผู้หญิงเขาใส่อะไรที่ดูสีหวานแบบนี้เหรอดูเป็นผู้ใหญ่จังเลยเนอะ! มิยาซากะเลยงงกับคำพูดของผมแล้วบอกเพียงสั้นๆ ว่า จู่ๆ พูดอะไรของนายเนี้ย ฉันไมเห็นจะเข้าใจ! ผมเลยบอกต่อไปว่า กางเกงในของเธออ่ะ เป็นสีฟ้าเหรอดูหวานดีนะ ฉันนึกว่าเธอจะใส่อะไรที่เป็นผู้ใหญ่มากกว่านี้ซะอีก! พอมิยาซากะได้ยินสิ่งที่ผมพูดก็โกรธขึ้นทันที แล้วบอกเพียงสั้นๆ ว่า เคนจิโร่คนอย่างนายนี่มัน...! ผมเลยบอกว่า ทะ ทำไงได้ล่ะ ก็กระโปรงเธอมันสั้นนี่นาพอลมพัดมาจาเห็นก็ไม่แปลกและผมก็ตกใจกับสิ่งที่มิยาซากะทำแล้วบอกไปเพียงสั้นๆ ว่ามิยาซากะเธอจะทำอะไร สิ่งทีผมเห็นคือ มิยาซากปลดกระดุมออก3เม็ดทำให้ผมเห็นชุดชั้นในสีฟ้าทั้งชุดชั้นในสีฟ้ากับกางเกงในสีฟ้าพอผมเห็นทำเอาผมใจเต็นเลยทีเดียว! จู่มิยาซากะก็เข้ามาจูบและกอดผม ผมเลยตกใจแล้วบอกว่า เอ้ย! ทำอะไรของเธอเนี้ย อยู่ในระหว่างสู้นะ! มิยาซากะ เลยบอกว่าก็อยู่ในระหว่างสู้นี่ไง ฉันถึงทำแบบนี้ เคนจิโร่นายคือคนเดียวที่ฉันอยากจาอยู่ด้วยนะ การทำอะไรแบบนี้มันก็ไม่เห็นจะแปลก ฉันชอบและรักในตัวของนายนะ ต่อให้เป็นเพื่อนเก่าอย่างมาซากิจาเอาตัวนายไปก็ตาม ฉันก็จาเอาโซ่นี้รั้งตัวนายเอาไว้ไม่ให้หนีไปไหน เพราะว่าฉันรักและชอบนายมากไงล่ะ จะไม่ให้นายต้องจากฉันไปไหน เพราะว่านายคือคนสำคัญของฉันเพียงคนเดียวที่ฉันอยากจะอยู่ด้วย มิยาซากะเลยถามผมว่า แล้วนายหล่ะ รังเกียจฉันเหรอ หรือว่า ไม่อยากอยู่กับฉัน! ผมเลยจูบและกอดมิยาซากะแล้วบอกว่า ยังไงฉันก็จะอยู่กับเธอแบบนี้ไปตลอดไม่ทิ้งเธอไปไหนแน่ เพราะว่าเธอคือคนสำคัญของฉันที่ฉันอยากจะอยู่ด้วย ถ้าขาดเธอไปชีวิตของฉันต่อจากนี้คงจะไม่มีความสุขแน่ เพราะว่าเธอคือคนสำคัญของฉันที่ฉันอยากจะอยู่ด้วย ยังไงล่ะมิยาซากะ! เพราะงั้นช่วยทำให้ฉันสนุกและมีความสุขแบบนี้ต่อไปได้ไหม! มิยาซากะเลยบอกว่า ช่วยไม่ได้นะยังไงนายก็คือคนสำคัญของฉันด้วย ถ้าขาดนายไปชีวิตของฉันต่อจากนี้ก็คงหมดสนุกกันพอดีเพราะงั้น ฉันจะไม่ทิ้งนายไปไหนจะอยู่กับนายไปตลอด แล้วนายหล่ะว่าไง อยากอยู่กับฉันไปตลอดไหม

ผมก็เลยบอกว่า ฉันก็จาอยู่กับเธอแบบนี้ไปตลอดนะเพราะว่าเธอคือคนสำคัญของฉันเหมือนกัน จะไม่ทิ้งเธอไปไหนแน่ฉันสัญญา เพราะงั้นมาช่วยฉันจัดการกับเพื่อนเธอก่อนดีกว่าไหม มิยาซากะเลยบอกว่า ช่วยไม่ได้นะ ถึงจะเคยเป็นเพื่อนฉันมาก่อนก็เถอะนะ แต่มาแย่งคนที่ฉันรักไปเนี้ยฉันคงยอมไม่ได้แน่ เพราะงั้น...! หลังจากนั้นมิยาซากะก็เอาโซ่ที่มีปลายแหลมๆ ฝันลงไปที่กระโปรงจนขาด ผมเลยตกใจแล้วบอกว่า เอ้ย! เธอทำอะไรของ เธอเนี้ยมิยาซากะจะฝันกระโปรงขาดทำไม แบบนั้นจาให้ฉันมองไปที่ไหนหรือทำให้ฉันเร้าใจเล่นล่ะนั่น มิยาซากะเลยบอกไปว่า ก็ฉันอยากให้นาย ได้เห็นนิ ถ้าเป็นฉันจะยอมให้นายจับหรือถอด หรือจะจับฉันกดฉันก็โอเคนะ ถ้าเป็นนายจะยอมยกให้ทั้งตัวเลยก็ได้นะ แล้วนายหล่ะว่าไง มีสาวสวยปลดกระดุม3เม็ดเผยให้เห็นชุดชั้นในและกระโปรงที่ถูกตัดออกจนเหลือสั้นแค่นิดเดียวจนเกือบจะเห็นกางเกงในไม่ดูเร้าใจบ้างเหรอ ฉันว่านายออกจะชอบเนอะเคนจิโร่! ผมเลยบอกว่าก็ไม่เกลียดนะ จะให้ฉันทำแบบนี้ตลอดเลยก็ได้ เพราะเธอคือคนสำคัญของฉันนิ จะให้เธออยู่คนเดียวตลอดก็คงไม่ได้ พอมาทำแบบนี้บ้างก็ดูเร่าร้อนไปอีกแบบ คงมีเธอคนเดียวที่ฉันอยากจะทำแบบนี้! มิยาซากะเลยบอกว่า นายนี่ พูดจาเห็นแก่ได้จังเลยนะ แต่เอาเถอะถ้ามีนายมาทำอะไรแบบนี้บ้างมันก็ดูเร่าร้อนไปอีกแบบ แค่มีนายอยู่แล้วทำเรื่องแบบนั้นกับฉันก็ถือว่าฉันมีความสุขแล้วล่ะ จะไม่ให้นายจากฉันไปไหนแน่ ฉันสัญญาเลย แล้วนายหล่ะอยากจะอยู่กับฉันต่อไหม ผมก็เลยบอกต่อไปว่า ฉันก็จาอยู่กับเธอนะ จะไม่จากเธอไปไหนเหมือนกันฉันสัญญา ช่วยมาเป็นคนที่ฉันอยากจะรักแบบนี้ต่อไปนะ แค่มีเธออยู่ชีวิตของฉันคงจะมีความสุขและสนุกกับมันไปตลอด ก็จนกว่าจะเอาชนะมาซากิเพื่อนของเธอได้อ่ะนะ มิยาซากะเลยบอกต่อไปว่า ฉันก็จาอยู่กับนายแบบนี้ไปตลอดเหมือนกันจะไม่ให้นายถูกใครมาแย่งไปแน่ เพราะคนที่ฉันรักที่สุดและชอบที่สุดก็คือนายไงล่ะ! และมาซากิเลยพูดขัดขึ้นว่า เห๋! นั่นคือวิธีเพิ่มความเร่าร้อนในแบบของเธอเหรองั้นฉันเอาด้วยดีกว่าหลังจากนั้นมาซากิก็ปลดกระดุม3เม็ดเผยให้เห็นชุดชั้นในและตัดกระโปรงให้สั้นเพียงนิดเกือบที่จาเห็นกางเกงในเหมือนกันกับมิยาซากะ ผมก็เลยบอกว่า แล้วพวกเธอจะเเข่งกันปลดกระดุมและตัดกระโปรงเพื่อเผยให้เห็นชุดชั้นในกับกางเกงในไปทำไม มิยาซากะ เลยบอกว่ามันสะดวกต่อการสู้หน่ะ ดูเร่าร้อนและมัดใจนายดีออกนึกว่านายจะชอบซะอีก ผมก็เลยบอกเพียงว่า

เธอนี้นะ! แล้วจะให้ฉันไปมองตรงไหนล่ะเธอเองก็ปลดกระดุมมาซากิเองก็ปลดกระดุม มันสะดวกต่อการสู้จริงเหรอเนี้ย! แต่ว่านะ...! มิยาซากะ เลยหันมามองแล้วบอกไปเพียงสั้นๆ ว่า มีอะไรรึเปล่าเคนจิโร่! ผมก็เลยบอกว่า จะว่าไงดีล่ะ ก็สีชุดชั้นในเธอดูสีหวานและสดใสแต่ทำไมของมาซากิถึงเป็นสีขาวล่ะนั้นสีดูพื้นดีจัง แต่ในแง่ของหน้าอกก็ถือว่าไม่เลว แลดูอวบอิ่มน่าจับดี! มิยาซากะเลยบอกว่า ก็นะ! มาซากิเขาชอบสีที่พื้นๆ หน่ะจะให้ใส่สีที่มันดูหวานๆ และสดใสคงจะทำไม่ได้ แต่นายก็ยังแอบดูหน้าอกของมาซากิอีกนะแค่เห็นของฉันมันไม่พอใจรึไง! ถึงจะมีไม่ใหญ่เท่ามาซากิแต่ก็มีให้จับนะ อีตาบ้า! ผมเลยบอกว่า เธอนี้โมโหง่ายจังนะ ถึงเธอจะเทียบไม่ได้กับมาซากิ แต่ของเธอก็แลดูน่าจับอยู่ ขนาดกลางหืม! ก็ถือว่าโอไม่เล็กมากเกินไม่ ไม่ใหญ่มากเกินพอดีๆ นี้แหละดีแล้ว มิยาซากะเลยบอกว่า นายนี้ชอบอะไรแบบนี้ดีจังนะ แต่เอาเถอะถ้าขนาดนั่นฉันจะยอมให้นายจับตลอดไม่ให้ปล่อยเลย ผมเลยบอกว่า เธอนี่นะ! ถ้าชนะ มาซากิได้แล้วได้จับหน้าอกเธอ มันก็คุ้ม มิยาซากะเลยบอกต่อไปว่า ถ้าชนะได้จะให้นายจับหน้าอกของฉันไปตลอดเลยแล้วเธอล่ะมาซากิมีผู้ชายมาจับหน้าอกให้ฉันว่ามันดูเร่าร้อนดีออก มาซากิเลยบอกว่า ก็ไม่รู้ว่าพูดอะไรกันอยู่หรอกนะค่ะ แต่เคนจิโร่ต้องเป็นของฉันค่ะ! มิยาซากะเลยบอกว่า ฉันไม่ยกเคนจิโร่ให้กับเธอหรอกนะมาซากิ เคนจิโร่เป็นคนที่ฉันอยากจะปกป้องและดูแลและเป็นคนสำคัญของฉันของฉันด้วยไม่ยอมยกให้ใครแน่ ต่อให้เป็นเพื่อนฉันก็ตามฉันก็จะไม่ยกให้เธอหรอกนะ! เห๋! น่าสนุกดีนิ ฉันเองก็คงยอมแพ้เธอไม่ได้ซะแล้วและมิยาซากะกันมาซากิก็เริ่มสู้กัน พอสู้กันได้ไม่นาน มิยาซากะก็ชนะ มิยาซากะเลยบอกว่า ฉันชนะแล้วนะ ทีเธอก็อย่ามาแย่งเคนจิโร่ไปจากฉันล่ะเพราะเขาคือคนสำคัญของฉันฉันไม่ยอมยกให้เธอแน่ มาซากิเลยบอกเพียงสั้นๆ ว่า ฉันจะกลับมาแก้แค้นเธอเเน่ มิยาซากะ! และมาซากิก็จากไป มิยาซากะเลยเข้ามาหาผมแล้วเอามือของผมไปจับหน้าอกของมิยาซากะ ผมก็เลยบอกว่า เอ้ย! ให้ฉันเตรียมใจก่อนสิ ใจร้อนจริงเลยนะเธอเนี้ย! มิยาซากะเลยบอกว่า ฉันอาจจาเป็นคนใจร้อนอย่างที่นายว่าก็ได้นะ แต่มือคู่นี้ที่อยู่ตรงนี้จาอยู่กับฉันตลอดไปและจะไม่ให้ใครเอาไปเด็ดขาด เพราะว่านายคือคนสำคัญที่ฉันอยากจะอยู่ด้วยแบบนี้ไปตลอด ให้ฉันเป็นคนรักของนายอีกคนได้รึเปล่า ผมก็เลยบอกว่า จะชิง อันดับหนึ่งอย่างเรย์กิรึไงเธอหน่ะ แต่ถ้าเธอมาเป็นคนรักของฉันอีกคนคงจะมีอะไรสนุกมากกว่านี้ว่างั้นไหม! มิยาซากะเลยบอกต่อไปว่า ถึงฉันจะเป็นรองก็เถอะนะ แต่อันดับหนึ่งในใจนายก็คือฉัน ฉันไม่ยอมยกให้ใครแน่ ผมเลยบอกต่อไปว่า จริงๆ เลยนะเธอเนี้ย จะอันดับหนึ่งหรือจะเป็นรองยังไงฉันก็ไม่รู้หรอกนะ ขอแค่มีเธออยู่กับฉันแค่นี้ก็พอแล้ว เพราะว่าฉันรักและชอบเธอไงมิยาซากะ! ขณะที่ผมกับมิยาซากะ กำลังจะจูบกัน เรย์กิก็เดินเข้ามาเห็นพอดี แล้วบอกว่า ปล่อยเธออยู่กับเคนจิโร่ทีไร ต้องเป็นแบบนี้ทุกทีเลยเเล้วจะให้เขาจับหน้าอกเธออีกนานไหม ฉันยังไม่เคยให้เขาจับเลยนะค่ะ มิยาซากะเลยบอกว่า อิจฉาเหรอเรย์กิ ถึงฉันจะเป็นรองก็เถอะนะ แต่ฉันก็จะแย่งอันดับหนึ่งของเธอมาและคว้าใจเคนจิโร่เองเพราะคนที่จะอยู่กับเขาก็คือฉัน! จากนั้นเรย์กิก็ปลดกระดุมออก3เม็ดและเข้ามากกอดแขนผมแบบไม่ทันตั้งตัวแล้วบอกว่าฉันก็ไม่ยอมยกเคนจิโร่ให้กับเธอหรอกนะ ถ้าคิดว่าแย่งอันดับหนึ่งของฉันไปได้ก็ลองดู! มิยาซากะเลยบอกต่อไปว่า เห๋! น่าสนุกดีนิ งั้นฉันคงต้องแย่งอันดับหนึ่งของเธอมาให้ได้เพราะเขาก็สำคัญกับฉันเหมือนกันถึงจะเป็นรองก็เถอะฉันก็จาแย่งอันดับหนึ่งของเธอมาให้ได้! เรย์กิเลยบอกต่อไปว่า ถ้าเธอทำได้ก็ลองดู! เพราะคนรักคนแรกของเคนจิโร่ก็คือฉันไม่ยอมยกเคนจิโร่ให้เธอหรอกนะมิยาซากะ! และไมกะก็ปลดกระดุม3เม็ดออกเช่นกันแล้ววิ่งเข้ามากอดผมแล้วบอกว่า ฉันเองก็ไม่ยอมยกคุณเคนจิโร่ให้เหมือนกันค่ะ เพราะว่าเขาก็สำคัญกับฉันเหมือนกัน ฉันยอมเป็นที่3ก็ได้ค่ะ เพื่อให้ได้ที่หนึ่งมาจากคุณเรย์กิฉันก็ไม่ยอมแพ้หรอกค่ะ เพราะว่าคุณเคนจิโร่ก็สำคัญกับฉันเหมือนกันไม่ยอมยกให้ใครแน่ มิยาซากะเลยบอกว่า โฮ๋! ไมกะเธอนี้ช่างกล้าเนอะ เห็นทีงานนี้ฉันต้องเอาอันดับหนึ่งของเรย์กิมาซะแล้ว เรย์กิก็เลยบอกว่า ฉันไม่ยอมยกเคนจิโร่ให้กับพวกเธอหรอกนะ ถึงจะเพิ่มไมกะมาอีกคนฉันก็ไม่ขัดหรอกนะ ฉันไม่ยอมยกอันดับหนึ่งให้ใครแน่ เพราะคนที่จะอยู่กับเขาไปตลอดก็คือฉัน! มิยาซากะเลยบอกว่า ฉันเองก็คงไม่ยอมหรอกจะคว้าอันดับหนึ่งอย่างเธอและเป็นที่หนึ่งในใจเขาให้ได้ ไมกะก็เลยบอกว่า ฉันเองก็ไม่ยอมแพ้เหมือนกันค่ะ จะชิงอันดับหนึ่งของคุณเรย์กิและเป็นที่หนึ่งใจของคุณเคนจิโร่เหมือนกันค่ะ เรย์กิเลยบอกต่อไปว่า ถึงเธอจะเป็นที่3ก็เถอะนะไมกะ ฉันไม่ยอมยกอันดับหนึ่งให้เธอหรอกนะ ถึงจะเป็นรองจากมิยาซากะก็ตาม! มิยาซากะเลยบอกต่อไปว่า เห๋! น่าสนุกดีนิ แบบนี้ฉันเองก็ยอมแพ้ไม่ได้เหมือนกัน คนสำคัญของเคนจิโร่ก็คือฉัน ไม่ยอมยกให้ใครเหมือนกัน! มายากะเลยบอกกับริโกะว่า มีคู่แข่งด้านความรักเพิ่มขึ้นแล้วนะริโกะ เป็นแบบนี้จะถูก3คนนั้นชิงเคนจิโร่ไปก่อนนะ เธอยอมแล้วเหรอ ริโกะเลยบอกว่า ฉะ ฉันเองก็ไม่ได้สนใจหรอกนะค่ะ ขอแค่ให้คุณเคนจิโร่อยู่กับพวกเราแบบนี้ต่อไปก็พอแล้วค่ะ! มายากะก็เลยบอกต่อไปว่า เห๋! แสดงว่าเธอก็อยากที่จะแย่งอันดับหนึ่งจากเรย์กิเหมือนกันงั้นสินะ ริโกะเลยบอกต่อไปว่า ฉันไม่สนใจอันดับ หรอกนะค่ะ ขอแค่มีคุณเคนจิโร่อยู่กับฉันไปตลอดแค่นั้นก็พอเเล้วค่ะ มายากะเลยบอกว่า เห๋เธอนี้โลกสวยจังเลยนะ แต่อย่างที่เธอว่า แค่มีเคนจิโร่อยู่แค่นั้นก็พอแล้ว พอถึงเช้าวันรุ่งขึ้น ผมเดินออกมาหน้าประตู และตะโกนบอกไมกะว่า นี่ไมกะ แต่งตัวเสร็จรึยังจะไปแล้วนะ ไมกะรีบวิ่งลงมาจากบันได แล้วบอกว่ารอด้วยสิค่ะ คุณเคนจิโร่! ผมเลยบอกต่อไปว่า จริงๆ เลยนะเธอเนี้ย เป็นการเดทครั้งแรกทั้งทีทำไมแต่งตัวช้าจัง ไมกะเลยขอโทษผมว่า ขอโทษค่ะ พอดีหาชุดที่จาใส่ไปเดทกับคุณเคนจิโร่ช้าไปหน่อย แล้วเป็นไงบ้างค่ะชุดของฉันเหมาะรึเปล่า ผมก็เลยบอกไปเเบบเขินๆ ว่า ก็ดูเหมาะกับเธอดี น่ารักดี สมเป็นเธอ พอไมกะได้ยินที่ผมพูดแล้วก็ยิ้มจากนั้นก็เข้ามากอดแขนผมแล้วบอกว่า ไปกันเถอะค่ะคุณเคนจิโร่ เริ่มการเดทของพวกเรากัน ผมเลยบอกว่า ประโยคนั้นฉันต้องเป็นคนพูดสิ! แต่ช่างเถอะ หลังจากนี้คงจะมีอะไรสนุกและตื่นเต้นรออยู่แน่ ตอนหน้า ตอนที่3วัลคิวลี่คนที่3 ธนูที่จับต้องไม่ได้ลมที่ถูกผันแปร โปรดติดตามชม