NovelToon NovelToon

จิตใจของฆาตกร

ตัวอย่าง

. .
ณ ห้องที่มืดสนิท
หน้าต่างที่ถูกปิดสนิททุกบาน
แต่ในห้องกลับเย็นยะเยือก
ด้านนอกห้องที่ไม่มีลม หรือพายุฝน
แต่ผ้าม่านด้านในกลับปลิวสบัดไปมาราวกับว่ามีลมในห้องนี้เพียงอย่างเดียว
ผมนั่งโอบกอดร่างไร้วิญญาณของน้องๆของผมไว้แน่น
ผมนั่งร้องไห้จนไม่มีน้ำตาให้ไหลรินต่อ
บาดแผล และเลือดที่เคยนอง ตอนนี้ได้แห้งแล้ว
จากพระอาทิตย์ที่ขึ้นอยู่บนหัว
ตอนนี้กลับเป็นพระจันทร์แทนที่
ซุบซิบ ซุบซิบ ซุบซิบ
โรล
โรล
ใครน่ะ
ผมถามพร้อมหันไปหาเจ้าของเสียง
.
.
นายน่ะ คงเจ็บปวดมากสินะ
โรล
โรล
ใครน่ะ
ผมยังคงถามและหาเจ้าของเสียงต่อไป
.
.
ฉันเป็นใครไม่สำคัญหรอก
.
.
แต่นายอยากแก้แค้นไหม
.
.
ฉันช่วยได้นะ
โรล
โรล
??
ผมทำหน้ามึนงงกับสถานการณ์ตอนนี้
.
.
ไม่เอาสิ
.
.
อย่าทำหน้าอย่างนั่นสิ
ถึงผมจะไม่รู้ว่าเขาคือใคร แต่สัญชาตญาณของผมบอกว่ามันไม่ใช่เรื่องดีแน่
.
.
ดูสิ!
.
.
สิ่งที่พวกมันทำกับนายและคนที่นายรักสิ
โรล
โรล
!!
.
.
มาทำสัญญากับฉัน
.
.
แล้วฉันจะทำทุกอย่างที่นายขอ
.
.
เช่น...
.
.
ช่วยชุบชีวิตน้องๆของนาย
.
.
แต่ถ้านายไม่เอา...
.
.
ฉันไปหาคนอื่นก็ได้นะ
โรล
โรล
...
ผมครุ่นคิดสักพัก กับข้อตกลง
น้องๆของผมที่เสียชีวิตแล้ว
จะช่วยได้จริงๆเหรอ??
.
.
ถ้านายตอบช้า ฉันไปหาคนอื่นก็ได้
.
.
3...
.
.
2...
.
.
1.
โรล
โรล
รับครับ
ผมพูดออกไปอย่างรวดเร็ว
โรล
โรล
แต่ถ้าผมทำสัญญาแล้ว คุณก็ต้องทำข้อสัญญาของคุญด้วย
.
.
นายยังไม่ได้บอกเลยว่า นายต้องการอะไร
โรล
โรล
ผม...ต้องการชีวิตของน้องๆของผมกลับมาครับ
.
.
ได้สิ ฮึๆ
.
.
เอานี่ไป
เขายื่นหน้ากากให้กับผม
.
.
มันจะช่วยทำให้นายแข็งแกร่งขึ้น
.
.
และต่อไปนี้ฉันคือนายของเจ้า
.
.
และต่อไปนี้ นายชื่อ...
.
.
"ฮาร์ด"
ฮาร์ด
ฮาร์ด
ครับ
. .

01.อดีต

. .
01:03 น.
แกร๊ก
แอ๊ดดดด
เสียงประตูที่เลื้อนเข้ามาอย่างช้าๆ
แม่
แม่
??
เมื่อได้ยินเสียง แม่ก็ลุกออกจากเตียงไปอย่างรวดเร็ว
แม่
แม่
กลับมาแล้วเหรอคะ
แม่พูดด้วยความดีใจ
พ่อ
พ่อ
...
แม่
แม่
นี่คุณ! คุณดื่มอีกแล้วเหรอคะ
เมื่อได้กลิ่นสุราจากตัวคุณพ่อ แม่ก็เริ่มขึ้นเสียงทันที
พ่อ
พ่อ
...หา?!
พ่อ
พ่อ
นี่เธอกล้าขึ้นเสียงกับฉันงั้นเหรอ
และทุดครั้งที่แม่ขึ้นเสียง
พ่อ
พ่อ
มานี่เลยอีนังตัวดี!
เพี๊ยะ เพี๊ยะ
ก็จะถูกคุณพ่อทุบตี และทำร้ายร่างกายเสมอ
ถึงพรุ้งนี้ผมตื่นมา พวกท่านก็จะทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น
3 เดือนหลังจากนั้น
บนเตียง
แม่
แม่
แค่ก แค่ก
โรล(ตอนเด็ก)
โรล(ตอนเด็ก)
แม่ครับ
โรล(ตอนเด็ก)
โรล(ตอนเด็ก)
แม่ไม่เป็นไรนะครับ
ผมถามด้วยความเป็นห่วง
แม่
แม่
ไม่เป็นไรจ๊ะ แค่ก แค่ก
โรล(ตอนเด็ก)
โรล(ตอนเด็ก)
...
ช่วงเวลานั้น ผมต้องดูแลแม่แทนคุณพ่อ
คุณพ่อที่ดื่มหนักทุกวัน และทำร้ายแม่ทุกครั้งหลังกลับจากที่ทำงาน และทำร้ายแม่ทุกครั้งเมื่อมีโอกาศ
จนวันหนึ่งที่ผมทนไม่ไหว...
พ่อ
พ่อ
นังนี่ไม่มีอะไรดีเลย
แม่
แม่
อุ๊บ แค่ก แค่ก แค่ก
พ่อ
พ่อ
ต้องโดนอีกใช่มั้ย??
เมื่อผมได้ยินแบบนั้นก็วิ่งเข้าไปในห้องนอนอย่างรวดเร็ว
โรล(ตอนเด็ก)
โรล(ตอนเด็ก)
คุณพ่อครับ!!
โรล(ตอนเด็ก)
โรล(ตอนเด็ก)
พอได้แล้วครับ!
ผมตะโกนออกไปแบบนั้น
เพื่อปกป้องคนที่ผมรัก
แต่หารู้ไม่ว่าการทำแบบนั้นมันทำให้ผมต้องโดนอะไรต่อมิอะไร แทนแม่
พ่อ
พ่อ
มานี่เลย ไอ่เด็กเวร
พ่อ
พ่อ
มึงกล้าดียังไง มาขึ้นเสียงกับกู ห๊ะ!!!
แม่
แม่
คุณคะ อย่าทำลูกนะคะ!
พ่อลากผมเข้าไปในมุมหนึ่งของห้องนอน
แล้วตบตี ทำร้ายผม!
โรล(ตอนเด็ก)
โรล(ตอนเด็ก)
ฮืออ อึก ฮือ
พ่อ
พ่อ
หุบปากซะ! มันน่ารำคาญ!
พูดจบพ่อก็เดินออกจากห้องไป
ทิ้งผมกับแม่ไว้แบบนั้น
แม่
แม่
มานี่มะ
แม่
แม่
ไหนขอแม่ดูซิ
ผมวิ่งไปหาแม่โดยเร็ว
แม่
แม่
เจ็บมากไหมเนี้ย หื้อ?
ผมส่ายหัวออกไปก่อนจะถามแม่กลับ
โรล(ตอนเด็ก)
โรล(ตอนเด็ก)
แม่โดนแบบนี้ แม่ไม่เจ็บเหรอครับ
แม่นิ่งครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบด้วยเสียงเศร้าสร้อย
แม่
แม่
เจ็บสิ
แม่
แม่
แต่แม่ทนได้ เพราะแม่ไม่อยากให้โรลต้องเจ็บเหมือนแม่ไง
แม่ยิ่มอ่อนๆ แล้วลูบหัวผมเบาๆ
แม่
แม่
โรลต้องตั้งใจเรียนนะ
แม่
แม่
แล้วก็หาเงินเยอะๆ แล้วเราออกจากบ้านนี้กัน เนอะ
ผมที่ไม่อยากให้แม่ต้องเจ็บแบบนั้นก็ต้องใจเรียน เพื่อให้แม่สบายใจขึ้น
แต่หลังจากนั้น ผมก็โดนคุณพ่อทำร้ายบ่อย และบ่อยขึ้น
1 ปีผ่านไป
แม่ได้เสียชีวิตไป
ความอบอุ่นเดียวที่ผมเหลือได้หายไปแล้ว
คุณพ่อได้พาคนแปลกหน้ามา พร้อมกับเด็กๆที่หน้าตาหน้ารักอีก 2 คน
เป็นเด็กเบบี้ ที่หน้ารักมากๆ
จนผ่านไปหลายปี
แต่อยู่ๆวันหนึ่ง ผมดันไปได้ยินสิ่งที่คุณพ่อ และคุณป้าคนนั้นพูดเข้า
พวกเขาจะเอาผมและน้องๆไปทิ้งกลางทางกลับบ้านของทริปไปเที่ยว
และสิ่งที่ผมทำคือ...
โรล(ตอนเด็ก)
โรล(ตอนเด็ก)
คุณพ่อครับ
คุณพ่อทำสีหน้าตกใจปนอึ้งพักหนึ่ง
ก่อนจะปรับสีหน้าของตัวเอง
พ่อ
พ่อ
มีอะไร
โรล(ตอนเด็ก)
โรล(ตอนเด็ก)
คุณพ่อกับคุณป้าอย่าพึ่งทิ้งพวกเราเลยนะครับ
โรล(ตอนเด็ก)
โรล(ตอนเด็ก)
ผมสัญญาว่าถ้าผมอายุ 15 ปีแล้ว ผมจะออกจากบ้านแล้วเลี้ยงน้องๆเองครับ
อีกแค่ 1-2 ปี ผมก็จะ 15 ปีแล้ว คุณพ่อคงทำข้อตกลงนี้อน่นอน
พ่อ
พ่อ
อืมมม
คุณพ่อเหล่มอง คุณป้าสักพักแล้ว ตกลงทำข้อตกลง
ตอนนั้นผมดีใจมากจนกระทั่งได้ยินที่คุณป้าพูด
แม่เลี้ยง
แม่เลี้ยง
เอาเถอะ ยังไงไอ่เด็กเปรตพวกนั้นก็ไม่มีค่าอะไรสำหรับฉันอยู่แล้ว
แม่เลี้ยง
แม่เลี้ยง
จะพาไปตายที่ไหนก็แล้วแต่แก้ลย
คุณป้าที่เป็นแม่แท้ๆของน้องๆพูดแบบนั้น
ทำให้ผมที่เป็นพี่ชายต่างพ่อต่างแม่โกรธเลย
มันทำให้ผมมั้นใจยิ่งขึ้นว่า ผมรักน้องๆแค่ไหน และไม่อยากให้เจอคนพวกนี้เลย
ในวันที่ผมต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าให้น้องๆ ผมสังเกตุเห็นบางอย่าง
นั่นคือร่องรอยการถูกทำร้ายร่างกาย
ผมไม่รีรอโทรแจ้งตำรวจให้มาตรวจสอบท่บ้าน
แต่มันก็แค่นั่น เพราะตำรวจที่มานั้น พูดคุยกับคุณพ่ออย่างสนิทสนม และยกมือไหว้อย่างเคารพ
คุณพ่อกับผมสบตากันพักหนึ่ง ก่อนคุณพ่อจะแสยะยิ้มออกมา
มันทำให้ผมขนลุกมั้งตัว และตอนนั้นเองที่สัญชาตญาณของผมเตือนผมให้ออกไปจากที่นี้ให้เร็ว
ด้งนั้นผมจึงรีบเก็บเสื้อผ้าของผมและน้อง นวมถึงของมีค่าต่างๆ แล้วออกจากบ้านทันทีที่ตำรวจกลับ
ตอนนี้อายุ 18 แล้ว เรียนโรงเรียนตามปกติ และส่งน้องๆเรียนอยู่ครับ
โรล
โรล
พี่ไปก่อนนะ
ผมพูดบอกน้องๆแล้วเตรียมตัวออกจากบ้าน
ริน
ริน
ไปดีมาดีนะคะ
ริมพูดด้วยน้ำเสียงสดใส และยิ้มร้า
โรล
โรล
ค่ะ
ผมตอบตามอย่างที่รินทำ
รอร์
รอร์
พี่ครับ วันนี้พี่กลับดึกไหมครับ??
รอร์ถามผม และจัดเตรียมกระเป๋าไปด้วย
โรล
โรล
อืมม
โรล
โรล
น่าจะไม่นะครับ
โรล
โรล
ทำไมเหรอ
ผมตอบรอร์ ก่อนจะถามกลับไป
รอร์
รอร์
อ้ออ พวกผมจะได้ทำอาหารเย็นรอพี่น่ะครับ
รอร์ด้วยรอยยิ้มที่น่ารัก
โรล
โรล
อ้ออ งั้นพี่จะกลับบ้านเร็วๆนะ
โรล
โรล
จะได้ช่วยกันทำอาหารเย็นไง
ผมตอบ และจับมือน้องเดินออกจาห้อง
ริน
ริน
ดีเลยค่า รินอยากให้พี่โรลทำอาหารเย็นกับเราอีกพอดีเลยค่า
ผมได้ยินแบบนั้นเลยตั้งเป้าจะกลับบ้านให้เร็วที่สุด
โรล
โรล
เหรอคะ
โรล
โรล
งั้นพี่โรลจะกลับบ้านเร็วๆนะคะ
รอร์
รอร์
ครับ
ริน
ริน
ค่า
ริน
ริน
ตั้งตารอดูอยู่นะคะ
โรล
โรล
ค่ะ พี่จะกลับบ้านเร็วๆนะ
ผมและน้องๆ พูดและยิ้มเกี่ยวกับการทำอาหารเย็นนี้
. .

02.ปัจจุบัน

. .
ณ โรงเรียนA
นี่คือโรงเรียนยอดเยี่ยมแห่งหนึ่งในประเทศ
ผอ. : วันนี้เปิดเทอมวันแรก
ผอ. : นักเรียนเด่นและนักเรียนทุนการศึกษาทุกท่าน เตรียนตัวขึ้นเวทีมารับบัตรด้วยครับ
30 นาทีผ่านไป
: นักเรียนดีเด่น และนักเรียนทุนการศึกษาปี...
:นาย...ขึ้นไปรับบัตรด้วยครับ
เวทีกลางโรงเรียนที่ถูกจัดแต่อย่างดี
การประกาศนักเรียนดีเด่นที่เหมือนทุกกันปี แต่ปีนี้ผมแค่อยู่ ม.6 แล้ว
everything(boy)
everything(boy)
ปีนี้ก็ยังได้เหมือนเดิมเลนนะโรล
โรล
โรล
ครับอาจารย์
ผมตอบอาจารย์ไปแบบนั้น และยิ้มให้เล็กน้อย ก่อนจะเดินลงจากเวที
eyerything(girl)
eyerything(girl)
พี่โรลๆๆ
โรล
โรล
??
ผมหันกลับไปหาต้นเสียงที่เรียกหาผม
eyerything(girl)
eyerything(girl)
หนูให้พี่ค่ะ
พูดจบน้องเขาก็ยื่นดอกไม้มาให้ผม
โรล
โรล
เอ่อออ...
eyerything(girl)
eyerything(girl)
รับไปเถอะค่ะ
eyerything(girl)
eyerything(girl)
หนูไปก่อนนะคะ
น้องเขาจับมือผมและยัดดอกไม้มาให้ผม ก่อนจะจากไป ให้ผมยืนงงๆ
everything(boy)
everything(boy)
ปีนี้ก็ได้ทำเป็นคนดีอีกแล้วสินะ
everything(boy)
everything(boy)
น่าขยะแขยงว่ะ
ผมได้ยินที่ใครบางคนพูดแบบนั้น แต่ก็ทำเป็นไม่สนใจ
ทุกอย่างผ่านไปตามปกติ
จนเลิกเรียน...
eyerything(girl)
eyerything(girl)
โรลๆ
เพื่อนผู้หญิงในห้องผมคนหนึ่งเรียกผมขึ้น
โรล
โรล
หื้ม มีอะไร
ผมตอบกลับไปตามมารยาท
eyerything(girl)
eyerything(girl)
ครูเรียกให้ไปที่ห้องพักครูน่ะ
โรล
โรล
อ้ออ โอเคเดี่ยวเราไป
เธอถามมา ผมก็ตอบกลับเธอไปเป็นมายาท
eyerything(girl)
eyerything(girl)
เดี่ยว!
เธอเรียกผมให้ผมหันกลับไป
ก่อนจะจับมือผมไปหน้าห้อง
แล้วตะโกนเรียกทุกคนในห้อง และพูดว่า...
eyerything(girl)
eyerything(girl)
โรล เราชอบนายมานานแล้ว
eyerything(girl)
eyerything(girl)
คบกับเรานะ
เธอพูดแบบนี้ ทำผมตกใจไปพักหนึ่ง
ก่อนที่ผมจะตั้งสติได้และปฎิเศษเธอไป
โรล
โรล
ขอโทษนะ แต่...เราไม่ได้ชอบเธอ
ผมรู้ว่าการพูดออกไปแบบนั้น คือการหักหน้าแต่ผมต้องพูดออกไปตรงๆ
เพราะผมคิดว่า มันก็ดีกว่าการไปให้ความหลังลมๆแล้งๆละนะ
โรล
โรล
ขอโทษที่พูดตรงๆนะ แต่ถ้าไม่มีอะไรจะพูดแล้ว เราขอตัวไปห้องพักครูก่อนนะ
ผมพูดขอโทษอีกครั้งด้วยความรู้สึกผิด และขอตัวออกมา
ณ ห้องพักครู
everything(boy)
everything(boy)
โรล
everything(boy)
everything(boy)
มาพอดีเลย ครูมีอะไรจะบอก
โรล
โรล
ครับ
ครูเรียกให้ผมมานั่งที่เก้าอี้ก่อนจะพูด
everything(boy)
everything(boy)
ช่วงนี้โรลขาดแขลนเรื่องเงินสินะ
โรล
โรล
?? ครับ?? คืออะไรครับ??
ครูพูดขึ้นแบบนั้นกับผม มันทำให้ผมรู้สึกงงงวนเป็นอย่างมาก
โรล
โรล
เข้าเรื่องเถอะครับ
ผมเสี่ยงที่จะพูดแบบนั้นออกไป
everything(boy)
everything(boy)
เอ่อ คือว่ามันก็ลำบากที่จะพูดอยู่นะ
everything(boy)
everything(boy)
แต่ครูจะพูดให้ฟังนะ
everything(boy)
everything(boy)
มีปกครองที่มีอำนาจมาบอกกับครูว่า...
everything(boy)
everything(boy)
นายเรียนเก่งเกินไป
ผมงงกับสิ่งที่ผมเพิ่งได้ยิน ก่อนจะตั้งสติและตั้งใจฟังท่ครูจะพูดต่อ
everything(boy)
everything(boy)
มี 2 ทางเลือกให้นายคือ 1.รับเงินไปซะ แล้วเทมอนี้ไม่ต้องตั้งใจเรียน กับ 2.ไม่ได้รับเงิน ตั้งใจเรรยนต่อไป แต่จะถูกกดดันให้ทำข้อ1
โรล
โรล
ผมไม่ขอเลือกข้อไหนเลยครับ
โรล
โรล
เขาไม่พยายามเอก รึไม่ก็ไม่มีความสามารถเอง
โรล
โรล
ทำไมผมต้องยอมแพ้ด้วยละครับ
ผมปฎิเศษทุกข้อที่ถูกเสนอ และบอกเกี่ยวกับความคิดของผม
everything(boy)
everything(boy)
นายไม่ลองเปิดใจหน่อยละ
everything(boy)
everything(boy)
ทำไมต้องเหนื่อยที่จะพยายามที่จะเรียนด้วยล่ะ
everything(boy)
everything(boy)
นายรับข้อเสนอนี้ไปนายก็จะสบายเลยนะ
ผมรู้สึกว่าคำพูดของครูเริ่มแปลกๆแล้ว
จนกระทั่งสัญชาตญาณของผมบอกว่า คนคนนี้ไม่ใช่คนดีอีกต่อไป
โรล
โรล
ผมต้องขอโทษด้วยนะครับ แต่...
ผมยังไม่ทันได้พูดจบ ครูก็พูดแทรกผมทันที
everything(boy)
everything(boy)
เฮ้ย! ไอ่เด็กนี่ ฉันบอกแล้วไง ว่ามันจะดีกับตัวนาย
everything(boy)
everything(boy)
นายกับฉัน เราก็ได้ผลประโยชน์ร่วมกันไง
ครูพูดโดยไม่รู้ถึงความผิดชอบชั่วดี
ต่อมาครูได้พูดชักชวนผมตลอดจน ผมทนไม่ไหว
ปัง!
ผมทุบโต๊ะและยืนขึ้น
โรล
โรล
ผมขอโทษนะครับ แต่ผมไม่สนใจข้อเสนออะไรทั้งนั้น
โรล
โรล
ผมมีธุระอยู่ต้องรีบกลับก่อนนะครับ
โรล
โรล
ขอตัวนะครับ
ผมยังไม่ทันจะออกจากห้อง
ก็มีเพื่อนร่วมห้องของผมเดินเข้ามาในห้องพักครู และเริ่มชกต่อยผมทันที
พวกเขา 5-7 คนกระทืบผมแบบนั้น นานเท่าไหร่ผมเองก็ไม่รู้
แต่ที่รู้คือ ผมต้องรีบกลับไปที่บ้าน
ทันใดนั้นที่ผมทนไม่ไหวอีกต่อไปผมคว้ากระเป๋าของผมและฟาดหน้าพวกนั้นไปอย่างแรง แล้ววิ่งหนีออกมาอย่าไว
ผมวิ่งมาพวกนั้นก็วิ่งตามผมมา ผมต้องวิ่งหนีไปทางตรงกันข้ามกับบ้านผม และต้องสบัดมันออกไปให้หมด
จนตอนนี้มืดแล้ว ผมรีบเข้าไปในห้องแล้วไปหาน้องๆของผม
โรล
โรล
ริน! รอร์!
ผมเรียกน้องๆด้วยความเป็นห่วง
ริน
ริน
ฮึก ฮืออ
รอร์
รอร์
ฮืออ อึก
ทันทีที่ผมได้ยินเสียงเด็กๆ ผมก็ตรงไปหาอย่างไม่ลังเล
โรล
โรล
ริน! รอร์!
ผมเรียกอีกครั้งเพื่อตามหาน้องๆ
ริน
ริน
พี่คะ พี่!
รอร์
รอร์
ฮืออ
เด็กๆวิ่งมาหาผม และร้องไห้
โรล
โรล
เกิดออะไรขึ้น
ผมถามด้วยความเป็นห่วง
รอร์
รอร์
เมื่อกี้ มีพี่ผู้ชายแปลกๆ เคาะห้องเสียงดังมากๆ
ริน
ริน
พวกเรา พวกเรา
รอร์
รอร์
พวกเรากล้วมากๆเลยครับ ฮืออ
ริน
ริน
งือออ
ผมได้ยินแบบนั้นก็รีบกอดน้องๆไว้แน่นแล้วปลอบขวันของเด็กน้อยทั้งสองคน
โรล
โรล
ไม่เป็นนะๆ พี่อยู่นี่แล้ว
โรล
โรล
จะไม่มีใครทำร้ายพวกหนูได้นะ ถ้ามีพี่คนนี้อยู่
โรล
โรล
ขอโทษที่กลับมาช้านะ
ริน
ริน
ฮืออ พี่คะ
รอร์
รอร์
ฮึก ฮืออ พี่ครับ
เด็กๆร้องไห้หนักมากและกอดผมไม่ปล่อยในคืนนั้น
สักพักหลังร้องไห้เสร็จก็พากันไปอาบน้ำ
ริน
ริน
พี่คะ
ริน
ริน
หน้าพี่ไปโดนอะไรมาคะ
มือน้อยๆของรินจับใบหน่าของผมก่อนจะถามขึ้น
รอร์
รอร์
แล้วหลังพี่ล่ะครับ
มือที่อบอุ่นของรอร์จับที่หลังผมเบา
โรล
โรล
ก่อนมาเกิดเรื่องนิดหน่อยน่ะ
โรล
โรล
แต่ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว
ผมตอบไปแบบนั้นและพยายามเปลี่ยนเรื่องคุยกับเด็กๆ
โรล
โรล
วันนี้พี่มาช้า พวกเราไม่ได้ทำอาหารเย็นเลยเนอะ
ริน
ริน
ใช่ค่ะ พี่กลับมาช้า ไว้วันหลังถ้ารู้ว่าสัญญาอะไรไว้ก็ช่วยรักษาสัญญาด้วยนะคะ
โรล
โรล
ได้ค่ะๆ
รินพูดด้วยสีหน้าที่โกรธเคืองเล็กน้อยก่อนจะส่งยิ้มให้ผมกลับราวกับให้อภัยแต่ต้องรักษาสัญญาไว้
รอร์
รอร์
งั้นตอนนี้เราอยู่ด้วยกันครบทุกคนแล้ว เรามาหาอะไรกินกันนะครับ
โรล
โรล
ครับ
รอร์พูดต่อจากรินด้วยสีหน้าสดใส แล้วยิ่มให้ผมเหมือนกัน
ผมรักรอยยิ้มพวกนั้น
และอยากรักษารอยยิ้มนั้นไว้ให้นานที่สุด
ผมรักน้องๆมาก และอยากอยู่กับเด็กๆต่อไปเรื่อยๆ
. .

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!