ไอ้ถั่วแดงต้มคนนี้แหละที่รักท่าน
เริ่มเรื่อง
ในเมืองใหญ่ สมัยศตวรรษที่สิบหกแห่งเมืองหนานจินเมืองที่เต็มไปด้วยกิเลสตัณหา
และเล่ห์กลมากมาย มีทั้งคนดีและคนชั่ว ปนป่ะกันอยู่ในนั้น
หนึ่งในนั้น ท่ามกลางเมืองใหญ่มีหุบเขาแห่งหนึ่ง...ตั้งอยู่ปลายเขามีกระท่อมหลังเล็กๆ
มีเด็กหนุ่มตัวน้อยๆวิ่งเล่นอยู่ในสวนพร้อมกับเสียงหัวเราะที่มีความสุข
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
//สาดน้ำใส่นายเอก
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
หืม....//จ้องเขม็ง
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
ไอ่ตัวน่ารังเกียจนี่มันอะไรกัน?
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
//จ้องเขม็งไปที่นายเอก
เซินเซิง(นายเอก)
ท...ท่านแม่----
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
//ตบนายเอก
เซินเซิง(นายเอก)
//หน้าหัน
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
อย่ามาสะเออะเรียกข้าว่าแม่......
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
ไอ้ขี้ข้า😒
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
ไอ้ตัวน่ารังเกียจ....
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
เจ้ามันไม่สมควรเป็นลูกข้า
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
และข้าก็ไม่เคยนับเจ้าเป็นลูกเลยสักครั้ง
เซินเซิง(นายเอก)
ด...ได้โปรดเถอะขอรับ
เซินเซิง(นายเอก)
//คลานไปหาเหมิงจินจิน
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
!!
เซินเซิง(นายเอก)
ได้โปรดเมตตาข้าด้วย...
เซินเซิง(นายเอก)
ท่านแม่..//เกาะขาเหมิงจินจิน
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
!!!!!
เซินเซิง(นายเอก)
ได้โปรด----
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
กรี๊ดดดด!
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
อย่ามาแตะต้องตัวข้า!
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
ไอ่เด็กเปรตนี่!!!
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
//ถีบเข้าไปที่หน้านายเอก
เซินเซิง(นายเอก)
//โดนเข้าเต็มๆ
เซินเซิง(นายเอก)
//ล้มลงไปนอนกับพื้น
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
โอ้ยตายๆ!
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
เพราะเจ้าคนเดียว!
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
//จิกหัวนายเอก
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
ดูสิเนี่ย!
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
ตัวข้าสกปรกหมดเเล้ว!
เซินเซิง(นายเอก)
//เลือดกบปาก
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
อารมณ์เสียจริงๆ!
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
โว้ยยยย!!
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
//ถีบนายเอกเต็มเเรง
เซินเซิง(นายเอก)
อึก!//โดนเข้าเต็มเเรง
เซินเซิง(นายเอก)
//กลิ้งตกบันได
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
//ยืนมอง
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
เหอะ....
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
ข้าต้องเสียเวลาไปอาบน้ำใหม่!
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
เสียเวลาจริงๆ😒
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
//เดินกลับเข้ากระท่อม
ตะวันค่อยๆลับขอบฟ้า ความมืดเริ่มปกคลุม ท้องฟ้ามืดลงเล็กน้อย
แสงตะวันที่สาดส่องเริ่มค่อยๆจางหาย ชายหนุ่มร่างเล็กๆ ยังคงหลับตาไม่ได้สติ
เสียงคนยํ่าเท้าตรงมา พร้อมกับเสียงวี๊ดว้าดค่อยๆลอยตามลมมา
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
โอ๊ยยยย!!
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
หิวจะตายอยู่ละ!
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
ไอ่เจ้าเด็กเปรตนั่นมันหายหัวไปไหน!
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
ทําไมถึงปล่อยให้ข้าหิวอยู่ได้!
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
ตอนนี้ข้าควรจะอิ่มหนำสำราญแล้วสิ!
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
แต่นี้มันอะไรกัน!
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
หายหัวไปไหน!!!!
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
//ตะโกนลั่นเขา
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
//เหลือบมองไปที่ตรงบันได
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
!?
เซินเซิง(นายเอก)
//นอนสลบอยู่
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
//ค่อยๆเดินไปหา
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
//😒
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
ชิ....
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
//ใช้เท้าเขี้ยหัวนายเอก
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
ตื่นสิ....
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
จะหลับไปจนตายเลยรึไง
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
//ใช้เท้าเขี่ยต่อ
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
ฮึ่ย!
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
ตื่นสิไอ้สวะนี้!!
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
//กดแรงเพิ่มที่เท้า
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
ถ้าเจ้าไม่ตื่นข้าคงต้องจับเข้าไปถ่วงน้ำจริงๆเสียแล้ว😒
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
//มองนายเอกด้วยสายตาที่รังเกียจ
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
เหอะ...
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
ไม่ตื่นจริงๆหรือนี่😒
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
//ลากหัวนายเอกไปที่แม่นํ้า
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
//ลาก
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
โอ้ยยยย!!!
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
เหมือนควายเสียจริงๆ!
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
ทําเเขนข้าชาไปหมดแล้ว
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
รกหูรกตาเสียจริงๆ
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
หายๆไปจากตรงนี้เลยถ้าจะดีกว่าอยู่ให้ข้าเห็นหน้า
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
ที่แสนอัปลักษณ์ของเจ้า!
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
//เตะนายเอกตกน้ำ
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
ถ้าโชคดีข้าก็ขอให้รอดตาย....
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
แต่ถ้าโชคร้าย....
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
ข้าก็ขอแช่งให้เจ้าจมน้ำตายไปเสีย!!!
เซินเซิง(นายเอก)
//จมลงสู่พื้นน้ำ
มัมหมีน้องเซิน
สนุกไหมง่าาาาา
มัมหมีน้องเซิน
แอดไม่เคยเเต่งแนวนี้เลยอ่ะ
แมว
เซินเซิง(นายเอก)
//จมลงในนํ้า
เซินเซิง(นายเอก)
อึก.....อึก...//ตามัว
ร่างเล็กๆลอยอยู่ระหว่างพื้นน้ำ ก่อนที่จะค่อยไปจมลงสู่พื้นน้ำลึกขึ้น ลึกขึ้น เรื่อยๆ
ลมหายใจแผ่วเบา ตาเริ่มมัวร่างกายแขนขาก็ไร้เรี่ยวแรงไปหมด
เซินเซิง(นายเอก)
[ห...หายใจไม่ออกเลย]
เซินเซิง(นายเอก)
[นี่มันอะไรกัน...]
เซินเซิง(นายเอก)
//ตะเกียกตะกายง่ายขึ้นฝั่ง
เซินเซิง(นายเอก)
//ว่ายขึ้นฝั่ง
เซินเซิง(นายเอก)
แค่ก...แค่กๆ...แค่ก!
เซินเซิง(นายเอก)
น...หนาว.....//ตัวสั่น
เซินเซิง(นายเอก)
//ปีนขึ้นฝั่ง
เซินเซิง(นายเอก)
แค่ก....แค่ก...แค่กๆๆ!!
เซินเซิง(นายเอก)
//พยายามเดินเข้าบ้าน
เซินเซิง(นายเอก)
ม..มึนหัวไปหมดแล้ว
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
หึ....
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
รอดตายมาได้งั้นหรือ
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
มองหาพระบิดาเจ้าหรอ!?
เซินเซิง(นายเอก)
........//เดินไปนอน
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
หัดตื่นเช้าๆเสียบ้าง
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
อย่าขี้เกียจสันหลังยาว
เซินเซิง(นายเอก)
ขอครับ....//เสียงอ่อนแรง
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
จําไว้ด้วยว่าเจ้าน่ะ....
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
เป็นเพียงแค่ขี้ข้า!
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
เจ้ามีหน้าที่แค่ฟังคําสั่งข้าเท่านั้น😒
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
จําไว้ว่าเจ้าไม่มีความคิดเป็นของตนเอง
เหมิงจินจิน(แม่เลี้ยงนายเอก)
ไอ้"ขี้ข้า"
เซินเซิง(นายเอก)
.........
เซินเซิง(นายเอก)
มีอะไรเหลือให้ข้ากินบ้างเนี่ย//หาข้าวกิน
เซินเซิง(นายเอก)
//เปิดตู้
เซินเซิง(นายเอก)
ไม่มี.....
เซินเซิง(นายเอก)
//เดินไปที่โต๊ะอาหาร
ถ้วยชามกองรวมกันเป็นโขยง...มีเพียงเศษอาหารติดอยู่เล็กน้อย
ชายร่างบางกอบโกยเศษอาหารที่เหลือจากโต๊ะทั้งหมดมากองรวมกัน
ไม่มากก็น้อยที่เขาจะให้ข้าวตกถึงท้องสักเม็ดก็ยังดี
เซินเซิง(นายเอก)
ต้องกินของเหลืออีกแล้วหรือนี่.....
เซินเซิง(นายเอก)
//กอบเศษอาหาร
เซินเซิง(นายเอก)
//มองเศษอาหารในชาม
เซินเซิง(นายเอก)
สักวัน...ข้าจะต้องได้กินอิ่มหนำสำราญ
เซินเซิง(นายเอก)
จะไม่กินอดๆอยากๆเช่นนี้อีก
เซินเซิง(นายเอก)
ข้าจะตั้งใจทำงานหาเงินแล้วจะกลายเป็นเศรษฐีให้จงได้😊
เซินเซิง(นายเอก)
//ตักเศษอาหารกิน
เซินเซิง(นายเอก)
//หันไปมอง
เซินเซิง(นายเอก)
เจ้าตัวผอมดูไร้เรี่ยวแรงเสียจริง
เซินเซิง(นายเอก)
คงไม่ค่อยได้กินอะไรเสียเลย
เซินเซิง(นายเอก)
เดี๋ยวข้าเเบ่งอาหารของข้าให้กับเจ้า
เซินเซิง(นายเอก)
มากินกับข้าสิเจ้าแมวน้อย
เซินเซิง(นายเอก)
เหมียวๆๆๆ
เซินเซิง(นายเอก)
//เทเศษอาหารทั้งหมดที่เหลือให้แมว
เซินเซิง(นายเอก)
กินเยอะๆจะได้ตัวอ้วนๆ
เซินเซิง(นายเอก)
กินให้อิ่มไปเสีย....
เซินเซิง(นายเอก)
//ลูบหัวแมว
เซินเซิง(นายเอก)
[เจ้าช่างดูเหมือนข้ายิ่งนัก]
ตลาด
เซินเซิง(นายเอก)
//นอนขดตัวอยู่ข้างๆเตาไฟในครัว
เซินเซิง(นายเอก)
คํ่าคืนนี้มันช่างทรมานเสียจริงๆ
เซินเซิง(นายเอก)
//หลับตาลงนอน
เซินเซิง(นายเอก)
//ตักน้ำเทใส่ตุ่ม
เซินเซิง(นายเอก)
ฮู่ว~...//เช็ดเหงื่อ
เซินเซิง(นายเอก)
ว่าไงเจ้านกน้อย😊
เซินเซิง(นายเอก)
ข้าต้องไปตลาดต่อแล้วล่ะ
เซินเซิง(นายเอก)
เดี๋ยวท่านแม่ตื่นมา.....
เซินเซิง(นายเอก)
จะได้ไม่โวยวายเช่นนั้นอีก
เซินเซิง(นายเอก)
//เดินลงเขา
เซินเซิง(นายเอก)
ถึงสักที.....
เซินเซิง(นายเอก)
//เดินเข้าไปในตลาด
เซินเซิง(นายเอก)
//เดินเข้าไปจ่ายตลาด
ชาวบ้าน
เหม็นสาปพวกคนจนเสียจริง!
ชาวบ้าน
ข้าเห็นแล้วอยากจะอ้วก!
เซินเซิง(นายเอก)
[เป็นแบบนี้เช่นทุกวันเลย]
เซินเซิง(นายเอก)
[วันนี้ข้าจะได้อะไรกลับไปที่กระท่อมอีกนะ]
เซินเซิง(นายเอก)
แม่ค้าข้าขอซื้อผักสัก-----
ชาวบ้าน
ไม่ขาย!//เขวี้ยงผักใส่นายเอก
ชาวบ้าน
ข้าไม่ขายให้พวกคนจน!
ชาวบ้าน
ออกไปจากร้านข้าออกไป!
เซินเซิง(นายเอก)
😖//รีบเดินหนี
เซินเซิง(นายเอก)
ไม่เป็นไรหากเป็นเช่นนั้น
เซินเซิง(นายเอก)
ข้าจะหาซื้อร้านใหม่
เซินเซิง(นายเอก)
ต้องมีสักร้าน//เดินหา
เซินเซิง(นายเอก)
ไม่ทราบว่าท่านจะขาย----
ชาวบ้าน
ถ้าไม่มีเงินก็ออกไป!
ชาวบ้าน
ข้าไม่ขายให้หรอกนะ!
เซินเซิง(นายเอก)
มีขอรับ....ข้ามีพอซื้อแน่นอน
ชาวบ้าน
ขอให้มันจริงอย่างที่เจ้าพูด😒
เซินเซิง(นายเอก)
//ควักหาเงินในกระเป๋า
เซินเซิง(นายเอก)
มันอยู่ในนี้ขอรับ!
เซินเซิง(นายเอก)
//ควักหาเงิน
เซินเซิง(นายเอก)
อ้ะ!!!//เซล้ม
ชาวบ้าน
//เดินจากไปโดยไม่ขอโทษ
เซินเซิง(นายเอก)
ช่างเถอะ....
เซินเซิง(นายเอก)
//ควักหาเงิน
เซินเซิง(นายเอก)
เงิน....เงินข้า
ชาวบ้าน
ไหนบอกว่ามีไงเล่า!
เซินเซิง(นายเอก)
เงินข้าหายไปได้อย่างไร!
ชาวบ้าน
นี่เจ้าคนชั้นต่ำ!!
ชาวบ้าน
คิดจะโกงข้าหรอกหรอ!?
เซินเซิง(นายเอก)
//หันมองไปที่ชายคนเมื่อกี้
เซินเซิง(นายเอก)
ต้อง...ต้องใช้แน่ๆ!
เซินเซิง(นายเอก)
//วิ่งตาม
เซินเซิง(นายเอก)
//วิ่งตาม
เซินเซิง(นายเอก)
หยุดนะเอาเงินข้าคืนมา!
เซินเซิง(นายเอก)
เอาเงินของข้าคืนมา!
เซินเซิง(นายเอก)
ได้โปรดหยุดเถอะ!
เซินเซิง(นายเอก)
นั่นเป็นเงินที่ข้าหามาอย่างยากลําบาก!
เซินเซิง(นายเอก)
ได้โปรดคืนให้ข้าด้วย!
เซินเซิง(นายเอก)
//วิ่งตาม
เซินเซิง(นายเอก)
//วิ่งคนใครบางคน
เซินเซิง(นายเอก)
เหวออออ!//ล้มคว่ำ
ชาวบ้าน
ได้การล่ะ...//วิ่งหนีไป
หว่านหรี่(คุณหนูผู้หลงตัวเอง)
กรี๊ดดดดดดด!!
หว่านหรี่(คุณหนูผู้หลงตัวเอง)
เจ้าเป็นใคร!?
หว่านหรี่(คุณหนูผู้หลงตัวเอง)
กล้าดียังไงมาชนข้า!
หว่านหรี่(คุณหนูผู้หลงตัวเอง)
ไอคนชั้นต่ำ!
เซินเซิง(นายเอก)
ข..ข้าไม่ได้ตั้งใจ
เซินเซิง(นายเอก)
โปรดอภัยให้ข้าด้วย
หว่านหรี่(คุณหนูผู้หลงตัวเอง)
ข้าเป็นถึงลูกเศรษฐีใหญ่แห่งเมืองนี้เลยนะ!
หว่านหรี่(คุณหนูผู้หลงตัวเอง)
ข้าไม่ยอมๆ!
ชาวบ้าน
แฮ่ก....แฮ่ก....แฮ่กๆ
หว่านหรี่(คุณหนูผู้หลงตัวเอง)
มันผู้นี้เป็นใครกัน!?
ชาวบ้าน
ไอขี้ข้านี่ได้ทําอะไรให้คุณหนูของข้ารึเปล่าเจ้าคะ!?
หว่านหรี่(คุณหนูผู้หลงตัวเอง)
มันมาหาเรื่องข้า!
ชาวบ้าน
หัวขโมย!//วิ่งตามมา
ชาวบ้าน
มันมาขโมยของร้านข้า
เซินเซิง(นายเอก)
ด..เดี๋ยวสิ
เซินเซิง(นายเอก)
ข้ายังไม่ได้แตะต้องของๆแม่นางแม้แต่น้อยนิดเลยนะขอรับ
เซินเซิง(นายเอก)
ข้ายังไม่ได้ขโมยของ!
เซินเซิง(นายเอก)
ข้ามาตามโจรที่ขโมยเงินข้าไป!
หว่านหรี่(คุณหนูผู้หลงตัวเอง)
โอหังนัก!
หว่านหรี่(คุณหนูผู้หลงตัวเอง)
รู้ว่าข้าเป็นใครยังไม่มีหางเสียง!
เซินเซิง(นายเอก)
ท....ท่าน
หว่านหรี่(คุณหนูผู้หลงตัวเอง)
มันบังอาจทำให้ข้าอารมณ์เสีย!
หว่านหรี่(คุณหนูผู้หลงตัวเอง)
พวกเจ้า!
หว่านหรี่(คุณหนูผู้หลงตัวเอง)
ตบมันซะ!
หว่านหรี่(คุณหนูผู้หลงตัวเอง)
รุมกระทืบมัน!
หว่านหรี่(คุณหนูผู้หลงตัวเอง)
เอาให้มันพิการจนเดินไม่ได้ยิ่งดี!
หว่านหรี่(คุณหนูผู้หลงตัวเอง)
เอาให้สติมันวิปลาส!
หว่านหรี่(คุณหนูผู้หลงตัวเอง)
กลายเป็นคนบ้า!
เซินเซิง(นายเอก)
//สั่นกลัว
ชาวบ้าน
จะเอาให้มันเสียโฉมไปเลยเจ้าค่ะคุณหนู!
หว่านหรี่(คุณหนูผู้หลงตัวเอง)
หึ....
หว่านหรี่(คุณหนูผู้หลงตัวเอง)
กลับ!//เดินออกจากตลาด
ชาวบ้าน
//จับตัวนายเอกมัดไว้
เซินเซิง(นายเอก)
อย่า...อย่าทำอะไรข้าเลย
เซินเซิง(นายเอก)
ข้าขอร้องปล่อยข้าไปเถอะ
เซินเซิง(นายเอก)
//นํ้าตาเริ่มไหล
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
