I Want To Smile
....
คุริ(ผู้แต่ง)
ซาหวัดดีคร๊าฟฟฟฟ
คุริ(ผู้แต่ง)
กระผม..พลเอกประ****
คุริ(ผู้แต่ง)
อุ่ย!!โทษๆ55_5
คุริ(ผู้แต่ง)
สวัสดีค่ะทุกคนนชื่อรินนะค่ะฝากตัวด้วยค่ะ
ลักกี้
หวัดดีครับๆชื่อลักกี้นี่แหละครับฝากตัวด้วยค้าบ
คุริ(ผู้แต่ง)
ยังไงก็ฝาดเรื่องของเราทั้งสองด้วยนะอีกอย่างงคือคิดชื่อเรื่องไม่ออกค่ะเอาแบบนี้ไปก่อนนะค่ะ555
ลักกี้
ทำไมรูปของฉันเป็นหมาอ่ะ0
คุริ(ผู้แต่ง)
ก็ชื่อเหมือนหมาไง
คุริ(ผู้แต่ง)
ใจเย็น..ล้อเล่นๆเห็นมาน่ารักเฉยๆ+ไม่มีรูปป
คุริ(ผู้แต่ง)
โอเครค่ะเข้าเรื่องกันค่ะ
คุริ(ผู้แต่ง)
ตอนเปิดแรกอาจไม่มีคนอ่านแต่ก็ไมเป็นไรค่ะ
คุริ(ผู้แต่ง)
เชื่อว่าเดี๋ยวมันก็มีค่ะ
คุริ(ผู้แต่ง)
เพราะงั้นแต่งเรื่องนี้ไปด้วยกันนะค่ะ(●´з`)♡
สูญเสียลอยยิ้ม/1
แม่โคมิริ
:หนอย!!!แกกล้าเรียกใครว่าแม่หะ!อีเด็กเวร
แม่โคมิริ
:แกมันนังเฮ็งซวยแกทำให้ชีวิตฉันต้องอับอายทุกอย่างมันเป็นเพราะแก
แม่โคมิริ
:หึ!{ยิ้ม}พอกันที//ใช้มือข้างที่ถือมีดแทงตัวเองและล้มลง
เด็กสาวได้นั้งร้องให้จนเธอหมดแรงและสลบไป
ณ.ตอนเช้ามีคนมาหาเธอและพบกับร่างแม่ของเธอและตัวของเธอที่นอนสลบพร้อมหายใจช้าลง
ต.ป.ก.
:เห้ยยัยหนูตายยังเนี้ยย
ต.ป.ก.
//หยิบท.ร.ศ.โทรแจ้งตำรวจ
ต.ป.ก.
:ครับใช่ครับ..รีบมาเลยนะครับ{คุยกับตำรวจ}
หมอ
:อ่าาาเป็นญาติของเด็กใช่ไหมครับคือว่าน้องเสี่ยงเป็นโรคซึมเศร้ามากเลยนะครับ...อีกอย่างน้องสูญเสียลอยยิ้มไปพร้อมกับสมองมีแต่ความทรงจำแย่ๆนะครับอาการหนักมากเลยครับ{ทำสีหน้าหนักใจ}(😟)
ต.ป.ก.
:มะ..ไม่ใช่ครับผมเป็นคนข้างบ้านพอดีเมื่อคืนผมได้ยินเด็กเสียงเด็กร้อง..ตอนเช้าผมเลยแวะมาดูน่ะครับ
ต.ป.ก.
:ผมแวะมาดูเธอเสมอครับแต่วันนี้ผมไม่เห็นเธอมานั้งหน้าบ้านเลยเป็นห่วง¢¥€¥%¢¥€¥....{พูดกับคุณหมออ}
หมอ
:อ๋อแบบนี้เองสินะครับถ้างั้นพอจะรุ้จักกับญาติเด็กไหมครับ
ต.ป.ก.
:อ่าา...มีคนหนึ่งนะครับเดี๋ยวผมติดต่อให้
พวกเขาได้คุยกันและติดต่อญาติของเด็กสาวสำเร็จ
โคยูริ(น้าน.อ.)
:💨มิริ!ๆลงมากินข้าวได้แล้วนะ
โคยูริ(น้าน.อ.)
:เอ๊ะ?💨มิริตื่นยังงงลงม-
เด็กสาวได้มาอยุ่กับน้าแท้ๆของเธอได้10ปีแล้ว
ตอนนี้เด็กสาวมีอายุ16ปีแล้วซึ่งเธอนั้นได้เข้าเรียนโรงเรียนชื่อดังด้วยตัวของตัวเอง
โคมิริ(นางเอก)
//เดินลงบันไดพร้อมติดกระดุม:อ่าาตะโกนซะหูจะแตกเลยนะค่ะ
โคยูริ(น้าน.อ.)
:อ่ะ..555ก็ไม่เห็นหนูตอบนี่น่านึกว่ายังไม่ตื่นซะอีกก
โคยูริ(น้าน.อ.)
:แต่ชั่งเถอะจ่ะมานั้งนี้มา//ตบไปที่เก้าอี้
โคยูริ(น้าน.อ.)
:อะไรกันเด็กคนนี้ตื่นเช้ามาก็ต้องทำหน้าให้มันสดใสหน่อยสิ//จับแก้มมิริ(☺)
โคมิริ(นางเอก)
:อ่าา..อ่าอำแออั้น(อ่าา..อย่าทำแบบนั้น)
โคยูริ(น้าน.อ.)
:อ่ะ..555เด็กคนนี้น่ารักจิงๆ
โคมิริ(นางเอก)
:ไปโรงเรียนแล้วนะค่ะ(🙏)//โบกมือลา
โคยูริ(น้าน.อ.)
:ฮึม...เด็กคนนี้โตแล้วสินะนิสัยเหมือนพ่อจริงๆเลย(😚)
คุริ(ผู้แต่ง)
โอ้ยเหนื้อยย
คุริ(ผู้แต่ง)
ยาวพอไหมค่ะคนอ่านนหรือว่าสั้นไป
คุริ(ผู้แต่ง)
อย่ามาพูดคนไม่ได่ช่วยคิดก็หุปปากไปเลยชิ!!💢
ลักกี้
ขอโทษๆๆพอดีเล่นเกมเพลินน
คุริ(ผู้แต่ง)
ชิ......ถ้าสนุกก็...
เปิดเทอม/2
โคมิริ(นางเอก)
//เดินเข้าห้องเรียน:อ่าา...ยังไม่มีคนมาเหรอ!(😐)
โคมิริ(นางเอก)
:ถ้างั้นนั้งริมหน้าต่างแล้วกัน
....
:มีคนมาแล้วแฮะ{พูดเบาๆ}
คิริโตะ
:อืมนั้งตรงนี้แล้วกันแถวหน้าสุดตรงกลางน่าจะมองเห็นพอดี{ยิ้ม}
ขณะนี้เวลา08:20ขอให้นักเรียนทุกคนเข้าเรียนด้วยค่ะ
ย้ำขอให้นักเรียนทุกคนเข้าห้องเรียนด้วยค่ะ
โยพิน(ครู)
//เดินเข้ามา:เอาล่ะนักเรียนเลือกที่แล้วก็นั้งให้เรียบร้อย
โยพิน(ครู)
:ถ้านั้งกันเสร็จแล้วครูจะแนะนำตัวนะ
โยพิน(ครู)
:สวัสดีค่ะนักเรียนทุกคน ...ครูชื่อโยพินเป็นครูประจำชั้นห้องม.4/2กลุ่ม1ฝากตัวด้วยนะค่ะ
โยพิน(ครู)
:ตาพวกเธอแนะนำตัวแล้วเรียงตามลำดับไปเลยนะ
ไมกะ
//นั้งแถวแรก..ตกใจ! :เอ่ออ..อ่ะ//ยืนขึ้น:สะ..สวัสดีค่ะฉันชื่อ ไคโย ไมกะค่ะฝากตัวด้วยนะค่ะ(😳)
คิริโตะ
//ยืนขึ้น:สวัสดีครับ คิริโตะครับฝากตัวด้วยครับ
ยูอิ(ตัวร้าย)
:หวีดดีค่ะทุกคน..ยูอินะค่ะฝากตัวด้วยนะค่ะ(☺)
....
:เชี้ย..โครตน่ารักเลยว่ะ{ซุบซิบๆ}
โคมิริ(นางเอก)
//ยืนขึ้น:โคมิริฝากตัวด้วยค่ะ(😐)
รุย
//ยืนขึ้น:รุย ฝากตัวด้วยครับ
โยพิน(ครู)
:โอเครจ่ะ..ทุกคนวันแรกครูจะไม่ได้เรียนอะไรมาก
โยพิน(ครู)
:แต่พรุ้งนี้จัดตาราเรียนมากันด้วยนะ(☺)ถ้างั้นครูขอตัว//เดินออกไป
ขณะนี้เวลา11:30ขอให้นักเรียนไปรับประทานอาหารได้ค่ะ
ย้ำขอให้นักเรียนทุกคนไปรับประทานอาหารได้ค่ะ
ทุกคนต่างเดินออกจากไปโรงอาหาร
โคมิริ(นางเอก)
//เดินหาโต๊ะ:ไม่มีที่ว่างเลยแหะอ่าา...ให้ตายสิ(😒)
.....
:💨มิริทางนี้//ยืนขึ้นพร้อมกับโบกมือ
โคมิริ(นางเอก)
:หะ!!?//เดินเข้าไป
ไมกะ
:มิริจัง..ก็มานั้งด้วยกันสิ(☺)
ไมกะ
:เอ๋!!?คุณมิริจำฉันไม่ได้เหรอค่ะ
โคมิริ(นางเอก)
//กำลังจะกิน:หืม..เธอเป็นใคร
ไมกะ
:อ่ะฉันเป็นเพื่อนที่ร.ร.เก่าน่ะค่ะ...จำไม่ได้สินะค่ะ
โคมิริ(นางเอก)
:อ่าาา..โทษทีฉันไม่ค่อยสนิทกับใครน่ะ
ไมกะ
:อ๋อ..ไม่เป็นไรหรอกค่ะ(☺)
ยูอิ(ตัวร้าย)
//เดินมา:เอ่ออ..ขอนั้งด้วยได้มุ้ยอ่ะ{เอียงคอ}(😚)
ไมกะ
:อ่ะ..{ตกใจ!!}:เอ่ออ..ดะ...ได้ค่ะ
ยูอิ(ตัวร้าย)
:ขอบใจจ่ะ(😊)
ทั้งสามได้ทำความรุ้จักกันพร้อมกับกินข้าวเสร็จ
โคมิริ(นางเอก)
:[อืมหน้าเบื่อ..ทำไงดีนะ]
โคมิริ(นางเอก)
[:กลับบ้านเลยดีกว่า]
โคมิริ(นางเอก)
//เดินออกจากห้อง:ต้องบอกครุไหมนะ...ชั่งแล้วกัน(😐)
โคมิริ(นางเอก)
//เดินกลับบ้าน
คุริ(ผู้แต่ง)
มีรถคันเดียวนะค่ะแต่บ้านสองชั้น
โคมิริ(นางเอก)
//เดินเข้าบ้าน:กลับมาแล้วค่ะ
โคยูริ(น้าน.อ.)
:หือ..โดดเรียนเหรอจ่ะ
โคมิริ(นางเอก)
:ไม่ได้เรียนด้วยซ้ำจะไปทำไม...
โคยูริ(น้าน.อ.)
:เห้อ.(😤)จริงๆเลย
โคยูริ(น้าน.อ.)
:อ่ะงั้นไปพักผ่อนเถอะจ่ะ..น้าคงพูดได้แค่นี้ใช่ไหมล่ะ
โคมิริ(นางเอก)
:รุ้ด้วยเหรอค่ะ...55(😐)
โคมิริ(นางเอก)
//เดินขึ้นบรรได
โคยูริ(น้าน.อ.)
[:ว้ายตายแล้ว!!...น้อยมากที่นางจะหัวเราะOMG!! ]
โคยูริ(น้าน.อ.)
[:หรือว่าหูชั้นฝาดคงไม่ใช่อ่าาางงไปหมดแล้วว..]
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
