เมื่อผมหลุดเข้ามาในนิยายน้ำเน่า
ความเข้าใจผิด
ทุกคนตัวละครแต่ละตัวละครแอตจะขอไม่ใส่นามสกุลนะเพราะว่าแบบชื่อไม่เข้ากับนามสกุลอ่ะ
มีคำหยาบคายแอตขอโทษอย่างแจ้งแอตนะ
จางฝูเหอ(นายเอก+ในโลกความจริง)
//เดินมา
จางฝูเหอ(นายเอก+ในโลกความจริง)
ตรงนี้น่าจะใช่
จางฝูเหอ(นายเอก+ในโลกความจริง)
//สลบ
จางฝูเหอ(นายเอก+ในโลกความจริง)
//ค่อยๆตื่น
จางฝูเหอ(นายเอก+ในโลกความจริง)
พะ..พวกมึง
จางฝูเหอ(นายเอก+ในโลกความจริง)
ทำไรกูเนี่ย
1:มึงไม่เห็นหรอว่าพวกกูทำอะไร
จางฝูเหอ(นายเอก+ในโลกความจริง)
//มองรอบๆ
จางฝูเหอ(นายเอก+ในโลกความจริง)
นี่พวกจะทำไรกูอ่ะ//ตะโกนเสียงดัง
5:เฮ้ยเงียบปากดิ๊//ต่อยปากจางฝูเหอ
จางฝูเหอ(นายเอก+ในโลกความจริง)
อั้ก//เลือดกลบปาก
จางฝูเหอ(นายเอก+ในโลกความจริง)
ทำไมพวกมึงต้องแบบนี้ด้วยว๊ะ
จางฝูเหอ(นายเอก+ในโลกความจริง)
กูไม่เข้าใจ
จางฝูเหอ(นายเอก+ในโลกความจริง)
พวกเราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่หรแ
จางฝูเหอ(นายเอก+ในโลกความจริง)
ทำไมถึงทำกันแบบนี้ล่ะ
1:มึงจำไม่ได้เหรอว่ามึงทำอะไรไว้
1:มึงทำอะไรบ้างมึงจำได้ไหม
จางฝูเหอ(นายเอก+ในโลกความจริง)
กูไม่เคยทำอะไรพวกมึงเลยนะเว่ย
1:มึงเอารูปของกูไปประจานไง
1:แล้วมึงก็เปิดเผยความลับของพวกกูให้คนอื่นรู้ไง
1:แล้วมึงยังสั่งคนให้มาซ้อมทุบตีน้องสาวกูอีก
จางฝูเหอ(นายเอก+ในโลกความจริง)
กูไม่ได้ทำนะเว้ย
จางฝูเหอ(นายเอก+ในโลกความจริง)
กูอยู่แต่โรงเรียนกับบ้านกูไม่เคยไปไหน
จางฝูเหอ(นายเอก+ในโลกความจริง)
แล้วกูก็ไม่คิดจะทำร้ายใครด้วย
จางฝูเหอ(นายเอก+ในโลกความจริง)
กูนั่งอยู่ที่บ้านกูจะไปทำร้ายใครได้ไง
4:หลักฐานคาตามึงจะพูดอีกเนาะ
จางฝูเหอ(นายเอก+ในโลกความจริง)
ไหนหลักฐาน
จางฝูเหอ(นายเอก+ในโลกความจริง)
//ดู
จางฝูเหอ(นายเอก+ในโลกความจริง)
เฮ้ยกูไม่ได้ทำ
จางฝูเหอ(นายเอก+ในโลกความจริง)
นี่มันภาพตัดต่อ
จางฝูเหอ(นายเอก+ในโลกความจริง)
แถมไอ้เรื่องประจานเรื่องของมึงอ่ะกูเคยไม่ทำ
จางฝูเหอ(นายเอก+ในโลกความจริง)
กูเก็บความลับเก่งจะตาย
จางฝูเหอ(นายเอก+ในโลกความจริง)
มึงไปเอาข่าวปลอมพวกนี้มาจากใคร
1:วันนี้มึงได้ไม่ตายดีแน่
1:เฮ้ยแก้มัดมันรุมกระทืบมัน
จางฝูเหอ(นายเอก+ในโลกความจริง)
เฮ้ยอย่าทำกูก็ไม่ทำจริงๆนะเว้ยเชื่อกูหน่อยดิกูเพื่อนมึงนะ
1:ก็เพราะว่าเป็นเพื่อนไงมึงก็เลยหักหลังกู
จางฝูเหอ(นายเอก+ในโลกความจริง)
อั้กก(ไอเหี้ยกูไม่ได้ทำนะใครกันที่ปล่อยข่าวเรื่องนี้)
7:จริงๆไอ้สิ่งที่จางฝูเหอพูดมันถูกหมดเลยว่ะ
7:มันไม่ได้ทำแต่คนอื่นทำแล้วก็มาโบ้ยความผิดให้มัน
2:เชี่ยชิบหายแล้วเอาไงกับศพมันดีอ่ะ
3:หรือไม่ก็จัดฉากว่ามันฆ่าตัวตาย
6:อ้าวทำไมต้องเป็นพวกกูอ่ะ
5:มึงก็มีส่วนด้วยไม่ใช่หรอ
3:โอ้ไอเหี้ยนี่เอาเปรียบเพื่อนเเม่มเอ้ย
ร่างผู้หญิง
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//ลืมตา
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
อ้ะที่นี่ที่ไหนเนี่ย
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ทำไมดูเหมือนยุคโบราญเลยอ่ะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
รู้สึกแปลกๆเว๊ย
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
รู้สึกเหมือนมีอะไรเปลี่ยนไป
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//เดินไปที่กระจก
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
เชี่ยยย
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
กะ..กูเป็นผู้หญิง
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ดะ..ได้ไง
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
กูว่านี่เป็นความฝันแน่
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//จับนมตัวเอง
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ฮึ่ยเหมือนจริงว่ะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//แตะช่วงล่าง
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
อ้ะกูมี
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
เฮ้ยแปลกๆ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
นี่มันความฝันจริงป่ะเนี่ย
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ทำไมมันเหมือนจริงขนาดนี้ว้ะ
หลันซี(น้องกลาง)
//เดินเข้ามา
หลันซี(น้องกลาง)
นี่นังแพศยา
หลันซี(น้องกลาง)
ออกมานี่ซิ//กระชากหัวหลี่เนี๋ย
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
อ้ะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
(แบบนี้กูไม่ยอม)
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//ถีบหลันซี
หลันซี(น้องกลาง)
นี่เจ้ากล้าถีบข้ารึ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
พูดจาแปลกๆนะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
คิดว่าตัวเองอยู่ในยุคพระเจ้าตากรึไง
หลันซี(น้องกลาง)
นี่เจ้าอย่ามาเปลี่ยนเรื่อง
หลันซี(น้องกลาง)
เจ้าถีบข้าข้าจะฆ่าเจ้า
หลันซี(น้องกลาง)
//หยิบมีดจะทำร้ายหลี่เนี๋ย
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
มึงกล้าก็ลองดูซิ
หลันซี(น้องกลาง)
//เฉือนข้อมือตัวเอง
หลันซี(น้องกลาง)
อ้ะนี่เจ้ากล้าทำร้ายข้ารึ
หลันซี(น้องกลาง)
เจ้านี่มัน
หลันซี(น้องกลาง)
ฮือ~//บีบน้ำตา
หลันซี(น้องกลาง)
ช่วยข้าด้วยข้าโดนหลี่เนี๋ยทำร้าย
หลันซี(น้องกลาง)
หลี่เนี๋ยนางบ้าไปแล้ว
หลันซี(น้องกลาง)
ข้าแค่เอายาเอาข้าวมาให้เจ้าไม่เห็นต้องทำข้าถึงขนาดนี้เลยนิ่
มู่เหลิน(พี่ใหญ่)
เกิดอะไรขึ้น
หลันซี(น้องกลาง)
หลี่เนี๋ยทำร้ายข้า
หลันซี(น้องกลาง)
ข้าเจ็บเหลือเกิน
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
กูขอโทษนะแต่กูไม่ได้ทำ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
(OKกูต้องเออออตามน้ำไปตามฝันกูสินะ)
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
เมื่อกี้ข้าแค่บอกนางว่า
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ถ้ากล้าทำอะไรข้าก็ลองดูสิ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
แต่อยู่ๆนางก็เอามีดเฉือนข้อมือตัวเองแล้วก็โบ้ยว่าข้าทำ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ข้าผิดรึ
หลันซี(น้องกลาง)
ท่านพี่ข้าไม่ได้ทำร้ายตัวเองจริงๆนะเจ้าคะ
หลันซี(น้องกลาง)
นางต่างหากที่ทำข้า
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
หลักฐานล่ะ
หลันซี(น้องกลาง)
นี่ไงล่ะ//หยิบมีด
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
มีดมันวางอยู่ข้างๆเจ้า
หลันซี(น้องกลาง)
ก็เจ้ามาโยนไว้ข้างๆข้า
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ข้าไม่มีวรยุทธ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ข้าจะไปปามีดระยะไกลขนาดนั้นได้ยังไง
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
เจ้ากับข้าอยู่ไกลกัน
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
เจ้าจะฆ่าข้า
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
พอข้าท้า
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
เจ้าก็กรีดแขนตัวเองโบ้ยความผิด
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ข้าพูดถูกหรือไม่
หลันซี(น้องกลาง)
อย่าไปเชื่อนางนะเจ้าคะ
หลันซี(น้องกลาง)
หม่อมชั้นนไม่กล้าทำร้ายตัวเองหรอกเจ้าคะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
สตอได้เก่งมากก
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
เจ้านี่เหมาะจะไปเป็นนักแสดงหญิงนะเนี่ย
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
แต่เสียดาย
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
เจ้าคือคนในความฝันข้า
หลันซี(น้องกลาง)
นี่เจ้าบ้าไปแล้วหรอ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
อ้ะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ถ้าข้าฝันจริง
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ข้าต้องเจ็บแน่ๆ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//เดินไปหยิบมีด
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//กรีดข้อมือตัวเอง
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
เชี่ยย
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
เจ็บจริงว่ะชิบหายแล้วจะเหมือนจริงเกินไปไหม
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
พวกมึงชื่ออะไร
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ตอบมา
มู่เหลิน(พี่ใหญ่)
เจ้าก็จำชื่อพวกข้าได้มิใช่รึ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//ความทรงจำของเจ้าของร่างเก่า
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
(อ้ะนี่มันภาพอะไรเนี่ย)
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
(ความทรงจำงั้นหรอ)
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
(นี่กูตายแล้วมาอยู่ในร่างคนอื่นเหรอเนี่ย)
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
เดี๋ยวนะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
นายชื่อมู่เหลิน
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
อีนังนี่ชื่อหลันซี
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
เชี่ยยย
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
กูอ่านนิยายน้ำเน่านั่นจนฝันเลยหรอเนี่ย
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
แม่มเอ้ย
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ไม่น่าอ่านนิยายน้ำเน่าๆนั่นเลย
หลันซี(น้องกลาง)
นี่เจ้าพูดเพ้อเจ้ออะไรของเจ้า
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ข้าไม่ได้เพ้อ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
แต่ข้ารู้สึกเหมือนเข้ามาอยู่ในนิยายน้ำเน่าๆต่างหาก
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
เจ้าชื่อหลันซีใช่ปะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ส่วนนังนั่นก็น่าจะเป็นคนรับใช้เจ้าสินะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ส่วนมู่หลันก็เป็นพี่ชายเจ้า
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ถ้าจะให้ปะติดปะต่อเรื่อง
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ก็น่าจะเป็น
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
อ้ากกก
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
กูหลุดเข้ามาในนิยายน้ำเน่า
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//วิ่งไปส่องกระจก
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
(แถมนี่ก็คือล่างของหลี่เนี๋ย)
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
(ผู้หญิงที่แม่งถูกใครต่อใครก็ไม่รู้ทำร้าย)
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
(แถมยัง)
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
(โดนทุกคนเหยียดหยามย่ำยี)
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
(ไม่เป็นไร)
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
(แค้นนี้ต้องช้ำระให้เจ้าของร่าง)
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
(กูจะเปลี่ยนจากน้ำเน่าเป็นน้ำดีเลยคอยดู)
มู่เหลิน(พี่ใหญ่)
เจ้าเป็นคนทำร้ายน้องสาวข้า
มู่เหลิน(พี่ใหญ่)
ใช่หรือไม่
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
หึ//ส่ายหน้า
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
เพราะถ้าข้าทำจริง
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ข้าคงต้อง
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
เอามีดมาเฉือนหนังของน้องสาวเจ้าแล้ว
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
หรือไม่ก็ตัดแขนเลย
หลันซี(น้องกลาง)
นางทำหม่อมชั้นจริงๆนะเจ้าคะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
อ้ะถ้าไม่เชื่อ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
เจ้าก็ลองใช้พลังดูอดีตสิ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
เจ้าพึ่งฝึกสำเร็จไม่ใช่รึ
มู่เหลิน(พี่ใหญ่)
//ร่ายคาถา
มู่เหลิน(พี่ใหญ่)
ไปกับข้า
มู่เหลิน(พี่ใหญ่)
หลี่เนี๋ยข้าต้องขอโทษด้วย
มู่เหลิน(พี่ใหญ่)
ข้าขอตัวก่อน//ลากหลันซีออกไป
หลันซี(น้องกลาง)
หึคอยดูเถอะ
หลันซี(น้องกลาง)
เจ้าตายแน่//พึมพัม
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
เฮ้อจะออกจากที่นี่ได้ไหมเนี่ย
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ขับคล้ายคับคาว่าร่างเก่ากูจะไม่อยู่แล้ว
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
เฮ้อกูต้องอยูู่ร่างผู้หญิงคนนี้ไปตลอดชีวิตสินะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ไอเพื่อนเวร
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
มึงทำร้ายกูทำเหี้ยไรร
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
กูบอกแล้วว่ากูไม่ได้ทำไม่ได้ทำ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ยังจะมาบอกว่ากูทำอีก
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
สงสัยตอนนี้พวกมันคงสะใจที่ฆ่ากูได้แล้วสินะไอเหี้ย
พี่รองสุดใจดี
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
เฮ้อ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ไหนๆก็อยู่ในร่างนี้และ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
คิกๆ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
แก้แค้น
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
แต่ก่อนอื่น
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//มอง
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
แต่งตัวก่อน
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
แต่กูแต่งตัวแบบผู้หญิงไม่เป็นว่ะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
อืม
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
งั้นเรียกคนใช้
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
เท่าที่ที่จำได้
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
นางเอกไม่มีคนใช้นิ่
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ได้
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ในเมื่อไม่มี
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
กูออกไปในสภาพนี้ก็ได้
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ดูดิ๊แม่งจะมีใครมาทำไรกู
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//เดินออกไป
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
งือไปไหนดีว๊ะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ไปตำหนักใหญ่เลยดีกว่า
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//เดินมา
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
หืม
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ใหญ่เหมือนกันนะเนี่ย
เจียงหลาน(พี่รอง)
นั่นน้องเล็กนิ่
เจียงหลาน(พี่รอง)
//เดินมาหาหลี่เนี๋ย
เจียงหลาน(พี่รอง)
น้องเล็ก
เจียงหลาน(พี่รอง)
มาทำอะไรที่นี่รึ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//ทำหน้าอ้อน
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
พอดี
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ข้าหิวน่ะ
เจียงหลาน(พี่รอง)
แล้วทำไมถึงไม่บอกให้คนใช้เอามาให้ล่ะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ที่ห้องข้าไม่มีใครซักคนเลยเจ้าค่ะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
มีแต่ข้าคนเดียว//บีบน้ำตา
เจียงหลาน(พี่รอง)
โอ๋~//ลูบหัว
เจียงหลาน(พี่รอง)
ไม่ต้องร้องนะ
เจียงหลาน(พี่รอง)
เดินตามพี่มา
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
เจ้าค่ะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//เดินตาม
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
(เชี่ย~สวยแล้วยังใจดีอีกว่ะ)
เจียงหลาน(พี่รอง)
//นั่งลง
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//นั่งลงตาม
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
เพคะ//เดินมา
เจียงหลาน(พี่รอง)
ไปเอาน้ำชา
เจียงหลาน(พี่รอง)
แล้วก็ขนมที่ข้าทำมาให้หน่อย
เจียงหลาน(พี่รอง)
แล้วก็อาหารที่น้องข้าชอบกินมาด้วย
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
เพคะ//เดินออกไป
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
(หึ๊ยทำไมนังหลี่เนี๋ยถึงได้มาอยู่กับนายหญิงของข้าล่ะ)
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
(ไม่ได้การถ้านางอยู่ตามลำพังเมื่อไหร่ข้าจะสั่งสอนาง)
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
//เดินมา
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
มาแล้วเพคะ
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
//วาง
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
แล้วก็นี่เพคะของหวาน
เจียงหลาน(พี่รอง)
อ้าวแล้วชาล่ะ
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
เดี๋ยวมานะเพคะ
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
//เดินออกไป
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
//เดินมา
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
นี่เพคะ//วาง
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
หม่อมชั้นขอตัวก่อนนะเพคะ
หมิงๆ(คนรับใช้ของเจียงหลาน)
//เดินออกไป
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ท่านพี่รอง
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ท่านสั่ง
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
เอ้ย
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ท่านเอามาเยอะขนาดนี้ข้าจะกินหมดรึ
เจียงหลาน(พี่รอง)
พี่กินเยอะ
เจียงหลาน(พี่รอง)
เจ้าก็กินเยอะ
เจียงหลาน(พี่รอง)
จำไม่ได้รึ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
อ้ะ!อ๋อเจ้าค่ะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
งั้นข้ากินเลยนะเจ้าคะ
เจียงหลาน(พี่รอง)
อื้ม//ยิ้ม
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//😳
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//กิน
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
หืม
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
อร่อยจัง
เจียงหลาน(พี่รอง)
อร่อยก็กินเยอะๆ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ยังไงข้าก็อิ่มแน่แหละ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ท่านเล่นเอามาเลยอะเลยเนี่ย
เจียงหลาน(พี่รอง)
คิกๆ//กลั้นขำ
เจียงหลาน(พี่รอง)
เจ้านี่น่ารักจริงๆ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ข้าก็น่ารักอยู่แล้วนิ่
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ท่านพี่รอง
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ช่วงที่ท่านอยู่ที่ตำหนัก
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ท่านเหงาไหม
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
แล้วท่านทำอะไรแก้เบื่อ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
อย่าบอกนะว่ากิน
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
โหย
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ท่านกินเยอะแน่เลย
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
แต่ทำไม//มอง
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ท่านไม่อ้วนเลยอ่ะ
เจียงหลาน(พี่รอง)
ก็ข้ากินเท่าไหร่ก็ไม้อ้วน
เจียงหลาน(พี่รอง)
ข้าเป็นคนประเภทนี้ตั้งแต่ไหนแต่ไรละ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
อ๋อ
เจียงหลาน(พี่รอง)
เเล้วเจ้าล่ะ
เจียงหลาน(พี่รอง)
อยู่ที่ตำหนักเจ้าทำอะไร
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ข้าไม่รู้เจ้าค่ะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
รู้แต่ว่าอยู่ไปวันๆ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
โดนคนอื่นทำร้ายไม่เว้นแต่ละวัน
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
พี่กลางก็ทำร้ายข้า
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
คนอื่นก็ทำร้ายข้า
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ข้าแค่ไม่มีวรยุทธพวกเขาก็เหยียดหยามข้าแล้วอ่ะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//บีบน้ำตา
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ข้ากลัวจนไม่กล้าออกมาแล้วเจ้าค่ะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
แต่ด้วยความที่ข้าอดข้าวมาหลายวัน
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ข้าเลยต้องแอบออดมาเจ้าค่ะ
เจียงหลาน(พี่รอง)
เฮ้อน้องข้า
เจียงหลาน(พี่รอง)
ข้าเสียใจนะที่ข้าช่วยอะไรเจ้าไม่ได้
เจียงหลาน(พี่รอง)
งั้นเอาอย่างนี้
เจียงหลาน(พี่รอง)
ข้าจะให้วรยุทธเจ้านึงวิชา
เจียงหลาน(พี่รอง)
วิชานี้ฝึกยากหน่อย
เจียงหลาน(พี่รอง)
แต่ถ้าเจ้าทำสำเร็จ
เจียงหลาน(พี่รอง)
ไม่ว่าใครหน้าไหน
เจียงหลาน(พี่รอง)
ก็ทำอะไรเจ้าไม่ได้แน่นอน
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
จริงรึเจ้าคะ
เจียงหลาน(พี่รอง)
แต่เจ้ากินพวกนี้ให้หมดก่อน
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
ก็ได้เจ้าค่ะ
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
//กิน
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
(ง้า~ผู้หญิงคนนี้น่ารักจังอยากจับทำเมียอ่ะ)
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
(แต่เสียดายกูอยู่ในร่างผู้หญิง)
หลี่เนี๋ย(นายเอก+ในร่างนิยาย)
(แม่มเอ้ยสวรรค์ใจร้ายทำไมต้องให้กูหลุดเข้ามาในนิยายน้ำเน่านี่ด้วยเนี่ย)
______________________________
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
