เซี่ยเย่คุณชายใหญ่ตระกูลเซี่ยถูกผู้นำตระกูลเซี่ย(เซี่ยกวาง)เรียกตัวไปหาตระกูลเซี่ยเป็นตระกูลจักรพรรดิแห่งราชวงศ์เซี่ย

"ท่านพ่อท่านเรียกข้ามาทำไมหรือขอรับ"เซี่ยเย่พูด

"ที่ข้าเรียกเจ้ามาวันนี้ก็เพื่อที่จะไล่เจ้าออกจากตระกูล"ท่านพ่อของเซี่ยเย่พูด

"ทะ ท่านพ่อทำไมถึงต้องการไล่ข้าออกจากตระกูลด้วยละขอรับ"เซี่ยเย่พูด

"ก็เจ้านะมันเป็นขยะไร้ค่า"ท่านพ่อของเซี่ยเย่ตอบ

"แต่ข้าก็ขยันฝึกฝนพลังวิญญานอยู่ตลอดนะขอรับ"

เซี่ยเย่ตอบ

"ขยันฝึกฝนหรอ?เหอะเจ้านะฝึกฝนตั้งแต่อายุสามปีจนถึงอายุสิบเจ็ดปีเจ้าก็ยังอยู่แค่ระดับฝึกฝนพลัง

วิญญานขั้นต้นอยู่เลย เนี่ยนะที่เจ้าบอกว่าขยันฝึกฝนนะ"ท่านพ่อของเซี่ยเย่พูดและสายตาของท่านพ่อของเขาที่ดูเขามันเป็นสายตาที่มองว่าเป็นขยะ

ไร้ค่าไร้ประโยชน์อย่างสิ้นเชิง

นี้คือ"ระดับพลัง"ไล่จากพลังน้อยไปหามาก

ฝึกฝนพลังวิญญาน

เชี่ยวชาญพลังวิญญาน

ปรามาจารย์วิญญาน

วิญญาน

พลังวิญญาน

โลกวิญญาน

ปฐพี

โลก

ราชา

จักพรรดิ

สวรรค์

ครึ่งเทพ

เทพ

ไร้ขีดจำกัด

นี้คือ"ระดับทั้งหมด"ในแต่ละระดับจะมีระดับย่อยอยู่

ระดับย่อยนั้นมีตั้ง ต่ำ,กลาง,สูง,สูงสุด

"แต่ท่านพ่อข้าก็พยายามสุดๆๆแล้วนะ"เซี่ยเย่พูด

"เหอะเจ้านะไม่ต้องพูดแล้ว"เซี่ยกวางพูด

หลังจากที่เซี่ยกวางผู้ที่เป็นพ่อของเซี่ยเย่และเป็นผู้นำตระกูลพูดจบแล้วเขาก็ได้สั่งให้ทหารยามนำตัวเซี่ยเย่ไปทิ้งไว้ในป่าสัตว์อสูรแต่ก่อนจะนำตัวเซี่ยเย่ไปทิ้งไว้ในป่าสัตว์อสูรเซี่ยกวางได้บอกให้ทหารยามทำลายจุดพลังวิญญานของเขาก่อนที่จะนำไปทิ้งในป่า

"น่าส่งสารคุณชายใหญ่จังเลยนะที่จะต้องมาจบชีวิตแบบพวกขยะไร้ค่าแบบนี้ในป่าสัตว์อสูร55555555"

ทหารยามเบอร์1พูด

"นั้นสินะพี่ใหญ่ถูกทิ้งแบบพวกขยะไร้ค่า55555"ทหารยามเยอร์2พูดต่อ

"หน่อยแน่พวกเจ้าจำไว้เลยถ้าข้ารอดไปได้ละก็ข้าจพกลับมาล้างแค้นพวกเจ้าแน่นอน"เซี่ยเย่พูด

"คิดจะมาล้างแค้นพวกเราหรอไอ้ขยะเหม็นเน้า5555"ทหารเบอร์1พูด

จบตอนที่1

ขอไลท์เยอะๆๆนะคับและก็ผมจะลงทุกวันจันทร์,พฤหัส,อาทิตย์

นะคับ

"โอ้ย" "ไอ้เจ้าพวกนั้นแx่งโยนเราเข้าไปในป่าโครตเจ็บเลย"

"โฮก~" "เอะ!?"เซี่ยเย่กำลังตกใจกับเสียงคำรามของสัตว์อสูรตัวนัน"นี้มันเสียงของพยัคฆ์เพลิงระดับ4นี่นา"ตอนนี้เซี่ยเย่กำลังคิดว่าตอนนี้เขาจะต้องตายแน่ๆๆเลย"เอ๋งๆ"เซี่ยเย่กำลังตกใจว่าทำไมพยัคฆ์เพลิงถึงได้ร้องออกมาเสียงดังขนาดนี้"นี่เจ้าหนูเป็นอะไรไหม"เสียงของผู้หญิงที่ไหนไม่รู้กำลังพูดเขาอยู่

"เออผมไม่เป็นอะไรครับแต่คุณช่วยแก้ถุงให้ผมออกไปก่อนได้ไหม?" "โอเค" "ขอบคุณครับแม่นาง" "ไม่เป็นไรแล้วเจ้าทำไมถึง่เข้ามาในป่าสัตว์อสูรได้ละ"

แล้วเซี่ยเย่ก็ได้เล่าความเป็นมาทั้งหมดให้แม่นางคนนั้นได้ฟัง"อ๋อเป็นแบบนี้นี่เองเจ้านี่ชั่งน่าสงสารจริงๆเลยนะ" "ใช่ไหมละครับ" "โอเคงั้นเดี๋ยวฉันจะช่วยรักษาจุดพลังวิญญานให้นายด้วยละกันแล้วก็จะรับนายมาเป็นลูกศิษย์" คุณจะรักษาผมได้จริงหรอครับ"

"จริงสิ"ตอนนี้เซี่ยเย่รู้สึกขอบคุณและซาบซึ้งในการช่วยเหลือของแม่นางแบบที่ต่อให้ขายชีวิตของเขาก็ไม่อาจทดแทนบุญคุยได้"เอาละนายต้องกินโอสถนี้เข้าไปซะ" "แล้วนี้มันโอสถอะไรหรอ"ตอนนี้เซี่ยเย่กำลังกังวลว่าแม่นางคนนี้กำลังให้เขากิโอสถอะไรเข้าไป"กินเข้าไปเถอะน่านี่มันคือโอสถรักษาพลัง

วิญญาน" "จริงหรอครับ" "ใช่"หลังจากที่แม่นางคนนั้นตอบเขาแล้วเขาก็ได้กินโอสถนั้นไปแล้วจากนั้นจุดพลังวิญญานของเขาที่ได้ถูกทำลายไปก็กลับมาเป็นปกติแล้วเซี่ยเย่ก็ดีใจมากๆๆจนน้ำตาไหล"ขอบคุณครับท่านอาจารย์ "โฮ้ ยอมรับฉันเป็นอาจารย์ของนายแล้วหรอ" "ครับแล้วท่านอาจารย์อยู่ระดับอะไรแล้วหรอครับ" "ฉันนะอยู่ระดับที่12นะ" "เอะ!?ท่านอาจารย์เป็นสัตว์อสูรหรือครับ" "ใช่แล้วละแล้วตอนนี้นายยังอยากยอมรับให้ฉันเป็นอาจารย์นายหรือไม่ละ" "ยอมสิครับในเมื่อคุณได้ช่วยผมไว้นะผมสาบานกับตัวเองเอาไว้แล้วว่าใครก็ตามที่ช่วยผมไว้ผมจะยอมรับเขาคนนั้นไม่ว่าเขาจะเป็นตัวอะไรก็ตาม"

"ดีๆๆการมีศิษย์แบบนายนี่แหละที่ฉันต้องการฉันขอยอมรับให้นายมาเป็นศิษย์ของฉันอย่างเป็นทางการ"

"ขอบคุณครับ"ตอนนี้เซี่ยเย่รู้สึกดีใจมาก

จบตอนที่2

เรื่องนี้อัปเดตทุกวันจันทร์,พฤหัสบดี,อาทิตย์

นักเขียนคือ เซี่ยเย่

แรงบันดาลใจคือ ไม่ มี อะ ไร ทำ

ขอไลท์และคนติดตามเยอะๆๆนะครับเพื่อเป็นกำลังใจให้กับผมหน่อยนะครับ

"เอิ่ม" "มีอะไรหรอครับอาจารย์" "ฉันก็แค่กำลังคิดอยู่นะว่าจะให้อาวุธอะไรเป็นของขวัญกับศิษย์ดีคนแรกของฉันดีนะ" "นี่อาจารย์จะให้อาวุธวิเศษกับผมหรอครับ" "ใช่แต่ไม่รู้จะให้อาวุธอะไรกับนายนะสิแล้วนายนะเก่งอาวุธอะไรหรอ?" "ผมนะเก่งดาบคู่ครับอาจารย์" "ดาบคู่หรอนั้นมันเป็นการใช้ดาบสองมือไม่ใช่หรอแล้วก็มันเป็นวิชาการต่อสู้ที่แถ้บจะไม่มีใครใช้เลยนะแถมมันยังเป็นวิชาการต่อสู้ที่อยากสุดๆอีกด้วยนะ" "แต่อาจารย์ผมถนัดดาบคู่จริงๆนะครับ" "งั้นหรอ"แล้วอาจารย์ของเขาก็ได้บอกให้เซี่ยเย่แสดงวิชาดาบคู่ของเขาให้ดูแล้วเขาก็แสดงให้ดู"เป็นไงบ้างครับอาจารย์" "เยี่ยมนายใช้ดาบคู่ได้คล่องแคล่วจริงๆนี่นายคงจะแสดงพลังในการใช้ดาบคู่จนหมดเลยสิถึงได้คล่องแคล่วขนาดนี้" "ไม่หรอกครับนี่นะมันแค่หนึ่งในพันของทั้งหมดเองนะครับ" "ห๊ะ!?"แล้วอาจารย์ของเขาก็ตกใจจนตัวแข็งเป็นหินไปสักพักหนึ่ง"นี่เจ้าหนูนายพูดจริงหรอที่ว่าหนึ่งในพันนะ" "จริงสิครับ" "โฮะ งั้นก็รับดาบคู่เล่มนี้ไป" "แต่นี้มันดาบเดี่ยวนะครับ" "นายลองใส่พลังวิญญานเข้าไปสักนิดหนึงสิ" "อะโอเคครับ" แล้วเซี่ยเย่ก็ได้ใส่พลัง

วิญญานเข้าไปตามที่อาจารย์ของเขาบอกแล้วดาบเดี่ยวเล่มนั้นมันก็ได้แยกออกจากกันเป็นดาบสองเล่มแล้วมันก็ทำให้เซี่ยเย่ตกใจมาก"นี่มันคือดาบคู่จริงๆหรอครับอาจารย์" "ใช่" "แล้วดาบนี้มีชื่อว่าอะไรหรอครับแล้วอยู่ระดับไร" "ดาบนี้มีชื่อว่าดาบน้ำแข็งทมิฬและดาบนี้มันอยู่ในระดับที่10หรือก็คือระดับสูงสุด"

"ไม่จริงน่า"เซี่ยเย่ตกใจมากเมื่อได้ยินว่าดาบเล่มนี้อยู่ในระดับสูงสุดของอาวุธวิเศษ

ระดับของสัตว์อสูรทั้งหมดคือ1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,12,13ระดับสิบสามคือสูงสุดแต่ก็ไม่อาจสู้กับระดับไร้ขีดจำกันได้

ซึ่งในแต่ละระดับจะแข็งแกร่งเท่าระดับการฝึกฝนของมนุษย์

ระดับของอาวุธวิเศษคือ1,2,3,4,5,6,7,8,9,10ระดับ

สิบคือสูงสุด

จบแล้วตอนที่3

นักเขียนคือเซี่ยเย่

อัปเดตทุกวันจันทร์,พฤหัสบดี,อาทิตย์

ขอไลท์ขอคนติดตามเยอะๆๆน่าเพื่อเป็นกำลังใจในการเขียนของนักเขียนต่อไปนะครับ