□ฉันมีชื่อว่า ปอย อายุ16 อยู่ ม.4/1

วันนี้คือวันเปิดเทอมวันเเรก

□เเม่ของฉันชื่อ นา

นา(เเม่ปอย):ตื่นได้เเล้ว ยัยปอย!!

ฉัน:ตื่นเเล้วๆๆ

นา(เเม่ปอย):ไปอาบน้ำเเต่งตัวเลยย

ฉัน:[หันไปดูเวลา]เเม่ตอนนี้พึ่ง5:12เองนะ

นา(เเม่ปอย):เเกทำอะไรช้าจะตาย เร็วๆไปเลย

ฉัน:[เซ็งชะมัดเเละก็รีบไปอาบน้ำ เเต่งตัว]

ฉันลงมากินข้าวเช้า

นา(เเม่ปอย):เร็วๆเลย เดี๋ยวสายเอานะ

ฉัน:ค่าาา

เเม่ฉันทำข้าวผัดเเสนอร่อย เย้~♡[เมนูโปรดของปอย]

;โรงเรียน

ฉัน:จ๊ะเอ๋~

□เเพนคือเพื่อนที่ฉันรู้จัก(ตั้งเเต่ตอนม.3 เพราะเเพนย้ายมาตอนนั้น)

เเพน:อ้าว! ปอย

ฉัน:[ยิ้มให้เเพน]

เเพน:วันนี้มาเร็วผิดปกตินะเนี่ย

ฉัน:ฉันจะเป็นคนใหม่เเล้ว จะไม่สายเเล้วว

วันต่อมา~

เเพน:5555 ทำไมวันนี้สายซะเเล้วล่ะ

ฉัน:อย่าซ้ำเติมกันเลย ฉันโดนเเม่บ่นจนหูชาไปหมดเเล้ว

เเพน:โอ๋ๆนะ~♡

เลิกเรียน~

[ฉันเเวะซื้อของกินกับเเพนจนเพลิน ได้ของกินเต็มเต็มมือเลย อร่อยทั้งนั้นเลยขอบอก]

;บ้านปอย

[มีเเขกมา]

□น้าเอมคือเเม่ของ นายวิน

□นายวินก็เพื่อนที่ฉันสนิทตอนเด็กๆเเต่พอโตขึ้นเราไม่ค่อยได้พูดคุยกันเลยเพราะเค้าไปเรียนที่ต่างจังหวัดสักพักเเล้ว

ฉัน:เเม่! กลับมาเเล้ว[ฉันตะโกนบอกเเม่ตั้งเเต่ยังไม่เข้าบ้าน]

นา(เเม่ปอย):เข้าบ้านมาเลย

ฉัน:ค่า[ฉันร้องเสียงดังมากเมื่อได้เจอ น้าเอม]

ฉัน:น้าเอมมาตั้งเเต่เมื่อไรคะ??

น้าเอม:สักพักเเล้วลูก

ฉัน:ดีใจจัง น้าเอมมาเที่ยวที่นี่สักทีไม่ได้เจอตั้ง2ปี สวยขึ้นเยอะเลยนะคะ

น้าเอม:555จ้า หนูก็เหมือนกัน เป็นสาวเเล้ว อีกอย่างน้าไม่ได้มาเที่ยวนะ

ฉัน:[มึนงงเล็กน้อย]อ้าวเเล้วมาทำไรหรอคะ

น้าเอม:ย้ายมาอยู่ที่นี่จ้า

ฉัน:อ้าว555จริงหรอคะ [ดีใจฝุดๆ น้าเอมทั้งใจดี เเล้วก็ไม่ขี้บ่น]

นา(เเม่ปอย):ไปเอาจานให้เเม่หน่อยสิ เเม่ว่าจะกินข้าวกับน้าเอมน่ะ

ฉัน:ค่า

ฉันเดินไปเอาจานเเต่กลับ...

ฉัน:[โอ้ยย ชนอะไรเนี่ย เจ็บชะมัด เลยเงยหน้ามอง...]

นายวินเดินออกจากห้องครัว ฉันที่เดินมองเท้าตัวเอง(ทำไม)เลยชนเค้า

ฉัน:เอ่ออ! นายคือ....

น้าเอม:วินไงลูก จำได้ไหม

ฉัน:ห้ะ[ฉันงงเป็นไก่ตาเเตก เค้าดูดีมาก ต่างอย่างกับคนละคนในอดีต เเถมสูงมากด้วย ตอนเมื่อ2ปีก่อนเค้ายังตัวเตี้ยกว่าฉันอยู่เลย พอมาตอนนี้ฉันไม่อยากเชื่อ]

วิน:หวัดดีนะ😅

[เค้ายิ้มอ่อนพร้อมพูดทักทาย รอยยิ้มนั้นมันน่ารักมากเลย]

ฉัน:เอ่ออ หวัดดี~

[ฉันพูดเสร็จก็รีบเดินหนี ไม่ใช่ไรหรอก อยู่ๆฉันก็เขินเป็นบ้าเลย เเต่นี่เพื่อนนะ ฉันคิดอะไรก็ไม่รู้ นายนั้นคือเพื่อน อย่าลืมสิ ยัยปอย]

ฉันรีบเอาจานไปให้เเม่กับน้าเอมเเล้วรีบวิ่งขึ้นห้องมา

ฉัน:นายนั้นคือวินจริงๆหรอ เปลี่ยนไปเยอะเลย[เอาจริงก็เศร้าเล็กๆนะ เค้าดูดีมากจนฉันยังอายเลย ฉันเหมือนยืนที่เดิมเเต่เค้า..]

มีเสียงเคาะประตูเรียก ก๊อก~~

ฉัน:[รีบเปิดประตู]

วิน:น้านาเรียกเธอน่ะ

ฉัน:อ๋อ โอเค[ฉันเขินเค้าทุกครั้งที่เห็นหน้า บ้าชะมัด ไม่กล้าเเม้เเต่จะสบตาเลย เขิน~]

ผิดพลาดตรงไหนขออภัยนะคะ

หวังว่าจะชอบกันนะคะ☆♡

[เเม่ฉันเรียกฉันมาเพื่อให้ฉันไปซื้อของให้เเต่ กลับให้นายวินไปเป็นเพื่อน เเต่ฉันปฎิเสธไม่ได้เพราะมันดึกเเล้ว ให้ฉันไปคนเดียวก็กลัวเลยให้เค้ามาเป็นเพื่อน]

นา(เเม่ปอย):เเม่เอาน้ำผลไม้2กล่องกับนมจืดขวดใหญ่ ฝากด้วยนะตาวิน

วิน:เอ่อ ครับ

ฉัน:งั้นไปเเล้วนะคะ

[ระหว่างทางที่เดินเงียบมากเหมือนมาคนเดียวเลยเเต่พอใกล้ถึงร้านสะดวกซื้อฉันเลยได้พูดทักเค้าก่อน]

ฉัน:นายโดนบังคับให้มาสินะ

วิน:รู้ได้ไงล่ะ ฉันเต็มใจมาตั้งหาก

[ฉันหยุดเดินเเละมองหน้าเค้า]

ฉัน:อ๋อ (ดีใจเเปลกๆเเหะ ใจฟูมากเลยที่เค้าเต็มใจ)

;ร้านสะดวกซื้อ

ฉันซื้อของที่เเม่สั่งเรียบร้อย วินช่วยฉันถือของเเล้วเดินกลับบ้าน

;บ้านปอย

ฉัน:เรียบร้อยเเล้วเเม่(วางของทั้งหมด) งั้นหนูขึ้นห้องนะ

นา(เเม่ปอย):อย่าพึ่งสิ!

ฉัน:มีไรอีกหรอ?

เเม่ฉันเเละน้าเอมพูดกันว่า "เเลกช่องทางการติดต่อกันสิ"

ฉัน:ห้ะ? (ฉันมึนงง)

เอม(เเม่วิน):ก็ตาวินจะไปเรียนกับหนูพรุ่งนี้น่ะ ต้องมีช่องทางติดต่อสิเพื่อใช้ติดต่อเวลาจะไปจะกลับพร้อมกันน่ะ

[ฉันหันไปมองหน้านายวิน เค้าทำหน้าเฉยไม่ได้อะไร ทำเอาฉันทำตัวไม่ถูก]

ฉัน:เอ่ออ...คือ

[วินยื่นมือถือให้ฉันเมมเบอร์ให้เเก่เค้า]

ฉัน:โอเค(รีบพิมพ์เเล้วยื่นมือถือให้เค้า)

วิน:เรียบร้อยเเล้วหรอ?

ฉัน:อือ (ไม่กล้าสบตาเลย เเค่มองขาก็อ่อนเเล้ว)

วิน:ยินดีที่ได้รู้จักอีกรอบนะ(พร้อมยิ้มหวานให้ฉัน)

[ฉันจะบ้าตายเค้าน่ารักเกินเเล้วไปนะ ฉันเเพ้รอยยิ้มอันนั้น จะวูบอยู่เเล้ว]

ฉัน:เช่นกันนะ(พร้อมยิ้มเเห้งๆ)

เเม่ฉันเเละน้าเอมพูดพร้อมกันว่า "รีบสนิทกันเร็วนะจ๊ะ"

ฉัน:(นัดกันเก่งจริงๆ) งั้นหนูรีบไปอาบน้ำนอนนะคะ(รีบวิ่งขึ้นห้อง)

[น้าเอมกับวินก็กลับบ้านตัวเองไป]

ฉัน:(นอนไม่หลับเกือบทั้งคืน ใบหน้าเค้าเข้ามาในหัวฉันตลอดเลย)

เช้าวันรุ่งขึ้น

[ฉันตื่นเองอย่างเร็วเเละอาบน้ำเเต่งตัวอย่างรวดเร็ว]

นา(เเม่ปอย):(เเปลกจัง ปกติไม่เคยตื่นเอง ต้องปลุกตลอดนิ เเต่ดีเเล้ว)

ฉัน:หนูไปทานข้าวที่รร.นะคะ

นา(เเม่ปอย):จ้า

;ป้ายรถเมย์

[ฉันลังเลว่าควรทำไงดีกับเบอร์นายวิน โทรไปบอกเค้าหรืออะไรดี ช่วยด้วยยย! เเต่เค้ากลับเป็นฝ่ายโทรมาก่อน ฉันตกใจสักพัก ก่อนจะรีบก่อนรับทันที]

วิน:เธออยู่ไหนเเล้วหรอ?

ฉัน:ป้ายรถเมย์น่ะ

วิน:โอเค (ตัดสาย~?)

ฉัน:(ยืนงง เเค่นี่เองหรอเนี่ย)

ผิดพลาดตรงไหนขอโทษด้วยนะคะ

ขอให้ชอบกันนะคะ☆♡

[ฉันนั่งเหม่อลอยรออยู่ตรงป้ายรถเมย์]

วิน:เธอ เธอ?(เเตะไหล่ฉัน)

ฉัน:(สะดุ้ง)ห้ะ!

วิน:เรานั่งสายไหนหรอ?

ฉัน:สายนั้นไง มาเเล้ว(รถมาเหมือนรู้เลย)

วิน:โอเค

[เค้ากับฉันขึ้นรถ คนเยอะมากๆไม่มีที่นั่งเลย]

ฉัน:ยืนเอาเนอะ คนเยอะมา.. อร้ายยย!

[รถขับเร็วตอนฉันไม่ได้ตั้งตัว ทำให้จะหงายหลังเเต่วินจับเเขนฉันไว้]

วิน:เกือบไปเเล้วนะ(เค้าช่วยจับเเขนฉันเพื่อนรีบใช้เเขนอีกข้างจับที่จับรถ)

ฉัน:นั้นสิ ตกใจหมดเลย(ฉันตกใจมากๆเกิดล้มไปคงน่า

อายมากๆเเน่ๆ)

วิน:ระวังด้วยล่ะ(เค้ามองมาที่ฉัน)

ฉัน:ขอบคุณนะ(ฉันพูดเบาๆเเละหลบตาเค้า)

[เมื่อใกล้ถึงรร.เค้าได้กดกริ่งเเละฉันกับเค้าก็ลง]

;โรงเรียน

ฉัน:อยู่ห้องไหนหรอ?

วิน:4/1

ฉัน:ห้ะ! จริงหรอ

วิน:อือ ทำไมหรอ?

ฉัน:อยู่ห้องเดียวกับฉันเลยน่ะ55555 (ขำกลบเกลื่อนมาก)

[ทำไมน้าา ห้องมีตั้งหลายห้องทำไมต้องห้องเดียวกัน เวลาที่เเอบหลับหรือไม่ตั้งใจเรียน เค้าก็เห็นหมดสิ]

วิน:อ๋อ

ฉัน:งั้นขึ้นกันเถอะ

วิน:เค

[ฉันกับเค้าเดินถึงเเละได้เข้าห้อง เพื่อนในห้องมองกันเต็มคงงว่าฉันมากับใคร]

ฉัน:เเพนน!(วิ่งไปกอดเเพน)

เเพน:มาเร็วนะเนี่ยวันนี้ (เเพนมองไปที่วิน พร้อมทำหน้าสงสัย)

ฉัน:เพื่อนฉันน่ะ เเล้วก็เป็นเด็กใหม่ ชื่อ "วิน"

วิน:ยินดีที่ได้รู้จักนะ

เเพน:เอ่อ ค่ะ(คงเกร็งล่ะสิ อย่าว่าเเต่เเพน ฉันก็เกร็ง)

ฉัน:นายอยากนั่งตรงไหนล่ะ?

วิน:ตรงที่ว่าง

ฉัน:อ๋อ เคเลย

เเพน:ตรงนี้สิ ว่างนะ

[ตรงข้ามกับฉันเลย บ้าบอ อย่านะ]

ฉัน:(ทำหน้ากังวล)

วิน:ไม่เอาดีกว่า เอาตรงนี้ได้ไหม

[ไกลจากฉันระดับนึง]

เเพน:ตรงนั้นก็ได้ ว่างเหมือนกัน

วิน:เค งั้นผมนั่งตรงนี้เเหละ

เเพน:ค่ะ

[เเพนเดินมาหาฉัน]

เเพน:ทำหน้าบูดจังเลย ปอย!

ฉัน:ยังไม่เสีย อร่อยเหมือนเดิม

เเพน:5555555555

ฉัน:55555555

□บีมคือครูปรึกษาของห้อง4/1

ครูบีม:นักเรียน!

นักเรียนในห้อง:(เงียบเสียงลง)

ครูบีม:ครูจะเเนะนำนักเรียนใหม่นะ มานี่เร็ว(เรียกวินให้ไปหน้าห้อง)

วิน:(เดินไปหน้าห้อง พร้อมเเนะนำตัว)

ครูบีม:นี่ อย่าลืมดูเเลเพื่อนด้วยนะ

นักเรียนในห้อง:ค่ะ/ครับ

ครูบีม:ปอยดูเเลวินด้วยนะจ๊ะ

ฉัน:คะ? (อะไรกันเนี่ย เขินจะบ้าเเล้ว)

ครูบีม:(ยิ้มให้ฉันเเล้วก็บอกให้วินไปนั่งที่)

ฉัน:ครูบีมอ่าา(หมอนั้นทำหน้าเฉยชา รู้สึกไงกันเเน่?)

เเพน:ปอยเป็นไรกับวินหรอ?

ฉัน:เพื่อนไง?(ทำไมถามงี้ล่ะ)ทำไมหรอ?

เเพน:อ๋อ(พร้อมยิ้มให้ฉัน)

[เเพนถามเเปลกจัง]

ผิดพลาดตรงไหนขออภัยนะคะ

ขอให้สนุกนะคะ☆♡