NovelToon NovelToon

เปลี่ยนนิยายในอนาคต

#1

.
เนริ
เนริ
เรื่องนี้สนุกมากเลยพี่
ริว
ริว
เรื่องอะไร
เนริ
เนริ
อ่า..สดุดรักพี่นักเลง
ริว
ริว
วาย
เนริ
เนริ
ช่ายยย
ริว
ริว
อ่านจบแล้ว
เนริ
เนริ
เป็นไง!สนุกป๊ะ
ริว
ริว
ก็นิดหน่อย
เนริ
เนริ
ขนาดเจอกันวันแรกพระเอกก็ชอบนายเอกเลย
เนริ
เนริ
ต้องน่ารักขนาดไหน
เนริ
เนริ
พระเอกก็คลั่งรักโครตตต
เนริ
เนริ
แต่เสียดายตอนจบ
ริว
ริว
ทำไมไม่มีอะไรน่าเศร้าหนิ
เนริ
เนริ
ไม่มีอะไร
เนริ
เนริ
ใช่!ไม่มีอะไร
ริว
ริว
อะไรของเธอ
เนริ
เนริ
พี่นี่อ่านแบบผ่านๆรึไง
เนริ
เนริ
โตแอลนั้นได้อยู่รักใคร่กับเคนเนธ
โตเเอล(นายเอก)
เคนเนธ(พระเอก)
ริว
ริว
แล้ว..
เนริ
เนริ
พระรอง,.ของฉันละ
เนริ
เนริ
ทำไมทุกเรื่องต้องมีพระรองที่แสนดีและจบลงด้วยการอกหักจากนายเอก
เนริ
เนริ
อ่านแล้วมันเจ็บใจ
ริว
ริว
เฮ้อออออ
เนริ
เนริ
ไปอ่านอื่นต่อดีกว่าคราวนี้ฉันจะเลือกแบบไม่เจ็บใจดีกว่า
ริว
ริว
พี่ก็มีเรื่องเจ็บใจกับเรื่องนี้เหมือนกัน
เนริ
เนริ
ฮะ!
ริว
ริว
ที่..ริวจิตายก่อนตอนจบไง
เนริ
เนริ
เห็นว่าชื่อเหมือนพี่ก็เลยปวดใจอะหรอ
ริว
ริว
ไม่รู้สิทั้งที่ริวจิไม่ได้ผิดสักหน่อย
ริว
ริว
ทำไมล่ะ
เนริ
เนริ
เพราะมันคือโชคชะตา
เนริ
เนริ
อย่าไปใส่ใจแล้วไปอ่านเรื่องอื่นกันดีกว่านะคะ
ริว
ริว
อื้มจะไปซื้อเรื่องใหม่พอดีเลย//ลุกขึ้น
เนริ
เนริ
ฝากซื้อด้วยนะคะ
ริว
ริว
อืมๆ
ริว
ริว
//เดินออกไป
เนริ
เนริ
โชคชะตาหรอไม่ใช่สิต้องเป็นเพราะนักเขียนซะมากกว่า
เนริ
เนริ
ทำไมริวจิถึงต้องตายกันนะ
เนริ
เนริ
//เหลือบไปเห็นปฏิทิน
เนริ
เนริ
วันนี้ตรงกับวันที่ริวจิตายเลยแหะเดือนเดียวกันซะด้วย
เนริ
เนริ
ลูกน้องที่สนิทตายทั้งทียังจะห่วงแฟนอีก
เนริ
เนริ
รับไม่ได้
คริสตัล
คริสตัล
เป็นอะไรไปหรอเนริ
เนริ
เนริ
หืมไอผีคริสมาสต์
คริสตัล
คริสตัล
คริสตัล!
เนริ
เนริ
//ไม่สนใจ
คริสตัล
คริสตัล
กำลังบ่นเรื่องนั้นอยู่รึ
เนริ
เนริ
อื้มม
เนริ
เนริ
มันน่าเจ็บใจ
เนริ
เนริ
ทั้งเรื่องพระรองและริวจิ
คริสตัล
คริสตัล
มีชื่อตัวละครเหมือนพี่เธอด้วยหรอ
เนริ
เนริ
มีชื่อเหมือนนายด้วยแหละ
เนริ
เนริ
คนนั้นก็ตายไปเหมือนกัน
เนริ
เนริ
น่าสงสารทั้งนั้น
คริสตัล
คริสตัล
งั้นหรอ...
คริสตัล
คริสตัล
เพราะอะไรหรอ
เนริ
เนริ
โดนรอบทำร้ายบาดเจ็บสาหัสจนตาย
เนริ
เนริ
ทั้งที่เขาไม่ได้ผิดสะด้วยซ้ำเพราะใครกันนะ
คริสตัล
คริสตัล
ไม่ได้บอกในหนังสือหรอว่าใครคนทำ
เนริ
เนริ
ไม่ได้บอกนามอะไรหรอก
คริสตัล
คริสตัล
อ้อ
คริสตัล
คริสตัล
ขอฉันอ่านได้มั้ย
เนริ
เนริ
อื้มเอาสิ//ยื่นหนังสือให้
คริสตัล
คริสตัล
//เปิดไปหน้าสุดท้าย
เนริ
เนริ
ทำไมถึงเปิดไปหน้างั้นล่ะ
เนริ
เนริ
//ชะเง้อดู
เนริ
เนริ
ข้อความจากริวจิหรอทำไมตอนอ่านถึงไม่ได้ดูนะ
ต้องมีใครมาหยุดเรื่องนี้สินะ
รู้มั้ยฉันทรมานมาตลอด
คงมีใครสักคนมาแทนที่ฉันแล้วจัดจากทุกอย่างแล้วสิดีใจจัง
ลาก่อนนะทุกคนฉันคงไม่ได้เจอพวกนายอีกแล้วสิ
ข้อความจากริวจิ
คริสตัล
คริสตัล
อะไรกัน
ตุบ!
เนริ
เนริ
//ล้มลงนอนสลบ
คริสตัล
คริสตัล
เนริ!
ริว
ริว
//เปิดประตูเข้ามา
ริว
ริว
อะไรน่ะ
คริสตัล
คริสตัล
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย
ริว
ริว
//เดินเข้ามา
ริว
ริว
เกิดอะไรขึ้นกับตัวฉัน
ร่างกายของริวนั้นเริ่มสลายเป็นประกายสีทองหายไปทีละนิด พร้อมกับหนังสือที่คริสตัลได้ถืออยู่
ริว
ริว
//อึ่งจนพูดอะไรไม่ออก
คริสตัล
คริสตัล
ได้ยินฉันมั้ย
ริว
ริว
ฮึก//เงยมอง
คริสตัล
คริสตัล
ได้โปรด..ช่วยริวจิด้วยนะ
คริสตัล
คริสตัล
ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไร หากมันเป็นได้ขอร้องล่ะ
เสร็จสิ้นคำพูดของคริสตัลร่างกายของริวนั้นได้หายไปพร้อมกับหนังสือ
คริสตัล
คริสตัล
ฉันจะดูแลน้องนายเอง
คริสตัล
คริสตัล
//มองเนริที่สลบอยู่
.
.

#2

.
ริวจิ
ริวจิ
!!//สะดุ้งตื่น
ริวจิ
ริวจิ
(ฝันงั้นหรอ)
ภัทร
ภัทร
กว่าจะตื่นนะ
ริวจิ
ริวจิ
//เงยหน้ามอง
ริวจิ
ริวจิ
(ไอบ้านี้ใครวะ)
ภัทร
ภัทร
ทำหน้างงเชี่ยไรวะ
ภัทร
ภัทร
รีบไปเถอะเกิดเรื่องใหญ่แล้ว
ริวจิ
ริวจิ
เรื่องใหญ่..อะไร
ภัทร
ภัทร
ไม่รู้สิรีบไปดูดีกว่า
ภัทร
ภัทร
//ลุกขึ้น
ริวจิ
ริวจิ
....//มึนตื้บ
ริวจิ
ริวจิ
(ห้องเรียนแล้วไอนี่คือใคร)
ภัทร
ภัทร
ยังไม่ลุกขึ้นอีก//ลากริวจิออกไป
.
ริวจิ
ริวจิ
//เดินเข้ามา
เคนเนธ
เคนเนธ
นายชื่ออะไร
เคนเนธ
เคนเนธ
เคนเนธได้นั่งอยู่บนโซฟาที่กำลังถามชื่อคนที่นั่งคุกเข่าอยู่บนพื้น
โตแอล
โตแอล
ตะ..โตเเอลครับ
เคนเนธ
เคนเนธ
งั้นหรอ..//เหล่มองริวจิ
เคนเนธ
เคนเนธ
//หันมามองโตแอล
เคนเนธ
เคนเนธ
รู้ตัวรึเปล่าว่านายทำอะไร
โตแอล
โตแอล
รู้ครับ
ริวจิ
ริวจิ
(โตแอลหรอชื่อเหมือนในนิยายแหะ)
ริวจิ
ริวจิ
(ฉากก็เหมือนกันดี)
ริวจิ
ริวจิ
(ไม่ใช่ว่าไอบ้านั้นชื่อเหมือนพระเอกหรอกมั้ง)
โซ
โซ
เคนเนธนายทำอะไรน่ะ//วิ่งเข้ามา
ริวจิ
ริวจิ
.....
ริวจิ
ริวจิ
(ประสาทแดกจนคายไม่ออกแล้วมั้ง)
เคนเนธ
เคนเนธ
นี่ยืนเหม่ออะไรนายรีบพามันออกไป
ริวจิ
ริวจิ
ผม..หรอครับ
เคนเนธ
เคนเนธ
ริวจิ//เสียงเรียบ
ริวจิ
ริวจิ
ช่วยออกไปก่อนนะครับ//ดันโซเบาๆ
ริวจิ
ริวจิ
ข้างในนี่ไม่รับคนนอกนะครับ
เคนเนธ
เคนเนธ
( ทำบ้าอะไรของมัน )
โตแอล
โตแอล
พี่โซ..
ริวจิ
ริวจิ
....
ริวจิ
ริวจิ
ฮะ!เชี่ยไรวะเนี่ย
ริวจิ
ริวจิ
ไม่รู้แม่ง!
โซ
โซ
มึงปล่อยโตแอลเดี๋ยวนี้นะ!//ตะพุ่งเข้าไป
ริวจิ
ริวจิ
//ดึงแขน
โซ
โซ
//หันไปมอง
โซ
โซ
ปล่อยดิวะ!
ริวจิ
ริวจิ
ครับ//ปล่อย
เคนเนธ
เคนเนธ
นี่ริวจิ!
เคนเนธ
เคนเนธ
อไรของมึงวะ!//ลุกขึ้น
โตแอล
โตแอล
!!//สะดุ้ง
ริวจิ
ริวจิ
ผมว่าพี่โซออกไปก่อนดีกว่านะครับ
เคนเนธ
เคนเนธ
//หันไปมองริวจิ
ริวจิ
ริวจิ
ไอนั้นไม่ทำอะไรไอนู้นหรอกครับ
ริวจิ
ริวจิ
แค่ถามไปก็แค่นั้น
ริวจิ
ริวจิ
พี่ช่วยออกไปสักแป๊บนึงนะครับ
โซ
โซ
แน่ใจหรอ
ริวจิ
ริวจิ
อยากให้ผมลากพี่ไปเองดีรึเปล่าครับ//เสียงนิ่ง
โซ
โซ
//เดินออกไป
ริวจิ
ริวจิ
//เดินตาม
เคนเนธ
เคนเนธ
นายจะไปไหน
ริวจิ
ริวจิ
จะทำอะไรก็ทำมันไม่เกี่ยวกับผมซะหน่อย
ริวจิ
ริวจิ
//ปิดประตู
โซ
โซ
//มองริวจิ
ริวจิ
ริวจิ
//เดินไปทางอื่น
.
.
ริวจิ
ริวจิ
.....
ริวจิ
ริวจิ
กลับไปหาเนริดีกว่า
ริวจิ
ริวจิ
//น้ำตาไหล
ริวจิ
ริวจิ
มันคงไม่ใช่อย่างที่คิดใช่มั้ย
ริวจิ
ริวจิ
ฉันคงไปเจอเนริไม่ได้แล้วรึเปล่า
ริวจิ
ริวจิ
นี่มันไม่ใช่ตัวฉัน
ริวจิ
ริวจิ
//มองตัวเองผ่านประตูกระจก
ริวจิ
ริวจิ
ไม่ใช่ใช่มั้ย
ริวจิ
ริวจิ
ควรทำยังไงดี
แกร๊ก
เฮ้ย!!ไอหนูระวัง!
ริวจิ
ริวจิ
(ทำไมหรอ)//เงยขึ้น
ริวจิ
ริวจิ
!!//หลบ
ตึง!
ป้ายที่ติดอยู่ด้านบนได้ตกลงมาที่ริวจิ ถึงริวจิจะหลบแต่ยังไปทับขวาของริวจิอย่างแรง
ริวจิ
ริวจิ
ฮึก!..(เจ็บ)
.
.
.

#3

.
.
,
หมอเน
หมอเน
ช่วงนี้ก็ห้ามเดินไปไหนมากล่ะ
ริวจิ
ริวจิ
ครับ
หมอเน
หมอเน
หากอยู่ในห้องเบื่อๆเดี๋ยวหมอเอารถเข็นมาก็ได้ค่ะ
ริวจิ
ริวจิ
ตอนนี้เลยได้มั้ยครับ
หมอเน
หมอเน
ได้ค่ะรอสักครู่นะคะ
ริวจิ
ริวจิ
ครับ
.
หมอเน
หมอเน
เจ็บมากรึเปล่า//พยุง
ริวจิ
ริวจิ
ไม่ครับแต่ขยับไม่ค่อยได้//นั่งลงบนรถเข็น
หมอเน
หมอเน
จะเรียกพยาบาลมาเจ็นให้นะ
ริวจิ
ริวจิ
ไม่ต้องหรอกครับ
หมอเน
หมอเน
งั้นก็ได้ค่ะ
หมอเน
หมอเน
//ลุนไปด้านนอก
หมอเน
หมอเน
หมอไปก่อนนะคะ
ริวจิ
ริวจิ
ขอบคุณนะครับ
หมอเน
หมอเน
ค่ะ
หมอเน
หมอเน
//เดินไป
ริวจิ
ริวจิ
(นี่สินะความฝันของเน)
ริวจิ
ริวจิ
(โตไปคงเป็นหมอที่ดีมากเเน่เลย)//ยิ้ม
.
.
โตแอล
โตแอล
//หลับ
เคนเนธ
เคนเนธ
ไปแป๊ปเดียวเองหลับซะแล้ว//อุ้มโตแอลนอนบนโซฟา
เคนเนธ
เคนเนธ
//เดินไปที่โต๊ะ
เคนเนธ
เคนเนธ
ยังไม่กลับมาอีก//หยิบโทรศัพท์ริวจิบนโต๊ะ
เคนเนธ
เคนเนธ
ลืมโทรศัพท์ไว้ตั้งแต่เช้าแล้ว
เคนเนธ
เคนเนธ
ไม่ใช่คนขี้ลืมสักหน่อย
เคนเนธ
เคนเนธ
มันไปรู้จักกับไอโซตั้งแต่เมื่อไหร่
เคนเนธ
เคนเนธ
ชิ!หงุดหงิดชะมัด
โตแอล
โตแอล
ฮื้อ..
เคนเนธ
เคนเนธ
//หันมอง
.
.
.
เนริ
เนริ
ฮึก..พี่ฉันอยู่ที่ไหน!//น้ำตาไหล
คริสตัล
คริสตัล
ฉันไม่รู้ว่ามันคืออนาคตหรืออดีต
เนริ
เนริ
นายจะบอกว่าพี่ฉันนั้นข้ามไปยังอนาคตหรือย้อนไปยังอดีตงั้นหรอ
คริสตัล
คริสตัล
ฉันไม่แน่ใจ
คริสตัล
คริสตัล
แต่มันเกี่ยวกับนิยายเรื่องนั้น
เนริ
เนริ
นิยาย?
คริสตัล
คริสตัล
ที่เธอให้ฉันไงเขาหายไปพร้อมกับหนังสือนั้น
คริสตัล
คริสตัล
ตอนนั้นเธอก็ฟุบลงไปอย่างไม่รู้สาเหตุด้วยเช่นกัน
เนริ
เนริ
นิยายเรื่องนั้นมันอยู่ในปี2030
คริสตัล
คริสตัล
ถ้างั้นคงเป็นอนาคตสินะ
เนริ
เนริ
พี่ฉันไปจริงหรอ
คริสตัล
คริสตัล
ฉันบอกให้ไม่ถูกหรอกนะ
คริสตัล
คริสตัล
คิดว่าในฐานะคนอื่นไม่ใช่พี่เธอ
เนริ
เนริ
แล้วพี่ฉันล่ะ
คริสตัล
คริสตัล
ไม่รู้
คริสตัล
คริสตัล
ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน
เนริ
เนริ
ฮึก..ไม่นะฮือ//น้ำตาไหล
คริสตัล
คริสตัล
เนริ.,
คริสตัล
คริสตัล
(อยากกอดเธอจัง)
คริสตัล
คริสตัล
(อยากสัมผัสเธอได้จัง)
คริสตัล
คริสตัล
(ฉันมันเป็นแค่ผีจะทำอะไรได้)
.
.
.
โรงพยาบาล
ริวจิ
ริวจิ
สถานที่คุ้นจัง
ริวจิ
ริวจิ
อ้าวทำไมคุณหมอเนมาอ่านหนังสือตรงนี้//ลุนไปหา
ริวจิ
ริวจิ
คุณหมอเนว่างหรอครับ
หมอเน
หมอเน
คะ//เงยมอง
หมอเน
หมอเน
ใช่ค่ะช่วงนี้ไม่ค่อยมีงานผ่าตัดอะไร
หมอเน
หมอเน
ก็เลยมาช่วยดูแลคนไข้แทนน่ะค่ะ
ริวจิ
ริวจิ
คงเบื่อแย่เลยสินะครับ
หมอเน
หมอเน
ค่ะก็เลยมานั่งอ่านหนังสือตรงนี้ตลอดเลยล่ะค่ะ
.
.
.

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!