เทพธิดากับปีกที่หายไป
¹
แม่ของเรอา
นี่ลูกของเรานะเพคะ
พ่อของเรอา
แต่ข้าไม่มีทางเลือก
เเล้วนะ
พ่อของเรอา
ให้เขาเอาเรอาไปเลี้ยงดูแทนพวกเราเถิด
บุคคลลึกลับ
รวดเร็วเสียจริง
เทพีแห่งแสง
อัปลักษณ์เสียจริงข้าจะดูแลเด็กคนนี้เอง
เทพีแห่งแสง
เกิดอะไรขึ้นรึลอเลย์
ลอเลย์
พ...พี่บาร์เลย์โดน
เรอาผลักตกบรรไดเพคะท่านแม่!
เทพีที่มีอำนาจสูงสุด
ได้พุ่งตรงไปหาเรอาและบาร์เลย์
ภาพที่นางเห็นคือบาร์เลย์นั่งตรงบรรไดและที่หัวมีเลือดไหลออกมามาก
บาร์เลย์
ท่านแม่..ช..ช่วยข้าด้วย
เทพีแห่งแสง
พาบาเลย์ไปทำแผล
เทพีแห่งแสง
ตามข้ามาบัดเดี๋ยวนี้!!!
เทพีแห่งแสง
ข้าชักจะทนไม่ไหวแล้วนะเรอา!!!
เรอา
ข...ข้าถูกใส่ร้ายนะเพคะท่านแม่
เทพีแห่งแสง
เลิกพูดจาเหลวไหลได้แล้วเรอา!!!
เทพีแห่งแสง
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกนะที่เจ้าลงมือกระทำเช่นนี้!
เรอา
ข..ข้าถูกใส่ร้ายจริงๆนะเพคะท่านแม่!
เทพีแห่งแสง
หยุดเรียกข้าว่าแม่ได้แล้ว!!!
เรอา
ข้าถูกใส่ร้ายจริงๆนะเพคะท่านแม่!
เรอา
ท่านแม่ปล่อยข้าไปเถอะ
เทพีแห่งแสง
ข้าไม่ใช่แม่เจ้า
เรอา
ไม่จริงท่านเลี้ยงข้ามาตั้งแต่เด็กแต่เล็กทำไมท่านจะไม่ใช่แม่ของข้า
เทพีแห่งแสง
เจ้าเป็นเด็กที่ข้าเก็บมาเลี้ยง
เทพีแห่งแสง
ข้าเลี้ยงเพื่อหวังผลประโยชน์จากเจ้า!
เทพีแห่งแสง
เเละเจ้ายังเป็นธิดาต่างถิ่นเจ้าไม่ใช่ลูกของข้า!
เทพีแห่งแสง
ในตัวของเจ้ายังมีพลังอยู่
เรอาขัดขืนเท่าไหร่ก็ไม่เป็นผล
เทพีแห่งแสง
เอานางไปปล่อยป่าซะ!
ฝากกดติดตาม กดไลค์ เพื่อเป็นกำลังใจให้แอดด้วยนะคะ><
²
เธอตื่นขึ้นมาในป่าที่อุดมสมบูรณ์
เสียงสัตว์ป่าร้องคำรามอย่างโหยหวนดังขึ้น
เธอจึงเดินหาที่มาของเสียงเสียงนั้น
เธอเดินเข้าไปใกล้ๆราชสีห์ตัวนั้น
เรอา
อ๋อ...เจ้าบาดเจ็บนี่เอง
เรอา
มา..เดี๋ยวข้าจะรักษาเจ้าให้
เธอใช้พลังที่เหลืออยู่รักษาราชสีห์ที่บาดเจ็บสาหัส
เธอส่งสายตากับรอยยิ้มที่เป็นมิตรและใสซื่อ
และราชสีห์ตนนั้นก็วิ่งหนีหายไป
เรอา
ทำไมไม่มีใครมาดูแลป่าแห่งนี้เลยนะ
เรอาหันไปตามที่มาของเสียงด้วยความตกใจ
ราชสีห์ที่เธอรักษาบาดแผลให้ได้กลับมาหาเธอพร้อมกับมอบสิ่งของบางอย่างให้กับเธอ
ราชสีห์ตนนั้นผงกหัวช้าๆก่อนจะล้มลงนอนใกล้ๆตัวเธอ
เธอเผลอไปเสกให้ต้นไม้ที่เหี่ยวเฉาแต่ต้นไม้ต้นนั้นกลับมาสมบูรณ์แบบอีกครั้งนึง
ราชสีห์
เจ้าเล่นดนตรีให้ข้าได้ไหม
เรอา
ได้สิแต่ข้าไม่มีเครื่องดนตรีนี่นา
คฑาที่ราชสีห์ให้กับเธอมีแสงสว่างออกมาอย่างมหัศจรรย์
เรอา
แต่ก่อนที่ข้าจะเล่นข้าขอถามอะไรเจ้าหน่อยได้หรือไม่
เรอา
งั้นข้าขอเรียกเจ้าว่าราชสีห์
เรอา
หลับเถิดข้าจะกล่อมเจ้าเอง
เรอาเริ่มบรรเลงดนตรีที่เต็มไปด้วยความไพเราะเธอบรรเลงเพลงด้วยฮาร์ปอย่างชำนาญ
เสียงเพลงที่เธอบรรเลงออกมาช่างน่าหลงไหลยิ่งนัก
ทำให้สัตว์ป่าในละแวกนั้นต่างวิ่งตามหาเสียงเพลงอันไพเราะที่เธอกำลังบรรเลงอยู่
³
เธอได้สติหลังจากที่เธอเห็นรอบๆตัวเธอมีแต่สัตว์ป่าที่กำลังนอนหลับล้อมรอบตัวเธอ
เรอา
อยู่ที่ป่าแห่งนี้ก็มีความสุขเหมือนกันนะ
เรอา
ข้าดีใจนะที่ได้พบจ้าวป่าอย่างเจ้า...
เรอาลูบหัวราชสีห์อย่างแผ่วเบา
เรอา
ข้าอยากได้ปีกของข้ากลับคืนมา...
เรอา
ข้ารู้สึกทรมานและไม่มีอิสระ
เรอา
ข้าอยากได้ปีกของข้าคืน...
เธอนั่งร้องไห้อย่างเจ็บปวดทรมาน
น้ำตาของเธอหยดลงบนขนของราชสีห์
เรอามองราชสีห์ที่เพิ่งตื่น
เรอา
ราชสีห์...ข้า..ข้าอยากได้ปีกของข้าคืน
ตัวของเธอเผลอเอนนอนบนหลังของราชสีห์
ราชสีห์
เอาน่า...ในวันที่เจ้าไม่มีปีกข้าจะดูแลเจ้าเอง
ราชสีห์
เจ้าไม่ต้องกลัวนะเรอา
เรอา
นี่!ข้าขอนั่งบนหลังเจ้าได้ไหม
น้ำเสียงที่อ่อนโยนพูดดังขึ้น
ทั้งสองเดินเล่นกันปนกับหยอกล้อกันในป่าอย่างมีความสุข
ยามค่ำคืนที่มืดมิดแต่ยังคงมีแสงสว่างจากดาว
ราชสีห์
ปีกเจ้างดงามเสียจริง
เรอา
ปีกข้ากลับมาแล้วหรอ!?
ราชสีห์
ปีกของเจ้าน่ะมันจะเรืองแสงตอนกลางคืน
ราชสีห์
ข้าจะช่วยเจ้าตามหาปีกนะ
เรอา
ข้ารู้สึกดีมากๆที่มีเจ้าอยู่
ราชสีห์
แต่ตอนนี้เรากลับกันเถอะ
ราชสีห์
เจ้าต้องฝึกยิงธนูแล้วล่ะเรอา
ก่อนจะเดินไปที่สนามฝึกซ้อมพร้อมกับราชสีห์ที่คอยนำทาง
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
