ย้อนรอยเรื่องราวความลับ รักในอดีต ของหญิงสาวจากแดนอิสานใต้ที่พึ่งย้ายมาอาศัยอยู่กับผู้เป็นบิดาที่ทำงานอยู่ทางภาคเหนือ

เธอมีชื่อว่า สายน้ำผึ้ง ลตยา ไอยนนท์

อายุ 16 เข้า 17 ปี สายน้ำผึ้งเธอมีหน้าตาที่ค่อนข้างดี หุ่นสมส่วน นาฬิกาทราย ผมยาว ผิวขาวปานกลาง ส่วนสูงราวๆ 165 เซนติเมตร

เธอมีนิสัยเป็นกันเอง ร่าเริงเข้ากับคนได้ง่าย และเป็นคนค่อนข้างเก็บความรู้สึกลึกๆข้างในได้ดี

เรื่องราวความรัก ที่เป็นความลับ

ของสายน้ำผึ้ง ที่มีต่อเพื่อนสนิทชายคนหนึ่ง

หนุ่มหล่อหน้าตาดี ผิวขาว ส่วนสูงประมาณ 180 เซนติเมตร เขาเป็นคนนิ่งๆ เก็บกด แต่ก็ขี้เล่นเป็นบางครั้ง

ซึ่งเกิดปัญหาบางอย่างขึ้น ภายในครอบครัว

จึงทำให้ชายหนุ่ม พี่สาว และแม่

จำเป็นต้องย้ายจากกรุงเทพฯ กลับมาอาศัย

อยู่ที่บ้านเกิด ในตัวเมือง

ที่ต่างจังหวัดในภาคเหนือ พร้อมกับการ

ที่จะต้องมาเริ่มต้นเรียนปีหนึ่งใหม่อีกครั้งที่นี่

ชายหนุ่มคนดังกล่าวนั้น

มีชื่อว่าโอม กันต ชัยกุล หนุ่มหล่ออายุ 19 ปี

และเรื่องราวต่างๆทุกอย่างนั้น ก็ได้เริ่มต้นเกิดขึ้น

ที่ วิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง

ครั้งเปิดภาคเรียนที่1นั้น ก็ได้ก่อเกิดความสัมพันธ์ดีๆขึ้น ในภาคเรียนนั้นๆ

ที่เริ่มความรู้จักกัน ด้วยคำว่าเพื่อนร่วมชั้น กลายเป็นเพื่อนสนิท และเกิดความรู้สึกดีๆที่เพิ่มมากขึ้น

มากขึ้นในทุกๆวัน จากความสนิทสนมกันของทั้งคู่

จนทำให้สายน้ำผึ้ง เริ่มที่จะมีใจให้โอมเพื่อนสนิท

จึงทำให้เกิดเรื่องราวความลับที่ไม่อาจเปิดเผยความในใจของสายน้ำผึ้ง ที่มีต่อโอมเพื่อนชายที่สนิทได้ ถึงแม้ว่าเธออยากจะบอกความในใจ

ของเธอ ให้โอมได้รับรู้ หรืออยากจะระบายความรู้สึกที่มีให้กับใครสักคน เธอก็ยังไม่กล้า

ที่จะเปิดเผยมันกับใคร

ที่เธอไม่กล้าแสดงออก ถึงความรู้สึกที่มีให้

โอมได้รับรู้นั้น เป็นเพราะเธอกลัวว่า วันหนึ่ง

เธออาจจะศูนย์เสียเพื่อนคนนี้ไปตลอดกาล

หากเธอนั้นบอกความในใจไปนั้นเอง

สุดท้าย ถึงแม้ความรัก และ ความรู้สึกดีๆที่มีต่อเพื่อนสนิทคนนั้น ที่เธอไม่อาจสานต่อให้ความรักนั้นสมหวังได้ดั่งใจหมาย แต่เธอก็จะขอเก็บทุกความทรงจำดีๆที่มีนี้ ตลอดไป

ติดตามเรื่องราววุ่นๆของ สายน้ำผึ้ง กับ โอม หนุ่มสุดหล่อขวัญใจสาวๆ นั้นจะสนุกแค่ไหนมีทั้ง ความสุข สนุก ดราม่าเล็กๆน้อยๆ และมีเหตุการณ์ อะไรบ้างที่ทำให้ใจของสายน้ำผึ้งสั่นไหวมากๆ จนเผลอตกหลุมรักโอมเพื่อนสนิท รวมทั้งสาเหตุ ที่ทำให้ สายน้ำผึ้ง จำต้องเก็บความรักนี้ ให้เป็นความลับตลอดไป..

คำเตือน.........

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นโดย

Yoyoei นิยายปลายปากกา เป็นครั้งแรกนะคะ อาจจะมีเนื้อหาที่เรียบเรียงแล้วยังไม่ค่อยลงตัวมากนัก อยากขอฝากเนื้อฝากตัว เพื่อนๆ กดติดตาม กดไลท์ คอมเม้นท์แนะนำเบาๆ ให้กำลังใจเราด้วยนะคะ ขอบคุณค่

#ตอนที่2 วันแรกของการเรียน

ณ ห้องเรียนวิชาภาษาไทย

นักเรียน.......อ่า

วันนี้คุณครูขอต้องรับนักเรียนเบาๆ สบายๆกันนะคะ

วันนี้ให้นักเรียนเขียนคำเมืองมาส่งพร้อมกับแปลเป็นภาษาไทย มายี่สิบคำนะคะ ให้เวลา 30 นาที

ท้ายชั่วโมง..

ลตยา ไอยนนท์ หนู... คนไหนลูกยกมือขึ้นสิ

สายน้ำผึ้งได้ยินเสียงคุณครูเรียกเธอจึงรีบลุกอย่างไม่รีรอ

หนูค่ะ ลตยา ไอยนนท์ พร้อมกับยกมือขึ้น

คุณครูเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่นุ่มน่าฟังมาก

หนูเป็นคนที่ไหนคะลูก... ที่หนูเขียนมาส่งครูนี่คือภาษาอะไรคะ ครูให้เขียนคำเมือง มาส่งนะ

(ภาษาถิ่นภาคเหนือ)

หนูขอโทษค่ะคุณครู

หนูพึ่งย้ายมาอยู่ที่นี่ค่ะ หนูเลยยังไม่รู้จักคำเมืองภาษาถิ่นที่นี่เท่าไรนัก

หนูมาจากอีสานใต้ค่ะคุณครู

ภาษาถิ่นแถวบ้านหนูเองค่ะ ภาษาที่เขียนคือภาษาขเมรค่ะ

พูดจบเธอก็ยิ้มเบาๆให้คุณครู

คุณครูยิ้มพร้อมกับเรียกเธอมาหน้าห้อง

ลตยา มาหาครูม่ะ มาข้างหน้าเลย มาแนะนำตัวให้เพื่อนๆได้รู้จักมา เรานี่มาเรียนสะไกลเลยนะ

หลังจากนั้นสายน้ำผึ้งเธอก็ออกไปแนะนำตัวให้เพื่อนๆได้รู้จัก

ทั้งห้องเธอเป็นคนเดียวที่พูดภาษาคำเมืองไม่ได้

เพื่อนๆต่างก็ยินดีและดีใจที่ได้เพื่อนใหม่จากต่างถิ่นมาเรียนร่วมชั้นด้วย บางคนก็มาสอนว่าคำนั้นคำนี้แปลว่าอะไร ทุกคนต้อนรับสายน้ำผึ้งอย่างอบอุ่น

ขณะเดียวกันกับที่ทุกคนกำลังตื่นเต้นกับการได้เจอเพื่อนใหม่ๆและกำลังสนุกสนานกันอยู่นั้น..

สายน้ำผึ้งก็สังเกตุเห็นใครคนหนึ่ง ใส่เสื้อแขนยาวลายตารางสีขาวดำ ใส่ทับเสื้อนักศึกษาอีกที นั่งอยู่ริมหน้าต่างไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจากับใคร แต่ส่งสายตาจ้องมองมาที่สายน้ำผึ้ง พร้อมกับยิ้มหวานให้เบาๆ หนึ่งที

สายน้ำผึ้งก็เขิลเล็กน้อย แต่เก็บอาการไว้พร้อมกับยิ้มตอบให้เขาคนนั้นไปหนึ่งทีเช่นกัน

หลายอาทิตย์ต่อมา

ที่ห้องประจำชั้น ปวช 1/3

เป็นชั่วโมงการเรียนการสอนโดยคุณครูแม่

(คุณครูประจำชั้น)

ช่วงท้ายวิชาก่อนจบชั่วโมงการเรียนการสอน

..........

นักเรียนทุกคน..ฟังคุณครูทางนี้นะคะ

คุณครูมีงานกลุ่มให้นักเรียนไปค้นคว้าหาความรู้

เกี่ยวกับประเพณีและวัฒนธรรมของจังหวัดเรา

นะคะ คุณครูจะให้แบ่งกลุ่มกัน

แบ่งเป็นกลุ่มละ 6-8 คน

โดยในกลุ่ม ให้แบ่งเป็นชายและหญิงรวมกัน อยู่ในกลุ่มเดียวกันนะคะเด็กๆ จะได้ช่วยๆกันแชร์ความรู้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นและจะได้ทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ๆร่วมชั้นของเราด้วย

คุณครูจะให้เวลา สามอาทิตย์ในการจัดทำโครงงานมาส่งคุณครูนะคะนักเรียน

เริ่มแบ่งกลุ่มแล้วเขียนรายชื่อส่งคุณครูก่อนพักเที่ยงนี้ด้วยนะคะ

สายน้ำผึ้ง..

เสียงเรียกมาจากด้านหลังพร้อมมีมือมาจับที่แขน

ของสายน้ำผึ้งเบาๆ

สายน้ำผึ้งเธอมาอยู่กลุ่มกับเราก็ได้นะ กลุ่มเราต้องการอีกคนอ่ะ อ่าาาลืมเลย

เราชื่อ ศิวิมล หรือเรียกแยมก็ได้นะ

สายน้ำผึ้งก็ตอบรับคำชวนเชิญของศิวิมล

อืม...โอเคเลย เราเองก็ไม่รู้จะอยู่กลุ่มไหนเหมือนกัน ขอบคุณนะที่ให้เราเข้าร่วมกลุ่มอ่ะ

สายน่้ำผึ้งเอ่ยขอบคุณเพื่อนเธอทั้งตื่นเต้นและอย่างดีใจ ที่มีเพื่อนชวนมาร่วมเข้ากลุ่ม

ด้วยเพราะเธอเป็นคนต่างจังหวัดพึ่งย้ายมาใหม่จึงไม่ค่อยรู้จักใครมากนัก

และนั่น.. ก็คือจุดเริ่มต้น ที่ทำให้

สายน้ำผึ้งได้รู้จักกับโอมหนุ่มหล่อที่ส่งยิ้มให้กับเธอในวันนั้น..

หลังจากศิวิมล หรือแยมได้ชวน สายน้ำผึ้งเข้ากลุ่ม

ทำโครงงานด้วยกันแล้ว เธอจึงพาสายน้ำผึ้งไปแนะนำให้รู้จักกับเพื่อนๆที่เหลือในกลุ่ม

มาๆเดี๋ยวเราจะพาเธอไปรู้จักเพื่อนๆในกลุ่มมีใครบ้าง

ว่าแล้วแยมก็จูงมือสายน้ำผึ้งเดินกึ่งวิ่งพาเธอไปพบกับเพื่อนๆ

เพื่อนๆ เราได้สมาชิกมาเพิ่มอีกหนึ่งคนนะ

เธอคือสายน้ำผึ้งคนสวยของเรานี่เองจ่ะ

สายน้ำผึ้งเอ่ยทักทายเพื่อนๆ

สวัสดีจ่ะเรา สายน้ำผึ้งนะยินดีที่ได้รู้จัก

และแยมก็ได้แนะนำเพื่อนๆให้สายน้ำผึ้งรู้จัก

เพื่อนๆก็ตอบรับ พร้อมกับเอ่ยคำทักทายตอบสายน้ำผึ้ง

สายน้ำผึ้งนี่ อาท อนุชัย เด็กแว่นหัวกระทิของเรา

คนที่สอง บาส วัชระ คนนี้พูดเก่งขี้เล่นที่สำคัญเก่งคณิตและอังกฤษด้วยนะ

คนที่สาม เบียร์ ธนากร คนนี้ข่อนข้างเงียบพูดน้อยแต่เน้นผลงานเลยนะ

คนที่สี่ เจน สัญชัย คนนี้ไม่ค่อยมีไร เป็นคนง่ายๆสบายๆนะ

คนที่ห้า ฝ้าย ปัญญารัตน์ สาวสวยคนนี้บอกเลยเก่งรอบด้านฉลาดสุดๆ

และคนสุดท้าย โอม หนุ่มหล่อสุดของกลุ่มพึ่งย้ายมาจากกรุงเทพฯ

เป็นไงเพื่อนร่วมแก๊งเรา แยมเอ่ยถามสายน้ำผึ้ง

สายน้ำผึ้งก็ตอบแยมกลับไปว่า มีแต่กะทิทั้งนั้นเลย

พร้อมกับยิ้มออกมาเบาๆ และสายตามองไปที่หนุ่มโอม

งั้นเสาร์นี้เราไปทำโครงานบ้านใครดีล่ะ แยมเอ่ยถามเพื่อนๆ

มาบ้านเราไหม บาสออกความคิดเห็นเสนอเพื่อนๆ

มาบ้านเราถือโอกาสไปเที่ยวด้วยหลังเสร็จงาน

เพราะบ้านเราใกล้กับสถานที่ท่องเที่ยวของอำเภอ

เป็นตลาดเก่าและวัด

อาทว่าก็ดีนะจะได้เที่ยวด้วย

แยมว่าโอเคเลยจะได้พาสายน้ำผึ้งไปเที่ยวด้วยเลย

โอเคนะเพื่อนๆตกลงตามนี้แยมกล่าว

สายน้ำผึ้งทำสีหน้ากังวนเล็กน้อย

ฝ้ายจึงเอ่ยถามสายน้ำผึ้ง มีอะไรรึเปล่าสายน้ำผึ้งเธอดูกังวลใจนะ

คือเรากลัวไปไม่ถูกอ่ะ เรายังไม่เคยไปเลยคิดว่าน่าจะไกลพอควร

แยมจึงเอ่ยไปว่า ลืมคิดข้อนี้ไปเลย เอาไงดี

อาทจึงเอ่ยความคิด หันไปถามโอม

โอมนายว่าไง มีเพียงบ้านนายนะที่อยู่ในตัวเมืองใกล้กับสายน้ำผึ้งที่สุดแล้ว และถ้าสายน้ำผึ้งจะไปบ้านบาส ก็ต้องผ่านตัวเมืองก่อน

โอนจึงตอบกลับไปว่า เอางี้ สายน้ำผึ้งก็ขับรถมาหาโอมที่บ้านก่อนละกัน ไปด้วยกันเลย เดี๋ยวโอมเป็นคนขับไปบ้านบาสเอง

เอางั้นก็ได้ เธอตอบกลับแบบเบาๆ เพราะยังไม่คุ้นกับโอมมากนัก

งั้นเย็นนี้เราไปบ้านโอมกัน สายน้ำผึ้งจะได้รู้จักบ้านโอมไง เพื่อนๆว่าไง เจนเอ่ยถามเพื่อนๆ

เพื่อนๆตอบตกลงกันทุกคน

ถึงแล้วบ้านโอม

คุณแม่ของโอมมาเปิดประตูให้พอดี

โอมบอกเพื่อนๆ เพื่อนๆนี่แม่เราเอง

สวัสดีค่ะคุณแม่ ,สวัสดีครับคุณแม่ เพื่อนๆกล่าวสวัสดีคุณแม่ของโอมพร้อมเพียงกัน

จ้าสวัสดีจ่ะเด็กๆ มาๆเข้ามาในบ้าน เข้ามาดื่มน้ำดื่มท่ากันก่อนมา พร้อมกับอมยิ้มเบาๆ

ขนมของกินเล่นนะเด็กๆขาดเหลืออะไรบอกเจ้าโอมได้เลยนะไม่ต้องเกรงใจ

ครับ,ค่ะคุณแม่

แม่ของโอมน่ารักเนอะพูดจาก็เพราะมากเลยอ่ะ

แยมกล่าว

ใช่ๆแม่โอมน่ารักจัง ฝ้ายและสายน้ำผึ้งก็เห็นพร้อมต้องกัน

หกโมงกว่าๆ ก็พากันแยกย้ายกันกลับบ้านเพื่อเตรียมตัวไปทำโครงงานที่บ้านบาสในวันพรุ่งนี้

โอมกล่าวลาเพื่อน กลับบ้านกันดีๆนะ เจอกันพรุ่งนี้ทุกคน เพื่อนๆก็ตอบกลับ เจอกันๆพรุ่งนี้