NovelToon NovelToon

โคนัน

Bye bye my good friend

เริ่ม
ซึบุรายะ มิซึฮิโกะ
ซึบุรายะ มิซึฮิโกะ
นี่ ทุกคน
ซึบุรายะ มิซึฮิโกะ
ซึบุรายะ มิซึฮิโกะ
มีคนจ้างพวกเราไปทำคดีด้วยละ
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
จริงเด้
ซึบุรายะ มิซึฮิโกะ
ซึบุรายะ มิซึฮิโกะ
จริงคับ
โยชิดะ อายูมิ
โยชิดะ อายูมิ
เน่ๆ
โยชิดะ อายูมิ
โยชิดะ อายูมิ
ว่าแต่เป็นคดีอะไรหรอเก็นตะคุง
ซึบุรายะ มิซึฮิโกะ
ซึบุรายะ มิซึฮิโกะ
ตามจับโจนขโมยสร้อยเพชรครับ
เอโดงาวะ โคนัน
เอโดงาวะ โคนัน
เริ่มวันไหน
ซึบุรายะ มิซึฮิโกะ
ซึบุรายะ มิซึฮิโกะ
พรุ่งนี้คับ
ไฮบาระ ไอ
ไฮบาระ ไอ
ถูกขโมยไปตั้งแต่เมื่อไหร่
ซึบุรายะ มิซึฮิโกะ
ซึบุรายะ มิซึฮิโกะ
เมื่อสองชั่วโมงที่แล้ว
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
เอ่อ
โยชิดะ อายูมิ
โยชิดะ อายูมิ
มีอะไร
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
งานนี้ฉันขอถอนตัวนะ
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
ึทำไมอะ
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
พรุ่งนี้ชั้นมีธุระน่ะ
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
มาไม่ได้
โยชิดะ อายูมิ
โยชิดะ อายูมิ
งี้ก็ไม่มี
โยชิดะ อายูมิ
โยชิดะ อายูมิ
คนเป็นโล่ตอนที่โดนโจมตีแล้วสิ
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
นั้นสิ
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
เอ่อ
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
งั้นชั้นไปก่อนนะ
โยชิดะ อายูมิ
โยชิดะ อายูมิ
อืม
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
//เดินออกไป
โยชิดะ อายูมิ
โยชิดะ อายูมิ
ชิ
โยชิดะ อายูมิ
โยชิดะ อายูมิ
ไม่ค่อยจะช่วยงานเลย
ซึบุรายะ มิซึฮิโกะ
ซึบุรายะ มิซึฮิโกะ
ไม่น่ารับเข้ามาเลย
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
ว่าแต่งานนี้ที่ไหนหรอ
ซึบุรายะ มิซึฮิโกะ
ซึบุรายะ มิซึฮิโกะ
ข้างโรงเรียนครับ
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
กลับกันเต๊อะ
โยชิดะ อายูมิ
โยชิดะ อายูมิ
เจอกันพรุ่งนี้นะ
ทั้งหมดก็แยกน้ายกันกลับบ้าน
ผ่านไปสองวัน
ณ โรงพยาบาล
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
//รีบวิ่งมาพร้อมกระเช้า
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
//เปิดประตูเข้า
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
//นอนขาถูกยกขึ้นอยู่ยนเตียง
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
อ่าวหวัดีเ–
ซึบุรายะ มิซึฮิโกะ
ซึบุรายะ มิซึฮิโกะ
นายจะมาทำไม
โยชิดะ อายูมิ
โยชิดะ อายูมิ
นั้นสิ
โยชิดะ อายูมิ
โยชิดะ อายูมิ
เมื่อวานนี้ถ้านายอยู่ควรเป็นนายสิที่ขาหัก
โยชิดะ อายูมิ
โยชิดะ อายูมิ
ไม่ใช่เก็นตะ
ซึบุรายะ มิซึฮิโกะ
ซึบุรายะ มิซึฮิโกะ
นั้นสิ่
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ข ขอโทษ
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
เมื่อว่นชั้นมีไปเที่ยวกับครอบครับในรอบส–
โยชิดะ อายูมิ
โยชิดะ อายูมิ
นายเห็นการเที่ยวสำคัญกว่าความปลอดภัยหรอ
ซึบุรายะ มิซึฮิโกะ
ซึบุรายะ มิซึฮิโกะ
ใช่ พวกเรารับนายมาเป็นโล่เพื่อนที่พวกเราจะได้ไม่บาดเจ็บ
โยชิดะ อายูมิ
โยชิดะ อายูมิ
กลับไปเลยนะ
โยชิดะ อายูมิ
โยชิดะ อายูมิ
ฉันไม่ยอมรับนาย
โยชิดะ อายูมิ
โยชิดะ อายูมิ
ในกลุ่มขบวนการนักสืบเยาวชน
โยชิดะ อายูมิ
โยชิดะ อายูมิ
อีกต่อไป
ซึบุรายะ มิซึฮิโกะ
ซึบุรายะ มิซึฮิโกะ
ผมด้วย
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ผ ผมข ขอโทษ
โยชิดะ อายูมิ
โยชิดะ อายูมิ
กลับไปเลยนะ
ซึบุรายะ มิซึฮิโกะ
ซึบุรายะ มิซึฮิโกะ
ออกไป
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ครับ
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
//เอากระเช้าวางไว้ที่เก้าอี้เดินออกไป
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
//หลบอยู่ตรงมุมหนึ่งของโรงพยาบาล
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
//ยื่นร้องไห้เงียบ
จนผ่านไปหนึ่งชั่วโมง
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
//เห็นสองคนนั้นเดินออกไป
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
//เดินเข้าไปในห้องเก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
//หันมามองยิ้ม
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
นายมาเยี่ยมงั้นสินะ
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
ดีใจจัง
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
😃😃
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ข ขอโทษนะ
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
นายขอโทษเรื่องอะไร
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ที่เมื่อวานไม่อยู่
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
นายจะขอโทษทำไม
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
ฉันไม่ระวังเอง
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฉันไปน่าไปกับครอบครัวเลย
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
ไม่เอาน่า
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
ไปเที่ยวกับครอบครัวที่เจอหน้ากันปีละ2ครั้งในรอบ4ปีนี่หน่า
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
รู้ได้ไง
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
นายเคยเราให้พวกเราฟังนี่หน่า
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
จ จำได้ด้วยหรอ
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
จำได้สิ
เก็นตะพูดด้วยใบหน้าที่เศร้าหมอง
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
ถึงชั้นจะเรียนไม่เก่ง
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
สืบคดีไม่เอาถ่าน
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
กีฬาไม่ได้เรื่องเหมือนพวกนั้น
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
แต่ฉันก็ให้ความสำคัญกับเพื่อนทุกคน
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ขอบใจนะเก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
เรื่องอะไรหรอ
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
เรื่องที่นายเป็นคนเดียวที่คอยอยู่ข้างฉันในทุกเรื่อง
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ไม่ว่าจะตอนที่ครอบครัวไม่อยู่นายก็มาอยู่เป็นเพื่อนฉัน
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ตอนที่ทะเลาะกับแม่นายก็เป็นคนมาปลอบฉัน
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ตอนที่ฉันเศร้านายก็เป็นคนทำทำให้ฉันยิ้ม
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ขอบใจในทุกอย่างนะ
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
อืม
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
นี่
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
นายร้องไห้มาเหรอ
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
เปล่าไม่ได้ร้อง
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
//หลบตา
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
ทำไมตาบวมละ
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฝุ่นมันเข้าตา
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
เฉยๆ
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
ไม่ต้องร้องนะ
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
นายไม่ผิด
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
อืม
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
เก็นตะ
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
นายรู้จักไลน์มั้ย
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
มันคืออะไรหรอ
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
มันเป็นแอปพลิเคชัน
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ที่คล้ายกับเมล
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
แต่มีความปลอดภัยสูง
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
เรามาติดต่อกันผ่านแอปนั้นนะ
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
อื้ม! ได้สิ
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ในมือถือที่ฉันให้เป็นของขวัญวันเกิดใช้โหลดไว้ให้แล้ว
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
มาแอดเพื่อนกันนะ
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
อืม
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
มันทำไงอ่ะ
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
เอามาสิฉันสอนให้
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
อยู่นี่//หยิบให้
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
รับมา
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ดีใจจัง
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ใช้รูปคู่เราสองคนตั้งวอลเปเปอร์ด้วย
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
แน่นอนนายเป็นคนให้มานิ
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
//ยิ้ม
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
//ยิ้มตาม
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
นายน่ะเหมาะกับรอยยิ้มที่สุด
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
หรอ
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
งั้นฉันจะยิ้มบ่อยนะ
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
อื้ม
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
สอนฉันเล่นไลนขหน่อยสิ
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ได้
ทั้งสองใช้เวลาด้วยกันจนผ่านไปจนมืด
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
นายควรกลับได้แล้วนะ
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
มืดแล้วมันอันตราย
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
นั้นสินะ
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
เรื่องคุยในไลน์นี่เป็นความลับของเราสองคนนะ
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
อื้มได้สิ
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
Bye bye my Good friend
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
Didn't think I'd be able to say these words twice today
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
さようなら
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
//ยิัมเดินออกไป
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
ซาโยนาระ หรอ
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
เดี๋ยวก่อนหมายความว่า–
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
//ยิ้มให้ก่อนจะปิดประตู
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
นึกถึงอดีต
ในอดีต
เคียวกะ:นี้ไฮบาระ เก็นตะ
ทั้งสองคน:มีอะไรหรอ
เคียวกะ:รู้รึเปล่าว่าในชีวิตนี้ใช้พูดคำว่าซาโยนาระไปเพียงแค่สองครั้งเท่านั้น
เก็นตะ:ทำไมละ
เคียวกะ:ฉันใช้พูดครั้งแรกคือตอนที่พี่ฉันจากไป
ครั้งที่สองคือหลังไปเที่ยวกับครอบครัว
ทั้งสองคน:ใช้น้อยจังนะ
ใช้น้อยเหมือนกลัวจะหมดไปเลย
เคียวกะ:ซาโยนาระ แปลว่าลาก่อน
เคียวกะ:นิยามคำว่าลาก่อนของฉันคือ
การที่เราต้องจากลาไปไม่วันได้กลับมาอีกเลย หรือ ไม่ก็อีกนานกว่าเราจะพบกัน
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
หมายความว่าไง//ร้องไห้
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
เคียวกะ//ร้องไห้
โคจิมะ เก็นตะ
โคจิมะ เก็นตะ
//ร้องไห้จนหลับ
Bye bye

GT92 FS

เริ่ม
ซ่าาาา
เสียงฝนที่กระหน่ำลงมาไม่มีทีท่าว่าจะหยุด
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
//นั่งเหม่ออยู่ที่ม้านั่งในสวนสาธารณะเบกะ
มีรถขับมาจอดข้างหน้า
ทะเบียน
Ml 43-68
ยิน
ยิน
//เปิดกระจก
ยิน
ยิน
ขึ้นมาสิ
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
//สดุ้ง
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ไม่ต้อง
ยิน
ยิน
นับ1
ยิน
ยิน
2
ยิน
ยิน
3
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
//นั่งอยู่ที่เดิม
ยิน
ยิน
ว้อดก้า
ว็อดก้า
ว็อดก้า
คับ
ยิน
ยิน
เอาตัวเจ้านั้นขึ้นมา
ว็อดก้า
ว็อดก้า
คับ
ว็อดก้า
ว็อดก้า
//ลงจากรถ
ว็อดก้า
ว็อดก้า
//เดินไปที่ม้านั่ง
ว็อดก้า
ว็อดก้า
//กำลังจะจับตัวผู้ที่นั่งอยู่บนม้านั่ง
กึก
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ถ้านายขยับอีกนิดเดียวละก็
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
GT92 FSในมือฉันอาจจะไม่นิ่งเหมือนตอนนี้นะ
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
//ยกปืนจ่อหัวว็อดก้า
ยิน
ยิน
หึ
ยิน
ยิน
ใครบอกล่ะ
ยิน
ยิน
ว่าฉันสั่งแค่ว็อดก้าคนเดียว
ยิน
ยิน
เคียรติ
เคียนติ
เคียนติ
รับทราบ//ยิ่งกระสุนยาสลบจากตึกทาง9นาฬิกา
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
//มองไปที่เคียรติด้วยหางตา
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
กะไว้แล้วเชียว
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
อีกคนคง3สามนาฬิกาทางด้านข้างของฉันสินะ
ยิน
ยิน
เก่งดีนิ่
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ขอบใจ//ยิ้ม
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
//โดนยาสลบที่เคียรติยิง
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
//สลบ
ยิน
ยิน
วอดก้าเอาขึ้นรถ
ว็อดก้า
ว็อดก้า
คับ
ว็อดก้า
ว็อดก้า
//พาเด็กน้อยที่สลบอยู่ขึ้นรถ
ยิน
ยิน
ออกรถได้
ว็อดก้า
ว็อดก้า
//ออกรถ
เวลาล่วงเลยผ่านไปจากวินาทีเป็นนาทีเป็นชั่วโมง
เด็กน้อยได้ตื่นขึ้น
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
นายเอาฉันกลับมาทำไม//กินยาบางอย่าง
ยิน
ยิน
นั้นสินะไม่รู้สิ

Absinthe

ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
ฮิบาริ เคียวกะ(เด็ก)
นายเอาฉันกลับมาทำไม//กินยาบางอย่าง
ยิน
ยิน
นั้นสินะไม่รู้สิ
ฮิบาริ เคียวกะ
ฮิบาริ เคียวกะ
ฉันเกลียดองค์กรบ้านี้จะตาย//กระชากคอเสื้อ
ฮิบาริ เคียวกะ
ฮิบาริ เคียวกะ
นายก็รู้เรื่องนี้ดีกว่าใครไม่ใช่หรอ
ฮิบาริ เคียวกะ
ฮิบาริ เคียวกะ
แล้วยังจะเอาฉันกลับมาทำไม
ยิน
ยิน
ฉันแค่ทำตามคำสั่งของท่านผู้นั่นนี่หน่า//ยิ้ม
บรื๊น
ว็อดก้า
ว็อดก้า
//เปิดกระจก
เบลม็อธ
เบลม็อธ
//คนคับรถมอไซค์
เบลม็อธ
เบลม็อธ
เอาแว่นตาขึ้น
เบลม็อธ
เบลม็อธ
นั้นนะหรอเจ้าของโค๊ดเนม Spirytus(สไปรีทัส) เหล่าที่แรงที่สุดในโลกหนะ
ว็อดก้า
ว็อดก้า
ใช่
ว็อดก้า
ว็อดก้า
หรืออีกโค๊ดเนมก็คือ
ยิน
ยิน
Absinthe(แอบซินธ์ หรือ แอบแซ็งธ์)
ยิน
ยิน
เหล้าปีศาจ
เบลม็อธ
เบลม็อธ
โค๊ดเนมที่แม้แต่หัวหน้าฝ่ายระดับสูงหลายคนยังกลัว
เบลม็อธ
เบลม็อธ
เมื่อได้ยิน
ฮิบาริ เคียวกะ
ฮิบาริ เคียวกะ
เหอะ
ฮิบาริ เคียวกะ
ฮิบาริ เคียวกะ
เป็นการเรียกที่ไม่ได้ยินมาตั้งสามปี
ยิน
ยิน
ต่อไปทุกคนจะเรียกนายแบบเมื่อก่อน
ยิน
ยิน
นะแอบแซ็งธ์
เบลม็อธ
เบลม็อธ
สไปรีทัส
ทั้งสองพูดขึ้นมาพร้อมกัน
เบลม็อธ
เบลม็อธ
ฉันขอล่วงหน้าไปก่อนนะ
เบลม็อธ
เบลม็อธ
//ขับบิกไบท์ออกไป
ว็อดก้า
ว็อดก้า
//ปิดกระจก
ยิน
ยิน
แต่ไม่คิดเลยนะว่านายจะปลอมตัวเป็นเด็กแบบนั้น
ว็อดก้า
ว็อดก้า
ทำได้นังไงครับนั้น
ฮิบาริ เคียวกะ
ฮิบาริ เคียวกะ
แค่ปรุงยา
ฮิบาริ เคียวกะ
ฮิบาริ เคียวกะ
ฆ่าตัวตายหนีจากพวกนายแต่มันไม่สำเร็จผลเลยออกมาเป็นแบบนั้นแหละ
ยิน
ยิน
อยากรู้งจังยาอะไร
ฮิบาริ เคียวกะ
ฮิบาริ เคียวกะ
//โยนกระดาษบางอย่างให้
ยิน
ยิน
//อ่าน
ยิน
ยิน
ส่วนผสมนี่
ฮิบาริ เคียวกะ
ฮิบาริ เคียวกะ
เอาไปสิ
ฮิบาริ เคียวกะ
ฮิบาริ เคียวกะ
มันไม่จำเป็นแล้วละ
ยิน
ยิน
งั้นก็ขอบใจละกัน
ยิน
ยิน
นายนอนต่อเถอะ
ยิน
ยิน
ยาสลบยังออกฤทธิ์อยู่นี่//มองไปที่ม่านตาของอีกคนที่กำลังสั่นอย่างเก็นได้ชัด
ฮิบาริ เคียวกะ
ฮิบาริ เคียวกะ
เหอะ เรายังมีเรื่องต้องเคลียร์กันนะจำเอาไว้
ยิน
ยิน
อืม
ฮิบาริ เคียวกะ
ฮิบาริ เคียวกะ
//หลับไปเพราะฤทธิ์ของยาสลบ
Absinthe (แอบซินธ์ หรือ แอบแซ็งธ์) คือเหล้าชื่อดังอันทรงพลังที่คอเหล้าทุกรายต้องรู้จักแสนยานุภาพของมันเป็นอย่างดี มันถูกคิดค้นขึ้นโดยนายแพทย์ชาวฝรั่งเศส ปิแยร์ โอร์ดิแนร์ และเริ่มจัดจำหน่ายเป็นครั้งแรกเมื่อปี ค.ศ. 1805 ความแรงของแอบซินธ์อยู่ระหว่าง 50–75 ดีกรี โดยมากจะกลั่นให้อยู่ที่ 60 ดีกรี แรงจนประเทศสหรัฐอเมริกาต้องแบนเจ้าเหล้าที่มีรสชาติขมฉกาจนี้ไประหว่างปี ค.ศ. 1912 ถึง 2007 เลยทีเดียว คำว่า Absinthe นั้นมีรากศัพท์มาจากภาษาลาติน "Absinthium" ซึ่งก็มาจากภาษากรีก "Apsinthion" ที่แปลความหมายได้ว่า “ไม่สามารถดื่มได้” ช่างเป็นชื่อที่ฟังดูเย้ยหยันชวนท้าทายเอาจริงๆ

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!