พี่ของหนูอยู่ไหนคะ!/ดาบพิฆาตอสูร/โดมะ
1
ซามิเนะ ฮายุริ
ฮือออออ หนูขอโทษ!!!! หนูขอโทษ โอ้ยยย//โดนตี
แม่(โคซึ)
แกไปเป็นเครื่องสังเวยท่านเทพเดี๋ยวนี้!!!ชั้นรู้ว่าแกมีตาวิเศษ ท่านเทพคงชอบ
ซามิเนะ ฮายุริ
แม่!!!หนูขอหล่ะ ให้ทำอะไรหนูก้ยอม
ซามิเนะ ฮายุริ
หนูไม่อยากโดนสังเวย
แม่(โคซึ)
ชั้นให้เวลาแก5นาทีไปแต่งตัวซะ!!! ชั้นกะเอาแกไปให้ท่านเทพ!!
แม่(โคซึ)
อย่างนี้หมู่บ้านเราก้จะรอดแล้ว
ซามิเนะ ฮายุริ
ฮืออออ//ร้องไห้+แต่งตัว
ซามิเนะ ฮายุริ
ทำไมหล่ะ!!!ทำไมแม่ไม่รักเราบ้าง!!!!
รัน(ผมเอง)
ฮรือออออ เรื่องใหม่งอกมาอีกแล้ว~~
แม่(โคซึ)
แกแต่งตัวเสร็จรึยัง !!ยัยเด็กโง่
ซามิเนะ ฮายุริ
สะ...เสร็จแล้วค่ะ
แม่(โคซึ)
ดี งั้นแกมานี่เลย
ซามิเนะ ฮายุริ
แม่ ฮืออออ ปล่อยหนูเถอะ
ซามิเนะ ฮายุริ
.....(ทำไมชีวิตชั้นมันแย่จัง)
อสูรกีกี้~
หืม อายุยังไม่ถึง18นี่!!!
อสูรกีกี้~
บังอาจมาก ทำให้ข้าผู้นี้อารมณ์เสีย
ซามิเนะ ฮายุริ
(เค้าทำอะไรกันอยู่นะ....คิดถึงพี่จัง)
ซามิเนะ ฮายุริ
(เมื่อไหร่พี่จะกลับมานะ)
รัน(ผมเอง)
พี่นางคือคือใครน้าาา
ซามิเนะ ฮายุริ
หนูคิดถึงพี่จัง
ซามิเนะ ฮายุริ
(กิ๊บที่พี่ให้หนูหนูจะเก็บไว้อย่างดีเลยนะพี่____)
รัน(ผมเอง)
กิ๊บที่ติดไว้อ่ะ
แม่(โคซึ)
ขอโทษค่ะๆเดี๋ยวไปเปลี่ยนให้ค่ะ
อสูรกีกี้~
//เอามือบีบหน้ายูกิ
อสูรกีกี้~
แก!!!บังอาจสวยกว่าชั้น
อสูรกีกี้~
ชั้นจะให้อภัยแกนังหัวม่วงแต่แกต้อง กรีดร่างกายและหน้าตาของนางนี่ซะ มันจะได้ไม่อวดเบ่ง
แม่(โคซึ)
ดะ ได้ค่ะท่านเทพ
อสูรกีกี้~
กรีดต่อหน้าชั้นด้วย!!!
แม่(โคซึ)
คนรับใช้!!! ไปหยิบมีดมา
แม่(โคซึ)
เอาไปลนไฟด้วย!!!
ซามิเนะ ฮายุริ
แม่!!! ทำไมแม่ต้องทำอย่างนี้กับหนูหล่ะ!!!!!
แม่(โคซึ)
แกมันไร้ประโยชน์!!!
ซามิเนะ ฮายุริ
...(แม่ไม่เคยรักเราเลยสินะ)
ซามิเนะ ฮายุริ
(ถ้ามีโอกาสอีกครั้ง...หนูจะกลับมาแก้แค้นหมู่บ้านนี้ทั้งหมด)
แม่(โคซึ)
//เริ่มกรีดร่างกายของยูกิ
ซามิเนะ ฮายุริ
กรี๊ดดดดดดดด
แม่(โคซึ)
เสร็จแล้วค่ะท่านเทพ
รัน(ผมเอง)
โดนกรีดเป็นรอยตรงนี้
รัน(ผมเอง)
สีแดงทั้งหมด และก้ตรงปาก
อสูรกีกี้~
เอาไปขังไว้ในกรง!!!
ซามิเนะ ฮายุริ
.....//เริ่มฟื้น
ซามิเนะ ฮายุริ
(อยากหนีไปจังแต่สภาพร่างกายแบบนี้คงหนีไม่รอดแน่เลย....)
ซามิเนะ ฮายุริ
(ไว้พรุ่งนี้ลองคิดดูลองกันว่าจะทำยังไงดี)
ซามิเนะ ฮายุริ
(หนีเลยละกัน...)
ซามิเนะ ฮายุริ
(มีช่องอยู่ตรงนั้น ลองปีนดูก่อนละกัน)
ซามิเนะ ฮายุริ
//ใช้แรงทั้งหมดปีนไปดู
ซามิเนะ ฮายุริ
(ในที่สุด....ก้ออกมาได้)
ซามิเนะ ฮายุริ
//ค่อยๆเดินไปอย่างโซซัดโซเซ
ซามิเนะ ฮายุริ
//เห็น____กำลังเลือกของอยู่ในตลาด
ซามิเนะ ฮายุริ
ช่วย...หนูด้วย...ค่ะ.พี่สาว
ตปก
1อะไรหน่ะ เลือดเต็มเลย
ตปก
1เทอคงทำให้ท่าน_____โกรธแน่เลย
ซามิเนะ ฮายุริ
ช่วยยหนู...ด้วยค.่ะ
ดาคิ
อะไรเนี่ยยัยเด็กโสโครก
ตปก
ให้ทำยังไงดีคะท่านโออิรัน
ดาคิ
เอาไปรักษา หายแล้วก้ทิ้งไป
ตปก
1ไม่อย่างเชื่อท่านโออิรัน ช่วย
2
รัน(ผมเอง)
ไม่มีใครอ่ารก้อัพไปเถอะ~
รัน(ผมเอง)
ให้ocตัวเองไม่มีเนื้อเรื่องก้ไม่ได้ป่ะะะ
ดาคิ
ยัยเด็กนั่นเป็นไงบ้าง
ตปก
หายดีแล้วค่ะ ให้ทำยังไงดีคะ
ตปก
หนูคนที่ช่วยหนูบอกให้พาไปหาจ่ะ
ซามิเนะ ฮายุริ
ขอบคุณที่ช่วยหนูค่ะพี่สาว//กราบ
ซามิเนะ ฮายุริ
อสูรคืออะไรหรอคะ
ดาคิ
อสูรต้องฆ่าพวกมนุษย์ฆ่าเสาหลักหน่ะ
ซามิเนะ ฮายุริ
เสาหลักทำไรให้หรอคะ
ดาคิ
(ถ้าเทอไม่เป็นคงต้องฆ่าอ่ะนะ)
ซามิเนะ ฮายุริ
หนูไม่ชอบมนุษย์ มนุษย์น่ารังเกียจ
ดาคิ
มีอะไรรึเจ้าคะนายท่าน
ดาคิ
ขออนุญาติเจ้าค่ะ เด็กคนนี้อยากเป็นอสูรเจ้าค่ะ
ซามิเนะ ฮายุริ
เอามาทำอะไรหรอคะ
ดาคิ
กินสิ เธอก็จะเป็นอสูร
ซามิเนะ ฮายุริ
//ค่อยๆกินเลือดของมุซัน
ซามิเนะ ฮายุริ
//ร่างกายเริ่มเปลี่ยน
3
รัน(ผมเอง)
ขอยาดลบตอนที่แล้วนะ
ณ ลัทธิสรวงสวรรค์นิรันดร์
คาริมาเนะ ยูกิ
โดมะ~เสียงไรอ่ะ~
รัน(ผมเอง)
บอกนิส ตอนนี้นางใส่ชุดนี้อยู่
รัน(ผมเอง)
เสื้อโดมะอ่ะ แต่นางตัดจนเป็นแขนสั้น เอวลอย
รัน(ผมเอง)
เดี๋ยวงงงง จำได้ว่ามี2000กว่าคำแล้วนะ!!!
โดมะ~
ไม่รู้สิ~เสียงเหมือนผู้หญิงเรียก~
รัน(ผมเอง)
บอกนิสสสส นางอยู่กับโดมะจนกลายเป็นคนจอมปลอมเเล้ว ไม่มีความรู้สึกแล้วยกเว้นรักโดมะกับนับถือดาคิ
รัน(ผมเอง)
และก้~โดมะกับยูกิความคิดส่งตรงถึงกัน ยูกิจะทำอะไรโดมะก็จะรู้โดมะทำอะไรยูกิก็จะรู้ ยูกิกินแต่ผญ!!!!เงื่อนไขเวลาตัดคอก้ต้องตัดพร้อมกัน
รัน(ผมเอง)
เวลาได้เลื่อนขั้นหรือลดขั้นก้จะโดนด้วยกัน
โคโตฮะ
คุณคือท่านเจ้าลัทธิใช่ไหมคะ!!!!ชั้นขออยู่ด้วยสักพักได้ไหมคะ!!!//พูดกับยูกิ
คาริมาเนะ ยูกิ
เอ่อออไม่ใช่ค่า~
คาริมาเนะ ยูกิ
คนนี้เจ้าลัทธิค่า~//ชี้โดมะ
โคโตฮะ
ชั้นขออยู่ด้วยสักพักได้ไหมคะ ให้ทำอะไรก้ได้ค่ะ
คาริมาเนะ ยูกิ
คุณหนีใครมาหรอคะ~
โดมะ~
คุณหนีใครมาหรอคร้าบ~
โคโตฮะ
ชั้นหนีสามีชั้นมาหน่ะค่ะ เค้าทำร้ายชั้นกับลูกหน่ะค่ะ
คาริมาเนะ ยูกิ
น่าสงสารจังเลยน้า~//บีบน้ำตาจอมปลอม
โดมะ~
น่าสงสารจังเลยน้า~//บีบน้ำตาจอมปลอม
คาริมาเนะ ยูกิ
คุณชื่ออะไรหรอคะ~
โดมะ~
คุณชื่ออะไรหรอคร้าบ~
คาริมาเนะ ยูกิ
อ๋อ~โคโตฮะจัง~
คาริมาเนะ ยูกิ
เข้ามาก่อนสิคะ~
คาริมาเนะ ยูกิ
//เข้ามาข้างในลัทธิ
อิโนซึเกะ(ตอนเด็ก)
แง๊!!!!!!!!!
คาริมาเนะ ยูกิ
เสียงไรหรอคะ~
โคโตฮะ
อ๋อ ลูกของชั้นหน่ะค่ะ
คาริมาเนะ ยูกิ
ลูก....คืออะไรหรอคะ;-;~
โดมะ~
ลูก~คืออะไรหรอคร้าบ~
คาริมาเนะ ยูกิ
;-;ช่างมันเถอะ~
คาริมาเนะ ยูกิ
คนนี้ชั้นกัว่าจะปล่อยไปจนกว่าจะตายไปเอง~เพราะงั้น~นาย ก็ ต้อง ปล่อย~ด้วย นะ
โดมะ~
ยูกิจัง~มีความรู้สึกด้วยหรอเนี่ย~
คาริมาเนะ ยูกิ
ไม่รู้ซิ~แค่ไม่อยากให้หายไปแค่นั้นเอง~☺️
คาริมาเนะ ยูกิ
//ไปซื้อของอยู่(กางร่ม)
โดมะ~
เอ่อ คือว่าไม่ใช่นะโคโตฮะจัง
โคโตฮะ
//กำลังวิ่งจะออกไปจากลัทธิ
คาริมาเนะ ยูกิ
โอ้ย โคโตฮะจัง~วิ่งหนีอะไรมาคะ~
โคโตฮะ
คุณคุณโดมะกินมนุษย์ค่ะ!!! คุณหนีไปกับชั้นเถอะค่ะ
คาริมาเนะ ยูกิ
เฮ อะไรคะเนี่ย~
คาริมาเนะ ยูกิ
//โดนโคโตฮะลากไปด้วย
โคโตฮะ
วิ่งเร็วค่ะคุณยูกิ!!!!
คาริมาเนะ ยูกิ
//วิ่งตามเพราะไม่รู้มีเรื่องไรกัน
คาริมาเนะ ยูกิ
{โดมะ~เกินไรขึ้น~}
โดมะ~
{ยูกิ โคโตฮะจังเห็นชั้นกินมนุษย์แล้ว!!!}
คาริมาเนะ ยูกิ
ขอโทษด้วยนะโคโตฮะจัง
คาริมาเนะ ยูกิ
//เอาเล็บเกี่ยวมือโคโตฮะ
คาริมาเนะ ยูกิ
...ยูกิ!!!เทออย่าใจอ่อน//พูดกับตัวเอง
คาริมาเนะ ยูกิ
ขอโทษนะ//ฆ่าโคโตฮะ
คาริมาเนะ ยูกิ
เฮ้ออ~น่าสงสารจัง~
คาริมาเนะ ยูกิ
//เดินกลับลัทธิ
โดมะ~
น่าๆ~ไปเที่ยวเดี๋ยวก็หายเศร้า~
คาริมาเนะ ยูกิ
เดี๋ยวๆโดมะ~
คาริมาเนะ ยูกิ
นั่นเสาหลักใช่ป่ะ
คาริมาเนะ ยูกิ
กับใครอ่ะ....หัวม่วงๆดำๆ
คาริมาเนะ ยูกิ
ไปแอบดูกัน~
คาริมาเนะ ยูกิ
โดมะ~~~~~เบื่ออออออ
คาริมาเนะ ยูกิ
มีไรเล่นมั้ย~
คาริมาเนะ ยูกิ
//นอนหมุนไปหมุนมาบนพื้น
โดมะ~
ไม่มี~//นอนหมุนไปมาบนพื้น
มุซัน~
ยูกิ โดมะ //วาปมาจากไหนมิรู้
มุซัน~
ไม่ไปล่ามนุษย์กันหล่ะ!!!มัวทำอะไรอยู่!!!
คาริมาเนะ ยูกิ
ขอโทษค่านายท่าน~
คาริมาเนะ ยูกิ
ไปล่ามนุษย์กัน~
รัน(ผมเอง)
ยูกิกับโดมะชอบทำอะไรเหมือนๆกัน พร้อมๆกัน~
รัน(ผมเอง)
(กลางคืนอยู่นะ)
คาริมาเนะ ยูกิ
โดมะ~เจอเสาหลักบุพผา~
โดมะ~
เราพึ่งเจอไปเมื่อไม่กี่ปีที่แล้วเองไม่ใช่หรอ~
คาริมาเนะ ยูกิ
แต่ฆ่าเสาหลักอาจจะได้เลือดของท่านผู้นั้นอีกก็ได้~
คาริมาเนะ ยูกิ
ใช่แล้วค่า~สาวสาวน้อย~
โดมะ~
ใช่แล้วหล่ะ สาวน้อย~
กา
กาๆคานาเอะแย่แล้วกาๆ ข้างขึ้นที่2ๆ
คาริมาเนะ ยูกิ
ทำอะไรต่อดีหล่ะ~
โดมะ~
นั่งนิ่งๆไปก่อนดีกว่า~
คาริมาเนะ ยูกิ
อ้าว~มีสาวน้อยมาอีกคนด้วยหล่ะ~
โดมะ~
อ้าว~มีสาวน้อยมาอีกคนด้วยหล่ะ~
คาริมาเนะ ยูกิ
อาเระ~พระอาทิตย์จะขึ้นแล้วหล่ะโดมะ~เราไปกันเถอะ~
คาริมาเนะ ยูกิ
ลาก่อนน้าสาวน้อย~
คานาเอะ
อย่าร้องไห้สิ....พี่ชอบตอนชิโนบุยิ้มมากกว่านะ
คานาเอะ
และก็....อสูร.สองตัวนั้น.....ใช้พัด..คู่
คานาเอะ
อี...กตัวใ.ช้...พัด...เดี่.ย...ว
คาริมาเนะ ยูกิ
//แอบมองอยู่
คาริมาเนะ ยูกิ
น่าสงสารจังน้า~//บีบน้ำตาจอมปลอม
โดมะ~
น่าสงสารจังน้า~//บีบน้ำตาจอมปลอม
คาริมาเนะ ยูกิ
เดี๋ยวนะ ทำไมนายต้องพูดตามชั้น
โดมะ~
อ่าว~ก้เราใช้จิตด้วยกันนี่นา~
คาริมาเนะ ยูกิ
ใช่~ลืมไปเลย~
คาริมาเนะ ยูกิ
ไม่โกรธเนอ~
คาริมาเนะ ยูกิ
กลับลัทธิอะไรนั่นของนายกันเถอะ~
โดมะ~
สรวงสวรรค์นิรันดร์ตังหากหล่ะ~
คาริมาเนะ ยูกิ
นั่นแหละน่า~
รัน(ผมเอง)
ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปียูกิก็จำชื่อลัทธิของโดมะไม่ได้สักที
รัน(ผมเอง)
ขอแนะนำอาวุธของยูกิก่อน
รัน(ผมเอง)
พัดเดี่ยว(เหมือนของโดมะ)
รัน(ผมเอง)
อาวุธสำรองเป็นต่างหู(มีข้างเดียว)
รัน(ผมเอง)
ถ้ากดปุ่มจะเปลี่ยนเป็นแหวนที่มีมีดอาบพิษ
รัน(ผมเอง)
ไอเขียวๆคือที่เก็บพิษ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!