คุณหนูมาเฟียแรง
ตอนเด็ก
บาร์เรลตอนเด็ก
มี๊ขาาาาาาา~//ตะโกน
แม่รุ้ง:แม่บาร์เรล
ขาาาาา//มองหาบาร์เรล
บาร์เรลตอนเด็ก
หนูออกไปข้างนอกนะ//สายตาอ้อน
แม่รุ้ง:แม่บาร์เรล
ไปเล่นแล้วรีบกลับมานะ//มองบาร์เรล
บาร์เรลตอนเด็ก
ค่ะ~~~~~//รีบวิ่ง
บาร์เรลตอนเด็ก
โอ้ย//มองไปที่บาร์เทล
บาร์เทลตอนเด็ก
เดินให้ดูทางหน่อย//มองไปที่บาร์เรล
บาร์เรลตอนเด็ก
ทำไมมีปัญหาหรอ//ทำท่าจะตบ
บาร์เทลตอนเด็ก
ไม่มีอะไรไม่มีอะไรเลย//ยิ้ม+เหมือนจะกลัว
บาร์เรลตอนเด็ก
ตอแห*//แล้วก็ชน
บาร์เทล
บาร์เทลตอนเด็ก
พูดไม่ดีเลย
บาร์เทลตอนเด็ก
ก็แค่บอก//หยิก
บาร์เรลตอนเด็ก
โอ้ยไอ้เด็กนี่//โกรธ
บาร์เทลตอนเด็ก
แล้วทำไม//รีบวิ่ง
แม่แป้ง:แม่บาร์เทล
หนูเป็นอะไรไหม//ยิ้มให้
บาร์เรลตอนเด็ก
ก็ผู้ชายคนนั้นเขาหยิกหนูค่ะ//ร้องไห้
แม่แป้ง:แม่บาร์เทล
หรอ//ขำ
แม่แป้ง:แม่บาร์เทล
เขาแกล้งหนูเฉยๆ//ยิ้มให้
บาร์เรลตอนเด็ก
แล้วผู้ชายคนนั้นเขาชื่ออะไรค่ะ//มองแม่
บาร์เทล
แม่แป้ง:แม่บาร์เทล
เขาชื่อบาร์เทลจะ//ยิ้มให้
แม่แป้ง:แม่บาร์เทล
ฉันยิ้มให้เด็กไม่ได้หรอ
แม่แป้ง:แม่บาร์เทล
อะไรอะ//งง
บาร์เทลตอนเด็ก
อะไรอีก//ผลัก
บาร์เรลตอนเด็ก
เล่นดีๆก็ได้เราขอโทษ
ตอนเด็ก2
บาร์เทลตอนเด็ก
กลับได้แล้ว//จ้องบาร์เรล
บาร์เรลตอนเด็ก
ไม่กลับ//งอน
บาร์เทลตอนเด็ก
งั้นอยู่นี้นะจะกลับ//เดินกลับ
บาร์เรลตอนเด็ก
เดี๋ยวรอฉันด้วย//วิ่งตาม
บาร์เทลตอนเด็ก
แม่ฉันกำลังสมัครเป้นแม่บ้านในคฤหาสน์นะไปปะ//จ้องบาร์เรล
บาร์เรลตอนเด็ก
ไปๆ//พยักหน้า
บาร์เทลตอนเด็ก
ไม่กลัวแม่บ่นหรอ//ห่วง
บาร์เรลตอนเด็ก
ไม่เป็นไรไปด้วยเลย
บาร์เทลตอนเด็ก
ปะ//จับมือบาร์เรลแล้ววิ่ง
แม่รุ้ง:แม่บาร์เรล
บาร์เรลทำไมไปนานจังลูกแม่เป็นห่วงนะ//น้ำตาซึม
บาร์เรลตอนเด็ก
แค่เล่นกับบาร์เทลเองค่ะ
แม่แป้ง:แม่บาร์เทล
ลูกมาแล้วหรอ//ก้มหน้าหอมแก้มลูก
แม่แป้ง:แม่บาร์เทล
คุณนายค่ะ//เงยหน้า
แม่รุ้ง:แม่บาร์เรล
อุ๊ป//ขำ
แม่แป้ง:แม่บาร์เทล
มีอะไรหรอค่ะ//งง
แม่รุ้ง:แม่บาร์เรล
ชื่อน้องบาร์เทลเหมือนน้องบาร์เรลเลยนะค่ะแค่พยักชนะตัวเดียว//ขำ
แม่รุ้ง:แม่บาร์เรล
จริงด้วยค่ะ//ขำ
บาร์เทลตอนเด็ก
แม่กับคุณนายเลยมีอะไรหรอคับ//งง
แม่รุ้ง:แม่บาร์เรล
หนูชื่อเหมือนน้องบาร์เรลไงจะ//ขำ
บาร์เรลตอนเด็ก
มี๊แล้วน้าเค้ามาทำอะไรหรอค่ะ//งง
แม่รุ้ง:แม่บาร์เรล
น้าเค้ามาเป็นแม่บ้านจะ
บาร์เรลตอนเด็ก
หนูชวนบาร์....
แม่รุ้ง:แม่บาร์เรล
เดี๋ยวลูก
บาร์เรลตอนเด็ก
อะไรค่ะมี๊//หันไปหาแม่
แม่รุ้ง:แม่บาร์เรล
เรียกบาร์เทลเป็นพี่บาร์เทลดีกว่า
บาร์เรลตอนเด็ก
ทำไมค่ะ//งง
แม่รุ้ง:แม่บาร์เรล
ก็พี่เค้าอายุเยอะกว่าเราเราอายุ6พี่เค้า7แล้ว
บาร์เรลตอนเด็ก
หรอมี๊//ยิ้มเบาๆ
แม่รุ้ง:แม่บาร์เรล
ค่ะหนูไปเล่นกับพี่บาร์เทลได้แล้ว
บาร์เรลตอนเด็ก
ค่ะ//ยิ้มแก้มปริ
บาร์เรลตอนเด็ก
พี่รอหนูด้วย
ตอนเด็ก3
บาร์เรลตอนเด็ก
หนูขอโทษ//น้ำตาซึม
บาร์เทลตอนเด็ก
ไม่เป็นไรหรอน้องบาร์เรล//ลูบหัว
แม่รุ้ง:แม่บาร์เรล
ว๊ายหนูๆหลบๆ
แม่แป้ง:แม่บาร์เทล
มีอะไรลูก//งง
บาร์เรลตอนเด็ก
มี๊หนูจะผิดไมอะ//ร้องไห้
ป๋า(พ่อ):บาร์เรน
มีอะไรลูก//ก้มดูลูก
บาร์เรลตอนเด็ก
ป๋าหนูจะผิดไม่ขาาาา~//ร้องไห้
ป๋า(พ่อ):บาร์เรน
ไม่ลูกๆลูกไม่ผิดหรอก//ลูบหัว
ป๋า(พ่อ):บาร์เรน
ไม่มีใครผิดลูก//ลูบหัว
แม่รุ้ง:แม่บาร์เรล
มี๊มีอะไรจะบอก//ก้ม
บาร์เรลตอนเด็ก
มีอะไรค่ะมี๊//งง
แม่รุ้ง:แม่บาร์เรล
พวกเราต้องทำงานต่างประเทศ7ปีอะลูก//ลูบหัว
บาร์เรลตอนเด็ก
หนูไม่ไป!!!!
แม่รุ้ง:แม่บาร์เรล
ลูกปะเก็บของ
บาร์เรลตอนเด็ก
ทำไมหนูต้องไป//โกรธ
บาร์เรลตอนเด็ก
หนูคิดถึงพี่บาร์เทลตายแย่
แม่รุ้ง:แม่บาร์เรล
แป้ง//มองหา
แม่แป้ง:แม่บาร์เทล
ค่ะคุณนาย//มองรุ้ง
แม่รุ้ง:แม่บาร์เรล
แกดูแลคฤหาสน์ฉันให้ดีละ
แม่แป้ง:แม่บาร์เทล
ค่ะคุณนาย
แล้ว3พ่อแม่ลูกก็ไปต่างประเทศ
และแล้วสองแม่ลูกก่อนลาออก
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
