เเก็งซ่าพาป่วนเมือง
ตอนที่1 นึกถึงใครบางคน
ทั้งหมดคือตัวประกอบหลัก
แอดจะมาสร้างต่อปรมาจารย์ภาค 1 นะคะแอดจะมาสร้างให้เป็นภาค 2
ทั้งหมดคือตัวประกอบหลัก
ภาค 2 ในปรมาจารย์จะไม่มี
ทั้งหมดคือตัวประกอบหลัก
แต่แอดขอสร้างโดยจินตนาการขึ้นมานะคะ
หลานวั่งจี(หลานจ้าน)
พวกเจ้าทุกคน
หลานวั่งจี(หลานจ้าน)
ข้ามีงานให้พวกเจ้าทำเป็นงานไม่ใหญ่ไม่เล็กมากหวังว่าพวกเจ้าจะตอบรับคำของข้า
จินหลิง
งานอะไรอีกแค่นี้พวกข้าก็เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว
หลานวั่งจี(หลานจ้าน)
ข้าได้ปกครองดูแลเมืองหลานแทนท่านอาจารย์แล้ว
หลานวั่งจี(หลานจ้าน)
ข้าอยากจะเจอคนๆนึงที่ข้าไม่ได้เจอมาแสนนานเป็นเวลาหลายปี
หลานวั่งจี(หลานจ้าน)
ข้าอยากเจอเขาอีกครั้ง
หลานวั่งจี(หลานจ้าน)
พวกเจ้าคิดถูกกันทุกคน
หลานซือจุย
แล้วงานที่ท่านจะสั่งคืองานอะไรคับ
หลานวั่งจี(หลานจ้าน)
เอาเป็นว่าเรื่องนี้ค่อยคุยกันดีกว่าพวกเจ้าจะไปทำอะไรก็ไปเถอะ
จินหลิง
อะไรกัน!คิดจะเรียกให้มาก็มาคิดจะไล่ให้ไปก็ไป
หลานซือจุย
งั้นก็ข้าขอตัวนะครับ
จินหลิง
อาจารย์ของพวกเจ้าเป็นยังไงกันหรือเดี๋ยวก็อย่างงู้นเดี๋ยวก็อย่างนี้แหละที่คิดถึงคิดถึงใครกันข้าก็ไม่รู้เรื่อง
หลานจิ่งอี๋
คนอย่างเจ้าจะไปรู้เรื่องอะไรไม่เคยรู้เรื่องอะไรกับเขาหรอกเอาแต่ปากพล่อยไปวันๆใครเข้าอยากจะให้รู้เรื่อง
โอหยางจือเจิ่น
พวกเจ้าอย่าทะเลาะกันเลยน่า
หลานจิ่งอี๋
ใช่เพราะว่าเราสองคนอย่าทะเลาะกันเลยดีกว่า
หลานจิ่งอี๋
ทะเลาะกันแบบนี้นึกถึงท่านอาวุโสโม่(เว้ยอิง)ขึ้นมาเลยเนาะ
หลานจิ่งอี๋
ซือจุยเราไปหาอะไรกินกันไหม
โอหยางจือเจิ่น
ใช่ๆข้าหิวมากเลย
จินหลิง
พวกเจ้าจะไปหากินอะไรกันล่ะกินเหล้าดีไหม
หลานจิ่งอี๋
มีเจ้าจะบ้าเหรอจินหลิงตะกูลหลานเขาไม่กินสุรากันถ้าไม่ใช่ยามจำเป็น
หลานซือจุย
ใช่และอีกอย่างพวกเราก็ยังเด็กกันอยู่ยังไม่สมควรที่จะได้กินอะไรแบบนั้น
พวกเขาทั้ง 4 คนได้พากันเดินไปเที่ยวร้านอาหารแห่งหนึ่ง
เป็นร้านอาหารที่เว่ยอิงกับหลานจ้านและซทอจุยได้มานั่งรับประทานด้วยกัน
โอหยางจือเจิ่น
ข้าว่าร้านนี้แหละดีที่สุดแล้ว
หลานซือจุย
//ร้านนี้ดูคุณตายังไงกันนะเหมือนเราเคยมากับใครบางคน//(คิดในใจ)
หลานซือจุยเงียบเอาแต่มองร้าน
โอหยางจือเจิ่น
นี่เจ้าเป็นอะไรไปจิ่งอี๋เรียกเจ้าตั้งนานเจ้าเหมออะไรรึ
หลานซือจุย
เอิ่ม! ไม่มีอะไรหรอกพวกเจ้าอย่าไปคิดมากเลยเราเข้าไปในร้านกันเถอะ
ตอนที่2 ความคิดถึงลอยเข้ามา
โอหยางจือเจิ่น
ร้านนี้ยังดูดีสวยงามเหมือนเมื่อก่อนถึงจริงๆ
หลานซือจุย
ใช่สวยงามเหมือนเมื่อก่อน แต่มันขาดสิ่งนึงไปไม่เหมือนเมื่อก่อนน่ะสิ
หลานจิ่งอี๋
แค่นี้เจ้าก็ไม่รู้หรือไงข้ายังรู้เลย
โอหยางจือเจิ่น
หลานซือจุยไม่มีคู่
หลานซือจุย
พวกเจ้าจำท่านอาวุโสโม่กันได้หรือไม่
หลานซือจุย
ท่านอาวุโสโม่หรือเว่ยอู๋เซียนไง
โอหยางจือเจิ่น
เป็นเพราะเขาแท้ๆที่ทำให้พวกเรารอดมาถึงทุกวันนี้
หลานซือจุยเอาแต่คิดถึงบรรยากาศที่ได้มานั่งกินกับเว่ยอู๋เซี่ยนและหลานจ้าน
แต่ปาฏิหาริย์ก็ได้เกิดขึ้นทุกคนรีบอ่านเลยนะคะ admin จะไม่บอกว่าตอนไหนที่จะมีปาฏิหาริย์
โอหยางจือเจิ่น
มาๆพวกเรามานั่งกันเถอะ
พวกเขาได้สั่งอาหารเครื่องดื่ม
หลานจิ่งอี๋
จินหลิงเจ้าลองชิมเต้าหู้แข็งนั้นดูสิอร่อยมากเลยนะข้าเคยกินมันแล้วอร่อยมากทำให้ผิวพรรณดีขึ้นด้วย
จินหลิง
เต้าหู้แข็งเต้าหู้บ้านเจ้าหรือแข็ง
หลานจิ่งอี๋
ถึงบ้านเจ้าจะไม่มีแต่บ้านข้ามี
หลานจิ่งอี๋
ไม่ต้องถามหลานซือจุยว่าที่ตะกูลหลานมีหรือไม่มีมันมีที่บ้านเกิดค่าที่เมืองอื่นจะรีบกินมันเถอะก่อนที่รสชาติมันจะหาย
จินหลิง
เจ้าแน่ใจหรือว่านี้คือเต้าหู้
จินหลิง
//ดมกลิ่น คิดในใจว่าทำไมกลิ่นแปลกๆเหมือนอะไรสักอย่างแต่นึกไม่ออก//
จินหลิง
//ได้กินเต้าหู้นั้นเข้าไป แต่สิ่งที่ตามมาคือ//
จินหลิง
เฮี๊ยะ!หลานจิงอี๋อะไรของเจ้าเนี่ยนี่มันไม่ใช่เต้าหู้สักหน่อยนี่มันข่าชัดๆ
หลานจิ่งอี๋
อร่อยไหมล่ะเชื่อคนดีนัก
หลานจิ่งอี๋
ก็เมื่อวันก่อนไปซื้อของในตลาดมีโจรมาหลอกขายครูหยกโดนหลอกว่าเป็นหยกแท้ขายให้ราคาถูกเป็นไงล่ะซื้อไป
หลานจิ่งอี๋
เอาหยกมาใส่เอวหยกกลับร่วงแตกข้างในหยกกับไม่ใช่หินแต่เป็นแค่พลาสติก
โอหยางจือเจิ่น
ถ้างั้นเจ้าก็เสียเงินไปฟรีๆเลยน่ะสิจินหลิง
หลานซือจุย
พวกชอบเอาแต่พูดเยอะเกินไปแล้วอาจารย์เคยสอนว่าเวลากินข้าวห้ามพูด
จินหลิง
นี่เจ้าฉันจะติดอาจารย์เจ้ามากเกินไปแล้วนะ
พวกเขาได้นั่งกินอาหารอย่างเอร็ดอร่อย
ผ่านไปไม่กี่ชั่วโมงพวกเขาได้กินเสร็จแล้วเดินออกจากร้าน
หลานจิ่งอี๋
ข้าอิ่มแล้วอ่ะพวกเจ้าอิ่มกันหรือยัง
โอหยางจือเจิ่น
ใช่ถ้ากินจนท้องจะแตกแล้วเนี่ย
จินหลิง
อะไรกันพวกเจ้าหนี้ไม่ได้เรื่องกันเลยสั่งอาหารมาเยอะแต่ก็กินไม่หมดเปลืองเงิน
หลานจิ่งอี๋
ดูเจ้าซะก่อนไหมจินหลิงพวกข้าสั่งอาหารมาคนละ 2 เมนูเจ้าสั่งมา 3-4 เมนูกินได้แค่เมนูเดียวส่วนที่เหลือก็เอามาให้เพราะค่ากินมันถูกต้องหรือไง
หลานซือจุย
//เถ้าแก่ข้าวางเงินไว้ตรงโต๊ะ//
หลานซือจุย
//ลุกออกจากโต๊ะและเดินออกจากร้านไปอย่างคนเดียว//
หลานจิ่งอี๋
อ้าวซือจุยนั่นเจ้าจะไปไหนน่ะรอข้าด้วย
จินหลิง
อะไรของพวกเจ้าเนี่ย//วิ่งตามไป//
หลานจิ่งอี๋
ซือจุย!ซือจูบ!เจ้าจะรีบไปไหนของเจ้า
โอหยางจือเจิ่น
//เหนื่อย//
หลานจิ่งอี๋
นิซื้อจุย อะไรของเจ้าเนี่ยเจ้ารีบวิ่งทำไม
หลานซือจุย
ข้ารีบวิ่งเพราะข้าจะมาซื้อของพวกนี้
จินหลิง
ของเล่นของเด็กเนี่ยนะ
จินหลิง
ข้าไม่เห็นจะชอบตรงไหนเลยของพวกนี้
หลานซือจุย
//ได้ซื้อของเล่นก็คือผีเสื้อกระดาษ//
โอหยางจือเจิ่น
ถ้าเจ้าซื้อของเสร็จแล้วข้าวบ้านเรารีบกลับเมืองกันเถอะเดี๋ยวอาจารย์จะว่าเอา
หลานจิ่งอี๋
ใช่พวกเจ้าสองคนก็ต้องรีบกลับเมืองของพวกเจ้าเหมือนกันนี่ก็ค่ำมากแล้ว
ตอนที่3 ไปหาอาจารย์กัน
หลานซือจุย
อาจารย์อาจารย์ข้ากลับมาแล้ว
หลานวั่งจี(หลานจ้าน)
หลานซือจุยนั่นคือ//หมายถึงของเล่นที่ห้วยอิงซื้อให้ซือจุยตอนเด็ก//
หลานซือจุย
มันคือของเล่นที่อาจารย์อาวุโสโม่ให้กับข้าวน้อยไว้คับเมื่อตอนเด็กข้าน้อยชอบเขาน้อยก็เลยซื้อมันมา
หลานวั่งจี(หลานจ้าน)
ตามใจเจ้าเถอะ
หลานจิ่งอี๋
คงเป็นของทรงจำของเจ้าสินะซือจุย
หลานจิ่งอี๋
อ้าวแล้วพวกเจ้าสองคนไม่กลับบ้านกันหรือไงจินหลิง,โอหยางจือ
จินหลิง
ข้าว่าจะกลับเดี๋ยวนี้แหละ
เจียงเฉิง
จินหลิงเจ้าทำอะไรอยู่ทำไมไม่กลับบ้านดึกดื่นป่านนี้
เจียงเฉิง
ทำไมเรียกทำไมกลับบ้านสิหรือจะให้ข้าไปตามถึงหน้า
เจียงเฉิง
หลานวั่งจีข้าขออภัยเจ้าด้วย
เจียงเฉิง
ส่วนเจ้าจินหลิงกลับบ้านเดี๋ยวนี้
หลานวั่งจี(หลานจ้าน)
อืม~~~
จินหลิง
ถ้ารู้แล้วจะอะไรนักหนาเรื่องแค่นี้ต้องตระหวาดเลยหรือไง
เจียงเฉิงอาของจินหลิงก็ได้มาตามกลับบ้านเป็นที่เรียบร้อย
โอหยางจือเจิ่น
หลานซือจุยหลานจิงอี๋ค่าต้องกลับแล้วนะ
โอหยางจือเจิ่น
ไว้เจอกันใหม่นะ
หลานวั่งจี(หลานจ้าน)
//เดินกลับไปเข้าห้องอย่าเงียบเฉย//
หลานซือจุย
อาจารย์ท่านจะให้พวกข้าทำอะไรหรือไม่
หลานวั่งจี(หลานจ้าน)
พบจะออกไปข้างนอกกลับมาจนเหนื่อยพักบ้างก็ได้ไม่ต้องเช่าก็ออกไปหาอะไรทำก่อนก็ได้แต่อย่ากลับดึกมาก
หลานจิ่งอี๋
หลานซือจุยเราไปหาดูพระจันทร์บนหลังคาดีไหม
หลานจิ่งอี๋
ข้อยากรู้ว่าจะมีพวกภูตผีพลผีอยู่หรือเปล่า
เวินหนิง
เรียกข้าน้อยมีอะไรหรือเปล่าครับ
หลานซือจุย
//ตกใจ//เวินหนิงข้ายังไม่ได้เรียกเจ้าเลยนะ
เวินหนิง
เมื่อกี้เจ้าผู้ช่วยข้าเจ้าเราเรียกค่า
หลานซือจุย
ข้าไม่ได้หมายถึงว่าค่าเรียกเจ้าหลานจิงอี๋พูดถึงพลผีเลยนึกถึงเจ้าเฉยๆน่ะยังไม่ได้เรียกเจ้าเลย
เวินหนิง
งั้นหรองั้นข้าขอตัวนะ//ตาเศร้าเหมือนคนเหงามาเป็น//
หลานซือจุย
นี่ไงข้าเรียกเจ้าแล้วเจ้ายังจะไปอีกหรือไม่
หลานซือจุย
วันนี้เจ้าเป็นยังไงบ้างเจ้าไปทำอะไรมาข้าไม่เห็นเจ้าแต่เช้า
เวินหนิง
ข้าก็อยู่ในถ้ำแล้วก็ออกไปข้างนอกนะขอรับ
หลานจิ่งอี๋
วันนี้พระจันทร์สวยดีเนาะนานๆทีมานั่งดูพระจันทร์บนหลังคาอากาศก็เย็นสบายดี
หลานจิ่งอี๋
เวินหนิงเจ้าก็มานั่งดูพระจันทร์ด้วยกันกับพวกข้าสิ
หลานซือจุย
ดูพระจันทร์แล้วคิดถึงท่านอาวุโส(เว่ยอิง)มากขึ้นมาเลย
เวินหนิง
ข้าก็ไม่รู้ว่าเว่ยอู๋เซียนจะเป็นยังไงบ้างข้าไม่รู้ข่าวคราวเลย
หลานซือจุย
เจ้าคิดอะไรออกหรือจิ่งอี๋
หลานจิ่งอี๋
ถ้าท่านอาวุโสยังไม่ส่งจดหมายมาแล้วก็ส่งจดหมายไปหาเขาเลยไงเผื่อเขาจะตอบกลับมา
หลานจิ่งอี๋
เราไม่จำเป็นต้องไปรอให้เขาส่งมาก็ได้ถ้าเราไปรอเขาจะส่งมาเมื่อไหร่กันเล่า
เวินหนิง
ก็อยากส่งเลยงั้นเรามาเขียนกันวันนี้เลยไหมเดี๋ยวข้าไปเตรียมอุปกรณ์มาก่อน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
