What Happened With My Heart
โคจรมาพบกัน
บูม(นายเอก)
คติประจำใจผมนะหรอ!! ใช้ชีวิตให้มีความสุขก็พอ แต่.....ติดตรงที่.....
แม่นายเอก
บูมมมมม~~~~~ฝากบ้านด้วยนะ อาทิตย์นี้คงไม่ได้กลับเหมือนเคยยังไงก็อย่าซนเชียวละ ไปละ
บูม(นายเอก)
ว่าซ่านน...คุณวลินแม่ผมเองแหละ งานเข้าตลอดตั้งแต่ย้ายมาทำงานเกาหลี อยากรู้ใช่มั้ยว่านางทำงานอะไร จะพูดว่าไงดีล่ะ ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะเราสองคนไม่ค่อยได้คุยกันสักเท่าไหร่
บูม(นายเอก)
ทุกวันเนี่ย!! ผมเลยต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว....หึ!!แน่ใจนะ🤔🤔 ชีวิตผมก็จะประมาณนี่แหละ
----------------------------------------------------
คิเรน(พระเอก)
ให้กลับมาเรียนเกาหลี ใช้สมองส่วนไหนคิด อยู่ที่นี่ก็ดีอยู่แล้วจะยุ่งทำไมไม่เข้าเรื่อง
คิเรน(พระเอก)
ออ!!ตอนนี้ผมเรียนอยู่ชั้นม.5เทอม2 ในBrentwood college ผมย้ายมาอยู่แคนาดากับแม่ตั้งแต่เด็ก ใช้แล้วผมไม่มีพ่อ ดูเหมือนผมจะเป็นเด็กมีปัญว่ามั้ยผมก็แบบนี้แหละตรงไปตรงมา เพราะงั้นขอพื้นที่นี้สำหรับคนที่รับได้ละกัน
_________________________
สวัสดีทุกคนนนนนนน!!แวะมากระซิบเบาๆ<(￣︶￣)>
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เราแต่งจากความแฟน ฟิคของเราเองง ยังไงฝากกันด้วยน๊าาาาา#คอมเม้นติชมได้ทุกคนนน พร้อมพัฒนาแบบสุดด
୧(＾ 〰 ＾)୨
_________________________
บูม(นายเอก)
++สายแล้วววว!!!รอบนี้คงต้องพึ่งรั้งโรงเรียนอีกแน่
บูม(นายเอก)
มีคนเห็นด้วยแหะ😁! ว่าแต่ทำไมไม่คุ้นหน้านายเลยแหนะ
บูม(นายเอก)
ไม่ตอบเหอะๆ ไม่เป็นไรงั้นเรียกควบเลยละกัน พี่และน้อง ในฐานะศิษย์ดีเด่นของการมาสาย เพราะงั้นขอเตือนด้วยความหวังดีว่าอย่าอยู่ที่นี่นานเกินไปเดี๋ยวสภานักเรียนจับใส่กรงเข้าไม่รู้ด้วยนะ
บูม(นายเอก)
ตอบอ้อมๆหน่อยคงสำลักน้ำลายตัวเองตายหรอกมั้ง ก็ได้งั้นก็เชิญอยู่ต่อเลย ไปก่อนละ
ครูประจำชั้น
หลังจากเวลานี้เป็นต้นไป ฉันจะถือว่าขาดนะจ๊ะนักเรียนที่รัก
บูม(นายเอก)
นายบูม มาครับครู ( ◜‿◝ )
ครูประจำชั้น
ไงนักเรียนดีเด่น วันนี้ข้ามรั้วด้านไหนของโรงเรียนมา
บูม(นายเอก)
ครูให้ผมเข้าห้องก่อนนะแล้วจะตอบคำถามทุกข้อเลย เหนื่อยจริง:-[
ครูประจำชั้น
แบบนี้ตลอด รีบเข้าห้อง!!
บูม(นายเอก)
ขอบคุณคับครูสุดสวย
ครูประจำชั้น
ในฐานะครูประจำชั้นของพวกเธอ หวังเป็นอย่างยิ่งว่าพวกเธอจะกระตือรือร้นในการเป็นนักเรียนให้มากกว่านี้ โดยเฉพาะเธอนะบูมเข้าใจ
นีโช(เพื่อนนายเอก)
ยังจะเถียงอีก!!
บูม(นายเอก)
เครรร รอบนี้ผมผิด
บูม(นายเอก)
เออกูจะบอกมึงว่าเมื่อกีกูไปปะกับ เออ...เรียกว่าไงดี..น่าจะน้องแหละมั้งหน้าก็แบบอ่อนๆอยู่ แต่ปากแม่งโครตน่าทุบว่ะ
นีโช(เพื่อนนายเอก)
อย่าบอกนะว่ามึงไปมีเรื่องกับน้องเขา
บูม(นายเอก)
คุณนีโช มึงเห็นกูรังแกเด็กตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่กูขอบอกไว้ก่อนเลยว่าไอ่น้องนี่แม่งหน้ากวนบาทาสุดๆ
นีโช(เพื่อนนายเอก)
เออ!! มึงอยู่ห่างๆเขาไว้ก็พอ
ครูประจำชั้น
แฮ่มมมมมมมมม มาสายแล้วยังจะรบกวนเพื่อนอีกนะคะบูม
ครูประจำชั้น
อย่างที่ได้บอกไป ชั้นม5ทุกห้องต้องเตรียมพีธีจบการศึกษาของรุ่นพี่ เพราะฉะนั้นอย่าให้ฉันต้องขายหน้า วันนี้พอแค่นี้ก่อน เคลียร์งานที่ค้างของตัวเองไป ไม่พูดมากจบ
ตัวเสริม
เย้ๆๆๆๆ ได้พักอีกแล้วว
ชอบตอนใกล้สอบเนี่ยแหละว่างเยอะดี
นีโช(เพื่อนนายเอก)
พักแล้วววววว(・∀・)
บูม(นายเอก)
เวอร์ไปนะมึง ป่ะหารัยกิน
นีโช(เพื่อนนายเอก)
ตลอดเลยมึงเรื่องกินเนี่ย
บูม(นายเอก)
เหมือนเดิมชามะนาวของมึงแล้วทีหลังมึงก็ไปซื้อเองด้วยนะ กูเมื่อย
นีโช(เพื่อนนายเอก)
งั้นมึงก็ไม่ต้องกินแล้วนะกับข้าวมึงเนี่ย
ตัวเสริม
คนนี่แหละแกรเด็กใหม่ที่เขาพูดถึงกันอ่ะ หน้าตาคือดีมากกก คนอะไรเกิดมาอย่างอย่างกะเทพบุตร
ตัวเสริม
รู้สึกว่าต่อม5นะ แต่ไม่รู้ว่าห้องอะไร
ตัวเสริม
แกรรแค่ยืนเฉยๆยังดูดีเลยอ่ะ
คิเรน(พระเอก)
หือ!! ( ˘_˘)
ไรล์(พี่ชายพระเอก)
เป็นไงเข้าเรียนวันแรก
คิเรน(พระเอก)
หาห้องไม่เจอ
ไรล์(พี่ชายพระเอก)
อ้าวว!!แล้วทำไมไม่ถามคนอื่นล่ะ ไม่ก็โทรถามก็ได้
ไรล์(พี่ชายพระเอก)
นี่สินะคนมาดนิ่งที่เขาพูดถึงกัน งั้นไปกินข้าวด้วยกันก่อนดีมั้ย จะได้แนะนำให้เพื่อนให้รู้จักด้วย
คิเรน(พระเอก)
ไม่ล่ะ ไปเหอะเดี๋ยวเพื่อนรอ
บูม(นายเอก)
มึงน้องนี่แหละที่กูพูดถึง
ไหนถึงกลายเป็นเพื่อนชั้นเดียวกันได้ว่ะ
นีโช(เพื่อนนายเอก)
เออหล่อจริงแหละสูงเวอร์อ่ะ
บูม(นายเอก)
ดูดีแค่ไหนถ้ามารยาททรามก็จบ
นีโช(เพื่อนนายเอก)
ว่าแต่เขารู้จักกันกับพี่ไรล์หรอว่ะ คุยกันซะดูสนิทกันเชียว
บูม(นายเอก)
กูว่าพี่ไรล์แค่เข้าไปทักทายน้องใหม่ว่ะ เป็นประธานนักเรียนต้องดูแล สารทุกข์สุกดิบของพรรค์พวก
นีโช(เพื่อนนายเอก)
จริงของมึง
นีโช(เพื่อนนายเอก)
เอ๋!!ไม่ใช่ว่าพี่เขาจะเก็บเด็กใหม่นั่นหรอกหรอ ข่าวลือเรื่องที่พี่ไรล์เป็นเกย์อ่ะ ยังไม่มีใครพิสูจน์ได้เลยนะเว้ย
บูม(นายเอก)
กูว่าไม่หรอก เชื่อกู
นีโช(เพื่อนนายเอก)
แล้วมึงรู้ได้ไง
_________________________
อ้อมกอดแรก
การพบเจอที่ไม่เคยลงตัวอาจเกิดจากความบังเอิญที่สวรรค์ตั้งใจให้เกิด พรหมลิขิตก็เช่นเดียวกัน
บูม(นายเอก)
มึงกูกลับก่อนนะ มีธุระด่วน
นีโช(เพื่อนนายเอก)
เดี๋ยวดิ!!ไอ้บูมมมม
นีโช(เพื่อนนายเอก)
อะไรของมันวะ
บูม(นายเอก)
คุณวลินนะคุณวลิน หิวเมื่อไหร่ลำบากลูกทุกทีไม่รู้จักออกหากินเอง
ตัวเสริม
รับขนมจีบซาลาเปาไหมคะทางร้านมีโปรโมชั่นซื้อ 2 แถม 1 เฉพาะวันนี้เท่านั้น สนใจมั้ยคะ
บูม(นายเอก)
งั้น2ชุดละกันนะคับ
บูม(นายเอก)
แล้วก็น้ำแร่อีก2ขวดนะคับ
ตัวเสริม
เรียบร้อยแล้วคะ ขอบคุณที่มาอุดหนุนนะคะ
บูม(นายเอก)
อ๊าาาาา หมอนั่นเงียบอย่างกับศพเดินได้แหนะ พระเจ้าไม่น่าสร้างปากให้หมอนั่นเลย เสียดายของ
คิเรน(พระเอก)
สมองกลับด้านรึไง ซื้อน้ำแล้วไม่เอากลับ
บูม(นายเอก)
ออ... เออ!!ขอบใจ
บูม(นายเอก)
ว่าแต่..ทำไมวันนี้พูดประโยคยาวจัง นายพักอยู่แถวนี้หรอ
บูม(นายเอก)
เฮ้อออ ไม่ตอบว่างั้น
คิเรน(พระเอก)
แถวนี้มีร้านหนังสือมั้ย
บูม(นายเอก)
ว้าว!!ถามถูกคนแล้ว อยากได้หนังสือแบบไหน แนวไร บอกมา เดี๋ยวพี่พาไปเอง
คิเรน(พระเอก)
บอกตำแหน่งพอ
บูม(นายเอก)
อย่างนายอ่ะ ต้องการเพื่อนเข้าใจ อย่าปิดกั้นตัวเองไปหน่อยเลย เอาเป็นว่าเดี๋ยวไอ่บูมคนเนี่ยจะอาสาเป็นเพื่อนให้
บูม(นายเอก)
อร๊าาาา!! ไม่ฟังกันเลย ตรงไปอีกหน่อยก็ถึงแล้ว
บูม(นายเอก)
ขอบใจก็ไม่มีสักคำ
บูม(นายเอก)
เดี๋ยวกระเป๋านาย!!
คิเรน(พระเอก)
เป็นบ้าอะไรเนี่ย!!
บูม(นายเอก)
เอออคือ...โทษทีช่วยคลายมือออกก่อนได้มั้ยหายใจไม่ออก
บูม(นายเอก)
กระเป๋านายเปิดออกอ่ะ กะจะไปปิดให้ไม่คิดว่านายหันกลับมา
บูม(นายเอก)
อืม อืม อืม อืมมมมม คำตอบนายคงมีแค่อืมใช่มั้ย
คิเรน(พระเอก)
จะให้ตอบว่าไง
บูม(นายเอก)
แค่ไม่ใช่คำว่าอืมอ่ะ ทั้งโลกก็สดใสแล้ว
บูม(นายเอก)
ไปๆๆ ไม่ถึงร้านหนังสือสักที
_________________________
บ้านนายเอก
บูม(นายเอก)
บูมวางของไว้ตู้เก็บอาหารนะแม่ ไปอาบน้ำละ
แม่นายเอก
โอเคร ที่เหลือเดี๋ยวจัดการเอง
นีโช(เพื่อนนายเอก)
ไอ่บูม พรุ่งนี้มึงมาช่วยงานชมรมกูด้วย
นีโช(เพื่อนนายเอก)
เออ มาก่อนเดี๋ยวกูพามึงไปเอง
บูม(นายเอก)
พรุ่งนี้วันเสาร์
นีโช(เพื่อนนายเอก)
ก็วันเสาร์ไง
บูม(นายเอก)
เออ!!จิตอาสามาก
นีโช(เพื่อนนายเอก)
อะไรอีก
บูม(นายเอก)
เมื่อกี้ขากลับบ้าน กูเจอใครให้มึงทาย
นีโช(เพื่อนนายเอก)
น้องใหม่หน้าอ่อน
บูม(นายเอก)
เฮ้ย!!มึงรู้ได้ไงเนี่ย
นีโช(เพื่อนนายเอก)
กูเพื่อนมึงมากี่ปีละ
นีโช(เพื่อนนายเอก)
แล้วไงต่อ
บูม(นายเอก)
ก็ไม่แล้วไงอ่ะ เหมือนเดิม
นีโช(เพื่อนนายเอก)
มึงก็อย่าไปอะไรกับเขาให้มาก ถึงแม้มึงจะชอบของใหม่มากแค่ไหน แต่ก็ใช่ว่าของใหม่ทุกชิ้นจะดีเสมอไป
บูม(นายเอก)
อะไรของมึงว่ะ กูชอบผู้หญิงโว๊ย
นีโช(เพื่อนนายเอก)
อะไร๊ กูยังไม่ได้พูดสักคำว่ามึงชอบผู้ชาย มึงจะร้อนตัวทำไม
บูม(นายเอก)
มึงยังอยากให้กูไปช่วยงานมึงอยู่มั้ย
นีโช(เพื่อนนายเอก)
โอๆๆ กูขอโทษกูผิดไปแล้ว เอาเป็นว่าพรุ่งนี้เจอกันที่โรงเรียนนะ เครจบ
บูม(นายเอก)
จิตอาสามึงมีแค่นี้หรอ
นีโช(เพื่อนนายเอก)
ก็ประธานโรงเรียนเลือกมาแค่นี้อ่ะ
บูม(นายเอก)
แล้วต้องทำรัยบ้าง
นีโช(เพื่อนนายเอก)
มึงตามกูมา
ไรล์(พี่ชายพระเอก)
น้องๆครับวันนี้พี่ขอแรงน้องๆคนละนิด สำหรับกิจกรรมชมรมห้องสมุดในครั้งนี้ พี่ตั้งใจเลือกรุ่นน้องมาจัดกิจกรรมในครั้งนี้เพื่อให้น้องๆสานกิจกรรมต่อจากพวกพี่เองที่กำลังจะจบเพราะงั้นสู้ๆนะ fightings
ไรล์(พี่ชายพระเอก)
อ้าว!!มาแล้วหรอ มานี่มา
ไรล์(พี่ชายพระเอก)
เอาล่ะ นี่คิเรน น้องชายพี่เองเขาเพิ่งย้ายมาไม่กี่อาทิตย์ที่ผ่านมา ยังไงก็ฝากเขาด้วยละกันนะ
นีโช(เพื่อนนายเอก)
น้องชายโว๊ยมึง
บูม(นายเอก)
กูบอกแล้วไงว่าเซ็นส์กูแรง
นีโช(เพื่อนนายเอก)
กลบข่าวป่าวแว้
บูม(นายเอก)
มึงเป็นนักข่าวได้เลยนะมึง
นีโช(เพื่อนนายเอก)
ไอ้เวรบูม
ตัวเสริม
พี่วางกล่องอาหารไว้ด้านในนะ มาหาอะไรลงท้องกันก่อน นี่ก็เลยเวลาเที่ยงมามากแล้ว
นีโช(เพื่อนนายเอก)
＼(°o°)／
นีโช(เพื่อนนายเอก)
หรือมึงไม่หิว
บูม(นายเอก)
หิวดิว่ะ แม่งโรคกระเพาะเรียกหาแล้วมั้งเนี่ย
นีโช(เพื่อนนายเอก)
ไอ่บูมมึง
นีโช(เพื่อนนายเอก)
กูปวดดด
บูม(นายเอก)
มึงพูดแค่นั้นพอ ไป๊!!
บูม(นายเอก)
เชี่ยโช ปวดทำไมตอนนี้ว่ะ
บูม(นายเอก)
เหลือสองกล่องสุดท้าย คงหิวจัดกันล่ะสิ รีบมาเอากันเชียว
คิเรน(พระเอก)
เขาจัดให้คนละกล่อง
บูม(นายเอก)
กล่องนี้ของตัวเองส่วนกล่องนี้ให้เพื่อน
บูม(นายเอก)
หรือนายจะแชร์กินกับไอ่โชมัน
บูม(นายเอก)
แต่ว่าอย่าเลยดีกว่า เพราะไม่รู้ว่ามือมันไปจับอะไรมาบ้าง
บูม(นายเอก)
งั้นไอ่บูมคนนี้จะแชร์ให้นายเอง
บูม(นายเอก)
อ้าว เฮ้ย!!ไม่กินจริงหรอจะแบ่งให้เนี่ย555
บูม(นายเอก)
คนอะไรหน้านิ่งได้ตลอด
นีโช(เพื่อนนายเอก)
ไอ่บูมมากินเร็ว
นีโช(เพื่อนนายเอก)
มึงลองชิ้นนี้ รสชาติใช้ได้เลยมึง
บูม(นายเอก)
มึงไปเอามาตั้งแต่เมื่อไหร่
นีโช(เพื่อนนายเอก)
กูไม่ได้ไปเอามาพี่ไรล์เอามาให้
บูม(นายเอก)
แล้วมึงก็ไม่บอกกู
นีโช(เพื่อนนายเอก)
กูไม่รู้ กูกินจะหมดแล้วเนี่ย มึงจะให้กูกินอีกกล่องหรอ ก็ได้นะกูไม่ถือ
บูม(นายเอก)
มึงพอเลย เอาถือไว้เดี๋ยวกูมา
บูม(นายเอก)
คิเรนใช่มั้ยชื่อนาย
บูม(นายเอก)
กล่องนี้น่าจะเป็นของนายแหละ
บูม(นายเอก)
หิวแล้วละสิ หน้าเขียวอมม่วงเชียว(^^)
คิเรน(พระเอก)
ถ้าไม่มีอะไรแล้วก็ออกไป
บูม(นายเอก)
เรียกเรนเฉยๆได้มั้ย รู้สึกว่าคิเรนยาวไป
บูม(นายเอก)
ไม่ตอบ งั้นถือว่าได้ละกัน ไม่รบกวนล่ะ กินก่อนเดี๋ยวอาหารเย็นหมด กินให้อร่อยนะ เรน
_________________________
จบแล้วตอนที่สองของเราเป็นยังไงกันบ้างคะ เพื่อนๆสามารถแสดงความคิดเห็นหรือตำหนติเตือนได้น๊าาาเราพร้อมจะพัฒนาแบบสุดๆ ฝากติดตามด้วยน๊าาาาา
เราเพื่อนกัน
หากเรารักใครสักคนต่อให้ใครคนนั้นจะอยู่ไกลมากเพียงใด เราจะพยายามทุ่มเทเพื่อใครคนนั้นและไม่หักเหไปทางอื่น นั่นแหละคือความรักที่จริง
บูม(นายเอก)
พี่ไรล์ให้ผมช่วยนะ
ไรล์(พี่ชายพระเอก)
ดีเลย ของเยอะเกินงั้นพี่ขอแรงบูมหน่อยละกัน
บูม(นายเอก)
พี่รู้จักชื่อผมด้วยหรอ
ไรล์(พี่ชายพระเอก)
รู้จักสิ รู้จักดีซะด้วย^_^
บูม(นายเอก)
ว่าแต่ทำไมพี่กับเรนดูต่างกันจังเลยเออ!!... คือผมไม่ได้หมายถึงหน้าตาหรือว่ารูปร่างนะผมหมายถึงนิสัยประมาณเนี่ย
ไรล์(พี่ชายพระเอก)
หึ!!บูมเรียกว่ารัยนะ
บูม(นายเอก)
เรน...ออ!!ผมหมายถึงคิเรนอ่ะ
ไรล์(พี่ชายพระเอก)
เขาคงยังไม่คุ้นเคยล่ะมั้ง ให้เวลาเขาหน่อยละกัน
ไรล์(พี่ชายพระเอก)
บูมชอบคิเรนหรอ
บูม(นายเอก)
ปะ.. เปล่านะ ผมแค่ถามเฉยๆ ก็เห็นพี่ออกจะอัธยาศัยดีคุยเก่งแต่ดูเขาสิแข็งทื่ออย่างกับก้อนหิน
ไรล์(พี่ชายพระเอก)
ไม่หรอกบางทีเขาอาจจะพูดเยอะกว่าพี่ด้วยซ้ำ555
ไรล์(พี่ชายพระเอก)
นั่นไงมาพอดี
ไรล์(พี่ชายพระเอก)
งั้นพี่ฝากเราสองคนยกไปให้พี่ทีละกัน เพิ่งนึกได้ว่าลืมเอกสารไว้ที่ห้องประชาสัมพันธ์ ได้มั้ยเรน
ไรล์(พี่ชายพระเอก)
ที่ห้องเก็บของนะ อ่ะกุญแจ(◠‿◕)
บูม(นายเอก)
ทำไมเป็นนายอีกแล้วเนี่ยยยย นายไม่คิดบ้างหรอว่าช่วงนี้เราสองเจอกันออกจะบ๊อยบ่อย
บูม(นายเอก)
คุยคนเดียวอีกแล้ว หึ!!ตามมา
บูม(นายเอก)
ว่าแต่ทำไมนายถึงนิ่งได้ขนาดนี้แหนะ หรือว่านายกำลังถือศีล ปฏิบัติธรรม ไม่หรอกดูจากนายแล้วคงไม่
บูม(นายเอก)
เรนๆ พูดคุยกันหน่อย บรรยากาศมันเงียบเกินไปแล้ว
บูม(นายเอก)
เรนๆ ของเราไม่ชอบให้เรียกแบบนี้นี่เอง
คิเรน(พระเอก)
ถ้าไม่หยุดพูดจะวางของตรงนี้แล้วนะ
บูม(นายเอก)
อย่าใจร้ายไปหน่อยเลย ที่พูดเนี่ยก็แค่อยากสานสัมพันธ์หรอก
บูม(นายเอก)
นายไม่ต้องการเพื่อนจริงๆหรอ
บูม(นายเอก)
เฮ้อ!!เหนื่อยจริงมีนายเป็นเพื่อนเนี่ย
บูม(นายเอก)
เราคุยกันเกิน3ประโยคแล้ว ถือว่าเป็นเพื่อนกันเพราะฉะนั้นนายมีอะไรข้องใจถามไอ่บูมคนนี้ได้
บูม(นายเอก)
อะไรมองทำไม.....อยากถามก็ถามมาเลยจะมองทำไมนักหนา
คิเรน(พระเอก)
แน่ใจนะว่ามาถูกทาง
บูม(นายเอก)
ก็ทางนี้แหละ นี่ศิษย์ตั้งแต่ดึกดำบรรพ์เชียวนะขอบอก
คิเรน(พระเอก)
ทางรกและ สกปรกด้วย
บูม(นายเอก)
ก็มันเป็นทางสำหรับห้องเก็บของอ่ะใครมันจะไปทำความสะอาดล่ะ
บูม(นายเอก)
นั่นไงห้องเก็บของโรงเรียน
บูม(นายเอก)
ภารโรงคงไปทำงานที่อื่นแหละ อย่าลืมสิว่าเรามีกุญแจ
คิเรน(พระเอก)
ดูก็รู้ว่าไม่ใช่ดอกเดียวกัน
บูม(นายเอก)
เออ.. จริงด้วยแล้วเราจะเข้าไปยังไงเนี่ย
บูม(นายเอก)
(• ▽ •)ดีเลยงั้นเอาของไปเก็บกัน
บูม(นายเอก)
โอ้โหข้างในฝุ่นเยอะมากนี่ไม่ได้เปิดใช้งานมากี่ปีแล้วเนี่ย
คิเรน(พระเอก)
แน่ใจนะว่าห้องนี้
บูม(นายเอก)
ก็ห้องนี้แหละตอนอยู่ประถม ครูใช้ให้มาเก็บของบ่อย
บูม(นายเอก)
เดี๋ยวๆๆ ข้างหลังนายมีอะไรติดเนี่ย
บูม(นายเอก)
โอ๊ยยยยเจ็บตูดชิป
คิเรน(พระเอก)
ระวังงงงงงงง!!!!!
โครรรมมมมมมมมม!!(เสียงของตก)
บูม(นายเอก)
เชี่ยย!!!ไอ่เรน
บูม(นายเอก)
ลุกก่อนได้มั้ย คือตัวนายนักมาก
คิเรน(พระเอก)
รู้มั้ยว่าข้างในกล่องนั่นคืออะไร
บูม(นายเอก)
ใครจะไปรู้เล่า มันหนักขนาดนั้นเลยหรอ
บูม(นายเอก)
คล้องแล้วคล่องแล้ว แล้วไงต่อ
บูม(นายเอก)
⁄(⁄ ⁄•⁄-⁄•⁄ ⁄)⁄
คิเรน(พระเอก)
นับ123ออกแรงดันตัวเองขึ้นพร้อมกัน
บูม(นายเอก)
กล่องใหญ่ขนาดนี้ ใครจะไปดันออกล่ะ อีกอย่างตัวนายหนักขนาดนี้ ที่ไม่แบนตายก็ถือว่าบุญมากแล้ว
คิเรน(พระเอก)
ถึงบอกให้ช่วยกันงัย
บูม(นายเอก)
อ๊าาาาาาวันซวยจริงๆเลย
บูม(นายเอก)
เคร!!! นับ1...2...3
คิเรน(พระเอก)
1..2...3 อึบบบบ
คิเรน(พระเอก)
1..2..3อึบบบ...อ๊าากก
บูม(นายเอก)
ออกแรงเยอะไปหน่อย สลับที่กันเฉยเหอะๆ
บูม(นายเอก)
เจ็บตรงไหนหรือเปล่าลุกไหวมั้ย
บูม(นายเอก)
กระดูกสันหลังหักชัวร์
บูม(นายเอก)
ขึ้นหลังไหวมั้ยเนี่ย
บูม(นายเอก)
เครรงั้นรอก่อนนะ เดี๋ยวจะรีบมา
บูม(นายเอก)
เอาะอ๋อ!! โทรศัพท์
_______________________________
นีโช(เพื่อนนายเอก)
นี่มึงกะจะมาทุกวันเลยใช่มั้ย
บูม(นายเอก)
เขาบาดเจ็บเพราะ ให้กูทำไงได้
นีโช(เพื่อนนายเอก)
เออ!!เอาที่มึงว่า
นีโช(เพื่อนนายเอก)
ทำกายภาพป่าว
บูม(นายเอก)
หรือว่าอยู่ในห้องน้ำ
แอ็ดดดๆๆ(เสียงประตูห้องน้ำ)
นีโช(เพื่อนนายเอก)
เป็นเชี่ยรัยเนี่ย
บูม(นายเอก)
เรนอยู่ในห้องน้ำ^_^
นีโช(เพื่อนนายเอก)
เออ...ไอ่บูมไหนมึงลองเรียกชื่อกูดิ
นีโช(เพื่อนนายเอก)
เออหน่าาเรียกดิ
นีโช(เพื่อนนายเอก)
พอๆ ขนลุกว่ะ ใช้มึงกูนี่แหละดีละ
นีโช(เพื่อนนายเอก)
กูว่าพวกมึงสองคนเนี่ย น่าจะต้องทำความเข้าใจกันใหม่นะ อีกคนก็จะมาหาให้ได้ ส่วนอีกคนก็ไล่อยู่นั่นแหละ กูฟังแม่งทุกวันอ่ะ ไม่มีคำอื่นนอกจากคำพวกนี้แล้วหรอวะ
นีโช(เพื่อนนายเอก)
เงียบอีก!! เครร คิเรนชื่อมึงอ่ะเพราะนะแต่กูกระแดะปากเรียกไม่ได้ว่ะ เรียกกูมึงไม่ดราม่านะ
บูม(นายเอก)
ไอ่โชมึงก็ไปแกล้งไอ่เรนมัน ไม่ต้องไปถือสามันมากก ไอ่โชมันก็เป็นแบบนี้แหละ
นีโช(เพื่อนนายเอก)
เงียบแสดงว่าตกลง
บูม(นายเอก)
มือเป็นงัยบ้างขยับได้บ้างหรือยัง
บูม(นายเอก)
อ่ะซุปกระดูกหมูพี่ไรล์ฝากมา
บูม(นายเอก)
จะกินตอนนี้เลยไหม ซุปยังอุ่นๆอยู่
นีโช(เพื่อนนายเอก)
กูรู้ว่ามึงจะตอบแบบนี้ กูเลยชิงตอบให้ก่อน
บูม(นายเอก)
เชี่ยโช มึงอยากกินตีนกูมั้ย
นีโช(เพื่อนนายเอก)
(◍•ᴗ•◍)
นีโช(เพื่อนนายเอก)
ไม่อยาก
บูม(นายเอก)
ไม่ตอบว่า อืมล่ะ
_________________________
จบไปแล้วตอนที่3 กับเรื่องราวของนายบูมและคิเรนเพื่อนๆชื่นชอบกันมั้ยเอ่ย อ่านจบแล้วอย่าลืมคอมเม้นติเตือนกันด้วยน๊าาา เราพร้อมจะฮึดสู้ๆๆๆๆ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
