สาวจิ้งจอกตนหนึ่งมีนามว่า " เหมยซิง " นางเป็นจิ้งจอกที่มีความต้องการอยากจะเป็นมนุษย์ เพราะนางเคยไปเมืองมนุษย์มาแล้วหนึ่งครั้งแล้วเกิดติดใจในโลกของมนุษย์ นางจึงไปทูลขอกับนางฟ้าขอให้ตนได้เป็นมนุษย์อย่างสมบูรณ์แบบ นางฟ้าจึงส่งมอบภารกิจที่ไม่เคยมีใครทำได้ นั่นก็คือการจูบกับชายให้ครบ10คน ซึ่งสำหรับจิ้งจอกสาวเป็นเรื่องที่ง่ายมาก เหมยซิงพูด " ท่านจะให้ข้าไปจูบกับชาย10คนเพียงเท่านี้เองหรือ เหตุใดจิ้งจอกสาวตนอื่นจึงไม่สามารถทำภารกิจนี้สำเร็จ " นางฟ้าพูด " ถึงตอนนั้นเจ้าจะรู้เอง " เหมยซิงยังคงงุนงงกับคำพูดของนางฟ้าแต่นางก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรเพราะนางคิดว่าอาจจะเป็นเพราะจิ้งจอกตนอื่นสวยไม่เท่านาง

ณ โลกมนุษย์

เหมยซิงพูด " ข้าคงต้องรีบทำภารกิจแล้วล่ะ จะได้กลายเป็นมนุษย์เร็วๆ " ในขณะที่เหมยซิงยังคงเพลินๆกับควมคิด นางก็ได้เห็นกับชายคนหนึ่งที่มีรูปร่างหน้าตาดี ซึ่งคนนั้นคือเพื่อนของพระเอกมีนามว่า " เหวยหลง " ซึ่งมีจุดสีฟ้าตรงกลางหัวซึ่งสัญลักษณ์นี้จะมีแค่จิ้งจอกเท่านั้นที่สามารถเห็นและสัญลักษณ์จุดสีฟ้าบ่งบอกว่าคนนี้คือคนที่จิ้งจอกต้องจูบ เหมยซิงจึงยิ้มพร้อมที่จะเดินไปหาเหวยหลงทันที แต่ก็ต้องตกใจกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า เพราะมีชายที่หน้าตาดียิ่งกว่าเหวยหลง ก็คือพระเอกมีนามว่า

" หวังเฟิง " แต่เหมยซิงก็รู้สึกเสียดายเพราะพระเอกไม่มีจุดสีฟ้า แต่ก่อนที่นางจะเดินไปหาเหวยหลงและหวังเฟิง

ตาของนางก็ได้เหลือบไปเห็นตัวเองในกระจกสะท้อนของห้างสรรพสินค้า นางถึงกับตกใจกับชุดที่นางฟ้าได้เลือกมาให้ตนเพราะมันทั้งธรรมดาๆ และรูปร่างก็ดูเหมือนกับผู้หญิงที่อดยากมาเป็นเวลาร้อยๆปี นางจึงรีบวิ่งเข้าไปในห้างเพื่อซื้อเสื้อผ้า เหมยซิงพูด " เออ~ ข้าไม่มีเงินสักบาทนี่นา แล้วข้าจะเอาเงินที่ไหนไปซื้อเสื้อผ้าล่ะ " ในขณะนั้นนางก็ได้เหลือบไปเห็นป้ายที่กำลังรับจ้างหาพนักงานเสริฟ นางจึงเดินเข้าไปสมัครโดยไม่ได้ลังเลอะไร ซึ่งผู้จัดการก็รับนางมาอย่างง่ายดาย เพราะหน้าตาที่สะสวยของนาง จึงทำให้ผู้จัดการคิดว่า คงเรียกลูกค้ามาได้เยอะอย่างแน่นอน ผู้จัดการพูด " พรุ่งนี้เริ่มทำงานได้เลยนะ " เหมยซิงพูด " ได้ค่ะ "

ตอนกลางคืน

ซึ่งนางไม่รู้ว่าจะไปนอนที่ไหนนางจึงเลือกบ้านที่จะเข้าไปนอน เหมยซิงพูด " ข้าว่าบ้านนี้ดูดีนะเนี่ย งั้นวันนี้ข้าขอนอนบ้านนี้ก่อนล่ะกัน " พอพูดจบนางก็รีบเดินเข้าไปในบ้านโดยไม่สนใจว่าใครคือเจ้าของบ้าน พอเข้ามาในบ้านนางก็พบกับพระเอกที่กำลังนอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียง " คนนี้คือคนที่ข้าเจอเมื่อตอนกลางวันนี่ 555งั้นคืนนี้เสร็จข้าแน่ "

ติดตามตอนต่อไปนะคะ

วันรุ่งขึ้น

เสียงกรี๊ด~ หวังเฟิงพูด " เธอเป็นใคร ผมจะแจ้งตำรวจมาจับคุณเดี๋ยวนี้ ถ้าคุณยังไม่รีบออกไปจากบ้านผม " เหมยซิงพูด " เดี๋ยวก่อน!! คือฉันไม่มีบ้านอยู่ นายช่วยฉันได้มั้ย ฉันขออยู่บ้านนายสักพักได้มั้ย ถ้าฉันได้เงินเดือนแล้วฉันจะรีบออกไปทันที " หวังเฟิงพูด " ไม่ได้เด็ดขาด ผู้หญิงกับผู้ชายจะมาอยู่ด้วยกันได้ยังไง " เหมยซิงพูด "ฉันแค่ขอให้คุณช่วย คุณช่วยฉันไม่ได้หรอ " หวังเฟิงพูด " นั้นมันเรื่องของคุณเกี่ยวอะไรกับผมล่ะ " เหมยซิงพูด " ถ้าฉันได้เงินเดือนมาฉันจะให้นายครึ่งนึงค่าที่อยู่และค่าอื่นๆ โอเคมั้ย? " หวังเฟิงพูด " อืมก็น่าสนใจดีนะ งั้นเรามาทำข้อตกลงกัน "

ณ ห้องนั่งเล่น

หวังเฟิงพูด" 1 อยู่บ้านผมได้แค่เดือนเดียว

2 คุณต้องนอนพื้น

3 คุณต้องหาอาหารกินเอง

4 พอคุณได้เงินมาให้เอามาแบ่งตามคำสัญญา โอเคนะ "

เหมยซิงพูด " อืม โอเคได้ เออ~~ฉันมีเรื่องอยากถามคุณ คือว่าเมื่อวานฉันเห็นคุณกับเพื่อนของคุณเดินด้วยกัน ฉันอยากจะทำความรู้จักกับเพื่อนของคุณได้มั้ย " หวังเฟิงพูด " เรื่องของคุณ จะมาถามผมทำไม " เหมยซิงได้คิดในใจว่าคราวนี้เเหละนางจะได้ทำภารกิจได้อย่างสบาย และเหมายซิงก็ได้วิ่งออกไปทำงานอย่างรวดเร็วเพราะตอนนี้ใกล้จะ8:00โมงแล้ว

ณ ที่ทำงาน

ในขณะที่เหมยซิงกำลังจะปิดร้านพร้อมกลับบ้าน

เหมยซิงก็ได้เหลือบไปเห็นลูกค้าคนนึงเดินเข้ามา ซึ่งคนนั้นก็คือเหวยหลงเพื่อนของพระเอก ซึ่งเหมยซิงก็ไม่รอช้ารีบเข้าไปหาและตีสนิททันที เหมยซิงพูด " สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเหมยซิงค่ะ " ซึ่งเหวยหลงก็งุนงงกับคำให้บริการของร้านนี้เพราะปกติเวลามีลูกค้าเดินมาพนักงานก็ต้องถามเมนูไม่ใช่บอกชื่อแต่เหวยหลงก็ยังคงตอบไปตามมารยาทเพื่อไม่ให้เหมยซิงหน้าเสีย เหวยหลงพูด

" อ๋อ สวัสดีครับ ผมชื่อเหวยหลงครับ " เหมยซิงพูด " รับอะไรดีคะ " เหวยหลงพูด " ขอเป็นชาเขียวแก้วนึงครับ " เหมยซิงพูด " ได้ค่ะ " หลังจากเหวยหลงดื่มชาเขียวเสร็จกำลังจะจ่ายตังให้กับเหมยซิง แต่เหมยซิงก็ได้ผลักเหวยหลงให้ชนกับกำแพง จนเหวยหลงคิดในใจว่าผู้หญิงคนนี้เป็นบ้าไปแล้วหรอเนี่ย ยังไม่ทันคิดอะไรต่อ เหมยซิงก็ได้ขยับร่างกายให้ชิดกับเหวยหลง และจูบอย่างเร่าร้อน ซึ่งเหวยหลงก็ไม่อาจทนกลิ่นที่หอมและปากนุ่มๆที่มาประกบกับริมฝีปากของตนได้จึงกอดและจูบกลับอย่างเร่าร้อนเช่นกัน และในขณะที่ทั้งสองคนจูบกันอย่างเร่าร้อน พระเอกก็ได้เดินมาเห็นพอดีซึ่งพระเอกก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะไม่คิดว่าเป็นเพื่อนของเค้าและเหมยซิง พระเอกจึงเดินไปอย่างไม่คิดอะไร หลังจากที่เหมยซิงจูบจนพอใจแล้ว เธอจึงเอาตัวของเหวยหลงออกพร้อมกับลบความทรงจำของเหวยหลงออก เพื่อที่เหวยหลงจะได้จำเหมยซิงไม่ได้ และเหวยหลงก็ได้สลบลงไป เหมยซิงจึงรีบเดินออกมาก่อนที่คนอื่นจะมาเห็น และในขณะที่เหมยซิงเดินออกมานั้นเธอก็ได้เจอกับพระเอกที่เหมือนกำลังหาของอะไรบางอย่าง และพระเอกก็ได้หันมามองพอเห็นว่าเป็นเหมยซิง พระเอกจึงบอกเธอไปว่า " น่า

เกลียดจริงๆ ฉันเห็นหมดแล้วล่ะว่าเธอกับผู้ชายคนนั้นกำลังทำอะไรกัน " และพระเอกก็เดินจากไปนางเอกจึงคิดว่าพระเอกต้องยังบริสุทธิ์อยู่แน่ๆเรื่องปกติขนาดนี้ทำมาเป็นบอกว่าน่าเกลียด

ติดตามตอนต่อไปนะคะ

วันรุ่งขึ้น

เหวยหลงก็ต้องตกใจว่าทำไมตัวเองถึงมานอนอยู่ข้างถนนแบบนี้ แต่เหวยหลงยังไม่ทันได้คิดอะไรต่อ ก็ต้องรีบลุกเพราะตอนนี้มีคนมามุงดูเหวยหลงเต็มไปหมด ซึ่งพระเอกที่เดินผ่านมาก็ได้เข้ามาดูว่ามีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า พอเห็นว่าเป็นเหวยหลงพระเอกก็ต้องตกใจที่เห็นเพื่อนของตนเองมานอนข้างถนนทั้งคืน พระเอกจึงไล่พวกชาวบ้านให้กลับบ้าน และพาเพื่อนกลับบ้าน

ณ บ้านเวยหลง

หวังเฟิงพูด " นายไปนอนทำไมที่ข้างถนน บ้านก็มีทำไมไม่กลับมานอนบ้าน " เหวยหลงพูด " ไม่รู้เหมือนกัน เมื่อคืนยังนั่งดื่มชาเขียวอยู่เลย หลังจากนั้นก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น " ซึ่งหวังเฟิงก็ดูออกว่าเพื่อนของตนไม่ได้โกหกและในขณะนั้นสายตาของหวังเฟิงก็ได้เหลือบไปเห็นรอยจูบที่อยู่ตรงปากของเหวยหลงซึ่งเป็นลิปสติกเดียวกับของนางเอก พระเอกจึงคิดว่าเมื่อคืนที่พระเอกเห็นคนกำลังจูบกันคงจะเป็นเพื่อนของเค้าและนางเอกอย่างแน่นอนพระเอกจึงถามเพื่อนไปว่า " เมื่อวานนายจูบกับผู้หญิงคนนึงใช่มั้ย " เหวยหลงพูด " ฉันไม่รู้ ฉันจำไม่ได้ " เมื่อพระเอกเห็นเพื่อนตอบแบบนี้จึงคิดว่านางเอกอาจจะเป็นพวกขาดผู้ชายไม่ได้จึงจะหลอกผู้ชายให้ไปมีอะไรด้วยแล้วก็ทิ้ง อย่างไม่ใยดี ซึ่งพระเอกก็ขอตัวกลับบ้านทันทีเผื่อที่จะไปไล่นางเอกออกจากบ้าน เพราะเค้าไม่อยากถูกนางเอกหลอก

ณ บ้านของหวังเฟิง

หวังเฟิงพูด " ผมเห็นนะว่าเมื่อวานคุณจูบกับเพื่อนของผม

ซึ่งคุณทิ้งเขาไว้ให้นอนตรงข้างถนนหลังจากมีอะไรเสร็จใช่มั้ย " เหมยซิงพูด " ไม่ค่ะไม่ใช่แบบนั้น " หวังเฟิงพูด

" ผมไม่ชอบผู้หญิงที่หลอกผู้ชายแบบคุณ เพราะฉะนั้นออกไปจากบ้านผมซะ " เหมยซิงจึงไม่รู้จะทำยังไงจึงเล่าเรื่องที่ตนเป็นจิ้งจอกที่อยากจะเป็นมนุษย์ให้กับหวังเฟิงฟังรวมถึงภารกิจที่ต้องจูบกับชายสิบคนเพื่อแลกกับการเป็นมนุษย์อย่างสมบูรณ์แบบ ซึ่งหวังเฟิงเป็นคนที่ไม่เชื่อเรื่องเหนือธรรมชาติจึงคิดว่านางคงจะแก้ตัวเพื่อที่จะหลอกเค้าอีกคน เหมยซิงจึงไม่มีทางเลือกจึงได้แปลงร่างเป็นจิ้งจอกขาวเก้าหางให้กับหวังเฟิงได้ดู ซึ่งหวังเฟิงก็ต้องตกใจกับจิ้งจอกตัวใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าและสลบลงไป

ติดตามตอนต่อไปนะคะ