เลขามาเฟีย
1
แอดจำชื่อมหาวิทยาลัยไม่ได้อ่ะ หรือมันไม่มี เอ๊ะ;-;
เมล(เพื่อนพระเอก)
ได้ข่าวว่าหลานคลอดแล้ว
คิม(เพื่อนพระเอก)
ไม่ไหวก็ร้องได้นะพี่//โผล่มาข้างหลัง
คิม(เพื่อนพระเอก)
ขอร้อง อย่าทำหน้าเหวอ
ไทม์(พระเอก)
อย่าเสือกแซว ขอร้องงง
คิม(เพื่อนพระเอก)
นี่ไปเห็นหน้าหลานมาละ
คิม(เพื่อนพระเอก)
ไอสัส กูหลงงงงงง
เมล(เพื่อนพระเอก)
ใจเย็นครับ
เมล(เพื่อนพระเอก)
หลานยังเด็ก
เมล(เพื่อนพระเอก)
ปล่อยให้เขาไปมีอนาคตที่สดใสเถอะ
คิม(เพื่อนพระเอก)
มึงกลัวว่าตัวเองจะอายุยืนใช่มั้ยเมล?
เมล(เพื่อนพระเอก)
กูกราบประทานโทษครับ
ไทม์(พระเอก)
เพื่อนกูจะสมองดีๆสักคนได้ป่ะ
เมล(เพื่อนพระเอก)
ตอนว่างๆกูขอปัญญาอ่อนบ้างเถอะ
เมล(เพื่อนพระเอก)
ขืนเป็นแบบมึงกูประสาทแดกพอดี
คิมเรียนรุ่นเดียวกับพวกเรา
พอสนิทกันมากๆคำว่าพี่เลยหายไป
ไทม์(พระเอก)
กูจริงจังขนาดนั้นเชียว?
เมล(เพื่อนพระเอก)
กูบรรยายเอง
เมล(เพื่อนพระเอก)
สนแต่เรียนไม่สนผู้หญิง
เมล(เพื่อนพระเอก)
สนคนรักเก่าแต่ไม่เคยมองคนใหม่
เมล(เพื่อนพระเอก)
รักลูกเขาแต่ไม่คิดจะมีเอง
เมล(เพื่อนพระเอก)
พอว่างก็ทำแต่งานไม่เคยคิดจะไปสังสรรค์กับเพื่อน
เมล(เพื่อนพระเอก)
เพื่อนชวนไปเที่ยวก็บอกว่าติดธุระ
เมล(เพื่อนพระเอก)
ทั้งๆที่ความจริงไปหาหลาน
เมล(เพื่อนพระเอก)
เวลาโดนด่า---
ไทม์(พระเอก)
เอาซะกูพังเลย
ไทม์(พระเอก)
ประวัติที่ใสสะอาดของกู//ทำหน้าเศร้า
เมล(เพื่อนพระเอก)
กูขอพูดให้จบ
เมล(เพื่อนพระเอก)
พอโดนด่าเสือกไม่ตอบโต้
เมล(เพื่อนพระเอก)
ต้องให้เพื่อนด่าแทนตลอด
ไทม์(พระเอก)
ก็กูไม่ผิดจะร้อนตัวทำไม
คิม(เพื่อนพระเอก)
ตรรกะคนเรามันไม่เหมือนกันเว้ย
คิม(เพื่อนพระเอก)
มึงคิดว่าไม่ผิดเลยไม่เถียง
คิม(เพื่อนพระเอก)
แต่คนที่ฟังเขาคิดว่ามึงไม่เถียงเพราะมันคือความจริง
ไทม์(พระเอก)
กูไม่เถียงก็เห็นตายทุกคน//มองบน
คิม(เพื่อนพระเอก)
ถ้ามีอำนาจแล้วโดนเหยียบจนจมดิน
คิม(เพื่อนพระเอก)
แล้วจะมีอำนาจไว้ทำเหี้ยอะไรล่ะค้าบ
2
เมล(เพื่อนพระเอก)
เป็นอะไร
คิม(เพื่อนพระเอก)
เรียนล่วงหน้าจนอาจารย์ไม่มีอะไรจะสอนแล้วยังเหนื่อยอีกหรอ?
ไทม์(พระเอก)
มันไม่มีอะไรจะทำ
เมล(เพื่อนพระเอก)
น้องรักมึงมาละ//พึมพำ
ณัชชา
พี่ๆด้วยนะคะ//หันไปชวนอีก 2 คน
คิม(เพื่อนพระเอก)
พี่กินมาละ
ณัชชา
งั้นเราไปกัน 2 คนเนาะ
ไทม์ลุกขึ้นเดินไปกับณัชชา
คิม(เพื่อนพระเอก)
กูว่าอีนี่แปลกๆ
เมล(เพื่อนพระเอก)
ให้เกียรติผู้หญิงหน่อยไอสัส
คิม(เพื่อนพระเอก)
แล้วมึงว่ามันแปลกมั้ย
เมล(เพื่อนพระเอก)
กูว่าแปลก
คิม(เพื่อนพระเอก)
เออ ก็แค่นั้น
ณัชชา
พี่กับคุณไพลินเป็นอะไรกันหรอ
ถึงจะรู้แล้วก็เถอะ แต่ฉันจะถามตอกย้ำคุณไปเรื่อยๆแบบนี้แหละ
ไทม์(พระเอก)
คุยเรื่องอื่นเถอะ
ณัชชา
แต่ว่าณัชสงสัยจริงๆนะ
ณัชชา
เขาดูไม่พอใจที่ณัชอยู่กับพี่
ณัชชา
ทั้งๆที่ตัวเองก็แต่งงานแล้ว
ไทม์(พระเอก)
อย่าพูดแบบนี้ณัช
ไทม์(พระเอก)
ใครมาได้ยินเข้าลินจะเสียหาย
ณัชชา
ก็เขาดูไม่พอใจจริงๆนี่
ไทม์(พระเอก)
ไม่ได้ไม่พอใจ
ไทม์(พระเอก)
อย่าให้พี่โมโห
ห่วงเหลือเกินนะกับคนนี้อ่ะ
จะห่วงยัยน้ำตาลได้ครึ่งของคนนี้มั้ยนะ:)
3
ณัชชา
วันเสาร์นี้เราไปเที่ยวกันมั้ยคะ
เมล(เพื่อนพระเอก)
ไปเที่ยวผับกัน
คิม(เพื่อนพระเอก)
3 ทุ่มนะ
เมล(เพื่อนพระเอก)
ไทม์ คราวนี้มึงต้องไป
เมล(เพื่อนพระเอก)
มึงจะติดหลานไม่ได้
ไทม์(พระเอก)
กูคิดถึงหลาน🙁
คิม(เพื่อนพระเอก)
ไว้ไปพร้อมกูวันอาทิตย์
ไทม์(พระเอก)
ไปพร้อมมึงเดี๋ยวหลานไม่สนใจกู🥲
คิม(เพื่อนพระเอก)
นั่นมันปัญหาของมึง
ไทม์(พระเอก)
มึงเห็นตีนกูมั้ย
ไทม์(พระเอก)
อีกไม่นานมันจะไปอยู่บนหน้ามึง!
คิม(เพื่อนพระเอก)
เพื่อนรักกกก
คิม(เพื่อนพระเอก)
มึงก็โหดร้ายเกินไป~
เมล(เพื่อนพระเอก)
ยังไงรอบนี้มึงก็ต้องไปนะเว้ย
ไทม์(พระเอก)
ก็กูไม่อยากไปนี่หว่า
คิม(เพื่อนพระเอก)
ไปเถอะน่า
คิม(เพื่อนพระเอก)
วันอาทิตย์เราไม่ไปพร้อมกันก็ได้
คิม(เพื่อนพระเอก)
มึงไปตอน---
คิม(เพื่อนพระเอก)
มึงก็รู้ กูชอบตื่นสาย
ไทม์(พระเอก)
นั่นมันปัญหาของมึง
คิม(เพื่อนพระเอก)
ยอกย้อนนะ//กัดฟันพูด
ไทม์(พระเอก)
//ยิ้มระรื่น~
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
