❌ได้โปรดอ่านชื่อตัวละครและทำความเข้าใจกันก่อนนะคะ ❌

📌ตัวละคร📌

ชบา หรือ ชบาแก้ว อิทธิพล เป็นน้องสาวต่างแม่ของบานชื่น มีนิสัยเหมือนผู้ชาย ห้าวหาญ มาพร้อมกับความแสบ เรียนไม่เก่งแต่ก็รอดอย่างหวุดหวิดทุกครั้ง แต่หน้าตาจัดว่าดี แอบชอบผู้ชายคนหนึ่งมากๆ แต่พอนานวันไปก็เหมือนจะหลงรักเขาเข้าแล้ว แต่...อุปสรรคมันหนักเกิน จนถอดใจแต่ก็ไม่คาดคิดว่าวันหนึ่งเธอจะมีโอกาส

รัก หรือ ดอกรัก อิริยา เป็นพี่ชายของดอกพุด เป็นผู้ชายที่สาวๆหลายคนต่างใฝ่ปองเขามาเป็นแฟน แต่เขานั้นมีคนที่แอบชอบอยู่แล้ว และในที่สุดก็ได้เป็นแฟนกัน แต่พอนานวันไปจากที่เธอคนนั้นเป็นคนเรียบร้อย กลับกลายเป็นนางวันทองในสายตาเขา เพราะเธอดันนอกใจเขา แต่มันไม่จบแค่นั้นชีวิตเขาดันไปพัวพันกับคนที่เป็นน้องสาว อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด เมื่อพลาดไปแล้ว

ชื่น หรือ บานชื่น อิทธิพล เป็นพี่สาวต่างแม่กับชบาแก้ว แต่เธอก็รักแม่เลี้ยงและน้องสาวมาก ถึงจะรู้ว่าน้องสาวชอบแกล้งและขี้ฟ้องก็เถอะ เธอเป็นเด็กเรียนดีมาตลอด ในหัวใจไม่เคยชอบใครและไม่เคยมีความรัก แต่ดันตกปากรับคำเป็นแฟนของผู้ชายคนหนึ่งเสียได้เพียงเพราะอยากลองมีแฟนและเขาก็เพอร์เฟ็คทุกอย่าง แต่แล้วพอนานวันไปมีคนมาจีบเธอและเขาก็คือสเป็คที่เธอฝันไว้ แต่ด้วยความซื่อ และความรัก เธอก็เขื่อใจและเริ่มตีตัวออกห่างจากคนรัก เพื่อนที่เธอระบายด้วยตลอดก็คือเพื่อนที่สนิทกันตั้งแต่ประถมนั่นก็คือ กล้วยไม้

พุด หรือ ดอกพุด อิริยา เป็นน้องสาวของดอกรัก เป็นเพื่อนสนิทของชบาแก้ว และเธอก็ชอบพอกับเพื่อนของพี่ชาย คนที่พี่ชายเพิ่งมารู้จักในมหาวิทยาลัย แต่ดันเป็นน้องศัตรูของหัวใจพี่ชายอีก

บัว หรือ ใบบัว ชาตินิยม เพื่อนสนิทของชบาแก้วกับดอกพุด ชอบพอกับโกสน และเป็นแฟนตอนมาเจออีกทีในรั้วมหาวิทยาลัย

ไผ่ หรือ ต้นไผ่ อิสระ เป็นพี่ชายของต้นไม้ เขาดันตกปากรับคำท้าเพื่อนให้หลอกล่อผู้หญิงคนหนึ่ง เพื่อมีอะไรกัน เขาทำมันไม่สำเร็จ เพราะเธอคนนั่นมีแฟนอยู่แล้วและไม่ยอมออกมาพบปะกับเขา แต่แล้วก็มีเหตุการณ์หนึ่งที่เพื่อนวางยาเธอ จนเธอเสร็จเขา และเขาก็ไม่ยอมเสียเธอไป เพราะเขาคือผัว และอีกคนแค่ แฟน

ไม้ หรือ ต้นไม้ อิสระ เป็นน้องชายของต้นไผ่และเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกับดอกรักและโกสนมารู้จักและสนิทกันในรั้วมหาวิทยาลัย เขากำลังคบหาดูใจกับน้องสาวดอกรัก

สน หรือ โกสน ใบงาม เป็นพี่ชายต่างแม่ของกล้วยไม้ เป็นเพื่อนสนิทของดอกรักตั้งแต่ตอนเรียนมัธยม พอเรียนมหาวิทยาลัยดันอยู่คณะเดียวกันอีก เลยมีเพื่อนเพิ่มมาอีกคนคือต้นไม้

กล้วย หรือ กล้วยไม้ ใบงาม เป็นน้องสาวต่างแม่ของโกสน เธอเป็นเพื่อนที่สนิทของบานชื่นตั้งแต่เรียนมัธยมและได้แอบรักแฟนเพื่อนสาวด้วย หรือ เรียกว่าเพื่อนพี่ชายก็ได้ เธอกับบานชื่นก็ได้เรียนคณะเดียวกันอีก แต่พอเธอพลาดจากเขา เธอก็มีแฟน และยุให้เพื่อนสาวมาชอบเพื่อนในกลุ่มของแฟนจนสำเร็จ

......

Episode 1 วีรกรรม

‘ เพล้ง ! ’

“ แม่ ชบาทำจานแตกอีกแล้วค่ะ ” บานชื่นคนเป็นพี่สาวที่เกิดมาเพรียบพร้อมหน้าตาน่ารัก นิสัยอ่อนโยน เรียนเก่ง เธอตะโกนเสียงดัง

“ พี่ชื่นไม่ๆ ชบาไม่ได้ทำ พี่อะขี้ฟ้อง ” ชบาแก้วผู้เป็นน้องสาวที่เกิดมาพร้อมกับความแก่นเซี้ยว ห้าวหาญ แต่จัดอยู่ในหมวดน่าตาดีคนหนึ่งเช่นกัน เธอย่นจมูกใส่คนเป็นพี่สาว

“ ชบา! แม่บอกแล้วไงว่าห้ามมายุ่งกับของในห้องครัว หยิบจับอะไรก็ตกแตกหมด แล้วนี่จานใบนี้ยายให้มาตอนแม่ขึ้นบ้านใหม่นะ ” ชมพูดุลูกสาวคนเล็ก

ชมพูผู้เป็นแม่ของชบาและเป็นเเม่เลี้ยงของบานชื่น ที่เลี้ยงมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย แต่ชมพูก็รักลูกเท่ากัน

“ หนูก็แค่อยากช่วยล้างจานพี่ชื่นเอง แต่มันลื่นหลุดมือไปเองนะคะ ” ชบาแก้วพูดแล้วทำตากระพริบๆ ไปทางอ้อนผู้เป็นแม่

“ เฮ้อ แม่ล่ะเบื่อหน่ายแกจริงๆเลยชบา ไปๆ จะไปเล่นที่ไหนก็ไปๆ ”

ด้วยความแก่นเหมือนเด็กผู้ชาย แม่เลยไม่ชอบให้เธอหยิบจับอะไรที่เป็นของแพงๆ แต่จริงๆมันเป็นความแสบของเธอที่อยากรู้อยากเห็นด้วยแหละ

“ พุด ยัยพุดแกอยู่บ้านป่ะ ” ชบาแก้วเดินมาหาเพื่อนสาวที่อยู่ซอยสาม เธอยืนตะโกนโวกเวกอยู่ที่หน้ารั้ว

“ ยัยพุดไปบ้านบัว ” น้ำเสียงห้วนดังขึ้นที่ประตู พร้อมกับคนตัวสูง ที่เธอแอบมองเขาอยู่บ่อยๆ มองตั้งแต่ตอนเรียนมัธยมต้น แต่ตอนนี้เธอเรียน ม.4 และเขานั้นอยู่ ม.6

ชบาแก้วเธอชอบมาบ้านของดอกพุดมาก เพราะมาแอบดูพี่ดอกรักที่เป็นพี่ชายของเพื่อนสนิท ในกลุ่มของเธอ เพื่อนสองคนรู้ว่าเธอแอบชอบพี่ดอกรักมานานแล้วด้วย

“ อ๋อ… แล้วพี่รักจะไปซ้อมมวยตอนไหนคะ ”

“ อีกสักพัก จะไปอีกเหรอ? ” เขาถามกลับมาพร้อมกับเอามือเสยผมขึ้น มันน่ามองมาก เธอมองเขาด้วยสายตาเพ้อฝัน

“ ไปๆ ชบาอยากไปด้วย ”

“ ขอแม่ยัง เดี๋ยวน้าชมพูก็พาไม้เรียวไปตีอีกหรอก ” เขารู้ดีเพราะทันทุกสถานการณ์ เธอชอบหมกตัวอยู่ที่ค่ายมวยลุงบูมเป็นประจำ

เป็นค่ายมวยใหญ่สุด ในอำเภอของเธอและยังอยู่ในหมู่บ้านเธออีกด้วย

เจ้าของค่ายก็คือลุงบูม ซึ่งพี่ชายของพ่อเธอเอง แต่แม่ไม่ชอบให้เธอไปที่นั้น เพราะผู้ชายเยอะ และไม่ชอบให้เธอยุ่งกับเรื่องใช้แรง หรือความรุนแรง ต่อยตีอะไรนี้ ให้เหตุผลว่าเป็นผู้หญิงต้องเป็นกุลสตรีเท่านั้นเหมือนอย่างพี่สาวคนเดียวของเธอนั่นแหละ

แต่สำหรับเธอมันน่าเบื่อมาก ต้องอยู่แต่บ้าน พับดอกไม้ เย็บปักถักร้อย เข้าครัวทุกวัน ทำตัวเป็นแม่ศรีเรือนอะไรนั้น น่าเบื่อ

“ บอกแล้ว ”

เขาส่ายหน้าแล้วลงมาเปิดประตูรั้วให้เธอ

“ พี่รักสอนท่ามวยให้ชบาอีกนะ ” เธอพูดขึ้น

“ ฉันคิดว่าไม่ต้องแล้วแหละ เรื่องนี้เธอเก่งแล้ว ฉันเห็นเธอซ้อมบ่อยๆนะ เก่งกว่าผู้ชายบางคนในค่ายอีก ” ว้าย ตายแล้ว พี่เขาชมเธอ

“ …. ”

“ ทำไมหน้าแดงๆ ข้างนอกแดดมันร้อนขนาดนั้นเลยเหรอ? ”

“ แหะๆ ” เธอไม่พูดแต่เอามือลูบหน้าปอยๆ

“ นั่งก่อนสิ ” เขาพูดแล้วไปหยิบน้ำมาให้เธอดื่ม ส่วนเขานั่งอ่านหนังสือการ์ตูนไป

เธอนั่งมองเขานานมาก เพ้อฝันว่าเธอเป็นแฟนเขา เขาดีกับเธอมากๆ เธอเล่าในหัวได้เป็นฉาก พร้อมกับนั่งบิดไปมาด้วยความเขินเผลอกัดหมอนอิงขาด

‘ แกว๊ก ! ’

“ เชี้- ” เธอมองผลงานที่ทำ ด้วยใบหน้าที่เหว่อ แล้วหันไปดูอีกคนที่นั่งมองแบบตกใจ

“ อะไรเนี่ย! เธอกัดหมอนทำไม ” เขาลุกขึ้นเดินมาดู พร้อมกับก้มลงหยิบหมอนและมันเป็นจังหวะที่เธอกับเขาหน้าใกล้กันมาก ทำเอาเธอแทบกรี๊ดออกมา แต่พี่เขากลับเฉยๆเพราะเขาอาจจะไม่ได้คิดอะไรกับเธอตั้งแต่แรก

“ เดี๋ยวๆ ชบาไปขอเงินแม่ซื้อให้ใหม่ก็ได้ ”

“ ไม่ต้องหรอก ลูกนี่มันก็เก่าแล้วแหละ ” เขาพูดจบก็พาหมอนใบนั้นไปทิ้ง

“ เฮ โย่ว พี่รักทำอะไรอยู่ ” เสียงของดอกพุดดังมาจากไกล

“ ชบามาหาแกนานแล้ว ไปคุยกับเพื่อนไป ” ดอกรักผลักหน้าน้องสาวเบาๆ

“ ยัยชบาแกมาทำไม ” ดูมันทัก

“ มาหาแกไง ”

“ อะๆ ” ดอกพุดทำหน้าแบบล้อเลียน มองพี่ชายที มองเพื่อนสาวที แล้วยิ้มกรุ่มกริ่ม

“ อะไรของแก ปะๆ ไปเร็ว ” ชบาแก้วรีบลุกขึ้นแล้วผลักเพื่อนให้เดินออกไปข้างนอก

“ แอบชอบ แต่ก็ไม่ยอมสารภาพ ”

“ แกลืมสเป็คพี่ตัวเองหรือไง พี่รักเขาชอบ คนเรียนเก่ง นิสัยอ่อนโยน พูดน้อย เป็นกุลสตรีไทย แบบ เตรง….เตร๊งเตรงเตร๊ง...เตร๊ง ” เธอยกมือขึ้นทำท่ารำไปด้วย

“ 555+ ท่าแก มันได้จริงๆ ” ดอกพุดหัวเราะร่า

“ จริงอะ ไปประกวดได้ใช่ไหม ”

“ ได้สิ ประกวดดาวตลกนะ 555+ ”

“ ไอ้พุด หยุดวิ่งเลย ไอ้นี่ ” เธอวิ่งไล่ตามเพื่อนสาว

ดอกรักยืนดูน้องสาวและเพื่อนสนิทของน้องสาวที่วิ่งไล่กันพร้อมกับตะโกนโวกเวก เขาส่ายหน้ายิ้มๆ และคิดว่าชบาแก้วไม่น่าจะเกิดมาเป็นผู้หญิงนะ น่าจะเกิดเป็นผู้ชายมากกว่า เหมือนม้าดีดกระโหลกเลยแหละ จริงๆเขามีคนที่แอบชอบแล้วนะ ซึ่งเป็นพี่สาวของชบานั่นแหละ และเขาก็คิดกับชบาเป็นน้องสาวคนหนึ่งเช่นกัน ก็เธอมาบ้านเขาบ่อยมาก บางครั้งมากินข้าวที่บ้านด้วย

ชื่อเสียงเรียงนามในโรงเรียนมัธยมของชบาแก้วนั้น ดังลื่อไปทั่ว ว่าเป็นเด็กแสบ ไม่มีใครไม่รู้จัก ขนาดพี่ม.6 รุ่นก่อน เธอก็เคยก้านคอมาแล้ว

เรื่องของชบาในหมู่บ้านดอกไม้ของพวกเรา ก็ดังไปทั่วเช่นกัน เรื่องปีนป้ายต้นไม้ เรื่องแสบๆ ขอให้บอก

แม่ของเขาก็เคยแอบกังวลว่าหากดอกพุดอยู่กับชบาแก้วนานไป จะมีนิสัยแบบนั้นเหมือนกัน แต่พอนานวันไป แม่ก็ปล่อย เพราะเด็กๆเป็นเพื่อนสนิทกัน จะห้ามมันก็กระไรอยู่

16 : 00 น.

@ค่ายมวยลุงบูม

“ งื้อ~ พี่รักต่อยเก่งมาก งุ้ย กล้ามหน้าท้อง ทำไมน่ามองแบบนี้ เว้ย ยี๋ ยัยพุด แกล้างมือบ้างไหม เค็มมาก ” เพื่อนสาวเอามือมาปัดที่ปากเธอ

“ ฉันเห็นน้ำลายแกไหล ก็เลยเช็ดให้ แกไม่เบื่อบ้างเหรอ มาดูหน้าท้องพี่ฉันทุกวัน ”

ท่าประจำเวลาเธอมองกล้ามหน้าท้องของพี่รัก คือ เอามือสองข้างประสานกันแล้วกุมมาไว้ที่อก สายตาที่มองนั้นเยิ้ม และปากก็อ้ากว้าง มันน่าเกียจมาก แต่เธอก็เก็บอาการแบบนี่ไม่เคยได้ บางครั้งน้ำลายไหล จริงๆ 555\+

“ ไม่เบื่อหรอก ”

“ แล้ววันนี้แกไม่ซ้อมหรือไง ”

“ เดี๋ยวสิ ฉันยังดูพี่รักไม่อิ่มเลย ”

“ ชบาโว๊ย ชบา น้าชมพูมา ” เสียงตะโกนของพี่ชัยที่เป็นนักมวยของค่ายดังขึ้น

“ หะ...ห้ะ แม่มาเหรอ ยัยพุด ฉันไปก่อนนะ แล้วเจอกันพรุ่งนี้ที่โรงเรียน ถ้าแม่มาบอกไม่รู้ไม่เห็นนะ ” ตอนแรกเธอนั่งห้อยเท้าที่บนเวที พอรู้ว่าแม่มา เธอกระโดดลงอย่างไว แล้วรีบวิ่งไปทางหลังค่าย มันมีซอกให้หลบหลีกได้

“ แฮะๆ แม่นะแม่ ขอเวลาอีกสักนิดก็ไม่ได้ ” เธอบ่นอุบอิบๆ แล้วเดินกลับบ้าน

บ้านของเธอมีกิจการค้าขายเป็นร้านขายของชำที่ใหญ่สุดในอำเภอนี้ มีทั้งปลีกและส่ง

ร้านค้าของบ้านเธอมีชื่อว่า บานชื่นชบาแก้วชอป แถบบ้านเธอ ระแวกนี้ เป็นของพ่อเธอหมด ข้างหลังบ้าน ติดแม่น้ำ ร้านค้าจะอยู่หน้าบ้าน บ้านเธอจะมีอีกหลังอยู่ หลังร้าน เวลาเธอจะออกไปไหน จะใช้ประตูรั้วข้างออก ไม่ชอบออกประตูใหญ่ซึ่งมันจะอยู่ติดกับร้านเลย แล้วคนก็เยอะ พลุกพล่าน ที่ร้านมีลูกน้องประมาณสิบกว่าคน แล้วรถที่ส่งของก็มีประมาณสิบคัน แล้วยังมีรถที่ใช้กันอีกสี่คัน เป็นรถตู้ รถเก๋ง รถกะบะ รถมอเตอร์ไซค์

ในหมู่บ้านดอกไม้ มีห้าซอย ซอยบ้านเธอคือซอยที่ห้าเป็นซอยสุดท้าย เกือบทั้งซอย เป็นที่ดินของพ่อเธอหมด

ผู้คนจะเรียกพ่อเธอว่าเฮียบลู เรียกแม่ว่าเจ้ชมพู ครอบครัวเธอ เป็นครอบครัวที่มีสมบัติมากมายตกทอดมาเป็นรุ่นๆ พ่อเป็นคนที่นี่ พ่อรักเพื่อนบ้านทุกคน มีอะไรก็แบ่งปัน

17 : 19 น.

“ ชื่น น้องกลับบ้านยัง ” เสียงแม่ดังมาจากไกล เธอรีบนั่งตัวตรง ทั้งที่ก่อนหน้า นอนกินขนมอย่างสบายใจ

“ กลับมาแล้วค่ะแม่ ” พี่สาวพูดตอบ ในขณะที่กำลังอ่านหนังสือ

เธอกับพี่สาวอยู่ในห้องรับแขก พี่สาวอ่านหนังสือส่วนเธอนอนดิกเท้าพร้อมกับนอนกินขนมไปด้วย

“ ชบาไปไหนมา แม่ไปตามหา ไม่เจอ ไปสนามมวยมาอีกใช่ไหม ” แม่ยกไม้เรียวในมือ ชี้หน้าเธอ

“ เปล่า หนูกลับมาบ้านนานแล้วนะ แม่ถามพี่ชื่นดู ” เธอส่งต่อให้พี่สาว

“ ค่ะ ชบากลับมาได้สักพักแล้ว ”

“ อย่าให้รู้นะ ” แม่พูด

“ แล้วแม่ไปไหนมาเหรอ ”

“ ไปตามหาแกที่สนามมวย ที่บ้านพุด ที่บ้านบัว แล้วไปซอยหนึ่งที่วินมอเตอร์ไซค์มาด้วย คิดว่าแกไปนั่งเล่นหมากฮอตหรือเปล่ากับพวกวินอะ ” แม่รู้ทุกที่ ที่เธอชอบไปเลย

“ หนูก็เดินเล่นแถวนี้แหละ ”

“ ไม่ได้แอบไปปีนต้นมะม่วงตาแปลกใช่ไหม ”

“ เปล่า มะม่วงยังไม่สุกเลย ”

“ ชบา! นี่แกไปสอดส่องอยู่ด้วยเหรอ? ” ก็แหง่ล่ะ ไปเมื่อสองวันก่อน ตอนเลิกเรียน ไปดูมาแล้ว555+ สวนมะม่วงตาแปลกลูกดกมากพอมันสุกโคตรหวาน แล้วยิ่งไปกินใต้ต้น มันฟินโครตๆ

“ เปล๊าา ไอ้...ไอ้บัวมันบอก ”

“ เรียกเพื่อนดีๆไม่ได้เหรอ? ” แม่วางไม้เรียวลง แล้วทำท่าจะเข้ามาตีไหล่ แต่เธอไหวตัวทัน หลบหลีกได้สบายๆ

“ โธ่! แม่ มาจับผิดอะไรหนูอีก โน่นๆ ไปดูพี่ชื่นสิ อ่านอะไร ไม่รู้หนังสือนิยายหรือเปล่า หนูเห็นเมื่อกี้ อะไรนะ ฉันรักเธอ ” จริงๆเธอก็หาเรื่องแถแหละหาเรื่องให้แม่ดุด่าพี่สาว

“ เปล่านะแม่ ชื่นอ่านหนังสือภาษาไทยอยู่ พรุ่งนี้วันจันทร์ ต้องสอบ ” ทันทีพี่ชื่นตอบ เธอรีบลุกขึ้นแล้วพลิกตัวข้ามบนที่พิงของโซฟา แล้ววิ่งขึ้นชั้นบน เข้าห้องทันที

ความแสบ ความห้าว ของเธอมีไม่ใช่น้อยๆต่อวัน

@วันจันทร์

“ งื้อ ขี้เกียจลุกจากที่นอนอะ ” เธอบ่นพึมพำแล้วบิดขี้เกียจไปมา เดินเข้าห้องน้ำทั้งที่งัวเงีย

“ อื้อ น้ำเย็นอะ ” เธอก็เลยแปรงฟัน ล้างหน้า เอาน้ำมาลูบตัว ซักแห้งไปเลย555+ แล้วไปแต่งตัว ฉีดน้ำหอมที่ซอกคอ หลังกกหู ที่เสื้อ น้ำหอมที่มีกลิ่นติดทนนานเป็นของฝากจากต่างประเทศ ตอนที่ป้าชิมพี่สาวแม่ไปเที่ยว

“ กว่าจะลงมาได้ ไอ้ตัวแสบ ” เสียงป๊าดังขึ้น

“ ขี้เกียจอาบน้ำ มันเย็นอะยามเช้า หนูเลยลงมาช้า ” เธอตอบผู้เป็นพ่อ

“ ข้ออ้างแหละ แล้วนั่นทำไมไม่เอาชายเสื้อเข้าไปอยู่ในกระโปรง แล้วทำไมกระเป๋าถือถึงลีบขนาดนั้น ข้างในไม่มีสมุดหนังสือเลยเหรอ นี่แกไปเรียนไหม ” เสียงของผู้เป็นแม่ดันขึ้นเมื่อเดินออกมาจากห้องครัว

“ แม่ก็ชอบสังเกตชบาตลอด แล้วไม่ดูของพี่ชื่นบ้าง ที่กระเป๋าหนักๆในนั้นมีอะไรหรือเปล่า ” เธอก็ชอบโยนความผิดแบบนี้ให้พี่สาวเสมอ

“ ที่แม่ชอบสังเกตชบา ก็เพราะดูตัวแกทำสิ วันๆไม่รู้ได้เรียนหรือเปล่า เกรดก็ตก ให้ไปเรียนพิเศษก็ดันไปต่อยลูกของครู สรุปแกเป็นผู้หญิงหรือเป็นผู้ชาย ”

“ ก็ที่รักบ่นเองไม่ใช่เหรอ ตอนชบาอยู่ในท้องว่าอยากได้ลูกชาย ” ป๊าพูดขึ้นขัดแม่

“ ใช่ๆ นี่หนูก็เป็นตามที่แม่ต้องการแล้วนะ แต่บอกเลยถึงเกรดหนูจะไม่สวยหรู แต่หนูก็สอบผ่านอย่างเฉียดฉิวนะแม่ ” พูดอย่างภูมิ

“ น่าภูมิใจจังเนอะ! ” แม่ดับฝันตลอด

“ มาๆกินข้าวได้แล้ว เดี๋ยวไปสาย ” ป๊าพูด

“ ป๊า ไม่ต้องให้พี่มะขามไปส่งหนูกับพี่ชื่นแล้วนะ วันนี้หนูจะพามอเตอร์ไซค์ไปเอง ”

“ ไม่! ” พี่สาวพูดขึ้นเสียงดังทำเอาทุกคนตกใจ เพราะพี่สาวปกติจะพูดเสียงเบา สำรวมกิริยาประจำ ไม่ค่อยมีปากเสียงเหมือนเธอ

“ แม่ก็ว่าอย่างนั้น ครั้งก่อน จำไม่ได้เหรอ ที่แกพาพี่สาวแกล้มเพราะหมาตัดหน้าอะ ”

“ จำได้ แต่ก็ไม่ได้เป็นอะไรมากนิ แค่ถลอกเอง ”

“ ตอนนั้นโชคดี เพราะบุญรักษา แต่ตอนนี้ฉันไม่อาจเชื่อใจแกได้ ”

“ แม่อะ เอาแต่ห้ามๆ ชบา ” เธอทำหน้าเบื่อหน่าย ย่นจมูกนิดๆ

“ ทำตัวให้เป็นเด็กดีแบบพี่สาวแกบ้างสิ ” แม่พูด

แต่จริงๆแม่ต้องเข้าข้างเธอนะ เพราะเธอเคยเห็นในทีวีออกจะบ่อยที่ผู้เป็นแม่เลี้ยงมักจะไม่ชอบลูกเลี้ยง แต่นี่ดูสิ แม่ลำเอียงรักพี่สาวที่เป็นลูกไม่แท้ กับเธอแม่ก็ชอบทำหน้าเอือมระอาตลอด

“ กินข้าวดีกว่า สายแล้ว ” เธอรีบเปลี่ยนเรื่อง ยิ่งพูดยิ่งคุยมันก็เริ่มยิ่งเข้าตัวเธอ

เวลาลูกสาวคนเล็กพูดจาถกเถียงกับภรรยา คนเป็นพ่อได้แต่ส่ายหน้ายิ้มๆ เขาไม่ค่อยได้ดูแลลูกเหมือนภรรยาเพราะทั้งวันก็ยุ่งกับร้านค้ากิจการของบ้าน เจอหน้าเมียแค่เช้า เที่ยง ค่ำ แค่นั้น

...

...

Episode 2 ความแสบ

@โรงเรียนมัธยมX

รถเก๋งคันหรูชะลอรถ แล้วค่อยๆจอดเทียบฟุตบาท จริงๆพี่มะขามต้องไปส่งหน้าโรงเรียนถึงจะถูก แต่ด้วยความที่ไม่อยากอวดรวย แล้วคนชอบมอง พี่ชื่นไม่ชอบ ก็เลยให้จอดก่อนจะถึงประตูโรงเรียน

“ พี่ชื่นวันนี้แม่ให้เงินพี่เท่าไหร่ ” เธอถามทันทีที่ลงจากรถ

“ หนึ่งพัน เพราะพี่ต้องจ่ายค่าชีส ” พี่สาวตอบแล้วกระชับกระเป๋าเป้ เดินไปทันที

“ พี่มีให้ชบายืมไหม สักสองร้อย ค่อยคืนตอนเย็น ”

“ เงินที่แม่ให้ชบาวันนี้ ห้าร้อยไม่ใช่เหรอ? จ่ายไม่พออีกเหรอเนี่ย ทำไมไม่รู้จักประหยัดบ้าง ”

“ โอ้ย หยุดๆ เลิกบ่นเถอะแม่ สวัสดีค่ะ หนูไปก่อนนะ ”

พี่สาวเปรียบสเหมือนแม่คนที่สองตอนอยู่โรงเรียน เมื่อเปิดปากพูดก็เริ่มบ่นเหมือนสวด ถ้าไม่รีบเผ่นก็คงหูชา

“ หวัดดีพี่ชบา ” เสียงเด็กผู้ชายม.1 เอ่ยทัก ทุกคนในโรงเรียนจะเอ่ยทักเธอตั้งแต่หน้าประตูโรงเรียนยันห้องเลยแหละ เพราะความที่แสบ มีเรื่องเล่าขาน ก็เลยมีคนรู้จัก มีมาสมัครเป็นลูกน้องด้วยนะ 555+

“ เออ หวัดดีๆ ” เธอก็จะตอบกลับแบบผ่านๆ เพราะบางคนไม่ได้รู้จักชื่อ

แต่รู้ว่าเป็นเด็กม.อะไรเพราะจุดที่หน้าอกและที่คอเสื้อ

ถ้ามีจุดที่หน้าอกปักบนชื่อ คือเด็กม.ต้น หนึ่งจุดคือม.1 สองจุดคือ ม.2 สามจุดคือม.3 ส่วนม.ปลายจะมีจุดที่ปักที่คอปกของเสื้อ มีหนึ่งจุดคือม.4มีสองก็คือม.5มีสามก็คือม.6

“ ไอ้ชบาวันนี้พนันกันไหมว่าไอ้แว่นใส่ชุดอะไรมาเรียน แล้วมันใส่กางเกงในสีอะไร ” เสียงของไอ้นุ เด็กผู้ชายห้องเดียวกับเธอตะโกนมา

“ คนละสองร้อยนะ ถ้านายตอบไม่ถูกสองอย่าง เงินนั้นเป็นของฉัน แต่ถ้านายตอบถูกแค่อย่างเดียว ฉันให้นายแค่หนึ่งร้อย ฉันว่ามันใส่ชุดพละกับกางเกงในสีเหลือง ”เธอตอบ

“ ฉันว่าชุดสีของโรงเรียนกับ กางเกงในสีม่วง ” นี่แหละที่เธอขอยืมเงินพี่สาวเพราะทุกวันจะต้องมีเรื่องมาพนันกับเพื่อน

“ งั้นแยกย้ายกันไปเก็บขยะกันก่อน ตอนเข้าเรียนมาดูกัน ” เธอพูดแล้วเดินไปทันที

“ พี่รัก! ” เธอตะโกนเรียกเมื่อเห็นผู้ชายที่แอบชอบกำลังกวาดขยะในถนนคอนกรีตของโรงเรียน

“ ว่า! ” เขาเลิกคิ้ว

“ กินข้าวยังพี่ ” เธอก็ถามแบบนี้ประจำทุกวัน

“ อืม ” เขาจะตอบแบบนี้ประจำพร้อมกับพยักหน้า

“ ไอ้ชบาทำการบ้านยัง แกรู้ไหมว่าวิชาสุนันทาเปลี่ยนมาเป็นคาบแรกแล้วนะ ” ใบบัวเพื่อนสาวคนสนิทในกลุ่มถามขึ้น

มันเป็นปกติของคนทั้งโรงเรียนที่มักจะเรียกชื่อครูมากกว่าวิชาที่ครูคนนั้นสอน และไม่มีคำว่าครูนำหน้าด้วยนะ 555+

“ ตายแล้ว คณิตศาสตร์ใช่ปะวะ ไปๆ เร็วๆ ” เธอรีบผลักหลังเพื่อนสาวให้รีบวิ่งกลับห้อง

“ กระโดกกระเดกมากไอ้เด็กคนนี้ ” ดอกรักบ่นเบาๆ แล้วรีบกวาดขยะเพื่อที่จะไปแอบดูพี่สาวของชบาเป็นเด็กม.5 ที่ต้องไปทำเวรใกล้ห้องน้ำชาย

“ เดี๋ยวๆข้อนี้ตอบอะไร ” เธอหันถามหัวหน้าห้อง

“ ตอบ 120 ” เสียงของหัวหน้าตอบกลับ

ห้องของเธอเป็นเด็กที่ตั้งใจมาก มากกว่าครึ่งที่มาลอกการบ้านที่โรงเรียน 555+ เรียกว่าเป็นห้องทับสี่ที่โล่ของชั้นเลยแหละ

“ ไอ้บัว ข้อสุดท้ายตอบอะไร ” เธอหันไปถามเพื่อนสาว ที่กำลังเร่งเขียนเหมือนกัน

“ ดูเอาเองสิ ” ยัยบัวตอบกลับมา

“ เหอะ ดูเองก็ได้ …. เสร็จแล้ว เย่ๆ ไอ้พุดเอาไม้บรรทัดกับปากกาแดงมาหน่อย จะขีดเส้นใต้ ” เธอหันไปหาเพื่อนสาวอีกคนที่นั่งให้กำลังใจ

เพราะดอกพุดนั้นเรียนดีเลยอยู่ห้องม.สี่ทับหนึ่ง แต่ชบากับใบบัวอยู่ห้องม.สี่ทับสี่ มันไกลกันมาก แต่ทั้งสามเป็นเพื่อนสนิทกันมานานแล้ว ตอนเรียนประถมก็อยู่ด้วยกันยันป.6 บ้านก็อยู่หมู่บ้านดอกไม้เหมือนกัน แต่อยู่คนละซอย ใบบัวอยู่ซอยสอง ดอกพุดอยู่ซอยสาม ส่วนเธออยู่ซอยห้า

“ มาเรียนทั้งที แกเอาอะไรมาบ้างนังชบา แล้วบ้านแกก็ขายของพวกนี้เหมือนกันนะ ทำไมไม่หยิบติดไม้ติดมือมาบ้าง ” ดอกพุดเอ่ยถามแต่ก็ยอมล้วงของตัวเองออกจากกระเป๋ามาให้

“ เออน่า เอามา แล้วคราวหลังเวลาแกทำเสร็จแล้วอย่าเพิ่งส่ง เอามาให้ฉันดูก่อน ” เธอเอ่ยกับเพื่อน

“ ห้องฉัน แกก็รู้ว่าแต่ละคนชิงดีชิงเด่นกันทั้งนั้น ใครมาก่อนก็รีบส่ง ”

“ เบื่อจริงกับไอ้พวกเด็กเรียน ” เธอพูดด้วยน้ำเสียงเชิงล้อเล่นประสาเพื่อน

“ อิจฉาก็บอก เดี๋ยวติวให้ ” ดอกพุดพูดต่อ

“ ไม่เอา ปวดหัว ไปเข้าแถวดีกว่า ไปๆ ”

“ ชบามานี่สิ ” เธอลุกขึ้น แต่ไม่ทันได้เดินออกจากห้อง เด็กผู้ชายในห้องกวักมือเรียกเสียก่อน

“ เออ งั้น แกไอ้พุดกับไอ้บัวไปก่อนนะ เดี๋ยวฉันตามไป ”

“ เออ สุมหัวกันอีกแล้ว ไอ้พวกเด็กเกเร คอยดูแกต้องติดร่างแหไปกับมันอีก ” ดอกพุดพูดแล้วเดินไปกับใบบัว ชบาแก้วยักไหล่แบบไม่แคร์

“ มีไรวะ ” เธอพูดกับเพื่อนชาย

“ เปลี่ยนเข็มนาฬิกากันเอาไหม ”

“ ครูสุนันทาไม่ใส่นาฬิกาข้อมือ ” เพื่อนเอ่ยเสริมเมื่อเห็นเธอครุ่นคิด

“ เออๆ ก่อนครูเข้ามาสอนพวกแกก็เลื่อนให้เร็วสักนิด พอครูสอนไปสักพัก ระหว่างที่หันหลังอยู่เพื่อเขียนบนกระดาน พวกแกก็เลื่อนมันให้หมดคาบนะ ฉันจะได้ยกมือบอกครูเพื่อให้ปล่อย เรียนมาก นั่งนาน มันง่วงวิชาคณิตศาสตร์อะ ”

“ ใช่ๆ ” พวกผู้ชายต่างเห็นด้วย ห้องเราทำงานกันเป็นทีม เรื่องเกเรไม่ดีขอให้บอก

“ ไอ้นุไปดูไอ้แว่นว่ามันใส่ชุดอะไร ปะ ” เธอกอดคอมันเดินออกมาจากห้อง ทุกคนที่นั่งหน้าห้อง ก็ไม่ได้แปลกใจอะไร เพราะนี่เป็นเรื่องปกติของเธอที่จะตัวติดกับผู้ชายซะส่วนมาก

“ เยส ไอ้แว่นใช่ชุดพละ ” เธอเอ่ยขึ้นพร้อมยิ้ม

“ อย่าเพิ่งดีใจไปสิวะ ดูกางเกงในมันก่อน ”

“ ขออนุญาตมันก่อนนะ ” เธอพูดพร้อมกับยืนกอด อกรอดูอยู่ไกลๆ

“ เยส! ” ดีนะที่นัดแหนะกับไอ้แว่นไว้ก่อน คนฉลาดแบบเธอเท่านั้นแหละที่ทำได้

“ เก่งจริงๆ ” ไอ้นุทำหน้าเบื่อหน่ายแล้วยื่นเงินสองร้อยมาให้ เธอรับอย่างไว พอคล้อยหลังนุ เธอก็รีบไปหาไอ้แว่นแล้วยื่นเงินให้มันหนึ่งร้อย ค่าร่วมมือ

“ เห็นไหม นายแค่ทำตามฉันก็ได้เงินไปจ่ายแล้ว พรุ่งนี้ใส่กางเกงในสีดำมานะ ใส่ชุดให้เหมือนคนอื่นก็พอ ” เธอพูดอยู่คนเดียวส่วนไอ้แว่นมันแค่พยักหน้า

หลังจากนั้นเธอก็เดินไปเข้าแถวเพื่อเตรียมเคารพธงชาติ แต่ช่วงที่กำลังเดิน นักเรียนทุกคนก็กำลังเดินเหมือนกันเพื่อที่จะไปเข้าเเถว มันก็เลยแน่น อึดอัดไปหน่อยในทางเดิน

“ วันนี้รุ่นพี่ม.6 เขาแข่งฟุตบอลกันด้วยนะ ” เสียงรุ่นพี่ม.5 ดังขึ้นอยู่ข้างหน้าเธอ

น่าจะมีพี่รักลงเล่นด้วยแหละ พี่เขาเป็นนักกีฬาเกือบทุกชนิดเหมือนกัน ผู้ชายอะไรดีไปหมดทุกอย่างเลยนะ

“ ชบาแก้ว เธออีกแล้วนะ ทำไมชายเสื้อถึงเอาออกมานอกกระโปรง ” ครูฝ่ายปกครองพูดขึ้นพร้อมทำหน้าดุ ในมือถือไม้เรียว

“ แหะๆ ” เธอรีบจับชายเสื้อยัดลงไปในกระโปรงทันที

“ คราวหลัง หากเจออีกจะทำโทษแล้วนะ ”

“ ค่ะ ”

“ ไปเข้าแถวได้แล้ว ” พอครูปล่อย เธอก็รีบวิ่งไปเข้าแถว แต่ต้องเดินช้าๆอีกเพราะเห็นพี่รักที่กำลังยืนเข้าแถวอยู่

“ ฮะแฮ่ม อีกห้าวินาที ใครยังไม่จัดแถวจะถูกลงโทษโดยการวิ่งรอบสนาม ” เสียงประธานนักเรียนดังขึ้น เธอรีบวิ่งไปต่อแถวเด็กม.สี่ห้องตัวเองทันที แล้วก็พยายามแทรกเพื่อนเพื่อที่จะได้ยืนแถวตรงกับพี่รักที่อยู่ม.6 จะไกลแค่ไหนเธอก็จำเขาได้ดี

@พักเที่ยง

เป็นเวลาที่เด็กๆนักเรียนอย่างพวกเราชอบมาก มันเป็นเวลาพักที่วิเศษเพราะพักเป็นชั่วโมง

“ น้องชบาน้องบัวนั่งด้วยกันสิครับ ” เสียงโกสนเพื่อนสนิทกับดอกรักดังขึ้น

“ จะดีเหรอคะ ” ใบบัวเอ่ยชึ้น

“ มาเถอะๆ ” โกสนพูดต่อ

“ ยัยชบาแกรู้ไหมวันนี้มีคนจะมากินข้าวกับพี่ชายฉันด้วย ” ดอกพุดเดินมาจากไหนไม่รู้ แล้วกระซิบที่หูเธอ

“ นั่งๆ ปะๆ ” ชบาแก้วพูดขึ้น

พี่ดอกรักมีเพื่อนสองคนรวมตัวเขาเองคือสามคนเท่ากับพวกเธอ

“ พี่รัก วันนี้เขาลือกันหนาหูว่าพี่จะขอพี่แป้งเป็นแฟน ” ชบาแก้วเธอกินข้าวไปคำแรกมันเกือบติดคอ จึงกินน้ำตาม

“ คนนี่มันลือกันได้ไง เรื่องแบบนี้พูดซุ่มสี่ซุ่มห้าไม่ได้นะ ” ต้นไม้เพื่อนของดอกรักพูดขึ้น

“ ยัยชบาแกคิดว่าไง ” ดอกพุดเอ่ยถามเธอที่ตอนนี้รีบกินข้าวอย่างบูมบามไม่มีความเป็นกุลสตรีแม้แต่น้อย

“ ไม่รู้ ” เธอก็ตอบไป นี่ที่รีบกินเพราะจะไปขัดขาพี่แป้งสักหน่อย บังอาจปล่อยข่าวลือ

“ กินยังไงเนี่ย ข้าวติดแก้มหมดแล้ว ” ดอกรักพูดกับหยิบเม็ดข้าวที่แก้มนวลออกให้ ทำเอาชบาแก้วเธอแทบจะกรี๊ด

“ แหะๆ ” เธอส่งยิ้มแห้งไปหาพี่เขา

“ พี่รักคะ ขอแป้งนั่งด้วยคนได้ไหมคะ ” ความสุขของเธอยังมิจางหาย สัมภเวสีก็มาขอส่วนบุญแล้ว

“ ที่เต็มแล้ว พี่ไม่เห็นเหรอคะ ” ดอกพุดพูดขึ้น

“ น้องพุดก็...มันจะยากอะไรคะ ก็แค่ยกเก้าอี้อีกตัวมา ” แลดูมีความพยายามเนอะ

ชบาแก้วเธอนั่งกอด'อก'พิงเก้าอี้ พร้อมกับเอาลิ้นกระทุ้งแก้มไปด้วย

ระหว่างนั้นพี่แป้งยกเก้าอี้มานั่งหัวโต๊ะ ซึ่งเธอก็นั่งตรงข้ามกันกับพี่รักพอดี หัวโต๊ะด้วย

“ แป้งขออนุญาตนั่งนะคะ ” ทำเป็นมีมารยาท

‘ แกร๊ก ! ’

‘ ตุบ ’

“ โอ๊ยย…. นังชบาแก แกแกล้งฉันทำไมย่ะ ”

หึหึ กล้าดียังไงถึงมาจีบพี่รักของเธอ มันก็ต้องโดนสั่งสอนแบบนี้แหละ ชบาแก้วเธอก็แค่เอาเท้าไปเขี่ยเก้าอี้ให้ถอยออกในระหว่างที่พี่แป้งกำลังจะนั่งก็แค่นั้น

ก้นของพี่เขาก็คงกระแทกอย่างแรง ทำเอาใบหน้าแดงขึ้นมาทันที แต่เธอก็ได้หากลัวไม่ ยังคงนั่งนิ่ง ทำหน้าประมาณว่า อะไร แต่พอหันไปหาเพื่อน เพื่อยกนิ้วโป้งให้เลย แถมเพื่อนพี่รักก็ยกให้ด้วย มีแค่พี่รักที่นั่งขรึม

“ ชบาทำเหรอ? ” ดอกรักเอ่ยขึ้นด้วยเสียงเข้ม

“ เปล่านะคะ ”

“ อย่ามาตอแหลนังชบา ”

“ เปล่านะ ชบาไม่ได้ทำอะไร ชบาก็แค่ยื่นขาออกไปเพราะมีมดกัด แต่เผลอไปโดนเก้าอี้นิดหน่อยเอง ”

“ อย่ามาตอแหล ”

“ ชบากินข้าวเสร็จยัง ปะ ไปหาขนมกินกัน โทษด้วยนะแป้ง ” ดอกรักพูดแล้วลุกขึ้น

“ ไปกันเถอะยัยชบา ” เพื่อนสาวทั้งสองคนมาดึงเธอขึ้น พอเอาจานไปเก็บ ออกไปเพื่อจะซื้อขนมแต่ดันเจอพี่รักยืนอยู่

“ ขอบใจมากเมื่อกี้ อะพี่เลี้ยงไอติม ” พี่เขามาตบไหล่เธอเบาๆเป็นการขอบคุณ แถมยังซื้อไอติมรสโปรดให้เธออีก งื้อ~