อาถรรพ์รัก ชี้ค เจ้าเเห่งทะเลทราย
เพชรยอดมงกุฎ
สถานการณ์ในตอนนี้ไม่ค่อยดีนัก เสด็จอากาดาลก่อการกบฏทำให้เจ้าชายรัชทายาทที่กำลังศึกษาอยู่ที่ต่างประเทศต้องกลับมาเพื่อจัดการ
ที่แย่กว่านั้นคือ กษัตริย์ฮัดซัม ผู้เป็นพระเชษฐาต่างมารดาและเป็นพระบิดาของเจ้าชายนาซีร์ ถูกพวกกบฏควบคุมตัวเอาไว้ได้
ทำให้ในตอนนี้ เจ้าชายนาซีร์ไม่มีทางเลือกเท่าไหร่นักหลังจากฟังคำประกาศของผู้เป็นเสด็จอาแล้วว่า..
พระองค์ต้องการบัลลังก์แห่งคาฮาล!!
ท่านนายพลฟาฮัด
ฝ่าบาท..กระหม่อมเห็นควรว่าพระองค์ไม่ควรพาองค์เองไปเสี่ยงเช่นนั้น
ท่านนายพลฟาฮัด
/น้ำเสียงเป็นกังวล
ท่านนายพลฟาฮัดกล่าวขึ้นเมื่อฟังแผนการบุกโจมตีคร่าวๆจบ
เจ้าชายนาซีร์
เราไม่ได้ถามความเห็นของท่าน
เจ้าชายนาซีร์
แต่เราสั่งท่านในฐานะของเจ้าชายรัชทายาท!
เจ้าชายนาซีร์
/นาซีร์ยืนยันคำเดิม
ใครก็ตามที่เดินทางเข้าเขตแดนทะเลทรายของคาฮาล หากคนผู้นั้นไม่ได้เตรียมตัว มาอย่างดีพร้อมจริงๆแล้วละก็
แม้แต่ซากศพก็อย่าหวังจะได้คืนจากดินแดนแห่งนี้อย่างแน่นอน
เจ้าชายนาซีร์
(โอ้..ด้วยความดีทั้งหมดของข้านาซีร์ ขอวิงวอนต่อองค์พระเป็นเจ้า โปรดคุ้มครองพระบิดาของข้าด้วย)
ภายใต้แสงส่องสว่างของดวงดาว ทหารเบดูอินชุดดำติดอาวุธที่ลอบเข้าเมืองมาต่างซุ่มรออยู่ที่ริมกำแพงภายนอกพระราชวังเพื่อรอฟังคำสั่ง
เจ้าชายนาซีร์
ระวังตัวให้ดี
เจ้าชายนาซีร์
/หันไปสั่งความกับเหล่าทหารอีกครั้ง
เจ้าชายนาซีร์เดินไปทางกำแพงวังแล้วใช้มือตบเบาๆไปยังหินที่ต้องการ เผยให้เห็นช่องทางลับเข้าไปในกำแพงวัง ทั้งหมดชักแถวเดินเข้าไปด้านในพร้อมกับความฮึกเหิมที่จะกำจัดพวกกบฏให้ราบคาบ
ที่ห้องจัดงานในพระราชวัง...
ทหารขององค์กาดาล
ฝ่าบาทๆ แย่เเล้ว เกิดเรื่องใหญ่เเล้วพ่ะย่ะค่ะ
ทหารขององค์กาดาล
/วิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาในห้องจัดเลี้ยง
องค์กาดาล(เสด็จอา)
มีเรื่องอะไรกัน อย่ามาทำให้เราต้องอารมณ์เสียในวันดีๆเช่นนี้
องค์กาดาลนั่งจิบเครื่องดื่มอยู่บนบัลลังก์ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นของพระเชษฐา ชี้คฮัดซัมกษัตริย์แห่งคาฮาล
แต่ตอนนี้ มันเป็นของพระองค์แล้ว องค์การคิดอย่างมีความสุข พลางลูบไล้ที่ท้าวแขนของบัลลังก์ที่ทำมาจากทองคำ
ทหารขององค์กาดาล
กระหม่อมมีเรื่องจะกราบทูล ตอนนี้นายพลฟาฮัดไปทูลเชิญเสด็จองค์รัชทายาทนาซีร์มาจากอเมริกา
ทหารขององค์กาดาล
เพิ่งมาถึงเมื่อวานนี้เองพ่ะย่ะค่ะ
องค์กาดาล(เสด็จอา)
แกไปกับข้า!!
องค์กาดาล(เสด็จอา)
/เดินมุ่งหน้าไปสู่ห้องที่มีการป้องกันหนาเเน่นที่สุด
ประตูเปิดออกพร้อมกับเหล่าทหารและ
องค์กาดาล
ท่านชี้ค ฮัดซัม(พ่อพระเอก)
เราไม่คิดว่าจะได้ต้อนรับเจ้าดึกดื่นเช่นนี้กาดาล
องค์กาดาล(เสด็จอา)
ท่านพี่คงสบายดี กระหม่อมมีเรื่องจะมาทูลให้ทรงทราบ ไอ้นายพลฟาฮัดตัวดีนั่น..ถึงขนาดแล่นไปฟ้องนาซีร์ถึงอเมริกา
องค์กาดาล(เสด็จอา)
แล้วนาซีร์หลานรักของกระหม่อม ก็เดินทางมาถึงคาฮาลเรียบร้อยเเล้วท่านพี่
ท่านชี้ค ฮัดซัม(พ่อพระเอก)
!!!/ตกใจ
ท่านชี้ค ฮัดซัม(พ่อพระเอก)
ข้าไม่อยากให้ลูกข้าต้องมาสู้กับอาของตนเช่นนี้
ท่านชี้ค ฮัดซัม(พ่อพระเอก)
เจ้ายอมแพ้เสียเถอะ
ท่านชี้ค ฮัดซัม(พ่อพระเอก)
เจ้าก็รู้นิสัยหลานเจ้าดี
องค์กาดาล(เสด็จอา)
ถ้าข้ามีท่านเป็นตัวประกันเช่นนี้
องค์กาดาล(เสด็จอา)
นาซีร์คงไม่ใจกล้าถึงขนาดบุกเข้ามาหรอก/หัวเราะ
เพียงไม่นาน เสียงระเบิดก็ดังขึ้น
องค์กาดาล(เสด็จอา)
นี่มันเกิดอะไรขึ้น!!
องค์กาดาลตะโกนขึ้นอย่างเดือดดาลพร้อมทั้งลากองค์ชี้คออกมาเพื่อพาออกไปพร้อมกัน
เจ้าชายนาซีร์
ดูท่านรีบร้อนนะท่านอา..จะไม่ทักทายหลานคนนี้หน่อยหรือ
ร่างสูงที่เดินออกมาทำให้องค์กาดาลมีสีหน้าเปลี่ยนไป
องค์กาดาล(เสด็จอา)
!!!/ตกใจ
องค์กาดาล(เสด็จอา)
นาซีร์!
เจ้าชายนาซีร์
ข้าเองท่านอา ข้ามารับพระบิดา
เจ้าชายนาซีร์
ท่านจะขัดข้องหรือไม่
เหล่าทหารที่เดินออกมาจากเงามืดพร้อมทั้งอาวุธกำลังล้อมรอบเหล่ากบฏอยู่
องค์กาดาล(เสด็จอา)
ดูถ้าเจ้าจะทำหน้าที่องค์รัชทายาทได้ดีไม่ใช่น้อยหลานข้า
เจ้าชายนาซีร์
ท่านอาก็ชมเกินไป
เจ้าชายนาซีร์
เจ้าพวกกบฏที่อยู่ในห้องจัดเลี้ยง
เจ้าชายนาซีร์
ข้าดูแลให้มันอยู่ในที่ที่มันควรจะอยู่ไปเรียบร้อยแล้ว
เจ้าชายนาซีร์
ท่านก็ควรจะส่งพระบิดาคือมาให้ข้าได้แล้ว/😈
องค์กาดาล(เสด็จอา)
เจ้าคงลืมไปแล้วกระมัง ว่าข้าไม่ได้มีแค่บิดาเจ้าอย่างเดียว แต่ข้ามีนี่!
องค์กาดาล(เสด็จอา)
/ชูของบางอย่างขึ้นให้เจ้าชายนาซีร์เห็น
เจ้าชายนาซีร์
มะ..มงกุฎแห่งคาฮาล
เจ้าชายนาซีร์
ท่านนำมันออกมาทำไม ท่านอา
เจ้าชายนาซีร์
หรือว่าท่านจะทำตามที่ท่านพูดจริงๆ
เจ้าชายนาซีร์
ว่าข้าจะไม่มีวันยอมให้มันเกิดขึ้นเด็ดขาด!!!
ท่านชี้ค ฮัดซัม(พ่อพระเอก)
/มองสองอาหลานที่กำลังเถียงกันอยู่
ท่านชี้ค ฮัดซัม(พ่อพระเอก)
/สะบัดจนหลุดออกมาได้
เสียงปืนดังขึ้นติดๆกันสองนัดตามด้วยเสียงตะโกนที่ดังลั่นของนาซีร์
เจ้าชายนาซีร์
/วิ่งไปหาพระบิดาที่นอนจมกองเลือดอยู่ที่พื้น
ท่านชี้ค ฮัดซัม(พ่อพระเอก)
นาซีร์..ลูกรัก
ท่านชี้ค ฮัดซัม(พ่อพระเอก)
พ่อผิดเองที่../กระอักเลือด
ท่านชี้ค ฮัดซัม(พ่อพระเอก)
ไม่ได้ดูเเลเจ้าให้ดีกว่านี้...
ท่ามกลางการสู้รบของเหล่ากบฎและทหารเบดูอิน..
เจ้าชายนาซีร์
อย่าตรัสเช่นนั้น
เจ้าชายนาซีร์
อดทนอีกสักนิด
เจ้าชายนาซีร์
ข้าจะพาท่านไปหาหมอนะ
ท่านชี้ค ฮัดซัม(พ่อพระเอก)
ไม่มีประโยชน์หรอก/ส่ายหน้าเบาๆ
ท่านชี้ค ฮัดซัม(พ่อพระเอก)
ต่อจากนี้พระเป็นเจ้าจะดูเเลพ่อเอง..
ท่านชี้ค ฮัดซัม(พ่อพระเอก)
เจ้าจงทำหน้าที่กษัตริย์ที่ดีต่อจากพ่อ
ท่านชี้ค ฮัดซัม(พ่อพระเอก)
รับปากกับพ่อสิ
ท่านชี้ค ฮัดซัม(พ่อพระเอก)
/ยิ้มบางๆ
ท่านชี้ค ฮัดซัม(พ่อพระเอก)
/ค่อยๆหลับตา+ลมหายใจหยุดนิ่ง
เจ้าชายนาซีร์
/กอดร่างไว้เเน่น
ทรงหนีมาได้จนถึงเฮลิคอปเตอร์แต่ทรงทำมงกุฎหล่นระหว่างขึ้นเครื่อง
องค์กาดาล(เสด็จอา)
/กำลังจะลงไปเก็บ
กาสิม
อย่าเลยพระองค์ ตอนนี้รีบหนีก่อนจะเป็นการดีกว่า
กาสิม
/ห้ามไว้+ดึงตัวองค์กาดาล
องค์กาดาล(เสด็จอา)
ปล่อยข้า! ข้าจะไปเก็บมงกุฎก่อน
ฮุดเซ็น
พระองค์ทรงรออยู่บนนี้เถิดพ่ะย่ะค่ะ
ฮุดเซ็น
กระหม่อมจะไปเก็บเอง
ฮุดเซ็น
/กระโดดลงจากเครื่องบิน
ฮุดเซ็น
/คลานไปจนเกือบถึงมงกุฎ
เจ้าชายนาซีร์
/ก้มลงเก็บมงกุฎก่อนที่ฮุดเซ็นจะมาเก็บ
กาสิม
เราต้องบินขึ้นแล้วพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท
กาสิม
พวกทหารเบดูอินตามมาแน่พ่ะย่ะค่ะ
ฮุดเซ็น
/คลานหลบออกมาจนเกือบพ้นกำแพงวัง
จู่ๆก็รู้สึกเจ็บแปล๊บๆที่หัวเข่า
เมื่อหยิบขึ้นมาดูก็พบว่า..
ฮุดเซ็น
นี่ข้ากำลังถือเพชรที่มีน้ำหนักมากที่สุดในคาฮาลหรือนี่
ฮุดเซ็น
/ฮุดเซ็นกล่าวอย่างคนละโมบพลางเก็บมันใส่กระเป๋าเเละหนีตายออกมา
จะเป็นความน่ารักตะมุตะมิของ..
ต้องพลัดพราก!
มนพร(อายุ 11 )
คุณพ่อขา...ดูพี่ชายสิคะ แกล้งน้องอีกแล้ว
ร่างบางวิ่งหนีพี่ชายมาซบตักบิดาที่กำลังอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่โต๊ะกินข้าว
ด้านหลังมีชายหนุ่มร่างสูงเดินตามมาติดๆในชุดเครื่องแบบทหารบกยศร้อยตรี
ปภพ(พี่ชายนางเอก)
เกินไปแล้วยัยพร
ปภพ(พี่ชายนางเอก)
พี่แค่ดึงหางเปียเราเบาๆเอง
ปภพ(พี่ชายนางเอก)
ไม่ได้ทำอะไรรุนแรงสักหน่อย
ร้อยตรีปภพ ชยาทิตย์ พูดขึ้นมาด้วยความหมั่นไส้น้องสาวที่วิ่งหน้าตั้งมาฟ้องบิดาที่กำลังอ่านหนังสือพิมพ์อยู่
รัฐมนตรีอำนาจ(พ่อนางเอก)
/หัวเราะ
รัฐมนตรีอำนาจ(พ่อนางเอก)
ฮะๆๆๆ เอาล่ะพี่น้องคู่นี้ เจอกันทีไรทะเลาะกันทุกที
รัฐมนตรีอำนาจ(พ่อนางเอก)
มีกันอยู่สองคนแท้ๆ ระวังเถอะเดี๋ยวคุณแม่ออกมาจากในครัวจะดูเอาทั้งคู่
ด.ญ.มนพร(มะ-นะ-พร)ชยาทิตย์ ลูกสาวคนสุดท้องของเขา ที่ห่างจากพี่ชายคนโตถึง 10 ปี
เป็นขวัญใจของบ้านหลังนี้พร้อมกับความรักที่ทุกคนมีให้ทำให้เธอเป็นคนร่าเริงแสนจะขี้สงสาร และมั่นอกมั่นใจในตนเอง
คุณรำไพผู้เป็นภรรยาเดินออกมาจากในครัวพร้อมกับเด็กรับใช้ที่ถือกับข้าวเดินตามมาติดๆ
คุณหญิงรำไพ(แม่นางเอก)
ทำอะไรจ๊ะ...สองคนพ่อลูก
คุณหญิงรำไพ(แม่นางเอก)
อ้าว! ตาภพ ป่านนี้แล้วยังไม่รีบไปรายงานตัวอีก
คุณหญิงรำไพ(แม่นางเอก)
เดี๋ยวก็สายกันพอดี ตอนนี้เราไม่ใช่เด็กๆแล้วนะ
มนพร(อายุ 11 )
นั่นสิคะคุณแม่
มนพร(อายุ 11 )
พี่ชายมัวแต่แกล้งหนูอยู่
มนพร(อายุ 11 )
ป่านนี้แล้วก็เลยไม่ยอมไปทำงานเสียที
เด็กหญิงวัย 11 ปี จีบปากจีบคอฟ้องผู้เป็นมารดา
หวังให้ผู้เป็นมารดาจัดการพี่ชายตัวแสบให้เธอ
คุณหญิงรำไพ(แม่นางเอก)
หนูพรเองก็เหมือนกัน ป่านนี้แล้วยังไม่รีบอีก
คุณหญิงรำไพ(แม่นางเอก)
เดี๋ยวก็ไปโรงเรียนสายหรอก
มนพร(อายุ 11 )
(แป่ว..โดนหางเลขเลยเรา)
กว่าคุณหญิงรำไพจะกวาดต้อนลูกชายและสามีออกจากบ้านได้
ก็เหมือนกับต้องออกสงครามขนาดย่อมเลยทีเดียว
คุณหญิงรำไพ(แม่นางเอก)
ทีนี้ก็เหลือเราแล้ว ยัยพร
มนพร(อายุ 11 )
ค่าา~ คุณแม่
มนพร(อายุ 11 )
/วิ่งไปหยิบกระเป๋า+วิ่งไปหา
คุณหญิงรำไพ(แม่นางเอก)
ป่ะ ไปโรงเรียนกัน
หลังจากนั้นไม่นาน ทั้งสองคนก็ขึ้นไปอยู่บนรถคันเล็ก
ซึ่งคุณหญิงรำไพทำหน้าที่ไปส่งมนพรที่โรงเรียน
หลังจากขับรถออกจากบ้าน...
มนพร(อายุ 11 )
พรเข้าโรงเรียนก่อนนะคะคุณแม่
คุณหญิงรำไพ(แม่นางเอก)
จ้าๆ ตั้งใจเรียนนะลูก
คุณหญิงรำไพ(แม่นางเอก)
เดี๋ยวตอนเย็นแม่มารับนะ
หลังจากที่คุณหญิงส่งมนพรเข้าโรงเรียนเเล้วจึงขับรถกลับบ้าน
เอี๊ยด!! เสียงเบรกดังลั่นซอย
คุณหญิงรำไพ(แม่นางเอก)
/รีบลงจากรถ
คุณหญิงรำไพ(แม่นางเอก)
คุณยายเป็นอะไรรึปล่าวคะ
ตัวประกอบหญิง
แม่หนูมีลูกสาวรึปล่าว
คุณหญิงรำไพ(แม่นางเอก)
เอ่อ..มีค่ะมี
ตัวประกอบหญิง
ดูเเลเค้าให้ดีนะ
ตัวประกอบหญิง
ลูกสาวแม่หนูอาจจะต้องจากไปไกลแสนไกล
ตัวประกอบหญิง
และอาจจะไม่ได้กลับมาอีก
คุณหญิงรำไพ(แม่นางเอก)
คุณยายหมายถึงอะไรคะ
คุณหญิงรำไพ(แม่นางเอก)
/แหงนหน้ามองฟ้า
คุณหญิงรำไพ(แม่นางเอก)
/ก้มลงมา
คุณหญิงรำไพ(แม่นางเอก)
อะ..อ่าว หายไปไหนเเล้ว ยายคะยาย
น่าแปลกเหลือเกิน เพิ่งเห็นเมื่อกี้ หายไปไหนแล้ว
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
