"แม่ค้าบ"เสียงปื่นดังทัวพี้นที่ร่วมกับเสียงร้องไห้ที่หวยหวนตอนเด็กผมที่คิดว่าโลกนี้ดูมีสีสันที่สวยงามแต่ดันกลับกันเพราะโลกไปนี้ดับมืดลง
เสียงวิ่ง..ตึกตักตึกตัก..ฮะ..ฮ้า..."แกจะหนีไปไหน"เสียงม้าวิ้งกับเสียงปืนที่ตังทั้วพื่นป่า(ผมต้องกลับไปช่วยแม่และพี่สาวไห้ได้)และดวงตาของผมก็ค่อยไปดับลง....."เห่อนี้ตื่นแล้วหรอ"ผมมองไปรอบไป"ที่นี้ที่ไหน"คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าก็จ๋อยไปพูดออกมาว่า"ที่นี้คืออาณาจักรของเล้าผูมีพลังวิเศษ"ผมทำหน้างง
"แล้วแม่กับพี่สาวผมละ""แม่กับพี่สาวงั้นหรอ"ผมพยักหน้า"ไม่รู้สิ"เขาตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่ประชดประชัน"นี่นาย"ผมเลียกเขาด้วยความไม่พอใจ"มีอะไร"เขาหันมามองด้วยสายตาที่เหี้ยมโหด"นะ..นายนะชื่อะไร"เขาถามผมก่อนที่ผมจะตอบ"ผมชื่อเครัสมิสะ"เขามองผมแล้วนั่งลง"ชื่อนายนะคุ้นจังเลยนะฮ้าาา"เขาหัวเราะเสียงดัง..ผมที่สงสัยว่าทำไม"ทำไมชื่อผมแปลกอย่างงั้นหรอ"เขาหยุดหัวเราะแล้วพูดว่า"ป่าวสะหน่อยแค่ชื่อนายนะเจ้าชายเขาตามหานายอยู่นะเครัสมิสะ"เขามองผมแล้วเดินจากไป..ผมค่อยๆลกขึ้นแล้วเดินตามทางที่มีอยู่..มีคนมากมายมองมาที่ผมแล้วชุบชิบอะไรกันอย่างกับผมทำอะผิดไป..พอผมเดินมาถึงหน้าอาณาจักรก็ม่ทหารหรายๆนายยื่นอยู่ผมค่อยๆเดินมองอยู่ข้างนอกจนเดินไปชนกับอะไรบ้างอย่าง"โอ้ยย!!"แล้วผมก็ลมลงไปนั่ง
ผมค่อยๆเงียยหน้ามองเขา...ผู้ชายคนที่ยื่นอยู่ตรงหน้า..แต่งตัวเติมไปด้วเครื่องเพรชและมีคนรับใช้เดินตามหลังกันเติมไปหมด"เป็อะไรหรือป่าว"เขายืดมือมาที่ผม..ผมปักมือเขาทิ้งแล้ววิ่งหนีไป..ตึกตักๆ....
พอวิ่งหนีตากจุดนั้นก็มีทหารหลายนายตามหาตัวผม..ผมทั้งกลัวและเดียวดาย
ผมหลบหน้าทุกคนและใส่ผ้าปิดหน้าเอาไหว้..ผมเดินไปได้สักพักก็มีทหารเดินมาถามผมว่า"นี่นายรู้จักคนใตรูปไหม"เขายื้นไห้ผมดูแล้วผมก็ตอบเขาไปว่า"ผมไม่รู้จัก"แล้วผมก็เดินหนีไป..แล้วก็มีทหารนายหนึ่งเดินมาเปิดผ้าปิดหน้าของผมออก"นี่นายควรไปหาเจ้าชายนะ"ผมตกใจแล้วมองขึ้น..ผู้ชายตรงหน้าคือคนนที่ผมเจอมาก่อนหน้านี้"ผมไม่ไป"..."แต่นายต้องไปนะเครัวมิสะ"ทหารทุกนายเดินมาหาผมแล้วพาตัวผมไป
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
