สวัสดีทุกท่านด้วยนะอันนี้เรื่องใหม่เค้าเองพิมพ์ผิดส่วนไหนติได้นะเอาล่ะเริ่มกันเลย

เริ่มเรื่อง

สวัสดีครับผมชื่อกล้าอายุประมาณ​22จะ23ตอนผมอายุ16ผมแข็งแรงมากแต่ตอนนี้ผมเป็นอัมพาตครึ่งซีกจึงทำให้ผมไม่ค่อยสามมารถทำอะไรได้แต่ตอนผมอายุ16ผมสามรถทำทุกอย่างได้ผมถนัดการเล่นเกมคอสเพลย์​หรืออะไรหลายๆอย่างที่เกี่ยวกับสตรีมแต่ตอนนี้ผมเลิกทำแล้วเพราะคุณ​หมอบอกว่าหากผมยังจ้องคอมอีกกระจกตาจะแตก ตัดมาตอนนี้ผมได้นอนเล่นอยู่ที่บ้านอ่านมังงะไปด้วยแต่ถึงยังงั้นก็มีเรื่องไม่คาดฝัน​เกิดขึ้นอยู่ๆผมก็เริ่มหายใจไม่ออกซึ่งมันทำให้ผมนั้นเริ่มตาผลากมัวจนตอนนี้เริ่มที่อยากจะหลับ หลังจากที่ผมหลับไปผมก็ได้ตื่นขึ้นมาที่ไหนก็ไม่รู้สักพักผมก็ค่อยๆลืมตาขึ้น

แล้วเห็นว่าห้องๆนี้ไม่ใช่ห้องของผมจนทำให้ผมนั้นตอนนี้งงมาก แต่ที่น่าตกใจมากกว่านี้ก็คือผมหายจากอาการ​อัมพาตแล้ว หลังจากนั้นผมก็ค่อยๆลุกขึ้นไปส่องกระจกจนทำให้ผมได้เห็นหน้าตัวเอง

(ขออนุญาต​เจ้าของภาพด้วยนะ)

ในใจผมตอนนี้ไม่รู้จะตกใจอะไรก่อนดีที่ร่างนี่ไม่ใช่ร่างของผมและอีกอย่างร่างนี้เป็นผู้ชายที่น่ารักมาก!! หลังจากผ่านไป5นาทีก็มีคนมาเคาะประตูห้องผมจึงเดินไปเปิดประตูซึ่งคนที่ผมเห็นนั้นเค้าไม่คิดที่จะมองหน้าผมเลย เค้าถืออาหารมาและพูดกับผมว่า

"ดิฉันขอโทษ​ที่นำอาหารมาให้ช้านะค่ะ"น้ำเสียงของเค้าตอนนี้สั่นมากๆเหมือนกลัวอะไรบ้างอย่าง

"ม่ะไม่เป็นครับ"ผมได้กล่าว อยู่ๆคนๆนั้นก็ตกใจ

"นี้อาหารค่ะ"เค้าได้นำข้าวต้มและนมมาให้ผม

ตอนนั้นผมเลยตัดสินใจว่าจะถามเค้าไปตรงๆว่าที่นี้ปีอะไรที่นี้ที่ไหนแต่อยู่ๆก็มีเสียงบ้างอย่างดังขึ้น

"สวัสดีครับคุณ​กล้า"

ตอนนั้นผมตกใจมากทำไรไม่ถูกผมจึงถามไปว่า...

"คุณ​คือใคร?"ผมได้กล่าวถามไปในใจ

"ผมคือระบบครับ"

"แล้วตอนนี้ผมคือใครอยู่ที่ไหนอย่างไร"

ผมได้กล่าว

"ตอนนี้คุณ​ชื่อต้นข้าวอายุ17ปีอยู่ที่คฤหาสน์​ของตนเองคุณได้ตายเพราะสาเหตุบ้างอย่างแต่เพียงวิญญาณ​ของคุณยังอยู่จึงทำให้ผมต้องย้ายวิญญาณ​คุณ​มาในยังร่างนี้ซึ่งร่างนี้วิญญาณ​ของเค้านั้นตายไปแล้ว"

"งั้นแสดงว่าตอนนี้ผมตายไปแล้ว!!"

ผมได้กล่าว

"ใช่ครับแต่วิญญา​ณของคุณยังอยู่จึงมีชีวิตรอดมาอยู่ในร่างใหม่"

"แต่ผมยังไม่รู้จักที่นี้เลยนะครับ"

ผมได้กล่าว

"ไม่ต้องห่วงครับผมจะสอนให้คุณ​เอง"

จบตอนที่1

เรามารอเรียนรู้กันpหน้านะทุกคนบุยๆ

สวัสดีทุกคนในp2ด้วยนะ;^;;;

เนื้อเรื่องในวันนี้ก็เป็นแบบแนว...... รออ่านเอาเองนะ

เรื่มเรื่อง

ตอนนี้ระบบของผมกำลังจะแนะนำโลกใบนี้ให้กับผมและทุกคนไปพร้อมๆกัน

"นายเล่ามาเลย"

ผมได้พูดกับระบบในใจ

"ที่นี้เป็นโลกในอนาคตเค้าจะตั้งชื่อโลกว่าดวงดาวซึ่งที่คุณอยู่ในตอนนี้ชื่อดวงดาวว่าดวงดาวแห่งเซเมอร์ เซย่อมาจากเซเลปที่มีกลุ่มดาราศิลปิน​หรือคนดังอยู่ ส่วนเมอร์ย่อมาจากสตรีมเมอร์เพราะบนดวงดาวนี้มีเพียงแต่สตรีมเมอร์และดาราอยู่ ดวงดาวนี้ต้องเป็นคนที่ดังจริงรวยจริง แต่ตอนนี้คุณ​กำลังจะได้ย้ายไปอยู่ดาวอื่นเพราะยอดวิวน้อยลงไปตั้งแต่5ปีที่แล้ว"

"อ่อ"

ผมได้พูดกับระบบในใจ

"ที่นี้มีเงินตราเหมือนสมัยก่อนแต่ต่างออกไป100พอยต์สามารถแลกเป็นเงิน1,000บาทได้

1,000พอยต์​แลกเป็น10,000บาท"

"เอาง่ายๆคือเพิ่มทีล่ะหน่วยจาก

100เป็น1,000

1,000เป็น10,000

10,000เป็น100,000

แล้วพอยต์​คือหน่อยบาท"

ผมได้พูดกับระบบในใจ

"ใช่ครับ"

"โลกนี้ก็อยู่ง่ายดิ"

ผมได้พูดกับระบบในใจ

"ไม่ง่ายขนานนั้นครับคนดังส่วนใหญ่​มักถูกคลุมถุงชน"

ตอนนั้นผมเหวอไปเลยล่ะ

"อีกกี่เดือนหรอผมถึงจะได้ย้ายไปดาวอื่น"

ผมได้พูดกับระบบในใจ

" 3 "

"3เดือน🤔"

ผมได้พูดกับระบบในใจ

"3วัน😊"

ตอนนั้นผมเงียบไปเลย..... ผมจึงถามกับระบบไปอีกว่า

"ร่างนี้มีคนรู้จักมั้ย?"

ผมได้พูดกับระบบในใจ

"มีครับ เค้าเป็นพี่ชายของคุณอยู่ดาวนี้ครับถึงเค้าจะรวยแต่เค้าไม่คิดถึงคุณ​และไม่เจอคุณมา5ปีแล้วครับ"

ผมนี้เหวออีกสิไม่คิดว่าพี่ชายจะเ-ี้ย!!ขนานนี้ หลังจากที่ผมคุยกับระบบเสร็จ​ผมก็หาโทรศัพท์​ข้างๆตัวเอง

"นี้ไงเจอแล้วโทรศัพท์​"

ตอนนี้ผมนั่งหาแอปไลฟ์สตรีมอยู่เพื่อนดูว่าตัวเองมีผู้ติดตามเท่าไรเพราะแต่ก่อนตัวเองเคยทำแล้วมีผู้ติดตามอยู่ที่"37M."ในใจผมตอนนี้หลังจากเปิดดูช่องตัวเองมีผู้ติดตามแค่10.6Kนี้ก็เยอะแล้วไม่ใช่หรอว่ะคำถามของผมในใจก่อนที่จะถามระบบอีกรอบ

"ระบบ"

ผมได้พูดกับระบบในใจ

"ว่าไงครับ"

"ผู้ติดตามก็เยอะดิ!!"

ผมได้พูดกับระบบในใจ

"มันจำเป็นต้องมีผู้ติดตาม1.0Mครับ"

"แล้วผมจะทำอะไรได้บ้างเนี้ย!!"

ผมได้พูดกับระบบในใจ

"แต่ก่อนคุณใส่หน้ากากในการสตรีมครับไลฟ์รอบนี้ลองเปิดหน้าแล้วไลฟ์ดูสิครับ"

"ความคิดดีเหมือนกัน"

ผมได้พูดกับระบบในใจ

พอก่อนนะทุกคนเดี๋ยวกับมาอัพให้ใหม่บายๆๆ

"ระบบมีชื่อมั้ย"

ผมได้พูดกับระบบในใจ

"ไม่มีหรอกครับ"

"งั้นผมตั้งให้ได้มั้ย"

ผมได้พูดกับระบบในใจ

"ได้ครับ"

"งั้นเอาเป็นลีโอมั้ย? "

ผมได้พูดกับระบบในใจ

"ได้ครับ"

หลังจากนั้นผมก็เริ่มเรียนรู้เกี่ยวกับที่นี้ไปเรื่อยๆจนผมได้ย้ายออกจากดวงดาวที่ผมอยู่ผมได้ย้ายไปดวงดาวเมรินทร์​น่าจะเป็นดวงดาวสตรีมเมอร์ตกอับมั้ง?

"ที่นี้บ้านใหม่ผมจริงๆใช่มั้ยเนี้ย"

ผมได้พูดกับระบบในใจ

"ใช่แล้วครับ"

หลังจากนั้นผมก็เดินเข้าไปในบ้านใหม่ของตัวเองและเริ่มถามเกี่ยวกับสถานที่ท่องเที่ยว​ของดาวดวงนี้

"ห้างห่างจากที่เราอาศัย​อยู่กี่กิโลหรอ?"

ผมได้พูดกับระบบในใจ

"ก็ถ้าเดินไปก็ไม่ไกลหรอกครับประมาณ​3กิโลเมตรได้เพราะเราอยู่ในตัวเมือง"

"งั้นเราไปกันเหอะ"

ผมได้พูดกับระบบในใจ

"จะไปทำมั้ยหรอครับ"

"ไปซื้อกล้อง"

ผมได้พูดกับระบบในใจ

"มีเงินเพียงพอแล้วหรอครับ"

"10000พอยต์​ที่เหลือตีเป็น100000บาท"

ผมได้พูดกับระบบในใจ

"กล้องราคา50,000บาทนะครับถ้าคุณ​ซื้อกล้องจะเหลือกินเพียงแค่50,000

บาทนะครั​บ"

"มันคือการเสี่ยงไง"

ผมได้พูดกับระบบในใจ

"แต่ว่า......... "

"เป็นไงเป็นกัน ไปกัน"

ผมได้พูดกับระบบในใจ

...ห้าง...

"สวัสดีครับ"

ผมพูดกับพนักงาน

"สวัสดีครับรับกล้องรุ่นไหนดีครับ"

"ผมอยากได้กล้องที่สามารถสตรีมเกมได้ครับ"

ผมพูดกับพนักงาน

"ราคา100,000บาทครับสามารถผ่อนจ่ายเดือนล่ะ10,000บาทได้ครับ😊"

"............ ไหนบอก50,000ไง"

ผมได้พูดกับระบบในใจ

"ผมนึกว่ากล้องถ่ายภาพ"

"งั้นผมซื้อครับ"

ผมพูดกับพนักงาน

"ผ่อนหรื-"

"ผ่อนครับ"

ผมพูดกับพนักงาน

"โอเคครับ งั้นเชิญ​ตามมาเลยครับ"

...หลังจากผ่านไป24นาที...

"ขอบคุณ​ที่มาใช้บริการ​นะครับ"

"ครับ"

ผมพูดกับพนักงาน

หลังจากนั้นผมก็ไปหาซื้อของกินต่อเพราะที่บ้านผมนั้นมีคอมอยู่แล้วแถมรุ่นใหม่อีกด้วยถามว่าเอามาจากไหนก็.... ผมไปช่วยคนออกแบบคอมมาก็เลยได้คอมมาฟรี1เครื่องแถมรุ่นล่าสุดที่ราคา350,000

หลังจากที่ผมซื้อของเสร็จ​ผมก็ได้กลับมาบ้านแล้วลองดูว่าช่วงนี้มีเกมอะไรฮิตบ้างหลังจากที่ผมดูมันก็เป็นเกมประมา​ณแบบว่า ตีป้อม ผมก็เลยทำการตัดสินใจโหบดมาเล่นพร้อมลองเล่น1ตาหลังจากนั้นผ่านไป12นาทีผมก็เล่นเสร็จ​แล้วทำการจะเปิดไลฟ์สตรีม.....

ต่อตอนถัดไปนะทุกคนไปแล้วนะบายๆๆ