“กรี๊ดดด พอมองใกล้ๆแล้วราวกับนางฟ้าตัวน้อยเลย”

“อ้ายยย น่ารักเกินไปแล้ว”

“อ๊า เมื่อกี้คุณหนูมองมาทางฉันด้วยล่ะ”

""น่ารักจัง""

เสียงกระซิบของเหล่าเมดมากมายดังขึ้นรอบๆเตียงของเด็กทารกคนหนึ่ง

ซึ่งเด็กคนนั้นก็เป็นถึงลูกสาวคนแรกของโจรสลัดหญิงหญิงชื่อดังในยุคนี้ ชาร์ลอตต์หลินหลิน โดยลูกสาวที่เกิดออกมาถูกตั้งชื่อว่า

ชาร์ลอตต์ เคียร่า

ซึ่งก็คือ เธอเอง

ว้าว ชื่ออย่างกับอยู่ในอนิเมะเลยน่าตื่นเต้นจังงงงง

บ้านแกสิ ไอ้เวรเอ้ย

ตื่นมาอีกทีก็เป็นเด็กทารกไปซะงั้น คิดว่าควรดีใจนักรึไง

ตัวเธอก็เป็นแค่ โอตาคุคนหนึ่งที่ดันตายโดยบังเอิญ แล้วก็มาเกิดใหม่ในโลกอนิเมะโดยบังเอิญ และจากนั้นก็เกิดเป็็นลูกของคนใหญ่คนโตโดย บังเอิญ

แหม๋ บังเอิญ เยอะจังแต่ช่างมันเถอะ

ใช่ใจไปก็ไม่ได้อะไร

เอาเป็นว่าได้มาเกิดใหม่แบบงงๆ นั่นแหละ

และคงไม่ต้องสงสัยเลยว่าก่อนหน้านี้เธอน่าจะตายไปแล้ว

แต่ในส่วนของสาเหตุการตายก็….อืม

 เอาไรดี ไหลตายมั้ย ฟังดูอุบาทว์ดี ชวนหัวร้อยดีด้วย

แต่เอาเถอะ ถึงจะสะดุดเท้าตัวเองตายหรือตกส้วมตายก็ตาม ความรู้สึกลึกๆในใจของเคียร่าก็บอกเธอว่าตัวเธอก่อนหน้านั้นได้ตายไปแล้ว

ในเมื่อตายไปแล้วก็ช่างมันเถอะ

ตอนนี้ควรมาโฟกัสที่ปัญหาใหญ่ในชีวิตประจำวันของเธอก่อนดีกว่า

เพราะตอนนี้มีปัญหาใหญ่

กำลังโบกมือรอเธออยู่

“คุณหนูเอาตุ๊กตามั้ยคะ”

“เอาเล่นของเล่นมั้ยคะ”

“จะเล่นกับฉันรึเปล่า”

""คุณหนูคะ!!!""

แน่นอนว่ายัยเมดพวกนี้ก็เป็นหนึ่งในนั้น ส่งเสียงหนวกหูกันตั้งแต่ตอนเธอเกิดยันตอนนี้

ก็พอรู้อยู่ว่าตัวเธอตอนนี้คงน่ารักราวกับนางฟ้ากลับชาติมาเกิดแต่การมาตะโกนข้างๆหูทุกวี่ทุกวันมันเป็นการรบกวนการพักผ่อนของเด็กนะรู้มั้ย

แล้วการเอาแต่จี้ถามและเฝ้าประกบฉันตลอด 24 ชั่วโมงนี่มันใช่หน้าที่พวกหรอวะคะ ไม่คิดจะผลัดเวณกันหน่อยเรอะ

"ไม่ค่ะ กรุณา(ใสหัวไป)กลับไปประจำที่ของพวกคุณเถอะค่ะ"เคียร่าที่อยู่ในวัยเพียงสามเดือนพูดขึ้น

พูด ใช่ พูด น่าแปลกใจใช่มั้ยล่ะ

ถ้าตามปกติเด็กแค่สามเดือนไม่น่าจะพูดคล่องขนาดนี้หรอกแต่ทำไงได้

ในโลกบ้านี่แม้แต่ร่างกายของเด็กทารกยังแข็งแรงขนาดยกคนทั้งคนมาเหวี่ยงเล่นได้(โอเด้ง)

เพราะงั้นสำหรับเคียร่าที่เกิดมาแค่สามเดือนก็พูดได้นี่เรียกได้ว่า ไม่ปกติ แต่ถ้าวัดกันกับระดับสัตว์ประหลาดแล้วถือว่า เบสิค จริงๆ

จะแตกต่างก็แค่ว่าตัวเคียร่า ดันฉลาดกว่าเด็กปกติเท่านั้นเอง

แต่ก็เป็นเรื่องปกติเพราะเธอไม่ใช่เด็กนี่หว่า

“รับทราบค่ะ”เหล่าเมดพูดด้วยสีหน้าเศร้าๆ

เมดเหล่านี้ ก็เป็นอีกหนึ่งปัญหาที่เธอกำลังเผชิญ

อาจเพราะเธอน่ารักเกินไป

แต่น่าเสียที่นั่นยังถือเป็นปัญหาเล็กน้อยเมื่อเทียบกับ

ตัวปัญหาใหญ่

ปัง!!

"เคียน~~~~"เสียงของหญิงสาวที่มีเสน่ห์ดังขึ้นด้วยความสุข

แต่เคียร่าที่ได้ยินกลับทำสีหน้าเบื่อหน่าย

"เคียน~แม่คิดถึงลูกจังเลย หลังจากออกไปก็เอาแต่คิดถึงลูกเลยนะ"สาวสวยผมชมพูที่อยู่ดีดีก็เข้ามาอุ้มเคียร่าไป

"ลูกก็คิดถึงแม่เหมือนกันเนอะ"เธอพูดด้วยรอยยิ้ม

"อ่า ค่ะ คิดถึงมากเลยค่ะ"เคียร่าตอบด้วยน้ำเสียงว่างเปล่า

ผู้หญิงผมชมพูที่ดูจะสมองมีแต่กล้ามคนนี้

คือแม่ของเธอ ในครั้งนี้

ชาร์ลอตต์ หลินหลิน

กัปตันกลุ่มโจรสลัดบิ๊กมัม ของเรื่องวันพีช

ปัญหาใหญ่ที่ดูจะแก้ไขไม่ได้ง่ายๆของเธอ

อา น่ารำคาญจัง

___________________________

"เคธี่ ช่วยไปเรียก สตรอยเซ่น มาให้หน่อยได้มั้ยคะ"เคียร่าพูดกับเมดประจำตัวของเธอด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน

"ทราบแล้วค่ะ"เคธี่ตอบรับ

เธอคือเมดที่เคียร่าเลือกมาจากใบสมัครนับไม่ถ้วน

แต่มองๆดูแล้วเจ้าตัวก็ดูจะเหมาะกับการเป็นทหารมากกว่าเมดด้วยซ้ำ

เพราะถึง เคธี่ จะเป็นชื่อที่ดูเป็นผู้หญิงจ๋า แต่เจ้าตัวจริงๆกลับ

เป็นสาวกล้ามล่ำกล้ามเป็นมัดๆ และมีส่วนสูงปาเข้าไป 4 เมตร สูงเกินมาตฐานนิดหน่อยและถือว่าสูงมากสำหรับผู้หญิง

เมื่อพบกับ เคธี่ ในรูปโปรไฟล์ เคียร่า ที่สนใจจึงเรียกเจ้าตัวมาเพื่อพบตัวจริง

พอเจอก็ถูกใจอีก เคธี่เลยผ่านฉลุยและกลายเป็นเมดประจำตัวของเคียร่าไปนับจากนั้น

เพราะยังเกณการเป็นเมดประจำตัวของเคียร่าก็ไม่มีอะไรมากนอกจากถูกใจเจ้าตัวเป็นพออยู่แล้ว

เป็นเมดของเธอก็ต้องเลือกตามความพอใจของเธอสิ

ถึงความถูกใจนั่นจะหมายถึง การเมินนิสัย รูปลักษณ์ ประวัติ หรือเชื้อชาติไปก็เถอะ

แต่นั่นไม่ใช่เรื่องที่เคียร่าจะสนใจ เพราะยังไงตัวเคธี่ ก็เชื่อฟังและใช้งานได้ดี ครอบครัวเจ้าตัวเองก็มีแค่ น้องชายที่ป่วยหนักเป็นโรคที่รักษาไม่ได้และมีค่าใช้จ่ายในการประคองอาการเป็นประจำ

เพราะงั้นเดือนจากการเป็นเมดของเคียร่าจึงจำเป็นสำหรับเธอที่ไม่มีรายได้อื่นอีก

ก็ดูดีพอได้

ถึงจะไม่ใช่ประวัติที่เหมาะจะนำ มาใช้งานแต่ก็พอใช้ได้

แค่เมดประจำตัวของเธอไม่จำเป็นต้องสมบูรณ์พร้อมขนาดนั้นหรอก

ก็อกๆ

“สตรอยเซน ขออนุญาตเข้าไปนะครับ”

สตรอยเซน มาพบเคียร่าตามที่เธอคิดไว้

อาจจะเป็นเพราะเจ้าตัวอยู่กับหลินหลิน มานานจึงชินกับการถูกเรียกตัวแบบนี้ ทำให้สตรอยเซนสามารถปรากฏตัวได้ทันทีที่ถูกเรียกมาไม่นาน

เปิดประเดิมก้าวแรกได้ดีพอตัว

แม้เคียร่าจะเป็นลูกสาวของตัว หลินหลิน แต่ท้ายที่สุดตัวเธอเองในสายตาของผู้อื่นเองนั้นเป็นเพียง ทารกที่มีอายุเพียงแค่ 3 เดือนถึงจะปฎิบัติต่อเธอเป็นอย่างดี แต่พวกเค้าไม่ได้ให้ความเคารพเธออย่างจริงใจ ถึงจะเชื่อฟังแต่ไม่ได้เชื่อฟังเหมือนลูกน้องแต่รับฟังและทำตามที่อย่างเหมาะสม

นั่นคือ ทัศนคติของพวกคนใช้และคนในกลุ่มโจรสลัดบิ๊กมัม ถ้าไม่ใช่เพราะว่าหลินหลิน ให้ความรักและความสนใจในตัวของเคียร่าถึงขนาดที่ถ้าว่างเมื่อไหร่ก็จะมาหา แม้เธอจะเป็นลูกของหลินหลินพวกลูกสมุนเหล่านั้นก็คงไม่สนใจตัวเธอเลยด้วยซ้ำ

สมเป็นทัศนคติของโจรสลัด

แม้พวกสาวใช้ส่วนใหญ่จะเป็นคนธรรมดาแต่คนธรรมดานี่แหละ คือพวกที่สนใจในอิทธิพลต่าง ๆอย่างแท้จริง

และเพราะการนั้นเพื่อที่จะสามารถอยู่ในกลุ่มโจรสลัดกลุ่มนี้ได้อย่างสงบสิ่งที่จำเป็นสำหรับเคียร่าในตอนนี้ก็คืออิทธิพล

อิทธิพลที่จะทำให้ผู้คนในกลุ่มโจรสลัดทำตามเธออย่างรวดเร็ว

และเพื่อการจะเพิ่มอิทธิพลของเธอสตอยเซนเองก็จำเป็นมากๆ

เนื่องจากผู้คนในกลุ่มโจรสลัดบิ๊กมัมนี้ถูกควบคุมและจัดการโดยสตอยเซน อิทธิพลของ สตอยเซน จึงเกือบจะเท่ากับตัวหลินหลิน ที่เป็นกัปตันด้วยซ้ำ

แม้สาเหตุหนึ่งจะมาจากการที่ตัวหลินหลิน มีนิสัยเป็ฯเด็กและควบคุมคนของตัวเองไม่ได้ก็ตาม

แต่ก็เปลี่ยนความจริงที่ว่าอิทธิพลของสตรอยเซนเกือบเทียบเท่าบิ๊กมัมไม่ได้จริงๆ

แผนง่ายๆที่จะเก็บอิทธิพลมาจากสตรอยเซนซักนิดหน่อยของเคียร่า เป็นอย่างแรกก็เป็นแค่การ เรียกเจ้าตัวมา

ใช่คุณอ่านไม่หรอก

เรียกเจ้าตัว ดูง่ายใช่มั้ยล่ะ ท่าน

แต่สำหรับคนของกลุ่มโจรสลัดบิ๊กมัมไม่ใช่การเรียกตัวเฉยๆนี่สิ

อย่างที่บอกไปข้างต้นว่าตัวสตรอยเซน เป็นใหญ่รองแค่จากคุณแม่ของเธอ เท่านั้น

การที่เค้ามาหาเคียร่าเพราะถูกเธอเรียกพึ่งเพราะถูกเรียกมาจึงเป็นเหมือนการบอกผู้คนทางอ้อมว่า เคียร่า เองก็ไม่ได้เล่นง่ายขนาดนั้น

แต่……

มันอ้อมจนแม้แต่เคียร่าเองยังเหนื่อยใจ น่ารำคาญเกินไปแล้วเฟ้ย!

เธอเองก็ตกต่ำไปแล้ว

แค่จะอยู่อย่างสงบเธอถึงกับต้องเล่นลูกไม้เล็กๆน้อยๆแบบนี้แล้วหรอเนี่ย น่าขำดีจริงๆ

เจ้าตัวสตอยเซนเองก็ดูจะไม่รู้เรื่องนี้เลยสักนิดแฮะ ถึงจะเป็นพวกเจ้าเล่ห์และทะเยอทะยานแต่ก็ไม่ใช่ที่คิดอะไรซับซ้อนสินะ

แต่ถึงจะรู้ตัวยังไงเคียร่าก็ไม่สนใจอยู่แล้วล่ะ

เธอยังมีแผนสำรองเพื่อลดอิทธิพลของเจ้าตัวทีละนิดอยู่ดี

เพราะยังไงไม่ว่าจะช้าหรือเร็ว ซักวันเคียร่าจะต้องกำจัดตัวเค้าออกไปอย่างแน่นอน

สตอยเซ่นที่พึ่งเข้ามาในห้องอยู่ๆก็รู้สึกหนาวสั่นอย่างกะทันหัน

แปลกจังที่อยู่ตรงหน้าเค้าก็มีแค่เด็กน้อยคนนึงเองไม่ใช่หรอหรือว่าเค้าจะไม่สบายนะ

_________________________________________

“สวัสดีค่ะ สตรอยเซนซัง ขอโทษที่รบกวนคุณนะคะ”เคียร่ายิ้มหวานราวกับน้ำตาลให้ความรู้สึกราวกับนางฟ้าตัวน้อยแสนบอบบางที่ชวนให้คนที่พบเห็นปกป้อง

แม้จะน่าตกใจแต่ส่วนหนึ่งที่เคียร่าชอบในการเกิดใหม่ครั้งนี้ที่สุดจริงๆแล้วก็คงจะเป็นหน้าตาของเธอที่ได้รับสืบทอดมาาแต่ข้อดีของ หลินหลินนี่แหละ พอส่องกระจกเห็นนางฟ้าตัวน้อยขึ้นมาใครๆก็รู็สึกมีไฟนี่เนอะ

“แหม๋ๆ คุณหนูเคียร่าไม่ต้องเกรงใจแบบนั้นก็ได้ยังไงพวกเราก็เป็นคนกันเองนี่เนอะ”สตรอยเซนพูดถึงกระนั้นก็ไม่ได้ให้ตัวเคียร่าเปลี่ยนคำเรียกที่สุภาพของเธอสำหรับเค้าเคียร่าที่เด็กกว่ายังไงก็ต้องเคารพในตัวเค้าที่โตกว่าอยู่แล้ว

เพราะในสายตาของสตรอยเซนเคียร่าก็ไม่ต่างจากเด็กที่ยังไม่อย่านมจะเอาอะไรมาเทียบเค้าได้

ทำเอาเคียร่าที่เก่งในการดูสีหน้าและอารมณ์คนอดกะพริบตาหน่อยๆไม่ได้

เธอยับยั้งความอยากจะกรอกตาของตัวเองเอาไว้เมื่อเห็นความในใจภายใต้ใบหน้าที่ดูขึงขังของสตรอยเซน

ในใจอีกฝ่ายคงกำลังดูถูกเธอ ว่าเป็นเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมอยู่ แหงๆเลย

แต่ก็สมควรที่จะดูถูก ในสายตาเค้าเธอก็แค่เด็กที่เกิดมาฉลาดหน่อยๆเท่านั้นถึงจะดูรู้ดียังไงก็ยังก็ยังเป็นแค่เด็ก

แถมในโลกนี้ที่มีกล้ามขับเลื่อนอยู่แค่ความฉลาดเฉยๆมันเปลี่ยนอะไรไม่ได้ ถ้าเจอกับความแข็งแกร่งที่มากเกินไปยังไงความฉลาดนั่นก็เป็นหมันอยู่ดี

เป็นโลกที่คนฉลาดที่ไม่มีแรงอย่างเคียร่าอยู่ยากจริงๆ

“ว่าแต่คุณหนูมีอะไรจะพูดกับฉันรึเปล่า ถึงได้เรียกตัวของฉันมาแบบนี้”

“ค่ะ ก็มีนิดหน่อยน่ะค่ะ”เคียร่าพูดพร้อมทำสีหน้ากังวล

“หืม มีอะไรให้เธอกังวลงั้นหรอ”สตรอยเซนสงใส

“ค่ะ พอดีว่าได้ยินมาจากคุณแม่ตอนงานเลี้ยงน้ำชาว่าจะเดินทางไกลน่ะค่ะ แต่ก็นั่นแหละนะคะ เพราะว่าเป็นคุณแม่ก็ไม่ได้เรื่องอะไรเลยเพราะงั้นเลยมาถามคุณน่ะค่ะ”เคียร่าทำทางกังวลและลำบากใจที่มาพูดเรื่องนี้กับสตอยเซน

เพิ่มความรู็สึกลวงตาว่าเธอมีบุคลิกที่อ่อนแอและเป็นพวกไม่มั่นใจในตัวเองแม้จะเป็นอัจฉริยะที่ฉลาดมากก็ตาม

ช่วยทำให้สตอยเซนมีความรูก็สึกเหนือกว่าและลดการป้องกันต่อเคียร่าให้ได้มากที่สุด แม้การป้องกันต่อเคียร่าในฐานะเด็กตอนนี้ของเค้าจะอ่อนแออยู่แล้วแต่ เธอต้องการให้มันอ่อนแอมากยิ่งขึ้นกว่านี้อีก

“โอ่ยย๊ะ เรื่องนั้นเองเรอะ เรื่องแค่นี้จะเรียกฉันมาทำไมเนี่ยถามกับคนอื่นก็ได้แล้วไม่ใช่รึไง คุณหนู” สตอยเซนพุดด้วยน้ำเสียงรำคายเริ่มหงุดหงิดที่ถูกเรียกเพราะเรื่องเล็กน้อย

‘มีลิมิตความโกรธสิ้นสุดอยู่ประมาณเท่านี้สินะ ถ้างั้นคงต้องพอเท่านี้สินะ’เคียร่าคิด เพื่อที่จะรู็ลิมิตความโกรธของเจ้าตัวเธออุส่าเพิ่มคำว่า “นะคะ น่ะค่ะ” ไว้เป็นพิเศษซะเยอะเพื่อกระตุ้นอารมณ์เจ้าตัว เนื่องจากคำสุภาพประเภทนี้แม้จะให้ความรู้สึกสุภาพแต่ถ้าใช้มากไปหน่อยๆมันจะก่อให้เกิดความรู้สึกหงุดหงิดแทน

“ร…เรื่องนั้นก็ใช่อยู่หรอกนะคะ แต่ว่าเพราะคุณสตอยเซนเป็นคนที่รู้เรื่องของกลุ่มเรามากที่สุดเพราะงั้นก็เลยอดถามไม่ได้ ขอโทษนะคะ”เคียร่าพูดอย่างสำนึกผิด

“อ่า….ถ้าเป็นเรื่องนั้นก็ไม่เป็นไรหรอก ถ้าในเมื่อคุณหนูอุส่าถามฉันก็จะตอบให้ก็ได้ไม่ใช่เรื่องใหญ่อยู่”สตอยเซฯพูดด้วยความรู้สึกซ้ำซ้อน ตอนนี้เค้ามีความรู้สึกหงุดหงิดหน่อยๆและในขณะเดียวก็มีความสุขที่ถูกเคียร่าชมอย่างตรงไปตรงมา

“ก็มันเองก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับสมบัติล้ำค่าของโจรสลัดที่มีชื่อเสียงเมื่อน่ะสิ ได้ข่าวมาซ่อนอยู่ในเกาะแห่งนึงที่โลกใหม่ซึ่งไม่ปรากฏในแผนที่แต่จะปรากฏออกมาทุกๆสองปีต่อครั้งและจะปรากฏออกมาแค่หนึ่งเดือนเค้าว่ามาแบบนั้นน่ะนะ”

“ว่ามาแบบนั้นหรอคะ?”

“อ่าฉันก็ไม่รู้ข้อมูลอะไรมากไปกว่าเจ้าพวกลูกกระจ็อกหรอกนะ ข้อมูลที่ได้มาส่วนใหญ่เป็นข่าวลือแต่จากข้อมูลที่ตรวจสอบมาเกาะนั้นมีอยู่จริงแล้วสมบัติเองก็มีอยู่จริง แต่ที่ตรวจสอบมาบนเกาะนั้นน่ะมีกับดักอยู่เต็มไปหมดเลยล่ะ”

“ถ้าเพื่อสมบัติแค่นั้นแม่ถึงกับต้องไปเผชิญอันตรายเลยหรอคะ”เคียร่าพูดด้วยสีหน้าเป็นห่วงราวกับเจ็บปวดใจเมื่อถึงเรื่องที่แม่ของเธอจะต้องเผชิญอันตราย

“ถ้าแค่พวกสมบัติแค่นั้น จริงๆแล้วก็คงไม่มีค่าพอจะไปหรอกเพราะว่าที่นั่นคงเต็มไปด้วยพวกกองทัพเรือที่ดักรอจับพวกเรา”

“แต่ว่าในสมบัตินั้นมีสมบัติที่ประเมินค่าไม่ได้อย่างนึง คนก็เลยแห่กันไปที่นั่นเพื่อจะได้มันมาอย่างไม่คิดชีวิตเลยน่ะสิ”

“สมบัติที่ประเมินค่าไม่ได้หรอคะ?”

“ใช่แล้ว ใช่แล้ว สมบัตินั้นก็คือ ผลปีศาจสายโซออนโมเดลสัตว์มายา ผลอูโอะ อูโอะ น่ะนะ”สตอยเซนพูดด้วยรอยยิ้ม

ดวงตาของเคียร่าหดแคบอยู่นิดนึงเมื่อได้ยินชื่อผลปีศาจนั้น แต่ตัวสตอยเซนที่มัวแต่เล่าเรื่องอยูไม่ได้สังเกตุเห็นู่ก็ไม่ได้สังเกตุเห็นเรื่องนั้น

_________________________________________