เจ้าหญิงผู้ลืมเลือนกับเจ้าชายผู้เย็นชา
แนะนำตัวละคร
มาร์เจติก(พระเอก)
ชื่อมาร์เจติก อายุ24 ปี
เจ้าชาย/องรัชทายาทแห่งอาณาจักร
โอดีเลย์ อวลอต
นิสัย:เย็นชา บ้างาน
ความสามารถพิเศษตั้งแต่เกิด:ฟันดาบเก่งมาก ระดับอาจารย์ยังต้องกราบ
โอบีเลีย(นางเอก)
ชื่อโอบีเลีย อายุ19ปี
เจ้าหญิงแห่งอาณาจักร
อเมเรีย แอนด์เชนเซีย
นิสัย: ใจดี/อ่อนโยน ชอบเอาชนะ ร้ายมาร้ายกลับ
เดวิต(เพื่อนพระเอก)
ชื่อเดวิต อายุ24ปี
เจ้าชายอาณาจักร
เธเชียน ปาตากามาร์
นิสัย:อบอุ่น ใจดี เป็นกลาง
มีเหตุผล(นี่แหละพระรองตัวจริง)
เวเรนิก้า
ชื่อเวเรนิก้าอายุ24ปี
เจ้าหญิงอาณาจักร
โควชาร์ แคริบเบียน
นิสัย:ร้ายแต่ลึกๆเป็นคนดี
เก่ง
(เป็นเพื่อนสมัยเรียนพระเอก แอบชอบพระเอกมานาน)
โจอาร์(พี่ชายนางเอก)
ชื่อ โจฮาร์ท อายุ 26 ปี
องค์รัชทายาทแห่งอาณาจักรอเมเรีย แอนด์เชนเซีย
นิสัย:เก่ง ฉลาด รักครอบครัว ใจดี อ่อนโยน
(มีภรรยา:เลเลียน่าและลูกแล้ว)
เลเลียน่า(เพื่อนนางเอก)
ชื่อเลเลียน่า อายุ19ปี
ลูกของดยุคแถวหน้าของอาณาจักรอเมเรีย (ตอนนี้เป็นว่าที่พระราชินี แห่งอเมเรีย)
นิสัย:รักเพื่อน ใจดี อ่อนโยน มีน้ำใจและแสนดี
(มีสามี:โจอาร์และลูกแล้ว)
ตัวละครจะมีมาเรื่อยๆตามเนื้อเรื่องเลยนะคะ ฝากติดตามด้วยค่า~
จุดเริ่มต้นของเรื่องทุกอย่าง
ในวันหนึ่ง องค์หญิงสิริอายุได้17ปี ก็ได้ไปแตะเข้ากับของต้องห้ามในอาณาจักร
จนทำให้สลบหลับไหลยาวนานกว่า2ปี แน่นอนว่าองค์หญิงยังมีชีวิตอยู่แต่ที่ไหนกันล่ะ?
ณ ยุคปัจจุบัน (โลกคู่ขนาน)
โอบีเลีย(นางเอก)
แม่คะหนูไปเรียนก่อนนะคะ
พิ้งค์(คนรับใช้คนสนิท)
ตั้งใจเรียนล่ะ
โอบีเลีย(นางเอก)
คิดในใจ(ทำไมฉันถึงฝันแต่เรื่องเดิมๆทุกที ภาพเหตุการณ์ที่ไม่รู้ว่ามาจากไหนอีก ไหนจะเรื่องราวของผู้หญิงที่อยู่ในหัวฉันอีก เธอเป็นใครกันนะ?)
โอบีเลีย(นางเอก)
โอ้ สายเเล้วเดี๋ยวเข้าเรียนไม่ทัน รีบไปดีกว่า
หลังเรียนเสร็จ ฉัน(โอบีเลีย)ก็ยังรู้สึกสงสัยจึงไปหาคำตอบเกี่ยวกับเรื่องนี้ที่ห้องสมุดเก่าๆที่หนึ่ง ไม่ค่อยมีใครเข้ามา แต่มาตั้งอยู่ตรงนี้ได้ไงกัน
โอบีเลีย(นางเอก)
ว้าว!ที่นี่ดูลึกลับและเงียบดีจังเลยแฮะ เข้าไปดีกว่า~
จู่ๆก็มีหนังสือเล่มหนึ่งหล่นลงมาตรงเท้าฉันพอดี
โอบีเลีย(นางเอก)
โอ๊ะ!หนังสืออะไรเนี่ย(หยิบขึ้นมา)
ฉันค่อยๆเปิดอ่านหนังสือเล่มนั้น พอฉันอ่านไปจนถึงตอนนึงในเรื่องของหนังสือหลังจากนั้นก็มีแสงสีขาวมาปกคลุมฉันแล้วฉันก็ไม่ได้สติเลย
พอตื่นมาอีกทีกลับรู้สึกว่าฉันอยู่ที่อื่นซะเเล้ว...
พิ้งค์(คนรับใช้คนสนิท)
โอ้! องค์หญิงพระองค์ทรงฟื้นแล้ว!!!
โอบีเลีย(นางเอก)
(ลืมตา)นี่ฉันอยู่ที่ไหนกัน?
พิ้งค์(คนรับใช้คนสนิท)
องค์หญิงอย่าพึ่งขยับนะเพคะ เดียวหม่อมฉันรีบไปตามหมอหลวงก่อนนะเพคะ (ตกใจ-ดีใจ)
โอบีเลีย(นางเอก)
ดะ..เดี๋ยวสิ โอ้ยปวดหัวจัง แล้วนี่ไปไหนของเธอน่ะ
พิ้งค์(คนรับใช้คนสนิท)
หมอหลวงเชิญทางนี้ค่ะ
หลังจากนั้นหมอหลวงก็ทำการตรวจอย่างละเอียด แล้วผลก็ออกมาว่าฉันปกติดี แต่จำอะไรไม่ได้ จึงให้ทานยาแล้วก็กลับออกไป
โอบีเลีย(นางเอก)
ฉันงงไปหมดแล้วเนี่ย? ที่นี่ที่ไหน ฉันมาได้ไง ฉันจำได้ว่าฉันอยู่ที่ร้านหนังสือนะ
พิ้งค์(คนรับใช้คนสนิท)
ใจเย็นก่อนนะเพคะ
พิ้งค์(คนรับใช้คนสนิท)
องค์หญิงกำลังสูญเสียความทรงจำส่วนหนึ่งไป เพราะเหตุการณ์ครั้งนั้น ที่พระองค์ไปจับของต้องห้ามเข้า
พิ้งค์(คนรับใช้คนสนิท)
ต่อจากนั้นมาพระองค์ก็ทรงหลับใหลยาวนานไปจนถึง2ปีเลยนะเพคะ องค์ราชาและราชินีทรงโศกเศร้าและเป็นห่วงพระองค์มากเลยนะเพคะ
โอบีเลีย(นางเอก)
เดี๋ยวนะ ทำความเข้าใจกันก่อน
โอบีเลีย(นางเอก)
ฉะ..ฉันเนี่ยนะองค์หญิง เป็นไปไม่ได้อ่ะ แล้วหลับใหลอะไรนั้นจะเป็นไปได้ไงกัน
โอบีเลีย(นางเอก)
เธอมั่วแล้ว อย่ามาเล่นละครหน่อยเลยน่า
พิ้งค์(คนรับใช้คนสนิท)
ไม่ได้เล่นนะเพคะ องค์หญิงคือองค์หญิงจริงๆเพคะ
โอบีเลีย(นางเอก)
งั้นฉันคงฝันไป งั้นลองหยิกดูละกัน (หยิก)
พิ้งค์(คนรับใช้คนสนิท)
อะ..องค์หญิงทำอะไรน่ะเพคะ!
โอบีเลีย(นางเอก)
โอ้ย!เจ็บจัง นี่ไม่ใช่ความฝันงั้นสิ ฮือๆ แล้วฉันมาได้ไงเนี่ย(หรือว่าฉันจะหลุดเข้ามาในหนังสือนั้นกัน อาจจะจริงก็ได้)จะทำไงล่ะทีนี้
(〒﹏〒)
โอบีเลีย(นางเอก)
(เอาล่ะตั้งหลักก่อน แล้วค่อยคิดทีหลังเอาไงต่อดี)
โอบีเลีย(นางเอก)
แล้วเธอชื่ออะไร?
พิ้งค์(คนรับใช้คนสนิท)
พิ้งค์เพคะ
โอบีเลีย(นางเอก)
แล้วฉัน...
พิ้งค์(คนรับใช้คนสนิท)
หม่อมฉันเป็นคนรับใช้องค์หญิง โอบีเลีย แห่งอเมเรียไงล่ะเพคะ◉‿◉
โอบีเลีย(นางเอก)
จ๊ะ..พิ้งค์(อย่างนี้นี่เองแต่นั่นมันชื่อฉันเลยนะ ⊙﹏⊙ หรือว่ามันจะจริงอย่างที่พิ้งค์พูดนะ...)
โปรดติดตามตอนต่อไป
เป็นไงบ้างคะ พอได้มั้ยนี่เป็นเรื่องเเรกเลยที่เราทำ ถ้าผิดพลาดยังไงขออภัยมา ณ ที่นี้เลยนะคะ
คำขอร้อง(แต่งงาน)
ฉันมีคำถามตั้งมากมายกำลังจะถามพิ้งค์แต่จู่ๆก็มีคนเข้ามา(ทำเอาฉันตกใจเลย)
พระราชินี(แม่นางเอก)
บีเลีย! ลูกฟื้นแล้วจริงไปด้วย โธ่ลูกแม่ แม่ก็นึกว่าเจ้าจะเป็นอะไรไปเสียแล้วಥ╭╮ಥ
โอบีเลีย(นางเอก)
เอ่อ..เพคะ(นี่แม่ฉันหรอเนี่ย ในโลกนี้เนี่ยนะ)
พระราชินี(แม่นางเอก)
ท่านพ่อลูก ไม่น่าบังคับลูกให้ลูกแต่งงานเลย จนทำให้ลูกต้องเข้าไปในห้องนั้นแล้วก็คงไม่เป็นเช่นนี้
พระราชินี(แม่นางเอก)
ลูกไม่อยากแต่งงานก็บอกตรงๆ ไม่ต้องทำร้ายตัวเองอีกนะ(อบอุ่น)
โอบีเลีย(นางเอก)
(รู้สึกอบอุ่นจัง)
โอบีเลีย(นางเอก)
(แต่เดี๋ยวนี่มันเรื่องอะไรกันแน่เนี่ย!)
พระราชินี(แม่นางเอก)
แม่รู้ว่าลูกลำบากใจแต่ทำเพื่ออาณาจักรเราได้มั้ยลูก?(ขอร้อง)
โอบีเลีย(นางเอก)
เดี๋ยวนะเพคะ ตะ...เเต่งงานหรือเพคะ?
พระราชินี(แม่นางเอก)
ใช่ไงลูกนะลูก ถือว่าเห็นแก่แม่กับพ่อเจ้าก็ได้นะ คนดี
โอบีเลีย(นางเอก)
อะ..เอ่อ คือฉัน ไม่สิ หม่อมฉันต้องแต่งงานจริงๆหรือคะ เอ้ย! เพคะ
พระราชินี(แม่นางเอก)
นะลูกนะ(วิงวอน)
โอบีเลีย(นางเอก)
..(ต้องตามน้ำสินะ เฮ้อ ฉันละอยากจะบ้าตาย)
พอหลังพระราชินีมาคุยกับฉันเสร็จก็บอกให้ฉันแต่งตัวแล้วไปพบกับพระราชา..พ่อฉันในโลกนี้เนี่ยนะ ต้องเผด็จการแน่เลย
ณ ห้องทำงานพระราชา(พ่อนางเอก)
พระราชา(พ่อนางเอก)
มาแล้วสินะ บีเลีย...
โอบีเลีย(นางเอก)
เอ่อ..เพคะ ท่านพ่อมีอะไรจะคุยกับหม่อมฉันมั้ยเพคะ?
พระราชา(พ่อนางเอก)
งั้นถ้าเจ้าถามมาขนาดนี้งั้นพ่อเข้าประเด็นเลยนะ(จริงจัง)
พระราชา(พ่อนางเอก)
เอาล่ะ พ่อรู้นะว่าเจ้าอึดอัดใจ แต่เพื่อบ้านเมืองเจ้าช่วยทนหน่อยเถิดนะ
พระราชา(พ่อนางเอก)
พ่อเองก็ไม่รักกับแม่เจ้าแต่แรกเหมือนกัน
พระราชา(พ่อนางเอก)
แต่ก็มีเจ้าและพี่เจ้าออกมานี่ไง
พระราชา(พ่อนางเอก)
เอาล่ะ ไปพักผ่อนเถอะ
พระราชา(พ่อนางเอก)
พรุ่งนี้คู่หมั้นของเจ้าจะมา เตรียมตัวให้ดี *อย่าทำอะไรเช่นนั้นอีก*
พระราชา(พ่อนางเอก)
เข้าใจนะ?
โอบีเลีย(นางเอก)
เอ่อ...เพคะ (นี่ฉันต้องตามน้ำไปจริงดิ เผด็จการก็เรื่องสั่งเนี่ยแหละಠᴥಠ)
โปรดติดตามตอนต่อไป
ว่าจะเป็นยังไง...ต่อจากนี้ชีวิตเธอจะเปลี่ยนเป็นยังไงต่อ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
