ตึก

ตึ้ง

โอ้ยยยนายท่าน จะทำอะไรพะยะค่ะ (ฉันสถบขึ้นมาเสียงดังเพราะจู่ๆพี่ “คิง” เจ้านายสุดหล่อก็เหวี่ยงฉันลงเตียงอย่างแรง อะไรของพี่เค้าวะอารมญ์ขึ้นๆลงๆเป็นเมนส์ป่าววะ)

เป็นแค่ทาสก็อยู่เฉยๆ (ว่าจบพี่คิงก็ขึ้นคร่อมฉันแล้วก้มตัวลงมาซุกไซร้ซอกคอฉันลามลงมาเรื่อยๆจนมาถึงหน้าอก)

กึก (พี่คิงใช้มือปลดยกทรงของฉันออกก่อนจะค่อยๆบีบพร้อมกับดูดเลียยอดปถุมถันของฉันไปด้วย)

อะ อร้าย จะทำอะไรค่ะ 

หยุดนะ เหนื่อยแล้วจะตายแล้วเนี่ย 

ไม่ (พี่คิงเอ่ยเสียงแข็งพร้อมกับค่อยๆก้มลงไปเลียตั้งแต่หน้าอกลามลงมาเรื่อยๆจนใกล้จะมาถึงกลีบกุหราบของฉัน)

อึก อรื้ออออ อย่านะ

กึก (พี่คิงค่อยๆใช้มือถอดสบงคอสตูมของบ่าวหรือคนรับใช้สมัยก่อนออก)

อึกกก อรื้อออ อร๊าาา (ฉันเผลอครางออกมาอย่างเสียวซ่านหลังจากพี่คิงก้มลงไปเลียกลีบกุหราบพร้อมกับดูดเลียเม็ดติ่งเสียวของฉัน)

นำ้เยอะดีวะ คงอยากละสิ (พี่คิงเอ่ยขึ้นพร้อมกับถอดเข็มขัดกางเกงออกพรางควักแก่นกายใหญ่โตที่กำลังแข็งชี้โด่อยู่ออกมา)

อิเหี้ยยยย ไม่น้าาามันเหนื่อยยยยย

ไม่ตายหรอก (พี่คิงเอ่ยขึ้นพร้อมจ่อแก่นกายใหญ่โตมาที่่รูรักของฉันที่ไหลเยิ้มไปด้วยนำ้กามของตัวฉันเอง)

อึกกกไม่น้าาาาาาาา

..ไม่กี่ดือนก่อนหน้านี้..

กริ้งงงง!!!

พรวด! (ฉันรีบโดดลุกพรวดขึ้นจากเตียงหลังจากที่ได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกมหาตภัยของเพื่อนชายร่วมห้องที่ดังมากซะจนป้าน้อยขายข้าวแกงอยู่หน้าปากซอยยังได้ยิน)

ตึก

ตึก

(ฉันเดินไปหยุดอยู่ปลายเตียงของซีน่อนเพื่อนชายร่วมห้องคนสนิทที่มีใบหน้าหวานแสนหวานดวงตากลมโตสีตาสีนำ้ตาลวอลนัสผมสีนำ้ตาลส่วนสูงราวๆ168-169นำ้หนัก58กว่าๆ)

ไอ้ น่อน ไอ้สัส ตื่นได้แล้ว (ฉันเอ่ยขึ้นพรางใช้เท้าเขี่ยๆใส่มัน)

เฮฮ้ออออ ลำบากกูอีกแล้วไอ้สัส เอาละต้องพึ่งป้าน้อยอีกแล้วสินะ

กริ๊ก! (ล็อคประตู)

ตึก

ตึก

ตึก

(ฉันรีบล็อคประตูห้องวิ่งออกจากห้องอย่างรวดเร็ว เพื่อตรงไปที่ลานจอดรถด้านล่างคอนโด)

อ้าว! ไข่เจียวรีบเชียว! ไอ้น่อนมันไม่ตื่นหรอ!

ตึก

ตึก

ตึก

(ฉันเหลียวหลังไปเห็นกับร่างสูงโปร่งผมสีดำผิวสีแทนดวงตาสีดำจมูกโด่งเป็นสันคมเข้มส่วนสูงราวๆ183พูดง่ายๆว่าหล่อพี่เวย์ตะโกนไล่หลังฉันมาพร้อมวิ่งตามฉันมาอย่างรวดเร็ว)

อ้าวดีพี่เวย์ แฮก น้องพี่ก็ไม่ตื่นเหมือนกันหรอ

แฮก 

ใช่ แฮก พี่ไม่รู้เหมือนกันว่าชาติที่แล้วพี่ไป

ทำกรรมอะไรไว้ถึงต้องมาพบเจอกับอะไรแบบนี้ทุกวัน แฮก

แฮก ใช่พี่ แฮก แล้วน้องพี่ตรอมใจเพราะ

อกหักอีกแล้วหรอ แฮก

ใช่ พี่ละเบื่อมันจริงๆ คนบ้าอะไรอกหักแทบทุกวัน แฮก

..ลานจอดรถย์..

(พี่เวย์กึ่งวิ่งกึ่งเดินไปที่รถบิ๊กไบร์Aston Martin AMB-001ส่วนฉันนะหรอ หึ คนสวยๆแบบฉันก็ต้อง ขับฮอนด้าเวฟในตำนานที่ยืมขุนแม่มาก่อนเข้ามหาลัยยังไงละ)

แง้นนนนนน!!

(ฉันกับพี่เวย์ แว้นรถจนมาถึงร้านข้าวแกงป้าน้อยในตำนาน)

(พี่เวย์กับฉันลงจากรถพร้อมเดินปรี่ไปหาหญิงชราอายุราว60+ก้มเงยๆทำกับข้าวอยู่)

อ้าวไข่เจียวมาแล้วหรอลูก แหมม เสียงนาฬิกาดังมากนะวันนี้ อะผัดกระเพราหมูไม่ใส่ใบกระเพรา และโจ๊กหมูไม่ใส่หมูใส่ปูอัดของเวย์ (ป้าน้อยเอ่ยขึ้นพร้อมกับยื่นถุงกับข้าวมาให้ฉันกับพี่เวย์)

ขอบคุณมากค่ะ/ครับป้า

.ณ.ห้องของไข่เจียว..

แกร๊ก! 

พรวด!!

(ทันทีที่ฉันมานั่งบนโต๊ะที่ครัวพร้อมบรรจงแกะข้าวกระเพรา ไอ้น่อน ไอ้เพื่อนเฮียกมันก็ลุกพรวดออกมาจากเตียงอย่างรวดเร็วพร้อมกับเดินปรี่มาหาฉันอย่างกับเป็นทายาทปอบผีฟ้า)

โหหหห น่าอร่อยจัง (ไอ้น่อนเอ่ยขึ้นเสียงใสพรางจ้องมองมาที่ผัดกระเพราในจานอย่างโหยหา)

น่า อร่อยพ่อง มึงติ บักอั่นนี้ กูไม่ใช่แกร็บนะเว้ยย! มึงจะซื้อนาฬิกามาทำไมสุดท้ายกูก็ต้องลุกมาปลุกมึงด้วยข้าวของป้าน้อยอยู่ดี!

อุ้ย คำดาว คำดาว ก่อนเพื่อนไข่ ซอรี่ๆเพื่อน

เอาเถอะรีบกินไอ้สัสจะได้ไปมหาลัยกันซักที

มึงไม่ควรโกรธกูนะไข่เพราะกูนะไปรู้อะไรดีๆมา (ซีน่อนขยับตัวเข้ามาใกล้ฉันแล้วกระซิบกระซาบ)

มึงจะกระซิบเพื่อกลัวผีในห้องกุได้ยินรึไง

อะไรรีบบอกมา

มึงรู้จักพี่คิงปี4คณะวิศวะป่ะ

ใครจะไปรู้วะน่อน กุก็พึ่งเข้ามหาลัยได้2-3อาทิตย์เอง

โอ้ยยยยย ไข่กูก็เข้ามาพร้อมมึงกูยังรู้เลยมึง

ไม่รู้ได้ไงวะ ก็คือเค้าลำ่เค้าลือว่าพี่คิงวิศวะนะดีกรีเป็นทายากบริษัติห้างศัพสินค้าทั่วประเทศพ่วงด้วยธุรกิจบ่อนคาซิโนทั่วประเทศ

โหหหหห ขนาดนั้นเลยหรอมึงเหี้ยยย 

ยังไม่หมดยังไม่หมดมึง มีข่าวโคมลอยมาอีกว่าครอบครัวพี่เค้านะเป็นมาเฟียอันดับต้นๆของเอเชีย

เฮ้ยยยยยยแม่งจะรวยขนาดไหนวะไอ้สัส

แล้วที่สำคัญคือ พี่เค้า หล่อ โฮกกกกมากมึง

แถม เท่ โหด เถื่อนแบดบอย คือดีจจมึง

อิเหี้ยยย เสป็คกูเลยอะน่อน ขอบคุณที่คาบ

ข่าวมาบอกูมึงอยากกินไรเดี๋ยวกูไปซื้อให้แต่มึงออกเงินนะ

เออ รีบๆกินเพื่อนไข่วันนี้เรียนบ่ายเช้าเราว่างกูจะพาไปดูพี่คิงที่หาลัย

เออๆ กูจะกรอกเข้าปากให้เร็วที่สุด

ณ.มหาลัย..

ไปๆน่อนไปคณะวิศวะ กูใจเต้าตุบๆไปหมด

เลยมึง

เออๆไปมึง

นั่นใช่ไข่เจียวรึเปล่าวลูก รออาจารย์ก่อนลูก

ค่อยไป

(ก่อนที่ฉันกับเพื่อนน่อนจะก้าวขาเดินไปคณะวิศวะก็มีเสียงใสคุ้นหูของอาจารย์วิพาที่เดินมาพร้อมกับถือถุงก๋วยเตี๋ยวมาเอ่ยเรียกฉันไว้ก่อน)

คือว่าาาาาเออะ เอ่ออออ (อาจารย์วิพาอำอึ้งบิดตัวขวยเขินไปมาอย่างกับมีบรรพบรุษเป็นลูกข่าง)

อ้าววเมนูสื่อรักในวันนี้คือก๋วยเตี๋ยวหรอค่ะครูจะให้หนูเอาไปให้จารย์ดินที่ณะวิศวะชะม้าาเดี๋ยวหนูเอาไปให้ค่ะอาจารย์ไปสอนน.ศเถอะค่ะ(ฉันเอ่ยขึ้นเสียงใสพร้อมขยิบตาใส่จารย์ทีหนึ่ง)

ขอบคุณมากกกเลยนะไข่เจียวถ้าไม่มีไข่เจียวครูก็ไม่รู้ว่าจะพึ่งใครแล้ว

        ค่ะๆ จารย์ไปสอนเถอะค่ะ

        งั้นครูไปน้าา (พูดเสร็จจารย์วิพาก็กระโดดดิด่งจากไปอย่างอารมณ์ดี)

        โหหหไข่มึงรับบทเป็นแกร็บให้คนอื่นนอกจากกูด้วยหรอเนี่ย อิเหี้ยยกุพึ่งรู้

       เอออ แล้วทำไม ไปมึง ไปณะวิศวะกัน

       ณ.คณะวิศวะ.

       อะ ตึ๋ง ตึ่ง ตึง ตึง ตึง ตึง  อะ ตึ๋ง ตึ่ง ตึง ตึง ตึง ตึง ตึ่ง

(ฉันกับเพื่อนน่อนพากันเปิดเพลงme to พร้อมกับเต้นไปด้วยเดินไปด้วยอย่างมัวมัน)

ผลั๊ก!

ตุบ!

โอ้ยยยย! (ฉันกับน่อนตะโกนออกมาเสียงดังด้วยความเจ็บปวดเพราะฉันกับเพื่อนน่อนมัวแต่เต้นอย่างมัวมันจนฉันเผลอเดินไปชนแผ่นอกกว้างที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของใครบางคนจนฉันถลาไปชนใส่เพื่อนน่อนที่เต้นตามมาติดๆอยู่ด้านหลัง)

โอ้ยยย เจ็บๆ (ฉันสถบขึ้นมาเบาๆ)

นี่เธอ! เดินแบบไหนของเธอถึงได้มาชนคนอื่น

แบบนี้! คิงคะเจ็บไหมคะคิง

(ห๊ะ คิงใช่คิงคนที่ฉันจะมาแอบส่องรึเปล่าว ฉันเงยหน้าขึ้นเพื่อจะดูให้แน่ใจว่าจะหล่อเหมือนกับที่ไอ้น่อนมันกล่าวขานไว้รึเปล่าว)

O! M! G! หละ หล่อ มากกก นี้มันอะไรกันเนี่ยยย หน้าหล่อคมเข้มแบบนี้เสป็คยิ่งกว่าเสป็ค(ฉันสถบขึ้นมาเบาๆพร้อมกับเอามือทาบอกอย่างอึ้งๆในความหล่อของพี่คิง ไม่นะ ไม่นะ ออร่าพี่เค้าสะท้อนเข้าตาฉันตาฉันจะบอดแล้วไม่น้าา)

นี่! เธอ! มัวนั่งบื้ออะไรอยู่! ยังไม่รีบขอโทษอีก! (ผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆพี่คิงพร้อมเกาะแขนพี่คิงซะจนแขนของพี่เค้าจะจมเข้าไปในนมหล่อนละเอ่ยขึ้นมาเสียงดัง)

อะไรวะ เล่นใหญ่ไปได้ นี่ฉันแค่เดินชนเองนะเนี่ย นี่ถ้าฉันไปขับรถ10ล้อชนพี่มีหวังคงโดนยัยนี่เอามีดอีโต้ซับคอแน่(ฉันพึมพำขึ้นมาเบาๆ แต่เดี๋ยวนะถ้าพี่เค้าเป็นพี่คิงจริงๆ งั้น พี่เค้าก็ต้องเป็นมาเฟียสิ แถมเหลียวไปด้านหลังพี่เค้าก็มีแต่ผู้ชายที่ฉันคาดว่าน่าจะเป็นเดอะแก๊งของพี่คิง วันนี้คงโดนกระทืบแน่กู เหี้ย “ชิบหายละ”)

ขะ ขอโทษค่ะ หนูผิดไปแล้ว หนูจะไม่เดินชนใครอีก (ฉันเอ่ยขึ้นอย่างเลิกลักพร้อมกับก้มกราบไปมาแทบเท้าพี่คิงเพราะกลัวเดอะแก๊งพี่เค้ากระทืบ)

หึ

(เอ๊ะ ใครหัวเราะวะ ฉันเงยหน้าขึ้นไปจนได้พบกับ พี่คิงยืนแสยะยิ้มหัวเราะสั้นๆใส่ฉัน แหมมน่าสมเพชจังเลยฉัน)

ตึก

ตึก

ตึก

(พี่คิงกับพ้องเพื่อนพากันเดินจากไปทิ้งให้ฉันนั่งเจอะเหมาะอยู่ที่พื้นอย่างโดดเดี่ยว)

ฮู้วววว รอดตายแล้วฉัน ปาดเหงื่อแป๊ป น่อนพี่คิงแม่งหล่อแบบที่มึงว่าจริงๆวะ น่อน ไอ้น่อน ไอ้เหี๊ยกน่อน หนีไปคนเดียวแล้วปล่อยให้กูเกือบโดนกระทืบคนเดียวอีกแล้ว เฮ้ออ ช่างแม่งรีบเอาข้าวไปส่งให้จารย์ดินดีกว่า

(ฉันเดินตามทางไปเรื่อยๆเพื่อจะไปหา อ.จ ดินแต่สายตาฉันก็ดันเหลียวไปเห็นไอ้วอร์น้องของพี่เวย์ที่รูปร่างความสูงนำ้หนักหน้าตาคล้ายๆกับพี่เวย์อย่างกับถูกอัดก๊อปปี้กันมาแต่ไอ้วอร์จะผิวขาวเหลืองแทนมันกำลังเดินมาตามทางพร้อมทำท่าทำทางเหมือนกับกำลังแสดงmvเพลงอกหักเหอะ คงอกหักมาอีกแล้วสิท่า เหมือนมันจะรู้ว่าฉันแอบมองเธออยู่นะจ๊ะแต่เธอไม่รู้บ้างเลยมันเลยเดินมาหยุดนิ่งอยู่ด้านหน้าฉันแล้วเอ่ยขึ้น)

มาส่งของอีกแล้วหรอไข่

ส่งของพ่องมิติ บักปอบ แล้วมึงก็หยุดเรียกกูด้วยชื่ออุบาทๆแบบนั้นซักทีว่าแต่มึงนะอกหักมาอีกแล้วหรอ

เออ ฮือออออออออออ เมื่อกี้กูจะลืมแล้วแต่

มึงจะยำ้ขึ้นมาทำไมอะไข่ฮือออ

โอ๋ๆกูขอโทษซอรี่ๆมึงหยุดร้องไอ้เหี้ยกูอายคน เค้ามองกันทั้งคณะแล้วไอ้สัส (ฉันกอดมันพรางตบหลังมันไปด้วยอย่างปลอบใจ ฉันพามันไปนั่งที่ฟุตบาทตามทางเพราะฉันเหมื่อยขาขี้เกียจยืนละ)

ฮึก เออ กูจะไม่ร้องแล้ว ฮึบ

เออแล้วคราวนี้คบกันไดกี่วันละ

3 วัน

ห๊ะ 3 วันไอ้เหี้ยคบได้ตั้ง3วันคนแบบมึงนี้นะ

เออไง มึงคิดดูไข่ กูคบกับเค้าได้ตั้ง3วันเลยนะ

มึง

ไลน์! (เสียงแจ้งเตือนไลน์ดังขึ้นเป็นสัญญาณว่าฉันต้องรีบไปส่งข้าวแล้ว)

มึงกูไปส่งข้าวก่อนนะเดี๋ยวไม่ทัน

อุ้ย! เหี้ย!

ไอ้วอร์ช่วยด้วย ด้วย ด้วย

ตุบ!

(จังหวะที่ฉันกำลังจะลุกขึ้นขาดันไปสะดุดอากาศจะล้มฉันใช้แรงเหือกสุดท้ายพยามไม่ให้ตัวเองล้มแต่ดันตั้งรับผิดท่าทำให้ขาแพลงอีกแถมยังล้มตึงลงกับพื้นอย่างแรงส่วนไอ้วอร์นะหรอฉันร้องให้มันช่วยฉันแต่มันดันเอามือไปคว้าเอาก๋วยเตี๋ยวแทน บ่งบอกถึงมิตรภาพระหว่างเราได้เป็นอย่างดี)

ไอ้วอร์ทำไมมึงไม่รับกูไว้วะ ไม่น้าาขากูฮือออ ถ้ากูเดินไม่ตลอดชีวิตละฮืออ

อย่าเวอร์เลยไข่มึงแค่ขาแพลง อะก๋วยเตี๋ยเกือบตกไม่ได้กินเลยนะนั้น(ไอ้วอร์เอ่ยขึ้นพร้อมกับยื่นถุงก๋วยเตี๋ยวมาให้ฉัน)

มึงแหกตาดูนี่ดูขาป้องๆของกูมึงจะให้กูทำไงให้กูคานไปเรอะ มึงช่วยกูหน่อยดิ

ไม่ กูไม่มีทางแบกมึงไปไหนแน่นอน

ทำไมวะ

เอ้า ถ้าเกิดแฟนกูมาเห็นกูจะทำไงละ กูก็ต้อง

ระแวดระวังไว้สิ

อ้าวไหนมึงบอกว่ามึงอกหัก

ไข่ คือกูก็ไม่ได้มีแฟนคนเดียวซะหน่อย

อิเหี้ยยยยวอร์ มึงมันคนเลว ไอ้ชั่ว

มึงก็ชอบผู้ชายเลวๆไม่ใช่หรอ

ห๊ะ มึงว่าไงนะ

ไม่ ไม่มีไร ว่าแต่ไข่ถ้ามึงอยากให้กูช่วยก็ต้อง

มีอะไรตอบแทนกูนิดหน่อยนะ

เออ กูเลี้ยงหมูทะมึงเอง

ok ดิว มาขึ้นหลังกูมาเลยเพื่อน

ฮึบ กูหนักไหมมึง 

หนัก

ไอ้วอร์ มึงก็ไม่คิดถนอมนำ้ใจกูเลยนะ

ไป กูพร้อมรบหงสาแล้ว ไปเลยเจ้าช้างของ

ข้า 

เฮ้อออ มึง19แล้วนะไข่

(หลังจากส่งข้าวให้จารย์ดินเสร็จไอ้วอร์ก็รับบทเป็นช้างหงสาแบกฉันจนมาถึงห้องเรียนสำเร็จ เป็นวันที่เหนื่อยมากวันนี้)

ณ.ห้องเรียน..

ไข่ คืนนี้ไปผับกันป่ะ

ไม่ ไปไกลๆตีนกูเลยอีน่อน อีคนทิ้งเพื่อน

แน่ใจหรออว่าจะไม่ไป

เออ ไม่ไปเว้ย

แต่กูได้ข่าวว่าพี่คิงเขาก็ไปผับนั้นทุกวันเลยนะ

ผับอยู่ไหนอะมึง ไปเวลาไหน

อ้าวไข่ไหนมึงบอกมึงไม่ไปไง

ก็กูชอบพี่เค้าอะมึง

 ตึ้ง! (ฉันตบโต๊ะพร้อมยันตัวขึ้น)

ไข่อย่า (ซีน่อนกระซิบห้ามฉัน)

เอาละกูตัดสินใจแล้ว! กูจะจีบพี่เค้ามึง!

เอาละกูตัดสินใจแล้ว! กูจะจีบพี่เค้ามึง!

กลทีป์! ถ้าไม่อยากเรียนก็ออกไป!

เออะ เอ่อ ขอโทษค่ะ อาจารย์

เห็นไหมไข่กูบอกว่าอย่าๆ

แล้วผับนะ ต้องไปที่ไหนอะมึง

เออๆเดี๋ยวกูพาไปเอง แต่ตอนนี้มึงหยุดเรียกกูได้แล้วมึงดูหน้าจารย์เค้าด้วย

เออๆอิเหี้ยโครตหน้ากลัวกูไม่คุยละ

ณ.ห้องของไข่เจียว.

ปฎิบัติการจีบหนุ่ม 1

ไข่คือมึงต้องพยามเอาไลน์หรือเบอร์อะไรก็ตามที่สามมารถติดต่อกับพี่เค้าได้มาก่อนเพื่อเป็นเส้นทางในการสานสัมพันธ์

เอ้า แล้วจะให้กูทำไงอะ คนใสๆหัวใจสีชมพูแบบกูไม่กล้าไปขอไลน์พี่เค้าหรอก

ไม่กล้าก็ต้องกล้าเว้ย

น่อนนนนนนนนนนน เพื่อนรักเพื่อนยากไปขอให้กูหน่อยน้าาาาาา

ไม่ มึงอยากกได้ก็ต้องพยามเอง

ฮืออออออออก็กูไม่กล้าอะทั้งชีวิตกูไม่เคยมีแฟนเลยนะเว้ยย(ฉันเอ่ยขึ้นอย่างงอแงพร้อมกับเขย่าแขนไอ้น่อนไปมา)

เออๆๆ เดี๋ยวกูไปสืบให้หยุดเขย่าแขนกูซักที่แขนกูจะหลุดแล้ว

เย้ กูรักมึงที่สุดเลยน่อน

ไม่ต้องมารักกู ไปรีบไปแต่งตัวได้แล้ว

อืม

.ณ.ผับ..

อะไรของมึงไข่ใส่กางเกงยีนย์กับเสื้อยืดธรรมดามึงมาผับนะเว้ยทำไมมึงถึงแต่งตัวเหมือนกับจะไปซื้อข้าวแกงหน้าปากซอยแบบนี้กูบอกให้เปลี่ยนก็ไม่ยอมเปลี่ยน

ก็กูชินแบบนี้อะ ให้กูไปใส่สายเดี่ยวนมกูก็ไม่มี มึงหยุดให้โอวาทกูซักที

แต่กูเห็นผู้หญิงทุุกคนที่อยู่กับพี่คิงแม่งมีแต่เซ็กซี่ๆนะเว้ยมึงก็ต้องแข่งกับเค้านะไข่

ไม่ กูไม่มีทางเปลี่ยนตัวเองเพื่อให้คนอื่นมาชอบหรอกกูจะให้เค้าชอบที่กูเป็นกูไม่ใช่คนอื่น

เออแล้วแต่มึงไปเข้าผับ

เออ

โหหหหหหห อิเหี้ยย (ฉันสถบขึ้นมาเบาๆหลังจากได้ก้าวเข้ามาในผับครั้งแรกในชีวิตสถานที่ๆเต็มไปด้วยสิ่งมัวเมากับแสงสีคนมากมายโยกย้ายส่ายตัวไปกับเสียงดนตรีอันเร้าใจ เอาละฉันจะไปกับแสงสีและปีกที่สวยๆให้เหมือนผีเสื้อราตรี)

ไข่มานี้กูจองโต๊ะไว้แล้วไปนั่งตรงนั้น

(ไอ้น่อนพาฉันไปนั่งที่โต๊ะมุมอับของผับเพราะมันรู้ว่าฉันไม่ชอบที่ๆมีคนมากเกินไปมันอึดอัด)

น่อนไหนมึงบอกว่าพี่คิงมาที่นี้แต่กูไม่เห็นแม้แต่เงาพี่เค้าเลย

พี่เค้าอยู่ชั้น2ชั้นvipนู้นนกูไม่มีปัญญาพามึงไปชั้น2หรอกคืนหนึ่งตั้ง50000บาทกูก็ตายกันพอดี

อ้าวแล้วทำไงอะ

เดี๋ยวกูเอาขวดเหล้าไปฟาดยามเฝ้าชั้น2แล้วมึงก็รีบขึ้นไปนะ

มึงบ้าหรอมึงกับกูก็ได้ติดคุกกันพอดี

เออๆเดี๋ยวค่อยๆคิด อะ (ไอ้น่อนเอ่ยขึ้นพร้อมกับยื่นแก้วของเหลวสีอำพันมาให้ฉัน)

ไม่ๆกูไม่กินเหล้า

..ด้านคิง..

คิงขาาาา เชอรี่อยากได้กระเป๋าไหม่จังเลยค่ะ(หญิงสาวเอ่ยขึ้นเสียงหวานพร้อมกับมุดหน้าออดอ้อนใส่ชายหนุ่ม)

ได้ ถ้าคืนนี้เธอทำให้ฉันพอใจได้ (ชายหนุ่มตอบกลับเสียงเย็น)

หู้ยยยย จริงหรอคะ งั้นคืนนี้เชอรี่จะทำให้ดีที่สุดเลยค่ะ

เออ ไอ้คิงเมื่อเช้ามึงผีเข้ารึเปล่าววะ (ชายหนุ่มเพื่อนคนสนิทของคิงที่มีนามว่าโจเซฟหน้าตาหล่อคมสไตล์ฝรั่งในตาสีฟ้าผมสีบลอนด์ทองสวยสูงราวๆ183-184เอ่ยขึ้น)

อะไร

ก็เมื่อเช้าตอนที่มีผู้หญิงมาชนมึงแล้วเขาก้มกราบมึงแล้วมึงดันหัวเราะไง

แล้วทำไม

มึงหัวเราะ มึงหัวเราะนะเว้ย กูไม่ได้ให้มึงหัวเราะแบบนั้นมาเป็นปีๆแล้วนะตั้งแต่แก้ว……(โจเซฟเอ่ยขึ้นมาก่อนจะชะงักไปเพราะสายตาของคิงที่จับจ้องมาที่ตนอย่างเยือกเย็นหลังจากที่ตนได้เผลอเอ่ยคำว่า “แก้ว”ที่เป็นชื่อต้องห้ามออกไป)

ตึ้ง! (คิงกระแทกแก้วเหล้าลงโต๊ะอย่างแรงจนทำให้ทั้งหญิงสาวที่อยู่ข้างกายและเพื่อนสะดุ้งโหยงด้วยความหวาดกลัวไปพร้อมๆกัน)

คิงมึงจะไปไหน! กูขอโทษ!

คิงคะ! คิงจะไปไหนคะ!

(ชายหนุ่มเดินออกมาจากห้องvipโดยไม่สนเสียงเพื่อนคนสนิทและหญิงสาวคู่นอนของตนที่ตะโกนไล่หลังมาเลยแม้ซักนิด)

..ด้านไข่เจียว..

ไข่มึงหยุดกินเถอะมึงเมาแล้วว ไหนมึงบอกมึงจะไม่กินไงงง

ห๊าาา ว่าางายยเพื่อนน ไหนมึงงว่าาจะพากูมาหาพี่คิงงายจนตอนนี้กูยังไม่แม้แต่เห็นกายหยาบของพี่เค้าเลย(ฉันตอบกลับไปเสียงยานนก็มันเมาอะควบคุมตัวเองไม่ค่อยได้)

เออวะ กูลืมไปเลยว่าจะพามึงมาหาพี่คิง

อ้าววว ไอ้เหี้ยยยน่อนน

โทษๆเพื่อนเดี๋ยวพรุ่งนี้กูพาไปสืบที่คณะวิศวะ

น่อนน กูปวดเยี่ยววะ ห้องนำ้อยู่ไหนอะมึง

ตรงนู้นอะมึง

เออๆกูไปก่อนนะ

มึงไหวแน่นะ ไม่ให้กูไปด้วยจริงดิ

ม่ายต้องๆกูโตแล้ววไปเองได้โว้ยย

เออๆ

(ฉันยืนมองซ้ายมองขวาอยู่นานสิ่งเดียวที่ฉันคิดอยู่ในตอนนี้คือ ห้องนำ้อยู่ไหนวะ เออนั้นมั้งฉันเดินขึ้นมาตามทางเรื่อยๆเหมือนฉันจะเดินขึ้นบันใดมาอ้าวทำไมมีพียามยืนหลับตรงนี้อ้าวนั้นไงห้องนำ้ ทันทีที่ฉันได้เข้ามาในห้องนำ้สายตาอันแสล้นแจ้นของฉันก็ดันเหลียวไปเห็นไม้ม็อบขัดห้องนำ้ตรงมุมห้องนำ้ไม่นะๆมันช่างเร้าใจยะอยากอยากขี่ไม้กวาดจัง)

..ด้านคิง..

(ชายหนุ่มเดินเข้ามาในห้องนำ้ผับในชั้นvipเพื่อจะสูบบุหรี่ระบายความเครียดที่ตนได้พบมาเมื่อไม่นานมานี้ แก้ว เป็นชื่อที่เขาไม่ได้ยินมานานเป็นชื่อของผู้หญิงที่เค้ารักมากที่สุดและเธอยังเป็นผู้ที่หักหลังเขา)

หากยอมเป็นคู่ใจเอาอะไรก็ว่ามา~ จะขี่ไม้กวาดไปหาพาบินไปด้วยกัน~

(ขณะที่เขากำลังยืนสูบบุหรี่พรางคิดถึงเรื่องราวในอดีต สายตาก็ดันเหลียวไปเห็นกับหญิงสาวคนหนึ่งที่คุ้นตาคนที่ก้มกราบตนเมื่อตอนเช้านี้กำลังขี่ไม้ม็อบขัดห้องนำ้พร้อมกับร้องเพลงไปด้วยอย่างอารมณ์ดีโดยไม่รู้เลยว่ามีคนกำลังมองอยู่)

นี่เธอ (เขาตัดสินใจจะเข้าไปทักเธอหวังจะให้เธอหยุดการกระทำแล้วเดินออกไปจากห้องนำ้ชายเพื่อจะได้ไม่อับอายไปมากกว่านี้)

เดี๋ยวก่อนค่ะ คุณผู้ชมเข้ามาบนเวทีนักร้องไม่ได้นะค่ะ(แต่ร่างบางดันถึงกลับมาเหมือนกับกำลังรับบทเป็นนักร้องบนเวทีคอนเสิร์ต)

ตึก

ตึ่ง จีนี่จ๋า ตึ่งๆจี่นี่จ๋า ตึ่งๆจีนี่จ๋า พันๆราตรีที่จีนี่ไม่เจอใครๆ ไม่เคยได้ออกไปไหนไปกับใครไม่มีๆ (ร่างบางร้องเพลงขึ้นมาเสียงดังพร้อมกับก้าวขึ้นซิ้งล้างมือแล้วเต้นโดดดิด่งอยู่บนนั้น)

อุ้ย!

ว้ายยยย! ช่วยยด้วยย!

(แต่เต้นได้ไม่นานร่างบางก็ดันก้าวพลาดเกือบสู่ขิตตกลงมาจากซิ้งล้างมือแต่ดีที่ชายหนุ่มโอบอุ้มรับร่างบางไว้ได้ทัน)

เธอ ตื่น ตื่น สลบแล้วหรอ แม่งเอ้ย(ชายหนุ่มสถบขึ้นมาอย่างเซ็งๆเค้าไม่เคยเจอกับผู้หญิงคนไหนที่ทำให้เขาเหนื่อยใจมากขนาดนี้ในชีวิต)

เธอ ตื่นขึ้นมาก่อน แม่งเอ้ยทำไงดีวะ(ชายหนุ่มยืนครุ่นคิดอยู่นานโดยที่อุ้มร่างบางพาดไว้บนบ่า ครั้นจะทิ้งเธอเอาไว้ตรงนี้คงไม่พ้นโดนรุมโทรมแน่ คงจะมีแต่ทางนั้นทางเดียวนี้ละ ชายหนุ่มเดินออกมาจากห้องนำ้มุ่งหน้าไปที่bmwรถคันหรูของตนแล้วโยนร่างบางลงบนเบาะด้านข้างคนขับอย่างแรงแต่ร่างบางก็ไม่มีท่าทีว่าจะตื่นเลยแม้แต่น้อย)

บรื้นนนนนน!

(ชายหนุ่มขับเร่งเครื่องไปที่บ้านของตน มันก็คงจะดีกว่าปล่อยเธอไว้ที่ห้องนำ้อยู่หรอกนะ)

ตึก

(เขาโยนเธอลงเตียงก่อนจะถอดเสื้อผ้าของตนออกเพราะความร้อนเผยให้เห็นมัดกล้ามและรอยสักรูปเสือที่สักทับรอยแผลเป็นที่ประทับอยู่บนหลังเขาถอดเสื้อผ้าทั้งหมดจนเหลือเพียงแต่บ๊อกเซอร์ตัวเดียว พร้อมขึ้นไปนอนบนเตียงข้างๆร่างบางพรางเพร่งพินิจมองไปที่ใบหน้าของเธอ หน้าตาธรรมดา หุ่นธรรมดา "แต่ทำไมเขาถึงรู้สึกสนใจผู้หญิงคนนี้กันนะ")

..รุ่งเช้า..

หาววว อะ อึดอัดจังวะ (ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นก่อนจะมองไปรอบๆนี้มันห้องกูหรอวะไม่มีทางๆฉันยาจกและซกมกจะตายห้องฉันไม่มีทางหรูหราและสะอาดตาขนาดนี้หรอก ฉันก้มมองไปที่ร่างกายของตัวเองขะ แขนมะมีคนกำลังกอดเอวฉันอยู่ ฉันค่อยๆเอี้ยวหน้าไปมองข้างหลังของตัวเองเพื่อมองว่าใครกำลังกอดฉัน พะ พี่ คิง เหี้ยยยทำไงดีวะระหรือว่ากูกับพี่เขาได้เสียเป็นผัวเมียกันแล้ว ไม่น่าาาาไม่น่าใช้เพราะเสื้อผ้าฉันยังอยู่ครบ32ประการ ทะทำไงดีวะฉันค่อยๆแกะมือที่กอดเอวฉันออกก่อนใช้สกิลการย่องเบาค่อยๆก้าวออกมาจากห้องพี่คิง)

โอ้โหหหห บ้านแม่งโครตกว้างต้องขายไตกี่

ข้างถึงจะซื้อบ้านแบบนี้ได้วะใหญ่ยิ่งกว่าคฤหาสน์ (ฉันสถบออกมาอย่างตกตะลึงหลังจากที่ได้เห็นสภาพบ้านของพี่คิง ไม่ๆไม่ใช่เวลามาคิดอะไรแบบนี้รีบออกไปจากที่นี้ดีกว่า)

เหี้ยยยยมีบันใดคนรวยในละครด้วยวะ (ฉันเอ่ยขึ้นพร้อมกับเพร่งพินิจมองไปที่บันใดที่ใหญ่โตซะยิ่งกว่าห้องฉันอีก อยะ อยากนั่งราวบันใดแล้วค่อยๆไถลงมาจังเลย แค่ฉันไถลงมาคงไม่ทำให้บันใดทรุดหรอกมั้ง)

อะ

 พรึบ

ฟิ้วววววว

55555555 ในที่สุดความฝันก็เป็นจริงแล้ว ตายตาหลับแล้วโว้ยยวู้วว(ฉันเผลอตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่งหลังจากได้ไถบันใดคนรวยตามความฝันซักที)

เอาละหมดเวลาปัญญาอ่อนแล้วซิ ได้เวลาออกไปจากบ้านหลังนี้แล้ว (ฉันเอ่ยขึ้นเรียกสติตัวเองแล้วรีบวิ่งไปที่ประตูก่อนจะออกแรงผลักประตูให้เปิดออกฉันรีบก้าวออกมาแล้วปิดประตูให้พี่คิงอย่างเรียบร้อย)

เหอะรั้วงั้นเรอะ (ฉันสถบขึ้นมาเบาๆหลังจากเหลียวไปเห็นรั้วหน้าบ้านพี่คิงที่สูงซะจนเหมือนสร้างไว้เพื่อป้องกันไม่ให้ไททั่นบุก)

รั้วแค่นี้นะ ไม่คณามือไข่เจียวผู้ถูกขนานนามว่าหนุมานกลับชาติมาเกิดหรอกน่า(ฉันเปิดสกิลทักษะลิงที่รำ่เรียนมาจากการไปปีนลักโขมยมะม่วงบ้านป้าใบทุกวันในสมัยเด็กๆ ฉันทำการปีนป่ายออกมาจากบ้านพี่ิคิงได้อย่างรวดเร็ว ก่อนจะยืนโบกมือไปมาอยู่นานกว่าจะมีรถแท็คซี่ผ่านมาก็ผ่านไปเกือบชั่วโมง บ้านของพี่คิงนี้ช่างเป็นสถานที่ๆเหมาะสมที่จะเอาไว้ขังจำเลยรักมากๆเพราะบ้านพี่เค้านะอยู่ในป่าในเขาแถบจะเป็นบ้านหลังเดียวที่ตั้งอยู่บนนี้ด้วยซำ้)

..ด้านคิง..

(ชายหนุ่มตื่นขึ้นมาพยามควานหาร่างบางที่เคยนอนอยู่บนเตียงแต่กับไม่มี เธอไปแล้วหรอ เธอหนีไปงั้นหรอ ตั้งแต่เกิดมามีแต่ผู้หญิงที่อยากนอนกับเขา ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนเคยหนีเขาแบบนี้มาก่อน เธอเป็นใครกันนะ ชายหนุ่มเดินไปที่หน้าคอมพิวเตอร์ของตนเองก่อนจะกดย้อนเวลากล้องวงจรปิดเพื่อดูว่าเธอออกไปจากบ้านของเขาได้ยังไง สายตาของเขาจดจ้องไปที่ร่างบางที่กำลัง ทำท่าทางลุกลี้ลุกลนและทำในสิ่งที่เขาไม่คาดคิดว่าเธอจะทำ ร่างบางค่อยๆเอนกายลงราวบันใดก่อนจะค่อยๆไถตัวลงมาจากราวบันใดอย่างช้าๆเธอตะโกนออกมาอย่างสนุกสนาน)

หึ

 (ชายหนุ่มเผลอเหยียดยิ้มหัวเราะออกมาอย่างไม่รู้ตัว ก่อนจะหยิบโทรศัพย์ขึ้นมาแล้วกดถ่ายรูปของร่างบางในกล้องวงจรปิดก่อนจะส่งไปให้ลูกน้องคนสนิทของตน)

ตู้ดดดดดดดดด ตู้ดดดดดด กึก มีอะไรให้ผมรับใช้ครับบอส

มึงไปสืบประวัติของผู้หญิงที่กูส่งรูปไปให้มา

ให้กูภายใน3วันนี้ถ้าช้ากว่านี้มึงก็รู้นะว่าจะ

เจออะไร

ครับบอส

..ด้านไข่เจียว..

(ฉันกึ่งเดินกึ่งคานกลับขึ้นมาบนคอนโดของตัวเองอย่างทุลักทุเลอยู่ดีๆก็ปวดหัวจนเหมือนหัวจะระเบิดเลยทั้งๆที่ตอนเช้ายังไม่ปวดขนาดนี้เลยแม่งหนักหัวชิบหายเหมือนไขมันทั้งหมดในบอดี้ไปรวมกันในสมองเลย)

กุญแจ แม่งเอ้ยกระเป๋าอยู่กับไอ้น่อน งั้นก็เข้าห้องไม่ได้อะดิไม่น้าา นอนตรงนี้คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง(ว่าเสร็จฉันก็หมอบคานล้มตัวลงที่พื้นหน้าห้องตัวเอง)

ไข่! มึงเป็นอะไร! ไข่! ตื่นสิ!

(เสียงทุ้มเข้มคุ้นหูของไอ้วอร์ปลุกฉัน พร้อมเขย่าตัวฉันไปมา)

โอ้ยยยย ไอ้วอร์ ไอ้เพื่อนเหี้ยมึงจะปลุกกูทำไมวะ (ฉันเอ่ยขึ้นงัวเงียพร้อมกับดีดดิ้นด้วยความโมโห)

โหหหห ไอ้วอร์มึงไปแมนๆเตะบอลมาหรอ เหงื่อมึงเยอะชิบหายไปไกลๆกูเลยกูเหม็น(ฉันสถบขึ้นมาพรางจ้องมองไปที่ไอ้วอร์ที่ร่างกายเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ)

แฮก มึงไม่เป็นไรนะ ไข่ มึงไม่เป็นไรใช่ไหม แฮก (ไอ้วอร์เอ่ยขึ้นถามฉันอย่างตื่นตระหนก)

มึงเป็นไรอะวอร์ กูไม่ได้จะตาย มึงไม่ต้องกลัว

จะต้องเสียเงินcfดอกไม้จันออนไลน์ให้กูหรอกเพื่อน

พรึบ

ไอ้วอร์ (ฉันสถบขึ้นมาอย่างตกใจเราะอยู่ๆไอ้วอร์มันก็โผลเข้ามากอดฉันไว้)

วอร์มึงกอดกูแน่นไปแล้วนะ อีกหน่อยกูจะสิง

ร่างมึงได้แล้วนะไอ้สัส

เมื่อคืนไอ้น่อนมันโทรมาบอกว่ามึงหายตัวไป

กูตกใจมากเลยนะเว้ย มึงอย่าหายไปแบบนี้อีกนะ(ไอ้วอร์เอ่ยขึ้นเสียงสั่น)

โครกกก!

อุ้ยโทษทีวะวอร์ท้องกูร้อง สงสัยลูกกูหิว

เออ งั้นไปห้องกูละกัน เดี๋ยวกูทำข้าวให้แดก

เย้ ขอบคุณมากเพื่อน

..ในห้องวอร์..

อะ ข้าวกระเพราที่มึงชอบ 

โหหหโครตน่าอร่อย มึงนี้เป็นแม่บ้านแม่เรือน

ขนานแท้เลยนะเนี่ย

ไข่ เมื่อคืนนี้มึงหายไปไหนมา

ไม่มีไรหรอกเพื่อนวอร์ ไม่ได้หายไปไหน งำ่ๆ (ฉันตอบกลับไอ้วอร์ไปพร้อมกับยัดข้าวกระเพราเข้าปากไปด้วย)

ตู้ดดดดดดด ตู้ดดดดดดดดด 

ใครโทรมาวะวอร์

ไอ้น่อน

ตู้ดดด กึก แฮก ไอ้วอร์มึงเห็นอีไข่รึยัง แฮก

เห็นแล้วมันอยู่ห้องกู

แฮก อยู่ห้องมึงหรอ เออๆ เดี๋ยวกูไปห้องมึง

นะ แฮก

..10 นาทีต่อมา..

ตึ้ง!

อิไข่อยู่ไหน!

อยู่นี้ (ไอ้วอร์ตอบกลับไอ้น่อนที่ถีบประตูห้องเข้ามา)

อิไข่เมื่อคืนมึงหายไปไหนมา! กูกับไอ้วอร์ตามหาแทบตาย! (ไอ้น่อนเอ่ยขึ้นอย่างเดือกดานพรางชี้นิ้วมาที่ฉันที่นั่งกินข้าวอยู่เก้าอี้โต๊ะกินข้าว)

เออะ เอ่อ ไม่ได้ไปไหนนิ

อิไข่! มึงอย่ามาดัจจริต! อย่ามาไร้เดียงสานะ! ตอบกูมามึงไปไหนมา!

ไปคุยกับกูในห้องนำ้ (ฉันลุกขึ้นไปกระซิบข้างหูไอ้น่อนเบาๆ)

ตึก

ตึก

ตึก

กึก

(ฉันกับไอ้น่อนพากันเดินเข้าไปห้องนำ้ของห้องไอ้วอร์ย่างพร้อมเพรียง)

มึงมีไรไข่ทำไมต้องหลบๆซ่อนๆมาคุยในห้องนำ้

ก็ต้องคุยในห้องนำ้นี้ละ เพราะถ้าไอ้วอร์รู้เรื่องนี้มันเอากูตายแน่

ว่ามาๆ

คือเรื่องมันเป็นแบบนี้

(ฉันสารถยายเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับฉันให้ไอ้น่อนฟังจนหมดเปลือก)

อิเหี้ยย! จริงดิ!

จริงมึง

อิเหี้ยงั้นก็ต้องปิดไม่ให้วอร์รู้ไม่งั้นมึงตายแน่

ไข่

เออมึงไม่บอกกู กูก็ปิดอยู่แล้วแต่ก่อนอื่นน่อ

นมึงต้องช่วยกูหาข้ออ้างบอกไอ้วอร์ก่อนว่ากูไปไหนมา

เอ่ออ กูรู้แล้วมึงแค่บอกว่ามึงเมามากแล้วขึ้น

แท็คซี่กลับบ้านโดยไม่ได้บอกกู แล้วมึงก็ลืมกระเป๋าไว้ที่กูก็เลยไม่มีกุญแจเข้าห้องมึงเมามากจนเผลอหลับตรงหน้าประตู

เออวะความคิดมึงเข้าท่าวะน่อน ป่ะออกไปข้างนอกมันจะได้ไม่สงสัย

แอ๊ด

กึก

(ฉันกับไอ้น่อนเดินออกมาจากห้องนำ้พร้อมกัน)

พวกมึงจะเข้าไปในห้องนำ้กันทำไม (ทันทีที่ฉันกับไอ่น่อนเดินออกมาจากห้องนำ้ไอ้วอร์ก็เอ่ยถามขึ้นมาทันที)

ไม่มีอะไรนิ

ใช่ๆไม่มีไรเนาะน่อนเนาะ

ใช่ๆ ไข่ ใช่ๆไม่มีไรๆ

จริงหรอ(ไอ้วอร์เอ่ยขึ้นพร้อมกับส่งสายตาคาดคั้นมาที่ฉันกับไอ้น่อน)

จริง มึงจะมาคาดคั้นกูกับอิไข่ทำไมวอร์ อิไข่มันบอกกูแล้วที่มันหายไปเมื่อคืนเพราะมันเมามันเลยเรียกแท็คซี่กลับบ้านโดยไม่ได้บอกกูแล้วมันดันลืมกระเป๋าไว้ที่กูมันเลยไม่มีกุญแจเข้าห้องด้วยความที่มันเมามากมันเลยวูบดับลงที่หน้าประตูเลย เรื่องมันก็ประมารณนั้นหละ

เชื่อได้หรอ(ไอ้วอร์เอ่ยขึ้นพร้อมกับทำสีหน้าที่บ่งบอกว่ากูไม่เชื่อหรอกมาให้ฉันกับน่อน)

แล้วแต่ไม่เชื่อก็เรื่องของมึง

พวกมึง! วันนี้ไปแดกหมูทะกันป่ะ! (ฉันเอ่ยขึ้นมาเสียงดังเพราะ ต้องการตัดบทสนทนาพวกนี้ไอ้วอร์มันจะได้ไม่ต้องถามไซร้ให้มากความ)

ไป! (ไอ้น่อนไอ้วอร์ตอบกลับมาใส่ฉันเสียงดัง)

เออๆงั้นไปกันเลยยย

..ณ.ห้าง..

ไอ้วอร์ทำไมมึงต้องมาแดกหมูทะในห้างวะ

อ้าวไข่ มึงจะให้กูไปแดกข้างทางหรอ มึงดู

อากาศข้างนอกแค่เดินออกจากบ้านแค่ก้าวเดียวกูก็โดนความร้อนแผดเผาเป็นเถ้าทุรีแล้ว

กินหมูทะก็ต้องกินข้างทางสิวะถึงจะได้ฟิวส์

เนอะน่อน

ใช่อิไข่มันก็พูดถูกหมูทะต้องแดกข้างทาง

อย่างเดียว ถึงจะได้ฟิวส์

เออ ว่าแต่ว่ามึงยังไม่เคลียเรื่องที่ไข่มัน

หายตัวไปเมื่อวานกับกูจนจบเลยนะน่อน

เฮ้ย หมูทะนี้ต้องแดกในห้างเท่านั้นเนาะ ถึง

จะอร่อย ป่ะ ไปกินBBBQกันเถอะ

เออๆไปกินกันเนาะ

(ฉันกับไอ้น่อนรีบเปลี่ยนเรื่องคุยแล้วลากไอ้วอร์เข้าร้านBBBQร้านหมูทะชื่อดัง)

หือออออร่อยหวะ (ไอ้น่อนสถบออกมาหลังจากได้กินหมูเข้าปากคำโต)

ตู้ดดดดดดดด ตู้ดดดดดดดดด

ไข่ใครโทรมาวะ (ไอ้วอร์เอ่ยขึ้นพร้อมจ้องเขม้งไปที่โทรศัพท์ฉัน)

แม่

แล้วทำไมมึงไม่รับอะ

กูกำลังจะรับไอ้สัส

ตู้ดดดด กึก ว่าไงแม่

ลูกคือว่า (แม่เอ่ยขึ้นด้วยนำ้เสียงเศร้าสร้อยดูอิทโรย)

ว่ามาเลยแม่

คือว่าบ้านเราล้มละลาย แม่กับพ่อคงไม่มีเงินส่งลูกแล้วนะ

ห๊ะ! แม่ว่าไงนะ!