Oxygen ลมหายใจของเรา
เกริ่นนำเรื่อง
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาที่มีเค้าโครงมาจากชีวิตจริงคนหนึ่ง ถ้าอยากรู้แล้ว..ตามแอดมา
ซัมมี่กับธารเป็นลูกพี่ลูกน้องกันมาตั้งแต่เด็ก จึงสนิทกันมากจนโตเป็นผู้ใหญ่
ธารสมัยเด็ก
ซัมมี่~ แอบอยู่ไหนน้า~
//เดินย่องไปที่หลังพุ่มไม่พุ่มหนึ่ง
ซัมมี่สมัยเด็ก
คิคิ //หัวเราะเบาๆ
ธารสมัยเด็ก
รู้นะว่าแอบอยู่ตรงไหน~ //เข้าไปจ๊ะเอ๋ข้างหลังซัมมี่
ซัมมี่สมัยเด็ก
กรี๊ด~//ตกใจพร้อมหัวเราะดังๆ
ซัมมี่สมัยเด็ก
นายธารบ้า ซัมมี่ตกใจหมดเลย
ธารสมัยเด็ก
ฮ่าๆๆ แอบไม่เนียนเลยนะ
ธารสมัยเด็ก
มาขี่หลังเรามั้ย //หันหลังให้ซัมมี่พร้อมย่อลง
ซัมมี่สมัยเด็ก
ได้สิ งั้นเราขึ้นแล้วน้า~ //ปีนขึ้นหลังของธาร
ซัมมี่สมัยเด็ก
ไปเลย~ ยู้ฮู้ว~ //ชี้ไปข้างหน้าพร้อมทำหน้าตื่นเต้นและดีใจ
ธารสมัยเด็ก
ฮ่าๆ อย่างงี้ใช่มั้ยซัมมี่ //วิ่งรอบสนามหญ้าหน้าบ้าน
กิตสมัยเด็ก
เล่นอะไรกันหรอ ขอเราเล่นบ้างสิ☺ //ชะโงกหน้ามาจากข้างบ้าน
ซัมมี่สมัยเด็ก
ธารๆ หยุดก่อน //แตะไหล่ธารเบาๆ
ธารสมัยเด็ก
//หยุดวิ่งพร้อมปล่อยให้ซัมมี่ลง
ซัมมี่สมัยเด็ก
//วิ่งไปจูงมือกิตมา
ซัมมี่สมัยเด็ก
มาเล่นด้วยกันสิ สนุกมากๆเลยนะ☺
ธารสมัยเด็ก
เกมต่อไปเล่นอะไรกันดี//ทำหน้าครุ่นคิด
บานเย็น🧶 (แม่บ้าน)
อ้าว เล่นอะไรกันคะเด็กๆ☺ //เดินมาจากห้องครัว
ซัมมี่สมัยเด็ก
เล่นซ่อนแอบกันอยู่ค่ะพี่บานเย็น ฮิฮิ //วิ่งไปกอดบานเย็น
บานเย็น🧶 (แม่บ้าน)
อ๋อ เอ่อ ถึงเวลาทานข้าวกลางวันแล้วนะคะคุณหนู //ลูบหัวซัมมี่เบาๆ
บานเย็น🧶 (แม่บ้าน)
อ้อ แล้ว นี่ใครหรือคะคุณหนู //ชี้ไปที่กิต
กิตสมัยเด็ก
สวัสดีครับ ผมชื่อกิตนะครับ //ยกมือไหว้บานเย็นแล้วยิ้ม
บานเย็น🧶 (แม่บ้าน)
อ๋อ งั้นไปทานข้าวด้วยกันนะคะ ไม่ต้องเกรงใจนะคะน้องกิต☺
กิตสมัยเด็ก
ครับผม ขอบคุณครับ☺
เด็กๆทั้งสามคนวิ่งเข้าบ้านและไปที่ห้องอาหาร
บานเย็น🧶 (แม่บ้าน)
ทานให้อร่อยนะคะเด็กๆ☺
สักพักมีงูตัวหนึ่งเลื้อยเข้ามาในบ้าน
ผูกพันธ์
ซัมมี่สมัยเด็ก
//เหลือบไปเห็น
ซัมมี่สมัยเด็ก
กรี๊ด~ //วิ่งไปกอดธาร
บานเย็น🧶 (แม่บ้าน)
เซอร์ไพรส์ค่ะคุณหนู😄 //ยืนหัวเราะ
ธารสมัยเด็ก
เอ่อ แล้วทำไมพี่บานเย็นไม่กลัวเลยล่ะครับ? //ชี้ไปที่งูแล้วทำหน้าสงสัย
บานเย็น🧶 (แม่บ้าน)
จะกลัวทำไมล่ะคะ ก็เนี่ย งูของหนูซัมมี่ค่ะ พ่อของคุณหนูเขาให้พี่เลี้ยงต่อไว้ก่อนที่คุณท่านจะเสียไปค่ะ แล้วก็สั่งเสียไว้ด้วยนะคะว่าถ้ามันเชื่องแล้วก็ยกให้คุณหนูเลี้ยงต่อค่ะ😊
ธารสมัยเด็ก
อ๋อ งี้ก็แสดงว่า...ซัมมี่ก็มีสัตว์เลี้ยงเป็นของตัวเองแล้วล่ะสิ อยากมีบ้างจัง//ตีหน้าเศร้า
กิตสมัยเด็ก
นี่ ไม่ต้องเศร้าไปเลยนะธาร บ้านเราก็มีแมวตัวหนึ่งน่ะ น่ารักมากๆเลยน้า ไปดูแมวที่บ้านเราไหม ถ้าถูกใจค่อยขอพ่อแม่นายไปซื้อมาเลี้ยงนะ //😊
กิตสมัยเด็ก
ดีสิ ไปกัน พี่บานเย็นครับ ผมขอตัวธารไปดูแมวบ้านผมแป๊บนึงนะครับ เดี๋ยวกลับมา😊 //จูงมือธารเดินออกไป
บานเย็น🧶 (แม่บ้าน)
ได้จ้ะ อย่าซนกันนะลูก~
ธารสมัยเด็ก
ครับ สัญญาครับ
ซัมมี่สมัยเด็ก
ซัมมี่ขอไม่ไปน้าา ขอเล่นกับงูดีกว่า แหะๆ😄
บานเย็น🧶 (แม่บ้าน)
งูตัวนี้ชื่อว่าออกัสนะจ๊ะ จับได้ ลองดูสิซัมมี่
ซัมมี่สมัยเด็ก
ค่ะ //ยื่นมือไปลูบหัวงูเบาๆ
ซัมมี่สมัยเด็ก
ออกัส ต่อไปนี้อยู่กับเราน้า~ เดี๋ยวเราจะเลี้ยงเธอเอง😊
ซัมมี่นั่งลงเล่นกับงู บานเย็นก็ปลีกตัวออกไปทำงานบ้าน
กิตสมัยเด็ก
นี่ไงแมวของเรา ชื่อว่าแอ็งโกลาร์ //ชี้ไปที่แมว
แอ็งโกลาร์🐈(แมวของนายเอก)
ง๊าวว~~ //เดินพันขากิต
ธารสมัยเด็ก
โห แมวน่ารักจัง ชื่อก็เท่ด้วย เราอยากเลี้ยงอ่ะกิต แต่พ่อแม่เราน่ะสิ ไม่ชอบให้เลี้ยงสัตว์มีขนน่ะ //ลูบหัวแมวแล้วตีหน้าเศร้า
กิตสมัยเด็ก
ไม่เป็นไรนะธาร เอางี้มั้ย เดี๋ยวเราคุยให้😊
ธารสมัยเด็ก
เอ่อ ขอบคุณนะกิต //กอดกิต
กิตสมัยเด็ก
กลับบ้านนายเถอะ มานานแล้ว เดี๋ยวโดนดุเอานะ //ผละกอดออก
ธารสมัยเด็ก
อืม เรายังไม่อยากกลับอ่ะ ขออยู่แบบนี้สักพักได้ไหม //เข้าไปกอดกิตแน่น
อุสา🎻(แม่นายเอก)
กิต มึงมานี่ //ตะโกนมาจากหลังบ้าน
ธารสมัยเด็ก
เสียงใครหรอกิต //ผละกอดออก
กิตสมัยเด็ก
เอ่อ..คือ..ว่-
อุสา🎻(แม่นายเอก)
ไอ้กิต มึงได้ยินกูไหม เดี๋ยวกูจะฟาดมึงให้ //เดินไปหยิบมีดมาจะเขาไปในห้องของกิต
กิตสมัยเด็ก
ครับแม่ครับ กำลังออกไปครับ //ลุกจากเตียงนอนเดินไปหาแม่
กิตสมัยเด็ก
เอ่อ ธาร เดี๋ยวเราเล่าให้ฟังนะ เรื่องมันยาวน่ะ นายหาที่แอบในนี้ก่อนนะ อย่าเสียงดังนะ เราไปละ //วิ่งออกไป
ธารสมัยเด็ก
เดี๋ยวสิกิต 😘//หอม
แก้มกิตแล้วหาที่ซ่อนคือใต้เตียงนอนของกิต
กิตสมัยเด็ก
😳..เอ่อ....มาแล้วครับแม่~ //วิ่งออกไปด้วยความเขิน
อุสา🎻(แม่นายเอก)
มึงทำแปะอะไรอยู่ ห้ะ มึงซ่อนใครไว้ //เอามีดชี้หน้ากิต
กิตสมัยเด็ก
ป..เปล่าครับแม่ ไม่มีครับ //กำลังจะร้องไห้
อุสา🎻(แม่นายเอก)
มึงเป็นบ้าอะไร มึงจะร้องไห้ทำไม ห้ะ ไอ้ลูกทรพี มาช่วยกูทำงานนี่ //กระชากแขนกิตออกไปอย่างไว
ธารสมัยเด็ก
เห้อ กิตนะกิต เราอยากช่วยนายจัง😓 //พูดเบาๆพลางย่องออกจากห้องของกิตแล้วปีนกำแพงกลับไปที่บ้านของตนเอง
อุสา🎻(แม่นายเอก)
ไปตลาดกับกู แล้วอย่างอแงด้วย เดี๋ยวมึงจะโดน //ตะคอกใส่หน้ากิต
กิตสมัยเด็ก
ค..ครับแม่ //เดินตามแม่
กิตสมัยเด็ก
(เมื่อไหร่จะพ้นสักทีนะ คงได้แค่อดทนแหล่ะ😓)
กิตสมัยเด็ก
//เห็นร้านขายสัตว์เลี้ยง+นึกถึงตอนที่อยู่กับกิตเมื่อตอนเย็น
กิตสมัยเด็ก
คิดถึงแอ็งโกลาร์จัง นายด้วย ธาร😢 //บ่นพึมพัม
อุสา🎻(แม่นายเอก)
ยืนบ่นทำเหี้*อะไรคนเดียว มาถือของ! //ตะคอกใส่กิต
อย่างดัง
เออๆ ใช้แต่อารมณ์ มีสมองบ้างป้ะเนี่ย
อุสา🎻(แม่นายเอก)
มองเหี้*อะไรกัน ไม่มีไรทำกันหรือไง ว่างนักใช่ป่ะ มายืนนินทาชาวบ้านอ่ะ ห้ะ! //ตะโกนดังๆ
กิตสมัยเด็ก
พอเถอะแม่ กลับบ้านกัน //เดินไปจูงมือแม่มา
อุสา🎻(แม่นายเอก)
ฝากไว้ก่อนนะพวกมึง //เดินกลับ
อุสา🎻(แม่นายเอก)
มึงก็อีกคน อย่าทำให้กูโมโหมาก เดี๋ยวกูจะฆ่ามึงทิ้งสักวัน เดี๋ยวเหอะ //ตบหน้ากิตแล้วถีบกิตล้ม
กิตสมัยเด็ก
โอ้ะ~ อึก(อย่าร้องสิกิต อย่าร้อง ทนไว้กิต ทนไว้ เราผิดเองที่เกิดมาเป็นลูกเขา) //ของที่กิตถือมาแบบพะรุงพะรังก็ถมทับตัวกิต
อุสา🎻(แม่นายเอก)
อย่ามาสำออย กลับบ้าน เก็บของให้หมดด้วย //ชี้ไปที่ของบนพื้นที่เกลื่อนถนนอยู่ แล้วเดินไปสตาร์ทรถ
กิตสมัยเด็ก
//รีบเก็บของทั้งหมดให้เร็วที่สุดจนหมด
อุสา🎻(แม่นายเอก)
//ขับรถกลับบ้าน
นิสัยแย่ๆ
กิตสมัยเด็ก
//เอาของไปเก็บที่ครัวเรียบร้อย และกำลังจะเดินไปที่ห้องนอน
อุสา🎻(แม่นายเอก)
เดี๋ยว.. //ยืนกอดอกในห้องนั่งเล่น
อุสา🎻(แม่นายเอก)
วันนี้มาทำขนมช่วยกู พรุ่งนี้กูจะไปวัด แล้ว..มึง..ก็..ต้อง..ไป..กับ..กูด้วย นี่คือคำสั่ง อย่าริอาจเถียง😏 เข้าใจไหม
กิต รักการทำขนมไทยมาก เพราะโดนบังคับให้เข้าครัวตั้งแต่หัวยังไม่พ้นเคาน์เตอร์ จนตอนนี้..
กิตสมัยเด็ก
เอ่อ แม่ครับ ผมอยากเปิดร้านขนมไทยจะได้ไหมครับ//ถามพลางสั่นนิดๆ
อุสา🎻(แม่นายเอก)
ทำไม มึงจะเอาเงินที่ไหนไปเปิด มึงไม่ได้รวยเหมือนคนอื่นเขา ตั้งใจทำอันที่กูบอกอ่ะ อย่าสนใจอย่างอื่น ทำ!! //ตบโต๊ะทำอาหารอย่างแรง
ทุกอย่างกิตเป็นคนทำทั้งนั้น เพราะแม่เอาแต่สั่งๆ
อุสา🎻(แม่นายเอก)
เสร็จแล้วจะไปไหนก็ไป //เอาขนมไปเก็บในตู้เย็น
อุสา🎻(แม่นายเอก)
ทีหลังก็อย่ามาทำนิสัยแย่ๆใส่กู จำไว้!
กิตสมัยเด็ก
ครับ //เดินคอตกเข้าห้องนอนตัวเอง
ธารสมัยเด็ก
อ้าวพี่บานเย็นมอนิ่งครับ จะไปวัดหรอครับ
บานเย็น🧶 (แม่บ้าน)
มอนิ่งจ้ะ ไปกับพี่มั้ยคะคุณชายน้อย
ธารสมัยเด็ก
ไปสิครับ แต่ขอไปตามยัยซัมมี่ตัวแสบก่อนนะครับ //วิ่งขึ้นไปบนบ้าน
ธารสมัยเด็ก
ซัมมี่~~~ //เคาะประตูห้องนอนซัมมี่
ซัมมี่สมัยเด็ก
เข้ามาค่าา//กำลังแต่งตัว
ธารสมัยเด็ก
โห~ นี่ จะไปไหนเนี่ย //ยืนมองและเท้าสะเอว
ซัมมี่สมัยเด็ก
ก็ไปวัดไงยะ สวยล่ะสิ แกก็ใช่ย่อยนะธาร
ธารสมัยเด็ก
เหอะ ธรรมด๊า คนหล่อ😎 //เก๊ก
ซัมมี่สมัยเด็ก
แหวะ ไปๆ พี่บานเย็นรอนานละ //จูงมือธารลงบันไดมา
บานเย็น🧶 (แม่บ้าน)
มาจ้ะ คุณหนูคุณชาย ขึ้นรถ เดี๋ยวพี่ไปขนของก่อนนะ
ตัด เมื่อทุกคนทำธุระที่วัดเสร็จแล้ว ก็ทยอยกันกลับบ้าน แต่มีคู่หนึ่ง..
อุสา🎻(แม่นายเอก)
มึงต้องไปกับกู //กระชากแขนกิตอย่างแรง
อุสา🎻(แม่นายเอก)
กูจะพามึงไปดูดวง ไป๊!!
กิตสมัยเด็ก
//ต้านแรงไม่ไหวได้แต่เดินตาม
หลังจากที่ดูเสร็จ ผลดวงที่หมอดูเดาไว้ว่ากิตจะเรียนแย่ลง และอนาคตจะหมองมัว
อุสา🎻(แม่นายเอก)
มึงต้องเลิกเรียน ถ้ามึงไม่อยากตาย//มือหนึ่งเท้าสะเอวอีกมือจิ้มหน้าผากกิตจนกิตหน้าหงาย
กิตสมัยเด็ก
ไม่ ผมไม่เลิก ยังไงก็ไม่เลิกเรียน การเรียนคือชีวิตของผม แล้วที่สำคัญ "พ่อ"ส่งผมเรียน..ไม่ใช่แม่
ซัมมี่สมัยเด็ก
//มองหน้าธาร
ธารสมัยเด็ก
//มองหน้าซัมมี่
ธารสมัยเด็ก
//วิ่งตามเสียง
กิตสมัยเด็ก
แม่ครับ ผ...ผมไม่ไป ทำไมแม่ต้องบังคับผมด้วย ทำไมแม่ไม่ถามความรู้สึกผมบ้างอ่ะ ว่าอยากทำรึเปล่า ทำไมผมต้องเกิดมาโดนบังคับ ทำไม😭 //เข่าทรุดลงกับพื้น
ธารสมัยเด็ก
กิต~//วิ่งมาโอบไหล่กิตไว้ทัน
อุสา🎻(แม่นายเอก)
นี่มึงกล้าเถียงกูหรอ ห้ะ!
อุสา🎻(แม่นายเอก)
ต่อไปนี้มึงอย่ามาเรียกกูว่าแม่ จะไปไหนก็ไป! //ชี้หน้ากิต
ธารสมัยเด็ก
ไม่เป็นไรแล้วนะกิต ไปอยู่กับเราก็ได้ เราอยากช่วยกิตนะ 😊 //กอดกิตไว้แน่น
กิตสมัยเด็ก
ฮึก ฮืออ ก็ได้//กอดธารแน่น
ซัมมี่สมัยเด็ก
นี่ พวกนาย เป็นอะไรรึเปล่า //วิ่งตามมา
ธารสมัยเด็ก
มาพรุ่งนี้ก็ได้นะซัมมี่😐
ซัมมี่สมัยเด็ก
ชั้นขอโทษได้มั้ยล่าาา 😐
บานเย็น🧶 (แม่บ้าน)
เด็กๆ เป็นอะไรกันจ๊ะ
ธารสมัยเด็ก
พี่บานเย็นครับ ได้โปรด ผมอยากให้กิตมาอยู่กับพวกเราด้วย จะได้ไหมครับ🥺
บานเย็น🧶 (แม่บ้าน)
เอ่อ เล่าให้พี่ฟังก่อนได้ไหมคะว่ามันเกิดอะไรขึ้น
ธารสมัยเด็ก
เดี๋ยวผมเล่าให้ฟังนะครับ ตอนนี้พากลับบ้านก่อนได้ไหมครับ
บานเย็น🧶 (แม่บ้าน)
จ้ะๆได้จ้ะ
บานเย็น🧶 (แม่บ้าน)
ไหน เล่าให้พี่ฟังได้รึยังว่าเกิดอะไรขึ้น
ธารสมัยเด็ก
ผมพูดเองครับ ผมอยู่ในเหตุการณ์
ธารสมัยเด็ก
คือผมได้ยินแม่ของกิตเขาบอกว่าจะไม่ให้กิตอยู่บ้านนั้นอีกแล้วครับ ผมเลยให้เขามาอยู่กับพวกเราด้วย เนอะๆ //หันไปหาซัมมี่
ซัมมี่สมัยเด็ก
ช..ใช่ค่ะพี่บานเย็น(เอ่อ ชั้นไม่รู้เรื่องด้วยนะยะ ชั้นมาทีหลัง😐)
บานเย็น🧶 (แม่บ้าน)
ถ้างั้น พี่ขอปรึกษานายท่านก่อนนะคะ
บานเย็น🧶 (แม่บ้าน)
//หยิบโทรศัพท์โทรหาพ่อของธาร
บานเย็น🧶 (แม่บ้าน)
เอ่อ นายท่านคะ มีเพื่อนของคุณชายน้อยจะมาขออยู่ที่บ้านเราด้วยอ่ะค่ะ พอดีแม่ของเขาไล่เขาออกจากบ้านมาค่ะ นายท่านจะอนุญาตไหมคะ📞
วธัน🎟(พ่อพระเอก)
อืม เขาชื่ออะไรล่ะ เป็นลูกใคร📞
บานเย็น🧶 (แม่บ้าน)
ชื่อน้องกิตค่ะ เป็นลูกชายของคุณสุธีร์ กับคุณอุสาค่ะ📞
วธัน🎟(พ่อพระเอก)
อ่อ (ลูกหนี้เรานี่หว่า) อื้ม ได้ รับมาอยู่ได้เลย📞
บานเย็น🧶 (แม่บ้าน)
ขอบคุณค่ะ📞 //วางสาย
ธารสมัยเด็ก
เป็นยังไงบ้างครับ พ่อรับรึเปล่า
บานเย็น🧶 (แม่บ้าน)
ดีใจด้วยนะคะ คุณท่านรับน้องกิตมาอยู่กับเราแล้วค่ะ
ซัมมี่สมัยเด็ก
เย้ๆ อย่างงี้ต้องฉลองแล้วค่ะ //กระโดดโลดเต้นอย่างไม่เป็นท่า
กิตสมัยเด็ก
ขอบคุณมากๆนะครับพี่บานเย็น
บานเย็น🧶 (แม่บ้าน)
จ้ะ เดี๋ยวพี่ให้คนไปขนของมาให้นะคะ ส่วนพี่จะไปทำของว่างมาให้นะคะ😊
กิตสมัยเด็ก
เอ่อ ขอบคุณมากๆเลยนะครับ🥺
บานเย็น🧶 (แม่บ้าน)
ส่วนห้องนอนก็นอนกับคุณหนูธารไปก่อนนะคะ ตอนนี้นั่งเล่นกันไปก่อนนะจ๊ะ😊
พ่อกับแม่ของธารไปทำธุรกิจลับที่ฝรั่งเศสตั้งแต่ธารอายุ8ขวบ และปล่อยเงินกู้ที่ไทยและที่นั่นด้วยทำให้วงศ์ตระกูลอภิศาลรวยมากๆ ขึ้นชื่อว่าตระกูลมาเฟียชั้นสูงเลยแหล่ะ จนธารอายุ12ปี
กริ๊ง~ //เสียงออดในบ้านดังขึ้น
ซัมมี่สมัยเด็ก
เอ๊ะ ใครมานะ //เดินไปดูที่หน้าบ้าน
ซัมมี่สมัยเด็ก
คุณน้า~ มาได้ไงคะเนี่ย ฮือ หนูคิดถึงจังเลย🥺 //วิ่งเข้าสวมกอดอย่างตั้งใจ
วธัน🎟(พ่อพระเอก)
ไงหนูซัมมี่ เป็นไงบ้างลูก//ก้มลงลูบหัวซัมมี่เบาๆ
เอดา☯(แม่พระเอก)
ใจเย็นๆจ้า เดี๋ยวล้มเอาได้ น้าก็คิดถึงหนูเหมือนกัน
ซัมมี่สมัยเด็ก
เข้าไปคุยข้างในบ้านกันค่ะคุณน้า //สาวน้อยร่างบางพูดพลางกำลังจะเดินจูงมือผู้ใหญ่เข้าไปในบ้าน
เอดา☯(แม่พระเอก)
เอ่อ ไม่เป็นไรดีกว่าจ้ะน้าแค่มาดูความเรียบร้อยเฉยๆ😁
วธัน🎟(พ่อพระเอก)
น้ามาแค่นี้แหล่ะ อย่าบอกเรื่องนี้กับธารนะ //ลูบหัวซัมมี่
ซัมมี่สมัยเด็ก
เอ่อ ค่ะๆ ก็ได้ค่ะ บ๊ายบายค่ะคุณน้า😊👋
อุสา🎻(แม่นายเอก)
อึก ฮือ กูเป็นอะไร กูเป็นเหี้*ไร🤯😭 //มือทั้งสองข้างขยำผมตัวเองจนยุ่งเหยิงไปหมด
ตั้งแต่วันที่กิตออกจากบ้านไปแม่เขาก็กลายเป็นคนบ้าไปแล้ว
อุสา🎻(แม่นายเอก)
ไอ้ลูกทรพี ไอ้ลูกไม่รักดี นิสัยแม่*โคตรแย่
โผล่มาทำเพื่อ?👀
ใครกันแน่ที่แย่กว่ากัน//เดินล้วงกระเป๋ากางเกงเข้ามาในบ้านอย่างช้าๆ
อุสา🎻(แม่นายเอก)
ฮึ //หันไปมอง
อุสา🎻(แม่นายเอก)
ค..คุณ ที่รัก ฮือ ไอ้ลูกทรพีมั-
สุธีร์🎫(พ่อนายเอก)
มึงหยุด มึงอย่าคิดว่ากูไม่รู้นะ อีเล* อี... หืม กูไม่อยากมีเรื่องกับคนไร้ความรู้สึกอย่างมึง เหอะ..และต่อไปนี้ กูขอสั่งไว้ ถ้ามึงก้าวก่ายล้ำเส้นชีวิตลูกกูอีกเมื่อไหร่ กูให้เลือกว่ามึงจะพิการหรือลงนรกทั้งเป็น จำคำกูไว้ อ๊ะๆๆ แล้วก็...ส่วนมึง...เลิกกับกูซะ😌 บายจ้ะที่รัก(คว*)//ส่งจุ้บให้ครั้งสุดท้ายแล้วเดินออกไป
หลังจากวันนั้นแม่ของกิตก็เอาแต่อดน้ำอดข้าวเป็นเดือนๆ เก็บตัวอยู่แต่ในห้อง กลายเป็นคนบ้าไปเลยก็ว่าได้.
แม่กิตติดยาและค้าจนตำรวจจับได้
บ้านกิตกับธารอยู่ห่างกัน2หลังนะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
