ฉันชื่อว่าใยไหมอายุ26ปี เป็นยูทูปเบอร์แบบท่องเที่ยววันนี้ฉันก็จะทำตามความฝันของฉัน นั่นก็คือการไปเที่ยวที่ประเทศอังกฤษนั่นเอง ฉันตื่นนอนมาตั้งแต่ไก่ยังไม่ขันเพื่อมาเก็บของเตรียมตัวไปสนามบิน ฉันจองตั๋วเครื่องบินไว้ตั้งแต่เมื่อวาน เมื่อฉันเก็บของเสร็จก็ขับรถไปที่สนามบิน ตอนที่ฉันถึงสนามบินก็เวลา 05:36น. แล้วคิดดูสิว่าฉันตื่นมาตอนไหนฉันต้องมานั่งรอเที่ยวบินของฉันนานถึง 08:13น. นั่นก็ถือว่าหลายชั่วโมงเลยทีเดียว เมื่อถึงเวลา 08:34น. เที่ยวบินของฉันก็มา ฉันเดินขึ้นเครื่องอย่างมีความสุขเพราะฉันใฝ่ฝันมานานแล้วที่จะไปอังกฤษ ฉันนั่งอยู่บนเครื่องบินเป็นเวลานาน นานจนฉันรู้สึกง่วงและหลับไป เมื่อฉันตื่นมาก็พบว่าตอนนี้ไกล้ถึงประเทศอังกฤษแล้ว ฉันตื่นเต้นมากและได้แต่นั่งคิดอยู่ในใจว่าจะไปเที่ยวที่ไหนก่อนในอังกฤษ แต่ถึงจะนั่งคิดนานแค่ไหนฉันก็รู้จักเพียงไม่กี่ที่ ฉันนั่งคิดไปเรื่อยๆจนรู้ตัวอีกทีว่าถึงสนามบินในอังกฤษแล้ว ฉันรีบลงจากเครื่องโดยไว พร้อมกับมองบรรยากาศสนามบินในอังกฤษ ฉันเดินออกจากสนามบิน และเดินไปเรื่อยๆเพื่อหาที่พัก แต่ในระหว่างที่ฉันเดินและก้มมองมือถือไปด้วยก็ทำให้ฉันไปชนกับหนุ่มอังกฤษคนหนึ่ง แรงชนนั้นทำให้ฉันล้มลงไปกับพื้นเลยหละ555 ในระหว่างที่ฉันกำลังจะลุกขึ้นนั้นก็มีมือที่ยื่นเข้ามาหาฉันและเสียงที่ถามด้วยความเป็นห่วงว่า"Are you okay"ฉันเลยตอบกลับไปว่า"ไม่เป็นไร"ในภาษาอังกฤษ ฉันจับมือชายคนนั้นแล้วลุกขึ้นพร้อมกับขอโทษที่มัวแต่เดินดูมือถือ ชายคนนั้นตอบกลับฉันมาว่าไม่เป็นไรและถามฉันว่าฉันเป็นคนประเทศอะไรฉันเลยบอกเขาไปว่าฉันเป็นคนเอเชีย แต่คุณลองทายดูสิ เขาทำหน้าเหวอแล้วตอบว่าฉันเป็นคนเวียดนามฉันหัวเราะเล็กน้อย แล้วบอกให้เขาทายใหม่ เขาทำท่าครุ่นคิดไปแปบนึง แล้วตอบว่าฟิลิปปินส์ คราวนี้ฉันหัวเราะลั่นเลย เขาก็บอกว่ายอมแพ้คุณบอกมาเถอะ ฉันเลยบอกไปว่าเป็นคนไทย เขายืนเหวอไปอีกครั้ง แล้วพูดขึ้นว่า"Are you really Thai?"ฉันตอบเขาไปว่า"ใช่"และเขาก็บอกว่าเพื่อนเขาเคยไปที่ประเทศไทยแล้วได้เจอกับสาวไทยคนหนึ่งที่ดูเป็นมิตรมากและสุดท้ายเพื่องของเขาก็มาบอกกับเขาว่าจะอยู่ที่ไทยสักระยะหนึ่ง เขาเลยคิดว่าเพื่อนคนนั้นคงชอบสาวไทยคนนั้นกับประเทศไทยซะเเล้วหละ ฉันยิ้มเล็กน้อย และถามเขาว่าเขาชื่ออะไร เขาตอบว่าเขาชื่อ"Steve" และถามกลับมาว่าฉันชื่ออะไร ฉันเลยตอบว่าชื่อ"Silk"ก็คือชื่อใยไหม

ฉันยืนคุยกับเขาอยู่ครูหนึ่ง จนกระทั้งเขาเอ่ยถามว่าฉันมีที่พักหรือยัง ฉันจึงตอบกลับไปว่ายังไม่มีเลยตอนนี้กำลังหาอยู่ เขาฟังฉันพูดจบแล้วบอกว่ามาพักที่บ้านของเขาสิ่เขาจะให้ฉันอยู่เป็นเพื่อน ฉันไตร่ตรองข้อเสนอของเขาอยู่ครู่หนึ่งและบอกกับเขาไปว่าได้เลย เขายิ้มแล้วบอกให้ฉันเดินตามเขาไป เราสองคนเดินไปที่รถของเขา เขาขับรถในเวลาไม่นานก็ถึงบ้านของเขา เขาพาฉันเข้าไปทในบ้าน เมื่อเข้าไปในบ้านฉันยืนดูอยู่ครู่หนึ่งและคิดในใจว่า(เขาคงรวยมากแน่ถึงกับซื้อบ้านที่ดูหรูขนาดนี้ได้แต่แค่ดูจากตัวบ้านด้านนอกก็น่าจะรู้แล้วหละว่ารวยแน่)ฉันถามเขาว่าจะให้ฉันพักที่นี่จริงหรอ เขาตอบว่าจริงสิแต่ไม่ต้องกลัวว่าผมจะทำอะไรคุณ ฉันมองดูเขาเพื่อพิจารณาอยู่ครู่หนึ่ง เขาเป็นคนน่าตาดี พูดจาสุภาพแถมยังมีรอยยิ้มที่เป็นมิตร นั่นทำให้ฉันยิ่งรู้สึกมีความสุขมากที่ได้มาอังกฤษ ในขนาดที่ฉันกำลังจมอยู่ในความสุข Steve ก็พูดกับฉันว่า"พรุ่งนี้ผมจะพาคุณไปเที่ยวสถานที่ต่างในอังกฤษเอง" ฉันยิ้มเล็กน้อยเพราะดีใจที่มีคนจะพาฉันเที่ยวในอังกฤษ เพราะตัวฉันเองก็ไม่ได้รู้จักสถานที่ท่องเที่ยวเยอะนัก และเขาก็บอกให้ฉันเอาของขึ้นไปบนห้องที่ชั้น2ฝั่งขวาเก็บของให้เรียบร้อย แล้วลงไปหาเขาที่ห้องนั่งเล่นเพื่อจะได้คุยกันในเรื่องประเทศของอีกฝ่าย ฉันตอบโอเคและรีบจัดของให้เสร็จเพื่อจะได้คุยเกี่ยวกับเรื่องประเทศอังกฤษที่ฉันยังไม่รู้ เมื่อฉันเก็บของเสร็จก็รีบลงไปที่ห้องนั่งเล่น เห็นSteveกำลังทำความสะอาดห้องนั่งเล่น ฉันเอ่ยบอกเขาว่าฉันเก็บของเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาหันมาแล้วบอกให้ฉันนั่งลงบนโซฟาตัวสีครีม ฉันนั่งลงและเขาก็เอาของที่ใข้ทำความสะอาดไปเก็บหลังจากนั้นก็เดินมาหาฉัน เขานั่งลงบนโซฟาข้างๆฉัน เขาเริ่มถามคำถามกับฉันว่า"ที่ประเทศไทยมีสถานที่ท่องเที่ยวเยอะไหม" ฉันตอบกับเขาไปว่า"มีเยอะแยะเลย" แล้วฉันก็บอกเขาว่ารอแปบนึงฉันรีบเดินขึ้นไปบนห้องเพื่อหยิบโน๊ตบุ๊ค

ฉันรีบลงมาหาเขาที่ห้องนั่งเล่น เปิดโน๊ตบุ๊คเข้าไปที่ยูทูปช่องของฉันและเปิดคลิปที่ฉันไปเที่ยวให้เขาดู เขาดูอย่างตั้งใจพร้อมกับถามฉันว่าฉันเป็นยูทูปเบอร์หรอ ฉันตอบใช้เป็นยูทูปเบอร์ที่พาไปดูสถานที่ท่องเที่ยวหนะ เขาบอกว่าเขาก็เป็นยูทูปเบอร์เหมือนกันเขาทำเกี่ยวกับสถานที่ท่องเที่ยวในอังกฤษ ฉันบอกเขาว่าขอดูคลิปที่เขาทำหน่อยสิ่ เขาได้ฟังที่ฉันพูดก็ลุกขึ้นเดินไปที่ห้องของเขาเขาลงมาพร้อมกับโน๊ตบุ๊คเหมือนกัน เขาเปิดบ่องของเขาให้ดูฉันก็ดูด้วยความตั้งใจ สรุปแล้วเราสองคนก็สลับกันดูยูทูปช่องของอีกคน ไปจนไม่ได้คุยเรื่องของตัวเองหรืองประเทศของตัวเองเลย เมื่อนั่งดูไปเรื่อยๆจนถึงเวลา21:09น.เขาก็บอกให้ฉันไปนอนได้แล้วพรั่งนี้ตื่นมาจะได้ไป

เที่ยวกันยาวๆ ฉันเก็บโน๊ตบุ๊คและเดินขึ้นไปที่ห้องนอนส่วนเขาก็เก็บของขึ้นห้องเหมือนกัน เมื่อหัวฉันถึงหมอนก็หลับไปทันทีส่วนSteveฉันไม่รู้ว่าเขานอนหรือยัง

เมื่อถึงตอนเช้าฉันตื่นขึ้นมาเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ หลังจากที่ฉันอาบและเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จSteveก็บอกให้ฉันลงไปกินอาหารในห้องครัว เมื่อฉันลงไปที่ห้องครัวก็เห็นอาหาคที่น่ากินหลายอย่างวางอยู่บนโต๊ะเขาบอกให้ฉันนั่งลง ฉันก็นั่งลงตามที่เขาบอกSteveนั่งลงและบอกว่าวันนี้เขาจะพาฉันไปเที่ยวหลายที่เลยหละแต่ต้องกินข้าวเช้าให้เรียบร้อยและเตรียมของให้พร้อม เขายังบอกอีกว่าเดี๋ยวเขาจะพาเพื่อนไปด้วย ฉันดีใจมากเลยหละที่จะได้เจอเพื่อนคนอังกฤษเพราะปกติฉันเป็นคนที่ชอบเข้าสังคมาร้างสัมพันธ์เก่ง หลังจากที่เราสองคนกินอาหารเสร็จSteveก็บอกให้ฉันไปเตรียมของสำหรับการเที่ยว ฉันเดินขึ้นห้องไปเพื่อเตรียมของส่วนSteveก็ไปคุยโทรศัพท์ ฉันคิดว่าเขาคงกำลังบอกให้เพื่อนมาที่บ้านแน่เลยและสิ่งที่ฉันคิดก็เป็นจริง เพื่อนขอบSteveมากันทั้งหมด3คนมีผู้หญิง1ผู้ชาย2 Steveบอกให้ฉันไปหาเพื่อนๆของเขาฉันก็เดินเข้าไปหาอย่างเป็นมิตรตามปกติของฉัน เมื่อฉันยืนอย่ดูต่อหน้าเพื่อทั้ง3คนของเขาเพื่อนคนที่เป็นผู้หญิงก็พุ่งตัวออกมาจับมือทักทายฉันอย่างตื่นเต้น เธอบอกว่าเธอชื่อAliceเธอไม่เคยเห็นคนไทยมาก่อน ฉันก็บอกเธอไปว่าฉันชื่อใยไหมเพื่อนผู้ชายอีกคนที่ดูหน้าตาโหดๆเขาแนะนำตัวว่าชื่อJoshและอีกคนที่ใส่แว่นก็บอกว่าเขาชื่อNick เมื่อแนะนำตัวกันเสร็จSteveก็ถามว่าพร้อมไปกันรึยังฉันและเพื่อนอีก3คนของเขาบอกว่าพร้อม พวกเราก็เดินไปขึ้นรถคันใหญ่ของSteve Steveเขาบอกว่าเราจะไปที่กำแพงเฮดรียนเป็นที่แรก ฉันรู้สึกตื่นเต้นมากเพราะฉันไม่รู้จักกำแพงเฮดรียนเลยพวกเรา5คนนั่งรถกันอยู่นาน ตอนที่รั่งอยู่ในรถAliceถามฉันว่าเบื่อไหมฉันก็เลยตอบไปว่านิดหน่อยเธอยิ้มให้ฉันและบอกว่า"ถ้าเบื่อก็มาเล่นเกมฆ่าเวลากับฉันสิ"ฉันก็เลยตอบเธอไปว่าโอเค ฉันกับAlichก็เล่นเกมด้วยกันอยู่สักพักไม่นานSteveก็บอกว่าถึงกำแพงเฮดรียนแล้วฉันและAliceรีบลงจากรถโดยไวAliceถามฉันว่าฉันรู้จักที่นี่ไหม ฉันตอบกลับไปว่าไม่รู้จักหรอกAliceก็บอกอีกว่าฉันรู้จักกำแพงเฮดรียนแต่ก็ไม่เคยมาทั้งที่เป็นมรดกโลกในอังกฤษSteve,Josh,Nickก็ได้ลงมาจากรถและถามว่าทุกคนำด้เอากล้องมารึยัง ฉันกับAlieตอบว่าเอามาแล้วแต่JoshกับNickไม่ได้เอามาเพราะเขา2คนไม่ชอบถ่ายรูปแต่ก่อนที่จะเดินชมกำแพงเฮดรียนSteveได้บอกกับฉันว่ากำแพงเฮดรียนเริ่มสร้างในรัชสมัยของจักรพรรดิเฮดรียนในปี ค.ศ.122เสร็จสมบูรณ์ภายในเวลา6ปี ปัจจุบันมีเพียงกำแพงส่วนกลางที่ยังคงปรากฏให้เห็น สามารถเดินได้ตลอดแนวกำแพง ด้วยความเก่าแก่และสวยงามกำแพงเฮดรียนจึงเป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวที่ได้รับความนิยมมากที่สุด และถูกประกาศให้เป็นมรดกโลกในปี ค.ศ.1987 นี่เป็นความรู้ใหม่เลยทีเดียวสำหรับฉัน เมื่อSteveพูดจบพวกเราทั้ง5คนก็เริ่มเดินดูกำแพงเฮดรียนที่สวยงามมากๆAliceและฉัน ต่างพากันเดินแยกไปถ่ายรูปส่วน3หนุ่มที่เหลือก็เดินชมอยู่ด้วยกัน ฉันถ่ายรูปสวยๆมาได้เยอะมากเลยหละส่วนAliceก็ถ่ายแต่วิวบนกำแพงเฮดรียนกับสัตว์ที่อยู่บนกำแพง เมื่อเดินชมและถ่ายรูปกำแพงเสร็จพวกเรา5คนก็เดินกลับไปที่รถและหยิบของกินอร่อยๆมาหลายอย่างเดินไปที่จุดกินอาหารพวกเรานั่งกินอาหารเสร็จและเดินกลับไปที่รถเพื่อไปสถานที่ต่อไป