ราชันย์สยบทัพ
ตอนที่1
...ณ แดนศักดิ์สิทธ์หยงกวน...
ที่นี่เป็นที่อยู่ของเหล่าภูติฟิสิกส์ มีร่างโปร่งแสงสวยงาม... เมื่อครั้งอดีตการณ์เล่าลือว่าหากผู้ใดได้ดื่มเลือดหัวใจของมัน จะทำให้ผู้นั้นมีชีวิตเป็นอมตะ...
ตานคุนฮวา
... //บินลงมาหา และแปลงร่างเป็นคน
ตานคุนฮวา
โม่เซียว เจ้ามาหาข้าแล้วหรือ //ยิ้มดีใจ
อวิ๋นโม่เซียว
ไม่ได้มาหาเจ้าหลายวัน ข้าคิดถึงเจ้าเหลือเกิน //สวมกอด+หอมแก้ม
ตานคุนฮวา
ปากหวานเสียจริง😊
อวิ๋นโม่เซียว
เจ้าชิมปากข้าแล้วรึ😏
ตานคุนฮวา
เจ้าบ้า //เขินตัวเป็นเกลียว
ตานคุนฮวา
ไปที่ตำหนักข้าเถิด ข้ายืนจนเมื่อยแล้ว...
อวิ๋นโม่เซียว
จะให้ข้าไปจริงรึ คนของเจ้าเกลียดที่ข้าเป็นมนุษย์จะตาย //กลุ้มใจ
ตานคุนฮวา
หยงกวนเป็นดินแดนของข้า หากมีผู้ใดกล้ารังเกียจเจ้า ข้าจะปลิดชีพมันเสีย... ไปเถิด อยู่กับข้ามิต้องเกรงกลัวสิ่งใดทั้งสิ้น...
อวิ๋นโม่เซียว
เช่นนั้นตามใจเจ้า...
ตานคุนฮวา
... //ว่าจบก็แปลกร่างกลับคืนเป็นฟินิกซ์ตัวยักษ์ ให้อวิ๋นโม่เซียวขี่หลัง พาเขากลับตำหนังของตน
ปุโรหิต หงฉือ
ใยเจ้าพามนุษย์โสมมนี่มาอีกแล้ว!! //โมโห
ตานคุนฮวา
คนรักของข้า ใยจึงพามามิได้เล่า
ปุโรหิต หงฉือ
ใยเจ้าไม่เชื่อคำที่ข้าพูด คุนฮวา!! มนุษย์นั้นไว้ใจไม่ได้!!
ตานคุนฮวา
แต่ท่านก็ตรวจดวงชะตาของข้าแล้วมิใช่รึ ว่าข้าจะมีคู่ครองเป็นมนุษย์...
ปุโรหิต หงฉือ
แต่ไม่ใช่มนุษย์ผู้นี้แน่นอน... คู่ครองของเจ้านั้นอยู่แสนไกลนัก ข้าก็ไม่รู้เป็นกันว่าที่ใด...
ตานคุนฮวา
หากอยู่ไกลปานนั้นก็ไม่ต้องหาให้ลำบากหรอก... ข้ารักโม่เซียว ข้าเลือกเขาเป็นคู่ครองขอบข้า😊
ปุโรหิต หงฉือ
ตานคุนฮวา!!
ตานคุนฮวา
ข้าไปละ ขี้เกียจเถียงกับท่าน
อวิ๋นโม่เซียว
ทะเลาะกันเพราะข้าอีกแล้วหรือ //เศร้า😥
ตานคุนฮวา
เจ้าจะหนักใจไปใย มีข้าอยู่ทั้งคน... เจ้าเป็นคนดี สักวันพวกเขาต้องยอมรับเจ้าแน่😊
อวิ๋นโม่เซียว
เจ้านี่ช่างเข้าใจข้าเสียจริง😊
ตานคุนฮวา
ก็ข้ารักเจ้านิ...
อวิ๋นโม่เซียว
เราก็คบหากันมานานแล้ว เราแต่งงานกันนะ
ตานคุนฮวา
เจ้าพูดจริงรึ เจ้าจะแต่งกับข้าจริงรึ //ดีใจมาก
อวิ๋นโม่เซียว
เราจัดงานเลยก็ได้นะ ข้าอยากอยู่กับเจ้าเร็วๆ
ตานคุนฮวา
งั้นแต่งกันพรุ่งนี้เลย ข้าร้อนใจอยากอยู่กับเจ้าแล้ว //เข้าไปกอด
อวิ๋นโม่เซียว
อืม... ดี //กอดตอบ
วันต่อมา... ไม่มีใครกล้าคัดค้านงานแต่งนี้ ถึงเหล่าภูติฟิสิกส์จะไม่พอใจ ก๋ต้องเงียบปากไปเสีย เพราะตานคุนฮวาเป็นถึงผู้ปกครองของดินแดนศักดิ์สิทธ์หยงกวนแห่งนี้... และงานแต่งก็ได้จัดจขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ตระการตา
พิธีถูกจัดขึ้นตามลำดับ จนในที่สุดก็ถึงคราวที่ต้องเข้าหอ
ตานคุนฮวา
เจ้าใจเย็นๆสิโม่เซียว อื้มมม~//รับจูบ
อวิ๋นโม่เซียว
ข้ารักเจ้าเหลือเกิน ฮวาเอ่อร์ของข้า //กดลงเตียง ถอดชุดออกและจูบดูดดื่ม
ตานคุนฮวา
ข้าก็รักเจ้า //เขินสองแขนกอดรัดต้นคออีกฝ่าย
อวิ๋นโม่เซียว
... //มือลูบไร้ร่างกาย เลื่อนริมฝีปากไซร้คอขาวเนียน
ตานคุนฮวา
อื้มมม~ //เคลิบเคลิ้มกับสัมผัสของคนบนร่าง
ตานคุนฮวา
อึก!! ... //จู่ๆก็เกิดความรู้สึกเจ็บปวดที่หน้าอกด้านซ้าย... ตานคุนฮวามองชายผู้เป็นที่รักใช้กริดแทงทะลุหัวใจของตน
ตานคุนฮวา
จะ...เจ้า //เจ็บปวดมาก เลือดไหลเป็นทาง
อวิ๋นโม่เซียว
หึหึ หากเจ้ารักข้ามาก ก็ตายเพื่อข้าเสียเถิด
ตานคุนฮวา
ใยเจ้าทำเช่นนี้ เจ้าหลอกข้า
อวิ๋นโม่เซียว
ข้าขอโทษ แต่ข้าจำเป็นต้องทำ... บ้านเมืองกำลังจะเกิดศึกสงคราม ข้าต้องนำเลือดของเจ้าไปให้องค์จักรพรรดิดื่ม เลือดของเจ้าจะทำให้องค์จักรพรรดิเป็นอมตะ
ตานคุนฮวา
หึหึหึ... เสียแรงที่ข้ารักเจ้าอย่างสุดหัวใจ แต่เจ้ากลับทุ่มเทความภักดีทั้งหมดให้จักรพรรดิมนุษย์ผู้นั้น...
ตานคุนฮวา
ความรักที่ข้าให้เจ้า ส่งไปไม่ถึงเจ้าสินะ งั้นข้าจะลากเจ้ามาตายกับข้าด้วย...
ตานคุนฮวา
... //หยิบกริดใต้หมอนมาแทงหัวใจโม่เซียว
อวิ๋นโม่เซียว
อึก!! นี่เจ้า!!...//แล้วก็หมดลมหายใจ
ตานคุนฮวา
ตายไปกับข้าเถอะ คนทรยศ...
ตานคุนฮวา
หึหึ!! ความรักน่ะหรือ ไร้สาระสิ้นดี... เช่นนี้แล้ว ข้าไม่ขอมีมันจะดีกว่า... //แล้วก็สลบไป
ทัพ
หะ...หัวใจอมตะของข้า //จับหน้าอก
ทัพ
ไม่มีบาดแผล? ไม่เจ็บ? ข้าโดนแทงมิใช่รึ //มองไปรอบๆ
ทัพ
ที่นี่! ที่ใดกัน? โอ้ยย~//ความทรงจำไหลเข้ามา
ทัพ
... //เห็นกระจกเลยเดินเข้าไปส่องเพื่อสำรวจตัวเอง
ทัพ
ใยข้าเข้ามาอยู่ในร่างคนผู้นี้ได้เล่า? เจ้าก็เจ็บปวดเพราะความรักเช่นเดียวกับข้า...
ทัพ
อะแฮ่มๆ!! ความรักบ้าบอ อย่าไปสนใจเลย ในเมือฉันเข้ามาอยู่ในร่างของนาย ต่อไปนี้ฉันจะใช้ชีวิตแทนนายเองนะ หึหึ!! ไว้ใจฉันได้เลย... สหาย เอ้ย! เพื่อน😊
ตอนที่2
เอรันโด่เป็นตระกูลที่ยิ่งใหญ่ จัดว่าเป็นมหาเศรษฐีท็อปวันของประเทศเลยก็ว่าได้ ทำธุรกิจมากมายทั้งอสังหาริมทรัพย์และการท่องเที่ยว แต่ฉากหลังนั้นช่างมืดมิด มีทั้งผับ คาสิโน และค้าอาวุธ ถึงจะเป็นอย่างนั้นแต่ทางการก็ยากที่จะเข้ามายุ่งวุ่นวายด้วย... ด้วยการปกครองตระกูลภายใต้นายของท่านคาร์ลอส เอรันโด่ ผู้ที่เป็นผู้นำตระกูลคนปัจจุบัน
ทัพ
ตระกูลนี้ยิ่งใหญ่จริงๆ //หวนนึกถึงความทรงจำ
ทัพ
เจ้าของร่างนี้เป็นสะใภ้ไร้ศักดินา... ถูกผู้เป็นสามีตบตีแทบทุกวัน ไม่มีใครในบ้านใยดีสักคน จนในที่สุดก็ตรอมใจ...
โรส
ราชันย์คะ โรสเจ็บ เมียคุณตบหน้าโรส ฮือออ~//ซบอก
ทัพ
ไม่จริงนะ เธอโกหก เธอต่างหากที่ตบฉัน!!
ราชันย์
มึงอย่างมาเถียง!! //ตบทัพ
ทัพ
โอ้ยยย ฮือๆ พี่ราชันย์ ผมไม่ได้ทำจริงๆ คุณโรสเข้าเดินมาหาเรื่องผมก่อนนะครับ ฮือออ~
โรส
เมียคุณโกหกค่ะ ฮึก โรสอยู่ของโรสดีๆ เมียคุณก็ไม่พอใจ บอกว่าโรสแย่งคุณไป ฮืออออ~
ราชันย์
มันไม่ใช่เมียฉัน... //กอดโรส
ราชันย์
มึงไปให้พ้นหน้ากูเลยนะ ไป!!
ทัพ
พี่ราชันย์ ฮืออๆ ผมไม่ได้ทำจริงๆนะครับ ฮือๆๆ
ราชันย์
กูบอกให้ไป!! //ถีบ
ทัพ
อึก โอ้ยยย//ล้มลงกับพื้น
ราชันย์
ไปกันเถอะ... //โอบกอดโรสไป
ทัพ
พี่ราชันย์ พี่ฟังผมก่อน ฮือๆๆ //น้ำตาไหลนองหน้า ตั้งแต่แต่งงานมา สามีก็ไม่เคยใยดีสักครั้ง
ทัพ
... //เดินลงมาจากบันได
แนน (สาวใช้)
แกจะไปไหน คุณท่านกำลังทานข้าวอยู่!!
ทัพ
(แม้แต่สวยใช้ก็ไม่เห็นหัว)
ทัพ
ฉันหิว ฉันจะไปกินข่าว //เสียงเรียบ
แนน (สาวใช้)
หิวก็ไปกินในครัวสิ เกะกะคุณท่านเขา ไป!! //ทำท่ารังเกียจ
ทัพ
หึ! ... //มองด้วยหางตา แล้วเดินเข้าห้องอาหาร
ทัพ
... //เข้าไปนั่งที่ของตัวเอง
ราชันย์
มึงมาทำไม ไปกินในครัวนู่น ที่นี่ไม่ใช่ที่ของมึง!! (มันมาทำไมว่ะ เห็นหน้าแล้วหงุดหงิดชิบหาย)
ทัพ
ตักข้าวให้ฉันสิ //หัวไปสั่งหัวหน้าแม่บ้าน
ทับทิม (หัวหน้าแม่บ้าน)
หึ! //มองแรง+ไม่ยอมตักให้
ราเชนทร์
!!! //มองทัพเงียบๆ
ทัพ
(คนนี้คือลูกชายของสามีกับภรรยาเก่า อายุ14ปี เป็นเด็กเป็นเล็ก หัดเย็นชากับผู้ใหญ่ได้นะ ถ้าเป็นลูกฉันละก็จะตีให้เข็ด)
ราชันย์
กล้าดียังไงมาสั่งคนของฉัน!! //ขึ้นเสียง
ราชันย์
หิวก็ไปหากินเองในครัวนู่น!!
ทัพ
นายก็ไปเองสิ ฉันจะกินที่นี่!!
ราชันย์
นี่มึงเถียงกูหรอ!! //โมโหมาก
ทัพ
ใช่!! ทำไม หูหนวกหรอ!!! //เสียงดังกว่า
ทับทิม (หัวหน้าแม่บ้าน)
!!
ราเชนทร์
(ปกติไม่เห็นกล้าเถียงพ่อนิ) //อึ้ง
ราชันย์
มึงกล้าดียังไงมาเถียงกู!! //กระชากคอเสื้อ
ทัพ
... //พลิกกลับ จับล็อคคอกดลงบนโต๊ะอาหาร
ราชันย์
อึก! ไอ้ทัพ! มึงปล่อยกูนะเว้ย!! //ดิ้นไม่หลุด
ทัพ
(ดีที่ข้ามีวรยุทธ ร่างกายไอ้หมอนี่แข็งแกร่งมาก ไม่งั้นข้าต้องเสียแรงไปเกือบครึ่งกว่าจะล้มเขาได้)
ราเชนทร์
(กล้าทำพ่อด้วยหรอ ก็เห็นรักนักรักหนาไง)
ราชันย์
มึง!! ไอ้ทัพ!! //คว้าปืนมาจ่อหน้า
ราเชนทร์
พ่อ... ถ้าเขาตาย แล้วพ่อจะบอกปู่ว่ายังไงละ //เย็นชา
ราชันย์
บอกว่ามันฆ่าตัวตายเองสิว่ะ!!
ราชันย์
มึงอย่ามาท้ากูนะไอ้ทัพ!! //จะเอาปืนตบหน้า
ทัพ
... //ไว้กว่า สะบัดมือออกแล้วตบหน้าราชันย์
ราชันย์
มะ..มึงกล้า...//แทบไม่เชื่อสายตา เพราะปกติทัพไม่เคยต่อท้านเลยแม้แต่ครั้งเดียว
ทัพ
เออ!! แล้วมึงจะทำไม ไอ้ราชันย์...
ทับทิม (หัวหน้าแม่บ้าน)
แกกล้วดียังไงถึงด่าคุณชายห๊ะ!!
ทับทิม (หัวหน้าแม่บ้าน)
กรี๊ดดดด//เลือดกลบปาก
ราชันย์
(วันนี้มันเป็นไรว่ะ!!) //ตกใจ
ราชันย์
หึหึ!! นี่คงจะเป็นท่าแท้ของมึงสินะไอ้ทัพ!! ในที่สุดมึงก็หางโผล่จนได้... คงคิดสินะว่าขายตัวมาเป็นเมียกูแล้ว มึงจะสบายน่ะ!!
ราชันย์
ถามอะไรโง่ๆ ก็อยากสิวะ!! ทำไม... หรือมึงจะหย่าให้กู!!
ทัพ
ใช่... นายไม่ได้รักฉันนิ งั้นเราก็หย่ากันเถอะ
ราชันย์
เหอะ!! ไม่คิดว่าจะได้ยินคำนี้ออกจากปากมึง นี่คงจะไม่ใช่วิธีเรียกร้องความสนใจจากกูหรอกนะ!!
ราชันย์
งั้นก็ดี จะได้หย่าให้มันจบๆไป!!
คาร์ลอส
ไม่ได้!!! //เดินเข้ามาในบ้าน
คาร์ลอส
พวกแกจะหย่ากันไม่ได้!! ฉันไม่อนุญาต!!
ราเชนทร์
คุณปู่มาได้ไงครับเนี่ย...
คาร์ลอส
ถ้าฉันไม่มา พ่อกับแม่แกก็หย่ากันน่ะสิ
ราเชนทร์
เขาไม่ใช่แม่ผมสักหน่อย
คาร์ลอส
ราเชนทร์!! //ตะคอก
ราเชนทร์
ขอโทษครับ ผมไปดีกว่า... //เดินออกไป
คาร์ลอส
ไอ้หลานคนนี้ //หนักใจ
คาร์ลอส
... //เดินเข้ามาหาทัพ
คาร์ลอส
ทำไมถึงจะหย่ากันละ //ถามอย่างไม่พอใจ
ทัพ
(ในความทรงจำ... ชายคนนี้คือคนที่บีบให้ทัพแต่งงานกับราชันย์ลูกชายของเขา เนื่องจากครอบครัวของทัพล้มละลาย และติดหนี้คาร์ลอสอยู่200ล้าน พ่อแม่จึงยกทัพให้คาร์ลอส และคาร์ลอสเป็นคนเดียวที่ทำดีกับทัพ)
ตอนที่3
ราชันย์
ผมไม่ได้รักมัน ทำไม่จะหย่าไม่ได้!!
คาร์ลอส
แกไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจ แต่ไหนแต่ไรมา แกเอากระหรี่ไม่ซ้ำหน้า มั่วสุมไปทั่ว จนพลาดท่ามีลูกตั้งแต่อายุ21 นังผู้หญิงนั่นก็รีบไถเงินไปไม่รู้ตั้งเท่าไหร่ แกเคยสำนึกบ้างไหม!!
ราชันย์
แล้วไอ้ทัพมันต่างกันตรงไหน มันก็ขายตัวใช้หนี้เหมือนกันไม่ใช่หรอ!!
ราชันย์
ทำไมพ่อถึงเอามันมาให้ผม มันก็ไม่ต่างจากกระหรี่หรอก!!
ทัพ
... //ต่อยหน้าราชันย์
ราชันย์
อึก ไอ้เ-ี่ยทัพ มึง!! //จะต่อยคืน
คาร์ลอส
ทัพ... หนูต่อสู้เป็นตั้งแต่เมื่อไหร่ลูก
ทัพ
เออคือ เพื่อนที่มหาลัยสอนมาน่ะครับ😊//ยิ้มกลบเกลื่อน
ราชันย์
(ไอ้ทัพ!! ถ้าพ่อกูกลับเมื่อไหร่มึงตายคาตีนกูแน่)
หลังจากนั้นคาร์ลอสก็พาทัพมาที่ห้องนั่งเล่น
คาร์ลอส
ไหนเราเคยสัญญากับพ่อว่าจะไม่หย่าไง จะผิดสัญญากับพ่อหรอ
ทัพ
เขาไม่ได้รักผมนิครับ อยู่กันไปก็ทุกข์เปล่าๆ
คาร์ลอส
แค่ทัพรักราชันย์นิลูก
ทัพ
(นึกถึงความรักที่เคยทุ่มเทให้ผู้ชายคนนั้น สุดท้ายก็ได้ความตายมาแทน โง่เขลานัก)
ทัพ
ความรักไม่มีค่าเท่าชีวิตหรอกครับ ต่อให้ผมรั้งคุณราชันย์ไว้ เขาก็ไม่รักผมอยู่ดี...
คาร์ลอส
แต่ฉันอยากได้เธอเป็นลูกสะใภ้นะ...
ทัพ
ผมแต่งงานกับคุณราชันย์มาห้าเดือนแล้ว ทนให้เขาตบตีทุกอย่าง ผมพอแล้วครับ... เรื่องหนี้200ล้าน ผมจะพยายามหาเงินมาคืนให้นะครับ เมื่อคืนเงินครบเมื่อไหร่ ผมจะหย่าทันที...
คาร์ลอส
ทัพคิดดีแล้วหรอ... //เศร้าใจ
ทัพ
ครับ... ผมว่าจะหางานทำด้วยนะครับ ช่วงนี้ผมอาจจะไม่ว่างไปเที่ยวหาคุณพ่อนะครับ😊
คาร์ลอส
งั้นก็ตามใจเถอะ ฉันคงรั้งหนูไว้ไม่ได้จริงๆสินะ
ราชันย์
... //แอบฟังอยู่ข้างนอก
ราชันย์
หึ! ดี... ถ้ามันคิดแบบนั้นก็ดี
หลังจากที่คุยกันเสร็จ คาร์ลอสก็ขอตัวกลับ
ราชันย์
ไอ้ทัพ!! //ต่อยหน้าทัพ
ทัพ
โอ้ยย!! //ล้มลงพื้น ยกมือเช็ดเลือดที่ปาก
ราชันย์
เจ็บเป็นเหมือนกันหรอมึง!! มึงกล้าดียังไงมาต่อยกูห๊ะ!! //กระชากผมแล้วตบหน้า
ทัพ
อึก //หน้าหันเจ็บซ้ำสอง
ราชันย์
ทำไมไม่ร้องไห้เหมือนเมื่อก่อนละ ไอ้กระหรี่!! หรือกูตบมึงไม่พอห๊ะ!! //จะตบอีก
ทัพ
... //เดือดมาก กับคำด่าท้อและตบตี นี่เจ้าของร่างเดิมมีชีวิตอยู่ได้ยังไง มิน่าละถึงได้ตรอมใจตายไปแล้ว
ทัพ
หึหึหึ... //หัวเราะในลำคอ
ทัพ
ฉันตานคุนฮวา จะไม่มีทางให้อภัย คนประเภทนี้เด็ดขาด... //สถบเบาๆ
ราชันย์
มึงพูดอะไรของมึง อยากตายรึไง!!
ทัพ
กูจะบอกอะไรให้มึงฟังนะ "ไอ้เศษสวะราชันย์" //ลุกยืนแล้วเดินไปข้างหน้า
ราชันย์
มึงเรียกกูว่าอะไรนะ //โกรธมากที่ได้ยิน
ทัพ
มึงมันก็แค่สุนัขตัวนึงเท่านั้น อย่าคิดว่าตัวเองวิเศษวิโสนักเลย การกระทำของมึงที่ทำกับภรรยานั่นน่ะ ถึงมึงจะไม่ได้รักแต่ก็ไม่ควรทำให้เขาตาย...
ราชันย์
มึงพูดอะไรของมึง!!
ทัพ
ราชันย์... มึงกับกู ขาดกันนับตั้งแต่วันนี้... //มองด้วยสายตาเหยียดหยามแลัวเดินออกไป
ราชันย์
อะไรของมัน มันพูดอย่างกับมีคนตาย...
ทัพ
ที่นี่เงียบสงบดีจัง... เฮ่อ~ทะเลาะกับเจ้านั่นเหนื่อยเป็นบ้าเลย //เดินไปนั่งแล้วหลับตาพรึม
ราเชนทร์
นายจะหย่ากับพ่อจริงๆหรอ
ทัพ
เหวอ!... ตกใจหมด มาไม่ให้ซุ่มให้เสียง //มองเด็กน้อยตรงหน้า
ราเชนทร์
ฉันถามก็ตอบมาสิ //คาดคั้น
ทัพ
นิ...ถ้านายไม่อยากเรียกฉันว่าแม่ ก็ควรเรียกฉันว่าพี่นะ ฉันอายุมากกว่านายตั้ง6ปี
ราเชนทร์
ก็แค่6ปี... แล้วคำตอบละ //ถามย้ำ
ทัพ
ใช่... ทำไมหรอ นายก็ไม่ได้ยอมรับฉันเป็นครอบครัวอยู่แล้วนิ
ราเชนทร์
ดูนายไม่แคร์พ่อเหมือนเมื่อก่อนเลยนะ...
ทัพ
มานั่งด้วยกันสิ //เขย่าให้
ราเชนทร์
หึ! ถือซะว่านั่งเล่นกับหมาละกัน //เดินเข้าไปนั่ง
ทัพ
(หน่อยเจ้าเด็กนี่ ได้ทีเอาใหญ่เลยนะ)
ทัพ
นายทำตัวเย็นชาแบบนี้ตลอดเลยหรอ
ทัพ
เปล่าอะไร ก็เห็นๆอยู่
ราเชนทร์
เรื่องของฉัน อย่ายุ่ง
ทัพ
เด็กน่ารักอย่างนายต้องยิ้มบ่อยๆนะ
ราเชนทร์
อะไรของนาย อยู่ๆก็มาชมฉัน
ทัพ
ฉันพูดจริง... หันหน้ามาฉันจะยิ้มให้ดู //จับหน้าหันเข้าหากัน
ราเชนทร์
ปะ...ปล่อยฉันนะ //สะบัดมือออก
ทัพ
ฮ่าๆๆ~ นายเขินเป็นด้วยหรอเนี่ย
ราเชนทร์
อย่าหัวเราะฉันนะ!! 😠
ราเชนทร์
หึ่ย! //หน้าบูดเดินหนีทันที
ราเชนทร์
(หมอนั่น... ตั้งแต่แต่งงานกับพ่อ ก็เพิ่งเคยเห็นหัวเราะครั้งแรกเหมือนกัน)
ราเชนทร์
(หัวเราะเป็นด้วยหรอ)
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
