^^^บทที่๑ ใครจะยอม^^^
โต๊ะอาหารที่ถูกจัดเตรียมเพื่อเจ้าของบ้าน วันนี้ดูจะมีอาหารเยอะแยะมากมายแทนไม่มีที่ว่างและมีมากเกินไปสำหรับคนสามคน และก็จริงวันนี้ที่บ้านมีแขก และดูจะสำคัญมากเพราะ คุณผู้หญิงของบ้านเป็นคนเตียมเมนูหมดด้วยตัวเอง
“วันนี้มีอะไรพิเศษหรอคะ คุณนี”
ป้าอิ่มและแม่ครัวประจำบ้านถามคุณผู้หญิงของบ้านอย่างเป็นกันเอง เธอรู้สึกพอใจกับผู้หญิงตรงหน้า แม่จะเป็นภรรยาของคุณธนา แต่เธอก็ไม่เคยทำตัวแทนคุณผู้หญิงของบ้านคนเก่าเลย และกันเองกับทุกคน
“พอดีคุณธนา อยากพบธันวา เลยใหตามมาทานข้าวที่บ้านนะ”
“อ่อ คุณธนา หลานคุณนี ที่เป็นนายแบบใช่ไหมคะคุณนี”
“จ๊ะ นี่ป้าอิ่มอย่าบอกนะ ว่ากริ๊ดหมอนั้นอยู่”
“แหม ถึงป้าถึงป้าจะอายุแล้วก็ยังมีไฟนะคะ ก็คุณธนาเธอหล่อขนาดนั้น”
“555 งั้นป้าอิ่มเตรียมขอลายเซ็นได้เลยโน้นมาพอดี”
รถ MBW is รถสปอร์ตไฮบริดเปิดประทุน สีส้มแล่นเข้ามาจอดด้วยความเร็วก่อนที่เจ้าของรถจะก้าวลงมาจากรถและเดินเข้าบ้านด้วยท่าทีมั่นใจสมกับเป็นนายแบบสุดฮอต
“สวัสดีครับน้านี ป้าอิ่ม”
ธันวายกมือไหว้ทั้งสองคนและเดินเข้าไปกล้ๆ ก่อนจะสวมกอดน้าสาวที่รักตลอดอายุที่ผ่านมาเขาก็มีน้าคนนี้คอยดูแลเป็นทั้งพ่อ แม่ พี่และญาติเพียงคนเดียวที่เขามีอยู่
“มาถึงก็อ้อนเลยนะ ธันวา”
“ก็ธันคิดถึงน้านี นี่ครับ
“คิดถึงแต่ก็ไม่เคยมาหา มัวแต่ยู่กับแม่ดาราคนนั้นล่ะสิ”
วารุนีมองค้อนหลานชายสุดหล่อที่บอกว่าคิดถึงแต่ก็ไม่เคยมาหา มีแต่
“โถ่คุณน้าก็แค่เพื่อนเท่านั้น”
“เพื่อนหรอ อย่าคิดว่าน้าดูไม่ออกเพื่อนอไรพากันขึ้นคอนโดบ่อยๆ”
“คุณน้า ผมว่าเราเปลี่ยนเรื่องคุยกันดีกว่า”
“จ๊ะ พ่อนายแบบ น้าเตรียมกับข้าวที่เราชอบไว้เยอะแยะเลย”
วารุนีเดินนำนายแบบหนุ่มเข้าบ้านเพื่อตัดบทสนทนาเมื่อคู่เพราะทั้งสองไม่ได้จริงจังถึงขั้นคบกันเป็นแฟน
“ป้าอิ่มจัดโต๊ะอาหารได้เลยนะอีกสักพักคุณธนาก็มาถึง”
“แล้วคุณหนูละค่ะ”
ป้าอิ่มเอ่ยถามถึงคุณหนูของบ้านที่ไปเรียนยังกลับไม่ถึงบ้าน แค่นึกถึงเสียงใสๆ ก็ดังมาจากประตูบ้าน
“ป้าอิ่มจ๋า มิ้นหิวจังมีอะไรทานบ้างคะ”
เจ้าของเสียงมาถึงก็ถามหาของอร่อยๆ แทบจะทุกครั้งโดยไม่สังเกตว่าวันนี้ที่บ้านมีแขกหนุ่มรูปหล่อกำลังยืนมองมาที่เธอ
“คุณหนูวันนี้เรามีแขกค่า”
ป้าอิ่มบอกคุณหนูจอมอ้อนของเธอว่าวันนี้ที่บ้านมีแขกก่อนที่คุณหนูจะแสดงกิริยาไม่งามอออกมามากกว่านี่ อย่างเช่นวิ่งเข้าครัวหยิบของเข้าปากเหมือนเช่นทุกครั้ง
“หนูมิ้นค่ะ วันนี้คุพ่อให้น้าชวนพี่ธันวามาทานข้าวที่บ้าน ธันวานี่ น้องมิ้นลูกสาวคุณธนา”
วารุนีเอ่ยขึ้นพร้อมกับแนะนำให้ทั้งสองคนรู้จักกัน แต่ดูเหมือนคุรหนูของบ้านจะไม่อยากรู้จักเธอเดินเลี่ยงขึ้นชั้นบนของบ้านให้ธันวายิ้มค้างด้วยความแปลกใจ
“อะไรของเขาครับน้า”
ธันวางงกับกิริยาที่อีกฝ่ายแสดงออกมา ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนเดินหนีตนเองแบบนี้มาก่อน เขารู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก
......
บทที่๒ เปิดศึก
มายมิ้นรู้สึกไม่ชอบหน้าหลานชายของแม่เลี้ยง คงเป็นเพราะเป็นญาติของผู้หยิงที่เธอไม่ชอบหน้านักอยู่แล้วอย่างแม่เลี้ยงที่ชื่อ วารุนี เธอไม่พอใจที่คุณพ่อพาเข้ามาอยู่บ้าน หลังจากที่ทแม่ของเธอเสียชีวิตได้ไม่กี่ปี
“คอยดูนะ จะเอาคืนให้แสบเลย”
ไม่นานมายมิ้นก็ถูกตามให้ลงไปทานข้าวพร้อมกับสองน้าหลานอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เพราะพ่อของเธอเป็นคนขึ้นมาตามด้วยตนเอง
“มิ้นคงไม่อยากให้ใครมาว่าถึงแม่มลของลูกใช่ไหม ว่าเลี้ยงลูกไม่ดี”
พ่อมักยกข้อนี้ขึ้นมาบ่อยครั้งที่เธอดื้อกับท่าน และทุกครั้งมันก็จะได้ผลเสมอเพราะเธอไม่อยากให้ใครมาว่าถึงแม่ของเธอที่เสียไปแล้ว
“ก็ได้ค่ะ งั้นมิ้นขอเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะคะ”
“รีบตามลงมา พ่อมีเรื่องสำคัญจะคุยกับเรา”
การทานอาหารมื้อนี้ดูจะเอี่ยมกว่าทุกวัน เพราะมีแขกมาร่วมโต๊ะอาหาร จะมีก็สองสามีภรรยาผลัดเปลี่ยนกันตักอาหารใส่จานให้กันอย่างเอาใจใส่จนอาหารบนโต๊ะถูกจัดการเรียบร้อย
“เดี๋ยวพวกเราไปคุยกันที่ห้องรับแขกกันดีกว่า ไป ธันวา มิ้น ส่วนคุณไปพักผ่อนก่อน
“ก็ได้เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว”
“ค่ะ คุณธนา ธันวาตามสบายนะ”
วารุนีเข้าใจว่าสามีมีเรื่องที่ไม่อยากให้เธอออกความคิดเห็น จึงเลี่ยงออกมาตามคำบอก เธอเคารพและเชื่อมั่นในการตัดสินใจของสามีว่าดีสำหรับทุกคนแล้ว และเขาก็เกริ่นกับเธอไว้บว้างแล้ว
“มีอะไรหรอคะ คุณพ่อ แล้วทำไมต้องมีนายนี่อยู่ด้วย”
นายนี่ที่เธอพูดถึงเงยหน้ามองแทบจะทันที เพราะดูเธอจะไม่ชอบหน้าตนเองทั้งๆ ที่ยังไม่ได้ทำอะไร หรือพูดอะไรกับเธอเลย
“มายมิ้นขอโทษ พี่ธันวาเดี๋ยวนี้”
“ขอโทษอะไรคะ มิ้นยังไม่ได้พูดอะไรผิดเลย”
“มิ้น ลูกควรเรียกพี่ธันวาว่า พี่นะ เพราะต่อไปพ่อจะธันวาแต่งงานกับลูก”
“อะไรนะคะ/นะครับ”
คำพูดของเจ้าของบ้านทำให้ทั้งสองคนพูดประโยคเดียวกันพร้อมๆ กันโดยไม่ได้มีการนัดหมายกัน
“ฟังไม่ผิดหรอก ธันวา ลุงจะให้ ธันวา แต่งงานกับยัยมิ้นลูกสาวของลุง”
ธันวาแทบช๊อกไม่ต่างจากมายมิ้นที่ตอนนี้นั่งอึ้งตาโตอยู่บนโชฟา จะไม่ให้ตกใจได้ยังไง อยุ่ ๆ ก็ถูกบังคับให้แต่งงานกับผู้หญิงตรงหน้า
“คือผม”
“ถือว่าลุงขอร้อง”
สายตาจากชายวัย 40 กว่าๆ มองมาที่ตนเหมือนจะบอก.....ขอร้องได้ ชายหนุ่มยอมทำตาม
“แต่ว่า เราสองคนไม่ได้รักกันนะครับคุณลุง”
“ไม่นะคุณพ่อมิ้นไม่มีทางแต่งงานกับหมอนี่แน่ๆ”
“มิ้นกลับขึ้นห้องไปได้แล้วพ่อจะคุยกับธันวา เรื่องนี่เอง”
“คุณพ่อ มิ้นไม่ยอมนะคะ”
“พ่อบอกให้ขึ้นห้องไปได้แล้ว”
มายมิ้นจำใจต้องทำตามที่คนเป็นพ่อบอกแพราะฟังจากน้ำเสียงเด็ดขาด ขืนเธออยู่ต่อคงต้องทะเลาะกับพ่อจนบ้านแตกแน่ๆ เพราะฉะนั้นเธอจรึงยอมกลับขึ้นข้างบนแต่โดยดี
“ธันวา ลุงขอร้องช่วยลุงสักเรื่องได้ไหมครับ”
“ผมขอเหตุผลได้ไหมครับ”
“ธันวา รังเกียจยัยมิ้นหรือเปล่า”
“เปล่าครับ ผมแค่อยากทราบเหตุผล”
......
......
^^^ตอนที่ ๓ เหตุผลที่ร้องขอ^^^
ธนาเล่าเรื่องปัญหาที่กำลังเกิดขึ้นกำบริษัทให้ธนาฟังทั้งหมด ตอนนี้คู่แข่งกำลังจ้องทำอะไรบางอย่างที่ธนาไม่ไว้ใจที่มันเกี่ยวข้องกับตัวของมายมิ้นแน่ๆ
“ทางนั้นส่งลูกชายไปเรียนที่เดียวกับยัยมิ้น และดูท่าทียัยมิ้นก็เริ่มคุยด้วยแล้ว ลุงไม่ไว้ใจ”
“แต่เธอยังเรียนไม่จบนิครับคุณลุง”
“นั้นไม่ใช่ปัญหาหรอก ลุง ผจะให้ธันวาคุมมิ้นหมั้นกันไว้ก่อน”
ความจริงเรื่องนี้ธนาก็แอบสืบมาบ้างแล้วว่าอีกฝ่ายกำลังคบหากับดาราสาวสวยท่ชื่อพลับพลายแต่ก็ยังไม่ได้ประกาศสถานะที่ชัดเจน
“ผมเอ่อ ผม”
“ธันวาถือว่าช่วยน้อง ช่วยลุง”
แววตาห่องใยจากความเป็นพ่อขอร้องให้ชายหนุ่มยอมแต่งงานกับลูกสาวของตนเองดีกว่าให้พลาดท่าเสียทีให้กับศัตรูทางธุรกิจที่ไม่เคยไว้วางใจแบบนั้นคนที่จะเสียใจคือคนเป็นพ่อ
“ผมตกลงครับ ส่วนเอ่อ”
“เดี๋ยวลุงคุยกับยัยมิ้นเอง ขอบใจเรามากนะ ลุงเชื่อว่าธันวาจะดูแลลูกสาวลุงได้”
อาจเป็นเพราะวารุณีจึงทำให้ธนาไว้ใจผู้ชายรุ้นลุกตรงหน้าว่าเขาจะสามารถดูแลสิ่งที่มีค่ามากที่สุดของตัวเองได้ และก็เชื่อในสายตาของตัวเองว่าเลือกคนไม่ผิด
“ขอบคุณครับที่คุณลุงไว้ใจผม ผมยินดี”
ธันวาก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงได้ตอบตกลงกับสามีของน้าสาวง่ายๆ อาจเป็นเพราะสายตาคู่นั้นส่งมาขอความช่วยเหลือที่เต็มไปด้วยความห่วงใยต่อลูกสาวและความเชื่อใจจากตัวเขาเอง
“ลูงฝากน้องด้วยนะ” ยัยมิ้นค่อนข้างเอาแต่ใจยังไงก็ถือว่าเห็นแก่ลุง
“ครับ งั้นวันนี้ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ ไว้พรุ่งนี้เช้าผมจะมารับน้องไปเรียนเองหวังว่าคุณลุงจะอนุญาต”
“ดีเลย ลุงอนุญาต ยังไงลุงขอบใจเรามากนะธันวา”
“ลาแล้วครับคุณลุง”
ธันวา ยกมือไหว้ผู้ใหญ่ก่อนจะเดินออกจากห้องไปก็พบกับตัวปัญหาที่จะทำให้ตนปวดหัวไปอีกนานอย่างผู้หญิงอย่างผู้หญิงผมล้อตรงหน้า
“คงได้ยินแล้วนะคุณว่าที่ภรรยา”
มายมิ้นที่แอบฟังอยู่ด้านนอกได้ยินทุกอย่างจนหมด เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผู้ชายตรงหน้ากำลังจะเขามาในชีวิตเธออย่างถาวรเพราะเหตุผลบ้าๆ ที่พ่อของเธอเป็นคนเล่าเมื่อสักครู่
“ใครบอกว่าฉันจะยอม ฝันไปเถอะ”
“ใช่ เธอน่าจะเตรียมฝันถึงฉันได้เลยสาวน้อย”
“คิดว่าตัวเองหล่อนักหรือไงตาบ้า”
“ชักสนุกแล้วสิ พรุ่งนี้เจอกันนะ จุ๊บ”
มายมิ้นรีบวิ่งขึ้นห้องเพราะรู้สึกไม่อยากคุยกับผู้ชายกระล่อนอย่างคนตรงหน้า ถึงจะหน้าตาดี แต่กิริยาออกมาเมื่อครู่เธอรู้เลยว่า คาสโนวาชัด ๆ
“ตาบ้าเอย คอยดูเถอะฉันจะทำให้นายไม่มีความสุขแน่ ๆ ว่าแต่หน้าคุ้น ๆ”
มายมิ้นพยายามนึกไม่ออกว่าเคยเจอเขาที่ไหน เพราะรู้สึกคุ้นหน้าตั้งแต่เห็นครั้งแรก ชั้นว่า วิโรจน์กุล ใช่แล้ว เร็วเท่าวามคิดเธอรีบกดหาชื่อและนามสกุลนี้ ถามมากมายปรากฏเต็มไปหมด
“ที่แท้ก็พ่อนายแบบ เจ้าของฉายาคาสโนวาตามงานนี่เอง คุณพ่อนะคุณพ่อจะให้มิ้นแต่งงานกับผู้ชายที่ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าแบบตานี่ได้ไง”
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
