...ว่ายังไงนักอ่านอ่านทุกท่าน สวัสดีครับบ! ฝากติดตามด้วยนะ ไม่ต้องห่วงไปผมไม่(เหลือ) ดองเเน่นอนครับ!~...
เรื่องนี้เป็นเเนว อิซึคุปากเเซ่บ ปากร้ายๆไรงี้~~ เเน่นอน ฮาเร็ม+วาย ครับ! ใครไม่ชอบกดออกได้เลย!
(allเดกุ) อา...ผมพึ่งเคยเเต่งในเเอพนี้ครั้งเเรก ยังไม่ชินกับเเอพนี้เท่าไร ก็เอาเถอะ!จะทำให้ดีที่สุดเท่าที่ทำได้นะครับผม!
อะเเฮ่ม!! เรื่องนี้มีเเนวโน้มที่จะออกทะเลนะครับ จะกาวๆหน่อย มีดราม่าซิบๆ
ผมบรรยายไม่เก่งนัก เเละก็ผมตกภาษาไทยครับ เขียนไม่ถูกน่าจะเยอะเลย ยังไงก็ขอโทษล่วงหน้าครับ
...ขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่เข้ามาอ่านกันนะครั...
...บ๊ายบายครับ😺...
"ไอ้ไร้ค่า!! เเกยังจะเข้าUAไปเพื่อ?! ในเมื่อเเกไม่มีอัตลักษณ์!!!" บาคุโก คัตสึกิ มายืนหน้าโต๊ะตะคอกใส่อดีตเพื่อนรักสมัยเด็กอย่างจัง
"คัตจัง!! น้ำลายมันกระเด็นนะรู้ไหม!!!?" มิโดริยะ อิซึคุ ตะคอกกลับ ณ บัดนี้สมุดการบ้านของอิซึคุเฉอะแฉะเต็มไปด้วยน้ำลายของคัตสึกิ
"หา?!!!! ชั่งมันสิวะ!!!" คัตสึกิปัดสมุดนั่นจนตกโต๊ะ "เเกน่ะเป็นฮีโร่ไม่ได้หรอก!!! เพราะเเกมันไร้อัตลักษณ์ไงล่ะ!!!" คัตสึกิเอานิ้วชี้กดหน้าผากของอีกฝ่ายอย่างเเรง
"ผมจะห่าเป็นอะไรก็เรื่องผม!! เอามือออกได้เเล้วคัตจัง!" อิซึคุพยายามเอามือของอีกฝ่ายออกเเต่ก็ไม่เป็นผล เค้าสู้เเรงช้างอย่างคัตสึกิได้ยังไงกัน!?
"ทำไม? เจ็บงั้นหรอ? เเค่นี้ก็เจ็บจะไปทำไรได้!" อิซึคุที่ฟังคำพูดเพ้อเจ้อของคัตสึกิ เจ้าตัวมีสีหน้าเเบบนี้→-_-
"เหอะ! เเค่นี้ก็เจ็บ?คนอย่างผมเนี่ยนะ? รู้จักผมน้อยไปละนะคัตจัง!!" อิซึคุลุกขึ้นพรวดเอาเท้าของตนเตะโต๊ะอย่างเเรง คัตสึกิที่อยู่หน้าโตะก็โดนไปจังๆ
อ๊อก!
คัตสึกิล้มไปกับพื้น
"เป็นไงล่ะคัตจัง~ " อิซึคุพูดพรางเอามือเท้าสะเอว ยกยิ้มมุมปาก
"ไอเดกุ!!" คัตสึกุลุกล้นพรวด ใช้อัตลักษณ์ระเบิดของตน โจมตีอิซึคุ
บู้ม!!!
"หวา!! คัตจัง! เล่นใช้อัตลักษณ์อะ!!ไม่เเฟร์เลย!!!" อิซึคุหลบระเบิดนั่นได้ ยืนกอดอกนิ่วหน้าไม่พอใจ
"ช่วยไม่ได้เเก ไร้อัตลักษณ์เองนิ" คัตสึกิพูดเน้นคำว่าไร้อัตลักษณ์ ยกยิ้มอย่างผู้มีชัยชนะ
"เชอะ!!" อิซึคุหันหน้าหนีอย่างงอนๆ
"เชอะ แชะอะไรของเเก?" คัตสึกิพูดกวนๆ
"ผมพูดเเค่คำว่าเชอะอย่างเดียวเถอะคัตจัง ผมไม่ได้ผู้ว่าเเชะด้วยซักหน่อย" อิซึคุก็ไม่ยอมเเพ้
"อะ เอ่อ..พวกนายหยุดทะเลาะกันได้เเล้วนะ อ..อาจารย์จะเข้าสอนเเล้วนะ" เพื่อนร่วมห้องห้ามปราม ไม่งั้นถ้าอาจารย์เข้ามาเเล้วเห็นสภาพโต๊ะกระจักกระจายเเบบนี้ได้โดนครูบ่นจนหูชายกห้องเเน่...
คัตสึกิทะเลาะกับอิซึคุทุกวันทุกเวลาจนคนส่วนใหญ่บอกว่าเป็นเรื่องปกติไปซะเเล้ว เพื่อนร่วมห้องรวมถึงอาจารย์เเละพ่อเเม่ยังกุมขมับ....
"เฮ้อ เอาเถอะ" อิซึคุยักไหล่ทีนึงเเละเก็บกวาดของที่กระจักกระจายให้เป็นที่เหมือนเดิน โดยมีเจ้าคัตสึกิช่วยอยู่บางชิ้นบางอัน
...-----------------------------...
"เอาล่ะนั่งที่ๆ" อาจารย์ประจำวิชาเข้ามา ถึงกับค้างภายในห้องเงียบสงบ เงียบเเบบได้ยินเสียงสอนของห้องข้างๆ ปกติเข้ามาก็จะปวดหัวกับการห้ามการทะเลาะกันระหว่างคัตสึกิกับอิซึคุ เเต่ปัดนี้ดันไม่ชวนกันทะเลาะ
เเปล๊กกก!!! อาจารย์คิดในใจ
...*****************************...
...จบ!!!...
......หวัดดีช่วงท้ายครับนักอ่านทุกท่าน......
......ไม่รู้เเต่งดีรึเปล่าติชมได้ครับ ผมลืมบอกไปเรื่องนี้อาจจะหยาบๆหน่อยนะครับ(เพื่อความกาว🥴)......
......บ๊ายบายครับ~~......
เเปล๊กกกก!!!!!!!!!
อาจารย์เข้ามาอาปากค้างจนเเมลงวันจะเข้าเป็นขี้ในนั้น ตัวเเข็งทื่ออยู่หน้ากระดาน เด็กๆในห้องก็ลั่นขำกันยกใหญ่
"เห้ย! จารเป็นไรวะ?" คัตสึกิพูดด้วยน้ำเสียงกวนโอ๊ย
"จารไม่สบายรึเปล่าครับ?" อิซึคุพูดเสริม
"อ..เอ่อ เปล่าๆ... ม..ไม่มีไร"
เมื่ออาจารย์สติกลับมาเต็ม100% ก็เข้าสอนปกติทันที พวกอิซึคุกับคัตสึกิมีต่อล่อต่อเถียงกันบ้างเล็กๆน้อยๆ เเละส่วนใหญ่เป็นคัตสึกิที่หาเรื่องอิซึคุ
.
.
.
.
.
-15.00-
"เอาล่ะ วันนี้จบเเค่นี้เลิกเรียนได้ครับ" อาจารย์ประจำวิชาอังกฤษพูดขึ้น คาบนี้เป็นคาบสุดท้ายของวันนี้
"ขอบคุณครับ/ค่ะ อาจารย์"
"อืมอย่าลืมทำการบ้านด้วยล่ะ บ๊ายบายครับ" อาจารย์โบกมือลาก่อนออกจากห้อง
-อิซึคุ-
ผมกำลังเก็บของใส่กระเป้า วันนี้มีนัดเล่นบาส รีบๆเก็บจะได้ไปหาซื้อไรกินรองท้องก่อนหน่อยละกัน หิว!
"เห้ย!! ไอ้เดกุเเกจะรีบไปไหนวะ!!" น้ำเสียงกวนโอ๊ยเเบบนี้ไม่ต้องหันไปมองก็รู้
"เสือก!" คำเดียวสั้นๆได้ใจความ
"หนอยเเก!!!" มือของคัตจังมีควันปุดๆ ได้กลิ่นไหม้ เเหมคัตจังอะไม่เเฟร์เลย เเต่ก็เอาเถอะท้องร้องเเล้ว~
"คัตจังถอยไปหน่อย มันเกะกะคนอื่นเขา!!" คัตจังมายืนบังประตู จะเอาชะมะ ที่โมโหเพราะหิว!! โมโหหิวอ่ะเข้าใจป่ะ!!
"คัตจังผมมีนัดเดี๋ยวสาย!"
"นัด? นัดกับใคร?" คัตจังถามผม
"เสือก" ออกไปเร็วๆสิคัตจัง!! ผมหิวนะ! เดี๋ยวกินหัวเม่นนั่นซะเลย!!!
"เเก!!--" ผมยกขาเตรียมเตะคัตจัง เเต่คัตจังก็หลบได้
ผมใช้จังหวะที่คัตจังเผลอ รีบสาวเท้าวิ่งออกไปด้วยความเร็วมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ อาหารจ๋า~
ในหัวผมมีเเต่เรื่องกิน หิวมาก!!!!
จะกินไรดีนะ? ขนมดีไหม? ไม่อะไม่อิ่ม
ผัดกระเพราไหม? อืม..เเพงไปหน่อย
ก๋วยเตี๋ยวไหม? ชามใหญ่ไป
ข้าวเหนียวหมูไหม? อืมตอนเช้าพึ่งกินไปเอง
ข้าวมันไก่ไหม? ไม่สิป้าเค้าเปิดเเค่ตอนเที่ยง
ราดหน้าไหม? เอิ่ม...หมดเเล้วอะ
ลูกชิ้นไหม? ไม่ดีกว่า
#&+#(#- +#+#(@
ผมคิดว่าจะกินอะไรดีต่างๆนาๆเเต่หก็ไม่มีอะไรถูกใจซักที
"โอ้ยจะกินไรดีวะเนี่ย!!!" ผมขยุ้มหัวตัวเองอย่างหงุดหงิด
ปิ๊งป๊อง!!!
"ใช่สิ!! ช็อกโกแลตตตต~~"
ผมวิ่งไปที่ร้านขายขนมทันทีหยิบขนมช็อคโกเเลตมา2กำมือใหญ่ๆ กินไม่หมดก็เก็บไปกินบ้านได้!!
ผมเดินออกจากร้านมาพร้อมถุงใส่ช็อกโกเเลตใบโหญ่
หวา~~น้ำยายไหยเเย้วววว~~~
...************************...
...จบ!!!...
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!