พ่อแม่ครับผมไปแล้วนะ ผม'นาวิน' ผมมีพี่สาวคนหนึ่งเธวชึ่อ'มินตรา' เธอเป็นคนบ้างานมากๆไม่ต่างจากพ่อกับแม่เลย ผมเป็นลูกชายคนเดียว ผมเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยA คณะบริหารเพื่อจบมาแล้วจะได้ช่วยพี่ และ พ่อแม่ได้ ผมสามารถมีทุกอย่างที่ผมอยากได้ พวกเขารักผมมากๆ พวกเขาทำทุกอย่างเพื่อผม แต่ตอนนี้พวกเขาดูหางจากผมทุกที่ อาดเป็นเพราะทางบริษัทมีบันหา เลยไม่เหมือนเดิมแต่ละวันผมแทบจะไม่ได้เห็นพวกเขาด้วยสำ แต่ยกเว็นวันนี้พวกเราอยู่พอ้มหน้ากันผมเลยทักท้ายแต่ สิ่งที่ผมเห็นคึอทุกคนเคียดมากเลยแล้วแม่ผมตอบผมโดยที่ท่านไม่มองมาที่ผม

จรา. ไปดีๆนะลูกรัก(แม่ผมพูด)

ลูกวันไหนสอบ สอบแล้วลูกอยาดจะไปเที่วยไหนไม่(พ่อผมพูด)

เดือนหน้าครับ แล้วเรื่องไปเที่ยวเดียวผมคิดอีกทีครับ ผมไปแล้วนะครับ(เกีดอะไรขึ้นนะทำไม่ถึงอยากให้เราไปเที่ยวนะ)ผมเก็บความส่งไสำว้ลึกๆ

อึม...(พ่อผมตอบ)

พี่ครับผมไปแล้วนะอยาเคียดมากเดียวจะแก้เหรว ฮาาาา ผมแสวพี่สาวของผมกอ่นจะเดีนแต่ได้ไม่กีกาวก็อยุด

จรา เราจะกรับบ้านไหมวันนี้

ไม่อะ. ผมจะติวหนังสืออยู่คอนโดครับ ถามทำไม

ไม่มีอะไรแค่อยากรู้

ออ ผมไปละ ผมยกมือไหว้แล้วเดินไปข้างหน้าด้วยความเหม่อ แล้วไปอยุดอยู่เพราะทางหน้ามีกรุ่มชายหนุ่มคนหนึ่งมองผม. ผมว่าชายคนนั้นล่ออยู่นะแต่เขาเย็นช้ามากเลย...ผมเดินไปกาเขาแล้วถามว่า "มาหาใครครับ"

มาหาพ่อแม่เธอนะ

เชีน...ครับพวกเขาอยู่ทางในครับ ผมยี้มแล้วเดีนขึ้นรถแล้วขับออกไปทันที่

วิน นายมาช้านะ เป็นอะไรชึมเชียว มีเรื่องเคียวหรอ ละบายได้นะ(มัดทะนาพูด)

ใช้ไอ้ วิน มึงแปลกไปอะ(เจมส์)

แปลกอยางไงเหมือนเดิมอะ. พวกแก่คิดมากไปแล้วนะ

เออไม่บอกก็ได้ แต่ถ้ามีเรื่องไม่สบายใจก็บอกมานะพอ้มฟังสเหมอ(มัดทะนาพูด)

รู้แล้วๆ เรียนถึงไหนแล้ว

พึงเรี่มเอง....(เจมส์)

เลิกภาคเรียนได้

หมดภาคเรียนนี้ผมไม่มีสติเลยเพราะคิดแต่เรื่องของชายคนนั้นที่เย็นช้ามาก. เขาเป็นใคร แล้วมาที่บ้านเราทำไมนะ แล้วทังพ่อ,แม่ และ พี่สาว พวกเขาทุกคนมีความกังวลกันอยู่ หลังจากคิดคนเดียวนานเสียงของเพือนผมก็ดังขึ้น

เป็นอะไร มึงไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์เหรอ(เจมส์

กริง.....กริง....กริง...

ออ...กำลังจะรับแล้ว

มีอะไรครับพี่...ครับเดียวผมเรียนเสร็จจะกรับครับ.

มีอะไรเหรอ

พี่สาวมีเรื่องจะคุยด้วย

ออ...

ทุกคนค่ะฝากอ่านด้วยนะค่ะ และ ติดตามผลงานของไรร์ได้นะค่ะ

ขอบคุณค่ะ

อะไรนะ....หะ...ให้ผมแต่งงานกับมาเฟียเหรอ

.......

นี้พี่คิดได้อย่างไร...

เออ...ที่จริงพ่อกับแม่ก็คิดด้วย(พ่อพูด)

นี้พ่อกับแม่ก็เอาด้วยเหรอ...ไม่สงสารผมบ้างเหรอ.นี้ผมลูกพ่อกับแม่นะ

มันจำเป็นนะ วิน พวกเราติดหนี้เขาแล้วเขาก็ต้องการวินด้วย เขาใจพี่เข้าใจว่าวินกลัวพี่เองก็กลัวเหมือนกัน แต่ถ้าไม่ทำตามเขาก็จะยึดบริษัทของเรา บริษัทที่พี่ และ พ่อแม่สร้างมันมากับมึอแล้วจะมาเสียแบบนี้เหรอ.

....แต่ผมอยังเรียนอยู่เลย. ผม...หยังไม่อยากแต่งงานเพราะผมอยากทำงานช่วยพี่ และ พ่อแม

.....ก็ถือว่านี้ก็เป็นการช่วยเหลือพ่อกับแม่นะลูกนะ แม่รู้ว่าลูกจะไม่ปติเสธแม่ ลูกเป็นเด็กดีนะ เชื่อแม่นะลูกว่าผู้ชายคนนี้จะต้องดูแลลูกแม่อย่างดีที่สุด

แม่อะ....! แต่เรื่องการแต่งงานมันเป็นเรื่องใหญ่โตที่ทั้งสองฝ่ายรักกัน ไม่ใช่มาบังคับให้คนที่ไม่รู้จักมาแต่งแบบนี้

มันก็ใช่แต่คนนี้ดีจริงๆนะลูก ถึงจะเป็นมาเฟียก็เห้อ

......ผมไม่อยากพูดเยอะ ผมจะเก็บไปคิดดูนะครับ แต่ตอนนี้ห้ามคุยเรื่องนี้อีกผมไม่อยากได้ยีน หรือ ฟังอะไรทางนั้น

ได้เราจะไม่พูดถึงเรื่องนี้อีก เอาละตอนนี้เรามาท่านขา้วกันนะครับ พ่อทำของโปรดลูกทังนั้นเลย

ครับผม....(อะไรคิดว่าผมมาจะเจอเรื่องราวที่ดีไม่คิดเลยว่าจะมาถูกพ่อแม่ และ พี่สาว จับมาแต่งงานกับมาเฟีย, โอ้ย...ชีวิตผมต้องมาเจอเรื่องแบบนี้.แล้วผมจะบอกเพือนผมอย่างไรไรดีนะผมควรจะปรึกษาข้อความเห็นจากพวกเขาดีไหมนะ)

ลูกอร่อยไหม...?

ครับผม. พ่อทำอาหารอะไรก็อร่อยทังนันและ.ผมพยายามยิ้มให้เต็มที่ พยายามทำทุกอย่างให้เหมือนเดิม. พยายามไม่เคียดแต่ก็อดคิดมากไม่ได้เลย. ก็เขาเป็นทังมาเฟียเลยนะจะไม่ให้คิดมาก และ กัลวได้ไงละ

อร่อยก็กินเยอะๆนะจะได้มีแรงมีหลานให้พ่ออุ่ม. ฮาๆๆๆๆๆ

ฮาๆๆๆๆๆๆ

ฮาๆๆๆๆๆๆ

พ่อ อะ....! ผมเป็นผู้ชายนะพ่อ ผมไม่มีมดลูก ผมไม่มีทางมีหลานให้พ่อได้อุ้ม. ผมกมหน้ากมตากิน และ ก็พูดจนเบีดตากว้างเมื่อได้ยินพี่สาวพูด

จะแต่งงานกับเขาจริงๆเหรอ จึงคิดว่าจะไม่มีลูกนะ. ไม่เป็นไรนาเดียวพี่ให้เลียงลูกพี่แล้วกัน. ฮาาาาา

พี่ฮะ...เลิกพูดได้แล้ว ผมอยากรู้ว่าผู้ชายที่ผมถูกจับแต่งงานนี้จะดีไม่น่า. ไม่ได้การละพรุ่งนี้ผมจะไปคุยกับเขาให้รู้เรื่องไปเลยว่าเราไม่แต่งงานกับเขาแล้วหาวิที่แก้ไขที่ดีกว่านี้ เออพี่ครับผมอยากรู้ว่าผู้ชายคนนั้นอยู่ที่ไหนเหรอผมจะไปดูว่า....(อะไรกันพากันกังวลอะไรน่า ผมไม่กล้าฆ่าเขาหรอก...)

ลูกคิดจะทำอะไร. ! อยาคิดนะว่าลูกจะไปฆ้าเขา. ไม่ได้นะ เออ....แม่....

ไม่ใช้คัรบผมแค่จะไปคุยกับเขาเชยๆนะ เอาละส่งที่อยู่ใก้ผมด้วยผมกรับคอนโดละไปก่อนนะ สวัสดีครับ

นาวินเดินจากไปโดยที่ไม่รู้ว่าคนในครอบครัวพากันยิ้มดีใจเพราะคนนี้เป็นคนที่ครอบคัวไวใจว่าจะให้ดูแลลูกรักอย่างเขานั้นเอง

นาวินเอย...คงลืมพี่เขาไปแล้วละ.....

อุ๊ย...อะไรนะพวกเขาเคยรู้จักกัน

ฝากติดตามผลงานด้วยนะคะ

ขอบคุณมากๆที่เขามาอ่านถึงจะไม่มีใครอ่านก็ตาม สู้ๆนะอยาท้อ จงสู้ไปแบบนี้ตะหลอดแล้วชัยชนะจะมาเอง ได้ไม่น่า