สวัสดีคับผม"ธิณ"เด็กวัย21อย่างผมทำอะไรได้บ้างนะหรอ ผมก็ล่าแต้มไงคับ เด็กก็ได้ผู้ใหญ่ก็ดี แต่ผมไม่ชอบเพื่อนตัวเองนะคับ ผมมีเพื่อนสนิทอยู่4คน ที่เล่นเกมนี้กับผมเหมือนกันนะคับในชื่อว่ากาย,ค็อกเทล,ส่วนพวกที่รักเดียวใจเดียวก็มีไอ้ทิศ,ไอ้ลิน พวกเราเป็นกลุ่มเด็กรวยแหละคับ คบกับคนไม่เกิน2วันก็แหละ อิ อิ

สวัสดีครับผมชื่อ"ธาณ" นาย รัตน์ฐิภาณษ์ กิจธิวงศ์ตระกูล  หลังจากที่ผมไปเรียนฝรั่งเศษได้2ปี ผมก็ได้กลับมาเรียนปี3ที่ไทย ผมมีเพื่อนสนิทอยู่4คน            ชื่อ อุ๋งอิ๋ง,ออกัส,ภาคินและก็วิสกี้ ใครๆก็ว่าผมเป็นลูกคนรวย ใช่ผมไม่ปฏิเสธ เพราะพ่อผมเป็นนักธุรกิจแนวหน้าของไทย แต่ผมก็พยายามไม่ทำตัวเด่นเกินไป อ๋อ เกือบลืม ผมเป็น ทายาทคนที่2ของ กิจธิวงศ์ตระกูล

.

.

.

.

เรื่องราวขอธิณ-ธาณจะเป็นอย่างไร

เนื้อเรื่องจะเป็นแนวชายรักชายนะคะ

ถ้ามีตรงไหนผิดสามารถคอมเมนต์บอกไอรินได้นะคะ เป็นกำลังใจให้ไอรินด้วยนะคับบบ😚🍬

เรื่องนี้มีคำหยาบ โปรดใช้วิจารณาในการอ่าน🔞❌

เรื่องนี้ไอรินแต่งเองนะคะไม่ได้ลอกเรียนแบบจากใครเลย💫😝

ไอรินไม่อนุญาตให้นิยายของไอรินไปขาย,ลอกเรียนแบบ,หรือเอาไปทำนิยายของตัวเองนะคะ😝🍬🍭

ณ สนามบิน

"เมื่อไรมันจะมานะ"หนุ่มหน้าใสได้พูดขึ้น "เดี๋ยวก็มานะจะไปเร่งเพื่อนมันทำไมออกัส"ภาคินได้พูดขึ้น "โอ้ยบ่นกันอยู่นั้นแหละ นะมันมาแล้ว"เด็กสาวคนเดียวในกลุ่มได้พูดขึ้น ตึก ตึก "ฟึดด อากาศเมืองไทยยังเหมือนเดิมเลย"ผู้ชายที่เพื่อนๆเขารอนานก็ได้มาถึงแล้ว "นี้มาช้าแล้วมึงยังมีหน้ามาเปลี่ยนเรื่องอีกหรอ"ออกัสได้บอกชายหนุ่มที่พึ่งมา"โธ่เพื่อนเราอุสารีบมาแล้วนะ แต่เขาเปลี่ยนเวลาเลดไปครึ่งชั่วโมงอะ"ผมได้บอกเพื่อนๆไป"เออๆไม่เป็นไรหรอกนะ กลับกันได้ละ เดี๋ยวแกต้องไปเก็บของจดเอกสงเอกสารอีก"อุ๋งอิ๋งพูดแก้ตัวให้ธาณ"อืม กลับกัน ธาณ"ภาคินกล่าว"แหม่ๆชวนแต่มันแล้วพวกกูที่มายืนรอมันตั้งนานไม่จะชวน"ออกัสพูดตัดพ้อทำผมไปไม่เป็นเลยละ"เดี๋ยวเลี้ยงข้าวไปๆ"ผมได้รีบพูดก็ที่มันจะงอน หน้าหญิงสาวที่บึ่งเปลี่ยนเป็นมีความสุขทันที"แต่ก็อื่นพากูไปเก็บของก่อน"

"ได้ๆ"ออกัสได้พูดก็ที่จะพาผมไปหอเพื่อเก็บของ

คอนโด ใกล้ มหาลัยxxx

"หิวแล้ววว"อุ๋งอิ๋งได้พูด เพราะตั้งแต่9โมงเราก็นั่งเก็บของจนถึงเที่ยง ของที่ให้มันช่วยเก็บก็เยอะอยู่ ก่อนที่ผมจะไปฝรั่งเศษ ผมก็นึกว่าไปแค่เดือน2เดือน ที่ไหนได้คุณพ่อให้ไปเรียนต่อตั้ง2ปี พอย้ายมาของก็เลยเยอะขนาดนี้ ก็ไม่แปลกที่เพื่อนมันจะหิว"ปะไปกินข้าวกัน เราก็หิวแล้ว"ผมได้บอกเพื่อน "อืม ไปกันเถอะ"ภาคินได้บอก

ร้านอาหารแห่งนึง

"สั่งเลยนะเดี๋ยวเราเลี้ยงอาหารทั้งหมดเองเลย"ผมได้บอกเพื่อน นานแล้วที่ผมไม่ได้กินข้าวพร้อมพวกมัน "ขอบพระคุณคุณธาณ"ออกัสได้พูดจาดัดจริตใส่ผม อุ๋งอิ๋งกับภาคิน หัวเราะชอบใจกันใหญ่ หลังที่พวกเราสั่งอาหารมากินเสร็จ ก็เดินห้างจนดึกพวกเราก็แยกย้ายกลับบ้านเพราะตอนนี้2ทุ่มกว่าแล้ว

กลุ่ม เด็กดี(5)

ออกัสที่ไม่ใช่ลูกอม:มึงถึงคอนโดยังไอ้ธาณ@T_an

T_an: ถึงแล้วพวกแกละถึงกันรึยัง

Ung.-.Ing: ถึงแล้วจ้าา

Pha_kin: ถึงแล้วคับ

w.h.i.s-k.e.y:ถึงละ

เห้อ พรุ่งนี้ต้องไปม.อีก อยากจบไว้ๆจังเอะ! แต่จบก็ต้องช่วยงานคุณพ่ออีก ไม่สิ! พ่อต้องให้พี่เป็นคนช่วยงานแน่ นี้สิน้าการเป็นน้องไม่ต้องทำอะไรก็ได้แค่เรียนให้เก่งทำให้คุณพ่อกับคุณแม่ภูมิใจ หาววว นอนดีกว่า

06:00 น.

ติ้ต ติ้ต "อื้อ ของอีกแป็ปนึง"ผมได้พูดงังเงียบอกกับเจ้าที่ปลุกผม และเอื้อมมือไป ปิด เจ้าตัวเสียงดัง

07:34 น.

ติ้ต ติ้ต"โอ้ยยยย จะปลุกไรนักหนาวะ!!"ผมที่กำลังเอามือไปปิดก็เห็นว่าตอนนี้7โมงกว่าแล้ว"เชี้ย สายแล้วๆ"ผมรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเเทนที่จะอาบนํ้า"ไม่องไม่อาบแล้วนํ้า"ผมรีบเตรียมของแล้วออกจากคอนโด

มหาลัยxxx

"เชี้ย 8โมงเร็วจังวะ"รถหรูสีดำได้ขับมาอย่างเร็ว "ถึงละ"ผมได้ออกจากรถมาแล้ววิ่งมาอย่างเร็ว ตึก อยู่ๆผมก็ได้ชนกับใครบางคนและคนๆนั้น คือ 'ธิณ'ชายหนุ่มที่ชอบแกล้งผม "โอ้ย"ผมได้ร้องออกไปโดยไม่รูู้ว่าคนที่ชนผมเป็นคนที่ผมเกลียดมากที่สุด "ขอโทษคับ เป็นอะไรรึป่าว"มันกล่าวไม่นานผมกับมันก็ได้มองหน้ากัน"ไอ้เชี้ยธาณ!!"มันได้พูดเสียงดังก่อนที่มันจะผลักผมลงไปกับพื้น ก่อนที่ทุกคนในม.จะหันมามองพวกเราเป็นตาเดียวกัน"ไอ้ธิณ มึงจะแหกปากทำเชี้ยไร"ผมได้พูดเบาๆเพื่อให้ไอ้ธิณได้ยินคนเดียว"แล้วมึงชนกูทำเชี้ยไร"มันพูดก่อนที่ผมจะหาขอแก้ตัว"กูรีบ ไม่มีเวลามาทะเลาะกับมึง เหมือนเมื่อก่อน"ผมพูดจบก็รีบลุกขึ้นเพราะไม่อยากเป็นที่สนใจของคนอื่น"เดี๋ยว มึงชนคนอื่นแล้วหนีหรอ"ไอ้คนที่ชนผมได้พููดขึ้น"เห้อ กูบอกว่าไม่มีเวลามาทะเลาะกับมึงไง หูมึงไม่ได้ยินหรอ!!"พอผมพูดเสร็จก่อนรีบเดินไป

'ใครอ่ะทำไมกล้าทำพี่ธิณ'

'หูวว เรียกร้องความสนใจอ่ะ'

'เดี๋ยวพี่ธิณไม่ปล่อยแน่'

"กลับมาจนได้นะ ไอ้ธาณ"

คณะวิทยาศาสตร์

"มาช้าจังมึง"อุ๋งอิ๋งได้พูด ถ้าผมบอกพวกมันว่าผมเจออะไรมามันจะเป็นไงนะ"เออ กูไปเจอ ไปเจอ" "ไปเจอไรหรอ"ถ้าผมบอกว่าไปเจอไอ้ธิณ ภาคินมันต้องไปเคลียร์กับพี่ชายตัวเองแน่ๆงั้นก็ดีจะได้ให้มันไปจัดการ"พี่ชายแกอ่ะ"ผมได้บอกกับมันไปมันจะตอบยังไงนะ"ไอ้ธิณ นะหรอ?"ภาคินได้ถามขึ้นมาก่อนสีหน้าจะเปลี่ยน"อืม●︿● "ผมต้องการให้มันไปด่าไอ้ธิณมากกกกเลย"มันทำอะไรแกรึป่าว เจ็บตรงไหนไหม มันด่าแกไหม "บลาๆๆแล้วก็อีกหลายอย่างตามมา"เดี๋ยวๆแก ค่อยๆถามก็ได้"ออกัสที่เงียบไปนานก็ได้พูดขึ้น"เราจะไปจัดการมัน"ภาคินมันก็ได้เดินออกไปหาธิณ

part'tin

หลังจากที่ผมได้ชนกับไอ้ตัวแสบมันก็หนีผมไปผมก็ไม่ได้ตามมันเพราะผมก็มีเรียน 

ผมได้มานั่งกับเพื่อนของผม"แม่ง ไอ้เด็กเวร"ผมได้สถบคำหยาบออกมาเบาๆ"มึงเป็นอะไรมาวะ"ผู้หญิงคนเดียวในแก็งค์ได้พูด"เออนั้นดิ ไปโดนตัวไหนมา"เกียร์ผู้อ่อนหวานได้พูดขึ้น"อ๋อ กูรู้แหละ ไปเจอกับไอ้ธาณมาใช่ปะ"ค็อกเทลได้พูดขึ้น"มึงรู้ได้ไงวะ"ผมถามด้วยความสงสัยเพราะผมยังไม่ได้บอกอะไรมันเลย"ก็กลุ่มไลน์ที่พวกเราสร้างขึ้นไง แม่งรู้กันทั่วมหาลัยละ"ชายหน้าหวานขวัญใจสาวได้พูดขึ้น พร้อมยืนโทรศัพท์ให้ดู

'สวัสดีจะทุกคนน วันนี้เราจะมาอัพเดตเรื่องน้องธิณกันจ้ะ เมื่อเช้าเจ๊เห็นโพสต์หลายโพสต์เลยอยากมาให้ดูมากก เมื่อเช้าน้องธิณได้มาม.ปกตินี้แหละแล้ว บังเอ๊ญ บังเอิญ มีคนมาเดินชนน้องธิณ น้องธิณของเราก็โมโหเลยจ้าา เด็กคนนั้นเจ๊ได้ สืบไปสืบมาก็รู้ว่า เด็กคนนั้นชื่อธาณ ลูกนักธุรกิจชื่อดัง เด็กม.เดียวกับน้องธาณเลยจ้า **คณะ**ห่างกันแค่นิดเดียวเอง เอาละเจ๊ก็มีแค่นี้แหละวันนี้ พรุ่งนี้มีอะไร อัพเดตอีกเจ๊จะมาบอกนะจ้ะ บายย'

like 1,354    comment 253

ploy:ที่แท้ก็ลูกคนรวย

ดี...โด๊:อยากเข้าหาเขาก็ไม่บอก

$//_$:โอ้ย ชั้นจิ้นเขาา

bbbb:ชั้นเชียร์คู่นี้

"มีแต่คนเชียร์พวกมึง แม่งกูชอบวะ"ไอ้ทิศได้พูดขึ้น

"ไม่ต้องเลยพวกมึงคนอย่างกูไม่เอาคนอย่างมันมาเป็นเมียหรอก"

.

.

.

.

.

.

แน่ใจหรอคะว่าจะไม่เอาเขามาเป็น เมี....🤔

" ไอ้ธิณ!!!"ภาคินที่นิสัยจะอ่อนโยนแต่พออยู่กับผมแม่งโกรธเชี้ยไรนักหนาก็ไม่รู้"มีไร"ผมบอกไปไม่นานมันก็ได้ดึงหูผม"โอ้ยย ภาคินกูเจ็บ!!"ผมได้ร้องออกมาอย่างเจ็บปวด" แล้วมึงทำอะไรเพื่อนกูล่ะ ห้ะ!!"ภาคินได้กล่าว" กู ทำอะไร มันนั่นแหละ มาชนกูก่อน"ผมได้เถียงมันไป" ถ้าเกิดเพื่อนผมเป็นอะไรไป ผมเอา คุณตายแน่"ภาคินได้บอกผม"เออๆ"แล้วมันก็เอามีออกจากหูผม แล้วมันก็เดินจากห้องผมก็ที่ครูจะมา

Part'tan

ณ โรงอาหาร

"เป็นไงมึงพี่ชายมึงว่าไงบ้าง"วิสกี้ได้พูดขึ้น"ก็เราบอกไปแล้วละว่าถ้าธาณเป็นอะไรไปเราไม่เอามันไว้แน่"ภาคินได้บอกแบบโหดๆ"โห้ พอแล้วมั้งเราไม่เป็นไรแล้วไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้"ผมได้พูดไปผมไม่นึกว่าภาคินจะโกรธขนาดนี้ เมื่อก่อนผมกับธิณทะเลาะกันบ่อยมาก แต่ตอนนี้วันวานมันเปลี่ยนไปแล้วละคงไม่ต้องโกรธอะไรกันแล้ว ผมอยากจะบอกภาคินนะว่าข้อเท้าผมเจ็บ แต่ก็นะผมไม่อยากจะทะเลาะแล้วละอยากอยู่ แบบเงียบๆ"แต่มันทำแกเจ็บนะ"อุ๋งอิ๋งได้พูดขึ้น ใช่เมื่อก่อนมันอาจจะทำผมเจ็บแต่ตอนนี้.."เราจะทำให้มันเจ็บกว่านี้ โอ้ย"ฉิบละแม่งต้องไปบ่นมันอีกแน่เลยย"เป็นไรอะ"วิสกี้ได้ถามผม ผมไม่รู้ว่าจะตอบไรดี เห้ออ"เท้าชนโต๊ะอะ ไม่มีอะไรหรอก ):)"ผมได้หาโกหกมันไปเพราะกลัวว่ามันจะไปบ่นพี่ชายตัวเอง"เห้ยมึงดูนั้นดิ"ผมหันไปมองตามที่ไอ้ออกัสมันบอก ผมเห็นไอ้ธิณกับเพื่อนๆมันมานั่ง ใกล้กับผมแต่เหมือนมันไม่เห็นพวกผมนั่งอยู่ตรงนี้ไอ้ธิณมันอยู่ข้างหน้าผมพอดี มันจะเห็นผมไหมนะ

Part'tin 

พอไอ้คินมันมาโว้ยใส่ผม มันก็ไม่มาหาผมอีก แล้วผมก็ได้มากินข้าวเพราะตอนนี้เที่ยงกว่าแล้ว

"หิวโว้ยยย"ไอ้กายเพื่อนสุดแสบของผม ได้โวยวาย

"มึงเลิกแหกปากได้แล้ว"ไอ้ลินได้บอก

"อะ นี้มึงแดกไปแล้วก็เงียบปากซะ"เทลกับทิศได้เอาอาหารมาให้พวกผมไม่นาน พวกเราก็ได้กินข้าวกันเสร็จ"ปะพวกมึง"พอผมกำลังจะลุกขึ้นก็ได้เจอ"สวัสดีคะ พี่ธิณ"เด็กสาวคนนึงได้บอกผมคนๆนั้นคือ"แพม"ผมได้เอ่ยชื่อหญิงสาวออกไป แพมเป็นเด็กที่ผมเก็บแต้มมาได้แล้วเขาก็ได้ย้ายออกไปจากมอตอนอยู่ผมอยู่ม.3"ไม่เจอกันนานเลยนะคะ"แพมว่าแล้วจับมือผม ผมเลยไม่ปฏิเสธ"พี่ก็ไม่ได้เจอเรานานเลยนะครับ" :)"งั้นแพมไปเรียนก็นะคะ"พูดเสร็จก็ได้ปล่อยมือของธิณไป ผมไม่ได้ห้ามและปล่อยมือแพม 

Part'tan

"โห้ ภาคินพี่แกเป็นแบบนี้หรอ"ผมได้กระซิบบอกภาคิน แต่ก่อนมันไม่เคยเป็นแบบนี้เลยอะไรมันเปลี่ยนใจไปเป็นเด็กล่าแต้มนะ "เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเป็นอะไรพอแกไปเรียนนอกปุ๊ปมันก็เป็นปั๊ป"ภาคินได้กระซิบให้ผมฟังผมก็เลยอยากแกล้งมันทันที"นี้แหละคนเดี๋ยวนี้ชอบสนุกไปทั่ว" ผมได้พูดเสียงดังๆเพื่อให้มันได้ยิน และก็..."กูจะทำไรก็เรื่องของกูดิ"ได้ยินผมพูด"แล้วกูจะพูดก็เรื่องของกูดิ"ผมพูดเสียงเรียบบอกมัน มันดูโมโหผมมากเลย"ไหนมึงบอกว่าไม่มีเวลามาทะเลาะกับกูไง"มันได้บอกกับผมมา "อืม ไม่ทะเลาะไงแล้วตอนนี้กูจะไปเรียนแล้ว"ผมที่กำลังจะลุกขึ้นแต่ขาผมเจ็บมากเพราะเมื่อเช้าผมได้ชนกับมันไป'จึ!!  อดทนไว้ ต้องไม่เจ็บ ฮึบ!!'ผมได้ลุกแล้วเดินออกไป

ผมได้เดินขึ้นบันไดมากับเพื่อนๆของผมและพวกไอ้ธิณมัน และผม โครต เจ็บ ขาาาา เห้อ'อดทนไว้ไอ้ธาณกูต้องเดินด้ายยย 'อีกนิดเดียวจะถึงแล้วอีกนิ๊ดด"โอ้ยยย เจ็บขาโว้ยจะรีบเดินไปถึงไหนวะ"สุดท้ายผมก็ไม่ทน เพื่อนในชั้นหันมามองผมที่โวยวายรวมถึงไอ้ธิณด้วย ซวยอีกแล้วกู ผมค่อยเดินไปทีละนิดจนถึงห้องเรียน และทุกคนก็เข้าไปในห้องของตัวเอง ผมได้โชคดีไปที่ครูมาก่อนไม่งั้นพวกนั้นได้ถามผมจนหูฉีกแน่

15:30น.

"มึงเป็นไรวะ"ไอ้อุ๋งอิ๋งได้พูด ว่าแล้วเชียว มันต้องถามผมแน่"เออ...ป่าวหรอกแค่ปวดขานิ๊ดดดหน่อย" "โห้เสียงสูงเชียวว"

วิสกี้มันได้แซวผม เห้ออ วันนี้ผมถอนหายใจไปกี่ครั้งแล้วเนี้ย น่าจะกลับไปเรียนต่างประเทศสัก3-4ปี จะได้ไม่ต้องมาปวดหัวกับเรื่องพวกนี้"ไปชมรมได้ละ มัวแต่แซวธาณ"ขอบคุณมากภาคินที่แก้ตัวให้ไม่งั้นได้พูดจนปากฉีกแน่....(*´∇｀*)

Part'tin 

"เห้ยๆ ทางนี้!!"ผมได้ให้ไอ้ทิศส่งบอลมาให้ผม ผมอยู่ชมรมฟุตบอล กับพวกมัน"พักก่อน พักก่อน!!"พี่เกมส์หัวหน้าชมรมของผมที่อายุมากกว่าผม1ปีได้ให้พวกผมพัก"ครับๆพี่"ระหว่างผมกำลังเดินไปหยิบน้ำผมได้เห็นไอ้ธาณกำลังเดินผ่านสนามฟุตบอล ผมเลยเตะบอลแกล้งมัน

Part'tan

ตึ่ง มีบอลใครไม่รู้ตรงมาทางผม "โอ้ย!!"เลือดผมได้ไหลออกมาทางขาและตอนนี้ผมเจ็บมาก ทำไมผมต้องมาเจออะไรแบบนี้นะ...ตอนนี้ผมเจ็บจนล้มลงไปกับพื้น...และทุกอย่างก็เป็นสีดำ..v_v 

ปล.แพมคือหญิงสาวที่ธิณได้เก็บแต้มมา 

นามปากกา:ɪ.ʀ.ᴇ.ɴ.ᴇ𓈀𓈈⸝⸝𓂋 

ผู้เขียน::ɪ.ʀ.ᴇ.ɴ.ᴇ𓈀𓈈⸝⸝𓂋