รุ่นพี่คะ Part 1
| ยังไม่ตาย
ลาน่า : ตอนเด็ก
มี้ขาาาา//เสียงมาก่อนตัว
ลาน่า : ตอนเด็ก
หนูไปเล่นด้านล่างนะคะ
ลูน่า : เเม่ลาน่า
//ก้มลง
ลาน่า : ตอนเด็ก
ไปเเล้วน้าาา
ลาน่า : ตอนเด็ก
//วิ่งออกไป
ลาน่า : ตอนเด็ก
โอ้ย! //ชนตามสเต็ป
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
ตายเเล้วว//นั่งยองๆ
ลาน่า : ตอนเด็ก
ยังไม่ตายค่ะ😁
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
//ขำ
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
เจ็บมั้ยคะ
ลาน่า : ตอนเด็ก
ไม่ค่ะ//ลุกขึ้นก่อนจะปัดดินที่เข่า
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
//ช่วย
ปริ้นซ์ : ตอนเด็ก
จะวิ่งก็หัดดูทางหน่อยสิ//มอง
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
ว่าเเต่พ่อกับเเม่หนูละคะ
ลาน่า : ตอนเด็ก
ป๊าอยู่ห้องทำงานค่ะส่วนมี๊ก็อยู่ห้องครัวค่ะ
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
หนูเป็นคนเเถวนี้หรอคะ
ลาน่า : ตอนเด็ก
//ส่ายหัว
ลาน่า : ตอนเด็ก
เเถวนี้ไม่มีบ้านคนนิคะ//มองรอบๆ
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
//เอ็นดู
ลาน่า : ตอนเด็ก
//เดินไปตบปากปริ้นซ์เบาๆ
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
ว๊าย!!
ลาน่า : ตอนเด็ก
พูดไม่เพราะ
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
อุ๊ป//กลั้นขำ
ปริ้นซ์ : ตอนเด็ก
ยัยเด็กบ้า!
ลาน่า : ตอนเด็ก
//ตบปากปริ้นซ์
ปริ้นซ์ : ตอนเด็ก
ไม่มีมารยาท!
ลาน่า : ตอนเด็ก
//ตบปากปริ้นซ์
ลาน่า : ตอนเด็ก
//ทำท่าจะตบ
ปริ้นซ์ : ตอนเด็ก
ยัยอ้วน!!
ลาน่า : ตอนเด็ก
//ตบปากปริ้นซ์
ลาน่า : ตอนเด็ก
ห้ามพูดเรื่องสัดส่วนกับผู้หญิง
ลาน่า : ตอนเด็ก
ไม่รู้รึไง//เท้าเอวมอง
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
//ขำ
ลาน่า : ตอนเด็ก
ไร้มารยาท!
ลาน่า : ตอนเด็ก
//เชิดหน้าหนี
ลาน่า : ตอนเด็ก
คุณน้าคะ
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
คะ
ลาน่า : ตอนเด็ก
หนูไปก่อนนะคะ
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
ค่ะ
ลาน่า : ตอนเด็ก
สวัสดีค่ะ//ไหว้
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
สวัสดีจ่ะ//รับไหว้
ลาน่า : ตอนเด็ก
ไปก่อนนะไอ้คนไม่มีมารยาท!
ลาน่า : ตอนเด็ก
เเบร่! //เเลบลิ้นใส่ปริ้นซ์
ลาน่า : ตอนเด็ก
//วิ่งออกไป
ปริ้นซ์ : ตอนเด็ก
ยัยเด็กบ้า!!
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
☺️//ยิ้มเอ็นดู
| ทั้งเเม่ทั้งลูก
ลูน่า : เเม่ลาน่า
//เดินไปเปิดประตู
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
สวัสดีค่ะคุณนาย//ไหว้
ลูน่า : เเม่ลาน่า
เอ๊ะ! ไม่ต้องเรียกขนาดนั้นหรอกค่ะ//รับไหว้
ปริ้นซ์ : ตอนเด็ก
สวัสดีครับคุณนาย//ไหว้
ลูน่า : เเม่ลาน่า
ว๊าย! //รับไหว้
ลูน่า : เเม่ลาน่า
ทั้งเเม่ทั้งลูกเลย
ลูน่า : เเม่ลาน่า
ส่วนงานของเธอก็ไม่มีอะไรมากหรอกเเค่ทำความสะอาดห้องด้านล่างก็พอส่วนด้านบนจะมีเเม่บ้านอีกคนทำ
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
ค่ะ
ลูน่า : เเม่ลาน่า
จริงสิชั้นมีลูกสาวด้วยนะ
ลูน่า : เเม่ลาน่า
ถ้ายัยหนูทำอะไรผิดหรือดื้อก็บอกชั้นได้ตลอดเลยนะ
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
ค่ะ☺️
ลูน่า : เเม่ลาน่า
จ่ะเดี๋ยวเธอกับลูกก็ไปจัดของเลยนะ
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
ค่ะคุณนาย
ลูน่า : เเม่ลาน่า
เอาอีกเเล้ว!
ลูน่า : เเม่ลาน่า
เรียกลูน่าเฉยๆเถอะ
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
ได้ยังไงละคะอีกอย่างคุณก็เป็นนาย
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
จะให้เรียกชื่อเต็มๆได้ไงละคะ
ลูน่า : เเม่ลาน่า
บอกให้เรียกก็เรียกเถอะนะ
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
ค่ะ☺️
ลูน่า : เเม่ลาน่า
ส่วนเรา//หันไปหาปริ้นซ์
ลูน่า : เเม่ลาน่า
ต่อไปนี้เรียกว่าน้าลูน่าพอ
ปริ้นซ์ : ตอนเด็ก
//มองหน้าผู้เป็นเเม่
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
//พยักหน้า
ปริ้นซ์ : ตอนเด็ก
ครับน้าลูน่า
ลูน่า : เเม่ลาน่า
ดีมากเลยจ่ะ☺️
ปริ้นซ์ : ตอนเด็ก
//มองเเล้วยิ้มตาม
| เสียดาย
ลาน่า : ตอนเด็ก
มี๊ขาาาาาาา//เสียงมาก่อนตัว
ลูน่า : เเม่ลาน่า
//หันมอง
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
//+
ลาน่า : ตอนเด็ก
คุณน้าเมื่อกลางวันนิคะ
ลูน่า : เเม่ลาน่า
รู้จักด้วยหรอคะ//เดินมาอุ้มผู้เป็นลูก
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
สวัสดีค่ะคุณหนู//ไหว้
ลาน่า : ตอนเด็ก
สวัสดีค่ะ//ไหว้
ลาน่า : ตอนเด็ก
คุณน้าเรียกหนูว่าคุณหนูทำไมหรอคะ
ลูน่า : เเม่ลาน่า
คุณน้ามาเป็นเเม่บ้านใหม่ค่ะ
ลาน่า : ตอนเด็ก
เเม่บ้านใหม่?
ลูน่า : เเม่ลาน่า
ตามนั้นค่ะ
ลาน่า : ตอนเด็ก
ไม่เห็นเข้าใจเลย
คราม : พ่อลาน่า
ไม่เข้าใจก็ต้องเข้าใจค่ะ//เดินลงมา
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
//หันมอง
ลาน่า : ตอนเด็ก
ป๊าาาขาาา//อ้าเเขน
คราม : พ่อลาน่า
ฮึบ! //อุ้มลาน่า
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
สวัสดีค่ะคุณท่าน//ไหว้
ปริ้นซ์ : ตอนเด็ก
สวัสดีครับ//ไหว้
ลาน่า : ตอนเด็ก
อืม//เลียนเสียง
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
//+
ลาน่า : ตอนเด็ก
มาเเล้วค้าาาาา//เสียงมาก่อนตัว
ลูน่า : เเม่ลาน่า
//เดินตาม
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
//หันมอง
ลาน่า : ตอนเด็ก
ป๊าาา~//อ้าเเขน
คราม : พ่อลาน่า
ฮึบ! //อุ้มผู้เป็นลูกสาวขึ้นมานั่งตัก
ลาน่า : ตอนเด็ก
//มองอาหารบนโต้ะ
ลาน่า : ตอนเด็ก
ทำเยอะจัง
คราม : พ่อลาน่า
ไม่ได้ให้หนูกินหมดค่ะ
ลาน่า : ตอนเด็ก
เสียดายค่ะ
คราม : พ่อลาน่า
งั้นเธอ2คนก็มากินด้วยกันสิ
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
มะ.. ไม่เป็นไรค่ะ//รีบตอบ
ลาน่า : ตอนเด็ก
คุณน้าาคะ
ลาน่า : ตอนเด็ก
มากินด้วยกันเถอะนะคะ
ลาน่า : ตอนเด็ก
นะคะ//อ้อน
ลาน่า : ตอนเด็ก
ถ้าคุณน้าไม่กินหนูก็ไม่กิน//กอดอก
ลูน่า : เเม่ลาน่า
สายรุ้ง
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
ก..ก็ได้ค่ะ
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
//เดินไปนั่ง
ปริ้นซ์ : ตอนเด็ก
//เดินไปนั่ง
ลาน่า : ตอนเด็ก
กินด้วยกันหลายๆคนค่อยอร่อย
ลาน่า : ตอนเด็ก
เพื่อนหนูบอกว่า
ลาน่า : ตอนเด็ก
กินคนเดียวมันไม่อร่อยต้องเเย่งกันกินถึงจะอร่อย
ลูน่า : เเม่ลาน่า
เเบบนั้นหนูอิ่มหรอ
ลาน่า : ตอนเด็ก
//ส่ายหัว
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
เเล้วคุณหนูก็เเบ่งหรอคะ
ลาน่า : ตอนเด็ก
หนูยังไม่อนุญาตเลยค่ะ
สายรุ้ง : เเม่ปริ้นซ์
งั้นก็โดนเเย่งสินะคะ//ขำ
ปริ้นซ์ : ตอนเด็ก
//หลุดขำ
ลูน่า : เเม่ลาน่า
//ขำเบาๆ
คราม : พ่อลาน่า
//ขำไม่เกรงใจใครเลยค่ะพ่อ
ลาน่า : ตอนเด็ก
หนูโดนเเย่งขนมนะคะทำไมต้องขำ//หน้ามุ้ย
ปริ้นซ์ : ตอนเด็ก
ก็เธอไม่ไปหลบเเล้วกินคนเดียวอะไปกินให้เค้าเห็นทำไม
ลาน่า : ตอนเด็ก
เออใช่!!!//นึกได้
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
