ระดับพลัง

สร้างร้ากฐาน 1-8

ปราณเเท้จริง ต่ำ กลาง สูง

ก่อกำเนิด ต่ำ กลาง สูง

จอมยุทธ์ ต่ำ กลาง สูง

จอมทัพ ต่ำ กลาง สูง

ราชา ต่ำ กลาง สูง

กษัตริย์ ต่ำ กลาง สูง

วิญญาณ 1-5 ครึ่งก่าว

จักรพรรดิ ต่ำ กลาง สูง สมบูรณ์

ราชันย์ ต่ำ กลาง สูง

วิญญาณสวรรค์ 1-7

ระดับโอสถ

1 เเบ่งออกเป็น ต่ำ กลาง สูง สมบูรณ์

2 ต่ำ กลาง สูง สมบูรณ์

3 ต่ำ กลาง สูง สมบูรณ์

4 ต่ำ กลาง สูง สมบูรณ์

5 ต่ำ กลาง สูง สมบูรณ์

6 ต่ำ กลาง สูง สมบูรณ์

7 ต่ำ กลาง สูง สมบูรณ์

8 ต่ำ กลาง สูง สมบูรณ์

9 ต่ำ กลาง สูง สมบูรณ์

ระดับอาวุธ เเละ วิชา

ต่ำ

ดิน

ฟ้า

กลาง

นภา

สวรรค์

เทพ

ศักดิ์สิทธิ์

เทวะ

ธาตุ นั้นเเตกต่างจากวิชาเเละพลังยุทธ์

ซึ่งธาตุนั้นมีหน้าที่ส่งเสริม วิชา ที่เกี่ยวกับธาตุ นั้นๆ

ธาตุ หลัก

ธาตุ ดิน น้ำ ลม ไฟ

ธาตุ พิเศษ สายฟ้า ทอง เเสง มืด พฤกษา

เเละ ธาตุ ที่ไม่ระบุ

ดินเเดน เเดน หวนหลิง เเดน หนเหนือ เเดนมนุษย์ เเดนธาตุ

ดินเเดนใหญ่ เเดน อมตะ เเดนตงเยว่ เเดนอัคคี

เเดน เหมันต์

เเดน ธาตุ มีทั้ง หมด 4 เเคว้นใหญ่

อันดับ1 เเคว้น โย่วหลิง

อันดับ2 เเคว้น เทียนเซียน

อันดับ 3 เเคว้น หลิงซี

อันดับ 4 เเคว้น หนาม

เเคว้น เทียนเซียน

ประกอบด้วย 4 ตระกูลใหญ่

ตระกูล หลัว

ตระกูล เจียง

ตระกูล หลัน

ตระกูล โจว

ราชวงศ์ เทียนเซียน

เรื่องย่อ

ณ เเดน ศักดิ์สิทธิ์ หวนหลิง

ในค่ำคืนที่พระจันทร์เต็มดวง

รางบางของ สตรีนาง หนึ่ง กำลังร่ายรำอยู่กลางบ่อน้ำ ขนาดใหญ่ มี เสา ล้อมหลายต้น นางมีหน้าตาที่งดงามล่มบ้านล่มเมือง งดงามดั่งเทพธิดา นาง " คือกู่เยว่เยี่ย

ซึ่งนางกำลังทำพิธีอัญเชิญ มิติหวนร่าง เเต่ในขณะนั้น กลับเกิดเเผ่นดินไหวสั่นสะเทือน

ท้องฟ้ากลายเป็นสีเเดงฉานดุจดั่ง โลหิต จากเมืองศักดิ์สิทธิ์ที่สงบ กลับ มีเสียงกรีดร้องโหยหวนไม่หยุด

เสียงร้อง อ้อนวอน ร้องขอชีวิต สาปเเช้ง เเต่สตรีนางนั้นกลับยังคงร่ายรำต่อในเเววตาดุจดังไร้จิตวิญญาญ เเต่ทันใดนั้น

นางพลันหยุดร่ายร่ำ ร่างกายสั่นสะท้าน บรรยากาศเยือกเย็น จิตสังหารดุจเทพมาร

เขตเเดนที่เคย ปกครุม พลันสลายหายไปดังมิเคยมี

เมื่อมองไปนั้น กลับมองเห็น ดวงตาสีเเดงประดั่งโลหิตจ้องกลับมา เเววตาที่พล้อมจะกลืนกินทั้งพื้นพิภพ ดังถูกกลืนกินวิญญาณ เจ้าของดวงตาภายใต้หน้ากากปีศาจคู่นั้น เส้นผมยาวสีดำอาภรณ์สีดำ

เมื่อสบเข้ากับเเววตาคู่นั้น นางก็คิดเเล้วว่า

จะวิ่งหนี หรือเเกล้งตายดี

โปรดติดตามตอนต่อไป

ท่าน...!! คิดจะทำอะไรอย่าเข้ามานะ "

ในเวลานั้นที่นางไม่ทันตั้งตัว นางกำลังจะเเกล้งตายเเต่คนผู้นั้นกลับพุ่งเข้ามากอดเธอด้วยความเร็ว

ถ้าดูไม่ผิดคนผู้นี้ถูกวางยาเป็นเเน่

ในเวลานั้นหน้ากากที่ปิดบังใบหน้านั่นพลันหล่นลง

เผยให้เห็นใบหน้าที่หล่อเหลาดังเทพมาร คนผู้นี้หล่อมาก เพียงเเต่ดวงตาคู่นั้นเต็มไปด้วยกลิ่นอายเเห่งความตาย " ทันใดนั้น ปากของนางเเละเขาก็ได้ประกบเข้าด้วยกัน

อือ!

ตัวนางพลันอ่อนยวบลงไปทันที นางรู้สึกหายใจติดขัดอย่างยิ่ง ทันใดนั่นลิ้นของเขาก็ลอบเข้ามาในปากของนาง นางพยายามที่จะดิ้นหนีเเต่มันชั่งยากยิ่ง

เเต่ทันใดนั้นนางรู้สึกว่าที่ หว่างขา มีบางอย่างเข้ามาทั้งเจ็บทั้งปวดราวกับตกนรกทั้งเป็น อ๊าาา

"เจ็บ เจ็บมาก

คนผู้นี้ไม่ถนุ ถนอมนางเเม้เเต่น้อย

เวลาผ่านไป

เมื่อลืมตาขึ้นมา นางหันซ้ายขวาเเล้วก็ไปเจอกับใบหน้าหล่อเหลาราวกับเทพเซียน เพียงเเต่คนผู้นี้ปล่อยกลิ่นอายเเห่งความตายออกมา

ในตอนที่นางจะลุกขึ้นนั้น

ร่างบางพลันสั่นสะท้าน รู้สึกปวดตัวไปหมด

เสื้อผ้าถูกชีกไม่เหลือชิ้นดี

ทั่วร่างของนางเต็มไปด้วยรอยที่เขาฝากเอาไว้

นางจึงรู้ว่านี้ไม่ใช่ความฝันนางใช้เเรงทั่งหมดหยิบเสื้อคลุมของเขามาคลุมตัวไว้เเล้วค่อยๆลุกขึ้นอย่างทุลักทุเล

ฝากไว้ก่อนเถอะ

เวลาผ่านไป

ฝาบาท โปรด ลงโทษ ชายผู้นั้นพลันสั่นสะท้านเมื่อสบเข้าไปกับดวงตาผู้เป็นนาย เขาคือ จิ้นเหอ

เขานั้นเห็นผู้เป็นนายหลับอยู่กลางบ่อน้ำ

เเละดินเเดนศักดิ์สิทธิ์เต็มไปด้วยซากศพนับ,ไม่ถ้วน

ไม่มีใครรอดเเม้เเต่คนเดียว

หึ เจ้ามาช้า" เสียงที่เย็นเยือกราวกับจะกินเนื้อดวงตาเต็มไปด้วยจิตสังหาร

เมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อคืน

เรื่องราวก่อนหน้า คือ บุตรสาวจ้าวดินเเดนเเห่งนี้

ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องของจิ้นเหอมือซ้ายของเขา

เขารับนางเข้ามาเพื่อให้อยู่ความดูเเลของจิ้นเหอเพราะนางยังมีประโยชน์

เเต่นางกับคิดว่านางพิเศษสำหรับเขา เพราะเขาไม่เคยเข้าใกล้ผู้หญิงเเม้เเต่คนเดียวเเละในวังบรรพกาล

มีเเต่ผู้ชาย เเละโครงกระดูกเท่านั้น พลังวิญญาณของเขานั้นเกิดปัญหาทำให้

ต้องมาที่เเดนศักดิ์สิทธิ์เเห่งนี้ เเต่คิดไม่ถึงว่านางจะกล้า ใช้ยาสลายพลังปราณ เเละวางยาเขา เมื่อรู้ตัวเขาจึงสังหารนางเเละทุกคนในดินเเดนเเห่งนี้ เเต่กระนั้นกลับรู้สึกว่าฆ่าไม่มากพอ

เเต่ทันใดนั้นเขาได้เห็นสตรีนางหนึ่ง กำลังร่ายรำ อยู่กลางบ่อน้ำขนาดใหญ่คลายกับทำพิธีบางอย่างในตอนที่เขากำลังจะสังหารนางนั้น เขากลับทนไม่ไหว

จิ้นเหอเจ้า ไปฝึกที่เเดนอเวจี 2ปี

หลิง

พลันปรากฏร่างของชายผู้1

ขอรับนายท่าน

ไปสืบเรื่องราวของนางมา

ทันใดนั้นพลัน ปรากฏภาพ หญิงสาวหน้าตางดงามราวเทพเซียน ผมสีดำขลับ ในชุด สีเเดงโลหิด นั่งอยู่บนบัลลังก์ ในท่าทางเกียจคร้าน

ณ เเดนไร้เวลา

องค์ราชันย์ ท่าน!

หุบปาก " น้ำเสียงหวานเเต่เย็นเยือกแระดุจหิมะพันปีพลันเอ้ย

นางได้รู้เเล้วว่า ชายผู้นั้นที่ย่ำยีนางคือ ราชันย์เเห่งเเดน อมตะ เทพปีศาจราชันย์บรรพกาล

เขาคือ หงส์เหลี่ยม ไม่รู้ว่านามของเขาเป็นเช่นไรไม่มีผู้ใดเคยเห็นหน้าของเขา เเละเขาก็เกลียดสตรีเป็นที่สุด

อ่า ...เเต่ว่า ข้าดันมาเสียตัวให้กับคนเช่น

กู่หลงถึงเวลาที่ข้าต้องกลับไปยังเเดนหวนหลิงเเล้ว

ื