ห๊าววววววว เด็กชายคนหนึ่งตื่นนอนมา แล้วขยี้ตา
ยังง่วงอยู่เลยแฮะ พอเขาขยี้ตาเสร็จ เขาก็เกิดสงสัยขึ้นมา
“เอ๋?! ที่นี่ที่ไหนนะ”
เด็กชายตื่นมาในที่ตัวเองไม่รู้จัก เด็กชายคนนี้สงสัยเลยเดินสำรวจที่นี่
“ที่นี่คือบ้านหรอเนี่ย ไม่คุ้นเลยแฮะ”
บ้านที่เขาเห็นนั้นเป็นบ้านที่สวยหรู เหมือนจะไม่มีคนอยู่
เด็กชายสำรวจบ้านจนหมดแล้ว เขาได้เดินไปที่หน้ากระจกแล้วพบว่านี่คือ!!!! ใครก็ไม่รู้!!!!
“ห้ะ”
เด็กชายนิ่งไปซักพัก
“นี่มันอะไรกันแน่เนี่ย ฝันรึเปล่า เราอยู่ในบ้านที่ไม่ใช่บ้านตัวเอง แล้วนี่ก็ไม่ใช่ตัวเรา”
เด็กชายคิดว่าตัวเองอยู่ในความฝัน จึงตบหน้าตัวเองไป1ครั้ง
เพี๊ยะ
"โอ๊ยย เจ็บ เอ๊ะทำไมไม่ตื่นหล่ะ”
“หรือว่านี่จะไม่ใช่ความฝัน"เด็กชายพูดจบก็อ้าปากค้าง
สวัสดีครับ ขออนุญาตมาแนะนำตัวก่อนนะครับ ผมชื่อ ลูกพีช ถึงขื่อผมจะเหมือนผู้หญิงแต่ผมผู้ชายแท้นะครับ แม่ตั้งชื่อนี้ให้เพราะแม่อยากได้ลูกสาวแต่ได้ลูกชายก็เลยตั้งชื่อนี้ครับ ผมอายุ18 ก่อนที่จะมาร่างนี้ผมเป็นคนที่อ้วน เป็นคนที่มีสิว แต่ตอนนี้อยู่ในร่างนี้แล้วดีกว่าร่างเดิมเยอะเลย
ปัจจุบัน
ในกระกระจกนั้นลูกพีชเห็นตัวเองที่มีปากอมชมพู
ผิวขาว ไม่มีสิว แก้มแดง ตัวเล็ก ผอม เหมือนคนในนิยาย
ผมตกใจมาก
ตึ๊ง
ผมเดินได้ยินเสียงผมจึงเดินไปตามเสียง ปรากฏว่าเสียงตึ๊งคือเสียงโทรศัพท์ ผมเลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู มันคือเสียงไลน์ครับ คุณครูจากโรงเรียนชายล้วนทักมา ผมเลยเลื่อนดูไลน์ทั้งหมด
“เอ๋”เจ้าของโทรศัพท์เครื่องนี้เคยอยู่โรงเรียนอื่นก่อนแล้วย้ายมาโรงเรียนชายล้วนงั้นหรอ
“อะไรน่ะ”คุณครูจากโรงเรียนชายล้วนบอกว่า
“มาเรียนตั้งแต่8:00 ได้เลยนะคะ”
“งั้นฉันก็ต้องไปน่ะสิ นี่กี่โมงแล้วนะ ผมหันไปมองนาฬิกา”
7:35
“ก็ยังเหลือเวลาอยู่นะ งั้นรีบไปอาบน้ำดีกว่า”
ผมถือผ้าเช็ดตัวที่มีรูปน้องหมีไปอาบน้ำ
ลาๆๆล้าๆๆลาๆๆๆ
ผมสบายใจมากเพราะยังเหลือเวลาอีกเยอะ
ตอนผมออกมาจากห้องน้ำตอนนี้ก็เวลา 7:55
ห้า.. ห้า.. ห้า...
ซวยแล้วสิ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
