Hello...สวัสดีค่ะนักอ่านทุกคนดิฉันขอแนะนำตัวนะคะ

ดิฉัน ชาริณี จำรัส

นักเขียนนามปากกาVv the RetPrink

เป็นนักเขียนมือใหม่นะคะคือว่าเราอ่ะไม่ได้มีประสบการณ์การเป็นนักเขียนเลยนะแต่ว่านิยายเรื่องนี้เราจะพยายามแต่งออกมาให้ดีที่สุดเลยนะคะ

นิยายเรื่องนี้เป็นแบ่งเป็น4พิภพในสวรรคโลกได้แก่ พิภพเทพ พิภพปีศาจ พิภพมนุษย์ และพิภพของวิญญาณที่ร่วงรับไปแล้ว

แต่เหตุเกิดเพราะว่านางเองที่เป็นเทพธิดาในพิภพเทพแต่นางดันไปคบรักกันกับพระเองที่เป็นราชาปีศาจจึงทำให้พวกมารปีศาจที่ถูกผลึกไว้กว่าหมื่นปีได้ออกมาก่อความวุ่นวายแก่พิภพมนุษย์ทำให้ผู้คนบนโลกอยู่ไม่สงบสุขเกิดสงครามและโรคระบาดไม่จบไม่สิ้น

นางเอกจึงถูกลงโทษตามกฎของสวรรค์ให้มาเกิดเป็นองค์หญิงแห่งเมืองเฉินเจียนและต่อมานางก็จะได้เป็นฮ่องเต้หญิงปกป้องมนุษย์จากมารปีศาจและชดใช้เรื่องที่ตนก่อไว้ ซึ่งพระเอกก็มาตามหาและคุ้มคลองเธอ

ทุกอย่างมันก็ไม่ได้เป็นไปตามกฎแห่งสวรรค์หรอกนะ เพราะว่มนุษย์คนนึงไม่สามารถปราบมารและใช้ชีวิตอยู่กับปีศาจบนโลกได้นี่ แต่เพราะถูกผู้ยิ่งใหญ่กว่าสวรรค์และเป็นผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดเลยในเรื่องนี้ถ้าไม่เขาผู้นั้นก็ไม่เรื่องนี้ ดิฉันหวังว่านักอ่านผู้แสนฉลาดของดิฉันจะเข้าใจโดยไม่ต้องบอกว่าใคร

ทุกอย่างคงมีเวทมนตร์มาสาปไว้ แต่ทว่าถ้าดิฉันที่เป็นนักเขียนมีเวทมนตร์ละก็จะขอสาปให้คนอ่านแล้วรัก อ่านแล้วชอบ อ่านแล้วหลงไหลนิยายที่เราแต่งนะคะ.

แรงบันดาลใจ คำนี้ที่ไม่ว่าใครก็ต้องมีเพื่อดำเนินชีวิต แต่ละคนมีแรงบันดาลใจที่แตกต่างกันอาจจะเป็นบุคคล เป็นคำพูดประจำใจ เป็นเสียง เป็นความผิดพลาดที่เคยทำ หรือเป็นภาพที่เมื่อนึกถึงแล้วรู้สึกมีพลังในการทำสิ่งต่างๆอย่างไม่ต้องกังวล

สุดท้ายนี้ขอเป็น บันดาลใจให้กับนักอ่านทุกคนนะคะ

แรงบันดาลใจเป็นสิ่งมหัศจรรย์ เป็นผู้ให้กำลังใจ เป็นสิ่งที่ทำให้เกิดความสำเร็จ แต่แรงบันดาลใจก็เปรียบเสมือนสายน้ำที่เมื่อไหลไปแล้วไม่ย้อนกลับ เมื่อมีแรงบันดาลใจในการทำอะไรให้รีบลงมือทำก่อนที่พลังนั้นจะหมดไป

แรงบันดาลใจในการใช้ชีวิต คือ สิ่งที่ผลักดันให้เรามุ่งต่อไปในเส้นทางการดำรงชีวิต แรงบันดาลใจในการใช้ชีวิต ในแต่ละคนก็แตกต่างกันไป อาจเป็นบุคคล ความฝัน หรือบางคน อาจผสมกันไป แต่สิ่งที่สำคัญคือเรารูสึกอุ่นใจทุกครั้งที่นึกถึง “แรงบันดาลใจในการใช้”ชีวิตของเรา

♡เรารักนักอ่านทุกคนเลยนะ♡

(づ￣ ³￣)づเชิญอ่านได้ค่ะ

ณ เมืองเฉิงเจียน

ประชาราษฎร์อันแต่เดิมที่อยู่ดีมีสุข มีการพัฒนาทางด้านเศรษฐกิจสังคม การค้าการทำเกษตร การศึกษา วัฒนธรรมและความเชื่อ รวมถึงการเมืองการปกครองระหว่างประเทศเป็นไปในทางที่ดี

แต่ว่าครั้งหนึ่งมีโรคระบาดไม่ทราบชนิดและสายพันธุ์ ทำให้ประชาชนกว่าหลายล้านรายล้มป่วยด้วยโรคนี้

มันจะมีอาการปวดมาก เช่นปวดหัว ปวดท้อง ปวดขา ปวดตาอย่างรุนแรง และมีไข้ตาแดง รวมถึงอาการหัวใจเต้นผิดปกติ

มีประชาชนที่อาการหนักและเสียชีวิตด้วยโรคระบาดนี้จำนวนมาก ส่วนใหญ่เกิดจากอาการหัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน เพราะในสมัยนั้นอ่ะ มันไม่ได้มีเทคโนโลยีทางการแพทย์เหมือนกับปัจจุบัน

มีแต่หมอหลวงที่ดูแลในพระราชสำนัก ประชาชนทั่วไปไม่มีสิทธิเข้าถึงประชาชนต้องดูแลกันเองในครอบครัว และไม่มีเวลาในการทำงานประกอบอาชีพหรือทำเกษตรกร ทำให้ผลผลิตทางการเกษตรไม่สามารถผลิตผลออกมาได้เพียงพอต่อความต้องการ เป็นเหตุที่เศรษฐกิจและสังคมของประเทศตกต่ำโดยไม่ทันตั้งตัว

เมื่อการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสนี้อ่ะกำลังจะคลี่คลายแล้ว

แต่ปัญหาทางด้านเศรษฐกิจมันไม่ได้มีแนวโน้มที่จะคลี่คลายลงเลย แคว้นต่างๆในเมืองเฉินเจียนต้องการตั้งตัวเป็นใหญ่เพื่อเก็บกักผลิตผลที่มีอยู่ ไปขายในราคาแพงจึงเกิดการสู้รบข่มขู่กัน 

เพื่อความอยู่รอดของตนเองจากความสัมพันธ์แบบมิตรภาพกลับกลายเป็นสัตตู

ทางด้านฮ่องเต้ที่ปกคลองแต่ละเมืองไม่สามารถควบคุมสถานการณ์ให้เป็นปกติได้ จึงต้องสั่งใช้กำลังพลทหารไปไปรบกับเมืองอื่นๆเพื่อขยายอำนาจอาณาจักรของตน ทำให้เกิดสงครามโลกที่ยิ่งใหญ่กว่า มีการ เสียเลือดเสียเนื้อของเราพลทหาร เป็นจำนวนมาก และยังไม่จบไม่สิ้น

 เรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นเพราะ มารปีศาจที่ถูกเทพเจ้าผลึกไว้ในหินศิลากว่าหมื่นปีที่พิภพเทพได้ถูกปลดปล่อยออกมาแล้วใช้เวทมนตร์สาปให้เกิดโรคระบาดอย่างรุนแรง ทำให้ประชาชนป่วยและล้มตายเป็นจำนวนมาก

～(^з^)-♡โปรดติดตามตอนต่อไป..

ในพิภพปีศาจมีกลุ่มมารปีศาจร้ายไม่บำเพ็ญตนไปทางที่ถูกที่ควร แต่กลับต้องการเป็นใหญ่ในสวรรคโลกโดยใช้เหล่าวิญญาณร้ายมาทำเป็นพลังตน

แต่ได้โดนองค์พระยาณาเทพประมุขหรือเทพเจ้าที่มีเวทมนตร์สูงกว่าผลึกไว้ในหินศิลาใหญ่ซึ่ง..

..เป็นดินแดนที่มืดมัวราวกับว่าเป็นยามราตรี ไม่มีแสงตะวันสาดส่อง ตรงข้างหน้านี้มีปราสาทหลังใหญ่ที่มองเห็นไม่ชัดว่าใหญ่แค่ใหน แต่ก็ยังพอมองออกได้ว่าเป็นสีม่วงดำ รอบๆปราสาทใหญ่ ถูกรายล้อมไปด้วยเงาสีดำที่กำลังโบยบิน

ภายในปราสาทใหญ่มีทางเดินแคบๆและแสงส่องสว่างอยู่ด้านบน สองข้างทางมีปีศาจร่างใหญ่น่ากลัวยืนถือมีดดาบคมกริบสุดเส้งทางมีผู้นำมารปีศาจร้ายที่ถูผลึกไว้อาศัยอยู่กว่าหมื่นปี

.

.

.

.

.

งานชุมนุม บุปผาบุษบาบาน

ที่จัดขึ้นในพิภพปีศาจ เหล่าเทพบุตรเทพธิดา พากันลงมาเที่ยวยังพิภพปีศาจ เพื่อชื่นชมดอกไม้ที่ผลิบานเพียงคร้้งเดียวในรอบหนึ่งพันปีแต่จะบานอยู่ได้เพียงหนึ่งเดือนจากนั้นจึงสลายหายไป

เทพธิดาหนานเจียนมาจากพิภพเทพเพื่อเที่ยวงานนี้แต่พลาดท่าสดุดล้มตกจากสะพาน ในขณะเดียวกันนั้น ก็มีขบวนเสด็จของราชาปีศาจเฉินฟงชินฉี ที่เคลื่อนขบวนอย่างสวยงามและสมเกียรติยศ กำลังจะเคลื่อนรอดผ่านสะพาน

เทพธิดาหนานเจียนที่กำลังตกจากสะพาน ราชาปีศาจเฉินฟงชินฉีจึงจะรับนางเอาไว้ แต่ทั้งคู่กลับตกลงไปในทุ่งดอกไม้

ผ้าคลุมสีขาวจากเสื้อของเทพธิดาและราชาปีศาจ ฟาดเข้ากับเหล่าบรรดาดอกไม้ ทำให้กลีบดอกไม้ ร่วงหลุดโรยปลิวว่อนทั่วสารทิศ ทันใดนั้นเองก็มีแสงสีทองแวบวาบออกมาสู่ทั้งคู่

พร้อมเสียงอันไพเราะน่าหลงใหล ที่ออกมาจากกระดิ่งบุพเพของเทพธิดา(เป็น เสียงกระดิ่งสื่อรักเมื่อพบเจอเนื้อคู่)

หนานเจียนตกใจมากนางรีบเก็บมากำเอาไว้ แล้วพยายามใช้พลังเวทย์ ทำให้มันหายไปแต่ไม่ได้ผล เสียงนั้นก็ยังไม่หายไป

"เสียงอะไรน่ะ เอาออกมานะ"เฉินฟงชินฉีถามทั้งที่พอจะรู้อยู่ล่ะนะ

(นางเอกหน้าแดงมากก..เลยอ่ะก่อนที่จะแบมือออกมา) คนในงานที่เห็นเหตุการณ์ ก็พากันฮือฮากันยกใหญ่เลยเพราะว่านางเองผู้ที่เป็นเทพธิดาสาวโสดมานานก็ตามหาเนื้อคู่ไม่ได้สักทีและพระเอกที่ยังไม่เคยมีคู่รักจะได้เแ็นเนื้อคู่กัน

 พระเอกตอบแก้เขินไปว่า"เรื่องแค่นี้เขินหรอ" ก่อนจะเดินขึ้นขบวนเสด็จไป ทำพิธีเปิดงานชุมนุม บุปผาบุษบาบาน

 และต่อมา 2 คนนั้นก็คบหาดูใจ แล้วตกลงที่จะเป็นคู่รัก สัญญากันว่าจะไม่ทิ้งกันไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นที่ 2 คนไม่รู้เลยด้วยว่า ได้ทำการผูกได้บุพเพแล้วจะไม่สามารถแยกออกจากกันได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จะกี่ภพกี่ชาติจะต้องถูกสาปให้รักกันตลอดไป แต่ว่าทุกชาติภพที่รักกันจะเกิดปัญหาและเรื่องวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น

​​​​​​นางเอกเรียกชื่อพระเองสั้นๆ ว่า"ฟงชิน"

.

.

เพราะหนานเจียนเป็นเทพธิดาจากพิภพเทพแต่ฟงชินเป็นราชาจากพิภพปีศาจ ถ้าส่องคบรักกันถือว่าเป็นการผิดกฎแห่งสวรรค์

พลังแห่งความรักระหว่างพิภพเทพผู้ยิ่งใหญ่ กับผู้นำของปีศาจจะทำให้เป็นการปลดปล่อยมารปีศาจที่ถูกเทพเจ้าผลึกเอาไว้

หินศิลาที่ผลึกมารปีศาจร้าย จึงแตกออก พวกมารปีศาจได้ออกมาก่อความวุ่นวายในพิภพมนุษย์

⁝⁞⁝⁞ʕु•̫͡•ʔु☂⁝⁞⁝⁝โปรดติดตามตอนต่อไป